Harpocrationis Lexicon in decem oratores Atticos ex recensione Gulielmi Dindorfii

151쪽

ἘRETAEEΣΘAI : αντὶ του ψασθαι Δημοσθένης κατα Στεφάνου. και εν τῶ κατ' 'Aiβροτία νος ἐξητάσθης ' φησὶν αντὶ τοῖ ωφθης, εωράθης. ΕΣHrMTΗΣ : 'Iσαῖος εν τω περὶ του Κίρωνος κληρου. ὁ ἐξηπου- ρονος τα kρά. εστι καὶ ἄ-τους κατοιχομένους νομιζόμενα οεξηγοῖντο τοῖς δεομένοις. και Δημοσθε ς ει τω κατ' Ευεργου καὶ ΜHησι βουλου δηλοῖ, πληθυντικῶς τους ἐξηγηπας πολλάκις ονομάζων. ΕΣΗΚΕ ΣΥΟΣ : ἴνομα κυριον' Δημοσθέκης κατ Αριστοκράτους. ΕΣΟPxΗΣΑΜΕΝΟΣ : αντὶ του φυγων και αποδράς Δημοσθέ ς εντω κατ' Ἀνδροτίωνος προσπαίζων αμα ειπε δια την των Διονυσίων Ιο

EaoτΛΩΣ: ἄνομα δίκης ν επάγουσιν οἱ φάσκοντες εξείργεσθαιτων ἰδίων κατα των εξειργόντων. ε ρηται μεν ουν τουνομα απὸ τουεξίλλειν, δ εστιν εξ ειν και εκβάλλειν, δικάζονται δε εξουλης κώπιτοῖς επιτιμίοις οἱ μη ἀπολαμβάνοντες εν τη προσηκουση προθεσμία, 35υπερημερων γιγνομένων των κατο δικασθεντων. οι δε μάντες εξουλης καὶ τω ἔλόντι εδίδοσαν α ἀφηρουντο αυτὸν, και τω δημοσίρ κατε-

152쪽

τίθεσαν τα τιμηθεντα. εδικάζετο δε εξουλης και ό χρηστης κατέχειν

επεργασίας δε τις ει εἴργοιτο, δίδωσιν ὁ νομος δικάζεσθα προς τον εἴργοντα ἐξουλης. και πιρὶ ἀνδραπόδου δε και παντος ου φησί τις αυτρ ροτεῖναι. ταυτα δε σαφως Iσαῖος διδάσκει και Λυσίας εν τρ5κατα Στρατοκλέους εξούλης. Δ ίναρχος μέντοι εν τη Κροκωνιδων διαδικασία ιδίως κέχρηται τω τῆς ε υλης ονόματι επι της ἱερείας της μη βουλομένης τα ιδια δραν. οτι δὲ επι παντος του εκ των ἰδίων εκβαλλομένου τάττεται τουνομα, καὶ ο α ως οἴεται Καικίλιος μονων των ἐκ κατοδίκης οφειλάντων, καi Φρυνιχος εν Ποαστρίαις ι δῆλον ποιεῖ. ΕΚΩΜΟΣ 1 A r τὸ μεθ' ορκου πραξίν τινα απρο σασθαι δια νόσον ητινα ετέραν πρόφασιν, ως δῆλον ποιεῖ Δημοσθένης εν τω περὶ της πρεσβείας. ΕΠ ArrΕΛiA : σημαίνει μῖν καὶ ἄλλα, ιδίως δε λέγεται επι των sεγκαλουντων τινὶ δημηγορεῖν και πολιτεύεσθαι Ουκ εξον, και ἔστιν οἱον παραγγελία Αἰσχίνης κατα Τιμάρχου. λέγεται δε παρ' αυτοῖς το επαγγέλλεσθαι καὶ ἀντι του προστάττειν η αιτεῖσθαι, ως παρά

153쪽

αἱρεῖται ' αλλοι δε του ναντίον ὁ ἀλλαχόθεν ἐπιφερόμενος, ἀλλ' ουκαυθαίρετος. Λυσίας ἰν τω προς θέαιρέστρατον καὶ Iσοκράπης Aπολ- sλωνιάτης ἐν ταῖς προς Δημόνικον παραινέσεσιν. ἔστι-όρκου τρία ει , , --χτος καὶ κατώμοτος καὶ ό καλουμενος ἐπακτός. εἶναι δετουτον οὐχ άπλο ' δεῖν γαρ τον προτεινόμενον υπὸ του ὁρκίζοντος αυτοῖς ονόμασιν ἀντιφωνεῖν τον ὁρκι μνον. ΕΠ ΑκTPOREΛΗΣ : Arσχίκης ἐν του κατα Τιμάρπυ. εnος ἐστὶ toπλοίου συνθετον εχον το κατασκε ' ἔκ τε ἐπακτρίδος καὶ κέλητος.ῆν δε ως ἐπίπαν ληστρικὸν, ως και Δείναρχ'ς ἐν κατα Πολυευκτου δοκιμασία. ΕΠΑΛΛΑΚΕΙΣ : ἀντὶ του συναλλαγὰς η μίξεις Ἀντιφων 'Aλη

EaAIPΟΜΕΝΟΣ : ἀντὶ του ἐπανατεινόμ νος Δημοσθένης ἐν τω Κτησι μντος. ἐν δε τω πρὸς 'Aφοβον ἐπ' ἄλλου μαινομένου φη-

nus.

