장음표시 사용
571쪽
ἐγενετο, προφἀσει μὲν περὶ τού ET MATOΣ του Ἀπόλλωνος
Pag. 326. l. 2. 'Uσα καὶ Sine clithio resilini est O --κα , vel, si quis hoc mavult, ὀπα κα . Cap. 79 , δμα κἀ
572쪽
alia lilii ita generis in scriptorii iis Doricis, & aroni limentis veterimus Dorica dialecto scriptis. Od. l. 9. Ἐπιάλλειν HesyclituS ἁπιαλῶ, αποπέμψεις. Etymologici M. auctor in v πιαλος : ἡ παρα το προπεσ2αι
J , 22. Ηται Ἀρηναι η ἁκεων ἡν, pro Aκεουσα : Plana talia etiam alii dii ὰκέων pro Miserbio postrum acceperiinr. Ve-min etiamsi quis hic itzl quoque suini posse τὸ ἐόντων pii tra , tamen aperitiin Cit, noniinutivoS ταὶ Π ἁλλαν πόλεις, S. ceteros, pendere sine Verru , Ploci oratio requirebat; cui 1 Uni modo irretieri voluit interpres, silclei ad , vectunt si ibi anti viam sint. Si scirem, apud alim scriptores Graecos σπονδην nitia ero sing ilam pro metare inveniri, atulerem'. ducente eo scripturi Reg. S caii. coniicere κοιναν έχόντων ταν σπονδαν καὶ ταν ξυμμαχίαν. Νan εχόντων pro εχ ετωσαν non solum Atticos, sed etiani l ores dixi 1ld, certuna eis. In Foedere inter Hierapvinios & Priatisios inter Marinora Arundeli. p. II9, ερπόντων παρ' αλλὰλος π
τηρας ματόν. PIane Imilai persuadeo, Vitium esse in voce όντων. Quae Hruisbn. in Var. Lect. habet, nihil iuvant ad disia ficultatem expediendan . 'Lων pro Aν etiana Dores dicunt. Dieocrit. XXVI, 2: τρίς αγαγον αυταὶ εοι- , i. e. ουσα . Sed in verbis κοινων οπων των σπονδων καὶ των ξυμμαχ ιων non est figura, Paarn πρὶνς δε σημαινόμενον vocant Grani.
573쪽
Nαντινίὶς , καὶ οις εσπειστο, πρόφασιν ἐπι λαχανισμον καὶ
ρυγάνων ξυλλογην ἐξελθὸντες. Etimpules Iphigethia in Aul.
v. 36o: Καὶ πεμπεις ἐκων - παιδα σην Δευρ' ἀποστελ- λων, Ἀχιλλεῖ πρόφασιν ῶς γαμουμ ην. Demosthenes de Coron. pag. I 48: Oτι έζαπεστα/.n ταύτα τα πλοA, πρε- φασιν μεν ως τον σπον παραπέμψοντα ἐκ του Ελλησπόντου
εἰς Λημνον, βοηθησπια δὲ Σηλυμβριανοις. eiad. l. II. G ἀλλο τροὐριον Retinendi liri est *ρούριον, si ostendi possit, voca alii in illini non tantiun de loco, sed etiana de nonni nil ius, qui cust Aliae & prcius ulli catila in eo stant, dici. Sin , praeserreni, quod est in cluitnisclain Mis.
colonia deducta, refert Plutarchius lib. de Virituitius Mulie.
