Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

481쪽

d. l. 7. Κωπήρει πλολ Hunc loclina ante oculos ha-hiuit Suulas V. κωπῆρςς. ibid. , πεντακοσια τάλαντα) Magni titilo navium Mimentariarum modus aestina abatur, vinariarii in anapla oris, qtiae alias inemes Velielhant, in ponitere consistentes, talentis vel centiam pon siis sive centenariis; quintasia vulgo appellant; dicit Salitia litis in Obsuriat. ad Itis Atti c. & itinnaai . pag. 734. Sest vitio meinoriae, ut puto. Pro πεντακοσια. quod hic in Thucydide eli, scribit πεντηκοντα Pag. I73. l. 2. καλλιώτερον O. Gr. Marg. Ar. C. non

Τέλος pro suilinia S libera potes late. tu aptul Hesiodum Fργ . V. 669, G τοῖς γει τελος ἐστὶν ὀμως ἁγαθων τε

κακων τε.

482쪽

ead. l. 7. Eδοξε τω δίμω Sic in lege aptid Andocidei n

quam in Var. Lech. indicat Hlus sonus, est Dissere. VIII de Cyclis, Sedi. io, & Annalib. Thucydi d. ad ann. IX Nelli

Peloponnes. I g. I76. l. 7. Καὶ ἄμολόγησαν Cum contextu facit Scitoliastes. 'VASS.cril. I. Io. Tαυρος 'ξ χετιμίδα) ΗΟriam pleravi e perperam scribuntur in Sc laoli alia Aristopli. Eclvit. 791 , Pideliinc corrigenda sunt. εις. 177. l. 6. Σκi n Confer Aristopli. Vesp. V. IIo. I Ass. De Scione poni pon. Mela H, a fin. Ab Atarrietscapto Ilia r eantibus posita. laena scri int Stephanus in Σκιώνη, Conon Narrat. XIII apti l Pliotium, & Polyaenus, sed non teinpellatein , ut Thucydides, Verum aliam causam, chir in Chersoneso consederint Graeci, fuisse narrant ; nec ipsi taliam inter se concor ant. ibid. Πελλίνη γ Probabile est, quod petitat Portus in Uar. Le t. Hi uisoni, legendum esse Παλλήiη. Nam constat, Cliersonesti in , in qua Scione est, Παλλήι mi , non Πεμάνην csici. Unde & mox pro τῆς Πελληνει ἐν τω ἐσ- μῶ videir le

πόλιν ἐπὶ τῆς Πελλήνης ομώνυμον αὐτού, Κασσάνδρειαν, ω-cte nJargo, γρ. Παλλήrau, quena acina o luna etiam Casiuib.

ad Strabon. II in sine emen labat. Sed dubitari potest, an paulo post pro Πελλην ἰe Calautionus ad Polyaeir. reis te legi velit Παλληνῆς. In Peloponneso enina, unde hi se

483쪽

η o ANNOTATIONES

Τν τῶ Παλλi ιη alitein est in Oiersoneso, quae & ipla Pallene vocabatur, in Dionysi his Halicani. Strabo, & Steptianus tradunt.

Ium e continenti auxilium ferrei poterat, non quod re vera instilani essent. sic cap. Iar de indein, Ἐγούμενος καὶ τούς Ἀθηναίους β a14ῆσM ὰν, ως ἐς νησον. F t c. ia2, Uργην ποιοῖμενοι Athenienses ε -- οἱ ἐν ταῖς ἀσοις ἰ lyn οντες ἀζιαῖσι σφων α*iστασθαι, τῆ κατα, ο δε Λακεδαιμονίων:ισχύῖ ἀνωφελει πιστεύοντες. Vide Holssen. ad Stepliata. in

