장음표시 사용
471쪽
αν σφαληναι την 'Eλλάδα, εἰ Πολυβίω τα πάντα ἐπειΘετο, καὶ ἁ μαοτούση δι' εκεινον βοηθειαν αὐτη γενέσίαι μόνον ). προ δε του ναοῖ Δημητρί τε ε βωμος, και ετεζος Δεσποίνη, μετ' αὐτον σε μεγαλης α μητρος Θεων. Asτα δὲ - αγάλματα, Δεσποινα,κἀ η Δημήτηρ τε ηαι ὀ Θρόνος, εν ω καθεζονται, καὶ το ὐπόθημα το ὐπο τοῖς ποσίν εςιν ενος ομοίως λειου' και Ουτε των ἐπὶ τῆ εσΘητι, ρυτε οπόσα ε γας αι περὶ τον Θρόνον, οὐδεν ἐς ιν ετερον λίΘου' προσεχρος σιδηρω καὶ κολλη, άλλα τα πάντα ετιν λί9οζ. ουτος οὐκ ἐκομίσ5η jφίσιν ο λί9ος, ἀλλα κατὰ οψινονειρατος λεγου ν α πον ἐξευρῶν ἐντος του περιβόλουτην γην ὀρυξαντες. των δε αγαλμάτων ες ν εκατέρου μεγεθος κατὰ το 'Λ9ηνησιν ἄγαλμα μάλις α της
472쪽
σχῆμα ωπλισμένου παρεχόμενος. φατὶ δε οἱ περὶ το ἱερον, τραOῆναι την Δεσποιναν ὐπο του 'AH του, καὶ εἶναι των Τιτάνων καλουμένων καὶ τον 'Aνυτον. Τιτῆνας δὲ κ ρωτος ἐς ποίησιν ἐσηγαγεν ' ηρος, Θεοὐς ει ναι σφῶς ὐπο τω καλουμενω TMτάζω' κώες ιν ἐν ' Ηρας ορκω τὰ επη' . παρὰ δὲ 'O σου ονομάκριτος παραλαaων των Τιτάνων το ονομα, Διονύσω τε συνέθηκεν οζγια, και εἶναι τοῖς Τιτῆνας , τω Διονύσω των παθημάτων εποίησεν αὐτουργούς.
τὰ μεν δη ες τον 'Aνυτον ὐπο Ἀρκάδων λέγεται. Δημητρος δὲ Αρτεμιν Θυγατέρα εἶναι, καὶ ου δεητοῖς, αντα Αἰγυπτίων τον λόγον, Αἰσχύλος ἐδίδαξεν Εὐ-ς ορίωνος τοῖς 'Eλληνας. τἀ δὲ ἐς Κουζητας οὐ τοιγῶ ύπο των αγαλμάτων πεποίηνται) και τὰ ες K ρύβαντας ἀπειργασμένους ἐπι του βάΘρου ἐνὸς δε οἶδα ἀλλοῖον καὶ οὐ Κούρητος τὰ ἐς τούτους παρίημι επις άμενος. Tων δὲ -ἐρων οι Ἀρκάδες δένδρων ἁπάντων πλην ροιῶς ἐςκομίζουσιν ἐς το ιερόν. ' ἐνδιξια δὲ ἐξιόντι ἐκ τοῖ ναῖ, κάτοπτρον ἡρμοσμένον
473쪽
οὐ γεωργοῖ σοφίας ἐς ὶν εργον. ἡπερ δε το αλσος ,
καὶ Imrιου Ποσειδωνος, ατε πατζος της Δεσποίνης, καὶ Θεων αλλων εἰσὶ βωμοί τω τελευταίω δε επίγραμμά ἐςι, Θεόις αὐτον τοῖς πασιν εἶναι κοινόν.
8 Ἐντεῖθεν δε ἀναβησν δια κλίμακος ες ἱερὸν Πανός
πεποίηται δε και ςοὰ ες το ἱερὸν, καὶ αγαλμα οὐ μέγα. Θεων δε ομοίως τοῖς δυνατωτάτοις καὶ τούτω μετε τω Πανὶ, άνδεωπων τε εὐχας αγειν ει τελος,
detur ἔδεισas, ut ad Home- II Ποσ. - ΑΗ Δηὼ.J Sic Io. rum pertineat, non ad Pausa- cum recta interpunctione con- niam. Forte praestet scriberestitui, duce Dib. et Glinio. ἔδεισαν, ut ad Homeriam et Hanc Neptuni et Cereris filiam Pamphum referariar. Ad vitia iam supra tetigit Pausanias gatam tuendam cous iupra C. V. s. s. Q. as. s. s. Duili sci by Corale
474쪽
De I. cosura omnium uinium prima et venistissima monte Lycaeo e)usque parte Cretea didia N: inphis. quae Jovein nuri iveruiu, et sonte Hagno- Panis templo in LVeaeo - Lycaei montis adrnirandis, Jovis Lycaei sacro luco - templo et sacris Apollinis Parrhasii agro Thilaensi et pluribus fluviis Aciretois - montibus . . ' Nomiis et Panis templo.