574쪽
riun, ulli deΤytilienis agit , item Conon Narrat. 36. HUDS. Pag. 336. l. 3. Ἐπειδὴ ου πρὸς Vide Dionys. Hascarn. qui Idiialogum hunc, ob varietatena venuste interpositum,aceite ni in is exagitat in Itulic. de Thucyd. S 37. WASS. Dionysiiis Halicaria. non solum nultra vitia oratiorius in hoc laialogo reprehendit; seci etiam satis . perte sisnificat, totuna hoc colloqhii uin a Tlaucyctae conficium esse, quo ineqtie ipse conventui interfuerit. neque ea, quae ab Atia niensibus aut Meliis dicerentur, avrae iverit: nam post ea, qtiae ad Amplaipolin gesta errant, eum patria eiecthun on ne reliqinim tempus huius belli in Thracici egisset reique ipsum testata libro superiore. Satis antinose Thucydi lena defetidit i Acacitis, & e Vita Diucycliciis ostendit, falsii in esse, eum toto illo tempore in Tliracia vixisse, atque etiani ex ipso Thucydide V, 26 docet, eum in exsilio chi in Litrisque paristibus versatiani fuisse. Ac denique imitto iustius e Dionysio quaeri posse dicit, unde ipse oriuiones Aeneae, Latini, Romili . ataue inprannis illini oinni artificio oratorio cla-N,riitrum colloquium Tulli Hostilii cum Metio Alinno ac. ceperat. Non imale haec Acacius. Ac Dionysi iis quoque, si non securiis est aliani divisionem imirarum Thucydiois, in eo memoriae vitio erravit, quod Thucydidem Ilibro sup riore de exsilio suo narrare icribit. De cetem non inale itidi- Cat, multa perplexa, contorta & coacta esse in hoc Dialogo. Od. l. s. 'E σάπαξ Ἐς απαξ CasL Gr. Utrinque militant exemplaria . sed hoc malo. Sic D. Luc. Act. X, I 6, ἐπὶ τρὶς, Hero lottis V. ἐς τρ)u, εὶς ἀπαν Iosephus Ant.
III, p. 349. Seniores bis το ἁπαξ, & sic Suidas. Hippo
niti vhlIn ἀυτου neque cum seininino ἐπιείκεια, neque chin neutris τα παρόντα & μέλλοντα convenire, &, ut apta &congruens esset oratio, detritisse dici διαφεροντα αυτire, nempe της ἐπuικειας. FortaITH Thucydides genitivum αυτούretulit ad τοὐ διδάσκειν.
Pag. 337. l. a. Περιγιγνομενοις Ira ex Gr. substititinius
575쪽
potest esse obvenire, obiangere uepsa: ut dicant Melli, se phitare utile suturum esse Atlieniensibus, eos, oui in periculo sunt, ab iis adipisci, quod aequiana & iustum est. Tlau- cyclul. III, 39: Oταν η κατοιμώσαντι ἐλε ερωσις η , ἡ σια-
λέντι μiiδὲν παθεῖν ἄν κεστον. d. l. I . Και τι και ἐκτος του ακριβους πειγον τά τινα
ωφεληθῆναι) Horia in veri ortim haec, ni fallor, est sententia: iis, qui in periculo ,eriantur, debere erraclesie qua-lenicunque orationem ad persuadenda potentioribus, quae cupiunt; et ianisi ab ea assit exalta sinu ἀκρiβεια, neque accurat illinae apud eos se defendere, iisque purgare se possint. Utrum aluein . qui lautusinodi oratione utuntur . rectius dicantur έκτος, an έπος του ακριβους conari πειρειν,
non satis constituere posstina, & fortassis utriliniue defendi queat. Ἐντος legit utiani Valla, & habent onanes tu,ra scripti & editi ante Stephanum. Pag. 339. 8. Ἀλλ' iiν οι υπήκοοι) Porii Latina interpretatio horuna vectorum abereat a mente Thucyclialis,
quam recte perceperiint Stepi anus & Acacius, praeeilnte et lain Scholiaste.ead. l. I 2. Ἐπονως ) Acacius, fine magno labore. Stephanus , Atra ullam molestiam, id est, nillil nobis facessi negotii
ad Melios, cui non assentior.Pag. 34o. l. 6. Ωσπεὶ Si ωστε accipias pro ιtaque, cum interprete Dion usii Halic. non optri erit supplementis illis, clitae litic in rciuntia. Nec onanino necessaritiin est ad senia lentiana, ut haec cuni interrogatione legantiir, qtrae & a Graev. abest. Ea denata locus ita accipi potest: Itaque . quant una scilicet ex oratione vestra intelligimus, non receperitis, vel non volueritis, id est, non concesseritis nobis, ut otium agentes vobis ero hostibus amici, & neti tris socii sunus. Accusativuin inῆς vulgo coniungunt cum .
