Harpocrationis Lexicon in decem oratores Atticos ex recensione Gulielmi Dindorfii

발행: 1853년

분량: 387페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

τοῖ εξιλάσασθαι και πεισαι.

AisiόnION e δνομα χωρίου εv Ευβοια. A1κi Ax: εἶδος δίκης ἐστὶν ἰδιαπινῆς επὶ πληγαῖς λαχανομήκης, shς το τίμημα ἐν τοῖς νόμοις Ουκ εστιν ψισμένον, ἀλλ' ο ρον κατηγορος τίμημα επιγράφεται ἱπόσου δοκεῖ αξιον ιναι το δίκημα, οἱ δε δικασται ἐπικρίνουσιν. At Nioxa: Δημοσθένης ἐν τω κατ' Αριστοκράτους. AIνος πόλις τῆς Θράκης. Ομηρος Ιου Αἰνόθεν εἰληλούθει.

Εφορος δ' ἰυ-ν περὶ Θρακίων πολισμάτων λέγων φησιν '' ἐπήν

δVeJ Sic haec redintegravi ex Epitonie. IAE i attir Αἰθαλίδαι, δῆμος τῆς Λεοντίδος φυλῆς. - ΑἰθαλίδVeJ Αἰλλείδης Εpitonie, sest in proximis Αἰθαλίδm et Αἰθαλδος per i. Apud Suidain et in Seg. P. 355, per dipliti longustiscritum. Recte per ι apud Steph.ByZ. et in inscriptionibus. s. δημότηςJ Legebatur φυλετης.

- Μυτλῆν ςJ Libri plerique et Epitonae Μιτυλὴ s. C

52쪽

ρος φνλης της Κεκροπίδος. εκωμα δοῖντο δε ώς βλάσφημοι, ἀφ'

μαντος του Θησέως. o AK ApM : αντὶ του μικρον η ουδὲν παρ' 'Αντιφωντι. AxiΝΑκΗΣ: Δημοσθένης εν τω κατὰ Τιμοκράτους. Περσικον

53쪽

: πρώς αἴτη ει Φοινίκη' Δημοσθήκης εν - προς Καλλιππον. εν Νικάνοορ ό περι μετονομασιῶν γεγραφως και Καλλίμαχος εν τοῖς ἱαομνημασι τὴν νυν Πτολεμιλι καλουμένην φασὶν εἶναι

Δημητριος δε ἴδίως ἀκρόπολιν της ΙΠτολεμαίδος πρότερον 'Aκηνωνομάσθαι φησίν. 5

AκTA : ιδίως ε πιθαλαττίδιός τις μοῖρα της Αττικης' 'Υπερείδης εν - περὶ του ταρίχους' οθεν και Ακτλης λίθος. εκάλουν δε οἴτω καὶ την Αττι-ν οι μεν από τινος Ακταίωνος βασιλεως, οἱ δε-

i. ΚΗJ Scra hiatur ' ξ, ac centu vitioso, ut ex Steph. BF E. E. V. ostendit Mamsacus, ego ex Arcadio p. Io6, I9. in annot. critica ad Demosth. P. I 24 I, 27. - Δ μ ένης εν ή πως Κάλλιπ--ri Spectant haec ad P. I a I, 27. ubi quod in libris legitur εἰς 'ν co raptum esse ex εἰς Ἀκην, quod in exemplari suo legit Harpocratio, pluribus ostendit Valesius.

9. Δημοσθεν'ςJ p. 23I, 8.ia. ἰδίως addidi ex Epitome. - επήλλαττιδι ori Videtur remoportubus propinqua 'Ain, nominata esse: cf. Lycurg. C. Laeocr. p. I 49, 44. 155, I. SAUPP. Fragm. p.

14. AHα--Η 'Amia ost libri quidam Epitomes, et recte fortasse: v. quae dixi ad Eurip. Bacch. 337. Ab aliis 'M-lae appellatur, de quo dixit Holsten. ad Steph. Byz. s. V.

54쪽

20 ΛΕΞΕΙΣ

AA ABAΣTofugai : αἱ θηκα των ἀλαβάστων, ας ἐν τη συνηθεία μυρο κας καλουσι ' Δημοσθένης εν τω παραπρεσβείας. ἀλάβαστοι δ' εἰσι ληκυθοι ων οὐκ εοπι λαβέσθαι δια λειότητα. A, A iETE: ἄνομα δημον. ΑΛ AETn P r ου μῶλοτ αν τις επιλάθοιτο ' Δημοσθένης ἴπερ Κτησιφωντος. πολῖ δε τουνομα εν τῆ τραγωδια. Io

idque ut novae glossae initi uin Ald.

tissim uni sit de certantinibus institutis per Alata Callini lium dis-

τιων pnrs sertasse significatur verbis εν τῆ περι αγώνων, quae non est verisimile ex ἐν του πρωτου Α2τίων

esse corrupta.

