장음표시 사용
551쪽
βούλονται, ἁ προκαλεῖτM. 'Mnναίοις κοινωσαι πρωτον. IV, zo: 'νὰς δε στερηθηναι ων νὼν προκαλο εθα. Et ibid. 22:ού τε τους 'Mηναιους ἐπι μετρiως ποιήσοντας ἁ προυκαλουν-το. Aristophanes quoque Duit. V. 792r Tata' πρεσβειας τ' ἀπελαθνεις ἐκ της πόλεως ναθαπυγιζων, αἱ τας σπονδας προκαλοῖνται. Hoc Daiicydulc 's IV, 19, Chun praeposui ne sic dicit: Λακεδαιμόνιοι δὲ ἱμας προκαλουσαι ἐς σπονίας : 'aae & recte suppleri potes . cum non exprimitiar ; el επι, in inis. cap. 43 , 'Eπὶ την ξυμμαχλν προκαλουμένους. Itaque non admittendum arbitror παρακιιούντες, quod
nargo ha 't, & pro varia lectione annotat Scholiastes. In l. Cass. hoc inter vetitis scribimi', ut aliae interpretationes a magistris pro me. PV. 26 q. l. s. Κοινης γνώμης ta perperii a laederit
PV. 267. l. 7. 'ποντο - παραδοῖναι Thomas Mag. in βουλομαι, ubi einendandus est nummis hini. Pag. 269. I. I. Διαρορωνὶ Διαφορῶν Q. Gr. add. inir. c. 47. S sic alii. WAss. Periniit mr haec etiam lV. 86. PV. 27o. I. I. Δικησ) Gr. της δέκης. Sed in hac voce noster sere articuit in respuit. 'UASS.
d. l. 3. 'Mήνην) Ita nostri & Harpocration. Pl io Aa-Mane, Sosino Anthra. v. Honter. Il. ι, Iso. & Salaiasium ad Solin. p. 98. C. in marg. Θυραίαν. Sed Steph. Herod tus, alii an editis stant. I ixi supra. Respicit ad hunc Thucydidis locum Strabo VIII, 376. 'VAss. Vide supra IV, 36, & Brodaetun II Miscellan. II. ead. l. Io. Προσκαλεσαμενοις Volunt & sibi, & Lacedaenioniis liberiun relin*ii inter se bellum de Cynuria; ira
tamen, ne bello provocentrur, si morbo vel bello ciun aliis implicui sint. Hic an possit habere locvin veri ran προσκα- λεισθαι, mihi non FPiet , ac plane melius puto , φεod habent qui am non contemnendi ins. προκαλουμένοις. Nam προκαλεῖσθαι de hac re dici notius m. quam ut multis
ostendi debeat. Sed alibi quo Me haec saepe permuranriir. id. supra III. 34, & quae viri doctissimi annotariint ad
les, Plato, Xenophon. Haud alibi ramen noster; sed πάντη, παπαπασι, παντὶ τρόπω. M ASS.
552쪽
οικεῖν, etsi alio liii νεμειν epe idem est, P ul οικεῖν. Sic νέμεσθαι & ἐνοικεῖν diversa facit IV, 36: Νεμόμενοι δέ αυτην τὴν Θυρέανὶ ἐδοσαν Λακεδαιμόνιοι αγινήταις ἐκπεσο σιν έmικεῖν. Scholiastes hic νεμειν exponit de iure coin pa-sheiuli: ses fortassis latilis patet illim significetitio, & cleomni inictu ac diralitii intelligi potest; ut p. praec. ν μιτdαι , quod ita Schol. interpretatur την νομην και τὸ κ -δπεχειν. Et I, 2, Nwόμενοi τε τα αυτῶν ἔκαστοιοσον ἀποζῆν, ubi , εαεσθαι non ad solam pastionem coarctari potest ead. l. 9. 'Ο εδει όρῖον παραδουναι Sic ritistin c. 46. 'Lσταμ dicit Pthitarch. Alcib. pas . 3 9: Καὶ Πάνακτον ουκέστως, ἄσπερ εδει, τοῖς Ἀθηναiοις παρέδωκαν. At in Nicia
967, IΠάνακτον ἱστωσαν ου παρέδωκαν.
