장음표시 사용
541쪽
do & Hravorinus. WAss. Huc etiam, si Is Vossitiin ad nillii in p. 84 s tinnir , reserendum est hoc Hesycliti,
Εὐλακια, Ἀρτεμις: nain Diana, ait, eadem est, qIrae G res.
δοκtαν. Propiar si Wionran acceptae ob es iam petamiae . non male vectit Acacitis; de qua Thucyd. II, 2I, δίο δε καὶ ἡ φινγου αὐτῶ έγένετο ἐκ Σπάρτης δόξαντι χρήμασι πεισθη- ναι την ἀναχώρησιν. Eodein modo III, Io, aicit kρστην δοκούσαν, Finionem vinauis. Ex altera scriptiirai δόκησιν nihiliansi sensire extorqueri potest. Paulo post quin lugendum sit aτει , disti rari non potest. Et ira iani ante coniecturam Porti in vulnifestin Lexicis lege tui . Od. l. 9. Tων Λακεδαιμονίων) Eleganter Steph. I. Cass.& Mhosiasti φόβοι τῶ Λακ. & sic alita auctor. IV Ass. P . 23 I. 7. Uς ἐπιτειχισμὸν γ ς no nil his locorii in & laominum aphul omnes .apponitiar, pro M. An sic mi hie elici misit ὼς ἐπιτειχισμον, ad muUtlano ex Ienias, milii non lupiet. In scriptiira l. Gr. ὼς επι τειχι- σμον nulla haesitatio est. Et sic accepit Mhollastra. PV. 232. l. 3. Πλiiν Βοιωτῶν Hinc lux hisce Consiet verbis Pac. 463, ubi pacem thini is in antriina deductam fingit. EL μὰλα. - Ἀλλ' οὐχ ελκουσ' ανδρες ομοίως. Οὐ--δε οὐ ξυλλήψεσθ'; OP si cirae; οἰμώξεσθ' ὐ Βοιωτο Schciliastes ita eadem e Philoclioro annotat, qhrae hie scribit Thiicydides.
542쪽
dum. A a male abest a G. WASs. Uti Αργιλος) G. Ἀγρ. nisi operariini mendum sit: naale certe. nomen habet a mure, qui Thriicum lingua γιλος. Neque aliter scritat Herodotus VII, IIs, aut Str sonis Epitomator p. Io9. Σκωλος est Boeotiae opp. Vide Strat curena IX, 4o8. Σπαρτωλος πόλις Mακεδονιοει', ut Thucyd. in L. Steph. Thucydides II, 79, την Βοττικὴν Vocat, atqtie ex eo recte Harpocrat. & Suidas: haud mendose, ut ait tilinat Berice litis. M Ass. Scolbura liic Tlitic ides non Boeotiam, sed Olyntisiacam , qticina memorat Eustathius ad Homer. Il. II, p. 26s , videtur designare. Nam Boeoti non erant inter τους τὸν φ ρον ἀποδιδοντας. Od. l. 8. Σιγγαίους Σλγ ος, πόλις περὶ τὸν Aθων. Ste-plianus. Vid. Herodot. VII, I 22. . ead. l. I 4. 'Eν τω δημοσ Leg. έν τω δημοσίφ τω cuin
Reg. Cass. Sic inst. cap. 2o, - έσβολὴ η ἐς τ/ν Ἀπιικὴ, Qtis. redie. WAss. Heraldus Emendat. & observat. cap. XXXVII putat, hoc laxius accipiendum , qua in laciunt interpretes Thucydidis, & vertit, qui Populo Athenicis p Hue serviunt Athenis. Reprehendit eum Salinasius observ. ad Ius Attic. & Rom. pag. 642, ac negat ἐν δημοσ- εἶναι dici eos, qui pissilice serviunt: δημόσιον alitem Scholiaste ad h. l. & Helychio auctoribus este carcerem. Recte Saliam asilis. Agit Tnucydides de his praecipue, qiii in Sphacteria capti fuerant, de quibus recipiendis valde laborasse G. cedaeirionios, supra plus semel dixit. Hi autem non seria vi publici facti, sed in vincula pissilica contem crant , IU.