Pa rum nomen, de quibus vid. Steph. ByE., et de Rdjectivo mn-tili 'Aλαι-e expositum fuit: quod non aniniadvertit Maussacus, qui δῆμου in δωμου. nautari voluit, idque contra naorem Harpocimtionis qui oνομα δῆμου . . ενθεν ὁ δ' - ς . . . dicet e solet. Si initi sive negligentia sive brevitate s. v. 'M φγαος. luod cx Isaeo citatur. additum δομός εστι φυλος της Αἰ ἴδος, quasi nOinoridenti 'Amφῆν praecesserit. Ad Maἱ quoci ut tinet, quattuor a ljectivi gentilis formas memorat Stepli. ByZ., 'Aλαιεύς λλαευς λλαὶς Λλαιαῖος, quamina duae primae inscription una auctoritate confir- inantiir. Qtiinta somna 'Aλεύe est in titulo apud Rossi uin in lilaro de demis p. 27., licet in versu Proximo sequatur Maιεύς. 9. ΔημοσθένηςJ p. 3 24, 2 I.

55쪽

AλEAT : Δημοσθένης εν τῶ παραπρεμβείας. εστι δε πόλις Θεσσαλικη. οι δὲ πολῖται 'Aλεῖς. ΑΛΕΞΑΝΔPox: Δημοσθένης ἐν ς Φιλιππικῶν φησιν ηνίκα ἡλ-

θεν Αλέξαδρος ό τουτων πρόγονος περι τουτων κηρυξ.' ουτός ἐστινό επικαλούμενος φιλέλλην, υἱος μὰν Αμύντου, πατηρ δε ΙΠερδίκκου, 5εστρατευετο δε υπο Mαρδονίθ, άψ' ου και επέμφει ἐπι γης καὶ υδα- τος αἴτησιν προς Αθηναίους' οἱ δὲ οὐχ Αως αυτε προσέσχον τον γουν, ἀλλα καὶ σφόδρα απειλησαντες ἀπεπεμψαν. ἔτερος δ' εστιν Αλεξανδρος καὶ αυτος Mακεδονων βασιλευς, ἀδελφὸς Φιλίππου πρεσβύτερος, περὶ οὐ Δημοσθένης ἐν τω παραπρεσβείας φησὶ καίτοι io

'Aπολλοφάνης.V ἄλλος δ' ἐστιν Αλέξα ρος Θετταλίος, περὶ ου πάλινό Δημοσα ης εν τω κατ' ' Αριστοκράτους ' τί δ' ' Αλέξα ρον εκεῖνον τον Θετταλον ουτρς δε Φεραῖος μέν ἐστι, συνεμάχησαν δ αυτω Aθηναιοι κατὰ Θηβαίων, οτε δέσμος ην παρ' αυτω Πελοπίδας. ἄλλος δὲ is Au&ἀρος 1 ολοττὸς, ἀδελφος ολυμπιάδος της Φιλίππου γυναικός, ιυ πάλιν Δημοσθένης μνημονευει ἐν ζ Φιλιππικων, ει γνήσιος ό λόγος.

ΑΛ ΠΕΔΟΝ τινες τον ΓΠειραιῶ φασιν. εστι δὲ και κοινως τόπος

I. ΑΛΟΣ λεις editiones ante Heklcerum. Lilam ut videtur cum spiritu leni nisi quod λισις annotatuni ex F. Et sic ap. Suidam quoque et Seg. P. 3 5, 18. - ΔημοσθένοςJ P. 35a, 7. libri antiqui Hiast sine accentu, alii 4λῶς, ἀλεις, ἄλεις. Restituendum

rum granat aulico in explicationes: vid. Ruhntc. ad Timaei In P. 23. - κοινῶς ΛIata acus. Libri Omnes κοινός. quod in in os mutari volebat Dobrieus.

56쪽

ος πάλω μεν η' θάλασσα, α ις δε πεδίον εγενετο. διο - δασυνεσαι η πρέπη' ἔστι γὰρ οἷον δεος πεδιον. ἡτοι ψαλον πεδίον καιτετριμμάνου και οἶον ἀληλεσμενον. ώς Αριστοφάνης Δαταλευσο διαψιλοῖ εν ἀλιπέδ3.' ενιοι δε φασιν οτι το παραθαλάσσιον πεδίον οἴ- λέγεται. τινὲς δε φασι παρὰ το ἀMἀεῖσθω λπους εν αὐτ85 δύνασθαι, ο ἐστι κονίσασθαι, ουτως ονοροσῆναι. ΑΛΙΜΟTrior : Δημοσθένης ἐν τη προς Εὐβουλίδην εφέσει. 'Aλι- μοῖς δαwς της Λεοντίδος φυλης, και οἱ δημόται 'AMμουσιοι.

κεδονία ρηθέντων. ἀλλα καὶ υποστράτηγος αλλος Αλεξίδρου.

