장음표시 사용
381쪽
1rύντα κατενεμέντα ἀλλα κανυγaμέμνον ἐπαινέσαι θέλωσιν, Ουδεις ὁ κωλυσων Λιι μεν υτὰν μοιον ιναι την κεφαλὴν και τα ροματα το στέρνον ὁ του ἀδελφου αυτου φ Ποσειδῶνι, τὴν δε ζώνη τω γρει, και λως σύνθετο εκ πήντων θεῶν γενέσθαι δει τὴ τρέως και 15ωερόστης - γαρ ἱκανὰς ὁ πιες Οὐδ' ὁ Ποσειδῶ of δ' ὁ Ἀρης μόνος καστος ἀναπληρῶσαι το κάλλος Γτου. εστορία δε ην τινα κολακείαν τοιαύτην προσλύβῖ, τό Gλλο η πεζή τις ποιητικὴ γίνεται, της μεγaλοφωνίας μεν κείνης στερημένη, τὴν λοιπὴν ὁ τερατείαν γε μνῆ 20των μέτρων και δι αυτ ε1rισημοτέραν κφαίνουσα μέγα τοίνυν, ἀλλοὐδἐ πέρμεγα τοῖτο κακόν, ει μὴ εἰδείη τις χωρίζειν τα στορίας καὶ τα ποιητικῆς, λ επεισἄγοι τῶνιστορία τα της τέρας κομμώματα τον μυθον καὶ τ εγ-
382쪽
κώμιον καὶ τα εν τούτοις περβολάς, σπερ αν εἰ τις ἀθλητὴν των καρτερῶν τούτων καὶ κομιδῆ πρινίνων ἄλουρ
καταγέλαστον αυτὀν ἀπεργάσαιτο αισχύνας τλκήνω εκεί- νω. i. καὶ ου τουτό φημι, ως ουχὶ καὶ παινετέον εν ιστορία νίοτε αλλ' εὐκαιρ6 6 προσήκοντι παινσεον καὶ μέτρον πακτέον, πράγματι, τὼ μη παχθε τοῖς ἱ στερον ναγνωσομένοις αυτά, καὶ λως προς τὰ πειτα 10 κανονιστέον τὰ τοιαυτα, περ μικρὰν στερον ἐπιδείξομεν.
δε τονται καλῶς διαιρεῖν ς δύο την στορίαν, ε τοτερανδ καὶ χρήσιμον, καὶ διὰ τουτ εἰσποιοῖσι καὶ τὰ εγκώμιον αυτήν ς τερπνῖν καὶ ε φραῖνον του ἐντυγχάνοντας, ορς οσον τἀληθους μαρτήκασι πρῶτον 1 με κιβδήλου τῆ διαιρε σε χρώμενοι εν γὰρ εργο ιστο
ρίας καὶ τέλος, τὐ χρήσιμον, περ ἐκ του ἀληθοῖς μόνου
συνάγεται τὼ τερπνδ δε αμεινον μεν, εὶ καὶ αυτὼ,aρα
κολουθήσειεν, σπερ καὶ κάλλος ἀθλητὴ, ε δε μή, ου- δε κωλύσει α ιρακλέους γενέσθαι καὶ ικόστρατον
τέον τῆ πράγματι die Rilevsient, 3 nostri illi a Platone et Aristotela
383쪽
ρων ἀλκιμώτερον, εἰ αυτος μεν αἴσχιστος φθηναι - την φιν, άλκαῖος δε ὁ καλὁ Ο Μιλήσιος ανταγωνίζοιτο
δ αν και μόνον εχὴ το ἴδιον εντελές, λέγω δε την της 10 ληθείας δηλωσιν, λίγον του κουλλον φροντι. I. 10. τι κἀκεῖνο ειπεῖν ξιον, τι ἴδε τερπνὰν εν υτὴ το κομιδῆ μυθῶδες καὶ το των μαίνων μήλιστα πρόσαντε 10 παρ κάτερον τοῖς με ἀκουουσιν μὴ τον συρφετὀν καὶ τον πολυν δημον ἐπινοἴς, ἀλλα τους δικαστικῶς καὶ θυέα συκοφαντικῶς τροσέτι γε ἀκροασομένους, ους Ουκαν τι λάθοι παραδραμόν, ξυτερον με τουωμου ρῶν-
omnous in eo docendi partibus similiter utetur Iosetpι situm, Oualis hietuit, metiarido pug nando-pte, quom nutroque certam insiisdem Hebus coromisatur, invictum. Τaeit de oratoribus ilial. c. 10. . . .ri in Graeci a natus esses, ac tibi
Nicostrati robur ac vires dii dedis-
εἰ δι καὶ εὐροιμεν αλλως aliud priuaxentes d. l. bella usi g, onne Ahi Le4t κατά τινα ἀγαγην τυχην περιπεσόντες αὐrφ, υχ ξομεν βεβαίως εἰδέναι εἰ ἐκεῖνό ἐστιν Ο
