장음표시 사용
511쪽
Philopoemenis res gestae porro enumerantur - de Plat- lopoemenis morie.
Cιλοποίμην δε ὐπα τον καιρον εςπεσὼ, τουτον ες την Σπάρτην, ηνάγκασεν εις το 'Aχαῖκον Λακεδαιμονίους συντελεσαι. μετα δε ου πολυν χρονον Τίτος ' μεν 'Ρωμαίων των περι την 'Eλλάδα ἡγεμων, κα Διοφάνης ὁ Διαίου Mεγαλοπολίτης, αρχειν εν τω τότε ἡρημενος τῶν Ἀχαιων, ηλαυνον επὶ την Δακβδαίμονα, ἐπενεγκόντες αἰτίαν Λακεδαιμονίοις, βουλεύειν σφας νεώτερα ες 'Ρωμαίους. Φιλοποίμην δε, καί πες εν τωπαζόντι ιδιώτης ίν, απεκλεισεν ο ς επιουσιν αυτο πύλας. Λακεδαιμόνιοί τε τουτων τε εzνεκα, καὶ ών 'εις ἀμφοτερους τοῖς τυράννους ετόλμησεν, εδίδοσανοικον αὐτω τον βιδος ες πλεον ἡ τάλαντα εκατόν φ).ο δε ὐπερεφρόνησε τε των χρημάτων, και μελευε τοῖς
Λακεδαιμονίους Θεραπεύεω δόσεσιν ἀν9 αὐτοὐ των ' ι ἐν
512쪽
αἰτιους εξεβαλεν εκ Πελοποννησου, έαὶ των Εἱλωτων τι ἀπέδοτο ρσον τρισχιλίους ' τείχη δε περιεῖλε της Σπάρτης , και τοῖς ἐφηβοις προεῖπε, μη τα εκ των νόμων των δευκούργου μελιταν, εφηβοις δε τοῖς
'Aχαιων κατα ταυτα ἀσκεῖσθαι' καὶ τοῖς μεν υτεζον ἀποδωσειν ἔμελλον 'Pωμαῖοι παιδείαν τὴν ἐπιχωριον. 'Αντίοχον .δε απογονον Σελευκου του ὀνομασί ἐντος ψικάτοζος, καὶ Συφων την συν αὐτω ε ζατιαν, Mανιου κιμ 'Pωμαίων εν Οερμοπύλαις νικησάντων, καὶ 'Ap ινου τοῖς 'Aχαιοῖς τοὐ Mεγαλοπολίτου παραινουντος, ἐπαινῶν τα 'Pωμαίοις άρεσκοντα επὶ
παντι, μηδε ἀνθ ίς ασθαι σφα ν ὐπερ μηδενις, νό Φιλοποίμην ἀπεῖδεν ες τον 'Ae ταινον σὸν ὀργῆ, καὶ αυτὸν τη 'Ελλάδι εφη την πεπρωμενην ἐπιταχύνειν' Αακεδ μονίων δὲ τοὐς φεύγοντας Mανίου ' καταδέξασθαι Θέλοντος, τω μεν ἀντέπραξεν ἐς τὸ , βούλευμαρ εὐίνου δὲ ἀπελ9όντος, τότε ηδε κατ-
poenienis hospitem et a lop. s. Ir 4 Livio XXXVI. claeinoi s ad ista dona Philo- ab init. et C. I6. R., nec non poemeni Osserenda subornatum I XXXVII. C. 46., in quo i filisse, Plutarch. resere in vita gitiar M. Acilius Glabrio.. Philop. s Is 'Αρλαιωot J Plutarct. Phi- '
513쪽
, ara aB τοῖς φυγάδας ἐφίη ν ἐς Σπάρτην. 'Fμελλ δ μα ὐπεροψίας δίκη περιηξειν κώ Φιλοπ ίμνα.ως γαρ των 'Aχαιῶν ογδοον ἀπεδείχθη τότε ἡγε- μων, άνδρὶ οὐ των ἀδόξων ωνείδι-ν άλωναι ζωντα
κως εβδομηκοντα ἐτων, ομως ἡ πείγετο μετασχεῖν Λυκόρτα του εζγου ' ἱππέας και πελτας ') ηγενοσον εξηκοντα. Αυκόρτας μεν καὶ ὀ συν αὐτω ς ρατος ἁνες εφον '' ηδη τηνικαῖτα ες την οἰκίαν, οὐτε εργασάμενοι μέγα -σσηνίους οὐδεν, οὐτε αὐτοὶ
