Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

501쪽

ἰουλιον μηνα εξ ανάγκης ἐν Κωνσταντινουπόλει διατεινόμενοι προυλεγον. κἀγὼ μεν ἐνόμιζον ἐς Κωνσταντινουπολιν ἀναβησεσθαι, νυν δὲ πάντων ἔρημος

καὶ φυγὰς εἰς λόφον ηλθον, ευρηκὼς ὁ δείλαιος β

προσηγορίαν ομωνυμον οτι Ζηνων βασιλευς Ῥωμαίων την μεν ωμότητο,

Π ἐκέχρητο Λέων, ἐν τη φυσει Ουκ εἶχεν, ουδὲ τὸ

θυμουμενον απαραίτητον αυτῶ καθειστηκει ἐσάπαξ, οἷον του Λέοντος διέμενε. καὶ την γε προαίρεσιν εν λοπολλοῖς εἶχε φιλότιμον, καὶ δ ἔπραττε, δόξης ἔνεκεν κα4 του θαυμάζεσθαι ἔπραττεν, ἐπιδεικτικῶς μῶλλον η ἀληθῶς. ου μην ουτε ἔμπειρος των πραγμάτωνὴν ουτε εἶχεν ἐπιστημην, δι ἐς ἔστιν ασφαλῶς τὰς βασιλείας ἰθυνεσθαι. προς δὲ κέρδος καὶ λημμα ουχ ibουτω μεν ἐμμανῶς ως ὁ Λέων διέκειτο, ουδε ἔπλαττε μη ἄντα τοῖς κεκτημένοις ἐγκλήματα, ου μην ουδε παντελῶς κρείττων υπῆρχε του πράγματος. καὶ χρη στῆς δν βασιλείας ἔτυχον μαῖοι, εἰ μη Σεβαστιανὸς ὁ τότε παραδυναστευων ἡγεν αυτὸν ὁπη ἐβου- 2ολετο, καπηλευων ἄσπερ ἐξ αγορὰς ἄπαντα, καὶ μηδεν ἄπρατον ἐῶν ἐν τῆ βασιλέως αυλῆ διαπράττεσθαι, ἀλλα τὰς μεν αρχὰς ἀπεδίδοτο πάσας, ἰδία μεν εαυτῶ, ἰδία δε λαμβάνων τω βασιλεῖ τὰ τιμήματα ' καὶ εἰ προσῆλθεν ἔτερος βραχυ τι προστιθείς, ἐκεῖνος ην 25 αἱρετώτερος. των δε ἐν τοῖς ἀρχείοις γινομένων απάντων ουδὲν ην Ο μη λαβὼν ἀπεπίπρασκεν. εἰ δέ τινα τινι Bernii.) ἀρχὴν των περὶ αυτὸν ὁντων ἐχαρίσατο Ζήνων, ἄσπερ παλιγκάπηλος, αυτὸς ταυτην ολίγου παρ' ἐκείνου λαμβάνων ἄλλοις παρεῖχε του πλείο- 30νος, Ζήνωνι τὰ κλέμματα παρέχων. Ζήνων βασιλευς Ῥωμαίων. δς Ζήνωνα τον ἐαυ-