δεξοισθε, qui ae pie reseret potest ad seqtienteni infiniti-
576쪽
Vilin εἶμι. Δέχεσosita auteni hac significatione recte dici, ostendi potest e locis veterii in scriptorii in apti l istulaeum in Conrnrennae. LinD Gr. pag. 892. Liician. I i3l. mori. P. 297 . Oι οὐκ ἄν δεξαι'ο ἄνελῖεῖν, εi τις αυτους ἁνεπέμψειε, non vesint, non e piant. Thucvcl. V, 32: Mη δεχομένων δε Ἀθηνα-ν, non volanctus . recisantibus Atheniensious. ead. I. 9. Ου-- δηλοψλ νο' Dionys Halic. p. Is 3έHὐμημα. inquit πονηρὸν, καδε σκολιως ἁπηγγελμένον. MASI. Pag. 34 I. I. s. 'Aλλως τε καὶ) Haec satis obscura stini. Melior, quana V aliae & Porii, videriir esse interpretatio Acacia: niaxinis eram vos insicam colenres, tonias ire aliis, notus maris dotanis flpenoro non fueritis. Ναυκρατόρων recte protrat Portus. Nani sic quo pie Hesychius, & ναυκρατεῖν csciint Graeci, non ναυτοκρατεῖν. Palilo pos ἐκβιὰσαντες, qtiod est in Reg. & GT. non naintis bene litiic loco con-Uenit, Plana viligat tirn έκβιβάσαντες. Pag. 342. l. I 2. Ἐπου αρα Schosiastes έρωτηματικως poni punivit : nam interpretium' πως ουκ ἄν; Itaque ex illi iis idntentia ηπου, ut hic lia, I Gr. i. e. nonne p non nπου s i- ndum, & in fine periossit nota inter gationis ponenda est. P. 343./8. Ἀλλ' ἐπιστάμεθα - πλῆθος Stobaeus p.
eis. l. 9. Κοιιχτερας τὰe ora c) Cod. Dan. & Stobaeiis καινοτέρας, quod non contemnendunt, & melius sentcntiae convenire videtur, mi Arn κοινοτερας. Gesneriis apbret Stobaeum non male ita Latine cxpressit: in ins inlaesum eventus inopinatos atadere, O longe alios, quam Pro multitu- is ut pre ratione. Καινὴν saepe idem esse, quotl παράλογον & παράδοξον, nenio diabit.lt. Π καιῆν του πολέμου, I tria cydides IlI, 3o, i. e. ut Sclaoliastes , το παρ έλπιδα, και παρα δόξαν Τὰ των πολεμiων fortassis defetuli potest.
Si tanten in scripto alimio invenissena πολέμων , id praeserrent; ut in loco Thuc 3 didis modo Iatitato, & I, 78, τούπολέμου τὸν παράλοῖον.
577쪽
g. 347. l. 3. Ἐπιτοπολυ Ar. male έπιπολυ. IDΕΜ. PV. 348. l 2. Ναυτοκρατορωνὶ Ναυκρατόρων rem , Opinor , MK. Illud alteriam vix alibi invenitur. XVAss. Vide silpr. cap. 97. Od. l. 9. Eυμμαχίδος τε καὶ γῆς Non intelligo, qtiaotae sit vis copulae κα . Re . naiuato oretine ins o. unde suis spicor, hic aliquid vitii latere, & fortassis κώ intriistim esse. Rig. 349. l. I. 'Aλλ' ὐμῶν - περιπε ινγ Dionyi. Halio
578쪽
7in haec omnia finxisse auctorem putat. At vide nostriun, 22. Denultie sitnt, indigna licet, Attheniensiuin ducibus
Od. l. 8. Πολλοῖς αρ προορωμένοις Porciis per enallagen dicttim putat, pro πολλο ς προορωμένους, & ησυρο--. Sed serrassis recte dici potest, G αiσχρὸν ἐπισπάσατο πολλοὶ, το αίτους ἐκόντας περιπεσεῖν συμφοραις , multish concistivit, eausa fiat, iit volentes in calatnitates inciderent. Nam clim dicitur έπισπώσασθαι *θόνον, κiνδυνον,& alia, haud dulfiu dativus ali piis, ill εαυτω, vel alius , stippientitis est. Thucydides infinito πεμπε is utitur monomine, ut omnes Graeci . Si eo omisso clixisset, G αἰσχρὸν πολλώς επεσπάσατο συμφορας , nerno, opinor, cleen;ιllage cogitasset. Pag. 3 o. l. I. Εχοντας τὴν υμετέραν ἀυτων ὐποτελη
