Supplementum Aristotelicum pars 12. Alexandri Aphrodisiensis praeter commentaria scripta minora. Edidit I. Bruns. 18871892

281쪽

x XXII

PRAEFATI

210,9-l0 θῖε-δὲ. haec si exceperis et sutilissima pauca, quae non continemoravi, sit ubi a instar ossicis A, o euius gemello ocuratius consecto utinam provenisse patet. D Denique aut eundem sontem, ex quo manaveriant ea , redit etiam Dd , qu0 geminos esse indo primum colligitur, tuo in utroque ragnientini linitur isdem verbis simili Diodo depriivatis 181,28 κατὰ φύσiv κατά- Ust D κατα υσivo deinde ex communione aliormiam vitioriini 165,3

ast tuo oni exceptis ni minutus congruunt cuin Ca .

ni quaedam menta. qui Duc liber est. s. 193,5 περ ῶν 9 1si,2 26 204, 24 2m t eti). 19 209,26. 26-27 καίπερ θεμέγους) praeterea videas uuae ex eo avnotavi 188, 13 192,23.24 198,14.1 206,23 2l0, 7. sed haec ideo tantuni

adserino, ut liunc codicem nunc plane neglegam ita auo tantum de oditione lolluar, in uua animadvoriamus aliuuam laetana esse cum certa alterius sana ilia sitivo permixtionem sunt enim in a lectiones divorsae ab a', quas invenimus etiani in ES. cliuius generis tint, ut ex multis pavea eligam

o si inito est 1i6,11 ilo tuo loco inspicias adnotationen meain. Quaro videntur priuauni propria via sonet V omanasse arcnetvpi et editionum et eius ainitiae, uiti nos depravatos tantum prognatos ES norinius in conscientio autem eo eo lice, ex quo anottiana impressa est, hae ipsa familia adhinita est, euius auctoren non sine nuturio Venetuna lina exseripsisse testantur otiamnum pauca lectiones,

pia potui se lita es dicum S 170, 26 71, 202,26.

ii ii Seliuitur ita lationes inter se conserain. tua primum Ratis magna copia deturitat aenularum coniniuuiuua alia dein do alterutri propria

282쪽

sunt, etsi omissioni Dus parcius peceat adi quae quia in apparint oninia proposui, hic praetereo sed duo moneo primum, discriminis uiuo lintoreodit inter duas e litiones magnani pariem ex Veneti cor recturis prosectam esse, s. olim 166,18. 19.23 69,24 171,2 172, 13. 19.25173,24 etc. deinde, iam in eo codice, ad fluentis et a quM ad communem matrem redeunt, vestigia apparere ariis criticae naii in utroque recte mutatum est o. gr. 173, 182, 16 186, 19 189, 16 193,16.17 salso 176, 177, 15 deni iti singulae editiones suum RSSae tint redactorent, euius rarius in ' Dveniunt conamina, ne que tanto desunt, velut

165, 167, 168, 178,l0.li plura invenies in a 165,26 167, 24 168,6.14 123, 10. 15. 26 78,14 89,2 191,2.24.2 200, 16 20l, es praeterea 165,9.23 168,19.2 169,22 77, 187,8.26 20l,l 202, 10 203, 17.

Restat ut Veneti 261 tralauniensis rationem liadeainus. iuod de illo p. XIX dixi, valet otiani hic o litori inutilis est, sed memoratu digna omnia, qua B adnotavit. Hauniensis auteni rinio ut ut videtur cli- recta via descendisse ex Veneto , cuius et varias lectiones iterat et verba accenti Dus carentia anxio lepingit 165,3 et 187,8 προσουτiri 6 , veteris correctoris monita se quitur, ubi a et a ea neglegunt 180,10

196, 27.28 199, 22.2b. ilena evitavit vitium editionuin 193,5 πάυτω, - Η et neglegere solet, tuae illa novaveriant 176, 172,1 182, 16187, 26 91, 24.2 193, 16.17. sed consenti H eun a 19l, cum a 170,26 eum L 186,3 189, 16 192,20 195,26 ῶς 196, 16 198,25 maxima porro eorrum pars, quae ita ni adscripsit librarius mauniensis. ex