1 & 3 . Δημόπιον laic cum aliis etiam Pracaeus ad Aet. Apost. V, I 8, carcerem interpretatur. Pag. 233. L 7. Σερμυλωνὶ Σεομυλta urM περὶ τον ῬυνStepli. Nempe sinu Toronico. ita scribit Hecataeus. Herodoto Σερμύλη. CantacuZentis II. p. 78: Ἐκεῖσε δὲ ἐστρα - τοπεδευμένω ηγγελλετο ὐπό τινος δρόμω προς την ἀγγελέαν ἄρμημένου , αὸς περὶ τὴν ΣFPδlΥΛΗ Ν πόλιν , πάλαιμεν ωκισμένην, νυνὶ δὲ ὐπό τινος, ως ἔοικε, πολέμου κατεσκαμμένην, μεταςb Παλλήνης και Αρω, ἱζάκοντα προσεσχον νῆες Περ καὶ, καὶ τα ἐκεῖσε χωρ- πορθου ν άποβάντες.
543쪽
in Aristocriit. 438. Plutari clium in Dione circa finem, DIO dorii in XI, pag. 288, Reinesti Insc. VII, 26, Fabrettrum Insc. c. Io, p. 674, Dion. Halic. IX, 48. Ass. ead. I. I 3. 'u-νω ταu ξυνθήκαις γ portus mμενω . sciastra, reclamantibus colicibus. Et ira noster etiam inir. c. - . Praesens habet Vim latini, unde recte sequitur' παραβήσομαι. Appianus Libycis, Aiδομεν ὐμῖν εἰρήνην, & αulen foraria in Syriacis. Silius Italicus, Se ne, & monti is m
καὶ Ἀλ1ν- ἐν πόλει, καὶ Λαα. εν Ἀμυκλαέω. At c. 23 ad eundem in cliun locinus est, nec libri clivoriunt. WASI.
ead. l. 7. Ημερων ὀλιγων παρενεγκουσων muris diebio abaetis. Sic cap. 26: εὐρἡσει τὶς τοσαυτα ετη καὶ ημέρας ου πολλας παρενεγκούσας. Heruchius: παρενεγκεῖν, προαραθεῖναι. παραβαλεῖν. Doctv eli. in Annalissi. Thucyd. ad Olvmpiad. LAXXIX. 3; uia lege de riuionibus temporis a Tlim cyclide notati clisputantem. ead. I. I 4 Κατα Δέρη δὲ καὶ χειμωνας ἀρδμων Hane rationem Diti clidis vividendi nareationem historiae per aestates & hiemes veteres quidam improbaverunt. Vide Dionysium Halicarn. περὶ του Θουκυδεδου χαρακτῆρος cap. 9, & Theonent Prosymnasin. c. 4, p. 43.
544쪽
Foed. Hierapvin. Ai δ' ἔτι κα κοιναὶ συμφέροντι διομώσασθαι, κύριον Πτω το διορωθέν. mss.
esse censet Acacilis. HUDs. Acacio assentinir Dod vellus in Annalib. Thucyd. ad Ann. XVIII belli Peloponn. p. I98. sed putat legendiini και -τα ετη μὲν καὶ δια μηνας. Pag. 244. l. 8. Κατελαβον Si unus alterve honae notae Codex cum ea scriptura . quain corrector in Gr. inter Verius scripsit. consentiret, eam non reiiciendam putarein. Plutarchus pag. 8o6: Τλ δε τελη των Λακεδαιμον-ν 6νω, καββαλόντες τον IIειραιὰ καὶ τα μακρα σκέλη. καθελεῖν vicit Xenophon. Il Graec. p. 46o: Tποιούντο εiρή-
545쪽
νην , έρ' ἶ -τε μακρα τει χη καὶ δεν Πειραῖα καθελόντας Diodor. Sicul. p. 389 περιελεῖν. Uid. Ετη δε - εο εν. Non videriar concocilare Xeno phon. Nam Lib. I 'Ελληνικων ait , viginti octo clurasse annos, & viginti novem Ephoros nominat, & nunierat usque ad recsinini Lysandri , post pMena factam & muros everios& Sannim captan . Sed Xenophon numerravit priniiun &ultinium annii in integros; Thucyclides vero exactilis. Palinmerius Exercitat. P. 2. I UDS. Pag. 24s. l. 6. Oυ πολλὰς γ Haec desunt Gr. perperam.
