Historia Graeca

21쪽

XVIII PRAEFATIO.

p. 2329 D. Idem cum Moro I 1, 30 in vectis 'νία δε οἱ προς ρμοκράτην προσομιλο τε μάλιστα πύθησαν την τε

ἐπιμέλειαν και προθυμίαν καὶ κοινύτητα, desiderante Iinomen ino conveni auidi que post; κοινότητα. Similia 131O- pie in gesilao, aem et ipsum complectitur nisi codex, EOI rectoris inventiuntur vestigia, e quilius indorsius hoc affert exempluI11 2, 23 Συνεστηκύτων δη Βοιωτον τε πάντων λαι Ἀρκάδων καὶ Βλείων στρατευε συν μύνρ, πολλον νομιζόντων οὐδ' αν ἐξελθεῖν Λακεδαιμονίους πολλου χρόνου ἐκτης αυτον. Haec Victorius ex libro scripto ita redintegravit: σὐν μόνη τη Λακεδαιμονίων δυνάμει, Venetus autem liue sic: σὐν μόνη τη πόλει, Diod certe euopnon acri-Dere non potuit Atae 1od, Dicumque in arcnewp neVtrum plurale cum praediculo singulari iunge Datur codicis Vli Drarius pro recentioriam temporiam more singularem numerram mittare sole Dat in plumilem, ut VI, 8 simit VII 10alidi. Itaque etiam I 1, 37 et quod non solum in eod. V sed etiam apud tepnantia Byetantiui s. v. ειμερα ' legimus permendum duxi nec cum indorfiana anni 1853 intextum recipiendum curaVi. Sed quampia1n multum aDest, ut V inter eos potissimum codices numeranias sit, quorum auctoritate satis acquiescere possimus, tamen propter singularium luariandam scripturariam Donnatem apparatu nostro eum prorsus excludere non ausi sonus. Quo factum est, ut stirpis M iam ire lium in apparatu critic hii Deremus penitus*1 supervacuum Videretur etiam quarium eiusdem familia codicem ita in editionem nostram adnituere, in eius Scripturae ubique narestrentur.

Hami mulicem a num L, qui mani DV limina nocessitudine vinciri in perpaucis loci exceptis in usum nostro a iiDere supersedimus quainoitini eximia Iosephi Alptions Simonis amici Denevolentia collati ab ipS accur fissime consecta noui tradita erat. Hic codex L - Parisinus Coistinianus r. 31 saeculi XIV, boni Dycinias, Rus 28, centina. latus incentim. , Osi Tliucydulen Xenoptioni is Hellenica exni Dei a quidem, ut

' Sed totum Ioeum Stephanianum interpolatum inlicat Meinelitus.

22쪽

quodam lilbrari iii memurina, Xenopnon recentiore manu in naria scripti sunt Iam vero a L classent alteram ean1Ῥ1, deteriorem e gamu contemplandana, cuius praestantissimi lilbra C et apparuer Int, Uaam O rem horiam ipsoriam Scripturas, unicum que expedire Vide Datur, per totam nostrum editionem recenserulas putaVimus.

- Parasinus 2080, olim 223lI3052, histaceias, Saeculia ineuntis 22, centi in alius, 1 centim latus, cum alia continet, tum fol. 41 - 202 Xenophoritis iistoriam GraecaIn Praeter ianc reperiuntur linarcii περὶ παίδωναγωγὴ et excerpta, historica ex Diodoro et Appiano Pletnon). Quae IIuua hi vilico, quem in 11iti codicis manu satis antimaa, veritan non pSius iurarii scriptum legimus, sic

declarantur:

τάδ' ενεστιν ἐν τἶδε τη βίβλω

πλουτάρχου, περὶ παίδων γωγης - ξενοφοντος ελλονικον βιβλία επτά - πλήθωνος ἔλληνικον βιβλία δύο - ἱστορία ἀνεπίγραφος οἶμαι του ἀντιοχικο πολέμου. Tun secuntur fol. 282 - 285 ine l. - τῖν θεοφράστου περὶ φυτον ἱστορίας : ης γης η μεν πίειρα - ἀείφυλλα εἶναι. fol. 85 med.-286 me l. E τον περὶ ζώων ωτο- ρίας ἀριστοτέλους TQ ζώων τα με χερσαῖα ἐστὶ - τα δε

Hic Dor morulose ac neglegenter criptus est adeo ut alia vocauula Dinis a Menti Diis insignita occum arit, alia sine omni accentu aut spiritu ulla cum salso spiritat, alia hilo potatis syllauis aucta, alia aliis inertilis Oi rupta. Maxi1nusvem talium mendorum est numerias, Manlia, cum quis dictantium ver D calam excipit, accidere Solent quoriam quae lunae id ris quilitio exto septim hi adeITe iuuet.