προειρημένου, ον φησι Λυσίας ἐν τω κατ' 'A ιβιάδου λιποταξίου, ει γνησιος η λόγος, αυτόν τε κώ τον πατρος προς μητρος πάππον δις Isεξοστρακισθηναι. ἄλλος δε εστιν 'Aλκιβιάδης ου Ρημονεύει Αντιφων ἐν τῆ προς την Δημοσθένους γραψην απολογία μνημονευουσι δ' αυτου και των ἄλλων δετόρων τινὲς και οἱ κωροκοί. ἔστι δε Φηγούσιος, Αλκιβιοίδου ξένος.

hanc gl. Seg. p. 3 8. 2O ; ubi OP μεμνηται ὁ Αντιφων, non habet Suid . qui plurii de Alcibiade aliunde sumta attulit.

57쪽

'Aντίπατριν Ἀθηναίους καὶ προξένους ἐποιησάμAEA' 'Ain ἐιμήνης sδε εὐ- τῶν περὶ Αλέξανδρον ἀνέπαιεν αυτοῖ δημηγορίαν, προς

ην ἀντειπεῖν φησὶ Δημοσθένην. AAκMAiax Iaar: γέιος ἐπιφανες Αθηνησιν ἄπο Ἀλαμαίωνος. AΛorias : το μένα ἔχειν λόγον, ἀλλ' αλογιστὶ πράττειν Δη

μοσθένης εν τp κατ' Αριστοκράτους και Πλάτων. 1 o AΛoror EPANIETAi r μη ποτε οι μη πω εξει χότες το επιβάλλον

dici, quum demi nomen non cadat nisi in cives. Quamobrem Naberus in itissertatione de Andocidis oratione illa, Lugduni Bat. edita u. I 85o, P. conjecit 'Aλκιβιάδου σφώς, quod eodem anno Proposuerat etiam Salappius ad Frugna. Orat. P. I 39. uteriliae collato Xenoph. Hellen. i, 2. 33. Ἐλκιβιάδην λ ναῖον, χλκιβιMoυ δντα ἀνεφων καὶ συμψυ M. I. ΔημοσθένοςJ P. II 54, 13.

II 63. I. 2. των δὴ ν duo optimi co

58쪽

24ΛΕΕ ΕΙΣ

ἐαυτοῖς κατα τὴν εκ της περιΩου τάξιν τῶν ονομάτων των εἰς του ἔρανον εκφερομενων. Δείναρχος εν τω κατα Tων Πατροκλεους παίδων ερανικῶ .

εν τω κατ' Ἐλπαγορου καὶ Δημοφάνους. AΛnA : ΔημοσθεH ς εν τω κατα Νεαίρας. ἐορτη ἐστιν Aφιτα Αλωα, ῆν φησι Φιλόχορος ονομασθηναι απο τοῖ τοτε τους αν-ISθρωπους τας διατριβας ποιεῖσθαι περὶ τας αλως. αγεσθαι δε αὐτήν φησιν εν του περὶ εορτων Ποσειδεωνος μηνός.

Sauppius Fragm. p. 337 2. ἐκφερομένωνJ ἐμφερομένων Β.

rique hic et S. v. Κοτύλαιον. 6. M om. A.

κώ-ς. Accentum ubique corrigendum es8e ex Arcadio p. l 27.

ostendi in Titosatiro. 9. 'Imroθῶν quod fortasse voluit qui in Epitonaes codice D. ἱππόμνscripsit) et 'Iπποθωντίως. de quibus formis dixi in Titesauro, Sauppius Or. Fragm. p. 26 . Libri Ἱπποθειων

59쪽

καὶ υἱος, ος καὶ Φιλίππου συμμα σων ηλθεν ἰς τον προς Κερσο-5βλέπτην πάλερον. ἀμψοτέρων μέμνηται Θεόπομπος ἐν τῆ ια των

Φιλιππικων.

correctore et Ambros. Inter qum sorinas etiam alibi libri fluctuant. sed ita ut Μῆδ-oe plus fidei habere videatur, de quo dixit L. Dindorsus ad Xenoph. Heli. 4, 26. - Φaim Belcheriis. Libri φιλιππιο ἐν φ. B. 35. ις καὶJ καὶ Ona. A. 6. V oua. B. F. 8. λμωνεων scripsi ex Suida.

λέτης.

notuerunt inscriptionum exemplis constat Atticos et ' Δωνυμίs et ' o Hεύς dixisse : v. ROSs. de demis p. 6 . I I a.

60쪽

ΑΜ in noti ισαῖος Τεμενικῶ. οἱ σῖν λποις στρατευομενοι. ἔνιοι δε φασιν οτι ζεύγνυνταί τινες προς αλληλους Ω'οι κέλητες, ό δ'ελαύνων αυτοῖς τον ετερον μεν παρέλκετα, ἐπὶ δε του ἐτέρου σχεῖται.

ουτοι αροπποι λέγονται. τουτ εστι το παρ' Ομηρρθρώσκων ἄλλοτ' ἐπ δελον. 5

6. ΘουκυδίδουJ 5. 57, ubi in π- πω corruptum in libris.7. o G c J Sic correxi quod in

SEARCH

MENU NAVIGATION