154쪽

σιν η κερδεσιν δι' απορίαν ἐπαιρομένους ' f Αριστοφώ ς Νεφε-

λαις ἄφελ' ο προμνηστρι ἀπολέσθαι --r,vτα με γημ επηρε την σην μητέρα. J

ΕΠΕΔ1ΚΑΣΕ καὶ ΕΠΕΔiκA TANTO : Δημοσθέν ς εν τω κατ ολυμ sπιοδωρου. το μοῦν ἐπεδίκασέν εστιν οῖον προσέκρινε, το επεδικάσαντο οἷον επεισαν τους δικαστὰς ἐαυτοῖς προσνεῖμαι τον κληρον.

NNAMATI : Δηροσθέ ς κατ' Ευέργου καὶ νησιβουλου ταυτά φησιν επὶ τοῖ βιαίως ἀποθανόντος. 'Iστρος δ' ἐν νη συναγωγ ῆ των Ατθίδων Ιοπερὶ ΓΠροκρίδος καὶ Κεφάλου εἰπων γράψει ταυτί τινὲς δὲ ἐπὶ του τάφου δόρυ καταπεπηχότα τον Ερεχθέα φασὶ πεποιησθω παρα- καθηρονόν τε καὶ το πάθος σημαίνοντα, διὰ το νόμιμον εἰναι τοῖς προσηκουσι τὸῶτον τον τρόπον μετέρχεσθαι τους φονέας. ΕΠΕΣκΗΦATO: αντὶ τοῖ ἐνεκάλεσε ψε ἀομαρτυριων. λέγεται δε ἐνίοτε κατὰ το σπάνιον κώ ἐπὶ τοῖ μγκαλέσαι φόνου, ώς Αντιφωνεν τρ περὶ της μεταστάσεως. τω δε ενεργητικω τῶ ΕΠΕΣΚΗ-N ἀντιτοῖ ἐνετείλατο Iσαιος εν τῆ υπὲρ Ευμάθους εις ελει θερίαν μαιρέσει. το επισκηπτω αντὶ τοῖ μετά τινος ἐπιθειασμῖ λέγω οὐ

4. με γῆμ' ἐπηρεJ μ ἐπῆρε γῆμαι C.

155쪽

EnisATA 2 : Δημοσθένης εν τω περι του επιτριηραρχημοτος. ουτως εκάλουν των εν ταῖς τριηρεσι στρατευομένων τους μη κωπηλατουντας, αλλα μόνον προς το μάχεσθαι ἐπιτηδείους. Αριστοφάκης sΒαβυλωνίοις

EniaΛMTAE : Λυσίας ἐν τῶ κατὰ Λ ικίνου φόνου, εἰ γνήσιος.

επιβλής ἐστιν, ώς μὲν Tιμαχίδας φησι. δοκος, ῶς δέ φησι Κλείταρχ'ς ὁ γλωσσογράψος, ποιά τις δοκός. l Εni Boioru : Λυκοῖργος ἐν τῶ περι της ἱερείας. Φιλόχ ρρος δ' ἔν

- GrιγυωH επίγνον Α. μενων Ald. , alii επίγειον, quod diserte enotatum ex G. Praetuli ἐπίγυιον. quae est antiquior forma inscriptionuni, in quibus επίγυα scriptum rat, nuctoritate munita, de qua dixit Boeckh. Mon. via. 3. P. I 6 a. eandemque regiitui in m s. v. ἐπίγυιον, ubi etiarn literatrii ira serie

commendatur.