λοποννησiοις; sed minus elemimer, in fere alias. IDE M.
Pae. 248. l. I. Anυ τού δίμου τῶν Ἀργειωνὶ Vide ad IV, 78.ωd. l. 7. Δια τας ξυμ εορας Aliter, & rectius, miani Scliosiastes, hoc accepit Diodoriis Sicul. XII, 324: T
Λακεδαιμονίων τεταπεινωμένων τη δόξη διὰ την ἀλωσιν τῶν έν τη Σφακτηρια νήσω.
Par 249. 7. Πλεον τι ειδότας Stephantis vertit: mainos suιActia ratione, vel, rebiu naelius compertis. Acacius non
male: neque enim itus , ns quid prae illis scientes, Des
itinxit Portiis in versione, ac deinde supplemennini ad li-esit , m O Ws 'si sotatatem cun illis facerent. Sed ordo
verboriun est , ωρμηιπο καὶ αυτοὶ εκαστοι ποιεῖσθαι ξυμ-
μα Βιαν πρὸς τους Ἀργείους. DF ομαι ciam Infinitivo est aphid Thucydulem III, 4s, 9a , & aphul omnes alios. Viis de Th. Μagist. in βούλομαι. Et ξυμμαχ iαν ποιεῖσθαι πρός τινα Thucydid. saepissune. Vici. supri c. 22 S 27. Pag. 2s I. I. I. Ην μή τι θεῶν H iec verba in omnibus laedeTibiis stibintelligi debem, non enlin diserte continen-Disitiroci Corale
546쪽
tiar in superiore formilla: vel eani minus integram auctor ex lubuit. paulo intra tamen eadein se legisse aiunt Corinthii. Hanc focinia lana neglexit Brissonius. 'VASS. d. l. I 3. Uμόσαντες, εκεένοις Ουκ αν εὐορκεῖν) Ita haec viligo distingit tinnii . Sed distinctio potius post ἐκείνοις υidetur pone tui l. patito ante, ομόσαι γαρ αὐτοῖς ὁρκους. Et infra cap. 38, ομόσαι δρκους ἀλλ ἡλοις. Sic quoque accepit Valla, & rectitis vertit, quam Pori . Pag. 232. l. I. Εἱρησθαι δ' ἴτι ii. m ora hic abutui re, ut C. I , λεγει - δτι οἱ ἄνδρες λχας ου μένουσι, & si1
pe alita, putat Nephantis App. ad Script. de Dial. p. 7s.