23쪽

XX PRAEFATIO. pro κυρου. 1, 36 πολλοὶ pr πολυ. V 2, 29 πλείστει r.

pr ἰσχυροτάτω. Quae exempla qui volet et ex iis isdem iuris ot ox roluiua Hellenicon parte mirmn miantiani augere potest. Me-1noria dignum etiam hoc utetur, quod VII 1, 21 Driimusi in syllabae duo accentus adpinxu εἰ δ' αἰ τινες, nec ininus notandus videatur accentu VIII, 10 θεά τινι μοίρα, Reui scriptiir παρεσκεβασάμην III 2, 18, quae aeque atque

ista quan modo a iiiiii iniis mendoriin seris ad dictaruli consuetii linem referemia est. Permultis locis ea, quae prima naaIIIa peccaVeriit, nuta ipsa aut ut ali quodam liomine correcta sunt, sed iu- 1iumera etiam peccata situ emi n latione nata Seriint, et Omnino luco clarius illud apparet, liuius codicis auctorem

24쪽

I RAEFATIO. XXInominem et incuriosum et parum doctum fuisse. Nemo

igitur erat, qui Ost C eiusmio a ines non inter deteriores

numeret Attamei cum utem ille litie men sissimus multas scripturas prae Deat, tuae verae sunt nec tu reli sat codici Dus, ne in optimis quidem reperiunt ir sacere non potuimu8 Hiin, quaecum lue alicuius momenti viderentur lectiones, in apparatum DOStriam recipiendas curaremus. Aliquot locis inter Omnes quos inspeximus Euros codex C solus veram

archetvpi servavi scripturam, ut IV 2 4 δὲ. IV 5, 1 της. V 3, 13 et 4, 2 θάλατταν. VII 1, 21 διεσκεδασμένοι ali Di.

Nec lacunos quidem loci complures, Dis C eiusque so talis statui Detur, recte expleri possunt, ut maximae illae lacunae V 1, 5 sqq. de qui as optime egit Ioannes Alpnonsus Simon in programmate urens 1888 p. 9sqq.Huiusmom: scripturas partim in C solo partim in Ce F simul traditas ut meras scri Dentium coniectura archetypo Drogare summae teIneritatis est; immo vero illi id statueri luna videtur, aliquotiens in ipsi deteriora Dus lil iris veram

Cum codice C artissima necessitulline collueret codex , ado ut unius stirpis esse nemo non vident. Cuius recensiolus auctor erat homo aritima i raeci sermonia I pe- modum ignariis, qui liuidinis ac ludium causa saepissiuiestias coniecturas textu inseriau, sexcentis locis Vor Domiti Ordinem temere immutavit, ii aliquid Gidit, illi aliqui letoc , lemanaoae autem leviora tantum mutare aude Dat, itata allieulum aut demeret aut adiceret; ulsi spiritu asperponerulus esset, innime intellege Dat, quippe qui scri Dere soleret ἐξήκοντα, ἐξακύσω multa similia idem multos gravissimosque Xemplari sui errores non sentie Dat, sed facile tulit

βοιωτίας Ρr βοηθείας 5, 1. ἐπίθειντο Ρr ἐπίθοιντο VI 5, 18 similia.