384쪽
15τας καὶ πανταχόθεν του σώματος, αργυραμοιβικῶς ἐτων λεγομένων καστα εξετάζοντας, τὰ μεν παρακεκομμένα νους ἀπομόπτειν, παραδέχεσθαι δε τὰ δόκιμα
τα χρὴ συγγράφειν των δ' αλλων λέγον φροντίζειν, καν διαμαχῶσιν ἐπαινουντες. ην δ' ἀμελήσας κείνωνηδύνὴς πέρα του μετρίου την στορίαν μυθοις και ἐπαίνοις και τὸ θωπεία, τάχιστ' αὐομοίαν αυτην ξεργάσαιο τ εν ιδία ιρακλεῖ εωρακέναι γάρ σέ coυ εἰ- 10 κὴς γεγραμμένον τῆ μφύλη δουλευοντα πήνυ ἀλλόκο
τον σκευὴν ἐσκειασμένον, κείνην με τον λέοντα υτου
περιβεβλημένην και το ξυλον ἐν χειρι εχουσαν, ς
Ηρακλέα δηθεν ουσαν, αντον δε εν κροκωτω κοι πορ
φυρίδι ε ρια ξαίνοντα και παιόμενον πῖ η υμφάλης 15 φ σανδαλίφ, και τό γε αἴσχιστον, ἀφεστῶσα ἐσθὴς
φία των δρωμένων καὶ μηδὲν ἔξω
385쪽
του σώματος και μὴ προσιζύνουσα και του θεου ἀν- 11 δρῶδες ἀσχημόνως κατα λυνόμενον. 11. και ι με πολλοὶ ἰ σως και ταυτά σου ἐπαινέσοντa , POλίγοι ν εκεινοι, ἄν συ καταφρονεις, μάλα ηδ και ες κόρον γελησονται, ορῶντες το συμφυλον και ἀνάρμοστον και δυσκόλλητον του πρύγματος. κάστου γαρ δὴ ἴδιόν τι καλόν εστιν. εἰ δε oh τ εναλλάξειας, ἀκαλλε το αυτ παρὰ την χρη- σιν γίνεται. εῶ λέγειν τι ι παινοι νι με ἴσως τερπνοι το ἐπαινουμένν, τοῖς δ' αλλοις ποθεις, και μώ- λιστα ην σιερφυεῖς τὰς δεερβολὰς χωσιν, λυς αντον 10οι πολλοι περγάζονται, την υνοιαν την παρὰ των παινουμένων θηρώμενοι και ἐι διατρίβοντες χρι του πῶσι προφαν την κολακείαν ξεργάσασθαι Ουδε γαρ κατὰ τέχνην αυτ δρῶν ἴσασιν υν επισκιάζουσι την θωπείanctu' ἐμπεσόντες ἀθρόα πέντα και ἀντίθανα και νμνὰ 1512 διεξίασιν. 12. - ουδ τυγχύνουσιν ου μάλιστα ἐφίενται οἱ γαρ ἐπαινουμενοι προς ιτῶν μισουσι μαλλον
και ποστρέφονται κόλακας, ευ ποιουντες, και μύλε -
στα ην ἀνδρώδεις τὰς γνώμας σιν- ωσπερ Ἀριστοβου-
λόγου. Gall. c. 27 τό γε κεφάλαιον
, MEhren de Ge Drauens . . . Nigrin. e. 9.
16. διεξίασιν Wie e. 2Pund ost
386쪽
l. μονομαχίαν λεξάνδρου καὶ Πώρο D. Nur Iustinus
der Nee Alexamder, nas mormn fecit, sed prima congresMoneium rato equo, suum praeceps trium amdecidisset, concursu satellitiam ser
387쪽
και το χρειῶδες, ο ι α εκ ζς στορέας ελπίσωσι, θερa-πευοντες ους μισεῖσθαι καλῶς ειχεν, ε μεν το πορον
εστιν ν τοῖς αλλοις κήλλεσι του λόγου, ν ἀμελήσαντες ο πολλοὶ τὰ μηδἐν προσήκονΓα ἐπε σκ κλοῖσιν. 101 14. Ἐγώ D και διηγήσομαι ὁπόσα μον μαιεναγχος εὐγωνία συγγραφέων τινῶν, και νὴ Λι ενυχαῖα πρτην ἀκουσας τον αυτὰ τουτον πόλεμον διηγουμένων και προς αρίτων μηδεις ἀπιστήσ τοις λεχ ησομενοις τι γαρ ἀληθῆ εστι καν επωμοσάμην, εἰ 15