475쪽
καὶ ἀνδριάντων βάθρα, οὐκ ἐπόντων ετι ἀνδριάντων 'ελιγειον δε επὶ των βάθρων 'A άνακτός φησιν εἶναι
ex communi majus nominis recte hoe deest pro rσχηκεν. scriζpriua, bie paullo insta et
476쪽
est obvia. Vide Gollaei BaetyL
477쪽
Πυθιον ἔνομα. αγοντες τω Θεω κατα ετος ε την Θύου μεν εν τη ἀγορα κάπρον τω 'Aπόλλωνι τω Ἐπικουρίω ' Θυσαντες δε ἐνταυΘα, αὐτίκα τε ἱερεῖον. κομίζου ν ἐς το ἱερόν του 'Aπόλλωνος του Παρρασίου συν αὐλω τε καὶ πομπη, καὶ τά τε μηζία ἐκτεμόντες καίουσι, και δη καὶ ἀναλίσκουσιν αὐτοὶ του ιεζείου ταγ κζέα. ταυτα μεν ουτω ποιεῖν νομίζουσι. J οὐ δευκαίου δε τα πρὸς της αρκτου γη τε η οεισοαία οἱ δε ἄν'α ποι μάλsςα οἱ ταυτη νύμφην την Θεισόαν αγουσιν εν τιμη. Δια-της χώρας της Θεισοαίας λεοντες ἐμβάλλουσιν ες τὸν Ἀλφειον Mυλάων, επὶ δε αὐτωNους καὶ Ἀχελωος κρῆ Κελαδός τε κῶ Nάφιλος. Ἀχελωω δε τω 'Atκάδι εἰσὶν αλλοι δύο ομωνυμοί τε ,οάτω ποταμοὶ, καὶ τα ἐς δόξαν φανερώτεροι τὸν μεν γε επὶ τὰς 'Eχινάδας κατιόντα Ἀχελωον δια της
Ἀκαρνάνων κή δ' Αἰτωλίας, ἐν Ἱλιάδι ' ηρος
ποταμὸν των πάντων ἄρχοντα εἶναι, ετεζον δε 'Λχ λωον ρεοντα εκ Σιπύλου τοὐ οζους ἐποιησατο, αὐτοντε τὸν ποταμὸν καὶ το ἔζος το Σίπυλον τοὐ λόγου προ Θηκην του ες Nιόβην '. τρίτω ουν κάι τω περὶ 8 το ἔρος το Λυκαιόν ες ιν ἔνομα 'Λχελωος. Της Αυ
κοσούζας δε ἐςιν ἐν δεξια Nόμια ἔζη καλουμενα, καὶ
s) Ἀπόλλ. ν- ἘπικουρίωJ De φ. v. I94 - I97.1 ac de alter hoc v. supra C. 3o. , Aehelos Iliad. M. v 6rs. 6 6.εὶ ἐν 'Inάδι χμηρος ποτα- Mox εποιησατο dupliciter su- μον -.J Post 'lλιάδι prorsus mendum, et cum ad superiora alieno loco vulgatum fuit δι tum ad inseriora reserendiim qinrit, utpote ex praecedente est. syllaba 3ι male enatum, delevi. 7 τώ J Rescripsi v ex Pro ποταμον Ib. maolt προ- Cod. Mosc. pro mei incise vul-μῶν. Locus Homeri est Iliad. gato vo.
478쪽
De fluvio Platanishone in via ad Phigaliam urbem Plaigato et Pthigalensium discessu ae reditu Phimiae urbis sitias et memoranda - Baeelii Acratophorii templum et signum.
