Mythographoi scriptores poeticae historiae Graeci edidit Antonius Westermann

351쪽

λέγεται.

βρι σίνy.1β καὶ πῶς βαρυτητος αἴτιο ν τὸ α ρές; φασὶν ουν ἔτι, ὁποῖον ἄν ἐν τὸ μετυον, τοιουτον ἀνάγκη φαίνεσθαι καὶ τὰ μετε- μενον ἐνὸς γὰρ ὁντος του μετεχομένου μου, ψυχη μἐν ἄλλως, νους δὲ ἄλλως, φαντασέα ίλλως καὶ αἴσθησις ἄλλωρ μετέχει, η μἐν μειλιγμένως, ὁ ει ὰμερίστως, v δἐ μορφωτι- 20κῶς, ἡ δἐ παθητικῶς. καί ἐστι τὰ μετεχόμενον μονοειδές μἐν καὶ κατὰ την υπαρξιν, πολυειδες δὲ κατὰ μόθεξιν, ἄλλοτε ὰλλοῖον διὰ την αυτῶν ὰσθένειαν τοῖς μετέχουσι τ -ταζόμενον' καὶ ου μόνον ταυτα, ἀλλὰ καὶ βάρους το α ρἐς

αἴτιον φαίνεται.

25 XXI. Περὶ σολοικισμου. ' τι Κροῖσος μετὰ τ ντου Σόλωνος ἐρώτωσιν ἐν Κιλικία γεγονως Σόλους πολινεμησεν, ἐν η καί τινας τῶν Ἀδ ναίων κατώκισεν, οἱ χρόνω βαρβαρωθόντες ἐλέγοντο σολοικίζειν, ὰφ' Ου καὶ σολοικισμός. 30 XXII. Περὶ σεισαχθείας. Drι Σόλων ὁ Σαλαμι- νιος πρῶτος Ἀθηναίων την σεισάχθειαν εἰσηγήσατο. τὰ δὲ ν λυτρωσις σωμάτων' καὶ γὰρ ἐπὶ σώμασιν ἐδανειζον καὶ ἄπορονντες ἐθητευον.

352쪽

Oνομάτων, πρωγματικῶς μἐν ἡ βασιλεῖς ἡ ωπλῶς ἀνθρώπους αὐτους εῖναι δηλουσι ' νυχικῶς δἐ Ἐρα νοεTται ἡ φυχή, θροῶ ἡ φρόνησις, Ἀφροδίτη ἡ ἐπιθυμία, πιμης ὁ προφορικὰς λόγος, δευς ὁ νους, μόνος ἡ ἀνοησία καὶ του νου συνθέλωσις, Ἀπόλλων ὁ ἡλιοειδὴς καὶ τετεχνασμένος καὶ λαμ-20 προς καὶ ρ ορικώτατος ξ φιλόσοφος λόγος, Ποσειδῶν ὀ

353쪽

ras AN ONYMI ALLEGORIAE ἐπιγινόμενος αρμόδιος θυμός, Ἀρης ὁ διάπνρος θυμὸς καὶ ὐλόγιστος καὶ φονικός, πιφαιστος ἡ ἐκ του αἱματος ἄναθv- μωσις ἐγερώδης και καθαρο3τάτη, ιτις ἀνερχομένη διὰ των

κωρωτιδων πελέκει πλήττει την κεταλὴν του Πιός, και τυν Αίλινῶν παρασκευάζει γενναν, τουτέσre τον ἐγκέφαλον ποιεῖ ἐξάγειν τὰ φρονήματα ' - στοιχειωκῶς δὲ ιρα νοεῖται ὁ

λεπτομερὴς ὰ ρ, ἡγουν ὁ αἰθήρ, Ἀθηνῶ ὁ πρόσγειος καὶ παχυτερος ἀήρ, ὁ ὰπῖ σελήνης μυρι γῆς διικνούμενος, Ἀτροδίτη ἡ στοιχειακῆ ὰκρασία, Ερμης και Αρης τὰ ἐν τρο ἀόρι