eod. l. Io. ΠροσγενέσθO Γενέσθαι Th. Mag. in βούλομαι. Pag. 379. l. 7. Προσἡρχοιτο Vocem non capiunt in- te p. id olae addidi oficit eam. Locum inirifice illus tau Pinclarus, P. IV, 423 : Προς ἐταῖροι καρτερὸν ἄνδρα. φιλας UPETON χεῖρας στεφανοισι τέ μιν ποίας ἔρεπτο μειλιχίοις τε λόγοις ΓAn AZONT. Attius Meleag. Gaudent, mrrunt, celebram, herbam conferant, doniant, TE MA T. Huc spectant illa deplorata, & intellecta adlluc nemini Piiscnini vecta XVIII, p. retoa re. kς ΔΕΔ ΓΗ Η lege ἀθλητῆ. Valer. Flacchis I, , 324: At manus omnis Heroum densis eci GHm amplexibus uryml: Annia re fetu iuvat , usque attollere palmas. Conser Oppianuin Hal. I. I99. U ASS. Pol lux HI. Iset, pro προσήρχοντο habet προσνεσαν, & inemoria lapsus Xenophontem pro Thucydule nominat. Vid. ibi intc p. Προσήρχοντο qttostant interpretai i, tanqu.un victorem athletam sal tanes f. honoranssi causet aestam, iam Stephantis ad h. I. annotavit. 'Aθλητὴν llic Olympionicen interpretatur Muretus XV VM. Oct. 7. Sed ad omnes hieronicas pertinere potest. f. l. Io. Ποτιδαιας N νυν Κασανδρὶ , auctor ad finem Codini. Vid. Livium XIIV, II. Icein docent Nero

484쪽

οἰκιστου. Acs Diodorurn Olynap. CV, 3. Capta est is Hunnis Cassaiulcia sub Imp. Iustiniano. Auctor Procopitis de Aecssic. IV, 3. Bello Peis. II, 4, CH ind. Episc. cincilio fiatiscensi subscripsis A. X. CXLVII. Nulla tamen eius

cunctatione accipit: nam veriit, cum prius cmnmtι, tunc non

innysius rem dUme volu Fnt. Annotetitiones Hudsoni, pias de interpretatione huius loci consuli iubet, hic nullae si inta d. l. Iη. Σκιωναιων Reg. Σκιωνέων. Α Σκιωνου ntilia sunt Σκιωναῖος & Σκιωνεύς. Stephanus. Σκιωνεῖς etiit ni Schol. Aristoplaan. Vesp. v. et io. Sea idem L Reg. alcibi semeer cum ceteris consentit, ut prodisside sit, ilic erroieniteribae esse. Pag. I 84. l. 7. Λυγκ11στω ) Vide ad II, 99. g. I 8 . l. I. Βρασiδαμε της τε Mενδιlς π.) Ε mendandus est cx noc loco Suulas in περιορασθαι , ubi pro-ης

485쪽

4 1 ANNOTATIONES

s. l. 8. Κυρωθὲν οὐδεν Hoc & alia initiis tineris noti inativos esse, qui ab Atticis pro genitivis ponantur , putat Corinthiis. Errare eiura, & accusativos esse pro genitivis absollitis, docet Henr. Stephantis Animadv. in Lib. de Dial. p. 22, & Append. ad al. Script. de Dial. p. I 6 I. eis. l. Ia.. Σαφαῖς ἐκπλήγασθαι) Ἀσαφως praeter Marg.& Cass. agn oscit ni Scholuistes & Tho m. Mas . Et ira le

προφανεισne oriri dici int. Σαφως auteni perperain scriptii nafuit pro ασαφως, quod tilliina literil vocis praecedentis ea ira, cRiae in capite seqtientis repeti det niurat, ahi orpsit: cuius generis errores scri hariina diuitim non pauci obse vati si inti 'εκπληττεσθαι , qtioci nonnulli C ld. liabent, ex interpretatione est. Thonias Maoliter, & Moeris ex lioc loco servant ἐκπλώγνυσθαι. Sed ad lit Tlionias, apud soliun Thucydi lena inveniri, & pro eo iubet dici ἐκπληττεσθαι. Et in margine Cod. Casi. scriptiim est , annotata amesse lianc vocein, ut rumina scilicet. In Suula male scribiέκπλνυσθαι pro ἐκπλήγνυσθαι, bene imonuit Kusteriis; quoa etiam ante i i in Thesauro laiulaverat Stephantis. &ox Hesuctio εκπληγνύες θαι, pro ἐκπληγυεσθαι , citi H ibi vuls areir. & in V acino corrii prius etiam legi Ir εκπληγ-σς. αι. Sed in Hesyctrio rectius en eiulari piito εκπλίγνυσθαώ. e. t. 13. 'Oσον δὲ οὐδέπω Oinnes Alss. οσον Ιε ουπω. Sic Thuicyd V, 34 ,-ού- πὰρεισι. Non ininus recto liciriir ὁσον ουδεπω, qitarn ὁσον ουπω. Sed nulla cataci est, cur a libris recedariir. Rir. I 86. I. 3. Ποῦ, τον Βρασίδαν ιδεῖν) 'Αττικἐ e , in Sciresiastes dicit, pro ciun Bni a Glloqui. Steplianus in APpeiad. ad Script. de Dial. p. 108 punit hilius Atticismi etialia cxein pthina exitate apud Lircianiun I ial. I eor. pag. 2oI, tibi Neptuno interroganti, 'Fσγὶν ω 'Ερμῆ ἐντυχε ῖν τῶν ΔΩ, Mercurius respoiulat. Ἀψωe. &, cpii istiani interiectis,