502쪽

τos υων διάδοχον καταλιμπάνειν θέλων κομιδῆ νέον, προῆγέ τε δι αξιῶν καὶ σωμασκεῖσθαι ἐκέλευεν εις ἐπίδοσιν της ηλικίας. οι δε βασιλικοι ἐνεξουσία γενόμενοι του ἄδην τὰ δημόσια καταναλί-5 σκειν συβαριτικῶς τον νέον κραιπαλῶν ἐνηργουν ἐνῆγον Κusteriis), καὶ μαστροπευοντες αὐτω τους συνηβους προς τους των ἀρρένων ερωτας λυσσῶν ἐπαίδευσαν ἐκτόπως. διαίτης ουν ἐν ηδοναῖς καὶ τυφω τιθεμένης τὰ καλὸν ἐθὰς γενόμενος, καὶ τηνI0 υποτυφομένην αλαζονείαν επὶ τη βασιλικη καραδοκία διὰ των προσώπων ἀπεμφαίνων, ἀκροβατεῖν τεῆρξατο καὶ μετέωρον τον αυχένα αίρειν και συλλη- βδην φάναι προσέχειν πῶσιν ως οἰκέταις ἀνθρώποις. ἀλλ' ὁ πάντων ἔφορος την φυσικην καὶ διδακτηνI5 κακότητα αυτου τεθεαμένος, διαρρευσαντα τῆ γαστρὶ καὶ ἀναισθήτως επὶ πολλὰς ημέρας ἐς την ευνην ἀποπατουντα, πρόωρον των ανθρωπείων ἐδικαίωσεν ἐκβηναι. Suidas v. Zήνων et parti in uv. ἄδην, μαστροπευοντες, διαίταις. Malchi putat Vale-20 sitis. Ex iis viae leguntur p. 396, 1, in D: apud Suulam vv.

ἐξῆλθεν, ἐξέβη, ἐτελέσθη, 'πιτι Ζήνωνι παρ' ἐν εἶχε δόξαν ἐξῆλθε τὸ μάντευμα. αντὶ γὰρ τῆς βασιλίδος

ώς ωετο πόλεως, εἰς λόφον συγκλεισθέντι τὸ αυτὸ δνομα ἔχοντα συνέβη τὸ πέρας του βίου , cpium

25 postrema ab historia prorsus aberrent, Mulierus corrigendum suspicatur τὸ πέρας του ἰουλίου. Sed videntur potius postrema ex iis liae hic sunt p. 397, 17 lucta et cum prioribus confusa.Jχτι ὁ Λυγουστος ὁ του 'Ορέστου υἱὸς pii 'Οδό- 10M αχος) ἀκουσας Ζήνωνα πάλιν την βασιλείαν ἀνα- κεκτῆσθαι τῆς εω, τον Βασιλίσκον ἐλάσαντα, ἡνάγκασε την βουλὴν ἀποστεῖλαι πρεσβείαν Ζήνωνι ση-

503쪽

μαίνουσαν ώς ἰδίας μεν αυτοῖς βασιλείας οὐ δέοι, κοινὸς δὲ ἀποχρήσει μόνος ἀν αυτοκράτωρ επ' ἀμφοτέροις τοῖς πέρασι. τον μέντοι υδόαχον υπ αυ- τῶν προβεβλῆσθαι ἱκανὸν ὁντα σώζειν τα παρ' αυ- τοῖς πράγματα, πολιτικην ἔχοντα συνεσιν ὁμου καὶ sμάχιμον ' καὶ δεῖσθαι του Ζηνωνος πατρικίου τε αυτω ἀποστεῖλαι αξίαν καὶ την τῶν 'Ιταλῶν τουτωἐφεῖναι διοίκησιν. ἀφικνοῶνται δη ἄνδρες της βου- λης της ἐν μη τούτους ἐς Βυζάντιον κομίζοντες τους λόγους, καὶ ταῖς αυταῖς ημέραις ἐκ του Νεπω- 1οτος ἄγγελοι, τῶν τε γεγενημένων συνησθησόμενοι τῶ Ζήνωνι καὶ δεόμενοι ἄμα ταῖς ἴσαις τῶ Νέπωτι συμφοραῖς χρησαμένω συσπουδάσαι προθυμως βασιλείας ἀνάκτησιν, χρηματά τε καὶ στρατὸν ἐπὶ ταλαδιδόντα καὶ τοῖς ἄλλοις, οἷς δέοι, συνεκπονουντα την Ιοκάθοδον. ταυτά τε λεξοντας ὁ Νέπως ἀπέστελλεν.Ζήνων δε τοῖς ῆκουσι, τοῖς μεν απὸ τῆς βουλῆς ἀπεκρίνατο ταῶτα, ώς δυο ἐκ τῆς μ βασιλέας λαβόντες τον μὲν ἐξεληλάκασιν, ' θέμιον δὲ ἀπέκτειναν καὶ νυν τὰ ποιητέον αὐτοὐς ἔφη γιγνώσκειν ου γὰρ roῖν βασιλέως ἔτι ὁντος ἐτεραν ἡγήσεσθαι εἰσηγ. Belch. γνώμην ἡ κατιόντα προσδέχεσθαι τοῖς δε ἐκ του βαρβάρου ὁτι καλῶς πράξοι παρὰ του βασιλέως Νέπωτος

