Historia Graeca

5쪽

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ

XENOPHONTIS

HISTORIA GRAECA.

OTTO ELLER. EDITIO MAIOR

8쪽

Post pia1 ILudovicus I in dornus, vir nua do purantillis iraecis scriptori Dus tum de Xenoptioni SuntnIOperi Ineritus, in editione sua. Oxoniensi sectuida anno 1μ53 ritestatitissin1om11 codiciam varias vias dicunt lectiones vulgavit, iismae ad nunc mei nemo extitit, qui apparatum illum crificum multis mendis laborrantem et purgaret et uloneis supplementia augeret, ita ut nomine docti in eo possent

Orionem enim iemannum, imam doctisSimium, lem novam Hellenicon editionem, quam ante lios deceu a1nnos promiserrat locupletissimam et accuratissimam, iamiam Strenue perfecturiam et, ac tam diu, imis piis Xenopnonti peram dat, maxime exoptat, tandem aliquami ea mi excellere solet diligentia a s aenate ceriai fidamque notas prouiptumam esse Speraveramus i Droriim manu scriptoriim uriam lectionem, consilium suum pulcheraim inceptuia1 IUrsus a Diecisse audivimus. Itaque elaidem spinosum lio millius in me suscipere conauar, et licet me non fiagrini perinuna esse 1ae in Euro nostro desiderentur, tamen si ali*uul R-teramina similis attulerimus adiumentum, perOSissimum nocnegotium Disse istud paenite Dit. Ac primum iideui oriam codicum, io diligeritur Oi1- latos in nostrae recensionis usum a inibuimus, proponamusi1ulicem.

Code B est Parisinus 1738, olim Colibertinus 392 sive egliis 3049 349 Dombycinus, ineunte saeculo XIV

nigerrimo atrament accurate scriptus Est volumen 74 soliomun formae quam dicunt quartae minoris, 21, centini.

9쪽

sidus in singulis paginis ni illi etiam XXXI, XXXII,

XXXIII, XXXV veratis iiiveniuntur. Praeter Xenopliontis historiam Graecam codex nihil continet, nec illa II quidem praehiel integram, sed uri septimi periemant aliquot solia. Aliis odis ut IV 1, 17 foliorrum particulae 1aedaΠI XeSae, alibi glutine obductae sunt fines versuum abscisos utemussa 12'. Iota s se raptum suuinde ponitur, sed multo,iriusquam in codice M. Accentus saepe salsi apparent ut rθλα, σφωιν αἴσθεσθαι, alia permulta. In voce osτω saepea addita, etiamsi consona sequitur. Item ἐφελκυστικύν,1od dicitur compluries adlii Diluui videmus, Iamquam SequenS OeR- Malum a consona incipii , ut III 1, 2 συνέλεξεν καὶ. IVI, 21:ειχεν μισθοδοτεῖν. Interdum iurarius scriDi με et M.

Nomina propria lineola supra vocem ducta significare solet. Cum in exemplari suo non omnia legere posset, tamen Sema-pulose, quantum expiscari poterat, pingere soleuat, ut II 3, 34 ἐπιχέι pr ἐπιχειρήσειέ item II 4, 11 συν ε πειράθη

σαm II 3, 12 ια- πρα μενοι. Glossae marginales leguntur sermo nullae una ad dimidium adscisa invenitur ad V 3 19 do molis ad condiendum defuncti regis corpus adni Diso Altera legitur ad Ira, 7:δημηγορία Αὐτοκλέους Ἀθηναίου ρήτορος πρις τους Λακεδαιμονίους περ των Ἐλλήνων. Nullum alium codicem quam tum et D accuratius a Din- dorsi conlatum bisse ex sexcentis locis apparet, ut ex adnotations ad IV 5, 16, uni solos BD συν pro is eoinere

dicit, cum revera omnes aOs nos inspeximus codices

BCDFLMV σὐν exnideant et ipse huius codicis accuratiorem Gallio collarionem so nainiisse diserte prosi tur; attamen cum multa tum haec de B rettuli salsa:

10쪽

Denique pariam accurate, quicumque adnue codicem inspexerrunt, munere suo hinctos esse vel inde efficitur, quod ut unum eorum socordiae argumentum asseram, IV 3, 2 in B post προσαπαγγέλλειν particulamis additam esse nemo com

Atm1 nunc ipsum Hellenico codicem omnium aOs havemus longe praestantissimum esse inter omne vim doctos constat; aod autem sunt ii eum nisi in libris I-ΙVceteris praestare negent, hanc opinionem iam in mecheiseni annalibus nilologicis 188 p. 424 ri claris argumentis insutasse mini vi deor etenim etiam per ire ultimos uros eiusdem generis lectiones egregias, quales in mortuus iuris admiramur, sparsas esse nemo infitias Ire potest, ut veras nominum proprioriim formas Περκώτη V 1, 25. Συρακόσιος V 4 58. Παυλλο V 4, 22. υταία reliquisis pro X-lii Dentinus VI 5, 20 vertam tempus κατωρθώκατε ΙΙ 1, 5; similia. Quantopero hic codex eleueraimus ceteros Onitate superet, cum iam alii editores exposueriait, uuidem hic alitu in moci Veram nominum p prior in script ira n Λάρισα ulsi omnes reliqui Λάρισσα exniuent), Φεραί non Φερραί et Veram Oranam plusPiamperfectorum II 2, 11. V 3, 1 alibi ulsi ceteri codices augmentum omittunt indlicasso satius duxi Quin etiam mendosa illa scriptura Drέον μου Π

Haec mira indocti innotatio ad Xenopia memor. IV 3, 4Ρertinere videatur.