Pag. 273. L η. Ἐλικια μὲν ἐτι τοτε ων νέος Triginta citiariter annos, vel sortasse plus eo, trum natium fibisse colligit Acacitis e Platonis Alcibiade primo, in qtio Socrium Alci Uadem nondi ini prorsiis XX annos implevisse dicit, S de Pericle loquitur, tan*aam adluic vivente. Pericles autern obiit antio tertio belli Peloponnesiaci. Si s io loriim Siculii in & Conielium Nepotem semesinur , Alcibiades Nun nondum Potuit ha re xxx annos. Naen hic in vita illius cap. Id scribit, eum occisiana, cum annos circiter XL natus ester. Di donis aluein Lib. XIV . p. 4or, mortem illius in annum secundum Olympia A XCIV confert. Iam vero ea, laae hic narrat Thircvclides, incidiant in extieiniam anniunqii artum Olγ mp. LXXXIX, a quo usque ad mortem Alcibi tulis si int anni circiter XIV. Od. l. s. Uς ἐν ἄλλη πόλει Portiri in Continentario
coniecturana proponit, ως ιν αλ λη δε πόλει συδε u Mi
ματι προγόνων τιμώμενος. Fortassis huiiusmodi aliquid stripserit Thiicydides. In viilgata scriptitra ciuis sensus sit, non possum perspicere. Aphul Metirsiuin VI Lection. Attic. I 2 Vertunt, vi in alia auιem urbe, conranendatione Ina
torinn honoratiis. Acacius: iu in aha quisquam Ainate ian-
mamrae aetatis, maioriim alitem fama - qinie non minus
ob lira sunt, qtra in Graeca Thucydi . ne dicam, in priore versione particillam J4 sine causa e sede . cpiam in edα& MK. Onanibus obtinet, ad praecedentia traitii ri. Plane vel assentiendum est Porto, vel, si citi ea coniectura audacior esse videbithir, qinerenta est alia sententia vecto riim M ἐν ἄλλη πόλει, quae, si1 τὸ δε loco imoveri non
licet, ad praecedentia nMώφ μὶν ἐτι τότε ἄγ His puris
553쪽
Te det ent. Ad eos, qui in Var. Dct. Hinisoni de genere Alcibiadis scripserint, adcl. Xylandriani ad Pluintaelii Alcibiadein in pta K. ead. l. I 4. οὐ βεβαίους Portus , non consantes ; Valla, In validos vertit. Melius Steplaanus, non esse tutam sidem LMeedaemonsis; & Acacius, nihil fidei Lacedaemotas haberidum. Sic alibi voce βέβαιος utitur Tsucydules. II, Ioa: Ἀνδρας
οὐ δοκουντας βεβαιους εlναι έζ,iλασαν. III, II : Bεβαιότεροaὰν ἡμῖν ησαν μηδὲν νεωτεριεῖν.
noriam fiebant, iis se opposuisse, ac dixisse, Lacedilemonios eo consilio ciuia Atheniensibus pacisci, ut foetiere cum his facto Argi Us sim potestatena redigerent, ac deinde illis sit, actis Athenienses aggrederentiir. Ἐξαιρεῖν amici Titucyῶ-
καὶ ἀποκτεῖναι. Et hanc esse sententiam huius loci etiam putavit Acacius, qui ἐξελεὶν Veriit perdomare. PV. 274. L I3. Πόλιν τε σφῶσι φιλι ανγ Thomas Magister: ψιλιος ἀγρὸς, καὶ φιλιος πόλις. Θουκυδiδης δὲ φιλ.ια
πόλις λέγει φησὶ γαρ, νομίζοντες πολών τε σφῶσιν απὴ παλαιου φιλιαν. τουτέστι γλην. Videtur Velle, licendum esse
ο καὶ ἡ φιλιος , & in Thucydule η φιλiα tanquam in is lentius, & ei peculiare, annotare. Thucydides quidem cre-
554쪽
Verat varietiitem scripturae, die qua hic monet vulgatus
ecl. Stepla. macliinationem is AlciDiacie ad cimi inveniendos legatos Lacetieinoniorum assilit iram plural us exsequi tur; quae hinc descripta sunt. Pag. 278. l. I 3. Βοιωτοῖς Patito ante in semiuio casu di-XCrat, την Βοιωτῶν ξυμμαχών ἀνεῖναι. Cur igitur hic , &paulo post, tertium adhibet Z Vix pinein, Βοιωτοῖς posse iungi Eum ἀνήσουσι. Fortassis eo pertinet, quod instantivis inter uiri adiungitiar castis vecti, vel adiectivi cognati: ut quenuulnu cluin συμμαχεῖν & σωμαχος Βοι-οis dicitiir, ita et t.im clicatur συμμαχία Βοιωτοῖς. Sic Thucyd. IV, 23, Ἐπιδρομη τω τειχισματι; V, 3 , DH πόλεσιν ἐχρημάτισε περὶ φιλIας τοῖς 'Mηναέοις, & 3 s , Κατὰ την των χωριων ἀλ- λώλοις οὐκ ἀποδοσιν. Idem geniis locluendi in Latinis scriptota is observarunt viri tam, Sallust. Catil. XXXII, φιod nepte insuliae Consuli p-Mans. Vid. Gmnov. ad Liv.
