장음표시 사용
301쪽
νειμεν αὐτην Πατρευσιν. εκαλεῖτο δε τα μεν αζχαιο-
τερα Παλεια ' ἐχόντων ετι 'Iώνων, ονομά οἱ μετέ- Θετο το ες ἡμας ), σαφως οὐκ. οἶδα, εἴτε απογυναικος επαωρίας Δυμης, εἴτε ἀπο Δυμαντος του Αἰγιμίου ὐπο δε του ἐλεγείου του 'Oλυμπιά νεπὶ τη εἰκόνι τη Οἰβωτα οὐ προαχθείη τις εις ἀλογίαν. Oiβωτα γὰρ ἀνδρὶ Δυμαίω, ταδίου μεν ἀνε- λομενω νίκην ὀλυμπιάδι εκτη, εἰκόνος δε εν ολυμπία περὶ την ὀγδοηκοςην ολυμπιάδα κατὰ μάντευμα Ρ) εκ Δελφῶν ἀξιωθεντι, ἐπίγραμμά ε νεπ' αὐτω λεγο οἰνῶ οἰsωτας ταδιον νικων, ἡ 'Λχαιὸς Πατρίδα Πάλειαν Θηκ ὀνοματοτεζαν.
ήμας dictum pro καθ' , μῶς, nosera areare. Cod. Mose. φ' εἰμὶ exhibet, quod potius ἐφ' , t ias esse deberet. Dymes etyinon ab his diversum assere Stralbo L. VII l. p. 'ε. A.
gio hoc nomen restititi ex Apollodoro II. 7. p., ubi videnot. p. 476. Mendose vulgatum filii Aἰγιμἰτου, at lue in
Codd. hoc nomen varie cor ruptum deprehcnes.
302쪽
τοῖτο ουν ουκ ἄν τινι ἀλογίαν παρατησειεν, εἰ Πα- iλειαν, ἀλλα μη Δυμην το επίγραμμα καλει την πόλιν. τὰ γαρ ἀρχαιότερα ονόματα ες ποίησιν ἐπάγεσθαι των ὐςεζων, καθετηκός εαμ Ἐλλησι
303쪽
δε ἀνὰ χρόνον ἀνῶναι δαίμονα διπλῶ εχοντα αἰδοῖα, τὰ μεν ἀνδρὸς, τα δε αὐτω γυναικός ' ονομα δὲ Ἀγδα ιν ) αὐτω τίΘενται. Θεοὶ δε 'Aγδιον δείσαν
τες, τὰ αἰδουῖά οἱ τὰ ἀνδρὸς ἀποκόπτουσιν. ώς ο
απ' αὐτῶν ἀναφύσα ἀμυγδαλη ειχεν ορῶον τον καζ-πὸν i Θυγατερα του Σαγγαρίου ποταμοῖ λαβεῖν φασου τοὐς καρ πούς' εὐεμενης δε ες τον κόλπον, Μοπὸς μεν εκεῖνος ην ἁφανης αὐτίκα, αὐτη δε ἐκύει τεκούσης δε, τράγος πεζιεῖπε τὸν παῖδα εκ φενο δε αυξανομενω κάλλους οι μετην πλεω η κατὰ εἶδος ἀνθρώπου, ενταῖ9α του παιδὸς εζως εσχεν Ἀγδίον. αὐξηθέιτα δε ' Αττην ἀπος ελλουσιν ες
adnotavit et merito piobavit. ' l
304쪽
Θυγατρί. ὐμέναιος- ηδετο, κM 'Aγδι' ἐφωατα καὶ τα αἰδοῖα ἀπεκοψε μανεὶς ό 'Aττης' ἀπέκοUE . δὲ καὶ ο την Θυγατioα αύτω διδους. 'Aγδί νμετάνοια εσχεν, oiα 'Aττην εδιασε ''). καί οἱ παρὰ Διος εἴρετο, ' μητε σηπεσ3 αἱ τι 'Aττη του σωματος, μητε τεκεσΘαι. τά δε μεν ἐς 'Λττην τα γνωριμύτατα. Ἐν δὲ τη χωρα τη Δυμαία εροὶ καὶ ἡ του δρο- 6μέως Οἰβωτα νίκη. τουτω δ εν λυμπία 'Aχαιων πρωτω γψας λαβόντι ουδὲν ) εξαίρετον παρ' αὐτων ἐγένετο εἰ ζαμαι - και ἐστι τούτο κατάρας ό OiSω- τας ἐποιησατο, μηδενὶ Uλυμπιακην νίκην ετι Ἀχαιων γενεσθαι. και ην γάρ τις Θεων, ω του Οἰβωτα τελεῖσ9αι τὰς κατάρας οὐκ ἀμελες ην διδάσκονταί ποτε οι 'Λχαιοι, καθ' ηντινα αιτίαν ςεφάνου του 'Ολυμπιάσιν ημάρτανον, διδάσκονται δὲ ἀποςείλαντες ες Δελφούς. ουτω δη κή ἄλλα ἐς τιμην σφισι που Οἰβωτα ποιησασι, κή την εικόνα ἀναθεῖσιν ἐς πιλυμπίαν, Σως ρατος Πελληνεῖς ταδίου νίκην ἔσχεν 'εν παισί. διαμένει δε ἐς ἐμε ἔτι 'Aχαιων τῶς άγωνίζεσΘαι μέλλουσι τα Uλυμπια, ἐναγίζειν τω Oiβω- τα, καὶ ην κζανσωσιν ἐν 'Oλυμπία, τεφανουν σου Οἰβωτα την εἰκόνα.