Ποσειδῶν ἡ θαλασσα, ώς και Θότις και Πηρευς και Φόρκνς και Tρίτων καὶ Ἀμνιτρίτη καi Tvθυς καὶ ετερα, ιν μ15 στος τὰ καθαρον προρ καὶ καθ ταὼν καὶ κεραστικόν τῆς τῶν στοσείων σtγχυσεως, ο καὶ ἔρως καλεῖται. καὶ τούτων τὰ πλείονα οἴτως εiπεῖν τρία σημαίνεt. τρνὰ δὲ και πῖaοναχῶς νοεῖται ' ὁ δενς γὰρ σημαίνει πρὸς τοῖς τρισὶν οἶς εῖπον καὶ τὰν ὰστέρα τόν πώνητα, καὶ αυτὸν τόν ἐλιον, καὶ ἀν20ὁλον Ουρανόν, καὶ τὸν αἰθέρα μόνον, καὶ τὰν μόρα, ποτὸκαὶ τὼ νετῶδες κατάστημα, καὶ ωvrην τὴν εἱμαρμένζν, ῶς ὰρέσκει τοῖς στωικοῖς. δέον οἶν ταῖτα καλῶς εἰδέναρ σε πόσα τούτων τὰ σωαινόμενα, καὶ πρῖς τὰ οiκεῖον ὰλληγο-οεῖν τὸ καθέκαστον καὶ οὐκ αν διαμάρτοις, πρατιωτικῶς 25μiν τὰ πραγματικόν, ννχικῶς δὲ τὰ τυπικήν,. καὶ στοιχει κῶς -Lν - στοιχειωκόν. ὰρκεῖ γὰρ τοῖτο καὶ μόνον διδάξαι σε τὰ χωρίον τὰ περὶ τῶν θεῶν ἀλληγορεῖν, εὶ προ εκτικώτερον ἐπιστήσεις τὸν νουν, καὶ μὴ παρόργως αυτ παραδραμεῖ - περιττόν. '

354쪽

Προθεωρία Ουκ ἀλόγως, Οὐαρ, meντα τῆ ποήσει τέθεσαρ, οσα πιν ἐς ἱστόρηνται παρ' μηρρο ητοι παθόντες ἰ καὶ γεννεουῖ--ἀνάγκης τι δράσαντες ' καν γὰρ προς το δραματικώτερον εἰργάσθαι δοκῆ, δμως ἔχει καὶ λόγους τοὰς ἀρίστονς τοῖς μύελοις υποκαθημένους , ἐφ' ους ἀναγει5 σοφιστικώτερον ὰπό του φαινομένου τὴν αἴσθησιν καὶ κατὰ - λεληθος υποτίθεται. α χρεῶν προ των μυλυν πονς νέους εHήνω σωφρονεῖν βουλομένους καὶ τῆ βελτίονι μέρον προστίθεσθαι. ἀλλ' εἴπερ που τουθ' δ μεγας ἐν ἀνθρώποις Ἱρως ἐπραγμώτευσατο, καὶ δὴ και ἐν δυσσεω μάλιστα. 10τον γαρ υδυσσέα προστησάμενος υπόθεσιν του βιβλίου πολλ- άττα ρζτώ τε καὶ ἄρρητα το ποιητικν διέξεισιν ἐξουσίφη, κἀν τούτοις οἶς μευ και φανερῶς καθιστάμενος τὰ κά .ιστα παραινεῖν καὶ ἄγε βούλεται τον σκοπον κατεργάζεται, οις δι

355쪽

καὶ κυκω περιιὼν και ωλλοις δηλαδη και λόγωις και πράγμασιν εὶς τουτο δαιμονίως ἀποτελευτων, ἐκεῖνο διδασκειν μονονουχὶ βουλόμενος, ῶς ἔστιν &ρα τι κερδαίνειν και ὰποτων δοκουντων ζ αlσχρῶν η λυπηρῶν, ὁποι παρείκοι, εὶ μετ' u ἐξουσίας και λογισμῶν ὰπαντῶμεν τοῖς τῶν κακῶν ωουλῆ- τοις: O δὴ και δολον ἔσται αὐτίκα τοῖς ἐφεξῆς υποτεταγ

μένοις.

