Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

321쪽

De Pharis licto, fluvio Piero et platanis intrae magnitudinis - blercurio Agoraeo eUsque oraculo - lapidi, hus quadrangulis a Pharensibus cultis et Phararum conis ditore - Tritaea urbe et monumento picturis Niciae exornato- ΤIitaeae conditore- summoriam deorum templo - itinere Aegium versus - mira amnis Charadri vi.

εκ του ἄτεος τάδιοι πεντήκοντά εἰσι και εκατον, ἀποΘαλασσης δε ἄνω προς ηπειζον περὶ εβδομηκοντα. ποταμος δε λέῖ πλησίαν Φαρων Πίερος, ο αὐτος, ἐμοὶ δοκεῖν) ος καὶ τά 'Ω λενου παρέξει ν ερείπια, ὐποάν9ρώπων των πσος Θαλάσση καλούμενος Πεῖρος . προς δε τω ποταμω πλατάνων εςὶν ἄλσος, κῶλαί τε ὐπο παλαιοτητος αἱ πολλαὶ καὶ ηκουσαι μεγέθους

καὶ ὀπόσοις αν κατὰ γνωμην η, καὶ ε -εύδουσι.

ν) Φαραὶ δ', 'Aκ. πολιel Seri- α Oe-- ΠεῖροςJ Vide psi πολιή pro mendose vulgara supra C. I 8. init. In Strab. L. VIII. p. s94. C. singulari numero Mμης ΟJ Cod. Mose oaea legitur, in Stephano Eeμοῆ τε. Sic vero, quod se-

322쪽

ελαίου και εξάψας, τίΘησιν επι τον βωμον τοῖ αγάλματος εν δεξια νόμισμα επιχωριον, καλεῖται δεχαλκοῖς το νάμισμα) και ἐρωτα πρὸς τὸ Ους τον Θεὸν, οποῖον τι και ἐκ ω τὸ ἐρωτημά ε . τὸ ἀπὸ τούτου δε ἄπεισιν εκ της ἀγορὰς ἐπιφραξάμενος τα ωτα. προελθων δε ες τὸ εκτὰς, τὰς χεῖρας ἀπεσχεν ἀπὸ των ωτων, και ηςτινος αν επακούσν φωνης, μάντευμα ηγεῖται. τοιαύτη καὶ Αἰγυπτίοις ἐτερα περὶ τοὐ πιδος τὸ ιερὸν μαντεία καθέςηκεν. εν Φαραῖς δε

άν ημα ειναι τοὐ Θεοὐ νομίζοντες. 'Eςηκασι δε 3εγγύτατα τοὐ ψάλματος τετράγωνοι λίθοι τριό. κοντα μάλιτα ἀριθμόν. τούτους σεβουσιν οἱ Φαρεῖς, ἐκάτου Θεοῖ τινος ονομα ἐπιλεγοντες. τά-ἔτι

ν παλαι-

ex utroque Codice ac cum et Euhn., ct γῆ scripsi pro rῆ. Pausanias enim ci clarare vult , simulacrum non

'ii, sed ipsi terrae seu solo

323쪽

παλαιότερα kαι τοῖς πασιν Ἐλλησι, τιμας Θε αντι άγαλμάτων εἶχον ἀργοὶ λιθοι. Φαρευσι δεοσον πεντε ςαοίους και δεκα ἀπωτέρω της πόλεως εςιν αλσος Διοσκουρων. δάzναι μάλις α εν αὐτῶ πεφυκασι, ναος δε οὐκ ην εν αὐτω, οἴτε ἀγάλματα '

κομισθηναι δε οἱ ἐπιχώριοι φααν ἐς 'Pώμην τα άγάλματα ' εν Φαραῖς δε εν τω ἄλσει βωμος λί9ων λογάδων εςί. πυΘεσθαι δε οὐκ εἶχον, εἰ ό Φαρης ό Φιλοδαμείας Τ) της Δαναοῖ Φαρων η ομωνυμος εκείνωψ τις εγενετο οἰνως ης. Τριταία ) δε 'Aχαιων αυτηπόλις εν μεσογαίω μεν ωκιται, τελου -ες Πάτρας και αὐτο . βασιλέως δόντος. ςάδιοι δε ες Τριταίαν εἴκοσι τε καὶ εκατόν εἰσιν ἐκ Φαρων. πρὶν δε η ες την πόλιν εἰσελθειν, μνημά ε λευκου λβου Θέας καὶες τὰ ἄλλα ἄξιον, και οὐχ ηκιτα επι τάς γζ αῖς,

αι εἰσιν επι του τάφου, τέχνη Νικιου' - Θζονος τε ελεφαντος, και γυνη νέα καὶ εἰ δους ευ εχουσα ἐπι τω

'όνω, Θεράπα να δε αὐτη προέτηκε σκιάδιον φώtουσα ζ καὶ νεανίσκος ὀζΘὸς οὐκ εχων πω γένειά ἐςι χιτωνα ἐνδεδυκως καὶ χλαμύδα ἐπὶ τω χιτωνι φοι

g irata Constans striis pnira hie perperam lait Tetri pro qua Te r ta .rescribere non dubitavi ex ipso Pausania supra

C. 6., nec non ex Strabone, Polybio, Stephano Byz. Firmat scriptiarae veritatem gentile Τριται ῖς.

325쪽

βοων εισιν ' ἐπὶ τοῖς αλλοις κτηνεσι το Θῆλυ επιπλέον τετίμηται.

