Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

발행: 1795년

분량: 525페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

δαμυ εργον του Mαιναλίου παγκρατιας εκ Mαναλου δυο νίκας ἐν ἀνδράσιν ἀνελόμενος 'A δρομένης δεοχαίου. Ἐπὶ.δε τούτοις Εὐκλης ἀνάκειται Καλλιάνακτος, γένος μεν 'λλος, ωκου δὲ του Διαγοριδων')' Διαγόρου γαρ Θυγατρος παις ἀν' ἐν δε ἀνδράσu πυγμης εσχεν 'Oλυμπικην νίκην. τούτου μ ν δη η εικων Nαυκύδους ες ιν ἔργον. Πολύ

κλειτος δὲ Ἀργεῖος, οὐχ ἡ τῆς 'Hρας το αγαλμα

εἰργάσατο Θηβαῖον Ἀγήνορα άνετέΘη δε ἡ εἰκών

γράψαι ') εν γυμνασίω τω ἐν 'Oλυμπία. τα μεν ηα ἐς τούτους εἶχεν ούτω. Τα δὲ ἐς ΕυΘυμον τον πύκτηνθ, ου με εικὸς ὐπεζβαίνειν ην τα ἐς τὰς νίκας

152쪽

φασὶν, ος την Λοκρίδα καὶ 'Pηγίνην ορίζων τε ες τοῖς τέττιγας παρέχεται Θαῖμα. οἱ μεν γὰρ τεττιγες οἱ εντος της Λοκρίδος αχρι του Καικίνου κατὰ τα αυτατοις αλλοις τεττιξιν αδου ' διαβάντων δε τον Καικίνην Ουδεμίαν ετι οἱ ἐν τη 'Pηγίνη τέττιγες ἀφια την φωνην. τούτου μεν δη παῖδα εἶναι λεγεται τον NΘυμον. ἀνελομενω οι πυγμης ἐν 'Ολυμπία νίκην τετάρτη προς ταῖς ἐβδομηκοντα ὀλυμπιάδι, οὐ . κατα τα αυτα ες την επιουσαν ὀλυμπιάδα εμελλεχωζησειν. Θεαγένης γαρ ὁ Θάσιος ὀλυμπιάδι ἐΘε- λων τη αυτη πυγμης τε ἀνελέσθαι και παγκρατίου νίκας, ὐπερεβάλλετο πυκτευων τον Ε Θυμον. ουμην οὐδὲ ὁ Θεαγένης ἐπὶ τω παγκρατίω λαβῶν ἐδυ-vηΘη τον κότινον, ατε προκατεπασε εὶς τῆ μάχ' πρὸς τον Ευμμον. ἐπὶ τουτω δὲ ε π βάλλωυσαν οἱ Ἐλλανοδίκαι τω Θεαγένει τάλαντον μεν ἱεραν ἐς τον Θειν ζημίαν, τάλαντον δὲ βλάβης της ἐς Ευθυμον, - οτι ἐπηέεία τη ἐς εκεῖνον ἐδόκει σφίσουν ἐπανελέσθαιτο αγωνισμα της πυγμης' τούτων εἴνεκα καταδικάζουσιν αυτον ἐκτίσαι καὶ ιδία - Εὐθυμω χρημα-- τα. ἔκτη δὲ ὀλυμπιάδι ἐπὶ ταῖς ἐβδομηκοντα, τὸμεν τω Θεω του -γυζίου γιγνόμενον ἐξέτισεν ὀ Θεα- Κ 2 γένης,

153쪽

tatur: et ut remuneraretur

154쪽

καί πως τηνικαῖτα το εΘος ἐποιεῖτο τω δαίμονί πυνὰ Θαιεται τά παρόντα σφίσιν, και ἐσελθεiν τε επελώμησεν ες τον ναον , καὶ την παρθενον ἐσελΘων Θεάσασθαι. ώς δε εἰδε, τα μὲν πρωτα ες οἶκτον, δελτερα δε αῖικετο καὶ ες ερωτα αὐτης. καὶ ἡ παῖς τε

