장음표시 사용
351쪽
gloriam mederi, Monito musicis deeoctum. Sed haec, ple de sycomoro onamia, a moro plane cliversa, sed a Plinio medici que multis lacinis propter nominum, sycaminus, symnorus et ' morus, similitiusinem permutata et confiasti, fritilus adeo ute que communi nomine appellatratur. Itaque Plinius posteriore in loco Inedicinas ex utroque genere confusis positit. De suem ibidem addit: radix per nussis illissa fiumni dat apti mrun dentium dolori ete. quae eadem Dioscorides et Marcellus , habent, sed de moro Dioscorides I. I 8o. ὀπίζεται περὶ πυραμ τεν τρο ρίδες περιορυχθείσχη- κω ἐγκοπείσης ευρίσκετα παγός τις τη des pati . quem ad denuum dolorem adhibet etiam Galenus, Comp. Medie. sec. Ioea U. e. 9. συκαμίνου τουτέσΤι πιρέας ταλα εχ ο ν έγχέας; ita satis caute propter. nominis ambiguitatem locutus. Dioscortilis loetim versio a liqua Iauna ex Arabico facta apud Vincentium XIII. as. Gl-
lana vocat: Celsa quam multi si mimum d inιnt, latini is dmomm Corium e ιs apin comim et bibitum ventrem solvu -- eoSpM, φιi amnitiιm bibisnt, adjuvat. Apparet, poetam morum arborem mora purpurea serentem significare voluisse adesto:, Vocabulo φοινικοεσσηο. Sehesii G u. auctor unde corticis radicum mentionem duxerit, dubium abhine porro non erit. De natura sucei eorueis radicum qui verum discere volet, igiadeat Muci an Apparatum Μedicam. Vol. IV. p. 599. P. Io3. l. as. maxillarum P. Ios. I. I9. in Lexim Ibi l. I. ao. vulgatum vertit: P. Ios. l. a 3, Adde: Uerba oλοοῖσιν ἡποτρυει καματοίσι vaniam vomendi conatum cum dolore et anxietate animi' coriis junctum simificare video; verbum ὐποτμώii misi nondum re- peri sed simile se positum quaerenti lappeditat Stephanus ex Sophoclis Trachiniis versu Ia4. οὐκ αποτρύειν ἐλπaα ταν αγα- Θαν χρηναί σε. ubi Scholia recte interpretantur i. P. Io6.1. 23. deler Parin ' i
352쪽
Gorraeus tenacem interpretatu est cum Seholsis. Quod a ctor Se Isi recentioris Goetti Maώθ. rex interpretatur malvae stitieet, ab hoc Ioco allana est haee verbi significatio pG qua accuratius docebo ad Theriacon vers. 3o. 237.-647. quibus in locis verba et χλοάων peri tata furariant in libris vetustis. Alteram totur. Scia lior in interpretatu nem sequi oportet, et succum tenacem vertere. Forte poeta simul voluit rassiciani succum signifieare; nam Dioscorides iii Parabilibus hoc ipsum medicamentum tradens μολόχης ἀφώ φημα σὐν ταῖς μζ- ponit. Scilicet Plinius zo. s. 84.-μttiaea seu malva silvestri r mirion apιam ea addita adri arisu co av e lactescere. Quae transtulit ex Dioscor. III. I 63δ μνυσι M η-- υδωρ λεῖα κω συνεξωθριασθεῖσα.