I. Περὶ Αωτοφάγων. λγεται τη ποιήσει τοιοῖτο τι παθεῖν τον υδυσσέα πλανώμενον ανέμοις αντον ἐξωσθόντα 10 βιαίοις τῆς Αωτοφάγων γνς ἐπιβῆναι και τυν φύσιν ἀγνοουντατενώς που τῶν ἐταίρων πεπομφέναι περὶ αυτῆς

πευσομένους, τους δόJ συμμίξαι τοῖς Αωτοφάγοις παρ' ών καὶ εὶμ τας ἐκ του παρ' ἐκείνοις φυομένου λωτοῖ φαγεῖν

15 ἐφεξῆς δι καὶ μένειν αἱρεῖσθαι παρὰ τοῖς -τοφάγοις, υδυσσέα δἐ καὶ πατρίδα, πάντα τῆς ηδονῆς ἐλάττω λογί -

σθαι ' τον δε μεμαθηκότα τ ν συμφορὰν τῆς νεὼς ἐξιέναι-ὶ ὰπιόντα μαίως ἐκείνους ἐπὶ τὰς νανς συνελάσαι κλαίοντας στερήσει της ηδονῆς, εἶτα υπὰ τοῖς ζυγοῖς τῶν νεῶν 20 ασφαλῶς μάλιστα καταδῆσαι, κελευσαί τε τοὐς ἄλλους ἐπι- μένειν ἐκυντας, μὴ ταυτὰ πάθοιεν. καὶ ὁ μιν μῖθος τοι- αντα ' ἐγω δὲ τον Φυσσέα πάντα ανθρωπον ἐν τν παρει πιπλανωμενον θείην ἄν δικαίως, ός νυν μὲν τοῖσδε τοῖς πάθεσικοὶ ταῖς ἀντιπνοίαις τῆς τύχης καὶ τῶν πραγμάτων, νυν δὸ25 τοῖσδε καὶ τούσδ' ἄπλῶς ἡ τουσδε τοὐς λογισμοῖς καὶ τὰς ἡρμας τῆς φυχῆς προίεται ἀπολυτως οἷς ἄν τυχοι συμψ' σθαι, οῖ καὶ τῆς γλυκείας ηδονῆς καὶ τῶν ὐπατηλῶν τρώπων ὰπολελαυκότες.oDκ ἀναστρέφειν τὰ μετὰ τουτο ἐπὶ τον ηγεμόνα νουν Ουδὲ ἐπὶ τὰ σ9ντροφα τὴς φυχῆς ἡθη προ ρηνται, 0 ουδή γε του κρατουντος ἐπιστρέφονται νόμου, οὐδὲ μέν τοι διαιτης καὶ πολιτείας ἀρίστης η συνηυξήθσαν, αλλὰ προς την νόθον ταύτην τῆς φύσεως τροφὴν ἐκπλαγέντες τῶν ὰριστων απάντων ἐπιλανθάνονται. ὁ μέντοι λόγος τῆς φυ-

356쪽

σεως, ω το κρεῖττον ἄπο του χείρονος σωτμνως δι ρηται,ουδαμῶς ανεχόμενος τομέτερον αξιω- νῶ της φαύλης καὶ ὰληθοος ἐδονύς παρευδοκιμεῖσθαι ελαττον ἐφίσταταε καὶ σφοδρότερον ἐπιπλήττει, εἴ γε κατ' υμσσόα δραστικός τις εἷς καὶ ἐναγώνιος, καὶ καθέλκει βιαιως ἐπὶ τὰς Ουκ ἀή- , θεις νομὰς καὶ τῶν ὐπατηλων ἔργων, ωσπερ ἐκεῖνος των --τοφάγων, ὰφίστησι, σννδεῖ τε καὶ συνέκει λόγοις αυστηροτέροις καὶ ἰποοσίτους ἔτι πρὸς τὰ φαυλα ἐργάζεται, καὶ τὰμὸν παθόντα τῆς νυχῆς μέρη οἴτω καλῶς διατιθvσι, τὰ δ'

