장음표시 사용
171쪽
γνώμη τη Δράκοντος, ος 'A9ηναίοις Θεσμοῖς γράψας
φονικους, ὐπερ ι τε καὶ τα α φυχα, ε γε ἐμπεσόν τι αυτῶν ἀποκτείνειεν ανΘρωπον. άνα χρόνον δε, ὼς τῶς Θασίοις οὐδεν' ἀπευου καρπὸν η γη, Θεωροὐς αποτελλουσιν ἐς Δελφοῖς. καὶ αὐτόις εχρησε νό Θεὸς γκαταδεχεσθαι τους δεδιωγμενους. καὶ οἱ μεν ἐπι τῶ λόγω τουτω καταδεχθεντες, οὐδεν της ἀκωπίας παρείχοντο ἴχμα. δεύτερα ρυν ἐπι την Πυθίαν ερχονται, λεγοντες ώς καὶ ποιησασιν αὐτοῖς τα χρησθέντα διαμενοι το εκ των Θεῶν μηνιμα. ενταυθα ἀπεκρίνατό
ἀπ ορούντων, αυτῶν, όποία μηχανη του Θεαγενους την εἰκόνα ἀνασώσωνται, φασιν ἁλιεας αν αροέντας ες τὸ πελαγος επι ιούων Θηραν, περίσχῶν τῶ δικτύωτην εἰκόνα και ἀνενεγκεῖν Τ) αυθους ἐς την γην. εὐάσιοι δε ἀναχθεντι ενΘα και εξαρχης εκειτο, νομίζουσιν ατε '
3 Θεω Θύεον. Πολλαχοῖ δε καὶ ἐτεροι εν τε Ἐλλησιν οἶδα
172쪽
ν SEU LIB. VI. . 36 . οἶδα καὶ παρα βαρβαροις αγάλματα ἱδρυμένα ' iΘεαγένους, καὶ νοσηματά τε αὐτον ') ἰωμενον, κώεχοντα παρὰ των ἐπιχωρίων τιμάς. ἡ δε ἀνδριὰς του
Dinomenis, Hieronis filii, donaria Olympiae - de Hie rone, Hieroclis filio, et i inomene - Arei, Lacedaem niorum regis, et Arati aliorianaque donariis et signis.
scripsi, uti saniemcn- sorte ὲπ' αυτου, uti alibi indaverat. Pausania.
173쪽
ταῖς εικοσι και εκατον, ην Κυρηναῖος τάδιον ενίκησεν
δου και όμου τη ξενία καὶ επιγαμίαν εποιησατο Γελωνι τω παιδι, Νηρησα ἀγαγόμενος την Πυρρου. Ῥωμαιων δε περὶ Σικελίας ες τον προς Καρχηδονίους' πόλεμον καταταντων, εἶχον μὲν οἱ Κ' χηδόνιοι της νησου πλεον η ημισυ ' 'Iερωνι δε συνιόντι μὲν αρτι ες πον πολεμον, ελεσθαι τα Καρχηδονίων ηρεσε. μετα δὲ οὐ πολὐ δυνάμει τε ειναι νομίζων τα 'Pωμαίων εχυζω- τερα καὶ βεβαιότερα αμαες φιλίαν, μετεβάλετο ως τούτους. του δε οι βίου συνεβη γενεσ3 αι την τελευ- την ὐπο Δεινομενους, γενους μεν-Συζακουσίου, δυσμενες ατα δε ἀνδρὸς ες τυραννίδα εχοντος, ος καὶ υς ερον τούτων 'Iπποκράτει τω αδελφω τω Ἐπικύδους
βησσου παρεληλυΘοτι Ἀτι ες Συρακούσας, καὶ ἐς το πληθος ποιῶμαι λόγους ἀζχομενω, επέδραμεν ως ἀποκτενων τον 'Iπποκράτηρ του δέ eI άντιςάντος, κρατησαντες των δορυφόρων αλλοι, διαφθείρουσι τον Δεινομενη. τοῖς ἀνδριάντας δε του. Ιεζωνος εν 'Oλυμπία, ἐφ' ιππου τονετερον, τον δὲ