486쪽

eae VIII, dio, 'Η μήτηρ σου καὶ οἱ ἄδελφοι σου ἔστηκασινεξω, ἐδεῖν σε θέλοντu: hic eni in iδεὶν σε itidem haud dubie poni pro techina colloqui, suia Mattiaainis XV, 46 , de ea lena re dicit ζητούντυ αυτῶ λαλῆσαι. Mihi nonclum s ita de hoc Atticilino liquet. Nam ἰδεῖν omnimus his locis , iit & in eo , qhiod hic trahet Scholiastes, Iδεῖν τι i. e. διά τι) σε ἐβουλόμην , dici Potest per fisturam, qua ante-Ceciens pro consequente poni ir: miemus nimium & iplain

ιντυς χἀνειν, quos proprie non est ciun asiquo relloqui.ead. l. 24. Παρεκελευσατοὶ Λέξας. quod in Car. ante

τοιἁδa additit r. iii spectum est, tanti ia in e glossa. Saepe ouidem in Th ydule legitur παρςκσλάσατο και ἔλεξε τοιά- ε: sed non ininus initiar altero illo, Piod hic alii omnes libri liabent, sine aci stante irio illo του ςλεξε, & λέξας. II,

88: Τοιαυτα μεν τοῖς Πελοποννησίοις οἱ - οντες παρεκε

huspi ibi. in millitis non intilli paticis , scit ' patici multisi inperare consileverrunt, ideo paticiores Pio Iue chim multis certamen deti ectare non debetis. I DKER. Stephani con- ted hirant pro at Helim . quem Vul.

Pag. I 88. l. 3. Διδαχθη αληθἐπ προσγενομένη Portus putat, laic nominativos pro genitivis absolutis poni. Hoc non novi in , scit hoc loco non necessarium est. Nam ordo orationis esse eotest, διδαχη ἀλ-ς προσγενομένη περὶ αυτῶν, ὀσα - εὐ ρσυνε μῆP.λον τους ἄμυνομένους; ut nona inativi δσαχη & cetera iungantur cum ε ὐσυνε. A M. ad cap. 78. d. l. 7. Και γαρ πλήθει οψεως δεινοὶ Ita Manlius Cost adverius Gallos cohortans apud Liv. XXXVII, II. Pn Gra, inquit, cor ora, pron Uri O millam come , vasta sta

rem homen us amoraran crepitus: omnia de inaesia composita

ad remorem. Acacius. Ada. Lips. IV de Misa. Roin. II. PV. 189. l. II. 'Eπικομπουσιν Latulat Tliorruus Masis erin κομπὰζω, ubi vitio operarum quaedani cor rupta sunt. . οἱ δ' αν εὶξωσιν αυτοῖς κατα πόδας, το) Distinctio,

487쪽

4 4 ANNOTATIONES

lendam & potitis post αυτοῖς locandan puto: nam vix Graece isci potest , ει κειν τι ιὶ κατα πόδας. Est auten oratio elliptica, qtuun ua stippleas , οἱ δ' αν ει ξω ν αυτοῖς , τούτοις, κατα πόδας διώκοντες, ἐλειντες, vel alitui coriain, aliae pluasi κατα πόδας iungi solent, τὸ εὐ γχον - ἐν-

gi edi, sed paulatini retro cedere volui sse. Eiaclena eii signi-licatio hi litis vcili in iis, quae paulo superitis leῖlinthir, κόσμ* καὶ τάξει αυθις ὐπαγαγόντες , & V, 3o, υπάγειν έαὶ τῆς ' Πόνος. Apud Aristoplianein quo itie Nubila. v. I 3ol, Υπαγε, τὶ μέλλεις; υπαὶ ε est abi , tifer iit intellifinir