την κεφαλὴν, και ἀπεπεσεν άπο τοὐ pararου ζωντα ἐς λ εσσηνην αγουσιν αυτόν. συνελΘόντων δε αὐτίκα ἐς εκκλησίαν, διάφοροι παρα πολ , και οὐ πάντων κατα ταυτα ἐγίνοντο αἱ γνωμαι. Δεινοκράτης δε καὶοσοι των Mεσσηνίων ησαν δυνατοὶ χρημασι, πει-εκελεύοντο ἀποκτεῖναι Φιλοποίμενα - οἱ δὲ τοὐ δημου περιποιησαι τα μάλsτα εἶχον σπουδὴ , πλεοντι η παντὸς το 'Eλληνικοῖ πατερα ονομάζοντες. Δεινοκράτης δε κώ ἀκόντων Mεσσηνίων εμελλε τεαρα Φιλοποίμενα ἀναιρησειν, ε Ἀμψας φδεμακον.
δευκόρτας δ ὲ μετ' οὐ πολὐ, Gροίσας εκ τε 'Αρκαδίας καὶ παρά Ἀχαιων δύναμιν, ἐςράτευσεν ἐπὶ
514쪽
Mε τιτηνην. και Ο δῆμος αὐτίκα Ο των ,sεσσηνίων προσε χωρησε τοῖς Ἀρκάσου ' καὶ Φιλοποιμενι αιτίαν
Θανάτου παρασχόντες, ἁλόντες, πλην Δεινοκράτους, όπεσχον τιμωρίαν οἱ αλλοι ' Δεινοκράτης δε ἀφίησιν αὐτοχειζία την ψυχην ' κατάγουσι δὲ και ἐς -γάλην πόλιν του Φιλοποίμενος τα ός α oi 'Atκάδες.
De sortium virorum Graeciae proventu in Pliilopoemena exstincto - viri irrus Graeciae breviter recenseritur versus Plailopoemenis signo in scripti memO-
δε ο Κραυγιδος εσχατος. οἱ δε πρότερον Ἀλτιάδου λαμπρα εζγα ἀποδειξάμενοι, Κόδρος τε ὀ MελῶΘου, καὶ ἡ Σπαρτιάτης Πολυδωρος, και 'Αρις ομενης ό
515쪽
Aριτείδην δε τον Λυσιμάχου και Παυσανίαν Ψον Κλεομβρότου ΙΠλαταιάσιν ἡγησαμενον , τον μὴν ταυτερον αφεῖλεν ἀδικηματα εὐιζγέτην μη ὀνομασΘηναι τηο Eλλάδος - 'Αριςείδην δε, οτι εταξε φόζοvς τοῖς τας νησους ἔχουσιν Ἐλλησι -'Aριςείδου ἐναπαν το Ἐλληνικον ἀτελες φορων. Ξανθιππος δεου 'Αρίφρονος καs Kφων, ο μὲν ὀμου Αεωτυχίδη τω βασιλεύοντι ἐν Σπάρτη το Mηδων ναυτικον ἔφΘειρενεν Mυκάλη - Κιμωνι δὲ πολλα καὶ αξια ζήλου κατειργασμένα εςιν ὐπερ των ' λόνων. τοὐς επι του Πελοποννηπιακοῖ προς ' ηναίους πολέμου, κώ μίλιατα αγων τοῖς εὐδοκιμήσαντας, φαίη τις αν αυτό- χειζας, καὶ οτι εγγύτατα ποντιτας θ εἶναι σφά τῆς 'Eλλαδος. κεκακωμενον δε ἔδη το 'Eλληνικον Κονων ό Dμοθεου κά Ἐπαμινωνδας ἀνεκτῆσατο Ο Πολύμνιδος ' o μεν εκ των νόσων κα οσα εγγυτάτω Θαλάσσης, Ἐπαμινωνδας δε ἐκ των πόλεων των αα Θαλάσσης ψω Λακεδαιμονίων τὰς φρουρὰς καιάρμος ας ' εκβαλόντες καὶ δεκαρχίας καταπαύσαντες. Ἐπαμινωνδας καὶ πόλεσιν οὐκ άφανέου
etc.J et quam Amillinis eos Heste sis, qui Graeriam quin demersemini. Insolentia
eae 3Ῥἰ α μοτασJ Ex Codiee Mose. insciui Λα δαιμονέων, quod etiani innas habet. Ae is a illi appellabantur magi rarus, qui a Syareanis in m vineias et urbes Dae ditionis mittilantur ad res ordinandas et eo mendas; de quibus vide Uesseling. ad Diodor. Simal. lL. XIII. s. 66.