την αξίαν του πατρικίου δεξάμενος οδόαχος' ἐκπέμψειν γὰρ αυτόν, εἰ μη Νέπως ἐπεφθάκει. ἐπαι- 25 νεῖν δε ώς αρχὴν επιδέδεικται ταυτην του του κόσμον φυλάττειν τον τοῖς Ῥωμαίοις προσήκοντα ' καὶ πιστευειν εντευθεν ώς καὶ τον βασιλέα τον ταύτατιμήσαντα καταδέξοιτο θἀττον, εἰ ποιεῖν θέλοι ταδίκαια. καὶ βασίλειον γράμμα περὶ λ ἡβουλετοωπέμπων τῶ 'Οδοάχω, πατρίκιον ἐν τουτω τῶ γράμ ματι ἐπωνόμασε. ταῶτα δε συνεσπουδαζε τω Ν

504쪽

πωτι ὁ Ζηνων ἐκ των ἐαυτου κακῶν τὰ ἐκείνου οἰκτείρων καὶ τό γε κοινὸν της τυχης εἰς υπόθεσιν ἔχων τῶ δυστυχουντι συνάχθεσθαι. ἄμα δε καὶ Βη- ρίνα συνεπώτρυνε τουτον, τη Νέπωτος γυναικὶ συγ-5γενεῖ ουσy συσπευδουσα. Exc. de legat. p. 93-94 Par., 235-237 Niebulii'. JDτι ἐν τῶ εξῆς ἔτει ἐπὶ Ζήνωνος πρέσβεις ἡλ- 11

ν ἐκ Θράκης των υποσπόνδων Γότθων, ους δὴκH φοιδεράτους οἱ ' μαῖοι καλουσιν, ἀξιουντες Ζή- 1ο νωνα Θευδερίχω σπείσασθαι τῶ παιδὶ Tριαρίου, ῆσυχον ἐθέλοντι διεξάγειν τον βίον καὶ μηδένα πόλεμον τοῖς κοινοῖς αίρεσθαι πράγμασιν. ἡξίουν δὲ καὶ σκοπεῖν ὁσα πολέμιος ὼν κατέβλαψε Ῥωμαίους καὶ ὁσα Θευδέριχος ὁ του Βαλαμείρου παῖς, στρατη- i5 γὸς καὶ φίλος, ταῖς πόλεσιν ἐλυμήνατο, καὶ μηνυυ απεχθείας παλαιὰς ὁρῶν μειλον ἡ ὀπως τι τῶκοινω γένοιτο παντελῶς ωφέλιμον. ευθυς Ουν ὁ βασιλευς την βουλὴν συγκαλέσας γνώμην αυτοῖς προυθηκεν δ,τι δέοι ποιῆσαι. οἱ δε ἀμφοτέροις μὲν 20 Ουκ ἔφασαν ικανον το δημόσιον εἶναι συντάξεις τε καὶ μισθὀν ἐπαρκέσαι προχείρως, οπότε γε μηδὲ αυ- τοῖς μόνοις τοῖς στρατιώταις ἀμέμπτους υποτελεῖν τὰς χορηγίας δυνάμεθα. ὁπότερον δὲ αυτῶν δεῖ φίλον προελέσθαι, τουτου κυριον αυτὸν βασιλέα κα- 25 θίστασθαι. ὁ ἐπὶ την αυλὴν τους τε κατὰ την πόλιν στρατιώτας καλωας καὶ τὰς σχολὰς ἀπάσας, ἀναβὰς ἐπὶ βῆμα πολλὰ του Θευδερίχου κατηγορει, ἐν τουτοις ὁπως τε τοῖς Ῥωμαίοις ἐχθρὸς ἄνωθεν εχ καὶ ώς ἐλυμήνατο τοῖς την Θράκην οἰκουσι,κ χεῖράς τε ἀποτέμνων ἄμα τῶ 'Αρματίω καὶ τὸ γεωργουν ἄπαν ποιήσας ἀνάστατον' ὁπως τε τυραννίδα πάλιν ἐπὶ τοῖς κοινοῖς την Βασιλίσκου ἐπήγειρε, καὶ