174쪽
ἀνδρὶ υλείω, ἔτι τούτω χαλκοῖν, ἐπ' αυτοῖ/άναβεβηκὸς σθένος εμοι δοκεῖν ὶ νίκης ' . Κάλλωνα δε
175쪽
εν δε Ἱσ9μῶ του Θεοχρήτου λα*εῖν τον πατεζα, τοεπίγραμμα δηλοῖ το ἐτι τ* αρματι. Nγησαρχον δὲ τον Αἱμοτράτου ιταιέα, κζανῆται μεν πύκτας ἄνδρας εν Uλυμπία, και Νεμεα τε καὶ Πυθοῖ κδεν ἹσΘμῶ, μαζτυζει το ελεγεῖον. 'Αρκάδας δε τοῖς Τριταεῖς εἶναι του ελεγείου λέγοντος, ἀληθευοντα εὐζισκον. πολεων γὰρ των εν Ἀζκαδία ταῖς μεν ἐπειλημμεναις δόξης οὐδε τα ες τοὐς οἰκις άς ες ιν
αγνωςα τας δε ἐξ ἀρχῆς τε ὐπὸ ἀσ9ενείας ἀφανε-ς έρας, καὶ δι αυτο ἀνοικισΘείσας εις Maγάλην πόλιν, οὐ περιεχιι σφας γενόμενόν ποτε τοῖ Ἀρκάδων κοινοῖ δόγμα Ρ) - οὐδε τινα ἐς ιν ἐν Ἐλλmra Teίταιαν πόλιν ἄλλην
meraria medicina uius est , ovante περιεχει Απico more alis undare dicens ; nunquam enim negativa o. va sua carere, me dola tamen inserta esse potest. Locum potius ira constituemdum esse, nullus dubito: - λέ
176쪽
αλλην γε η την Ἀχαιων εὐρΠν. τηνικαυτα γουν ἐς 'Αρεκάδας ἡγοῖτο αν τις συντελέσαι τους Τριταιεῖς, εκ αΘά καὶ νυν ἔτι 'Αρκάδων αυτων εἰσουν οἱ ἐς το 'Aρ λικον τελουντες. του υγησά χου ἐτιν η εικων τέχνη των Πολυκλaους παίδων. τούτων μεν δη ποιη
Pila Chionidis victorias eniam rans - Hermogenea Equus dictus, et Polites cursu insignis - Leonidas cursu celebratissimus - aliorum attaletariam signa re censentiri - de Phidolae equa - equo pilae insistente, victoriae Lyci monumento.
Α λος δε Κροτωνιάτης Πυθαγόρου μεν ες ιν εζγον'. τeεῖς ἐφεξῆς ὀλυμπιάm ') ςαδίου τε καὶ διαύλου νίκας ἔχει. ἔτι ἐν δύο ταῖς ὐς έραις ἐς χάριν την
'Iέρωνος τοὐ Δεινομένους ἀνηγόρευσεν εαυτὸν Συζακου- ον, τούτων εἶ νεκα ρι Κροτωνιάτα την οἰκίαν αὐτώύδεσμωτ ζιον εἶναι κατεγνωσαν, και την εἰκόνα καΘεῖλον παζά τη 'Hρα τῆ Λακεδαιμονια') κειμένην. Ἀνάκειται δε ἐν τη Uλυμπία καὶ ς λη λέγουσα του Αακεδαιμονίοo Xιόνιδος ') τὰς νίκας. ε Θείας μεν δὴ μετέχουσου και ἴσοι Xάονιν αυτὸν ἀναλῖναι τὸν ς λην, ἀλλ' οὐ Λακεδαιμονίων ἡγηνται το δημόσιον '
.L. X. C. 3 . in fine. x) σλυμπιάσιJ Ex ureoque Codice dedi pro vulgata sλυμπιάδας, constria tionis ratione adstipulante.aὶ ΛακεδαιμονιαJ Cod. Vind.
