Supplementum Aristotelicum pars 12. Alexandri Aphrodisiensis praeter commentaria scripta minora. Edidit I. Bruns. 18871892

발행: 1887년

분량: 576페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

ADDENDA ET CORRIGENDA

252쪽

VOMIMINIS II

TYPIS ET IMPENSIS GEORGII REIMERI

253쪽

ΑL EXANDRI APHRODISIENSIS

CONSIMO ET AUCTORITATE

254쪽

DE QUAESTIONIBUS

Duo diversa Problematum corpora contineri Quae8tionum quae seriantur quattuor inris eo lex venetus do aluo s. p. XV docet quoium prau pnvsic adrumenti, quod tri Dus iiDris constat, integraim videlii esse, alterius, quo moralia continentur, primus tantum liber servatus egi. insemptione dissemini, nam illiu σχολtκα ἀπορία κα λύσεi nomen egi, nutu προβλήματα. moralis autem ai gunienti conspectui si praescriptum est in Veneto σχολiκῶ απορtῶ καὶ λύσεω κεφαλαiet, hoc fortasse post eoniunctionen demum p nugi omini cum morali Dus saetiim est. Sed nolumus de nomininus certare idem signifieantibus, si de re constat hoc autem quaeritur, num iure sive pri30lenaala sive mphi nis tollectionibus inscri Datur patet enim vel inter inspicienti neutram unius generis argumento compleri et inesse in quatuor is Dris praeter problemata multa alia quare FBE ENTHAI iiDra Die dure Avel roesernaltene Ragmente Alexander gur Metapnvsilc de Aristoteles pa

Cuius ivliei pari Mistipulor qua de re itissentiam a viro doctissimo, pate Dit, si singula Quaestionum partes accuratius examinavero. Exordiar autem ad eis pn Vsicolum i Droium capitibus, quae Vera pro-Dlemata sunt norum si, qua ornia composita Hat, luaerimus, duo

255쪽

PRAEFATIO sunt generii prioris ea tint, ima ad normam interrogationis redegit auctoa , alteriit ea, in tui Dul illi Dualio iusta argumentatione explieatur.

II, 11.16. 20. III,4. Alterius e lassis aporiariina initium est, ut dixi, revis, sed periecta

Duditanter his adiungo I, 28, etsi externa specie commendatur do- sicloratur alitem ante Vel si 8,6 ipsa illi Ditationis expositio an exci- torrent post explicatani inter speciem et lateriam similitia linem pati veri a vii Diis do itis eientia earitim dubitabatur talis enim quaestionis responsum inde a 78,7 legitur. lenivi II, 14 hiae pertinet, etsi nunc solutio, non luditationis constitutio capti incipii 59,4). fortasse enim ea Ver Dii, quae tinc capitis riturum esse videntur, olim eius initium forma-

256쪽

L DE QUAESTIONIBUS Ubant, a quitiis penderet solutio cui coniecturae suecuri it capitiina iii lexti Dro praefixus, in quo cliversa a 9,1- inscriptio legitur. At quo illaec de quaestionum constitutione solutionem 1a inducat

sollemnis est partieula , quae interitum excissit in Veneto, ut 14, 1620,26 24,29 33,28 1, 87. , sed loriani tuo iam pridem rostituta est.

Done Dam in textum eam reciper 33,28, nondum adscripsi i ,8. rarius

Videmus igitur eum, tui haec pro Diomata conlaeit, severiore insorinandis singulis leges si di non imposuisse ita prateter varietates iani Observata modo una modo pluridus solutioni Dus enodavit 6 ζήτημα pli ires invenimus I, 7. 8.10 20 II, 3). interitum etiam interrogationi

alias adnectit ἐπεζητεῖ I, 6 III. vel difficultates in ciuidus aporia posita

est, auget, s. I, 26'). solet aporiam sitiana revissime exponere equo, u Die unque haec ait inter rogationem redacta est, longius exspatiatur tantum inter ea capita, uni solutionem plena argumentatio praecedit, invo-niuntur, qua solitum versuum spatium excedant: ,26 41,21 42,2b III., 87,24-88,1 denique scriptor modo ipso ex rerrum On- templatione ad duDitationem pervenisso utetur modo scrii pulum ex Aristotelicis scriptis expiscatur: I, 7.15. II, 6.8. III, 5. Haec omnia autem licet varia est velata, tamen auctor sciens ad unam cogitandi norinam exegit et aliena sunt ab Dyponi neniatic genere. nam etsi cultiore stilo non perpolita sunt, certum Rimen cognoscitur artis dialeeticae artificium certumluo studium diveri a colligendi uni tractandi rationi apta uiuato non is adlii Dei, qui ut memoriae uectu ratenariam implet meri Duntur talia ut edantur. Iani vero singuli tres thysici uri continent G 28 1 capita,