505쪽

ώς τους στρατιώτας ἐκεῖνον ἀνέπεισεν ἐκποδὼν ποιήσασθαι, ως τῶν Γότθων ἀρκουντων. καὶ νυν δηπρεσβευεσθαι Ουκ εἰρήνης γε μῶλλον ἡ στρατηγίας δεόμενον. 'ῆν ουν ἔχετε γνώμην καὶ υμεῖς περὶ τομτων, ταυτην' ἔφη ' παρ' υμῶν ἀκουσαι βουλόμενος ενυνὶ παρεκάλεσα, εἰδὼς των βασιλέων τούτους ἀσφαλῶς πράττειν οἶ δν τὰ βουλεύματα τοῖς στρατιώταις κοινώσωσιν ' οἱ δε ἐς κατέτεινε κατηγορίας ακου- σαντες καὶ ἐκ ταύτης διδαχθέντες ο χρῆν ἀποκρίνασθαι, πάντες ἀνεβόησαν εχθρον εἶναι Ῥωμαίοις 1dΘευδέριχον καὶ πάντας, εἴ τις ἐκείνω συνεστηκεν. ου μέντοι τοῖς πρέσβεσι ταυτην ευθυς ἔδωκεν ἀπόκρισιν ὁ Ζήνων, ἀλλ' ἐπεῖχεν, ως τὸ πλέον ἀκούσειε

των ἔξωθεν. ἐν τουτω δὲ γράφοντες τὰ ἔνδον γιγνόμενα των ἐν τy πόλει τινὲς τω Θευδερίχω ἐάλωσαν, i5υνθιμός τε ἰατρος καὶ Μαρκελλῖνος καὶ Στέφανος. καὶ ου μόνον εαυτῶν ἐπιστολὰς ἔπεμπον, αλλὰ καὶ των ἐν τελει πλαττόμενοι γράμματα ἐκείνω ἐπέστελ- λον απ. Behic.), θαρσυνειν βουλόμενο , ώς ικανους ἔχοντα τους συμπράττοντας ἔνδον. καὶ τρεῖς των

απὸ βουλῆς, του μαγιστρου παρόντος, ἐξετάσαντες ταυτα, καὶ πληγὰς τὰ σώματα πολλοῖς πολλὰς Behk.ὶ ἐπιθέμενοι, φυγὴν ἐς ἄπαξ ἐπέθηκαν. δῆθεν γὰρ ἀπέχεσθαι θανάτου καὶ σφαγῶν δοκεῖν ὁ Ζήνων ἐβούλετο. ΓΕxc. de legat. p. 94-95 Pari, n237 239 Niebulai'.J12 Dτι τον ἄρχοντα Αἰγύπτου ἐπὶ μόλις χρυσίου λίτραις πεντήκοντα ἐκπεμπόμενον, ἄσπερ ευδαιμονεστέρας γενομένης ἡ πρόσθεν, ἐπὶ πεντακοσίαις ὁμου λίτραις ἀπέστειλεν. Ib. p. 88 Par. , 263 NiebulariJ Ν13 ωι τῶ αυτῶ ἔτει πρέσβεις ἐκ Καρχηδόνος ἐς