516쪽
Mεσσένε καὶ ,1εγάλη πόλει τη Ἀρκάδων λογιμωτεραντην. Ἐλλάδα εποίησεν. εἶναι δε ἁπάντων 'Eλληνιων καὶ ΛεωσΘέρην τίθεμαι ') κα Aoατον εὐεργετας ὁ μεν γε το 'Eλληνων μισθοφορικον, κῶ εν Περσαις περὶ πεντε που μυριάδας ἐπι Θάλα ταν καταβάντας, ναυσιν ες την Ἐλλάδα άνεσωσε κα ἄκοντος 'Aλεξάν δρου μ)- τα δε ἐς Αρατον, ἐδηλωσε δη μοι του λόγου τὰ ες Σικυωνίους Το δε επίγραμμά ες ιν επι τω
άλκαῖς, Πιλλὰ δὲ καὶ βουλαῖς ἔργα πονησαμενsυ,Ἀρκάδος αἰχμητοῦ Φιλοποίμενος ' ω μέγα κυδος Ἐσπιτ ενὶ πτολέμω δούρατος ἁγεμόνι.Mανυει δε τρόπαια τετυγμενα δι σά τυράννων Σπάρτας αὐξομεναν ἄνατα δουλοσύναν. ενεκεν Τεγεα μεγαλόφρονα Κραύγιδος υἱὸν Στἀσεν ἀμωμητου κράντορ' ἐλευθεζίας. τουτο ψν δη ενταυθα ε ν επίγζωμμα.
517쪽
Cur Tegeatae Apollini Agyrteo signa dedicaverint, enare tur - cis CVdone, Gortyne et .streo I egeatariam et Cretensiana clive a laarratio -- de Rlaadamairilao quatuor signis Apollinis Agyiei et aliis tetrapsis ac sigrais Tegeae - cultu Jovis c naisii - reliquis Tegeae
δραμων τον ἀδελφόν. καὶ Αειμωνα μεν τοξευ9εν- τα ὐπὸ Ἀρτεμιδος περίκλθὲν αὐτίκα ἡ δίκη τοὐφόνου Tεγεάτης δε καὶ 'Mαιρὰ τὸ μεν παραυτίκα
'A πόλλωνι και 'Αρτεμιδι Θύουσιν ' υτερον δε επιλαβούσης ἀκαρπίας ἰσχυρας, ηλθε μάντευμα εκ Δελφων, Σκέφρον Θρηνιῶν. και ἄλλα τε εν τῆ Ἀγυιεως
518쪽
'Aγυιεως τη εορτῆ δρωσιν ες τιμην του Σκέφρου, και ἡ της Ἀντιμιδος ἰκεια διωκει τινα, ατε αὐτητον δειμῶνα ἡ 'Αρτεμις. Aεγουσου δὲ καὶ ώς D aγάτου τῶν παίδων ἔδει , τον τόπον μετοικῆσαι σφῆς εκ ουσίως ') ἐς Κρητην, Κύδωνα, καὶ 'Αρχίδιον
και Γορτυνα ' και ἀπο τούτων φασὶν ονομασθηνατὰς πόλεις Κυδωνιαν, κα Γόρτυνά v, και Κατζέα
σιωe etc.J In his verbis vel codialipti vel inutili alicliuid inesse, iam Xuhn. vidit, et einem a
se Ioel dicteuitiis sublata est.