Ita etialis Theophrastus Eq. P. IX. 19. qui althaeae ρίζαν ἰνώδη . tribuit, ubi ex Dioscoride aia, recte corrigunt. In Pthiit
Ioeo eonu a ex Codice Pintiani eorrigendum HMisere, quod verbum accedet Gemeri Thesauro L: L. sane non tam diviti. quam vellemus. Ita COIumella eastum glaciatiam ramulis fici dixit, quem ausi e Flatum, coactum. Althaeana latini dix eunt ibisciun ; eamque intellis puto, uin radicis suceus sui dulcis, pinguis et lentus memoratiar, cujus copia non solum reliquas sui partes althaea, sed reliquas etiam congeneres planistas longe anteeedit. Hie quidem succus cum aqua excoctus refrigeratus co tur in glaciem tremulam et semipellucidam. G. Murrui Apparat. Metile. III. p. 358. . Eandem Reei n ' turam resplaiena Nieander infra Verni'487. μαλέχης λιποων-τM eρα-ουο omlnemorat. Ramos seu caules totur utrobique poeta quam rassiees adhibere maluit poeta, nestio qua de causa. De lepore marino testatur etriam Plinius I. e. Passint et
cont='a venena sese potae vero decoctae ciem radice Da isoris ma-mni venena restinguunt, et ut quidam dimur, F vomaturi ues pessiaia fide eum lectore erat Harduinus, cum emendationis . UI . egregiae
353쪽
33 Iuro dae: auctorem celaret lectorem. Sesti xt Co lex Pintiani
striptum, habet: valent et contra Utim venena. Chiffletianus eunera phystim unima. inrduinus ex Codice Re o 1. Collautiet a. laudat lectionem eandem, ex Reg. a. Utim; ut eoorrint contra preserum, cquam ipsam temonem ex libro nostio quo margo edit. Lugdunensis I 615. memoravit. sed plane
ineptam) vel contra Uimmu M. Sed ipse Pintianus rectius jamiolim senuntiau series 3ussit ; ex scriptura Unsthu orta est v rietas physim. Deinceps ex eodem Pintianus et Chimetiano
libro scribit: decoctae uero rum radio sueto leporis ni risu vinis num restinguur. Vincentius Spec. nat. X. e. 88. locum illum ita excerpsit: storpionis tu torporem asser conto venena eo fert. Aculeos omines extrahunt silvae, crudae aut raran aneto tae. Decoctae vero cum mira Da, Ieporis marini ummum ingruunt, etsi vomatur, ut quidam dictant. Lugd. etiam E imla marme laudavit eum anetho, ex Cossiee Chim. natem nint anitro. Omnem igitur Plinii locum ita conigo: Palme, et contra omithii uennia; a leos omnes extrahunt illitae eri idae, aut cum anellis potae; decoctae vero eum radin sua leporis.
P. II a. I. Ici. Adde: Loeus inter nisi de minini expirui cari non potest, etsi messici Veteres vel ex communi auctore vel ex Nieandri dubio voeatnala o me falsi follieuloriam ulmi- humorent simul cum gummi ulmi commemoranti Sellieri dicuntur et rami, .unde όσχοφόρια Αstenu eelebrata, quanquam Grammatiei quidem ωσχοφόρια scribere miluerunt, et folliculi, unde testium receptactilum Oimrao apud medicosyaecos audit. Utraque significationi satis bene convenit veris hum καλειβετω, sed adisturn κόμμι vetat solioriim sollieulos ab insectorum ictii nanos cogitare. De ulmo Plinius I 6. s. 7 I.
354쪽
Cerasis lutems grunnilaoμs, illinis Dimosin et I . s. 43. uiso detrahitur Daerus mutilis. de qua ratione clicam ad Columela Iae U. cap. 6. Idem 24. s. 33.-follieulis arboris nascentem ex Dios: ,ride repetiit, cum lacryma seu gummii Dd ad alienos usus. Gummin memorat etiam Theophrastu H. P. IX. I. Deinde καρυ 1 interpreta si debemus amygdalumcum.Sealigero ad Celsum; nucis enim auglandis guminin amedicis noni inatam aut adhibitam non repetio; contra ex amara amygdala spissancti virimus efficaciorem et exealsast nis. asticinat Plinius 24. s. 64. cum Dioscor. I. I76. qui bre-' vius: συφει καἰ Θερμαίυει. Ceteruin latini amygdalam ille soliti sunt nucem graecam, quasi Graeci hanc praecipue eo nomine appellarant. Sed mira in vocabuli utriusque usu v xietas reperitur in Seraptoribus rei rusticae latinis, de qua docebo ad Columellae V. cap. Io. stit. Iai Is enim modoamygdalam, modo nucem vaecam dixit; Plinius etiam a 3. s 76. de graecis nucibus tradit, postquam amaram amygdalam tractaverat. Itaque su*icari coepi, Iatinos scriptores amaram Proprio vocabulo vocasse amygdalam, desceni autem Pa
-βαμ αυτ νι' i H τέρπετα μεν και σφόδρα ἐπὶ τοῖς
355쪽
η Φῆ Ἱαμβης, τε σασα δὲ ἐπίθυμῶ πιεῖν.κω το ἐντευθεν γίγνετω της Δημητρος ουrος ὁ κυκεῶν ποτόν. Hippothoontis coriugem Tyro alibi no natam nondum 1egi. - Ρ. Ias. l. 28. δυναται Ρ. I 26 l. II. μολόθουρος R I 28. l. 7. Ibid. I. 32. Fimum 'Ibid. I. 34. commendat. In fine adde: Plinii Ioeus estis exstat a o. s. s I. Scribonius Coῶp. I 89. prodes stem irinum oleum ex ruta tritaui et potiun. P. I 3o. I. I9. Adde: Similiter popularia loqui ex graecii dixit Laberius apud Nonium B ISO. e l. see. Mercerti.