156쪽

ἘaIPPAΦΕΑΣ : τους καθεθηκότας επὶ τω γράφειν ὁπόσον οφε 5Mγυσιν εἰσφέρειν εἰς το δημόσιον Λυσίας ἐν του περὶ της εισφορῶς. Eni Prioru : Λυσίας εν τω προς δοκίδην αποστασίου, ει νη- σιος. τα πρυμνησια επίγυια ελεγον. κέπησα τω ονίματι και οἱ της ἀρχαίας κωμαδίας ποιηταί Αριστοφάνης 'ολκάσιν. Ἐni AERA TON : το δέκατον 'Iσαῖος εν τω κατ' 'Ελπαγίρου. καὶ 1 o EnΙΠΕΜΠTON ειωθασι λέγειν το πέμπτον, ως καὶ Ευπολις Αυτολυκω. Ἐni ΔΕΛΦi Niaι: δικαστηριόν ἐστιν ουτω καλουμενον Αθηνησι. δικάζονται δὲ ενταυθα οἱ ὁμολογουντες μεν ἄπεκτονέναι, δικαίως δεπεποιηκέναι τουτο λέγοντες, ως Δημοσθένης εν τω κατ' 'Αριστοκράτους δηλοῖ και Αριστοτέλης εν τῆ Αθηναίων πολιτεία. Is Eni AiATIO EI AI : Λυσίας εν τω προς Θεοπείθη επιτροπης ἐπι-

diee Morelli Uerba μιγραφεις.

facili iis abesse patiar quam S. V. ante Εὐριπίδης. 'ΟλκάσινJ εν δεκάσιν Α.

157쪽

λόγω. επιδιατίθεσθαι εστι το συνθηκας τινας ποιεισθαι κατατιλμένους τι ρητον ἀργύριον παρά τινι των μεταυ γινομένων, οσπιρἐπιναται ἐκατέρω ωστε, εἰ ἡ πραξις γένοιτο, θατέρω πάντως το ώρο- λογημένον ἀργυριον ἀποδοῖνα. το-πραγμα αὐτο λέγεται ΕΠΙΔΙΑΘΗΚΗ, ώς ο αὐτος ἐήτωρ εν τω ἴπερ Νησοκλέους δηλοῖ. 5 Eui ΔΗ Asar MAxΗ : Λυκοῖργος ἐν του κατα Λυσικλέους. Δηλιον χωρίον εστὶ τῆς Βοιωτίας' ενταῖθα Αθηναῖοι μοχάμνοι ἰνι θησαν ἴπο Βοιωτων, καθά φησι Θουκυδίδης εν ν. ΕΠΙΔIETE 2 Havethi : Δημοσθένης ἐν τω κατα Στεφάνου. Δαδυμός φησιν ἀντὶ του εαν ις ἐτων γένωνται ' το γαρ ηβησαι μέχρι Ιοιν εστιν. ἀλλ' οἱ εφηβοι παρ' 'Αθηναίοις οκτωκαιδεκαετεῖς γίνονται, καὶ μένουσιν εν τοῖς εφηλις ετη α επειτα τω ληξιαρχικω ἐγγράφονται γραμματείω, καθά φησιν 'Υπερείδης ἐν του προς Xάρητα επιτροπικῆ επει δε ἐγεγράφην εγω και ὁ νόμος ἀπακε την κομιιδην

των καταλειφθεντων τη μητρὶ, ος κελεύει κυρίους εἶναι της ἐπι- κληρου και της ουσίας άπάσης τους παῖδας, επειδὰν επιδατες ' ηβωσιν.

158쪽

ἐπίκληρος μέν ἐστιν ἡ επὶ παντι τρ κλήρ' ορφακη κατα λειμμένη, μη ἔντος αυτη δελφοῖ ἡ δε αυτη καὶ επικληρῖτις)' επι προικος δε η

ἐπι μέρει τινὶ του κληρον ωστε προῖκα εχειν, ἀδελ ν αυτη ἴσων

ὐπίδικος δὲ η αμφισβητουμένη επίκληρος δερ αυτην γαμηθηναι. ταῖτα δε δηλοῖσιν Iσαῖος εν τω προς Σάτυρον υπερ ἐπικληρου καὶ 5 Δείναρχος ο τω επιγρο ομένp διαμαρτυρία περὶ του μη επίδικον εἴνω την Αριστοφῶντος θυγατέρα ' εν δε τούτω τω λόγου δείκνυται κα ὶ δτι τας ἀπορουμένας κόρας ἐξεδίδοσαν οι αι χιστα γένους πέντεμνας ἐπιδιδίντες. ζο δ Iσαῖος εν του προς Λυσίβιον την επίκληρονεπικληρῖτιν κέκληκεν. IO

Eni ΘpΑΣτΛΛni : Δημοσθένης ἐν τῆ πρὸς ΙΠανταίνετον παραγραφη φησὶ Θ το ἐπὶ Θρασύλλου. Aττικον εθος αντὶ του επι τω Θρασύλλου μνημ τι. Enis ETOTE EO TAE : Ισοκράτης 'Αρεοπαγιτικω. τας μη πατρίους, αλλως δ' επιφηφισθείσας, ε πιθέτους εκάλουν. ἐλεγετο δὲ παρ' 15 αὐτοῖς και αλλα επίθετά τινα, όπόσα μη πάτρια ἄντα ἡ ἐξ 'Αρείου πάγου βουλη εδίκαζεν, ως σαφες ποιεῖ Λυσίας εν τω προς την ,1ιξιδημου γραφην. επιθέτους δὲ επιστολας Λυσίας ἐν τω κατὰ Θρασυβούλου τινὰς ονομάζει, λέγοι δ' αν τὰς δοθείσας τισὶν ωστε διαι-ομίσαι ' λέγειν γὰρ ην εἰθισμένον ἐπέθηκεν ἐπιστολην' ῶντι τοῖao