συ οικησειν κατωμιυτο αὐτω σώσαντι αύτην, καὶ ὁ

ΕυΘυμος ενεσκευασμενος εμενε την εφοδον τοῖ δαίμ νος ' ενίκα τε δη τη μαχη, καὶ εξηλαύνετο γαζ εnτης γης ο 'Hζως, αφανιζεταί τε καταδύς ες Θάλα σαν. καὶ γάμος τε επιφανης Εὐθυμω καὶ ἁνΘρώποις τοῖς ἐνταὐΘα ελευΘκία του λοιπου σφίσιν ην ἀπο τοὐ δαιμονος. ηκουσα δε καὶ τοιόνδε ετι ες τον- NΘυμον, ως γήρως τε ἐπὶ μακρότατον ἀφίκοιτο, καὶ.ως άποΘανιῶν ἐκφυγων, αυθις ετιζόν τινα εξ ἀν' .πων ξαλλοιθ άπελθοι τρόπον ' . οἰκεῖσθαι δε την Τεμεσσαν , καὶ ἐς ἐμε ἀνδζος ηκουσα πλεύσαντος κατὰ ἐμπορίαν. Tόδε μεν ηκουσα, γραφῆ δε τοιαδε. 4επιτυχων οιδα. - δε αυτη γζαφης μίμημα ἀμαίας. ψεανίσκος Σύβαρις '' , καὶ Κάλαβρός τε ποταμος,

aτερο. esse, dubium non est; nominis historiam ias, quae quare uncinis notavi. Fluvium de Heroe . Temessenii narran autem Caecinum subiisse et se riir, non prorsus dissutilem e conspectu abiisse Elithyinxta habet Antonin. Maer. Merum perhibebatiar, uri Aelian. re- morph. C. III. Diuitia Corale

155쪽

llso ELIMORUM POSTERIOR

Sinrita Diagorae et Diagoridarum - de Dorieo eiusque morie - porreo recensentur attaletarum sigila. Olympiae posita.

Mιτα δὲ τον ἀνδριάντα τοῖ Εὐθύμου, Πύθαρχός τε

δε ηκε Mαντινεῖς ς αδιοδρόμος, καὶ πύκτης υλεῖος Ταγοῦ ς , λαβόντες νίκας επὶ παισί '). Θεασάμενος καὶ τούτους, ἐπὶ των 'Ροδίων ἀθλητωντας ιἰκόνας, Διαγ-αν' καὶ το εκείνου γενος. οἰ δεσυνεχεῖς τε ἀλληλοις καὶ ἐν κόσμω τοιωδε ἀνεκειντο ' Ἀκουσίλαος μεν λαβων πυγμης εν ἀν' Ἀ ς εφανον,

' Δωριεῖς δε ό νεώτατος παγκρατέω νικήσας ὀλυμπιάσιν ἐφέης τρισί. πρότεζον δ ετι' τοὐ Δωριεως

α ω παισιJ Ex utroque Collice et Amasaei interpreta-

tione reddidi παισὶ pro vulga-

156쪽

παισυ καλούμενον. γένος ὁ Διαγόρας Τ) τὸ ἐξ ἀρχης

νους ἐγεγόνει Θυγατρός. Δωριέι τω Διαγόρου a παρεξης λυμπιάσυν 'γ, 'Iσθμίων μὲν γεγόνασιν ὀκτώ νῖκαι, Nεμείων δὲ ἀποδέου ι μιδε ἐς τας σκτωρ λεγοιτο δὲ και ως Πύθια ἀνέλοιτο ἀκονιτι.

rias.

157쪽

ανηγορευοντο δὲ οἴτος τε και ό Πεισίδωρος Θουριοι, διωχθέντες υπο τῶν άντις α ωτων ἐκ της 'Pόδου, καὶες '1ταλιαν παρα Θουρίους άπιλθόντες. χρόνω δευς ερον κατηλθεν ό Δωριευς ἐς Pόδορο και φανερώτατα δη απάντων ἀνηρ εις φρονῆσας ουτος τά Αακεδαιμονίων φαίνεται , ωςτε καὶ ἐναυμάχησεν εναντία, ' ΑΘ ναίων ναυπιν οἰκείαις ' ἐς Ο τριήρων ἁλους 'Θὶ Ἀττικων ἀνήχθη ζων παρα 'Aθηναίους. οἱ δε 'A9ηναῖοι πρινμεν η Δωριεα παρα σφας ἀνασηναι, Θυμω τε ἐς αυτον και ἀπειλαῖς εχρωντο ' ως δε ἐς ἐκκλησίαν συνελθοντες ανδρα ούτω μέγαν κιμ δόξης ες τοσου-

