Platonis Leges et Epinomis, emendavit et perpetua adnotatione illustr. F. Astius

21쪽

ωπι ἐν ὀπόσαις μὲν γαρ οἱ μείνονες νικωσι - πιτο- καὶ τους χαρο- , ὀρθῶς αν σάταν κρείττων αὐτῆς λέγοιο - πόλις, ἐπαινοῖτό τε α δικαιουτατα

χεῖρον κρεῖττον του μείνονος, ἐάσωμεν μακροτέρου γαρ λόγου , το δ υ- σου ἁεγόμενον μανθ - νυν, - ποτε πολιται ξυγγενεῖς καὶ το σιτος πόλεως γεγογότες ἄδικοι - ποδεοὶ ξυνε θόντες δι

22쪽

στος.

23쪽

παρ μῖν νόμιμα καὶ τι τά περὶ Λώκεδαίμονα μὴ

25쪽

τοἁμήσουσι με δρων φόνον αἱματόεντα, καὶ δ' Ἀνορέγοιν ἐγγύθεν ἱστάμενοι συκουν τα, ετ ταυταεμοι- όν 'μεῖς, ἄτι - ἐν ἐπαινήῖς, οὐ δεικας, ω υμ- μάλιστα τους προ τον θνεῖόν τε καὶ ἐξωθεν πόλεμον γιγνομένουs' ἐπιφανῶς -- ταμον που και ὀμολογοί

σουτον δή φαμεν ἐν πολεμω χαλεπωτερ αμείνοναεκείνου πάμποῶ γίγνεσθαι, σχεδον ὁσον μείνων δικαιοσυν' καὶ σωφροσύνο και φθόνοσις, ις ταυτον

πιστος ἐν γαρ καὶ Θιος ἐν στάσεσιν - αν -- γένοιτο νευ ξυμπάσος ρετῆς, διαβάντες , εὐίαἐ

στά καὶ ἀφρονέστατοι σχεδον πάντα, η, ἐκτυς δ' τινων μάλα λίγων πο - τελευμ νυν ημῶν ουτος

28쪽

νέων τε ντων καὶ ἐπὶ το πρε υτερον ὁντων μεχρι γήρως, μωντα όρδως μιμώεσθαι Τ δε καὶ δειμάζοντα ' ἐν πάσαις ταῖς τουτων - αις ' τάς σε λυπας αύτων καὶ τα ωονὼς καὶ τὼς ἐπιθυμιας

ξυμπάντων τε ερώrων τὰς σπουθας ἐπεσκε ει μέν- καὶ παραπεφυλαχότο, φεγειν τε ὀρθῶς καὶ μαινειν δε

τὰ τούτοις ἐναντία γιγνόμενα προπιέπτει ταῖς σν- ωποις παθοματα, ἐν πασι τοι τοιούτοις τῆς εκάστων διαθεσεως διδακτέ κα δριστέον- τε κα- λον και μω μετὰ δὲ ταυτα ἀνάγκὐτον νομοθετην

τειν, υντινα ον γίγνοτα τρόπον, καὶ τάς προς -- χους ἐν ' πασε τούτοις κοινωνίας καὶ διαλύσεις ἐαοῖσί τε καἰ κουσι. καὶ ' ποῖον - ἔκαστον πράττωσε - τοιούτων προς ἁλήχους, πεσκοπεῖν

επιμελεῖσθαι. ἀτιμάζοντα ει πάσαις . . μιλίαις τάς τε . . . b de r. 4 καθ' ποιον. . τῶν νόμον .

29쪽

ρομένοις νόμοις τοῖς τε οὐ Πυθίου ' μόβλωνος, ους

30쪽

ΑΘΗΝ. TDαρτον νῆ πεμπτον, εἰ δυναμμεδα, λεγειν πειρώμεθα. MET. - τοίνυν καὶ το τέταρτον δγωγερρομον αν λεγειν το περὶ τα καρτερήσεις των ἄλγηδόνων, πολυ παρ μιν γιγνόμενον β τε ταῖς προς αλλολους ταις χερσὶ μάχαις κῶ ν άρπαγαις τισὶ διώ- λων πληγῶν ἐκ τοτε γιγνομένων ' τι-καὶ κρύπτει τις νομάζεται , αθυστως πολύπονος

κονήσεις νύκτωρ τε πλανωμενων δια, 'ς τῆς κω- ρας κω μεθ Ἀμέραν ' ετ δε αν ταῖς γυμνοπαώι- αῖς δειναὶ καρτερήσεις παρ'Ἀμιν γίγνονται πῆ του πνίγους φωμv διαμαχομενων, καὶ πάμπολλα τερα,

Ουrως εινα προς φόβους και λύπας διαμάχην μόνον η και πρὰς πόθους, καν δονας καί τινας δεινάς ωπείας κολακικάς, α ι καὶ των σεμνων Αμεεῖνα του θυμοώς μαλάττουσαι κηρίνους ποι - ουσι προς μυτα ξύμπαντα NET. οἶμα μεν ουτω προς ταυζα ξύμπαντα. AbNN. δε γουν μεμνομεθα τους ἐμπροσθεν λόγους. ττω τιν ἴδε καὶ πόλιν ελεγεν σιτον -