XXIII, 3s , & XXXI, o. Nisi quis putet, laos dativos in
TlHicyclide ita poni, ut saepe alios, qui commodum, vel incol amodum norant; aut deesse pariicipia verbi γψομαι, aut si qliod alitici aptius est: qilena culta ioci Lim PeriZonius ad
555쪽
Od. l. I Μαντινεῖς Gr. Mαντινοῦς. recte. IVASs. Pag. 283. I. I. Κατα τῶν iςρῶν τελεων Demosthenes contra Eubuli dena καθ' ἱερων simpliciter dicit, at contra
λεια, & quid .ρκος καθ' ἱερῶν τελε-ν, docet idem Demin il lenes in Oratione conrim Aristocratem, imi agit de iuretiirando, Plo se obstringebat is, qui apti l Areopagittis cilis alio uena accusabat, quem iurare dicit 6άντα -
των τομι- καπρου, καὶ κριου, καὶ ταύρου, καὶ τοὐπι- έ-σσαγμ M. Plutat Vide in notis ad Appiantim, pag. 432 cd. Amitel. ΗUDS. Interpretatio, quana in Var. GEL ha, et Hudson. est e Blulaei Commentae'. Ling. G. eas. 626, Guilhaec e quorundam sententia ἱερα τέλεια. dici scritat. Sed cum hoc commane fuerit omnibus sacris, ne quid in iis 3 iutiluni. sed omnia integra ac perfecta Dia osseπentiar, ut ex Aristotele referi Athenaeus XV, s , & Lucian. de Sacrisi c. p. 3σπεφανώσαοες το ζωον, καὶ πολὐ γε πρό.τεαον ἐξετ αντες εi ἐντελω ειη, γνα μη των ἀχρήστων τε νατασφάττωσἈ; Veritas est, quod Budaeus init . dicit, Grai cis I*α τέλεια esse, quae tatinis sunt miores & exbiare fi yiae: quales sunt, quas memorant Demosthendi. & alii apiid Henr. Stephaniam ad Appianum, & hecatomime, quas τελειας θυσιας vocat Scholiastes parvus Homeri in Iliad. A. v. 6 . Add. GraeU. ad Luciani Philopietus. pag. 34 . In hac sornritia auteni alii dictini Mur' ἐερων τε -ν, sine articillo των. Itia Lucian l. d. & Timon. pag. 7I, Demosthenes & Aiuiscides apud Bhulaeum. Itaque τῶν merito suspectum haberi potest, cum praeseriina a pleris ueMss. & ecla. absit.
556쪽
Εt ιαμένω eleganter vina futuri possuis. Vide Lib. II, cap.