305쪽
De Piro amne et ucte oleno - PatIensium urbe et Glauco amne - Patrensium de Baccho nariatio Patrei stemma - urbs Patrae relicta et ab Augusto ini-peiatore restituta - de memorandis urbis Patrensium, templo et signo Dianae Laphriae - sacris anniversariis Dianae Laplariae.
λογω μιαι και ελεγῶον ες Ευρυτίωνα Κενταυρον ὐποἘρμη άνακτος πεποιημενον. ανα χρόνον δε τοῖς οἰκητορας ἐκλιπε ιν ὐπὸ ἁσΘενείας φασὶ την 'Ωλενον, κα ες Πειράς τε καὶ ἐς Εὐζυτειας ἀποχωρησαι. a I οὐ δε Πείρου ποταμου περὶ τώς ὀγδοηκοντα ἀφις ηκε ς αδίους Πατζεων η πόλις ' οὐ πόρρω δε αὐτης ποταμός Γλαύκος εκδίδωσιν ἐς Θάλασσαν. Πατρέων. . δὲ οἰ τα ἀρχαιότατα μνημονευοντές φασιν, Ευμηλον αὐτόχΘονα σικησαι πρωτον ἐν τη χωζα, β Ἀλευοντα
- οὐ μενοe cum Palmerio Exercit. P. ε 3. reddidi nomen propitum ex fine Capit. I9. et Apollodoro L Il. C. s. P. la . In Codire Mose. clesiam voces τις ς. i
i) δ.J Pro va reposui, Orationis nexu et loquendi usu illud fia italite. Q δειγματα τού λόγου, τίς σ
necesse est. Pro vulgata δεξa.
306쪽
Οὐ πολλοιν αυτον ἀνθ ρωπων. Τριστολέμου εκτης Ἀττικῆς μικομένου, τον τε καρπον λαμβάνει τον ημερον, καὶ οἰκίσαι ') λδαχθεὶς πόλιν, 'Aρόανώνόμασεν επὶ τη ἐργασία της γης. ως δε πζος υπνονετρέπετο Ο Τριπτόλεμος, ενταῖΘα AνΘείαν παῖδα Eύμηλου τοῖς βράκοντάς φασγν ὐπο τοὐ Τριπτολεμου το ἄρμα ζεύξαντα εΘελχσαι και αὐτον σπῶζαι. καὶ τον μεν ἐπιλαμβάνει το χρεων, ἐκπεσόντα του αρμα- τος ' Τριπτόλεμος δε και Ευμηλος Ἀνθειαν πόλιν οἰκίζουσἈν εν κοινω τοῖ Εὐμηλου παιδος επωνυμον.