quomini tertia pars occupatur pro Diematis. Pro Diemata enim lint inlidro primo i in altor 13, in teretio . luar nunc minus consi lenter adstipitia Deris FRELIDENTII ALIO noptia tulit una opinato ineptissinium esse nec posse ab Alexandro inventum esse, si videris tertia certo partit Nondum in triuitione mea aporiae l. 26 textum ii proposui tit cuius generis i appareat colligitntur enim usqtie Rc 12, 25 lifficilitates spiae oriuntiir, is et iet iro iudi 5λs ivtοθα τι εἰδος καθ' αbet s. prirniin συα*8t potet' ἴλη et 1 suti sti poli viis. nam materia non potest esse sine sua specie. patet hane causat artissime ais priora sese adplicari nec tolerari inter 8etρομέω p 24 et oti ip 25 aliena in sententiain . ainoii. ut nune uel separantur veruis καὶ ἐυ κ οὐσία ἐοτ της ἴλη τὰ εἰδού, lithiis olim in margine eetor totius eapitis argumentii in con prehen sit. - praeterea alitein ranaae lilii mmeultatis finis Mst quam apparot non liri at exitiin perdiiciam esse ubi 42.3 a lnovam transitur particula leti aut liaue igitur ponas lacunae signa.

257쪽

VIII

PRAEFATIO hutiis collectionis no excog tam iuidem posse inscriptionem magis

idoneam.

Vertini est tertiae tantum parti apta est o manet haec itissetillas, otianis reliqua per semitantilius augetur numerias pri blematum potestonina auctor, quem vidimus reni, non forma aequatilitatem curasse prODleniatis destinavisse etiam II, 23, ubi vanae Empedoclis Democriti Diogenis do magnet opiniones et luod do vem Iuaeremti ration ἀ- αλ, ἐζητηκόνα Τ4,b ipso praelatur respondent sero aporiae constitutioni, dici titii solutio disseultatis Alexamiri explicatio deinde ut II, iusto

problemato pugnat contra Stoieortini de Dera voluntate opinionem, potest etiam ut insereretur problematis , scripsisse, quo illoriiniolo eo quoi fieri potest doctrinam resellii pendet enim certo haec disputatio tacita tuaestion εἰ παντω, tvομενω καθ' εtμαρμένη σῶζε Τα το δυ-vαeto καὶ ἐνδεχόμε96v citius ituattuor responsa ut varia unius aporiae solutiones proponuntur assilio leni tuo huic quaeroiuli generi patet eme I, 21, de quo, quia solutio post tuui 35,8 milia videtur inutila esse, nil certi asscinaveriIn. Nunc vero ad diversum onus volumus. nam ex alia palaestra inlias aporias irrepsisse ea capita, quae eξηrio eis titulo designantur, nemo negauit sed noratae illii leni accurati iis inmitrenti ex uno sonte derivarula esse vi lebuntii r. iam inter ciuattuordecim ἐξηr oti quinque tantii ni modo hoc nomine ita digna sunt, ut lini integri conamentarii partes suisse possint: I, 2.24.2si III, 7.9. contra ne I, 11 ex conina en-iario ait Aristotelis psvehologiani desumptuni esse putemus, aut II, 22 ex interpretatione Diominimo corniption et generatione, ilisei te monernit r.

perinius aliani interpretationen in Alexandi commentario propositam esse siζη7ησις ἄλλως εχου σα παρὰ v lv v i αὐτο τ δεύτερ6 Περὶ revέσεως καὶ θορῆς ὐπομυηματι). liabenitis igitii commentariorum luasi opinaetra quaeilani in ulnis difficiliores Aristotelici loci, de quorum significatione a Peripateticis dii in talaatur, separatim timetantur. luod ut clarius pateat, coli lueet haec ex scri Dei o 21, 14 ἐζητεieto ac iρηται. .. 28, 8 ηπόρησε πὀet' ἐστι το εἰρημέ96 διὰ ταύetης η λε εω ib. 16:τυ τε λέ7εtu ... ἀπορήσαι τtet v ad πόρησε, si Alexatuler lio caput SeripSit, lippion lus est interpres euius atomon tacetui' es. 122,34 23,4

258쪽

msser a diuintationis constitutione 1,8 29 se imitur'ύσt elim particula μήποτ'. 76, 16 incipit tuaestio: προς- - se iiiiiii expo8ltis apo reniati8:ἀλλ' ε - solutionem introducit solita pateticula f. similis indolis est etiam I, 24 cs 38,14 δύνατα τtc...). Accedunt igitur problematis novae copiae et I, 4.21 I, 23 et Iiii.

