Supplementum Aristotelicum pars 12. Alexandri Aphrodisiensis praeter commentaria scripta minora. Edidit I. Bruns. 18871892

261쪽

PRAEFATIO Continet autem Mantissa primum nun ore commentationes ab ipso

Alexamir ad finem perducta et ex pario ni salior editas, cuius generas in Quaestionum Ι-III rixeter II, 12 exemplum non obvenit de anima mitti lani 101,1 - 106,17 de mente 106,19-113,24, do visu secundum Aristotelem 141,3 147,2b, do colore 147,27-1M,18, te primo familiari

Occupant satis singularis generis nypomnemata collectanea enim sunt, in quinus ut in armamentario maximam argumentorum coplam macervavit auctor, illius ad desentienda tuae lana placita uteretur occasiono oblata dogmata enim ii Dira inseretunt naeo sudsidia pleraque Ita expressa sunt, ut aperto adversariorum ratio hanita sit. s. 118,5 et πλεί

μovisu, in inum coacta sunt 3 argiimenta vules licinaretram paratame88e, illae pugnanti Sine mora suppedite sagittas deinde noe peculiare est lias collectaneis initoi minor pars argumentoriini copiosius explicata est. non tam argumenta sunt quain indicia, quibus ducti sacile argumentum inuoniamus. liinc alia illa brevitas, si ita paucis versibus saepe plura

praeteie 119, 15-20 123, 17-23 135,29-32. sorina quoque, qua utitur, indicat nolitisse auetoieni nas copias ad legenti lini tisum expolire solet enim sexcenties iteriit particularieti ea conseiere, cui perraro i3l,8 118,10 επε et suustituitur ubi intei roganti argumentatur, Ac tetici et singulas resutatioties in lucunt es. 3b,2 sq.)Vix expectantiis in tant cuneis selibendi revitatu ei iptorem de

262쪽

I DE QUAESTION BUS

XIII

consilio suo locuturiini esse tamen non tacuit, cur haec scripsisset.

ex tali Dus oeutioni Dus nonne patet ipsum auctorem lateri, se non ipsa Rrgumenta exponere, sed viam monstrare tua ad cpei veniri possit' Vix recte auten FREUDENTRAI, dixisse videtur eius leni pi'osapia esse Quaestiones et Mantissani in physicis orto iuris, si untina III, 12 exceperis, nil inest quod cum illius aut commentationi Dus aut collectaneiRVel comparari possit eo tantuin congruunt, quod utriina quo pu sic noua Alexandri editum est in utroque quidem instini, uiuae aut militaut ad edendunt scripsit ille, sed ut in Quaestionibus divorsa niiseuit cuni pro olematis, ita in niantissa eum commentationi Dus collectanea. Reulaetoris vestigia in Quaestioni Dus crebra et aperta sunt, in Mantissa sero latent, sed non legunt puto enim verDa luae inepto prios doli Dera voluntato commentationi praescripta sunt, et u παρὰ Ἀρiστοτέλους περὶ του ἐ* si is a redactore addita emo nana doctrina, qua hoc capite coni- mendatur, et eum se quento de eadem re argumentatione et cuni Alexanitri Aristotelisque pinione aperto pugnat noli autem ideo putare nae nou scripta esse a Alexandro nam ut de monte i 10,4sul rettulit, ululum minimo adstipulatus est, potest etiani libera voluntatis explicationein larrasse, qua ipse abhoi reret ut illo loco servavissesὀ εσωσάμη, go opinione ni alicuius dixit, de cuiu perAona nobis non constat, ita lites le alicuiti seia tentia resor ἐλέ εeto' etie καὶ 6tάξε δέ α), iiiii nomen no plano latet. Ita que re laetori acumen in utri lue peio simile suit. iiii leni suisso indo non colligant similo autem est, quod in utroilue a redactore i ii ventun est, nomen Dra. nam ut in Quaestioni Dus a pratestantissinia collectionis liarte totam fari aginem re laetor denominavit απορίας, ita a prina capitis arguinento, saluod est,eρ φυχῆς, universa collectionis inscriptio ite lucta est. Viam niunivimus, tua ad moralia accedamus. Mantisino enim si-imilior est ni liber, luana nysicorum i Drorum. lii occurrunt collectaneis illis, tua in nysicis desunt, valdo sintilia capita, de luuium