13. 24 192, 18. postremo et in margino et in textu lectiones iuveniuntur quae ex libris mini notis non desui tae sunt I 65,21 169,24.30 171,5.6

176, 18 189,20 186, I9 89, 12 93,3 196,29 197, 13. videntur igntur huius

libra auetora praeter fidele Veneti apograpnum nam ipsum Venetum non exseripsit s. 194,4 cum alii tum eius familiae eo lex praesto iusse, quam nos libras m novinans. Hades Drorum catalogum, quo pate Dit cur Veneti lectiones cum pulvisculo exhauserina, ex p0grapuis meo arbitrio mutuatus quae mini digna viderentur lice Dat auteni eo paIeiorem esse, quia veterum oditionum discrepantia ex consilio Dariin ossitionum accurato adnotata, luid litterae renascentes Alexandro eum profuerint tum nocuerint optimo docet. BAGOLIM vorsionem, quam ille primum edidit Venetus cuni Quaestionibus anno 1b41, in apparatum non recepi nam etsi certum liuium inter eos quos supra examinavi non licet indieare, quem illo interpretatus

283쪽

PRAEFATIO sit, ilii Ditatione tamen exemplum est, praetor Venetio apograpna nihil ei suppeditasse ne usein quiden usus est, nam vereti 166,28-2Η καὶ ἰρ- εἰρηuε969 etenim si in omnia lae sunt i erum unam tin non Ar 'ed it et 167, 24 ubi verrena vel ex a potuit discere eum Veneto sim tutini Ioim udavi attriviationes dubitantibus nanc tabulam propono lo- eortini in Veneto cornupto ritu et ad verbum a Bagolinis redditoriim

s. 3, 2 3 υ- tinti, quorum in primis ea de re, quid esset maius quam ea Aristotelis sententia di reli0.2i-II l. E. ε μαρμλη, nisi quid relliis in ipsa factum D ea quae secundum

naturam emor em , dolorea sustinebunt et mala patientur et in talious existι rurmisi ita Meundum fatum mnt

t 89. 9-l ἐπαύIuveto -υομ6luetcitet sed omittant sermonum imbitionem, conre dantνιι niquo i in nobis solutum esse liberumque arbitrium auctorem in eligendis o 'Positi. que a Mndis, in his quae homingua reum unt mera o re ara i litum, tum rvulgari&ι quam a leislatoribus 205 I-:; ὁ - πω, dicere vero miratare illos, qui non putant in servando etianon animaliis impulsoriam fert ara iam et id, quod in nobis, eo quod non uine.

A id ipsum nablema, tuo I 65,24 casu I repsit sensu plane carens, ab illo servat una esse ex neutia editionum pendet Molinus etsi iam utra iii affinitate coniunctus est consentit enim cum posteriore it, 20

1 Νῖ,8 89,2 191, 201, 10, cum iitriuitio 82, 16 186, 19 189, 16 99,22.2b

igno Nil autem posteriori emendationem 191,24.2 et prioris 165,3 lacunas, quae a et a communes sunt, explevit, et cum codie A et C consentit in notabili leetione os p. XXXI 177,1 θ εστα δυνατὰ vetα υτ μάντεItδυνατοῖς εἰδῆσε μὲν αυτὰ κεκωλυκένα non emini pommilia mitia rem pos-8int A vat 's, τι Ῥιulor myn mini, ea ipsa impectinisse liber igitur si voli DN, iuilius Bagolini usi sunt, interimedii iacent inter Venetum et editiones. Eiliderunt libellum post Traneavellum Ioannes CARYIatos Rost elisi anno 1588, NONYMUs uni latina versione Lon lini 1658 Ioannes OREL.I.Ieuni Hugonis rotii versione latina tinei 1824. ChsELIL A fluidus siti si liis usus sit, in praelatione, quo Amiream PAUI.-LΠ M adtolluitur, i luoeum ante duo et viginti annos in eodem contubernio Bononia satis tantiliariter vixitμ, et tacet neque nos cum difficultato quaei ei oportet. nam Zanetlianae editioni, cuius et vitia et omissiones tepetit, tam arto so adplicavit, ut dubilaro liceat, num Aldinani noverat. et autem posterioris editionis exemplo, tuo usus est, videntur ex li DNAnianuscriptis, ibi0 8upri recensiti, nonnullae lectiones adscit pinu fuisse. ita explientii o. N. 196, 16 20l ,26 27.