Καὶ 1u ἐπιπολυ τοιαύτη ἡ μάχη, διώξεις τε και υπαγωγαi. Pag. I92. l. 4 Αρνισσαν Huius oppuli latillus veterii meminit, praeter nostrum & Ptolen actura . qui in Taulantiis reposuit; at alii redii iis ad Erigonil in siti vilina, qui per Paeoniani 1luens in Axium edicia r. WASS.ead. l. 9. 'Υ πολοοντες Sic et iam Thorna : 'Υπολύω τὸν ρουν, ἰόγουν υπὸ. τον ζυγον ὁντα δεδεμένον λύω. Θουκυδιδης

488쪽

& Thomas Mag. v. δυσπρόσοδος, δυσπροσβάτω. Sic apiui Plutarchiani Potnpei. δυσπροσπέλεστος. Ad hanc tormia in δυσεκβολώτατος 11 Λοκρὶς noster III, Io I. Δυσπρόσβατον his terqtie agnoscit Pollux. Antea male hic δυσβάτω. Προσιων etiam habet Tliomas. Sed intia c. I 3 I τούς ἐπιόντας. MIZASS. In Cod. class. & Thoina erarare scribat uiri est δυσπροgάτω. Δυσπροσβάτω -in contextii scribi voluerat cl. XVasse.εις. I9 . l. 2. Πρὶς Σκιων1N Ita recte plerique libri. In Cis . & Gr. σ a fine excutit, quia eriit in capite vocis sequentis. Vid. ad IV, 31.

lud etiam habet Thoinas Alag. & melius esse dicit, qiram

στασιαστικόν.

liasten. WAss. Scholiaues csicit, πεοὶ pro bmo esse. Probarem, si exeinpiis confirmasset hunc ustum p positionis πε- μ. IIIlerina non reieceThn περιο'ης , quo l est in quibusdam libris. 1 lulas. περιοργης, ωοισμένου. Et asteri verba incera i scriptoris, δε Καῖσαρ περιοργης επὶ τοὐτοις γ ε- νόμενος. Hesychius quoque adverbi uni περιόργως habet. ead. l. 7. Φοβηθεντων Mari . φοβηθέντας, ex interproee pro *οβηθέντων. 'VASS. Od. l. 8. Αὐτοῖς τ11ν έπιν. γεν. Gr. αὐτοῖς τοὐ λοιπού. τὴν π. γεν. Non placet. 4 ASs.

P . 398. I. 7. Ἐρξάμενος πράσσειν Stephanus laic hv-perbaton statuit, & cii in his coniungit illa πρὶς τοὐς 'Mη- ναὶους. Thiicydides saepe πράσσειν ciun praepositione πρὸς dicit. III, 28: οἱ δε πράξαντες πρὸς τους ΛακεδαιμονIους

μάλιστα των Μιτυληναιων. IV, 74: Καταπεπληγμενων ηδητων προς τούς 'Aθηναιους πραξάντων. Et aliis locis critia inplurimis. Sed non minus sine ea. II, 79: Ἐδόκει δὲ καὶ προσχωρήσειν ἡ πόλις ὐπό τινων ε εν πρασσόντων. IV, 89: 'δες δε ἡσθοντο οἱ πράσσοντες το αμάρτημα. VIII, 49:χπως περι τε της τού 'Aλκιβιάδου καθόδου πράσσοιεν. Itaque hic nihil opus est hypectato. Νain & ομολογ&ν ποι- si σθαι πρός τινα usitariam est Thucydidi. III. 28: Ποιουνται κοινῆ ομολογiαν πρός τε ΠΣχητα. & cun γίνομαι V, ead. l. 8. Στρατιὰν μ. π. ποράσειν ως Βρασιδαν Hinc ne confirmatur scriptiirra, aua in viri dom in Aelian. VIII V. H. 2 restitueriint, reiecta Tanacl. Fabri coniectura .