inenta et cf. 38,11.14 39,23.2 140, 142,8 arta auten cognationiηqua coniunctu est cum mansi88a moralis Der non extat testinacinium magis luculentum, uiuam ' qui cuni consera D an. 153,29. in utroque lena onstratur Gi9 α αρεταί. Maiitissae caput

263쪽

PRAEFATIO ex genero est collectaneorum igitur incipii eth τὰς ἀρετὰς ἀωτακολουθε αλληλα ς καὶ αὐτ μὲ δ δε lxv uoleto se luuntur Reptem argumenta, i piomini 2- particula se conseruntur. iiDiematum capiti initium est sero idem 6eti vetακολουθούσivisi ibiκαὶ ρετα δε κtέου καὶ ἀπQ et, ut inniantissa, alteram demonstrationem introduci geti sed tertia non se quitur, inedia altera terminatur Dagmentuin vides ex eodem penu do- Rumptum esRe irrumque et ea8 laetum me, quod duo, non unum input innant. - ita in antissa animam incorpoream ess ot ex ipsa re vicies demon8tratur et contra varia adversarioriini conamina quinquies

defenditur es. 114,6-24 quod molius 116,3 posuisset redactor 1I6,37-118,4 similiter in Problematis post tria argumenta 38,8-20 es etiv. 11 et 14 sequitur triplex dolansio es. 6 δὲ λέrei 138,20.28. 30 . s. 154, 15 155,6 19. 29 1M,10. 19.

Itaque ne moralis quidem live constat ex meris problematis immo inter uius capita non sunt priὶblemata 2 3. 4. . . 10. 11. 13. 15.19. 20. 21. 22. 23. sed ne haec quidem unius generis de colloetaneis vixi, alia possunt comparari cum nysicorum apitidus do quibus lixi p. X, 13, b, quae utrum ex senotae reliquiis an ex scriniis nilosophi provenerint incerium si nec desunt aperia fragmenta, ut 3 ubi vervis κατ αυτούς adversarii respiciuntur, de qui Du antea non dictum est es

exenaplum formata sunt 18 27, ceteriina a collectaneis non diversa etiam hoc in Mantissa invenitur es. 122, 17, accedunt duae interpretationes 12 29 et lina opi troni 25, de qua dictum est. Restant 1. b. 7. 8. 14. 16 24 28, 91ibus uuius sum num 1 adnumerent. Dic iaDe cani libri partem, quae, ut in physicis, caussa fuit inseriptioni toti olluetioni pro Diomata sunt, non diversa a nysicis: igitur de nis non opus est singillatini lisputare moneo tantum, in quinto bis imζητεῖσθαt o singulis interrogationi Dus singula responsa addita esse, ita ut tres plenae imaestiones ni coniuncta sint. Quare sinitiis si liuius libra origo atque nysicorum neque redactoris varia iiscontis ingenium dispar fuit, qui conaerentia socrevit 8.28 et non vidit ad vectum eongruer 26 o 23 indo a 144,34. nimirum idon et play leam et ni oralem collectionem instituit et a prontoniatum parte utram liuo lenoniinavit. primus' autem De si morali Dus praescriptus est, hoc ad Alexandri pro Dioniata non rodit, sed ex collectione, quae erat fortasse trium liuioriina uti nysica, periete ei libri, qui primum

olim sequeDantur.