177쪽
δόξαν καὶ ἀνηρ Λύκιος παρεσχετο 'Eρμογένης Ξάνθιος,
ος τον κότινον εν τρισιν ολυμπιά ν άνειλετο ὀκτάκις, επίκλησίν τε ἔσχεν Ἱππος ὐπο 'Eλληνων. ποιησαιο
δηπου εδε ἐν. Unde vero illud g perperam intrinini sit, mihi non liquet. Forte lectio genuina fuerit arι γαρ δη πως ἐν etc. Ad rem vide L. III. L. I 4. I. 3. , ubi b σὼν νῆ ἁμίλδρο- , quod hic munciatur νοδ οπλ- ὁ δeόμος. De quo con L. noti ad L. VI. Q rs.
pretes ad Pomp. Mel. L. II. C. a. At inim miraciae Caria nulli bireperiatur, Palmer. Exercit. P. 4ω. 4 . recte monet, in Pausania scribendum es. ἐν τηυaκεια Καρια, iis aspera Caria.
ista sunt interpretamia: quod enim cistricilli spatiuin lonνU. sinum et maxinis extensiamfui maxima te oris brevitate isse evissimum et spernicissimum mininrum transtulis.
178쪽
ῶςίν. ἐπι γάρ τέσσαρας ὀλυμπιάδας, ἀκμάζων
τε τη ωκυτητι, άντήρκεσε, και γεγόνασιν αυτω δρ
μου νῖκαι δύο ἀριθμον και δέκα. Xιόνιδος δε οὐ πόρρω της ἐν 'Oλυμπία ς λης ες ηκε Δουρις ὁ Σα. μιος Θ), κρατησας πυγμη παῖδας τέχνη δε η εἰκων εο μὲν 'Ι rίου, το δὲ ἐπίγραμμα δηλοῖ το ἐπ' αὐτωτικησαι Xίονιν' , ἡνίκα ὀ Σαμίων δημος ἔφευγεν ἐκ
non pauca deessit, verba ipse nere constriactionis nec sensus nexu coliaerentia sitis declarant, et Codex Villiu post δευτερας lamina in esse . spatio vacuo relictis notavit. Quaenam exciderint, ne coniectiara quidera cressibiliter assequi valeo. Mox pro ἁθροονο C l. Vind. exhi-het ἁθρόως.
eiu, nam de hoc sermo est, non de talioniae; qtiare vel aovem scribetulum, vo Xιονιν prorsis delendum.
laeunam esse, facile patet, et spatio in Cossice Vind. vacuo relialo constrinaciar. Non ab- larde illani ex parte explete videtur Xusinius gx ipso Pausinia L. VII. ais coli. G ., ubi de Samiis eiectis et restit iis agitur. Inde haee suppleri posse putat: τον δῆμου τῶ, Σωμέων) κατελθεῖυ συνέβη, δηλώσω ἐν νώ ἐe 'Aχαιους λόν . Praeter ista nonnulla de Tyranno quo dam, athlete, excississe, quae mox subsequuntur, declarant.
179쪽
s 'H δε ωπος ἡ τοὐ ΚορινΘίου Φειδωλα, ἔνομα μεν, ὼς οι Κοζίνθιοι μνημονεύουσιν, εχει Αυζα, τον δε αναβάτην
. Υιk-M enim nomen proprium hic esse, persuasum habeo, licet interpretes appellativum maluerint.
Mosc. pro Bi/Mλλος. Ita quoque paullo infra est Ei κελον.
180쪽
βάτην επι ἀσοαένου του δρόμου συνέπεσεν ἀποβαλεῖν αὐτην, και οὐδεν τι ησ ν θέουσα ἐν κόσμω πιρί τε νύσσαν επετρεφε, καὶ ἐπεὶ της σάλ πιγγος ηκουσεν, ἐπετάχυνεν ἐς πλέον τον δρόμον '' , φθανει τε επι τοῖς 'Eλλανοδικας αφικομενη καὶ νικω
ἔγνω, και παύεται τοὐ δρόμου. Nλεῖοι ἐε ἀνηγό-
Φειδωλα παίδων ες εφάνωσε δόμους. ου μην τω γε ' θ επιγράμματι καὶ τα υλειων ες τοῖς 'ολυμπιονειας ομολογεῖ γράμματα. ογδόη γαζολυμπιάδι καὶ ἐξηκοςη, και ού περὶ ταύτης ' ἐς ὶνεν τοῖς υλειων γζάμμασιν η νίκη των Φειδωλα παί-
παίδais. At si vulgara sana, verba τοῖς πωσὶν non ad Aυκου cum Amasaeo res renda, sed ad sequens ικη, et dicta fiant pro e. παισέ. Scribere tan enmallem ἐν τοῖς παισί.. Sic etiam in inscriptione 'raiδω. pro s