Hoc recte replictavit Poritis; sed non mesius sithstititu Po- mar . Nam neque pliires uno Athenis Polemarchi. nec soli. si iani plures illissent, inpημοι ἀρχαι erant. Melius Acacius, Uriani transtratias. Ἐνδημον niucyclides I, 7o, opponit ἀποδέμω , & lex Atheniensilin apiret Aeschinent in orat . adversiis Timarchum , qtleni locium etiana taxi ca habent, non longe a principio , ἐνδωους ἀρχὰς υπεtο- ρiοις. his verbis: Mηδε ἁρχnν ἀρχετω μηδεμων, μήτε εν- δημον, μήτε ὐπεροριον μπυ κληρωτην, μήτε χειροτονεπὴν , i. e. Hieron. Wolitio interprete: nre uicto sengi m Mitis Asiceat, sive domi, sive praegre ; sive sorio, sis sustram mandari solito. Qitas Annotationes de senarii Atheniensium &reliquis magistratibus, qtii hic naemorantiar, in Var. Le L significare volti erit Hiulionias, non scio. Suspicor. hoc ab aliqlio e margine ed. sec. Henr. Stepliani transscriptum rnan Hulli onus non ignoristat, nullas exstare Stephani in Thucydidem annotationes post libriini secundum, etsi in marg. Lectores saepe eas ilibet inspicere. Od. I. 6. M 'Aρτύνα ιγ Pthitarcitus in Quaestion. Graec. senatores Didavi torii in 'Αρτύνους vocarem scribit. Sed apii dAmvos alitis is magistrariis suisse videtiir: Artynas enitri Thucydides ab senarii distinguit. ACAC. Est in principio Quaest. Graec. Plinarchi. EAnaliis de Republ. Achaeor. Argis urbanos magistratus, & fortasiis etiam iudices suisse, coniicit. Ut ainent Lacedaemonioriam quidam nragistrariis
μοζω exponit auctor Elymol. Μ. Ἀρτύναι. Hesycnius: ὰρ- τυεν, αντι του διιτασσεν, εβασίλευεν, & ἄρτυνος, ἀρχων. Athenis quoque magistraritum quinisa in genus fuisse, qui θυμι dicerentiir, docet Hassocration. Cum aliten Ἀρ- τώναι hi, quos hic meinorat Ilai di dies. magistratus viis deantur suisse , quaeri potest, cur maluerit αἱ Ἀρτύναι dicere, quam Oι Ἀρτύναι. Nam a recto Auς esse plane verosimile est.
ead. l. 7. Oi Δημιουργοὶ Quales hi fiterint, nihil priscerio aiurn are possum. Valla opifires converiit, sed nunt- me verosimile era, hos potissim lina iuramento praestando
delectos. Itaque magis assentior 'Vinshemio , qui Tribunos pleris appellat. Et H. Stephanus in Gr. L. Τhesauro Δη-
557쪽
μιουργους apud Peloponnesios Dorespae fuisse ais, qui populo praeeranti auctoridiis Dentosthene, Hesychio, & Eusathio. ACAC. Vide supr. ad I, 36. Lucianus Phalar. II
in princ. etiam magistratus Delphorum ita videriar vocare. De Achaeo n rei phthisicae Δημιουργοῖς est apti l Polyhi innan Excerpt. Legat. XIIT, & Livium XXXII, 2 a. Tπι- δημιουργ ους magistrariis, Pros Corintliti quotannis Potidi eam n litet ant, memorat Thiicyclides I, 36. f. l. 9. οἱ θεωροὶ alla vertit vas . Macius pluat esse, qui ad certamina iacra, vel ad oracula consilienda mitte-mntur, de Pithias supra ad cap. t 6. Fortassis hoc fuit nomen orisinario in quotaintana iacetaotrum a pini Mantine ses, in Polemarchi & ceteri erant magistraciis orilinarii. Nain θεωρούς in universiim dici τοῖς τα θεῖα *υλό τοντας, ii των θεiων φροντιζοντας, tradit Harpoci atton. Prioris g neris θεωρους, prohit rin ac temptra postulabat, creatos
fuisse verosimile est. Patito post Oι τα τήλη ἔχοντες V aliae& Porio stim Q estores aeratia Si ostendi potest, hos a Graecis ita speciatim vocata, nihil repugno. Interim sequor versionem Acacii, resipud ma nams. Tιλη, & τους ἐν τgλει
Pq. 28 . l. 7. Παο κράτιον τοπρωτον ἐνίκM Do tissimus Petreiis Fa,tr HI Agonis . 23 olnervat, Thucydiclem hic designationi olyinpia lis apponere nomen illius, qui pancratio vicerat, contra n orem aliorum Historicoriam, aut
ei plerii inque nomen illitis, qui stassio vicerat, adclere si leant: clueni morem e Dionysio Halicarii. & Diodoro Si culo pthiribus osteiust II, Is . Addit, non thanc urentein fuisse Tlhucydidi, ut olvmpiadem solito more notaret, sed ex eo, quod recenter olyin picis agonil his adiunctuin ceria Iaminis genita ierat, pancriatium scilicet; quini Olympiade XXXII receptum Paus incis doceat I Ellacor. 8. Hoc non capio. Nani quoniolo Olympitale XC, quain laic mento, rat Tliucydides, pancriuilina iam Olympiade XXXII rec pium ol, mpicis ίigonibus recenter adiunctuna dici potest portiun est, Dionysium & Diintortim fere ubique tenere morent illum , quem ex us annotat Faber. Sed non credo Ornnes alios elim sectuos. Tliucydides qhi idem etiam III. 8 , nullam rationem halbuit illius. qui stadio victor fuerat.
