Ausgewählte schriften des Lucian

411쪽

τινας, πολ ἀναγκαιότερον γήσεται το κοινὰ καὶ τὴν ἀλήθειαν περὶ πλείονος ποιήσεται της χθρας, καν φιλy,oμως ο φείσεται ὁμαρτάνοντος εν γάρ, ο εφην, τουτ ἴδιον ἱστορίας, καὶ μόνη θυτεον λαληθεία, εἴ τις ιστορίαν γράφων ρ, των δ' αλλων πάντων ἀμελητέον 5

αυτο, καὶ λως πῆχυς εἶ καὶ μέτρον ἀκριβές, ἀποβλέ

πειν μὴ ις τους νυν ἀκουοντας, αλλ εις τους μετὰ ταυτα40 συνεσομένους τοι συγγρήμμασιν. 40. εἰ ὁλτο παραε τίκα τις θεραπεύει, της των κολακειόντων μερίδος εἰκότως

αν νομισθείη, ους πάλαι η στορία καὶ ε αρχῆς σyx 10 ἀπέστραπτο, ου μεῖον η κομμωτικὴν ὴ γνμναστική ωλε- ξάνδρου γουν καὶ τουτο ἀπομνημονευουσιν ,ος δέως αν, ' φη, ,πρὰς λόγον ἀνεβίουν, ὼ νησίκριτε, ποθανών, οπως μάθοιμι πως ταυτ οι δνθρωποι τότε ἀναγινώσκουσιν. - δε νυν υτ επαιν σι καὶ σπαζονται, μὴ 15 θαυμάρος οἰ ονται γαρ υ μικρW τινι τ δελέατι τούτω ἀνασπάσειν καστος την παρ' μῶν μνοιαν. 'Oμήρτγουν, καίτοι προς το μυθῶδες τὰ πλειστα συγγεγραφότι ιστἐ του Ἀχιλλέως, ' καὶ πιστευειν τινες πάγονται,

μόνον τουτ ει ἀπόδειξιν της ληθείας μέγα τεκμήριον 20 τιθέμενοι, τι μὴ ι ερὶ ζῶντος γραφεν ο γαρ ευρίσκου

41 41. Toιουτος οἶν μοι ὁ συγγραφεν εστω, φοβος,

412쪽

αδέκαστος, λεπιθερος, παωησίας και ἀληθείας φίλος ος

ὁ κωμικός φησι τα συκα συκα την σκαφην δε σκαφην ὀνομαζων, ου μίσει Ουδ φιλία τι νέμων υδ φειδόμε- νος η λεῶν η ἰσχυνόμενος η δνσωπον μενος, ἴσος δικαστής, ευνον απασιν χρι του μὴ θατέρρο πονειμαι πλώIo του δέοντος, ξένος εν τοι βιβλίοις και πολις,

αυτόνομος, ἀβασίλευτος ου τί του ὁ ' φδε δόξει λογιζόμενος, αλλὰ τί πέπρακται λέγων. 42 ο δ ου Θουκυ- 42δίδης ε μύλα του ἐνομοθέτησε και διέκρινεν ἀρετὴν και κακίαν συγγραφικήν, ορῶν μάλιστα θαυμαζόμενον

ἐς το παρὼν αγώνισμα, και μὴ το μυθῶδες ἀσπαζεσθαι, αλλὰ την λήθειαν τῶν γεγεν μέH0ν απολείπειν τι ψ

nen. densatis legi in si)κα eine Begieliuncatis die S opliante xviein σκώψ aus ille Metvicen Harpora'. p. 198. ἐκάλουν οἱ κωμικοὶ σκαφέας τους μετοίκους, ἐπεὶ ἐν ταῖς πομπαις τα σκάφας ἐκόμιζον

413쪽

υστερον. καὶ ἐπάγει το χρήσιμον καὶ ο μέλος αν τις ευφρονῶν αδ θοιτ ιστορέας, εἴ ποτε καὶ αυθις τ ομοια καταλύβοι, χοιεν, φησί, προ τα προγεγραμμένα ἀπο-