284쪽

IlI DE 'ODIURUS BR I, FATO xxxv I t Caselio aneti iana, ita NONYMO Aldina ilitionis undament unisuit pretieterea auteni et illa ei nota sui et tisebius, ut in praesa

quidem ex iise no 166, 28 - 29, laeuna auleni vias ox altera Dione sarcire potitit hiantes rettulit it non legunt eniendandi conanain Caselli audaciora, vel ut 177, 1. 2. 180,16. OREI LII e litioni naaxinae prosuit luod Haliniensis collatione uti potuit ne iue aspari relisi sunt Dolis, ulvinus Draim ornavit, sine mIcili utero ipse autem nec recensenuli nec emendan si munera par id biodingeni peeeavit no diligentia tuidem compensavit. nain adnotatio erroribus scatet. Post Bagolinos elegantissimo Driina latino interpretatus est vGOG norius in libro Philosophorion Hem n de fato et de eo pιod in no3t 'a ot state collectae partivi et de veco O sae, Parisiis 1624 Lugduni

Batavorum 1648. 1679. germani eo Smivi T s in lilii Billiota dis si ischiachen Philosopho T. I p. 1504 i. gallie Nosnusso in libro De lal rig et dii hasai d aras 1870. Clarusippo ex Alexandri libro collegit et recensuit A. GER R in Supplementis annali uin philologoium anni 188 p. 9 sii l. nonnullos locos tractavit II ei ne in progmina naaio Stois omis fato lactrina Naum-Durg 1895.

285쪽

Hερ κράσεως καὶ αυξήσεως huic libro inseripsi, et auctoritate motus codicis A, do quo insta lisserain, et argumento libelli in qu περὶ κράσεωc agitur ab initio iis pio ad 233, 14, in lociisque ad finem περ αυξη-σεως; es praetere 214,17 216,14 218,14 228,6. de discrimine, quod inter κρασi et iei intercedit, videas 228,26 sq. unde siue Parisini

et Aldinae' ritumini περὶ μίζεω salsum esse tertium titulum hemistius ritebet Parapn. Plaus Ausc. 256,21 περὶ κράσεωv, quo niagis placet libris traditus. sed certo de ac re non licet diiudieare, iliai non integei liber servatus est. Codicunt qui eum continent novi hos: VENETus Alici ANL A bi, in ' chartaceus sol. 283 saeculi circiter XII seeumlum anelii p. 127 rectius Morolli p. 144 saee. XIV eum adtriuuit sol 1 - 11 continet περὶ κρασεως καὶ αυξησεως, semiuntur Varia, quorrum catalogum a Zaneuio consuetum Morellius coirexit l. c. permultis

compendiis pariini si diligenter Seriptus est, prima pagina temporis iniuriis attrita lectu dissicillima est. lns ipse contuli 188 et 1887. Qui gestuuntur codices saeculi sunt XV et XVIIJ Tauri non sis 4 sol. 84 inter varia excerpta matnematica et philosopha nunc libellum continet sol. 43-b5. contuli ipse. s. Pasini eatalogiii I, 184.

R Parisinus 1848 continet s. 136-147 nostriun libellum contuli Elter Parasinus 2MO s. 93 - 138 contulit iter

P arisinus 2028 s. 10J-131 contuli ipse omnes ties ituri Parisini Ioannis Francisci Asulani erant, ut ipso in primo solio adnotavit

Ex Aldina autem videtur in Parisinum mulus venisse. nam in hoc alia inauii additum est testaute itero.