ὐπάρχοντα ην. Ἱδία δὲ άνἀ χοόνον Πατρεῖς διέβη- s
σαν ἐς Λιτωλίαν Ἀχαιων μόνοι κατὰ φιλίαν την Αι - λων, τὸν πόλεμόν σφισι τον πζός Γαλάτας συνδιοι
307쪽
'σοντες. προςπταίσαντες δ ἐν ταῖς μάχαις λόγου μειζόνως, καὶ ὐπο πενίας αμα οἱ πολλοὶ πιεζόμενοι, Πάτρας μεν πλην ὀλίγων τινων εκλείπου ν' οἱαλλοι κατα χωραν ὐπο φιλεργίας ἐσκεδάμησαν, καὶ πολίσματα γαρῆξ αὐτας Πάτρας τοσάδε ἄλλα' ἄκησαν, Mεσατιν, κοὐ Av9ειαν, καὶ Βολίιην , καὶ Ἀργυραν τε και 'Αρβαν ρ). Aυγουςος δε η του παράπλου νομίζων κῶσΘαι καλως τὰς Πάτρας, ἡ κατ' αλλην τινα αἰτίαν, επανηγαγεν αὐλς εκ των πολισμάτων των αλλων τοῖς ανδρας ες τὰς Πάτρας ' προςσυνωκισε ' δέ σφι καὶ 'Aχαιοῖς τοὐς εκ 'Ρυπων, καταβαλων ες εδαφος 'Pυπας. καὶ ἔδωκε μεν ἐλευ- Θεροις 'Αχαιων μόνοις τοῖς Πατρευσιν εἶναι' εδωκε και ες τὰ αλλα γέρας σφισιν , όποσα τῶς ἀποίκοις 6 νεμιν οι 'Ρωμαῖοι νομίζουσι. Πατρεῖσου ἐν ἄκρατη .πόλει Λαφρίας ἱερόν ἐον 'Αρτέμιδος ' ξενικον μὲν Θεω το ἔνομα, εἰσηγμενον δε ἐτέρωθεν καὶ το ἄγαλμα. Καλυδωνος γάρ καὶ Λιτωλίας της ἄλλης ὐπὸ Αὐγούς ου βασυλεως ερη Θεασης διὰ τὸ ἐς τηνNικόπολιν την ὐπὲρ τοὐ 'Aκτίου συνοικίζεσθαι καὶ τὸ Αἰτωλικόν, οὐτω το αγαλμα της Λαφρίας οἱ Πατρεῖς εσχον, ωσαύτως δε και ἴσα ἄλλα αγάλματα εκ τε Αιτωλίας και παφα 'Aκαρνάνων. τὰ μεν πολλὰ ες την γψικόπολιν κομισθηναι ' , Πατρεῖσι δε ὀ Aυγου-
ex antecedentibus strit,endum esse, bene monet Dibuet.
7ὶ προρσυνῶιGJ Cum Sym. reposui pro vulgata
ma Ie trampositis την-. locum suunt reddim. Rem ipsam supra iam tetigit Pausin. L. U. Q a3.
308쪽
ς ος αλλα τε των - Καλυδωνος λαφύρων, κοὐ καὶ τῆς Λαφριὰς ἔδωκε το ἄγαλμα, ο καὶ ες ἐμὲ ' ετι εν τη ἁκζοπόλει τη Πατρέων εἶχε τιμας. γενεμ δε επίκλησυν τη Θεω Λαφριαν ά πο ἀνδρος Φωκέως φασί Λάφριον γὰρ τον Καταλίου του ἀδελφου Καλυδωνίοις ιδρύσασθαι το ἄγαλμα της Ἀρτεμιδος το ἀρχαῖον. οἱ δε της 'Αρτεμιδος το μηνιμα το ἐς Οινέα 'φ) ἀνὰ χρόνον τοῖς Καλυδωνίοις ἐλαφρότερον
γενεσίαι λεγουσι, καὶ αιτίαν τη Θεω της επικλησεως ἐθέλου ν εἶναι ταύτην. το μεν δη σχημα του - -
ματος Θηρευουσά ἐτιν' ελέφαντος δὲ καὶ χρυσού πεποίηται '' Nαυπακτιοι δὲ 'Hέναιχμος καὶ Σοίδας εἰργάσαντο ' τεκμαίρονται σφῆς Κανάχου του Σικυω- , νίου κα του Αἰγινητου Καλλωνος οὐ πολλω γενέσθαι-ὶ ηλικίαν ὐςερους. Aγουσι δε καὶ Λαφρία ἐορτην ητη 'Αρτέμιδι οι Πατρῶς ἀνὰ πῆν ἔτος, ἐν η τρόπος επιχωριος Θυσίας εςὶν αὐτοῖς. περὶ μὲν τον βωμονεν κύκλω ξύλα ἱατῶσιν ετι χλωρὰ, και ες ἐκκαίδεκαεκατον πηχεις' εντος δὲ του βωμοῖ τα αὐότατά σφισι των ξύλων κεῖται. μηχανωνται δε ὐπο τον καιρον της ἐορτης και ἄνοδον επὶ τον βωμον, λειοτέρανεπιφέζοντες γην επὶ τοὐ βωμοῖ τοῖς ἀναβαθμούς.πζωτα μὲν δη πομπην μεγαλοπρεπες ην τη 'Aρτέμιδι πομπεύουσι, καὶ ἱερουμένη παρΘενος ὀχεῖται τελευταία της πομπης επὶ ἐλάφων ὐπο το ἄρμα
Cod. Mosc. pro ἐπ'. Sic enim esse, idinodum probabile est. loqui amat Pausanias, et m De Delpho et Castalio vide hoe sensu locum habere nequit, L. X. C. 6. nisi adjee o genuivo ἐμοῦ. Ia Ἀροεμβος --Viis de Apollodori L I. p. 33.