43 βλέποντες ευ χρῆσθαι τοις ἐν ποσίν. 43. καὶ την με γνώ- μην τοιαύτην χων ο συγγραφεῖς κέτω μοι, την δε φωνην καὶ την της ερμηνείας ἰσχυν, την με σφοδρὰν ἐκείνην καὶ κάρχαρον καὶ συνεχ ταῖς περιόδοις καὶ ἀγκύλην ταῖς πιχειρ σεσι καὶ την ἐλην της ρ τορείας δεινότ α

νικωτερον διακείμενος καὶ ο με νους σύστοιχος στω 10

καὶ πυκνός, φλέξις δε σαφὴς καὶ πολιτικη, οῖα επισημο- 44 τατα δηλοῖ το ποκείμενον. 44. ος γαρ τη γνώμ5 του συγγραφέως σκοποῖς πεθέμεθα παkkησίαν καὶ ἀλήθειαν, ουτω δε καὶ τ φω -υτο ει σκοπὰς ὁ πρῶτος,

non hae Leontorta inter, a συνεχ' ταῖς περιοδοι. καὶ ἀγκυλην ταῖς ἐπιχειρησεσι et acris σφοδρὰν καὶ κάρχαρονhoracio de oratore II.

8. ἐπιχειρησε σε argu mentatio.

πεπαιδευμένους συναινέσαι.

414쪽

σαφῶς δηλῶσαι και φανότατα ἐμφανίσαι το πραγμα, μήτε ἀπομήτοις και ξω πάτου ὀνόμασι μήτε τοι ἀγοραίοις τούτοις και καπηλικοῖς, λ ώς με του πολλοῖς συν-

ῶναι, τους δε πεπαιδευμένους μαινεσαι. και η και

σχήμασι κεκοσμήσθω ἀνεπαχθέσι και το ἀνεπιτήδευτον μάλιστα χουσιν ἐπει τοι κατηρτυμένοις των ζωμῶν ἐοικότας ἀποφαίνει τους λόγους. 45. και η με γνώμη σκοινωνείτω και προσαπτέσθω τι και ποιητικῆς, παρ σον μεγαληγόρος και διηρμένη και κείνη, και μάλισθ' αδ- 1 ταν παρατύξεσι και μάχαις και ναυμαχίαις συμπλέκηται δεήσει γαρ τότε ποιητικο τινος νεμο ἐποτριάσοντος τα κάτια και συνδιοίσοντος φηλὴν και α' κρων τῶν

κυμάτων την ναῶν ὴ λέξις δε μως ἐπι γης βεβηκέτω, τψ με κάλλει και φ μεγέθει τῶν λεγομένων συνεπαι - 15 ρομένη και ος ενι μάλιστα Ῥοιουμέν', μὴ ξενίζουσα δε μηδ'

υ- τον καιρὰν ἐνθουσιῶσα κίνδυνος γαρ - 4 τότε μέγιστος παρακινῆσαι και κατενεχθῆναι ς ον της ποίητικῆς κορυβαντα, στε μάλιστα πειστέον τηνικαῖτα του χαλινου και- ρονητέον, εἰδότας ς ιπποτυφία τις και

κείμενα.

b. ὁ ἀνεπιτηδε υτ ον ἔχουσιν , si das e prage de Nun stlosigkei haben . 6 τοι κατηρτυμένοις τῶν ζωμῶν nient se te so De Luciananstat desie dnnlieliere ζωμοῖς

ρατα.

415쪽

παραθεῖν, χομεν ν του φιππίου, ς μη ἀπολείποιτο της 46 φορῆς. 46. καὶ μην καὶ συνθήκy των νομάζων ευκράτροκαὶ μερο χρηστέον, υτ αγαν ἀφιστάντα καὶ παρτῶντα 5 - τραχυ γου - ουτ ρυθμου παρ ὀλίγον, ς ι πολλοί, συνάπτοντα το μεν γαρ επαίτιον, το ὁ α δἐς τοις κού- 47χυσιν. 47. τὰ δε πρύγματα αυτὰ οὐ Οὐετυχε συνακτέον, ἀλλα φιλοπόνως καὶ ταλαιπώρως πολλύκις περὶ τευ αυ- τῶν ἀνακρίναντα, και μάλιστα με παρόντα καὶ φορων 10τα, εἰ δε μή, τοις δεκαστότερον ξηγουμένοις προσεχοντα καὶ ους εἰκάσειεν αν τις κιστα προς χάριν η ἀπέχθειαν ἀφαιρήσειν η προσγήσειν τοι γεγονόσιν κἀνταυθα δVκαὶ στοχαστικός τις καὶ σDνθεεικὼς το πιθανωτέρου 48 εστω. 48. καὶ πειδὰν ἀθροίσD αντα η τὰ πλειστα, 15 πρῶτα μεν πόμνθμά τι συνυφαινετω DTῶν καὶ σῶμα