Αρχωδιον. Sed nomen Κατρέα excidisse vel ptis 'Αρχiatou re- ponendum esse videtur.
519쪽
μητρος εν Τεγέα καὶ Κόρης ναος, δε επονομάζουσι Καρποφόρους ' πλη ἡν δε ,'Aφροδίτης καλουμένης Παφιας' ἱδρυσατο αυτην Λαοδίκη, γεγονυῖα μεν, ὼς κάὶ πρότερον ἐδηλωσα μ), ἀπο Ἀγαπηνορος,ες Τροίην ἡ σατο 'Atκάαν, οἰκουσα δ'. ἐν ΓIάφω. τούτου δε εςιν οὐ πόρρω Διονυσου τε ἱερα δύο καὶ Κόρης βωμος, καὶ Ἀπόλλωνος ναος, καὶ ἄγαλμα επα ρυσον' Xειρίσοφος εποίησε, Κρης . μεν γένος. ἡλικίαν δε αυτοῖ καὶ τον διδάξαντα οὐκ ἱ σμεν. η δὲ δίαιτα η ἐν Κνώσσω Δαιδάλω παρὰ Mίνω συμ- βῆσα επι μακρότερον, δόξαν τοῖς Κρησὶ καὶ ἐπὶ
ξοάνων ποιησει παρεσκεύασε. παρὰ δὲ τω 'Aπόλλωνι o Xειοίσοφος ες ηκε λίθου πεποιημένος. καλοῖ
4 κόωντος τοῖς παι τιν ἐμαχέσατο. Τε χωζίον το
520쪽
Tεγεαται κατα ἔτος ' καί σφατιν ε πιι ατευσαι Λακεδαιαονίους τότε ὐπο τον καιρον τῆς ἐορτης λέγουσι,
οντας εν τοῖς οπλοις κάμνειν ' αὐτοὶ δε εκείνων κρύφα
ἘΘεασάμην δε κή αλλα εν Τεγεα τοσαδε' Ἀλεοῖ soικίαν καὶ Ἐχεμου μνημα, καὶ επειργασμενην ἐς ε ηλην την Ἐχεμου ' την προς τον Ἀλλον μάχην.εκ Τεγέας δε ἰόντι ες την Αακωνικην, εο μεν βωμος, εν ἀρις εσα της ἡδοῖ, Πανος, ἔπι δε κάὶ Λυκαίου Διός λείπεται δε και Θεμέλια ἱερων. οἶτοι μεν δη εἰσγν οἱ βωμοὶ ςαδίοις ἡ λ άπωτερω τοῖ τείχους ' προελθόντιδε ἀπ αότων μάλιτα που ςαδίους επτὰ, ἱερον 'Αρτεμιδος ἐπίκλησιν Λιμνάτιδος, καὶ ἄγαλμά ε ν ἐβενου ξύλου τρόπος δε της εtγασίας ο Αἰγιναῖος καλούμενος ὐπο Ἐλληνων. τούτων οσον δεκα ἀπωτερω ταδίοις Ἀρτεμιδος Κνατεάτιδος, ἔς ιν Ἀλεοῖ τά ερείπια '' .
vulgata mουντας, quae a sensu abhorrebat, vel invitis Coclici-hus euin D lburgιO Mύνrae reis scribere non dubitavi. Nominativus ,δύντες , quem COd. Mosc. exhibet, non minus locum habere possit propter αὐτοὶ, quod antecedit.
videriir ενι-'Aλεου. Sic ex iis, quae praecedunt, huc re vocandum esse ἱερου, fiet lepatet. Forte ranaen AMισυ,
Αlei heroi, scribere praestet. At cium statini Cap. seqv. plura de Alpheo flumine memoren tur, emendacionem Sysi urgii magis probandatri duco seri,