Nam in designanda Olyn piade LXXXVIII ita scribit:
558쪽
statur Paulanias II Eliacor. 7. quod etiam in Uλυμπιάδωνl uir. Et Xenoption I Hiit. Graec . pag. 4IIm Olympiaue XoIl. iii iein praetur morem I ionvsii d
Diodori, clin iure illos s olos Inonorant , qui studio vicerunt, priino loco euna, qui biga, secundo eum, Gui stimo victor suetare, non iliau.
559쪽
lii x III, r4I . WAM. Suillas ex hoc loco, & ex Homero
να. Annotri tibi pomis, Odyssi. θ'. 26o, ἄχωνα poni pro loco, in cilio saltariir: quod & Eustat litus ibi monet pag. I 19s. Et Holneriis ita etiam alibi. Ἐνακvmurra1ν proprillia est e in liac re verbuin, ostendit Hetalitus II Adve amor. I 4. Pam 289. l. 2. Καὶ του-ετελευτα Ex laoc l o qiu- clana putariant ostendi post e. ol Vinpia in extim aestiati . atque adeo initio alietum ni sit ille adta, quae sim solstiti uni celebrari solitii iiiisie, recepta . & multorinia scriptorian veterii ni testi irroniis conficinata sententia est. Bene respondeterii litisi inus Peravius I X de I Gr. Te p. 48 , ciata post Olynipia nihil memorabile aes ..te illa aestina sit, ThiicyJ- dein mentioni olviriptoriam statim sit biecisse exitiim aestatis. e.ud. L 4. Aiνιανας) Aenienses Herodoto ' ιηνει . circa Heracleam ἐν Τροχ δι, a Perilaebortina oppido Mινία siliat, utictore Stepi . llerodotu in ero sectitiis Plinitis Aenienses a Perihaebis rectius sistinguit: Paen adnaodiim & Murrinus. Uribis sitiini depingiliit Liv. XLIV, 3o, Heliodor. II, ias. originena lus verbis clocet Scytannus: των δε φόνων Ιοκουσι , Λαπκῆν, Flυρμιδόνων τε γομέναι. Δόλοπας και Airi νας, καὶ 'ολυνθιους conii in it Xenophon, S satratio ni iis in hisii Καμπαίαν εdiana narrat. Diodoriri XVIII, p. δὶνιανας, καὶ κλιζαιοι, καὶ Δόλοπες. Ordo Geogr. & hic S alibi zipiid hunc nonnihil turivit. Forae ergo reponendum M ζαῖοι , ut in mari ine, vel 'Aλυζαῖον. Urim Stephan. Ἀλύζεια, Straboni 'λυ α. Apud Mepta lina alibi, contra seriem literarun Αὐξήια , pro Atiζεια. Ovinas est hali llonge ab Acheloi ostiis, & Leucusias, clivm proxiine enumerat Idio lorus hoc modo: Δόλοπες.-δε τούτοις, Ἀθαμαντες , καὶ Λ κα δαι. Gemina loci scripnimi variam lemonem concinnavit. XV ASS
560쪽
ραται νέος ' quini cum alia omni arilentia consuluerentiir
hic suo calore candens 1 eniper novus existit. V ide Pausanitan in Laconicis cap. I 3. HUDS. Κραπιος cxr. passim. απο της κρανώας, inquit Patis antas l. d. Vetustiores tamen cum viil pytis faciunt. IVASS. Paullanias varias huius nonunis caiisas piraclit. Infra cap. π καραια dies fessi Apollinis aptici Lacedaemo illos. tita vi l. Hudson. in Var. Lem
quae hic patito post Iegunti r. τον μηνα πώοὐοα σκντο , upparet, totus hic mensis, Vel cerie maxima illim pars, sacris ac melius t estis aputi L acedae inonios videtur destinatius suisse. Et fortassis talis fuit προμηνία , po quam The-
nienippo in fin. intelli raris: ubi lovein Dias poenas in pthilosophos poscentihiuq respondit se tingit. te . quae vellent, faetiiri ina, seil in praesentia non fias esse qllen cli In lupis
ρων' και ἡδn την ἐκεχ ειρiαν ἐπηγγειλάμην. Qitae etsi ficta sunt, lainen quid in ιερφηνiα observari solithun iberat, indicant; & quod de έκεχειρια dicit, non imagnopere tantiliniinius illei lacro convellit. L io Lib. XXXVIII, pag. 6i,