ead. L l4. Λεπρεου) Car. & Reg. Λεπρiου, & hic pati-lo post Λεπριάταις. Usitatior scriptiara est Λέπρεον. Seo Λ πριον etiam est in Callimaci o Hymn. in IoV. V. 39 , e eoque in Scholiaste Aristopli. Acharnens. V. 724, & ex hoc in Suida v. ἀγορανομιας. Item in Ptolemeo pag. 9o,& Stricione VIII, 342. nisi tamen ibi ei ror Operariim typographicariun est: natri alibi semper in eo est Aa πρσον &Λεπρεάται. Suidas h. v. habet Λεπραιον. vitiose, opinor, nec credo iisquam ali in eam scriptiaram inveniri. Plinius
Leprion & Lepreon diversis iactes facit. Illud IV H. Ν. s. in Elide ponit; laoc cap. seq. in Arcadia, & quiclem, quasi
distinguendi causa, scribens raon Areassiae. Videtur duas ex una urbes secisse. Nam Pausanias, Smibo, & alii non nisi unu in Lepreon Triplayliae, citiae regio Elidis erat,
memorant. Venim Lepreatiis deincie inter Arcadas connumeratos suisse, tradit Pati lanias V, s. Sylbii spiri ibi in Callimactro legit Λεπρσιον. Sed non scio quid sit, quod dicit, apii l Siti jam in uno loco Aristophanis esse Λέπρεον per e, in duobus aliis Λέπρειον per ei. Nam apud Suidain in iis, quae dixi, locis non Λέπρειον , sed Λέπριον, Λέπραιον,& Λεπρεον legirur. Plura de Lepreo cl. Wrile ad cap. 34. Pag. 233. l. 3. Λυσάντωνὶ Ιn Cass. manu rec. inter versus scribitur Iiγουν καταλυσὰντων. Unde apparet, scriptiIram, qtiae in Marg. & Cana. est, ex interpretatione esse. d. l. S. Διi τω υλυμπίω Recte τω Διὶ τω Uλ. & sic Thona. Mag. in ἀποφέρεσθαι; qtuomodo p. 29I, Tου Ἀπόλλωνος του Πυθεως. Vid. ad p. 28o, lin. Io. Thomas Magister τάλαντον legit. forte rescribendum τάλαντα ψ τω Δ. Talernendii tra Alexandrini Clementis codices inquinat Strona. I, 24 I. Ἀσαμὰν pro 'Aσὰ μα. WASS. Tholmas l. d. ἀποφερειν καὶ ἀποφορα τὰ παρά των ἡττόνων τοῖς μειζοσι παρεχ με-
547쪽
dirutator iunt omnino hiatis civitates nominis. Prim Tlir ciae mediteri aneae inter Hebrum & Melaera an noe, haud longe a Stetitoris Iam. Adi Antoninum in Itinerar. De
mach a die, ad amnem Melania cruran cant; inde postero ais
cmsela pere L A JU sis via derem talEum Me missus, angusta, eonfragosa existebat. Deinde, inquit, per samran usque tis rem aran Bentadium Bendis Thracum Iinglia appellatur L iana Ostra loco apem msin. Postero G ad Hebra moratiun es. Idena XXXI, 16, regioniis isti iis castella hoc recenset ordine , Maroneam, Aeniun, crasti, Dorisciam . Serrheum. Alibi oppidum vocat. Mela II, 2: Bysaniae Samio m , O Inms allauando is ela. Plin. cliti exseripsit, ininiis redie ex ni et cy sua. Ita ranien Ptolemaeus III, Ir,& Niceras Chon. l. a. Strabonis Epit. N Μακεδονια περιορ ἐζεται τη διὰ των ἐκβολων Lβρου ποταμου, καὶ κυψελειν πόλεως. Ita & ,rcto. Luerpretes inraulipue ex ita verbis
548쪽
pe enim acceptis fluvitim Cypselum confinxeriint, qhien tam Strabonis, quam Epit. Hudsonianae editionis Inclices mananiun servant. Aphul Ethnicographitin & Appianum MitIarulat. 349, τὰ X- α & απο Κυψελων recte. In Notitia Vet. 1 crisirair ὁ Κυψάλων Episcopus, prorsuS mendose. Subscripsisse Episcopum Concit. Constantinop. Gen. U. anno Otristi s 3 celebrato, ex Concilioriim corpore patet. Hodie itixta Letinclaviviri est I ala, Bellonio v o C.