264쪽

Alexandri Quaestiones edidi ad normam eius codicis, quo uno ioniAser alae sunt, VENET MARCIAN 258. do quo copioso egi in praelatione volumnis prioris p. Vs l. nunc haec et repeto et Milo. Membranaeeus est ieculi decimi, solii constat 324 sorina minoris, no orilino Quaestionum liuios continet sol. 1-3G lilii una vulgati oralinis quailiun 32 -69 li Uritin primum 261 -290 secundum, si r-324'tertiuna intermediam partem De anima libra duo qui seruntur et-sato commentatio occupant quarti auten vulgati ordinis iuri titulus est in Venet σχολiκῶ, diκῶ προδληματω 'i'λλ α, cuni capitun enumeri1-tioni verba praeposita sint σχολiκῶ ηθικῶ, πορtῶ καὶ λύσεω κεφαλαtetitorata in caleo iiDra. cui praeterea litterara subscripta est, litiae qui lsigni sieet non video '). miseri livsicoriin libroruin nonien *υσtκῶ σχo-λiκῶ, απορiῶ κα λύσεω, α β r. inde patet non uniuit, sed tu opeia QuaeRtioni Du contineri, quorum prioris praeter primum deteri periere lium, alterius tres extant servaverunt pristinati hanc distinctionen soli Marciani 258 et 261 reliqui oratiuntur riline, quo lictorarincaVenu8, princeps e litor, Dros disposuit. Eaden diligentia, tua ex vetusto exeinplo De aninia libriin cuni V mantissa descripsit urarius codici V usu est in Quaestionibus minoris uiden voluminis particula ut av δέ. α sim ilia saepe aut supra aut ius in versum a Mi lit, sed ram inveniuntur voces, quas in textu

tio, si plenduin suspicatur Diess, i. e. quaere tuli sunt liliri morales impost primum desulit. sisnilites io signum in vel re itidis a liliriimis litterdum adhiberi notum St. σχολ ω ante Reminutina et eruin

265쪽

PRAEFATIO 159,23. rarius tota enuntiata marini miseripsit, ut 83,23 100,2 130,1 b. saeptiis peccavit in fine verinium ita ut sive litteras sivo vllabas init

130,17. 32 134,25. ei Domina ordinem immutavit 0, 19 115,7 129,2 et saepe eum coirexisse id quod primo scripgerat imagna liturarum copia in dicat, tuas omnes ne minori Dus quidem neglectis adnotavi raro autem prioren lectionem licet delegere, ut ,4. 9.23 9, 17, 10 2b, 158,28. contia sere desunt in Quae8tionibus Qx quod in libris De anima et Dositio saepe antimadvertinius vestigia librarii do lection deseri denta ita lubitantis, ii singulis litteras singulas alia suprascriberet sed L1O2,22 . varia lectiones ex aristetvpo bis descripsit 7,10 et 4,8; teni ex illo fluxeriint, quae addita sunt 142, et 144,34. v. c. V Venio ad Veterem cui rectorem, quem dixi I p. X totum odioenicum pi totVpo contulisso et ortasso non diversum eRRe a primo Drario. cuius et na in uiuaestionidus non desideratur eura et industria nam

vocula ciniissas hic supplevit 2,29 131,31 svliadas addi lit 134,2 litter et nai 8sas adscripsit 71,9 75,3 128,19 et eoi ruptas correxit 63,1 72,28 loe,12 131, 30 134, 13, inter luna malo servato arcnetvpo deceptus

est 102,2 et 29. sed haec minoia sunt prae magno et gratissimo numero punctorrum, tuae ab eodem adposita esse et atramentum testatur et calanii gracilitas et sumnia cautio atiluo modestia, qua usus est uuius recensionis auctor alienissima a posterioris correctori V audaeia, qui non tacite monuit, sed confidenter in siluae lisplicuerant, nautaVit. Sunt Ruteni tenuis8iuia liae puncta aut supraposita singulis litteras aut inealae ait picta in axima ex parte eis, imae delemiae videbantur si iuro

notantur e gr. 48,1. 49,10.28 1,28 129, 130,15 Ib9,24. deinde adhaerent sive litteris sive sylla Di non iuidem delendis, sed eoi ruptis vel