16 24 II, 22 25 III, 2 6, tua si priori coni puto a inituleraveris, XIStet haud exigua collectio 3 quaestionum . . nysiconina libroruni limidiata pars.

totur ne pio verna Aristotelis illustrentur, adtridui possitnt culti intel- prolationi nus neque problematis accessimus hic ait tertium scriptionis genus, quo alte librorum Aristoteli omini non explicantur, ei ad pri-niaria sententias, illas contineant, qua8 remicuntur talem a intenti comprehensionem livm Do animara capitiinas 1 et 2 adluditana continet II, 27, eiusdem lilii summarium capitis munt III, 3. eo talituni disteriint, quoi III, 3 et Deriorem et breviore in analVsin piae Det in tori rotationes autem haec inepte vocari et per se patet et locent iiisileni generis reli- iuia III. 10 et 14, 1ortina alterii ni genuinam inscriptionen servavit: T-iὀρομ . sed ilissicile est originent ii omini capituni explicate talia enim et discipuli possunt exercitationis ausa scripsisse et imagistet oliseipulis dictasse, livibus in lectione uterentiu . eritina io tantiun est Alexamlriini haec neque e lidisse neque a lis lentilina scripsisse collecta autem esse talia intreprctationis subsidia post mortent ei ius nescio an esti

Fere Dantur igitii praeter omnientaria reli sua intorpretationi R Alexantiri editae ex schola memoria. pia si exta dantis iraturiin Aristoteli De sensu, pro Dabilo est suisso alias, quae ait Pli 3 simili Ruscultationem De anima, enimipilono et generation alia pertinerent. Iani vero feεω ἐξήτητ et quill sit, non est dubium nimirum interpretationum collectio singillo ritu locorum. ἐπεδρομῆς autem notioneniet idebit et oporte Di ex Quaestioni Diis constituete, ex quiuiis patet tuaη diversas hoc nomine comprehendi Significationes atque ito prior dixi, tua notaritur singulorum rapit una Aristoteli rum unaniaria sive analVses haec autem non cadit in eam commentatione na I, 2), quam perii-nero illud scholion lixit a d λέξεω te et It in intὀρομ v. at liui ne interpretatio luidem continetur hoc capite, quo reviter Peripatetica cultis lani

259쪽

PRAEFATIO doctrinae particula adunabratur concludemus tua non solum libroriam, sed etiam piaecepturiin Aristotelicoriina summaria lπιδρομὰς vocari quod quan recte conclusum sit, pro Datur capite XXV moralium pira Diematum, ubi brevis viilutum secundum Aristotelem descriptio no nomino trassitur.

latius igitur patere hanc inscriptionen λέξεω te rησiς καὶ ἐπιδρομή, iam

ex accurata verDorum intorpretation videtur, sciebat illius scholii auctor. videlicet magistri est discipulis non solum singula verva lutosophi intelliretari vel explicare dispositionem Operum Aristotelicorum, sed ipsa plaeua lucide exponeIe. Igitur ex tali colloetion non solum verisimile est provenire I, 2.24 26. III, 2.9 II, 27. III, 3.10. 14 sei potest etiam illud et revitato et perspicuitate excellens , diseipulis lictitasse Alexaniter similia

autem stin I, 1. 3 18.19. II, 1. 10. 15.1 i. 18. III, 8.11, mi Dus omninus, si singulis titul uni excogitar de Derenatis, non liceret melior sorinula uti,

iituntur contra adversari08.

Noli vem re ter naec omnia ex ore dictantis excepisgo auditores. ex multis unam viam inmeavi, tua soletasse nonnulla uius generis capita explicandri sint alia possunt fragmenta esse continuae scriptionis, quam Alexandoi paravit ununi leni tuo III, 12 ex ius generis esse videtur coninientationi Dus, tuales in mantissam Dra de anima collecta sunt, olim ortasse separatina a scriptore enaissae deinde non reputandum ost: ut illariina collectionum auctori Diis praetor cui rographa liscipulormi patuisse pro Dalimo est serinia philosophi, ita ipsas Alexandri senetas inesse in Quaestioni diis certum St.