286쪽

V, si eam in 1302 s. 203-21M contuli ipso CE scoria lensis X,I, 11 es. Millei 350 s. 64-79 initi uni contulit I

Aeeedit Aldina editio anni 1527 Philopone commentarii ad Aristo a telis De generatione et eormiptione et Alexandri ad Meteorologica, tu oriim in aleo impressus est ni liber sub titulo περὶ μίξεως. Discedunt ni dra: in tres classes, quorum primae unus testis est Venetus A, uera sorinatur is quinque BSCPL, tertia Parisinora tAldina nano autem ex Parasinora vel gemino lituus libri provenisse Iacuna testatur 223,3 et adnotationis meae quaevi pagina.BCPSLi eodem originis vinculo contineri iterum et missiones et menda demonstrant is quin que communia conseriis 13,21 214 8

21b, 13 2l8, 20 219, 223, 16 224, 225,16. 22 229, 34 238,14 te alia

Possum addere, luae in adnotationem non recepi, ut 22, 20 πείρω9Jἄπεφ69 CPS 26 κρασi BCPS, sed Baec sufficiunt. scorialensem L ut confidenter his adnumerem, etsi pars eius tantum milia nota est, movet me l3,21 λεσθαi senestri L et 213,23 oύτω τραπεντες. Nun si quaeramus, iiDii assutiatis in libi is hi libra distinoantur, Phy γ, primum veri simillimum est patiena esse Meo licum BC PS. nam si 13, 21, Di λεσθαt posui, in Veneto, cuius primam paginam dixi ma toto et metione laesam esse, liuius verbi intermortua Vix vestigia deteguntur, senestra in B L. Diat, uni PS a verbo ἀλλ sino lacuna in diei a tri 'transcurrant, B et L, religioso CPS neglegenter ossicen A repraesentare videmus are edit, quod et 218,5 et 229,3 ulem suadent. luod si verum est, Porro se quitur ex his locis

non ex ipso eneto singulos descriptos esso, sed ex itis apogriiptionescio qua causa duo Dus his locis mutilato praeterea pauci et levissinii errores in Doci Dro correcti erant es ibit 218,33. 34 221, 17. 29 nanaetiam in B utetur' α ρ6υvet osse 227, 1. 231,1 236, 3 temero nautatum 225, 16, in Alexandri verba restituit climatig μέχρι φωνῆς ἀίδιος αὐmu, quod excepta una littera servavit V μ. . αἰδοῖος αὐ. , illi autem

μ. ωυἶσα δ' αυτοῖς. neglegentissime autem consectum esse lidruna, ex tuo fluxerunt CPS, pleraque vitia indicant filiis communia, torum partem supra proposui accedunt singulorum delicta, tuae tae det singillatina proponere hoc tantum ex accurata omnium collatione commemorabo, minime inter nos peceare Taurinensem, plurima et sero inere-

287쪽

XXXVIII

PRAEFATIO diuitia Parisinunt . raro in singulis inveniunttia lectiones constiterationes renae, ut 15,29. 30 23, 14 227, 5.21 229, 2 3 231, 13. levia sunt

et ex parte vi lentur a Parasin una laedire.A Neiiue ni ulta adscripsit alteri Veneti manus ne tuo Iuae d8cripserat, certo illi licuit circumscribet e. viilentur alitem priniae manus OITecturae esse eae iiiii iniseum consentiunt CPS ut 216,26.31 235,2 3. contra iuro nania videor cui rectora aetatis minoris triuuero ea, tuae coniectura ex parte salsa inventa lint, ut laeti eiuα 214, 11 et 214, 29. 31. seeutus sum eam 17, 232, 21 alia e Parisino recte desii psit:

214, 27 I9.2 233, 2 23b, 236,26.