aperie alitein ollatorem, non eriticum adgnoscimus e gr. 160,2, ubi μzzαλ0 odet do Ierat prinia manus, tuo postea a optimo mutavit in μετὰ λὀrno a liae etsi non peiΣpexit vetus corrector vidit taliae iii quoi m scripserat non pra,rsus consentiro eum arcuetypi ouscura lectione et errorei in i et et inesse recte nonuit: μεὶαλot beta eodem Ioclo cori uptelam indicavit 1,25 23,29 emenulanuli periculum non suscepit de accentu ita dubitasse vi letur 40,1 41,2 42, 15 120,24. causa latet 1,28. Are lypus rototVpi igitur videmus eam iusso condicionem quae descri- uentes variis difficuliatibus vexaret accedit uos accenti Dii et aspirati ,nis ivlicatione caluit quae Veneti lilararius cum suo arbi-

266쪽

trio ait tere deberet, saepe naesit quo laetum est, ut a potissimum V es, quae diversa prosollia in varias notiones discedunt, ut 'vel αὐτ αυτ αὐτη, saepe aut aecentu aut spiritu aut utrolitio carerent.

pauca desiluiuo ex niuiti 14,36 9,29 21,23 29,28 30,1 3b, 37, 12 41,2848,6 0 4 2,25 5,2 92,10 98, 110,22 etc.

Deinde autem, id quod graivius est, saepenumero eis sive verbis sive verboruin coniunctioni Dus spiritus et accentus deesse voluit, tuae aut non intellexu aut corrupta esse pleriini tuo recte suspicatus e8t adponam nonnulla exempla

Ingratum emtori talia officiunt impingunt, it ni ne has omissionestra lat, laud nescius ni ultas casu non consilio lebem graviori igitur in adnotationem recepi, quam ne nimis oneriirena, rellilua in Additamento priore collegi. Deinde continua scriptura vetustui exemplar eripiunt suit quod diversa vitiomina generi docent, quae ninia hanc tantuna explicationem admittunt iam pridem restituta sunt hae 6ὐκαθύγαm 97.3 ἀλλα κετα 114, ἀππρι, ορ- 28, 10 συνε οε 162, 13 etc. paullo tectioia sunt, quae

Raepius perperam discreta novam a Delia trinxeriint, cuius generis mentio-rram satis magna copia nunc remota At, sed restare puto tua manum emendatricem expectent certe de origine coi ruptelae non dubitabitur:

267쪽

PRAEFATIO iustiola sunt hoc auteni certum est, si unciali Dus scriptus orat codex,

ex tuo fluxit Venetus, multa compendia intermixta suisse, cuiuκ scriptiirae generis imaginem nouis prinobent in Veneto et capitum rii Drae marginales adnotationes et argumenti conspectu primo livsico Dro et inorali praefixus nam pina iiiii anto alterum et tertiunt nugieortini legitur minusculis conscriptus est). tantus est numerii depravR-lariini ulla Damini terminanti uni cs. 7,2.9 8, 18 10,23.24 2, 17. 23.2i

i5,is 22 7, 12 2l,2 22,2 26, 27, 18.28 29, 31.5.10.20 36,25 39, 12

48,3 70,2 83, 112,3 te nolo hoc loco omnes Veneti cori uptelas in

sua genera distri Duele sed conducet duo reviter notasse, quae praeceleris respicere lebeat emenutaturiis latissinio enina patet o alium inter se ut dipnthongorum perinlitatio, tuae non solum in ei et , t et ossetulit. 4e t tanta est iit imiis ris vocalis clim unm luatiue Orisusne

haud linteilo sit exempla deprehendere deinde ueriin miseretnia onus- Rion uni copia conii uerenta est, de lua lixi in piaelatione vol. I, p. X. sed taedet singillatim resere et litteras et syllauas et voces et enuntiata tua excidere legentibus enim iitro se obiriulet lacera arcnetypi species instat eri Dra perforati raro contri removetula sunt otiosae litterae