II. Περὶ Πολvφήμου τοῖ Κυκλωπος. Φασί τινα καὶ τοιοῖτον ἄθλον ὐποστῆναι τον Ῥυσσέα πλανώμεν,ν. τῆς γὰρ τῶν Ηοκλώπων γῆς ἐπιβάντα καὶ την τυπιν ἐξιόντα οκατοπτεῖσαι τῆς χώρας ἄντρον ἔπ' ἐσχατιῆς αντον που ἐδεῖν καὶ μῆλα πολλὰ καὶ ωθας αυλιζομένας, καὶ ἄνδρα ν ἐπωγρυπνοῖντα ἐκεῖσε ἀμῆχανόν τινα το εῖδος καὶ τον ἀλκήν, καὶ μόνον τῶν ὐλλων κυκλώπων χωρὶς διαιτώμενον δι ὰ ρtότητα τρόπον. ἔνθα παραγινόμενον ' μετὰ τῶν αρίστων ν εισιέναι σπου , ora ευρεῖν δὲ τὴν Κυκλωπα περὶ νομὸν ἐξι- όνtα, μετὰ δἐ πάντα ευρεῖν καὶ θαυμάσαι ῶνὰ τὰ δντρον τυρῶν καὶ ἀρνῶν καὶ ἐρίφων χαὶ τοὐς μὲν ἄλλους αυτον

τον ν Ουκ ἐθέλειν, ἀλλὰ περιμένειν τον κυκλωπα, λαβεῖν τι Ικαὶ ξένιον. εἶτα κὰκεῖνον ἐληλυθέναι καὶ εἰσιδόντα ξένουρτινὰς καὶ αηθεις ἄνδρας θανμάσαι, καὶ πρῶ- μὸν οἱ τσες ελεν ἐρέσθαι, ελ απηνῶς σννδυο λαβόντα φαγεῖν, καὶ εἰς τον ἐξῆς αὐθις συνδυο. προς ταυτα τὰν υδυσσέα βουλευ- σασθαι κακόν τι δρύσαι τὸν Κυκλωπα, μὴ τ0 τρόπω τ ast πάντας ὀλέσειεν. αλλὰ καὶ αυθις απὸ τῆς νομῆς ἐληλυθότατὀν ανδροφάγον ἰνακαλυφαι τὰ ἄντρον καὶ σύνδυο λώβόντα φαγεῖν, πιεῖν δἐ καὶ του οἴνου, - δυσσευς -τφ δέδωκε

357쪽

Ttνα καὶ κακόζεχνον ἄνδρα ο ικεῖν, Αἴολον τουνομα ῶσπερ δηκαὶ τον τρόπον, φιλόξενον δ' ὐμως καὶ ιμερον. τουτρο παραγενομενον υμσσέα πομπὴν ἐξαιτῆσαι και νόσωπι ἐπὶ τὴν ο πατρία, τον λ κατανενσαντα βουν ἐκδεῖραι καὶ το δέρμα

358쪽

διαταραχθόντα εἰς βhΦυν ἐκπεσεῖν 'Dλεύεσθαι, τλῆναι δ' boμως και τοpro δεινὰν κῶ εἰς την Αἰολίδα πάλιν ἀφῖχθαι. και τὰ μἐν τοῖ μύθου τοιαυτα ' ἐγὼ δ' εi μἐν και τo Oλον πεπλασται, νυν μἐν ου λθω, λόγω ν νως ο πλόον οιμαι την ποίησιν βούλεσθαι. UJυσσενς ἐστιν ἄντικρρος ὁ πραγμάτων δή τινων ταλαιπωριαις συνισχημένος και πλάνζν ἔντινα οἶνl0 κατὰ τό παρον ἡνιστάμενος' ἔς λυσιν μἐν εὐρεῖν του κακουμηχανῶται, OUX ῶς μόν τοι και προσῆκεν εὐσεβεῖν ἀνδρὶ βου- λομενω, αλλὰ γόησιν ἀνθρώποις καὶ ταρμακοῖς ἐαυτον ἀναγόμενος και τερθρείαις καὶ ἐπωδαῖς ἐπιθαρρῶν rὰ γυσχεροδιακρουσασθαι. τον δὴ τοιοῖτον ονθ' ἡ ποιησις ανυτειν ταῖς κακοπινέαις ἐκδίδωσι, σ/fώU.εσθαι ει τα μάλιστα των ἐκ- πέδων και γέλωτα προσον λισκάνειν οντοι μότριον. και μὴ οτι τοῖτο τὰ τοῖ μί θον βούλεωι, ὰλβὰ κὰκεῖνο σφαλερὰν μάλα νομίζει καὶ τοῖ παντὰς ὰγῶνος αποτνχίαν ἐξεργαζόμενον, τὰ περὶ τὰ τέλη καταοραλ μεῖν, οιον δυπσερος πfπον 'mθεν. ου μῆν ὰλλὰ καὶ το βασκαὶ νειν ὰλλοτρίαις ευδαιμονίαις καὶ τὼ πειρῶσθαι σὲ λῆν τὰ ἀλλότρια καὶ λογισμοῖς καὶ πονοίαις πιστευειν, ωσπερ καὶ οἱ του Ῥυσσεως ἐταῖροι, κακῶν τίθησι πρόξενον των ἐσχάτων. IV. Περὶ Ααιστρυγόνων. οὐδἐ τὰ παρὰ των Λαι-N στρυγόνων συμπεσόντα τ9 'Oδυσσεῖ γένοιτ' ῶν ἀκερδῆ τοῖς ἀκουουσιν. λοεται γὰρ αυτὰν μετὰ των εταίρων πλανώμενον σάμου του βασιλέως των Ἀαδστρυγόνων την χώραν κατειληφέναι' ἔνθα λιμόνα τινα θαυμάσιον πεφυκέναι, στενήν τε την εἶ δον καὶ μάλα γε ἐπιτηδειον ναυς καταγομένας εiσδέ- 30ξασθαι καὶ φυλάξαι, ἔνθα τοὐς μεν ἄλλους ἐταίρους μετὰ