Codex C propter normem metuloruim multitudinem sis, qui conferiant, maximas praeliet uti icultate i leoque antonos a nullo nisi a Gallio conlatus est quo sit, ut etiam, quaecum sine indoi fius aliique de lio codice narrant, adduDiam Gaili auctoritatem reseruaui sint. Novam igitur eamlue iliquanto accuratiorem ipsi confecimus collationem

25쪽

XXII PRAEFATI ot ut nutua silentio prinoteranisimus ut inutilia, ita omnia viae

alicuius tomenti esse vide Dantur, in apparatum Ostrii madmittenda esse putaVimus. - codex erigonianus 1 r. 6 universitatis LugdunOBMavae, Olim conlatus ab L. C. Valchonaem 1774 et ad Iliblovico indor fio 1850, ossi F editionis Oxoniensis 1853. Est liber nartaceus folionii 295 saeculi XV, 29 centina.ultus, 20-21 centina latus, cum XXXV sero versi ni in singulis paginis, magnis ac putetiris litteras pictus, Drorem titulis capitali quam licunt scriptura additis. Hic codex micter Xenopnontis iistomui Graecam alia quaedam continet ut Areiiiiii expeditionem Alexandri, de saupalle legirie ius Liinterer, nilosoplitae doctor migensis, in Neopra geI18is v IunaSi programmate 885 susius ei collationisque documentum dedis. Post nistoriae Grinecae liuriun primitu haec memorii Ditis

sul,scriptio: ἀπ εὐ διορθώτου non διορθώτου, ut apud indortium legimus πάνυ ἐγ ύλβιος με ἀριστείδου ἀθήνησιν:Unde colligere licenti Otinum maentam adiuvante Ari

Huius notae quasi supplementum post liuriam septimum leginuis, uni iiDriun F anno 6964-145 scriptum esse com

Codicem F et teteriora iiDI Ormn Stirpi adnumeranultimet eum Parisino C actissima necessitudine coniunctum esso iam supra monuimus. amen malitin scripturae, maas illius

similia olim proprias fuisse scimus, iam non reperiuntur in F, a. ut sacere non possimus, quin illum codicem, unde descriptus est ), ad aliud luoddam exemplar, quod ex stirpe morimulum erat, correctum esse muRasoue alterius stirpis scriptumis ita 11 F inrepsisse credamus. Codici vero ipsi accidit, ut a nomine ad modium audaci halu paucis loci emendaretur. Invenimus igitur in F hic illic coniecturasa altera manu additas modo oria modo pravas nusquam vero eae aut ad are etypum aut ad Xenopnontem ipsum, sed omnes ad unum vel duos 1ros doctos sive V siue VI

26쪽

PRAEFATIO. XXIII saeculi reseremiae sunt. Inter Onas emendationes , numerare licet I 5,5 ἐπέστειλεν -λλεν pri ceterorum Euromam ἀπέστειλεν. I, 28 προύθετε pro'ρosθετο. II 4, 34 ἐξεώσθησαν pro forma recentiore inώθησαν. IV 4, 6 ἀβίωτο pr ἀξιο- βίωτον. VII, 9 ἐπετρέπετε pr ἐπιτρέπετε. VII 5, 17 F, recte addi O ante προήκαντο. II 3, 48 F, congraiunt in facili emendatione ῆγούμην pro hyουμενην. Quae nuda et

simil1a hodieque a viro anx ui armeci serinonis a. ut ignaro1acile poteriin coniectam. Sed neges an excipere liceat Psinacissi uias quasdam notas marginales ut VII 3 7 lacunam rectissime suppletam in F, Rem lectionem ροπτρου roροπάλου codicum BCD FILM V 4, 36 intellegitur malloiis sive ansa ostii, lae antiquis temporiou ρύπτρον, postea

Non laudanda videntur cum multae coniecturae ab F,

propositae, tum nae I 3, 12 o pro σοι, III 1, 3 γη pro χώρα utroque loco F. 1aDuerant lacunam. IV 3 8 πολεμαρχος pr πολύχαρμος CF nauuerant; πολέμαρχος . IV 4 12 F, non rect delevth υκ ants πύρουν. IV 5, 19 οὐκ ἀπετύγχανεν , pr ἀπετύγχανεν sed vera lectio erat ἐπετύγχανεν. VI 4, 6 κεκρατημένους , pr κρατημενους υsed archetypi lecti erat κρατουμενους, quam quidem in-dorfius defendi coni. προσομιλοοντες Ι 1, 30. Praeter nos quos descripsimus co lices BCD FILII V)alii Onon momenti inventi sunt, in altius Parisiniis A et E Laurentianus 69, 12, omisinus E 65, Ravenna. 131, 2 B. Parisinio et E non ante XV saeculum exarati sunt;

