장음표시 사용
81쪽
κορε Τικως. V. 4OT. Θρίοις, φύλοις. Uvειδείην, αἰσχύνην, βρωμηεντος, του ἔνου. 'Evαλδήσασα, εναυξησασα, Κορύνην, το αἰδοῖον του ἴνου. Λειριόεν κα ρη, την κεφαληντου κρίνου. Orου λειρίου. λείριον δέ φασι τα κρίνον. G.) Τομ
σαν ' ἔμοιον αἰδοίω ποιησαι δνου. v. 432. Σκύλαιο, ξύρη-qον. 'Eπaσίνατο, ἔβλαψεν. Περὶ κόρσεα πλασσοις' ἐπίπλασσε την κεφαλην. Σκύλαιο καρη. κελεύει ξυραν την κεφαλην αὐτου και καταπλατῖειν πηγανε κω αλεύρε κριθίνωκώποτίζειν ναρδιν ως πλεῖσΤον, κω τεους ἐσκευασμένου, βλαπΤεσθω. δέ φησι το πηγανον υπὸ της καμπηο. Ἀλως. Σύρισον, φησὶ, , την κεφαλην, κοὰ καταπλασσον ωμν λύσει μετα πηγανου. τοιὲ πηγανον παρα τα πηγνυσθαι την γονην ' DΤι δὲ και ἐπια σικὸν της συνουσίας ' διο κω οἱ μυούμενοι αὐτω χρ*ντω. ηδια τὸ ιν παγοιο φύεσθα τὸ πηγανον. Σκυλωο, φησὶ,
την κεφαλην του πηγανου κω επαρον αὐτου την λάχνην, ηγουν'
82쪽
- φυ Καδα πηγανου ἐν οδει, κω ποίησον τροχίσκους, κω περὶ
κεφαλην του πασχοντος καταπλασσε. . '
τοῖς Zη δυ αμένοις παισὶ χωρὶς των τιθηνων πορευεσθα καὶ ἐσθιείν. 'Aλως. Νεον σπείρημα. οἱ ἔτι τας τρίχας απὸ της σπορας φθερουντες. σπείρημα γαρ το σπέρμα. Ἀμφι-
σο ἐπὶ γασΤέρα συρεσθα καὶ τετραποδίζειν, καὶ ἄπειπαμεινατων τριχων το αμφικαρηνον , τουτέούιν, ἴα νεωρ=ὶ κουρευθένταναὶ κρεαμενα περιπατεῖν ἄνευ της τροφου. λέγει ταπιρὶ τα τέσσαρα ἔτη καὶ τὰ πέντε. ταυτα γαρ ἐπιτυγχανοντατω υοσκυαμε ἐσθίουσιν αυτον, καὶ βλα Τοντο . ολοην γαρ έμ.πυδόνα γυίων τον τητραποδισμον καὶ τὸν συρμόν. 'Ἀνιο δὲαντὶ τοῖ ευ. addo. Vers. τ' αφροσύνν τρωγωσι τοῖς κακανθησαντας κλα3ους. V. 4a ι . .οῖα ταρ οἱ γεω- ἐν τοῖο τυαθμοῖς τοὐς βρωτηρας ἰδόντας υποφαίνοντες, τοιούτος, φησι κνηθμος ἐν τοῖο φαγοῖσιν ἰοσκυαμον, οῖος ἐν τοῖς παισὶν, oras αποβάλωσι τοῖς οἷόντας. V. 424. Βουκέραος. τανης. τουτο δὲ καμπύλον ἐσ7ὶ, καθάπερ βοὸς κέραο, διὸ κατi e ονομασίας ταύτης ἔτυχε. καὶ σιτηγόνου του εἰς σιτισμώ
83쪽
, φυλα διαμασησασθ ρω, κω τον χυλον αυτῶν καταπίνειν.
φορίων περὶ της Ἀθηνας κεβληγόνου Ἀτρυτώνης. ad i. Gi
μηκων δὲ ε 3τω παρα το μν κογεῖν, ο ιηι μ' ἐνεργεῖν. κονεῖν ταρ λεγετ, το ἐνεργεῖν. κωλυτικον δὲ τουτο των κατα φυσιν
84쪽
προσωπον οἰχρον γίνετα κω τα χεαν πίμπρατα. V. 439. Παῆρον. ἐκ δὲ του κύχενος ολίγον ασθμα δεκόμενον ψυχρον διέρχετω, κω παρεσις των σιαγόνων γίνεταώ. πολακις δὲ κωφI ονυχες πελιδνοὶ γινόμενοι , cώς Om. G. ἐντὸς του αἱ ματος χωρουντος, και η-σΤρεβλουμένη, και οI όφθαλμοὶ κοῖλοι γινόμανοι θανατον απαγγέἁλουσιν. V. 443. Mέλοιο δὲ έπιπμελον της θεραπείας και βοηθείας, γλυκυν Θερμ- οἶνον διδο
κῶν γένεσις, ταυροι δὲ μελισσαν. V. 4 8. Κατα δρυός. παλαιαν τινα μελιτ=ουργίαν ἐκ Τίθεται. μηπω γαρ ἡμερουμ