τον ηκοντα ε Θεάσαντο ἐν σχηματι αιχμαλωτου, μεταπίπτει σφίσιν ἐς αὐτον η γνωμη, κ' ἀπελθεῖν, άφιασιν, οὐδε ἔργον οὐδεν αχαρι ἐζγάζονται, παρόν σφατι πολλά τε και συν τω δικαίω δρασαι. Τὰ ες του Δωριεως την τελευτην, ε ν ἐν τη συγγραφῆ τῆλοίδι 'Aν δροτίωνιροὶ εἰ:ημένα ' εἶναι μεν τηνικαύταεν Καυνω το βασιλεως ναυτικον, καὶ Κόνωνα επ' αὐτω ςρατηγον, 'Pοδίων τε τον δημον πει-εντα λωτου Κόνωνος, απο Αακεδαιμονίων μεταβάλεμαι σφας. ες την βασιλεως και 'Aθηναίων συμμαχίαν.

rivus hic prorsu alieno loco est. νro τριηρ- άλουeJ Xuhn.υπo ante Te 3 e. excidisse putat. At ferri posse genitivum sine praepositione , exempla coia structionis vocis aλῶναι do

memoratur L. X. C. 8 init., nee non a Polluce L. VIII. I. III. et a Stes hario aliquoties. Via. de eo Voss. de Historie. Graee. Plures 'Aτθίδα seu rerum Atticatum histo- riam composuisse, c asauh. do .cet ad Strab. L. V. P. 339.

not. avit

158쪽

εκτος Πελαποδεησου χωρια ' συλληφθώτα δὲ δωα ἀνδρων Λακεδαιμονίων αὐτον, καὶ ἀναχθέντα ἐς Σπάρτην, ἀδαειν τε ὐπο Λακεδαιμονιων καταγνω-σΘηνα, και ἐπιβληθῆναί οἱ Θάνατον ζημιαν. δὲ ..

τον οντα εἶπεν 'Λνδζοτίων λόγον, εΘελειν μοι φαίνετα κεδαμονίους ἐς το ισον ετι ' ηναίοις κατας ησαι ζοτι καὶ Ἀλναιοις ες Θρασυλλον καὶ τοὐς εν 'Αργινούσαις ομοὐ τω Θρασύλλω ςζατηγησαντας, προπετειας

ες ιν εγκλημα ''). Διαγλας μὰν δη καὶ το απ' αυτούγένος δόξης ἐς τοσοῆτο ἀφίκοντο. Ἐγένοντο δὲ και 'Aλκὰινέτω τω Θεάντου δεμ 3

αυτὸς μεν γε πυκτευων ό 'Aλκαίνετος εν τε ἀνδζάσι καὶ πρότερον ευ ἐπεκράτησεν εν παι τίν' Ἐλλάνικον , δὲ τον Ἀλκαινέτου και Θεαντον ἐπι πυγμη παίδωνάναγορευΘηναι τον μεν ἐν ' πρὸς ταῖς όγδο κοντα ὀλυμπιάδι, τον-τη εφεξης ταύτy συνέβη τον Θέα τορο καί σφισιν ἀνδριάντες ἄπασω εν ολυμπια κεῖνται. Ἐπὶ του Ἀλκαινέτου τοῖς υἱοῖς, Γνώων τε Διπαιευς ') της Mαιναλέων χωρας κω δευκινος ἐς ηκεν Ηλειος ' κρατησαι δὲ ὀλυμπιάδι πυγμη παῖδας ὐπηαε και τουτοις. Γνάθωνα δε και ἐς τὰ μόλις α , οτε ἐνικησεν, εἶναι νέον, το ἐπίγραμμα τὸ ἐπ 2αυτω φησί Καλλικλεους δε .του Mεγαρέως ποίημαο ανδριας ερον. Ανηρ δε εκ Στυμφηλου Δρομευς ἄνομα,