R Restat illiu , ut de Parisinora imitem non pendet ex fonte eo li- cum BCTS, nain 13,2 235, 238,1 non est lacunosus cum A autem hi quoque miro consentit ita religiose compendium servavii, quod ei iam in A exstat pio λtκαῖ neglegenter formatum 223, 16) noo CPS salso solvetunt in etiκαῖς, a ut non intellectunt misit vacuo relicto genuinum praebet , uuiis eoi ruptiis est, non saepe quidem, sed Niel et

unus 213,9 216,20 28, 237, 28.3l accellunt ei oei, uino dixi ex

R Venetum eoi rexisse sed obstat his virtuti Dus multo maior pars do- pravatarum lectionuni, tuas ex adnotatione nolo hic repetere ulu roverisimilius est, Parisiniim tuo pie Ropogriiphum tuam satrem emo Veneti certe Dic undamentum Iecensioni cle Dei esse, ultiem in apparati cuni Parisino R integritu proposui ex CPS Naviora tantun adnotans. - Denique nione lacunam in arenetvpo indicatam suisso

229, 21. Venimus ad vetet e versiones latinas, Miariina litas novi CANIMI Anglariensis, qua pii ni una prodiit Venetus 155A' edition usus sum anni 1559 , et Iaco ui cu Lexii Tu Dingae 1540 . neutram in linotationen craticana recepi nani Caniniurii sive Atilina sive gemello codicis Rissum esse dentonstrat lactina, lua 223,3 liis cum Canini interpretatione conana unis est lieni 2b, 1i in verbis interpretis cuni vero talis

rasini R lectio et6t6υτο ὀ ω εἴη Ξ μηχρι ωνῆσαι δυο αὐτοῖς μ.cum nequo taee do in me dia ait hilius versionis lagnam Diale lactinam desunt enim Alexandri verba et litv si lavet iis lue ad uretet 6λ 229,4-230,13 . quae uti lini in uicina perierint latina an ad giaecum exempla mutiluni rosciendum sit quod leSunt, nescio, sed muniuia Dile est post magnum

288쪽

XXXIX

niat una sequi aptu Caninium otiis enuntiati aurii pium leni Ditini per Se Sensu easSum, ollineum Rd Veiqnini consentit initi uni sol. 14se graeeae Aldinae. Etiam S L 'gius ex Aldina ponitet, luanui iam quominus necurati iis hoc perse pia obstat neglegentissinia et senii barbara huius ei sionis natura quae quanta oscitanti conscripta sit, tuo liceat exena pla proponoro.ver Da 225, 13-18 etv σὐzκρεμα p. si ita veriit A lhare D iιs illi per

illud te. Edidit Deliuni nosti alium iiiiii I DELER in Aristotelis Meteorologicorii vol. II p. 189-i;24 Ibi p8ia 1836, si estitionis noni in ortiar voluinus Aldina apograpnum neglegentissime desunt ii tui non soliun eida, sed tota enuntiata consectuna, in tu sanata lui lena sunt pauca, sed ni ulta nautata, ia vir docti88imus, si rena iterula pensitasset, ipso removisset. Multo plura de Deo ii ou APEi a calui doctissinia omni ontatione inserta Philologi voluntini XLV p. 82 sq. li Dessiim nosti uni perseeutiis alia feliciter eniendavit aliis prudenter uaedelam ritepalavit. Hades sudsidia, tui Diis usus ti in in singulis Alexansiri emptis. nondum ei de auxilio ilixi, quod milia per omnia aetiit palatiun fuit

non aruit iter, surgat iecordatio, si iam laetissima a Dotuin i omni unionis memoria flui viri doctissimi ilum in corrigendis tu potneta erroridus me adiuvant, quantum studium emendandis ipsius Alexan iri vel ilisfieillimis inroruni partivus imperii verint, mecum admira Duntur legentes sentientique, qui it de Deat haec editio illorii in curia in i sΕΝΕui' autena, est erga nio Denevolentia, gratissima etiani no volunt en Ormare

dignatus est synibola, tuan invenient legentes in A bibem si s , ulli adescripsi, tua in exemplo tuo utitur SENERL Quaesti0nuni Spengelianarunt adnotavit.

290쪽

Notantur lectiones Vindlabonensis quae a Venelo V sive ab alteriitra eius manu discrepant, s. p. XXIl

라틴어 텍스트