Reliquiae urbis Argyrae - de Selemno amne et Argyra. sonte narratio - de Bolinaeo amne et urbe Bolina promontorio Drepano et reliquiis urbis Rhypum

Aegio urbe, Lucinae Iliti fae templo ae signo -- de Aesculapio disputatio - Aegii urbis

memoranda.

Mετὰ τον Xάραδρον ἐρείπια οὐκ ἐπιφανῆ πόλεως εςιν 'Aργυρας, καὶ πηγή τε Ἀργυρα ἐν δεξια τῆς

λεωφ-ου, και Σέλεμνος ποταμὸς κατιων ες Θάλα α σαν. Λόγος δε των ἐπιχωρίων ἐς αυτόν ἐςι, Σέλεμνον μειζάκιον ώραῖον ποιμαίνειν ενταχα, 'Aργυρῶν δὲ εἶναι μεν των εν Θαλάσσν νυμφων, ἐζασθεῖσαν αὐτην

140οὐπο μδε τοὐ Π.αυοeere.J Aegium verius describera Ium Ex Cod. Mose. ἄτεος pro AMuci ex superioribus a Pausania sunt Ceterum haec ad iter ex Patris repetita. Vide sipra C. 19.

326쪽

sEU LIB. VII.

σης ανιουσαν, καὶ καΘεύδειν παρα τω ποταμ

μετα δὲ οὐ πολὐν χρόνον ουτε ωζαῖος ετι εφαίνετο Σέλεμνος, ουτε ώς αὐτον ῖοιτήσειν εμελλεν ἡ νύμφη. Σέλεμνον δε μονωΘειτα 'Αργυρας, και τελευτήσαντα ὐπὸ του ερωτος , ἐποιησεν 'Aφζοδίτη ποταμόν.

λέγω δε τἀ ὐπὸ ΙΠατρεων λεγόμενα. καὶ ηζα γαρκ ὐδωρ γενόμενος 'Αργυρας, καθότι εχει κῶ ἐπι τω Ἀλφειω λόγος, 'AeεΘουσης ετι ἐζαν αυτόν ' δωρεῖταική τωδε 'Aφροδίτη Σελεμνον, ἐς ληΘην ἄγει τον ποταμὸν 'Atγυρῶς. ηκουσα δε καἰ ἄλλον επ' αὐτω λόγον ' το υδωρ το Σελεμνου σύμφορον κῶ ἀνδράσιν

ερασθηναι Βολίνης 'Λπόλλωνα, την δε φυγουσανες την ταυτη φασιν ἀφεῖναι Θάλατταν, κή αὐτην ἀθάνατον γενεμαι χάριτι του 'Aπόλλωνος. Ἐφεξης ψδε οῦκρα τε ες αύτην εχει την Θάλασσαν, κή ἐπ' αύτη λεγεται λόγος, ῶς Κζόνος της Θαλάσσης ενταυθαερριψε τὸ ορέπανον, ω τον πατερα οὐρανὸν ελυμ νατο επι τούτω δὴ κή την ἄκραν Δρεπανον ονομάζουσιν ' .ολιγον ὐπερ την λεωφόρον 'Pυπῶν ες ι τὰ ερείπια. Σταδίους δε Αἴγιον πεσι τοῖς τριάκοντα Ἱ ἀπεχει s