και δη κή ἔργον τοὐτο ἐπὶ δολιχω πανσχημένος, δύο

159쪽

μεν εσχεν.εν 'Ολυμπία νίκας, τοσαύτας αλλας Πυθοῖ, καὶ Ἱσθμι υν τε τρεῖς, καὶ ἐν Νεμέα πεντε. λέγεται δε, ὼς καὶ κρέας ἐσθίειν επινοησειε' τεως δὲ τοῖς άμηταῖς τία τυρον ' ) ἐκ των ταλάρων εἶν .. τούτου μεν ἡ Πυθαγόρας την εἰκόνα, την δε ἐῖεξης ταύτη πενταθλον υλεῖον Πυθοκλεα Πολύκλειτός

Athletariam signa Olympiae posita porro enumerantur de Danaarchi transmutatione in lupum narratio - de Timanthe esasque vitae exitu - Timasithei rebus gestis et morte.

Σωκράτους δε Πελληνεως δρόμου νίκην εν παισὶν εἰληφότος, καὶ Ἀλειου 'Miρτου καταπαλαίσαντος εν υλυμπία παῖδας, καταπαλαίσαντος δε κ Πυθοι τοὐς ελθόντας των ἀνδζων, τοὐ μεν τον ποιημ. σαντα την εἰκόνα οὐ λέγου ' την δε τοὐ 'Αμεζτου, Φράδμων εποίησεν 'Αργεῖος. Εὐανορίδα υλείω πάλης εν παισὶν ωπηρξεν εν τε Uλυμπία κή Νεμεανίκη γ. γενόμενος δε 'Ελλανοδίκης, εγραψε καἰουτος - ανόματα εν υλυμπία των νενικηκότων. 'Eς δε πυκτην ανδρα, γενος μεν Ἀρκάδα εκ Παρρασίων, Δάμαρχον δε ονομα, ου μοι πιτα ην, πεζα γε της ετ

160쪽

Dφαίνετο ες αυτόν ἐλέγετο γὰρ αν καὶ ὐπο του ἐπώ γζάμματος του εν 'Oλυμπία. εχει γὰρ δη ουτως ' Υιος Δινύττα ') Δαμαρχος τήνδ' ἁνεΘηκεν Εἰκόν', ἀπ 'Αρκαδίας Παρράσυος γενεάν. τουτο μὰν δη ες τοσουτο πεποίηται. Eυaωτας 'ὶ δὲ ἡ Κυφηναῖος, ἄτε την εσομενην οἱ δρόμου νίκην εβ

ἡμερας της αυτης ἀνηγοζεύθη τε νικήσας κου ἀνέθηκε την εἰκόνα. λέγεται δε καὶ ώς κρατήσειε καὶ ἄζματ επι ὀλυμπιάδος ταύτης, η ' λάγω τω υλείων ἐς κίβδηλος των ἀγωνοΘετησάντων Ἀρκάδων ε νεκα. Κλεωναίω ΤιμάνΘει παγκζατίου λαSόντι εν άν- 3δράσυ ιτέφανον, και Τροιζηνίω Βάκιδι παλαις καταβαλόντι ἄνδρας, τω μεν του 'AΘηναίου Mυζωνος, Βάκιδι δὲ Ναυκύδους ἐς ιν ἡ ἀνδριὰς εργον. τω δε ΤιμάνΘει τὸ τέλος του βίου συμβῆναί φασιν ἐπὶ αἰτ- τοιμε- πεπαυμαι μὲν αυτὸν oλουντα, ἀποπειρῶσθαι--ως ετι τῆς ἰσχυος, τόξον μέγα επὶ ἐκόπης τείνοντα τῆς ἡμερας'. ἀποδημύησαί τε δηαυτὸν, καὶ ἐπι τω τόξω τηνικαῶτα εκλειφΘῆναί οι

videriir, de qua vide laprii C. . not. a. et infra C. aa.

SEARCH

MENU NAVIGATION