Hue patet exo uarto scriptoriam genere, ex tuo Quaestiones composita sunt, fragmenta dico liuius enim unum coriuna extat et maximo

notauit exemplum II, 21. initii in no est malogi illo providentia, quem pud lico usui certo destinavit auctor, sed non persecit qui u Di in eo est, ut contra Platonicos, quid Aristoteles de providentia censuerit, explicet,

lesinit Dagmentum, in tuo, ut nunc est, examinatur, utrum iure

an iniuria quaeratur, et ' ρόγοι προη7ουμένως ' κατ συμδεδηκός. verDa igitur, tuae huic apii praescii pia sunt, fragiment praemisit editor, non inscriptio sunt dialogi, quem Alexander scripturus erat praeterea moneo ex hoc si agnielit originem luxisse ineptias, qui Dus aliquis prinii Draeaput 14 implevit. conseias en in I, 14 cum 70,2-2. Deinde stagnient esse alteium de linia essentia 3 3,9 0,9) H-

260쪽

L DE QUAESTIONIBUS

iemini do providentia 40, 10 41,19 , iae ii emtoris mani male eoaluere, locu Mus. nen. 45, 223 sq. ne tuo aliter uilicani do ,1 otII, 26 is, ii quomodo auctor aut integra lisputatione aut pro Dieniat ad finena perducto noe algunientum tractaverit, ex De anilia II 119,2hsul. et Quaest. I, 26 cognOVerit. Vides quam dispares sint partes, ex qui Dus hvsici Quaestion uni libri Onsient, qua non possit ipse auctoria composuisse inimi ite Do-tur hoc tam inperato Domini, ut ne discipulum iuulon fuisse cum Alexantiri liceat suspieari nullam enina in disponendis his aliis secutus legena pro olentata interpretatione fragmenta nania turDarit et colitiorentia separavit, ut I, 19 et II, 15 vel , H. 26. II, 26. Di auteni fontes. iluibus usus est, idem Dis prae Duerunt, io non ulit, sed utruntii uerecopit. I, 11 enim et I 11' verbum concinunt, eo tantuna dissolunt, tuod iterato capiti 11 paragiaptius accessit, qua 11 deest inepto igitur inscriptum est altera capiti ἄλλως ἐπιμελέστερο τετα7μεvov. teni

caSu, non ratione ductus in commentationiin numerum recepit memoriae

definitionem III, 1. Dagmentum ess II, 2 non perspexisse eum patete inscriptione, luam ei finxit vidimus enim saepo salso capituni in- ilices redactori dedera ilixi do I, 11 h. II 27. III, 3. tena, postqvana diversa, coniunxi I, 2b, obseuravit no ruuro tς τὰ περὶ πρovola et iv συvet2λodvτα. eandem natin uni inini vi leo agnoscere , περὶ χρῶμαeto et iv et III, 13 περὶ το ἐφ' μῖ et iv α. porro suspeeti milii sunt I, 8.22. II, 7 . sed alia genuina sunt, ut I, 1. 13. II, 22. Quo tempore coimpositi sint iuri nusici, certo con8iitui ne iiiii. sed videtur mini satis longo post Aloxanilii niortent teniporo hoc factiinae88 ab nonune, cui diversae ex Aloxaiulci soliola reliquiae fortasse notum quidem integra prilesto erant ni nil auten praeter has recepit.

nam ex Vasta illa pro Dieniatum congerie, quani illustra interpietis nomine algo ornabant posteriora saecula se ilico, quae et D AVIONUS primiana edidit et post Bussp ΜΑΚΕRuM UsEXEuus ), ne vestigium tui leni invenitur in iis libras. Nunc priusquam ad moralena Drum me veriana operae pretium erit quaerere, num comparatocli Dro altero De anima cis, tua de stilaestion unissuri I, II, III lis putavi, aliqua lux accedat. nam oliani haec iura loanina mantissa varia alguimenta continet, luare FREUDENTIIALIO eius letu vide natur esse generis atque Quaestiones.

Alexandri Aphrod. q. l. Problematorum litie II et V reci . t sener. hsilii te programmate gymnasii r Ioachinate Beri seorsiim e litiis. Berolini 85,lt. 4'.

SEARCH

MENU NAVIGATION