Βυζάντιον ἐλθον, ους Ἀλέξανδρος ἡγεν ὁ τῆς 'ολυ-

506쪽

βρίου γυναικὸς ἐπίτροπος ' δς ἐτυγχανε πεμφθεὶς υπὰ Ζηνωνος πάλαι, συνθελουσης καὶ αυτῆς τοsτο τῆς Πλακιδίας. ἔλεγον δὲ οἱ πρέσβεις οτι υνώριχος φίλος τε τῶ βασιλεῖ καθεστήκοι ἀδόλως καὶ ο στέργοι τα ωμαίων, και ἀφίησι πάντα, δ πρόσθεν ἐνεκάλει περί τε των προσόδων καὶ των ἄλλων χρημάτων, ὁ τῆς αυτοὐ γυναικὰς προειλήφει ὁ Λέων, καὶ ὁσα τῶν εμπόρων των ἐκ τῆς Καρχηδόνος ἄρτι καθισταμενου του πολέμου ἐλήφθη, καὶ εἴ τι ἄλλο 16 πάλαι ὁ πατὴρ προς ' μαίους ὁπωσουν ἔσχεν αἰτίαν 'την τε εἰρήνην ἔχειν ἀξιοίη βεβαίαν καὶ μηδεν εἶναι λοιπὸν τοῖς μαίοις ὐποπτος τῶ μη ουχι γνη σίως τὰς σπονδὰς ἐμπεδώσειν καὶ ὁσα ῆδη συνέκειτο. εἰδέναι γὰρ χάριν, οτι την υλυβρίου τετιμήκοι 15 γυναῖκα ' καὶ ταυτα πυθόμενος πάντα λοιμος ῆν

βασιλεῖ πράττειν ἀ βουλοιτο. ἡν δὲ τοὐτο πρόσχημα ευπρεπὲς τῶ λόγω, ἐπεὶ τό γε αληθὲς πῆσαν ἐδεδοίκεσαν υποψίαν πολέμου, και μετὰ τον θάνατον Γιν- ζιρίχου πεσόντες ἐς πῆσαν μαλακίαν Οἴτε την αυτὴν ρ ρώμην ἐς πράγματα ἔσχον Οἴτε τὰς αὐτὰς ἔτι συνεῖχον παρασκευάς, ας ἐκεῖνος προς πῆσαν πρῆξιν

εἶχεν ἐφόρμους, ώς θῆττον αεὶ πράττειν ἡ ως αν ἄλλος βουλευσαιτο. δεξάμενος δὲ αυτοὐς φιλοφρόνως ὁ Ζήνων τιμῆς μὲν 4ξίωσε δεούσης τους πρέ- 25 σβεις, και δώροις ἀπέπεμψε τοῖς πρέπουσι κοσμήσας, 'Aλέξανδρον δὲ ποιεῖ τῶν πριβάτων κόμητα. Exc. delegat. p. 95-96 Par. , 239-240 Niebuhr.J 9τι ἐν τῶ αὐτῶ χρόνω ὁ Ζήνων αἰσθόμενος ώς 14 τὰ μὲν Θευδερίχου τού παιδὸς Βαλαμείρου ἀεὶ ἀσθε-3ο νέστερα και ἐλάττονα γίγνοιντο, ὁ δὲ τ Tριαρίου ἔθνη τε συναθροίζει καὶ συστρέφει δυνάμεις, ἐνόμισε βέλτιον ἐπὶ μετρίοις αὐτῶ, εἰ συμβῆναι βου-