a veritate igitur vix abnorreat, siquis maram illam scriptu

maadani editione in codices manuscripto inrepsisse opinetur: Piippe princeps lusinamim iam anno 1502 edita est. Sunt quoque sim codici A eam o causani Haltum auctorii aliatri Duerint, quod V 1,2l uin ceteri omnes mendosam scripturam Q exni Dent, ille solus, quod ii iidem sententia postulat, is praestet. At in cod si pertiouum illudo minimo invenitur, immo vero g. Aeque falsa usque ad irino die na editoridus de codice E roseriantiar, cum III 3, 2 --

27쪽

XXIV PRAEFATIO. notant in oniniuus reli piis codicibii του θαλάμου legi, in autem O θαλάμω PIO pro iusto laconismo venditatum intextum recipiunt At enim etiani codex ut uinos alii genetivum Atticum του θαλαμου rrae Dei. Devivae si indoesu exemplum secuti etiam ex codici Dus A et E varias

Cy pertinere IernonStrRV . Doni pie illiu silenti praeterire noli simus, esse in 1ilaus tam codicil iis, potissimum in C, alimio soliolia, sed ea tam vilis exilis lue argumenti nulliusque ad rem criticum In O

Exceptis Hellenicon ipsoriam collici Dus perpauca Sunt suosulia, qui bus in constituetulo texti licui uti. Hauomus enit nonnulla pia diei in testimonia cum apud choliastasP1osdam et grammati Os tuu apud Harpocrationem , de

pii biis liligentissimo gemini Ioannes Alpitonsus Simon in ymitasn Dureiisis programin. 888 et rito iemannus uita rei craticae tractatulae ratione Hollenico Xenophontis iuxtiis constituendus ad p. 93 sqq.). Cotenim ut ex iis paucis ac dispersis testimoniis sero nullium rodundat sui Aulium craticum, a nobis paulo plus aditimenti assertur Agesilai illa vita, quam pridem sine caiisa ipsi Xenoptioni tritalerianti Hanc enim compluribus locisti H 4, 11. IV 3, 20. IV 5, 3 cum singulari Dus codicis Scripturis congrmere utemus, prosperrimeque accidit, quod non solum ipse in illiquot Hellenico codici Dus D V Agesilaum inveni, sed setiam Carolus Schenhelius, ita semper erga me tat numanitate, egregium suum plena gesilai Rae

municavit. Quo factian est, ut, quos clientceliu exscripserat

codice praestantissinio Vatio. 133, saeculi XII), Varie. 1950 silectili XIV), Uri, 93 saeculi XV niea se latonis in usum

28쪽

Codicum nosti oriani tisfinitate si rospicimus, tunc in modum delineare licet pios dieitur DrOritu sternilia: B Ages MD IL, classem l sive melioreui repraeSeniunt, classem I sive deteriorem. - codex OptimIS. MDUL, - melioris classis Od1ces dete1ioreS. stirpis deterioris lectiones singulares tamquam Ineras et incorriaptas praebet.b stirpis deterioris lectiones partim incormaptas eXHDet, pallii ad melioris familia 11Omnaui immutatus. Qiuulsi liis ossici Dus adsuinptis amne 1pum 1endam, urule Omnes Ortim uxerint Scripturae, fingere Olumus, variis mendis miriam omnium hunc inmani ruinarium lepravatum hisse apparet, ii nesciam, an nulla reperiatur pagina, ubi non sententiae causa traditae scriptiuae alivdulsemendari necesse in Oiliis locis aliquid interpolatiani, plurilius piaedam inissa esse inter Omnos editore constat; etiam antiquae illius, Dialis Xenopnonteain dictionen itecet, dies set vestigia saepenurnero ex omnibus Dra evanueriant;

hic illic singulis binisve tantum iuris tradita sunt ut ξυνpro συν in ξύμβασις cod. C, es ei sternans Gramm. l. ath.