Μerces vectigali olvioxias ὐποτελεis dici, docet Pollux IX, 31. An agri ni pendiarii etiam ὐποτελῶ dicamir, qitaerant,
qui vulgatain niti iri loci scripturam delanctere volent. Thucydides clui lein imiqtie l omines stipendiarios . non agros, ὐποτελεῖς νοcat. Vul. I, 19, 36. H, 9, & VII, 37. Et eos dein υποτελεi, dicit III, 46. Aild. Lticianum Catapl. p. 444. ead. l. 3. Uς ο ινες - ὀρθοῖντο StobaeuS P. 27o κρειτ- τοσι legit, & εις δε τούς ησσους.ead. l. 8. Mιας περι) Sciroliastes hoc de patria exponiti Eum secuti sunt Valla & Acacius, qtii vertit, pram unicam uesta consillo eonfer are O evertere potestis. Portus e sequenti naembro huc revocat βουλης .& interprinariar, quas
uran. Hoc tot orabilitis est, qiuam prius illuὸ. In his, qhiae paulo post dicunnir, nonnillil cludito, an participia τυχοῖσαν & κατομώσασαν pro infiniti, is, quod Thucyci si usi. uis si trium est, possint accipi, hac sententia: ἔσται την πα-τρiδα τυχεῖν, και μη κατοιμώσειν , erit, menis, p ittaain f licem, vel infelicem esse. Cui hoc non placet, est enim satis durum, ei vel Porii coniectura , η - τυχῶσά τε καὶ μη κατορθώσασα ἔσται , amplecten la; vel pro is a ιστε legendum cstr quain temonem Vallam sive e contemtra,sve quod ita in C sice suo invenerat, seriirum esse, ex illius interpretatione Latina , quam - βιῶs, apparet. Et hoc, cum omnem dissicultatem, quae in lus verbis est, tollat, ac praetinea iστε facile in i at de enerare potiterit,
sine ulla liaesitatione piobarem, si alicuius sibri scripti ali-
579쪽
Od. l. II. Uς ἐδοξεν αυτοῖς παμπλήσtα , και ἀντέλεγον,απεκρίναντο τὰ δε) Fr. Porri emendationem non recipimus. Nihil in textu tulileiultini hic alii nnitatu hun: Vecta eniim, ως ἔδοξεν αὐτοῖς παραπλήπια, καὶ αντέλεγον, deliberati
nena, quae habita filii, inter ipsbs nempe Melios institutam, litiscant, Pilinis lain si initia tis. qtiae antea prolata filerunt, pronuntiantibus, aliis contra sentientibim, queniadn initIn solet fieri , πολλων λεχθεντων έπ' - ότερα, ut noster i qui anaat. Sic usus Ubi te antea verbo ἀντιλεγειν Thu-Cvclides. GRAMΜIUS. Portiis sine causa pro ἀντέλεγον legit ἔλεγον. Sed non abstuχle putat particu him και pol παραπλησια laic habere vini relativi. Nam & sic riirsus Tliu cyclides VII, παραπλήσια τε ἐπεπόνθεσαν και ἐδρασαν αὐτοὶ ἐν Πύλω , quod recte exponi potest παραπλήσια ἐκεi-νοις, α ἔδρασαν. Et sic hoc loco παραπλἡσια καὶ αντέλμγον, itutem accipi potest pira παραπλήσια ἐκείνοις, ἁ αντ- ἐλεγον ni inicii in in clisceptatione illa cum leo alis Atlaeniem sum. Et hunc esse senstini horii in vectoriani existi avit auctor Scholii in civi. Qiss. in qtio sis adscribitin' τοiς προειρημένοις. Ici autem etiam bene dicitiir παραπλώσια οἶς αντ-sλεγον, c uena alnoctuin Poritis exponit suum παραπλήσια
Pag. 3 a. t. I. Tτμποντο Sic pro ἐτρέποντο reposui ex Gr. Ita noster alibi. WASS. PV. 313. I. a. Tο κατα τὴν ἄγορὰν Hoc vix potest intelligi de toro urbis Melioriina. Pitto designari sorii in reman venalium in munitionibus Allieniensiunt. & loctini, ubi asservabatur frumentum, & alia ad usiis milit una, qui ur-hena olatalebant. Id inditant ea, suae mox de frumento &aliis rediis a Meliis raptis dicit Thucydides.