507쪽

λας ἡξίου τόν τε υιὸν παραδοίναι ομηρον, ώς πάλαι προυκαλεῖτο, καὶ ἰδιωτην ὁντα ἐν τοῖς εαυτos μένειν, μηδὲν ἐνοχλουμενον, ἄσπερ Ιτησε τότε, λαβεῖν τε την Ουσίαν ὁπόσης ἀφήρητο καὶ τἄλλα ἡσυχά- sζειν, ουδὲν ἔχοντα κακὸν ουδὲ ετέρω παρέχοντα. ὁ δὲ ἀπεκρίνατο ὁτι ούτε ad i. Val.J τὸν υἱὸν ἔτι ὁμηρον δώσοι οἴτε δύνασθαι ἔτι ἐκ μόνης της Ουσίας ἰδιώτης διάγειν. ἔως μὲν γὰρ ην μόνος, μήπω ἔθνη τοσαυταπερὶ αυτὸν ἔχων, μόνην ἀν την ουσίαν σφόδρα συ- 1οστελλομένω ἴσως ῖν ἐπαρκέσαι νυν δέ, ἐπείπερ αυτὸν ἐς ανάγκην τοὐ ἔθνη συλλέξαι κατέστησαν, Ἱκτῆς ανάγκης εἶναι ἡ τρέφειν τοὐς ἐλθόντας ἡ συναὐτοῖς πολεμεῖν, ἐώς παθών ἡ δράσας ἔν ἀναμφισβήτητον τῶ παντὶ πέρας ἐξοίσειεν. ταυτα ῶς ἀπηγ- i5 γέλθη, ἔδοξεν ἐς ακριβῆ κατασκευάζεσθαι πόλεμον. καὶ τάγματα μὲν πάντα, ὁσα τε προς τῶ Πόντω καὶ κατὰ την Ἀσίαν καὶ ὁσα τοῖς ἐώοις ἐνίδρυτο μέρεσι, κατὰ τάχος ἐκάλει. καὶ παρῆν πανταχόθεν Οὐκ ολ γον τι πλῆθος. κατεσκευάζοντο δὲ ἄμαξαι σκευοφό- 20ροι και βόες ἐωνουντο καὶ σῖτός τε καὶ ὁσα χρήσιμα στρατοπέδω πάντα ἐγίγνετο λοιμα, ῶς αυτοῶ γε μέλλοντος Ἱλλοὐ ἐξιέναι. Exc. de legat. p. 88-89Par. , 262 264 Nieinihi J15 Meι ὁ Ζήνων Μαρτινιανὸν προβαλόμενος στρα 2bτηγόν, και τοὐ στρατοs ἐς αταξίαν ἐλθόντος, ῶς ταὐτα καλῶς ἔχειν ἐδόκει, πέμπει ἄνδρας αὐτίκα παρὰ τὸν Βαλαμείρου, λέγοντας ὁτι Ου δεῖ τρίβειν ἔτι την μάχην, ἀλλ' ἔργου νῶν ἔχεσθαι καὶ πληρούντὰς ἐλπίδας, ἐφ' αἷς τῆς στρατηγίας ἡξιωθη - amμαίων. ὁ δὲ ἀκούσας ἀντιπέμπει και αυτὸς ἐς Βυζάντιον πρέσβεις, λέγων ώς οὐ πρότερον ἐγχειρήσοι

508쪽

αυτῶ ἐπομόσαιτο πῆσα ως ουδέποτε ἐπὶ ετι Behit.)τῶ Πιαριου συμβήσονται. οἱ μεν ουν ἀπὸ βουλῆς και οι αρχοντες ἄμοσαν μη συμβαίνειν, εἰ μη βαθ5 σιλευς θέλοι αυτὸς δὲ ὁ βασιλευς μηδεν ἀποστήσεσθαι των ἡδη συγκειμένων, εἰ μη πρῶτον ἐκεῖνον

παραβαίνοντα ἴδοι. τουτων δε ὁμοθέντων, αυτὸν μὲν Θευδεριχον ἔδοξε κινήσαντα την αυτου δυναμιν, ἐν Μαρκιανουπόλει την πῆσαν ἱδρυμένην, ἐς 1ο τὸ εσω ἐλαυνειν ' ἐπειδὰν γένηται προς ταῖς πυ

λαις τοὐ Aῖμου, τότε τον τῆς Θράκης στρατηγὸν δισχιλίοις ἱππεύσι καὶ ὁπλίταις μυρίοις ἀπαντῶντα συμμίξαι υπερβάντι δὲ Αυον ἄλλην ἀπαντήσεσθαι δυναμιν προς τῶ Ἐβρω καὶ 'Aδριανουπόλει, i. πεζοὐς μεν δισμυρίους, ἐξακισχιλίους δε μετὰ του- των ἱππεας. απὰ δὲ ιρακλείας καὶ τῶν προς Βυζαντίω πόλεων καὶ φρουρίων ἄλλην ἔλεγον εἶναι δυναμιν, εἰ δεῆσοι, ῶστε μηδὲν ἐλλείπειν τῶν ἐς ελπίδα χρηστὴν συντελουντων τῶ ἔργω. ταὐτα υπο- ' σχόμενος ὁ Ζήνων τοῖς πρέσβεσι κατὰ τάχος εκπέμπει.