83lla Daeve, ut 5, 13 27,l4.l 35,2 66, 77,22 29,l; et casu videntur olii e largine in textuna irepsisso pauca illa, tuae iecidere debui

Venio nune ait id genus lectionuni, quod in libris ile ani uiam signavi. ita in oti ni utiaestioncsoloetiis illo licet non eadem ultique industria pertractavit peinituli en in curia nil notaverit priuio nysico libro et ii oralitatis problenialis, aresetint otiis vestigia inde an octavo capite lilii alteriit pli 3 sit i. 'ons lentius auten nunc post tuam accurati minaei iurii in eo licein exanii navi ei luin teinpori lia lectione ite vera certum esse uni en to ala enite in ii inine invenire verisin illo. certo nona poterit ili versis alictori uti sita est tero. num litteraruna prinio utut prorsus si iiiiiiii in iliscrepantiae siluas in litteris esse non nego tales fiuit, luales facito iunio locius est inaliter scri Den ad nsittat neque ex atralia ento hi sitsciolo illic atrior altiluit concludere licet inanio nuntii in illi ait in Diti in emo eae Voces argutini, in litibus ea lem coloris diversita apparet. - ieissi de Rhici tritates eat uni munc aliter iudieo. Iuro provenerii ut periti88inio, tu uti ii an onines Alexandri libri, pari cura peiura lasset eant Iulia ii erant laesitiit scripti per saecula neglectis,iluani et postillatuu et laudauius in prini editore nam restituit liteli itera i Orruptaμ, proκolliani nil pinxit, salso secreta recto distinxit, otiosa

268쪽

rescidii, missa supplevit, omparando ea, tuae is leguntur, recensuit, selici saepe acumine etiam o corruptiori Dus ludis pristinum sensun elicuit Ra plus centies in uno libro primo textuni sanavit noli autem id quod tulieli sanitati contigit subsultis tri Duere nobis ignotis. Vetant hoc loe sero sexaginta eiusdem prini libri, ut critie res miniis mispero

cuius sensium exposui in Mus Rhenano 45,230 sq. in zΜούσης. delevit 41.2 et v, quia tisa latere non vidit os D. 228 , interpolavit 36,24 veiliae iὰρ πα&τα, ubi lenissima mutatione pristinum restitui. item 37,30 69 λη Dielesius vidit esse , et ' λη. audacius V 6 7α et ' λη. Omnia sana esse si, modo pro vi scripseris v l docuit Seli varig. in hylmutavit in finiv6ία nam in apparatu excidit W ante B iquod coringas).

Quare correcturas nutus nianus nanes accurate et adnotari et ponsitavi, sed sprevi ubi displicuere nequo eam secutus una, nisi alia coegeriint, tibi ea, quae ἀσυνδέτω reli luerat incultum auctoris scribendi genus copulavit.

Venetum in ipso contuli 188 et 1887. ubi nil adnotavi huius eo-

diei lectionem confida in textu impressam esse. Praeter hunc sex mini innotueriint apograpui codices Quaestiones continentes duo Veneti, Estensis, Neapolitanus, Vindo Donensis Vaticanus. VEMET M 261 leseripsi vol. I p. X et ex codice V uni pondero docui duo nus locis 112,si et si, ubi vaniliinsonet V lectionen is siluit consedit naisit simul senestra indicans aliqui doleosso a lilo 48,14 luo loco B pro vetusti Veneti corrupta lectione etia6iuvet lacunam in licavit propius ni abest a V quani reliqui, nam solus votoren motalis libri timscriptionem et multa Veneti lectiones servavit a reli luis ni utatas, e gr.

descriptum esse ex ipsos codicenti, sed intermedium esse inter aui Dus eum liurum, cuius apograpuum est B. ille volo ad veri uin consentiens eum V rara docti cuiusdam inutamenta passus est, tuorun Vestigi uni