I a. ἐπὶ ΘρασυλλψJ Sic etiarn in marmore Eliniano, de quo dixit

159쪽

παρβωκεν. ως Δηροσθενης ἐν τω - Xρυσίππου προς την Φορμίωνος παραγραφην. Κρατῖνος δ' ἐν Τροφων- . . . .

ΕΠ 1κERAPTx ENAI : Δημοσθένης εν τω περὶ της πρεσβείας. οπότε βουλοιτο πίλις η αρχων ἀναιρεθηναί τινα των μη ὐφ' ἐαυτοῖς,εκηρυττε δωσειν χρηματα, ει τις αυτον αγελοι, τόσα καὶ τόσα, 5 καθαπερ 'Eερξη επεκηρυξαν οἱ Ελληνες, εἴ τις η ζωντα η νεκρον κατάγοι Αθηναζε, δώσειν ρ τάλαντα. ΕΠ 1κsmκEia : το περὶ φιλίας καἰ διαλλαρον κηρυκας πεμπειν Δημοσθενης Φιλιππικων ε . Ἐnὶ κόPPAE: Δημοσθενης εν του κα- Mειδίου. αλλοι μεν ἄλ- Ioλως ἀπβοσαν, βελτιον δὲ υπολαμβάνειν επι κόρρης λεγεσθαι το επὶ της γνάθου, ο λεγομεν εν τω βίω ράπινα. Υπερειδης γουν η Φιλῖνος εν τω κατὰ Δωροθεου, προειπων τον ραπίσαντα Ιππόνικον επὶ κόρρης γραφηναι υβρεως, εν τοῖς ἐξης ωσπερ εξηγεῖται τουνομα λεγων επειτα 'Ιππόνικος ὐπ' Aυτοκλεους μόνον ἐρραπίσθη τὴν γνάθον, εγω δ' υπο τούτων των τριχων ειλκόμην, κονδύλους ελαβον. ΕΠ κPATAE : 'Iσαῖος εν τω περὶ των ω Μακεδονία δεθεντων. οἶτο εστιν ο τῶν Ἀθηναίων δημαγωγος ὁ σακεσφόρος επικαλού-

ponico alam ni durisse in Savppius Fragm. P. 29 I. Legebatur ραπί-

tis comico in locis. ubi ita appellatur, de quibus dixit Bergic. in

160쪽

ρονος, ου μ ρονενει και Δημοσθένης εν τα πιρὶ τῆς πρεσβείας. ετερος δ' ἐστὶν Επικράτης ου μνημονευει Λυκοῖργος ει τω περὶ λοικησεως, λέγων ώς χαλκους ἐστ η δια τον νόμιον τον περὶ των ἐφηβων, ἄν φασι κεκτῆσθαι ταλάντων ἐξακοσίων ουσίαν. αλλας δ' εστιν Επικράτης Αἰσχίνου του ρητορος κ εο ς, ῶς -- αὐτοῖ εν-5πιρὶ τῆς πρεσβείας δετολογία' ουτος μέντοι ἐπωνύροον εἶχε Κυρηβίων, ώς Δημοσθένης φησιν ἐν τω κατ' Αἴσχίνου.

σιλεύς' Δημοσθένης κατὰ ,1ειδίου. Αριστοτέλης δ' ἐν Αθηναίων 1 smyuτεία φησὶν ουτως ό δε βασιMυς πρωτον μὰν των μυστηρίων ' ἐπιμαλε α μετὰ των ἐπιμελητων, ουυς ό δηρος χειροτονει, ν μὲν - Αλυαίων άπάντων, ενα δ' εξ Ευρολπιδων, ενα δ' ἐκ Κηρυκων.

3. χαλ-λJ χάλκοὐν Α. Ald. batur 4ειροτόνει. quod qui Bervare 6. πρεσβείαςJ παραπρεσβεί- Ald. volet verba oις ὁ δῆμος-Κηρύκων Locus .mschinis est p. 48, I . non Aristotelis, sed Harpocrationis - ΚυρηβίωνJ α ρυβίων A. Ald. esse credere debebit. Veriarn hoe 7. AeJ At 4 A.C. Ald. pariam probabile. Post ἐχειροτόνει