6. απὰ φαίνοντis es ore, reddors Ebens,adu in loci. c. 4 εἰ γε τό κεκτῆσθαι τα βιβλία καὶ πεπαιδευμένον ἀπέφαινε ον εχον-
388쪽
ἀστεio ἐν ρκον ἐντιθέναι συγγρύμματι εἷς μέν τις αυτῶν ἀπο Μουσῶν εὐθὴς ρξατο παρακαλῶν τὰς θεὰς συνεφύφaσθαι του συγγράμμοτος πρς ς εμμελῆς αρχὴ και περὶ πόδα 5 ἱστορία και φ τοιούτφ ειδε τῶν λόγων πρέποισα. εἶτα μικρον στοβὰς Ἀχιλλεῖ με τανῆμέτερον αρχοντα εἴκαζε, Θερσίτη δε τον τῶν Περσῶν βασιλέα, υκ εἰδώς τι λυχιλλας ἀμείνων ν αντου, εἰ Ἀκτορα μαλλον η Θερσίτην καθαρει, και εἰ πρὁσθεν μενε φαγεν ἐσθλός τις 1 εδίωκε δέ μιν μέ ἀμείνων. ει ἐπῆγεν υπ- αντου τι ἐγκώμιον, καὶ ς αξιος εἰ συγγράφα τὰς πράξεις ἴτω λαμπρὰς ουσας ηδ δε κατιών ἐπήνει καὶ τὴν πατρίδα τὴν Μαζτον, προστιθεις
ώς μεινον ποιοι τουτο του 'Oμήρου μηδἐν μνησθέντος 15 της πατρίδος ει επι τέλει του φροιμίου πισχνεῖτο διαρρήδην και σαφῶς επὶ μειζον ἐν-ἴρειν τὰ ημέτερα, τους βαρβύρους δ καταπολεμήσειν και αντός, ως αν μνηται καὶ ρ τό γε της στορίας ουτως, αἴτια αμα της του
πολέμου ρτῆς διεξιών , O γὰρ μιαρώτατος και κάκιστ20 ἀπολούμενος Οὐολόγεσος βρωτο πολεμεῖν Ἀ αἰτίαν
4 περὶ πόδα τῆ στορία Πur O ἔνθάδε. ἔτραφ' ἄριστος
389쪽
ζηλωτὴς ἄκρος, οἷος ευ μάλα τω αρχετυπφ εἰκασμένος,
πηῖοπολίτης συνέγραφε τον πόλεμον τῶν ΠαρθDαίων και Ῥωμαίων, ὼς πολέμησαν προ αλλήλους, αρξάμενος θυς ξυνισταμενου. ρ ῶστε μετά γε τοιαύτην ρχὴν τίαν σοι τὰ λοιπὰ λέγοιμι, ποῖα εν Ἀρμενία δημηγόρησε τον Κερκυραῖον αυτὰν ήτορα παραστησύμενος, ολνNισιβηνοῖς λοιμῖν τοῖς μὴ τὰ ' μαίων αιρουμένοις πήγαγε παρὰ Θουκυδίδου χρησάμενος λον αρδην πλην μό
νου του Πελασγικου και τῶν τειχῶν τῶν μακρῶν, εὐοἷς οι τότε λοιμώξαντες φκησαν τὰ δ' αλλα και απὰ ιθι
Θουκυδίδης θηναῖος ξυνέγραφε τυν πόλεμον Πελοποννησίων καὶ Αθηναίων ς ἐπολέμησαν προς ἀλληλους, ἀρξάμενος εὐθις κα
390쪽
nίας ρξατο, Πτα και ες Αἴγυπτον κατέβη και ες την βασιλέως γῆν την πολλην, και εν ἐκείν γε μεινεν ευ
δίδου ἐοικότα λέγειν ει λόγον εντρέφας τὰ υτον εὐείνου λέγοι τις, μικρὰ ἄκια, πως και αυτ Ἀν φαίης, οὐ δι αυτ νl. - Λία κἀκεῖνο λέγου δειν παρέλιπον 10 γαρ υτὴς οντος συγγραφεν πολλὰ και τῶν πλων καὶ τῶν χαν μώτων, ς Ῥωμαῖοι αυτὰ νομήζοDσιν, ου- τως γέγραφε, καὶ τάφρον ς κεινοι και γέφυραν καὶ τὰ τοιαυτα καί μοι ἐννόησον ηλέκον το αξίωμα τη ιστορίας και ς Θουκυδίδη πρέπον, μεταξ τῶν Ἀττικῶν 1 ovoμύμων τὰ Ιταλιωτικὰ ταλα ἐγκεῖσθαι, σπερ δὴ πορφέραν επικοσμοῖο καὶ ἐμπρέποντα και πύντως
16 αλλος δέ τις αυτῶν πόμνημα τῶν γεγονότων 1 γυμνὰν συναγαγών ἐν γρα φῆ κομιδῆ πεζὰ καὶ χαμαιπετές,2 οι - και στρατιώτης αν τις τὰ καν μέραν απογραφωενος συνέθηκεν τέκτων η κάπηλός τις συμπερινοστῶν τyστρατιμ πλην αλλὰ μετριώτερός γε ὁ διώτης οντος,,