309쪽
εζευγμένων. ἐς την ε πιουσαν, τηνικαυτα ηυδραν τα ες την Θυσίαν νομίζου , δημοσία τε η πόλις Ουχ ησσον ἐς την ἐορτην η οἱ ἰδιωται φιλοτιμως εχουσιν. ἐσβάλλου γἀ: ζωντας ες τον βωμον, οtνιΘ τε τους ἐδωδιμους, και ἱερεῖα ομοίως ἄπαντα, ετι δὲ υς ἀγρίους, καὶ ἐλάφους τε και δορκάδας, οἱ δε καὶ
λυκων καὶ αζκτων σκύμνους, οἱ δε και τα τήλεια τῶν Θηρίων κατατιθεασι δε ἐπι τον βωμον καὶ δενδρων καρπον των ψεζων. το δε ἀπο τουτου πυρ ενιασινες τα ξύλα. ἐνταυθα που και αρκτον καὶ αλλα τε ελασάμην των ζωων, τα μεν ὐπο την πζωτην όeμην του πυρος βιαζωμα ες το εκτος, τὰ δε καὶ εκφευγοντα υπο ἰσχύος ' ταυτα οἱ ἐμβαλόντες επανάγουσιν αμ ις ες την πυζάν. ΠωΘηναι δε οὐδενα. Hetro Θηρίων μνημονεύουσιν.
Tςι δε εν τω μέταξυ του ναου τε της Λαφρίας καὶ του βωμοῖ πεποιημένον μνημα Εὐρυπυλου. τα δε,οςτις τε ων καὶ καΘ' ηντινα αἰτίαν άφίκετο ες την γην ταύτην, δήλωσει μοι κή ταυτα ό λόγος προδιηγησαμε- νω'ὶ πρότερον, ὁποῖα ὐπὸ του Εὐρυπυλου την επιδημίαν τοἰς ενταὐΘα ην τα παρόντα ἁν'ωποις. 'lωνων τοῖς 'Αρόην καὶ 'Aνθειαν καὶ 1εσάτιν οἰκουσιν ην εν κοινωφ) τεμενος καὶ ναὸς Ἀρτεμιδος Τρικλαζίας επώ
310쪽
δελιὸν καὶ ἐν τοῖς Mελανίππου παθ' ἡμασιν, ως μέτες ιν ἔζωτι και ἀνΘζωπων συγχέαι νόμιμα, καὶ άνας ζεφαι Θεων τιμάς ' ἔπου και τότε ἐν τω της Ἀρτέμιδος ἱερω Κομαιθω κιμ Mελάνιππος ἐξεπλησαν τοὐ κωτος την ὀρμην. καὶ οἰ μὰν εμελλον τω ἱερωκαι ἐς το ἐπειτα ισα και Θαλάμω χρήσεσθαι ' τοῖς δὲ ανθρωπους αὐτίκα ἐξ 'Aeτέμηδος μηνιμα ἔφθειρε, της τε γης καρπὸν οὐδἐν άποδιδούσης, και νόσοι σφίσιν οὐ κατα τα εἰωθότα, καὶ ἐπ' αὐτων Θάνατοι πλἐονες η τα πρότερα ἐγίνοντο. καταφυγόντωναυτων ἐπι χρης ριον το εν Δελφοῖς, ηλεγχεν η Πυθία Mελάνιππον και Κομαιθω ' κφ ἐκείνους τε αυτοῖς