ἄρας δὲ ὁ Θευδέριχος τῶ αυτοὐ στρατεύματι θει ἐπὶ

τὰς πυλας, καθάπερ συνέκειτο. ἐρχομένω αυτῶουτε ὁ στρατηγὸς τῆς Θράκης ἀπήντα οὐτε οἱ προς τῶ εβρω υποκαθῆσθαι λεγόμενοι, αλλὰ δι' ἐρημίας α5 ηρεμίας Vales.) διελθών τὰ ἐν μέσω ἐς τους περὶ Σον-διν Σοὐκιν riles.) παραγίγνεται χώρους' ὁρος δέ ἐστι

τούτο υφηλόν τε καὶ μέγα και ἄπορον ἐπελθεῖν, εῖτις ἄνω κωλυει' ἐν ω στρατοπεδευων ὁ Πιαρίου ἐτυγχανε. καντεὐθεν προσβάλλοντες εξ ἐφόδων ἀλ- ω λήλοις ποίμνιά τε καὶ Ἀπους καὶ λείαν ἄλλην ἀφήρπαζον. ὁ τοὐ Πιαρίου συνεχῶς προσιππευωνεπὶ τὁ στρατοπεδον τὸ εκείνου ύβριζε καὶ ἀνείδιζε 26.

509쪽

πλεῖστα, ἐπίορκόν τε καλῶν και παῖδα και ἄφρονα καὶ του γένους τ κοινου ἐχθρόν τε και προδότην, οστις ου συνίησι της γνώμης της Ρωμαίων, μηδε ὁρῶ την σκέψιν, ὁτι αυτοὶ βούλονται καθημενοι ησυχῆ αυτοὐς περὶ εαυτοὐς κατατρῖψαι τοὐς ατ- 5θους. 'κἀκεῖνοι μεν την νίκην ακονιτὶ ἔχουσιν, ὁπότεροι πέσοιμεν, ημῶν δε οπότεροι τοὐς ετέρους φθείρουσι, την τοὐ λόγου Καδμείαν ἀποφέρονται νίκην, ἐλάττους λειπόμενοι προς την ' μαίων ἐπι- βουλην. νυν γουν σε καλέσαντες καὶ ἐπαγγειλάμε- iονοι παρέσεσθαι καὶ αυτοὶ και κοινy συστρατεύειν, ουτε ἐνταυθα πάρεισιν Ουτε ἐπὶ τὰς πόλεις ἀπήντησαν, ως εἶπον, μόνον δε ἀπέλιπον ἀπολέσθαι κάκιστα καὶ τῆς γε θρασύτητος δομαι δίκην αξίαν ω προέδωκας γένει ' ταυτα ἐπακούσαντες πολλοὶ του 15 αὐτου πλήθους συνῆδον τοῖς λόγοις, καὶ τω σφετέρω αυτῶν στρατηγῶ προσιόντες ἔλεγον ως εἰκότα ὀνειδίζοι ἐκεῖνος, καὶ ὁτι οὐ προσήκει φθείρεσθαι περαιτέρω, ουδὲ τῆς συγγενείας τῆς κοινῆς ἀμελουντα τοῖς προδουσι προσέχειν. τῆ δε υστεραία οπάλιν ἀναβὰς Θευδέριχος ἐπί τινα γήλοφον υπὲρ τοί στρατοπέδου του ἐκείνων ἐβόα ' Πτί τοὐς ἐμοὐς συγγενεῖς, ω κάκιστε, ἀπόλλυς; τί τοσαυτας γυναῖκας ἐποίησας χηρεύειν; που δε οι τούτων ἄνδρες; η π ς ἐξαπόλωλε πάντων ἡ εὐπορία, ἐν ἔχοντες οἴ- 2.