Ibid. I. go. Adde: μέντ etiam Eclivo Steph. et Lo. Mi. - e Vorstii liber hal , admonente P. Bur anno in margine Nimiviri Paris. Is57. rogatus iu-ipexit Chr. Saxius U. C. .
P. I 3I. I. a I. ορταλίχων - , ,
- - P. I 34. I. 18. Adde: Qui nilitas modis alibi ingenium torsi in conquirendis episodisis, quibus lectorum taedio medere tuti satis feliciter incidit poeta in hun8 excessum de vino pata uvis passis seu in vite relictis et sole seratis parato, cujus, rati0nem accurate docet Columella XII. 39. Utinam Nimn der molliore junctura versus deinceps sex situ eleg ter tor natos cum praecedentibus commisisset. Contra in hoe ipso capite alterum de elementorum imperio episocium nimis Io v arcessuum , ilicam, quod sentio, plane ineptum nitia esse videtur. ' i
- P. I 38. I. 28. Adde: Uulgatum O si em eorrexit Stephanus, quo in facit Leitius et liber Goett. Ictin verisbum idem Steph. restituit insta versa a8a. ubi reliquae Edilia
356쪽
Isa. I. I4. Adder In laco .umpi nune non dubito virgas Sabinae; interpretari quam herbam Sabinam vixere R. Inani scriptores, qu invis potius ad ari orum genus pei ineat, rine monente etiam Plinio 16. s. 33. Nominis originem aperit versiculus in Culice: luctaque thuris opes pristis imitata' Suinis, cum quo sentit etiam Ovidius Fastor. 1. 34I, ritus 24. s. 6 I. Haec igitur sabina inter arbores et lautices media stipite, et foliis sempervirentibus imitatur taxum; itaque taxum sius bene Lucaniis' cum herba sit,ina comparasse videri potest. injor niperest in nomine gentis dubitatio, quod miris modis variant libri scripti. Parthos ex taxo arcusianficere traditum accepistis; possitnt igitur etiam Sabaei toxica ex eadem arbore eollegisse. Verum varietas lectioni potuit etiam spectare populum aliquem Europae. Cantabros Hispaniae senectutem taxo praevertisse elegans est conlectura viti docti in loco Silii III. 3am uta vulgo Iegitur. ' Ita Citivoleum Eburonum regem taxo in Gallia Germaniaqu. De quenti se exanimasse refert Iulius de B. G. VI. 3I. Ceterum. . , ut hoc o&ter moneam, in maris Diostoridis nomen taxi est rem diversis modis seriptum reperitur, Mμιος, πιθυμαλος, Θυ- iiiαλ.e: Sed Aetii gyaeeus Codex Θυμηλόν nominat. Ubi do iinde dichorides 4. 78. Carboniam vel Narboniam nominat, isti vetiise antiqua apud Uineentium XII. Io7. Calabriam p suit, postea verivi: τῶν ιὸ ἐν Ιταλία γενομένων τον καρω μἀρνίθια ἐσθίοντα μελαί-τ m. eadem vetito ita reddidit: in imita Didem uia semine imminantur gallinae. Scilicet in C issice antiquo Lacuna scriptum reperit istrarati; stii interpres ilatinus ae- ται an mo repererat. IR Isa. I. 2 a. defossa. Ibid. d. as. irremediatale id.