των νεῶν ἔνδον εiσβῆναι μηδἐν κακον υπολογισαμνους, μόνον δ' υδυσσέα τρο ναυν ἔξω ὰχεῖν ἐκ πέτρας τινος τὰ πείσματαδήσαντα. ειτα τρεῖς τινας πόμφαι οἱ πινες εδεν ἐν ἐκείνη τῆγῆ πευσομένους, τους δἐ διὰ λείας ονος ἐόντας εὶς τινα με- 35

359쪽

ε δοκόναι, των δ' ὀλλυν φυγόντων τον βα- ω μῆ-ι, καὶ ἄλλον Γλλοθεν τοὐς αιστρυγόνας φοιτοσαντας χερμα- Φοδίοις λίθοις βάλλειν τὰς νανς, καὶ τὰς μἐν καταγνι ναι, τοῖς δ ἄνδρας ἐσθίειν ως τινας ἐχθυς περιπείροντας. ἐν τουτ δ' ἐκτεμόντα τον υβυσσόα τὰ πιί uru -ὶ τοῖς ἐταίροις διακελευσάμενον ἐμβάλλειν ταῖς κωπαις μόνον των ἄλλων τον κίνδDνον ἐκφυγεῖν, καὶ ὰλγεῖν μν τν τοῖς ἄλλους ὰπο-ibλωλέναι, χαίρειν δ' ὐμως ἔτι περ αντὸς σέσωσται. καὶ ἄμόν φησιν ἡ ποῆσις ταῖτα ἔστι δἐ κὰνθάδε υπολαμβάνειν, υδυσσέα μέν εἶναι πάντ' ἄνθρωπον γνώμης αντονομis: πολιτενόμενον καὶ νόμων καὶ πολιτείας ως τινος παγίδος ἀποφοιτησαντα, ὁοῦ ἀλλοτρίοις ηθεσι του καλοῖ πῶανώμενος καὶ 20 6ὶς ἐν Λμ ι τινὶ τῆ πονηριο προσορμιζόμενος σφαλερῶς μάλα διαναπαύεται, ὰφ' ης ώς ορμητηρίου τινος παρεξιών καταγωγάς τε καὶ καταδύσεις καὶ πόλεις πυράς τε καὶ δυσαλώτους των μοχθηρῶν τρόπων ώς ἄλλων γέ τινων μιστρυγῶνων περιεργάζεται' ἐξ ων τφ πλείστρο κτείνεται μέρει καὶ 25 δυνατοῖται, ὀφι δ' ἀνενεγκών καα νουν λαβὼν ἔμφρονα πῆ

ποτέ ἐστι τοὐ κακοῖ καὶ οἷς περιστοιχίζεται πτώμασι, τὰ συνωδοντα τῆς κακίας ἐκτέμνει πείσματα καὶ τον κίνδυνον διαφεύγει, θρ νῶν μἐν τον ὰπολωλυῖαν των ἐθῶν - στασιν, χαίρων δ' αυδις ἄτι πέρ τινι σέσωσται μόροι καὶ - τοδο ὁλον διέφθαρται. οὐαι δἐ καὶ τοῖτο τον ποίνων υπαινίττεσθαι παιδείουσαν τοὐς .ὰνθρώπους, μη προσκρουειν τως