scripsit He lonis VII, ro8, potius designalse, interqtiem S τα Κυψελα inedius intre venit Hebriis. Hanc opinor ur- liniri comit lit Cypselias, sed Eetionis, Corinthiae Tyra nus Wwβόητος, cim A. M. MV-XT. Is utique est. cuius historiain contexuit Historiae parens Herodotiis V. vet, & a quo etiam orinthii olim Crasta denoini nati stini. Ad acta eius alliu1unt Theognis 889, Agaclytus, & The Phramis de teinpora is, qtioriina fragmenta coni Vavis Suid . Conferat stii hostis lector Aristotelem Polit. p. Is 2,
164, 246, Strabonem VIII, 333 , 378, Polyaenum V,
3I , Palisan. II, 4, V, I , Aelian. Var. VI, Iet. Virmi l. Deserit aneisti hul lim faucibio Immon Cypleficae mam mura repra Conini. Ambraciam etiam in Epiro fi atrem eius Torgiim condulisse, memorat Antoniatis Liberalis. Erat & Cypsela opp. havit longe a Tarracone in Geltiberta . sed conditor & origines vitis iiixta nulli latent. Sponsorem dabimiis Avienum in. Μarat. 32s : Iinminu in ta rens. tum iugum c eleban selim in usque sit am om-ςe raretni. Hae inlinisse eivvat Cypselam, Iam Frma tantum . iam Alabanssicum. mensinere Alaban istum Plinius. &nurniis Tristini. Atua item exstat apud Ptolemen in in Celtiberia. Denique alius assiauc restat lon e anticiuior CHpselus Aepyri fili , Arcadum rex. qui A. M. Dctem Cupsela indavit ad Alpheum circa Heraclidarii narediuina . Hic item princeps in tantam claritatem devenit. Aς αυτοὐ απογόναu, ait Pausanias. Αἰπυτἰδας ἀντὶ ναα- κλειδων κληθiῆναι. V. Polyaenum I. II. Sed ait alnus Niciam in Arcadicis de eitri aetate v. Ionsi uni de script.
549쪽
τον του κάλλους ἄγωνα ἐπιτελέσαι, καὶ ι ικῆσαι πρωτον αὐ- του την γυναῖκα 'Ilρωδικην. επιτελειται δε καὶ με χρι νυν aἀγων ουτος. και ἀγωνιζόμεναι γυναῖκες χρυ φόροι πο-ἰονται. Haec demuna est urbs ilia, cyaam inuro circumded
riint Mantinienses. Haec ad loci hii uis sui finiri & a Geographorii in filiis intacti illustrationein Nun faciunt, quam
Od. l. 8. Σκιριτιδι Vide omnino Holstenilim ad Si phan. XVASS. g. 218. l. 7. Λέπρεον Supra cap. 3I Q. Λεπρίου. L Ireon in ea parte Eleae, qtiae Polubio IV, 7 , Tryeli ia, tibi nautici situs ignoti oppida inen orant lIr. Scylax , Ptolemaeus ad mare posuere. Idem fecit & Dicaearcinis , Emiae nomine a Cicerone reprehendi uir Epist ad Aniet. II, 6. Strzibo XL stadia a mari abiitille tradit. Men Maris S Minuae opp. condiderunt Λέπρεον, Magisthim, Tltrix , Py viai, Epium, Nudium; quocii in pleraqueie nostra. inciliit Herodotus IV, 148, inemoria deleveriant Elei. ConfXenopli. 49I, Plin. V, 6. Zenodotus,eν ε' Ἐπιτομῶν, Καυκώνου φησὶ του ΙΙοσειδῶνος και Ἀστυδαμε ας της Φορβάντος γενεσθαι τον Λεπρέα, ον τὸν ρακλέα κελευσαι δεθηναι ρτε Αυγεαν τυ μισγον ὰπ-τει. Noster Ae εου , Λέπρεον , Λεπρεαται. Λεπρεον ΗοMot. Scvlax, Strabo, Polybilis, Laertius, Ptolemaeus, Ilephaestion, & Ptolem. Geog. Herositein Λεπρέας, apti d Zen Otrum aliosque. Plinius Lepreon. Scirol. alitem Aristoph. Actiaria. Λευ ον cum C. scribit, perperain. in vi idein Lapna intula inter Asiam Lesbiim