μικυόν, e in alie S. Eu Nigr. c. 13.

416쪽

ῖν μέρος ὁράτω μηδ' ς ν ἱππέα η πεζόν, ει μὴ Γρα- 10 σίδας τις ει προπηdῶν η ημοσθένης νακόπτων τ

τούτοις μέτρον πιθεὶς μὴ ες κόρον μηδ' ἀπειροκάλως μηδἐ νεαρῶς, ἀλλα ραδίως ἀπολτέσθω και στήσας εν-

2. σχημα πιιζέτω καὶ θ

Aut is a

417쪽

51 λείποιτο. 51. μάλιστα δε κατόπτρρο εοικυῖαν παρασχέσθωτην γνώμην ἀθόλου καὶ στιλπν καὶ ἀκριβεῖ το κέντρον,

καὶ ποίας αν δέξ ται τὰς μορφὰς των ργων, τοιαυτα καὶ δεικνύτω αυτά, διάστροφον δε η παράχρου ετερόσχημον μηδεν ου γαρ ῶσπερ τοι ἡ τορσι γράφου 10

σιν, ἀλλα τα με λεχθησόμενα εστι καὶ ιρήσεται πέπρακται γαρ δη- ει δε τύξαι καὶ ιπεῖν αυτΗ. στε υτ εἴπωσι ζητητέον αυτοῖς, λχ ο πως εἴπωσιν. λως δενομιστέον τον στορίαν συγγράφοντα Φειδία χρῆναι Πραξιτέλει εοικέναι η Ἀλκαμένει η τω λλφ κείνων. 15

οἱ δε πλαττον μόνον καὶ πριον τον λέφαντα καὶ ε ον

καὶ ἐκδHων καὶ ἡkύθμιζον καὶ πήνθιζον φ χριστ 20 καὶ τουτο ν η τέχνη αυτοῖς ς δέον οἰκονομήσασθαι την

51. 7 ἀκριβεῖ τι κέντρον.

418쪽

τλην τοιουτο ὁ τι και το του συγγραφέως εργον, ς καλὰ διαθέσθαι τὰ πεπραγμένα και εἰς δύναμιν ναργέστατα ἐπιδεiis avet . και οταν τις ἀκροώμενος οἴηται μετὰ ταιτα ὁρῶν τὰ λεγόμενα και κατὰ τουτο παιν , τότε η τότε ἀπηκρίβωται και τον οἰκεῖον επαινον ἀπείληφε το εργον τω της στορίας ειδία. 42. πάντων δε ὁ 52 παρεσκευασμένων, και ἀπροοιμίαστον μέν ποτε ποιήσεται την ρχήν, Ἀπόταν μὴ πάνυ κατεπείγ το πρῆγμα πωδιοικήσασθαί τι εν φ προοιμίφ- δυνάμει δε και τότε i φροιμω ρήσεται το ἀποσαφουντι περὶ των λεκτέων. 53 οπόταν ὁ και φροιμι ἡ ται, πὰ ταῖν μόνον αρξε 53ται, οὐχ σπερ ι ρήτορες αδ τριῶν, αλλὰ τὰ της -- νοίας παρεις προσοχὴν και ευμάθεια ευπορησε τοις ἀκουουσιν προσέξουσι μεν γὰρ υτφ, ν εἰξ ος περὶ 15 μεγάλων η ἀναγκαίων η οἰκείων η χρησίμων ερεὶ --μαθῆ ὁ και σαφῆ τὰ στερον ποιήσει, τὰς αιτίας προεκτιθέμενος καὶ περιορίζων τὰ κεφάλαια των γεγενημένων. 54 τοιουτοις προοιμίοις οι αριστο των συγγραφέων 54

ἐχρήσαντο, Ἀδδοτος μεν, ὼς μὴ τὰ γενόμενα ἐξίτηλα

habeamus.

γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τ χρόνο

419쪽

τλχρόνψ γένηται, μεγάλα και θαυμαστὰ οντα, και ταυτανίκας Ἐλληνικὰς δηλουντα και ηττας βαρβαρικάς Θουκυδίδης δε μέγα τε και αυτὰς ἐλπίσας εσεσθαι και ξιολογώτατον καὶ μείζω των προγεγενημένων κεῖνον τον

πόλεμον και γαρ παθήματα εν αὐτ μεγάλα ξυνέβη γε- 5 νέσθαι. 5β. μετὰ δε το προοίμιον ἀνάλογον τοι προυγ- μασιν η μηκυνόμενον η βραχυνόμενον ευαφὴς καὶ εὐάγωγος στω εστ την διήγησιν μετάβασις απαν γαρ ἀτεχνῶς το λοιπὰ σῶμα της στορίας διήγησις μακράεστιπι στε ταῖς της διηγήσεως ἀρεταῖς κατακεκοσμήσθω, 10

λείως τε καὶ ὁμαλῶς προῖουσα και αυτλομοίως, στε μηπρουχειν μηδἐ κοιλαίνεσθαι- πειτα το σαφἐς ἐπανθείτω, τη τε λέξει ος την μεμηχανημένον κα τῆ συμπεριπλοκχν των πραγμάτων. πόλυτα γαρ και εντελῆ πάντα ποιήσει, καὶ το πρῶτον ἐξεργασάμενος ἐπάξει το δευτε 15ρον ἐχόμενον αυτου και λύσεως τρόπον συνηρμοσμένον,

ὁ μὴ διακεκόφθαι μηδἐ διηγήσεις πολλὰς εἶναι ἀλλήλαις

παρακειμένας, αλλ' ἀει το πρῶτον φ στέρρο μὴ γει

νιῶν μόνον, ἀλλα και κοινωνεῖν και ἀνακεκρῶσθαί κατὰ

56- ακρα. 56. τάχος επὶ στῶσι χρήσιμον, καὶ μάλιστα εἰ μὴ οαπορία τῶν λεκτέων εἴη και τοῖτο πορίζεσθαι χρὴ μὴ

2. Θουκυδίδης - γενέσθαι I. 1. Θουκυδίδης - ξυνέγραφετον πόλεμον - ἀρξάμενος ευθὼς κα9ισταμ μου καὶ ιλπίσας μέγαντ εσεσγαι και ἀξιολογώτατον καὶ μείζω sth nicii liei hucydides)τῶν προγεγενημένων und 23 τού

420쪽

πραγμάτων λέγω δε, εἰ παραθέοις με τὰ μικρὰ καὶηττον ἀναγκαῖα, λεγοις δ' ἱκανῶς τὰ μεγάλα μὰλλον δε

κα παραλειπτέον πολλά. ουδε γαρ ην στιρ τους φίλους καὶ πάντα ἰ παρεσκετασμένα, δια τοῖτο ε μέσοις τοις πεμμασι καὶ τοις ὀρνεοις καὶ λοπάσι τοσαυταις καὶ συσὶν ἀγρίοις καὶ λαγφοις καὶ πογαστρίοις καὶ σαπερδην εν- θήσεις καὶ τνος, - κἀκεῖνο παρεσκευαστο, μελήσεις δε των στελεστερων. 47. μάλιστα δε σωφρονητέον ν 57

10 ταις των ρῶν η τειχῶν η ποταμῶν ρμηνείαις, ως μὴδύν ιν λόγων ἀπειροκάλως παρεπιδείκνυσθαι δοκοίζς καὶ το σαυτο δρῶν παρεις την στορίαν, ἀλλ' λέγον

προσαψάμενος του χρησίμου καὶ σaφους νεκα μετα

θένιος η υφορίων Μαλλίμαχος ελεγε, πόσοις αν δεα