360쪽

ros 'Oδυσσέα πλανω- - ἐπὶ τὸν Αλειν νοσον παταχθηναι τῆς Κιρκης. ἔνθα τῶν ἐταίρων Ουκ ὀλιγοχ ρ διαπεμφάμενον, οἱ τινες οiκουσε τὰν χώραν πυθέσθαι ον γάρ τοι προὐφαι- νετο πολις ἡ τι τῶν τῆς πόλεως σύμβολον), πλὴν ἐν τους παντας εiς συας μετα λήδαι ταῖς τῆς Κιρκζς κα--ουχνιως. τὸν δὲ αὐτικα ὀπλίσασθαι μεμαθηκότα, και εἰς τὰ τῆς κέρκ ς ἐόντα δώματα 'Ερμῆ συναντῆσαι, καί τι παρ' ἐκ νου λαβεῖν φάρμακον ων ἡ κώκοτεχνος γννη μηχανατωὰντίπαλον. ἐκεῖσε δ' ἀπιόντα κἀκ . y συμμιξαντα, καὶ δὸκ- των κt εῶνος πιόντα κατα τοὐς εταιρους, μοδεν - ἔν 10 - παθεῖν ἔδει διὰ τὴν φυσιν τοῖ πόματος, προσαναγκάσαι δ' ἐκεινην καὶ τυ ειδες ὐποδυμαι τοῖς φίλοις καὶ πολλὰ τουντευθεν φιλοφρονηθεντα ἱκανῶς μάλιστα καὶ χρησμὼς ώλντότα και δῶρα ἐκεῖθεν υποχωρῆσαι. καὶ ω μἐν ἡ ποίησις ταυτα ' ημεῖς δὲ περιεργότερον τῆ διανοία τοῖ lsποικτοῖ 'Oδυσσέα μεν Οώμεθα ειναι τὸν ἡγεμονα νουν τῆς φυχῆς, ἐταιρους δὲ τοὐς λογισμοὐς καὶ τὰς σt μφυτονς δυνάμεις, Ἀλέαν δὲ νῆσον τὸν θρηνώδη καὶ πολυδακρυν του κακοῖ χώραν, κίρκν δἐ καταγοητεύουσαν καὶ τὰς μορφὰς ὰλ ιοῖσαν τοῖ λογιστικου ἄξιώματος την φαέλην καὶ αλ 20γιστον vδονήν, προς ην ίνευ νου του ἡγεμονευοντος οἱ τε τῆς φυχῆς λογισμοι καὶ αἱ φυσικαὶ πινήσεις ἀτάκτως ὐπο- λυόμεναι ες τὴν ἄλογον καὶ μοχθυρὰν ἐξαλυάττονται νυσιν κατακηληθεῖσαι ' - αυθις ὁ νους -ἀ δυνάμεως ὐπαθους ἀνανήφας καὶ υπομνησθεὶς Οια πεπόνθασι, καὶ θυμῶ τευ ὀμου καθοπλισθεὶς ἐλτρονι καὶ κριτικῶ λόγφ κακίας καὶ ωρετῆς, καὶ τἀναντία τῆς κηλησάσης ἐξευρίσκει φάρμακα στρατεύεται κατ' αυτῆς, καὶ Ουχ ὐπως αυτὰς τοῖς δεινοῖς

φαρμάκοις τῆς ἡδονῆς οὐχ ὰλίσκεται, ἀλλὰ καὶ τὰς διαφθαρείσας δυνάμες τῆς φυσεως εM M Oiκελον ἀποκαθίστησιν 3οειδες, κἀκεiθεν ἄπεισι κερδάνας τι καὶ παρ' ἐκείνης μεθ' - εζημίωται. κώ γὰρ καὶ ω απὸ τῆς κροίας ἀναλαμβανόμενοι κερδαίνουσι τὼ γε πρὸς αυτὸν ἔχειν μετὰ τέγν ὰλtizγῆ, ἐπιστημόνως διαγωνίζεσθαι καὶ τῆ πρήσειν ἐτνη μείζονι προφάσει χρῆσθαι πρὰς τῆν ὰρεο ν.

Io, Ira misi. t 4. excidisse nonnulla post σύμβολον apparet, velut Met4ν μἐν