αλλὰ τὸ χευμα Κεῖνο Νέδὲ1μενόμηνε. τὸ μέν ποθι πουλύ κατ'αυτὸ Καυκώνων πτολιεθρον, ο Λεπριον πεφὰτιπιαι, Συμ μ
ρεται νηργῆ. Ini Schol. ορος Ἀρκαδων ο Καύκων, & Λέπριον sed ὰπο Λεπρέου agnoscit. ScriDe Λέπρειον πεφατισται, vel etiam Λεπραῖον, quomodo Silidas diserte laudat v. ἀγορανομέας. Idem alibi Λεπραῖον της Τριρυλίας πολις. Cum ga
550쪽
d. l. xx. ονυς έπίτιμοι Laudat Thomas Mag. in 1πιτιμος, & exponit, ἐπὶ τιμης -ὶ ἀξιώματος ἔντες. Suidas, μίτιμον, πλούσιον, η τον μη ἀτιμον. Et Auctor Etymolog.M. 'μέτιμον, πλούσιον, ἡ τον μη ατιμον κατὰ νόμους, ἀλλ' ἔχοντἀ ἐξουσίαν καὶ δημηγορησαι καὶ δικάσασθαι. Locus Liiciani ab utrovie assariis est in Toxari pag. so. Od. l. 13. Mήτε πριαμλυς τὶ, η πωλούντας, κυρίους εἶναι Non apparet ratio, cur Porius abierat a sententia, quani expressenii Valla, & recte sectitiis est Acacitis, ne lue iis enireres vendendoe isti esset. Et ne qtudem satis truelingi potest illa interpretatio, ut nullana mustatem haberente in rerum - qim veniasisnt. Participia πριαμένους &πωλοὐντας ponuntiir pro Infinitivis, ut mille locri apud scriptores Atticos: laeni usum Participioriun Budaeus &alii dudum observaritnt.
Vissi Thucyd. IV, i M. Θυσπαν legit Du. Strabonis 33 I. Herodotiis vero Θύσσον, Plinius Thysshm lesunt. Δικτι- διῆς vix alibi inveniuntiar. Iteriun hiatis gentis mentio V,
Pag. 26 I. l. Io. υχον , t To. Ex hoc loco escinirtenaphis anni, quo Ephori inagii tritin initam, nempe aestate inclinante, vel auctumno incipiente. Palin. in Exe citationi b. pag. 2. ΗUDs. Diem, quo novi Ephori inierint, definit Uodwellus in Ann. Thticvd. ad ann. XI helli Pelop. post diena VIII Oct. Iuliani, & sic in mare. scribi tu bet, non post OEL XII. quod est in marg. ecsiti Thucycliclis.
Pag. 263. I. I. Παραιῶσου γ Antea παραδώσωσι. UASMead. l. 4. καὶ οἱ Κ.) O. Gr. Ar. C. arrichilum προτακτι- κον respuunt. C. 3 , οι τε Ἀθηναῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι. ID ΕΜ. ibid. Ἐπεσταλμενοί) Sic paulo post de mandatis sine scripto: ἐδέοντο τούτων, ωνπερ καὶ οι ἐκ της Λακεδαμονος αυ- τοῖς φίλοι επιστάλκsσαν. Vide ad Lib. IV, cap. 8.Pag. 264. I. II. Tα εἰρημένα προκαλούμενοι Portus in Commentario interpretati ir: ad ea provocantra, ouae duo ii si viri postulaverans: A qiabo egerunt. Sententia es I: hortantes
ad ea perflanda, de psbus rictum erus, id est , de societatechina Argivis ineunda. Saepe ita loquinu Thucydides. II. 2: Ἀπερ καὶ τὸ πρότερον ηδη προὐκαλεσάμεθα. Et, 'οτε ἀδύνατα σφισιν ει η ποιεῖν, α προκαλεῖται. Ibidem 7ν. i