Παρα-την Αυκόσου:- ως επὶ ἡλιου δυσμας ποταμος Πλατανιςων παρέξειαιν' ἀνδρὶ δε ἰόντι ες Φιγαλίαν ανάγκη πἀσα διαβῆναι τον Πλατανιτῶνα. μετὰ δε αὐτόν ' ἐπιν ἄνοδος οσον τε ς αδίους τριακοντα ἡ πλείοσι τοὐν τριάκοντα οὐ πολλω. τα σε ες τον α
ἀπο Φιαλου Βουκολιωνος τὸ ονομα ἡ πόλις, κω αυ- ι Θίς τε ἀνισωσατα το ἀρχαῖον, τόδε μεν καὶ πρότερονετι εσήμαινεν ἡμῖν ο λόγος. λέγεται δὲ καὶ ἄλλα οὐκ ἀξιόχρεω ἐς Τίς ιν - ἄνδρα αὐτόχθονα εἶναι τον Φίγαλον, καὶ ου Αυκάονος παῖδα ' τοῖς ειζημένονες ν, ὼς ἡ Φιγαλία νύμφη τῶν καλουμένων ει η Δζυόδων δακεδαιμόνιοι δε ἡνίκα 'Αρκά ν επεχε ησαν κοὐ ἐσφαλον ἐς την Φιγαλιων ς ζατια, μῶν τε ν -
479쪽
κοῦσι τοῖς ἐπ α ωρίους, κή ἐπολι- ουν προκαμε δεμενοι ' κινδυνεύοντος ἁλωναι τοὐ τείχους, ἐκδιώ δράσκουσιν οἱ Φιγαλεῖς, καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι σφας
, λάβοιεν, τοῖς μεν ἀποΘανεῖσθαι παζα την μάχη Φιγαλεῖσι δὲ εσεμαι δι αυτων κά οδαν. 'Oζεσθα- οι δε ως την γενομενην Φιγαλεοῦσιν επύΘοντο μαντείαν, ἄλλος εφθανεν αλλον σπουδῆ λογάδων τε των ἀκατον αυτος ἔκας ος γενέσΘαι, καὶ εξοδου της ἐς Φιγαλιαν μιτασχεῖν. παζελθόντες δε επι τὸν δεακεδαιμονίων φρουσαν, αγου ν ες παντα επὶ τέλος τον χζησμόν' και γει αὐτοὶς λόγου μαχεσαμένοις - ἀξίως εγένετο η τελευτη, καὶ ε ελάσαντες τοῖς Σπαρτιάτας, παρέσχον Φιγαλεῖαν ἀπολαβεῖν πα-s τρίδα. Κεῖται δὲ η Φιγαλία επὶ μετεώρου μεν κήαποτόμου, πλέονα δε καὶ ὐπὸ των κρημνων ώκοδομημένα ἐς ὶ τείχη σφῆν' ἀνελθόντι δὲ Φαλης ἐςιν αλόφος ηδη καὶ επίπεδος. εο-Σωτείρας τε ἱερὸν ἐνταὐθα Ἀρτεμιδος, καὶ α γαλμα ομ ὸν λίθου ἐκ τούτου δὲ τοῖ ἱεροῖ καὶ τας πομπάς σφισι πέμπεινε κατέτη. Ἐν δὲ τω γυμνασίω τὸ ἄγαλμα τοὐ 'Ερμού ἀμπεχομενω μεν ἐοικεν ἱματιο , καταληγει δε ουκ
480쪽
ἐα πόδας, ἀλλ' ἐς το υτράγωνον σχημα. πιποίηται, και Διονυσου ναός' επίκλησις μέν ετιν αὐτωπαζα τοὐν ἐπιχωρίων Ἀκρατοφόρος ' τα κάτω δε ουκε τι σύνοπτα του ἀγάλματος' ὐπο δάφνει τε φύλλων καὶ κurσωνr όπόσον δὲ αυτοῖ καθοραν ες ιν, ἐπαλη- λιπται κιννάβαρι ἐκλάμπιιν εὐρισκεσθαι ἀπὸ
In Arrhaebionis signo priscae forinae ratio memoratur de Arria achione pancratiasta ob victoriani post muriqm ab Eleis coronato - de eodem honore Creugaiui habito, et caestibus, quἱ μειλι ι dicuntur.
Φιγαλιῖσι δὲ ἀνδριάς ἐπιν επὶ τῆς ἀγορῶς Ἀρραχίω
Ἀρχισωος, similiter paullo infra 'Aσωνι, 'Aesesa, 'Aρχων. Philostrato, qui de hoc con serendus, Icon L II. 6. dicitur