269쪽

PRAEFATIO Alta via ex Vonoto 258 lescripti sunt Mi:TINENsis sTRNsis II GAEcod. hartaceus solioriina 4 ut adnotatum est in p. 1 numeris non signatoriani, saec. XV-XV scriptus continet post Alexandri conamentariiun in Aristotelisci e sensu et sensili et Proeli lenienta nystea Quaestiones et librum Do fato sequuntur s. Alexamiri aliorianique pro Die-

ΝΕΑΡotam vir III o chartaceus sol. 109 absolutus est die T. niensis Junii 1523, ut testatur manusi Drarisi Angeli Constantini priinter Quaestiones nihil continet. cs Cyrillius II, 384. VENETII MARCIANDA appen l. A. IV, cod. X nartaceus sol. 14isaee. XVI XVII eontinet anto Gaioni definitione me lica Alexandri uitaestione et D sato scriptus At φ υφυεῖ καὶ ἐλευθέρου τετυχηκόeti

ciaiolum morentinum relinis praemeatorum diem Ianuarii 1492, postea autem ad Ioannem ambueum 1 336, ut ipsi propria manu Di testantur,olini permnun es esset IV, 18. G passim, S magna ex parte ipso eontuli, , totuna contulit Melctor Vindo Donensis. Conaimunia sunt his uris naee in innidus pro Diematum inscriptio anto moraleni Muna periit ideirule in tertio libri, post 6ύτω 103,21 inseriin καθ' ιυς ι i S πλείους πλείω )- άπεip nociv lv εἴη o. una iteratnt ver Da - μέρος sulli nil αἰetiovi qua 102, 11-30 suo loco lege-Dantua animulvertendum autem verba contra sensunt iterata eis mendiis

F G S id arere qui Dii in litinata sunt ea lena, lini iusta sed extant es. 102,20. 21. 23 . iuulue casu in uni codlicem, ex quo descripti sunt GFSL, irrepsit soli una ex alio Oissice, tui Venetum V cuni maiore fide expresAit. porro communis eis est magna in quario Dro lacuna, tua ei iere integra apita 5-8, imarium ivlo a verbis et , πλούτω 123, 17), nonumus lite ad verba προσερούμεvoi 129.23). ac edunt minores omissiones, X. gr. in iuro primo livgico O-etotoυm 3, 13-14 ου-κivoυμένου , 18 ῶς σώματος , 3 καet 6,32 σα-αὐτω 18,12 9ερrεία 29,23 φ-rδετα γίνεταi38, 29 hic non inspexi ἐπ τούτω, 39, 28 exena plar autem laceriini, ex pio fluxete, pro vitili liarto quis iue ultro laedavit exactam inutilani non desiderabis sed scia nulli deesse suas laetinas, velut in nunieravi libri primi natiis 12 niatoricam Ditus aecedunt coi ruptelae Dis iattuoi peculiares cs ex libro prinio it 5,26 9,10 23,7. 21. 23.

270쪽

26, 18 28,4. 29,2 30,2 31,2 33,25. 26 36,11 37, 13 38,11.16. 25. 31

39,2 40, 14.19 41,2 uiuo eum V veriani servavit B), nam ne lue ceteroriin libroruni menda colligari nequo ea tua singuli suo Marie

Patrem autem odietina FSI, descriptum ess o Vonoto vel ex multis eoriam lacunis cognoscit tiri ne tuo enim iis tuam inauri open seriint, ubi in Veneto aliquis extulisse suspicamur, et 22, 1 6v-ῶ ideo missunt est in GFSLi, quia hoc enuntiatum manus altera Veneti adscripsit ex comparatione sequentis apitis. Deinde perlustres eos locos, linus utpote corruptis in Veneto Recentus et spiritus desunt adponam nonnulla

Secundae imanus proposita aut inluuntur omnes 20, 3. 2 24,4. 5

25, 30 27, 28, 11. 30 aut ne uni 40, 120,14 21, 3. b aut in

teri manu obse iiii, ita una prima niasse ire FGILS. ex quinus onsectarium est librorum G FSL, aienetypum secundani manum Veneli pleriin1-que neglexisse, interdum secutum esse, iam laro autet et primani et

라틴어 텍스트