eis. l. a. 'Ε σενεγκαμενοι σιτόν τε και ἴσα πλεῖστα εδυ-
ναντο χρημασιν) ita & Holiuestus. At obsessis quis sorum stippeditaret 8 Legendum χρήσιμα, titilia, nelnpe ad obsidionem aeseransni. Vox illa saepe sine prilepositione &assiunctis inveniriir. Diodorias I, i 4: Προτιμασθαι τὰς τέχνας ἀνευρiσκοντας, ἡ μεθοδευονται leg. μἀοδευονταςὶ τὶ των XPΗΣΙΜΩΝ. hoc est virum. Noster III, 44 τού Θου, V, 92 ἡμῖν. at VII, 7s κατα το χρήσιμον. Polybius I, 4: Ωστε μηδε των ναυαγiων μηδD γει .σθαι χρὴ σιμον - ἀλλ'
580쪽
HIii ν άυωωθῆναι. Amstoteles Nicoin. IX, 12: δόξgu - ρήσιμον ει ναι, δι' οὐ γὰεται αγαθόν τι, ἡ ἡδοι ἡ. R lietori, zO: υήσιμα τά κἁρπιμα. ASS.ead. l. 4. Καὶ ο σα πλειστα εδύναντο χρήμασιν portiis religiose smilitiar scripuiram vulgatam. Sed quis credat, Μeliis, qui de improviso nod hi ediruptione facta tantuli partem aliquam imunitiontini hostiliun , qui Mis iirreliqtie claudebantair, expugnaverant, ten pus & aliam i ictilia te ni CC in meatum alicumle pectinia coinparandi stiperfuisse t Melius est tui seruentiam, trabet Cocl. Ar. χρήματα. Etiani Valla & Acacius vi terrunt, non posse tolerari χρήμασι. Nan ille vertit, petae ex usi furent quam Potuere plurima: hic, quantum poterant ad vjsis necessana. Qua significatione Tlvi cyclidem etiani I, 2 hac voce illam arbaror de priscis G a ciae incolis, νεμόμενοi τε τα αυτων ἔκαστοι δσον ὰποἰῆν, και περιουσων χρημάτων Ουκ ἐχοντες. Nam cur id ibi cuni interpretidiis & Libanio in Progyni n. p. Ii 4 ad pecunian coarctetur, nulla caula est. Qil in & VI, 93, χρώματα &τροφὴν pro eodein dicit: ην τριήρiiὶ ἀπέστειλαν οι στρατηγοι έπI τε χρήματα και ἱππεας, και ρι Ἀθηναῖοι ακούσαμτες ἐψηφισαντο την τε τροφὴν πέμπειν τη στρατια, και τοις
ιπσεας. Si citiis tanton V κτα hic interpretari velit pc- criniani ad stipendia militiani , & alios tisili, belli, clini eo non magi opere contendam. Venerat milai prinuina in inen-rem ὀχημα σι pro raἡμασι , quod postrema litera vocis praecedentis videri poter re absorpsis Iu priniam του ὀχ μα-σι. Sed hoc deinde maxinae ob hanc causain repticliavi, ouod pii tabam usum linguae Graecae Vix serre, ut plati-stra & vehicula oneribus portandis dicantiar mἡματα, quae ἀξαι potius vocantur. d. l. 6. Tοεπειτα) T. ἔπειτα Ar C. Qiis. WAss. PV. 3 4. I. 4. Κατα κρὰτος) Stephi. I. & vetuste cit si κατακράτος. recte κατὰ κρατος, & sic noster VIII. r, Hermionis, Isocrates, Plato. etiam I . Halic. Antiq. III, pag.