ρου αἱ μέλισσαι, αδ ' ἔτι αγριαι ουσαι, ἐν τοῖς κοιλωμασι των θυων τα κηρία συνετίθεσαν. κρω νυν ἔτι ἐσηιν οτa τουτοποιουσιν. τὸ δὲ Δὶ Τίσαντο αντὶ του κατεσκευασαν. I. 'Ἀλως. τουτο και Ἐσίοδος ' ακρη μέν τa φέρει βαλανους , μέσση δὲ μελίσσας. και Φωκυλβης' καμνει δ' ηερόφοιτος ριύοπόνος τε μέλισσα, πέτρης κοίλύης κατα χηραμὸν, εδονακεσσιν, δρυος ωγυγίης κατα κοιλαξος ἐνδόθι σίμβλων Σμηνεσι μυριότρητα κατ αγγεα κηρε δομουσα. add. v. 449. Φησὶ δὲ ἔτι ἐν τῆ 'Τ νέω πρωτον δείνοντο μέλισσαι. συνομήρεες, συνερχόμεναι βοτρυιον. πολυωπέας, ποῖ ς όπας ἐχουσας ' τοιαυτα γαρ τα κηρία. V. 45ο. 'Dμπαι οἱ μέλιτι δεδευμένοι πυροὶ. και Καλίμαχος ' ἐν ὁὲ Θιοῖσιν ἐπὶ φλογὶ καιέμν ομπνας. τουτους γαρ Δ μητρι ἄθυον. Nίκανδρος ὁaἰδίως εἴρηκε τὰ κηρια υπας. V. 45 . Ἐντὶ του διερχόμεναι τα Θυμα τοῖς ποσί τὸ α ν Θ ε μό εσ σ αν τραφεται και η νεμόaσσαν. ἐρείκη δέ δεσι δένδρον, ου τα φύλα οI
4s a. 'Η συνταῖς ουτως. ἡ και ἰρινέου μαλὸν βαθυν κορέσκων όακοις, αντι του δεκε τον ἰόν, ὀχλί,ων δια τὸ κλείειν τὸ σομα
85쪽
μύσει συνωεμένον τοῖς χαλινοῖς, διανοίγων αυτο ἐνθλίβοα τω ἐρ- η κοὐ θινον ἔλουον. . τότ ημυαυσιν, αντὶ το οτε 'μύουσιν οI πασχοντες, τοῖς συμμεμυκότας χαλινοῖς αὐτῶν ἐνθλίβοις τφ ἐρίαν βοηθείας χαριν. V. 45 5. Του κυπρίου ἐλαίου, φησὶν, ο ιι, Τι Θερμαντικόν. κω μορόεντος ἀντὶ του μοροέσσης. - Ομηρος ' τρίγληνα μορόεντα. V. fis.
σαρκα. την σαρκα αὐτου του πασχοντος δηλονότι. αγε ἐκεῖ.
νω Ἱππωναε μνημονεύει. cτην μὲν ασθένειαν αφρω παραπλη- σιοο add. G.) την δὲ μιφανειαν μέλας, θανασιμος δε βρωθείς. ., ου η μὲν ὀσμη ταῖς των ἰχθύων λεπίσι κω τα αποπλύματι αυτων δοικεν, η δὲ γευσις ἰχθύων σεσηπότων γεύσει' ὁμοία ἐσδε. κακοφθορέος κακως φθείροντος. V. 46 3. 'Mγουντης πολυψηφου θαλασσης. Gεῖαι ταρ αI ψηφοι της Θαλαπισης. vaπόόων ει ἰχθύων. και σαπρυνθέντων αντι τοδ σαπρωθέντων. V. Λοπὶς αυξίδα. 3 οτ- η λοπις τῆν
86쪽
κώ ούειν ποιεῖ post μολυντ ita pergit G. M ου δηλοῖ τὸ
τας τρίχας της τευθίδος. V. 47 . Τευθου. τουτώσι τούα ενος. 'Υ. Ο στλίγγεσσιν. ἐπει3η γληγωδης ὐπαρχει. .Gλιγγαο δὲ λέγει τοῖς βοσΤρύχους, ο ἐέι τας κόμας των τευθίδων κω σηπιῶν, ἐν αἶς αρτι γεννώμενοι οἱ Θαλασσιοι λαγωοι διατρίβουσι. V. 473. Xυλῆ, τω μέλανι. Ἀγρωσ7 ρ ος. ἐπειδαν γαρ πν τον αλιέα, ἐκβαλει το μέλαν εἰς την Θαλασσαν, οῦ - α ωρητος ν τοῖς δὲ πίνουσιν ακολουθεῖ σκό- τωσις χολώδης, Δὶ Τερύενς. τουνο γαρ φησι ' των τοι οφόεις ' τουτέσ=ι, των φαγόντων τον λαγωόν. Περισ7ολαδην δὲαντὶ τοὐ οὐκ αθρόαι, αα οῖον κατα σΤαλαγμον ἔλατ7σῖντω. . δὲ λόγος' αἱ δὲ σαρκες Οἶον κατα σΤαλαγμον ἐκ του κατ ολίγον τηκόμεναι κω κατασΤαύουσαι φθείρονται. o δὲ τροφην ἐυ προσίεται. V. 476. 'Pινός. ἀρσενικως εἶπεν ὀ φινος, τουτέσΤι το δέρμα. και τοῖ δέρματος κατα τρο ἐπιφανειαν Ψίνετω ἔπαρμα, μαλιή, ὀὲ περὶ τα σφυρά. περὶ δὲ τα του προσωπου μηλα γινεται οἰδηματα ἐν ἐρυθ 3ματι. V. 478. Κυ- λοιδιόωντος τοὐς όφ.θαλμοῖς διοιδοῖντος και κοίλους δχοντος' κοῖλοι γαρ. V. 479. Ἐπακολουθεῖ γαρ κώ δειγωτέρα ἔκκρισις των Ουρων, ποτὲ μεν πορφυρα, ποτὲ δὲ αἱματωδης.