357쪽
iatis. Ea-φόnaa . . Sententia. tamen loci postulat, ui μια--μένοιο legamus; pluralem numerum expressit etiam EuleeniunVerba ipsi ita sunt ordinanda h τις δεδίε ται - οἶ i. e. Huo
έλκωθένe, uinoris iustinctionis signum erat ponendum.
. ' P. I 63. I. 26. Adde: Cinnaeae nominis etymologiam trane posuit Isidoriis orig. XVII. 7. Castanaain latini a maero, appellant vo Moy hane enim graeci καHI-οv vocant, propter quod frassitus ei. gemini modum testi orum intra follimur is reconditi sint, dum esciuntur, quas ea antis. Quem I cum minus ineptum posuit Uineencius Spee. natur. XIII. 6. et XIV. 16. Castanea dicitur eo pisdsmmu'gram in moae te'. . tundi fundi scii altero in loco rectius habet D e. intra foll.Honditi sunt. Itaque Maeci vocabuli mentionem ab alienanianu aόcessisse puto. Elymis a Isidori, 'quamluam inepta, ducit tmen nos ad fontem antiquae observationis, de geniti nata castaneae nuce intra ealyeent. Hinc illud Plinii I s. s. as. risi pia rudans partus ex uno calyce, e vixque lentus. Cui vero speciei eastanearum proprius sit nueum numerias, equidetitsieere nune non habeo. In congenere fago, cui olim fuit insima eastanea, numinis is, ut et tertiarius solennis est nueum trigonarum, quales etiam populares seu vulgares eastaneas esse monuit Plinius. Ceterum a Nieandro sDifieari mei ibranantaminentem castaneae earnem, eum grani atteae rationes mihi nune persuadφnt, tum ipsa etiam medicinae austerae a Nicam dio eouinundatae et .menafirenae istius natura comes ita interis pretiari verba paviunt obscura poetae. uregie hune Iocum expressit Gorraeus: det eam qui earnem secus liber implicas
358쪽
.. P. I 74. l. 4. Aiae: -Nunc demum video caseum rem tem intelligendum, . nec Cormario assentiendum esse. Ecce enim Columella UlII. . e. I7.. stit. 13. Misti signuproximi, ut , e isnuina recens tactrus. Idem Ull. 8. Rct. 3. de raseo conficiendo caprino: Sed hiulctra cum s lata lam- haud promύ- ωUituenda, et eo=festim, cum comor us' ori in 'stellas aut in calathos aut in formas transferendus est . s
P. I 76. l. α πλεοναθιν . 'P. I 8 I. as. Alide: crassicem similitii sine meis latinae ex graeca ortae deceptus vertit Gorraeus. Κακοφλοίοιο lidem recte olidae, 'ut Iam moniti. Intelli tur enime conyra mascula, latine cunilago vocata, odoris laedi, auctore minioso. s. 63. seu potius Dioscoride III. 136. q βαρύοσμον siriti i P. I8 I. I. s. Adde: Lemo libra Paris. κεασαο ducere nilo hi videtur Iectorem ad veriorem Vulgata: δια δεῖα κεασσω quani Eut nius 'ιαλύσω, Gorraeus incides infrasa interpretatus eae Contra Scholia vul tam expresserum. In simili versu supreti a78. aute verba petis, n MΦασσους αcidula duos dimissiatos versus nune suspi r. i. i P. I 8a I. 3I. ingesto Ililii. I. 33. Μ latum . . P. I 83άI. a. melo Ibid. L 4. Incloam. - Ibid. 1. 7. illarumque P. I 83. I. a3.-felle P. I 87, l. 13. τι - ibid. I. 33 - ην P. 188, 1. 13, P. 194. l. s. Κρυόεντα Ibid. l. 9. Ad loe Aetius .dmonuit, eadem remedia valeroaontra sanguinem taurinum et lac coagulatum. Itaque Nicam det hic contra 'lactis co Ium dat spicam thymi, Mani , alii eontra sanguinem. Dic, scorides HI. 44. ἔξονς αιματ . θρόμβους