29쪽

Posterioris aevi formae v θάλασσα, καίω γίνομαι, γινώσκω, Da in miluus iuris saepissime occum a1nt in plusῬ1amperfecto augmentum, quod Pudem Xenophontis aequales numquam negleXeriint, iam raro inuitur. Multa voca Dula quali forma revera Xenopnon ISUI - paverit, iam non liPaeti adeo arcnetypi scriptura amat.

pariter tolerare, quam alterutriim prorsus a contextu excludere maluimus. QuiDus de rebus cum alios mimmaticos tum Moisternansii et Veitchii libros egregios Graminat. d. ait Insctimst. et Greel veri, irregula and desectivo 1879)c consulendos et sevitendos putavi. Spiritus et accentus in archetypo mendosissime positieraiit itaque ne tum qui lem, Di omni Dus locis Omne linci sibi constadant, ut in voce Tθεα, adversantibus veteriimgrammaticomam normis talia recipere altile Damus. Non recto divisa fuisse Oea Dula in arcitetvpi exemplari, sed eius auctorem scriptione viam dicunt continita usum esse cum aliis tum his significatur locis I 1, 29 τεπιδόκου in omni uus iuris pro WEπιδύκου. IV 4, 10 σίγματα pr σίγμα τὰ Ι 8, 5 αἰγαιεῖς Αἰγαί εἰσι. V 4 51 επι- παραθέοντας pro επὶ παραθέοντας. V 1, 3 ἐνδεὴς εἴη pro ἐνδεήσειε. VIII, 21 οσοιπερ σαν pr οσοι παρῆσαν. VIII, 23ἐως περιετειχίζετο pro ωσπερ ἐτειχίζετο.

0 III 4, 13 litteras inter se contiasas utemus, Iule illud arcneio pi exemplar maiiiscillis litteris sciripitina fuisse colligero licetiit, E et I similiter pronuntiata esse efficitur loco II 3, 46, ubi Q νέω scriptum est ro Αἰξωνέων.

Altera Mi3istet hiinfiiiiiii libra editione uti non poteriιin, iuia, latri iecisi odiit, totus ferme Hellenicon textus uti prel excessulat.

30쪽

ΡRΑΕΚΑΤIO. XXVII hierit, nulla re magis probatur quam nominitim propriis, Quomatula alta mendosissime scripta apparent, ut sere illumae

Denique pioniam variis vulis scatitisse illum Genetiypuam

vix aisquam neget, facere non possumus, oui ad veram Xenopnoniis ortitionem restituendam innumeras aestibeamus doctoriam virorum coniecturas, et quamvis nomines Graecarum litterariam peritissimi per muna saecula in hac roelaDOraveriint, tamen nodie quoque restant aliquot 1nenda nominimum quidem sanata, quae addita coice - signincavimus. Interpolationes multas ancellis directis f. . . I notavimus, quae vero contra Dro ipsi dididimus cancelli circumscripsimus, o uortim figura nae est lacuna punctis indicavimas; sed tantum albest, ut Dique signa illa po

inconstantiam si nuperare velis, illud precor consideres sial de iocissem, fieri non potuisse quia variorum signormni mundia liti totus sit e noster foedaretur, oriri lemPae OD a11sam ne Dindornum iidem aut Sauppilim aut Breiteri Daclitumulae egisse, Verum incolistantiae pro uriam suscipere quam editiones suas in anamiam1 pagina cancellis, lacunis, nSteriscis turpare maluisse. Ex eorum numero, ipsi pristinis temporinus naen laiulis Xenopnonticii Dras operrum dederiant multosvie locos ingeni is coniecturis Oraexeriant, eminere mihi videntur Henricus Ste- pnanus, Bili Daldus Pire cheimer, Ioannes Iaeonclavius, qui viae excogitaverint sexcentis nostrae seditionis locis adnotata ut pie in contextum recepta ululas. Sed permulta nostro iIomae

Κurgii CODeti, Harimani, alioratu sagacitati sollertiae de Deri ex apparatu nostro intellexeris. Nonnulla ut quae unHerv erilen, Grosser, riis ad emeti lamia Plellenica contu-l mant, O demum tempore, cum iam nostra editi prelo mandata esset, priuileriint. De interpolationilnis cum alii tum Georgius Unge optime iussicavi huiusPae vrgumeIitalioli 08 iiDique sectiti sumitS. In commentari ullae Pioclite coniec-