Paus T. II. X pro

327쪽

ACHAICA

328쪽

το ἁρμόζον ταῖς Καις ποιούμενος ο ηλιος τον δρόμον μεταδίδα σι τω ἀερι ύγιείας. ἐγω δε ἁ ποδέχεσΘαιμεν τὰ εἰρημενα, οὐδεν δέ τι Φοινίκων μαλλον η καὶ Ἐλλενων εἶναι τον λόγον εφην' επεὶ εν Τιτάνη ' τῆς Σικυωνίων το αὐτο αγαλμα 'Τγείας τε ὀνομάζεσθαι. κή παιδι εἶναι δῆλα, ως τον ἡλιακον δρόμον επὶ γῆς υγείαν ποιουντα ἀνθρωποις. Λἰγιευσι δε η'ΑΘηνἀς τε ναὸς, κη' Ηρας εατιν ἄλσος. 'AΘηνἀς μενδη δύο δεματα λευκου λί3ου' της δε 'Hρας ταάγαλμα, ἔτι μη γυναιξὶν , ἡ αν την ἰεζωτύνην ἔχει, ἄλλαι τινί τε οὐδενί-Θεάσασ5αι. Διονύσου δὲ πρός τω Θεάτζω πεποίηταί σφισιν ἱερον, καὶ ἄγαλμαουκ ἔχον πω γένεια. εο δε καὶ Διός επικλησιν Σω- τηρος ἐν τη ἀγορα τεμενος, καἰ ἀγαλματα ἐς ελθόντων ἐν ἀμερα χαλκου μεν ἀμφότερα ' το-ουκ ἐχον πω γενεια εφαινετο άσχαώτερον εἰναί μοι. εν δε οἰκηματι κατευθὼ της ὀδου χαλκου καὶ ταυτα εο μεν Ποσειδων καὶ 'Heακλης, εο δε Ζευς καὶ 'Λ9ηνῆ Θιοῖς δε σφῶς καλούσγν ἐς αὐτους μ), ως μεν σἈργείων ἔχει λόγος, οτι εποιήθησαν ἐν τη πόλει τηἈργείων - ώς δὲ αὐτοὶ λέγουσιν οἱ Αἰγιεῖς, παρα

dedi pro mendoso Tιτανι. legit 'Aeγειουe, cultis lectionis Titane ac de eo, ouod hie tan- veritatem subsequentia decla agitur, vide supra L. I1. C. it. rant. Ghn. inoditiose emenis . 6. Mox pro ' aiae Cod. davit: εἰσακτους, introductos, Mose. haud male aia' G h. e. peregrinos. pro ε ναε exhibet ήν. γγ αγαλματαJ Goθη ταε ἐς αὐτουe4 Haec verba ἀν-λματα rectius scribendum hue non pertinere et vitiosa esse, jam uotavit. .

329쪽

ACHAICA

324 ,ευρόντες, Θυειν μεν πλεῖς α οσα, κατευωχουμενοις δετα ἱερεῖα κοινω, ανάλωμα οὐδεν ες αυτὰ γίγνεσΘαι τέλος δὲ ἀπαιτεῖσΘαι ὐπο των 'Aργείων, και αὐτοὶ τα ἐς τὰς Θυσίας ἀναλούμενα άπαιτεῖν' τοὐς οὐ γαρ εχειν ἐκτίσαι καταλιπεῖν σφισιν αυτοῖς τααγάλματα. Αἰγιευσι δὲ ἔτι μὲν προς τη ἀγορα ναος 'Απόλλωνι και Ἀρτέμιδι ἐν κοινωρ ἔςι δὲ ἐν τη ἀγορῶ ἱερον 'Αρτέμιδος ' τοξευούση δε εικαςαι. και Ταλθυ

Aegii urbis memoramia porro enumerantur - IovissHoma mi signum et Cereris Panaehaeae - syne trium Actaeoriam in urbe Aegio - de Helice uine et Neptuno Heliconio - Ηelice tereae niotu funditus eversa de variis signis, quae terrae motus Praecedunt, et horiam varia ratione - Sipsi eversio.

μετ αυτο ' Ποσειδωνος, Κόζη τε πεποίηται τη Δημητρος, καὶ τέταρτον 'Oμαγυρίω Διt ἐνταὐΘα Διος καὶα Ἀφροδίτης ἐς ι κοὐ 'ΛΘηνἀς αγάλματα. Uμαγύριος δε ἐγένετο τω Διὶ επίκλησις, οτι 'Aγαμέμνων Ηροασεν ἐς τούτο το χωρίον τους λόγου μάλισα ἐν τη 'Eλλάλἀξίους, μεΘέξοντας ἐν κοινω βουλης, καθ' ὁντινα

330쪽

εο δε και ἄλλα Αἰγιευσιν αγάλματα χαλκου πεποιημενα, Ζευς τε ηλικίαν παῖς, και 'Heακλης, οὐδεουτος εχων πω γενεια, 'Aγελάδα τέχνη του 'Αργείου. τουτοις κατὰ ετος ιερῶς αἱρετοὶ γίνονται, καὶ ἐκάτερατων αγαλμάτων επὶ τῶς οἰκίαις μενει του ἱερωμένου '). - .

τα δε ἔτι παλαιότερα προεκεκοιτο εκ των παίδωνιερῶσθαι - Διὶ ό νικων κάλλει' ἀρχομένων δὲ αὐτω γενείων, ες δελον παῖδα η ἐπὶ τω κάλλει μετηει τιμη. ταυτα μεν ουτως ενομίζετο. Ἐς δε Αἴγιον και εφ' 3ψων ε τι συνεδριον των Ἀχαιων ἀθροίζεται, καθότιες Θερμοπυλας τε και ἐς Δελφους οἱ 'Aμφικτυονες. ἰόντι δὲ ἐς το πρόσω, πλινός τε ποταμὸς ' , κ ἀπωτέρω τεσσαράκοντα Λἰγιου ς αδίοις ἐπὶ Θαλάσση