489쪽

4 6 ANNOTATIONES

τεκμήριόν τι παρέχειν φιλιας.

e. id. l. I a. Ἀ πολωλει Διεφθάρη, quod est in marg. liathiel etiam Sciaoliastes, ciun seriptura ultorii in libroruim. ACass. abest haec annotario. Gid. l. I 3. Ἐν Ἀργει In Argolide incit Pompon. Mela II, 3. Sini in designat Pausanias in Corinth. c. XVII: M κηνῶν δε εν ἄριστερα πέντε ἀπέχει καὶ δέκα στάδια τὸ Ἐραῖον. Et paulo post: Aυτὶ, δε το ἱερόν ἐστιν ἐν χθαμαλωτερhi Tns Εὐβοίας. το γαρ δὴ ορος τουτο ὀνομάζουσιν Η - βοιαν. Strabo VIII, peti g. 368, decem stadiis a Mycenis, quadraginta ab Argis abesse scribit. Pug. 2oo. l. 3. Tς Φλιούντα Tegeam Pausan. l. d. Ce- mentis Alexandr. in Protrept. pag. 3 s , S qui eum sequiitur , Arnobii VI, p. 2o7, niillain ratio in habet Scal ger ad Euseb. Claron. p. Io4; tibi ab his quoque Xρυσσα, non Xρυσηὶ δα. vocari Obseo at. de quo supra ad II. a. Od. l. 4. Ἱέρειαν) omnino liρεών Θ ibendum Attico in more. Vide Etyniol. M. auctorem, in voce ἐγχείη . Des:icer lotibus Iunonis vide Valesii notas in Excerpta Polybii p. 3 so ed. Anisiel. ΗUDS. De accentia in iερεια aliter sentit isonias Magister h. v. Od. l. s. 'tan δε Xρυσὸς ulla Meutiliani de Archont. Atti . l. 3, c. 6. HUD S. Scitolia Cass. hic ali Rianto au-

490쪽

ctiora sunt: nan ad ea, quae in vitigati s ediu annotantiiraci vel , και ἔννατον ἐκ μεσου. haec addita habent, 'ἄστετα πὰντα πεντήκοντα ἔξ 11μισυ ἔτη διήνυσεν ἡ XρυσD ἱέρεια. Haec sturima annoriun confici uir e loco Thucydi sis II, a , oim hoc collato.

δογκέα σφίσιν δνόμασται τα προ του ἁστεως. Interpretestiui victim si urbanum faciunt. ile qtio e verisis Pilusaniae nillil intellioiniri Nec uilem esse constat, in hic Hiulsoniis. Polytatis II, 3I, τα Λαοδικια - t: το δὲ δεύτερον , im ait, ἡττηθησαν ἐκ παρατὰξεως έν τοῖς Λαοδικιοις καλ ου μήνοις της Μήγαλοπολiτιδος; & ibid. ss, καὶ μετα ταὐ-τα τοῦ περὶ Λαοδίκια μὰχη. Laiarios eampos Vertit Casau

λου, ἀς Θουκυδιδης , Ἀττικως. 'Aμφάριτος μάχη apti l Suidani ex incerio auctore. eis. l. I s. 'Dγένετο Magis placet Restit Coelicis scriptiira ἐγεγόνει, Pionu Ho non semel Heri Horiis. IVAM. Par. 2o I. I. Io. κώδωνος Scholiast. At istoph. δοκιμα εται - των φυλακῶν φρουρά κώδωσι. Vide Suulain in v oκωδωνοφόρος, & Lipsuna de Militia Roin. lim. 3, Dial. 9 HUDs. Schol. Aristopla. Avib. v. Ii6o, & ex eo Sustias

n τῶν φυλακων *ρουρά. Memorat etiam Scholiastes Dentosthenis ad orat. περι παραπρεσβείας, pag. 236, & Harpocration in διεκωδώνισε. Nec alio pertinere potest locus Parthenii Eroticor. cap. 7, a Valesio ad Notas Maus laci in Harpocrationeni laxulatus. Doctissinio Magio clara debet ve-

라틴어 텍스트