κοθεν συνεστράτευσάν σοι; καὶ σύνδυο καὶ σύντρεις εκαστος Ἀπους ἔχων νυν ἄνιπποι χωροῶσι και πεζοὶ καἰ διὰ Θράκης ἄσπερ ἐν ἀνδραπόδων επόμενοι μερίδι' ἀλλὰ καὶ ἐλεύθεροί τε και γένους οὐ χείρωνος, ' ἡ μεδίμνω χρυσίου ἐλθόντες ἀπομετρήσονται κ οῖ μεδίμνω χρυσίον ἐλθ. ἀπεμετρήσαντο Ηoescii.), ταλα ως ιπήκουσε το στρατόπεδον ἄπαν, ἄνδρες

510쪽

τε καὶ γυναῖκες ὁμου πάντες ρεσαν ἐπὶ τον Θευδώριχον τον αυτῶν ηγεμόνα, κραυγῆ τε καὶ θορύβωἀξιουντες συμβαίνειν ' εἰ μη, ἀπολείψειν αυτὸν ἔφασαν πάντες, ἐς τὰ συμφέρον χωρήσαντες. ἐν-s ταυθα ἀποστέλλει προς Θευδέριχον πρεσβεις, καὶ συνερχονται ἄμφω παρὰ ποταμόν τινα ἐφ' ἔκατέρας ἔχθης. μεσον δε ποιησάμενοι τον ποταμὸν διελέγοντο, καὶ ποιουνται συνθήκας μη πολεμεῖν ἀλλήλοις, καὶ ad i. Nieb.J ὁσα ῆγηντο συμφέροντα. καὶ ταυτα ὁμο- 10 σαντες πέμπουσιν ἄμφω πρέσβεις ἐπὶ τὸ Βυζάντιον. Exc. de legat. p. 89- 90 Par ., 26 267 Niebutii JUτι συνθήκας προς ἀλλήλους ποιησάμενοι Θευ- 16 δεριχος καὶ ὁ Τριαριου οἱ Γότθοι μη πολεμεῖν ἀλληλοις, πεμπουσιν ἄμφω πρεσβεις ἐπὶ τὸ Βυζάντιον,1ε ὁ μὲν τοs Βαλαμείρου τω βασιλεῖ ἐγκαλῶν ἔτι προδεδομένος υπ' ἐκείνου τυγχάνει, καὶ ως των συντε θεντων Ουδεν ευρὼν ἀληθες Θευδερίχω συμβαίη,

αἰτῶν δε χώραν αὐτω, ἐν ἡ μένοι, δοθῆναι, καὶ σῖτον, ὁστις αυτω καὶ μεχρι καρπου τον στρατὸν ξο κέσει διάγειν, καὶ τους προαγωγέας των λημμάτων τῆς αρχῆς, ους δομεστίκους καλουσι ωμαῖοι, ἐκπέμπειν ως τάχιστα, λόγον διδοντας ἄν ἔλαβον' ἡ μὴ

ταυτα ποιουμένων προς αυτὸν των Ῥωμαίων ου δυνήσεσθαι αυτὰς πολυν ἄχλον κατεχειν του μὴ ὁθεν 25 δυναιντο δι αρπαγῆς εαυτοῖς ἐπανορθ Ουσθαι την ἔνδειαν. ταυτα μεν ό ἔτερος Θευδέριχος ἔλεγεν ' ὁ μέντοι Τριαρίου τά τε ἐπὶ Λέοντος συντεθέντα ῆξίου αὐτω πάντως γενέσθαι, καὶ των προτερων χρόνων τὰς συντάξεις λαμβάνειν, τους τε κηδεστὰς αυτῶso ζῶντας ἀποδοθῆναι ' εἰ καὶ ἄρα τεθνήκασι, τουγλλουν περὶ τούτων ἐπομόσαι καὶ ἄλλους, οἷς αυτὸς ἐπὶ τούτων των 'μαύρων πιστεύει. Ζήνων δε πυθό-