Mythographoi scriptores poeticae historiae Graeci edidit Antonius Westermann

71쪽

Σθενέλου παρασκευάσαι γεννηθῆναι ἐπτ Ἀννιαῖον ὀντα.

72쪽

Tηλεβοῶν λαφύρων ωγειν ἐπὶ τὴν θήραν τόν κύνα, δν Πρό-raκρις ήγαγεν ἐκ Κρήτης παρα Μίνωος λαβοῖσα λῆν δὲ καὶ

του 'πεπρωμένον, παν ο τι αν διώκη λαμβάνειν. διωκομήνης οἶν υπὸ τοὐ κυνῖς τῆς ἀλώπεκος δεὴς ἀμφοτέρους λώθους ἐποίνων. Ἀμφιτρυων ει ἔχων ἐκ μἐν Θορικοῖ τῆς 'U τικῆς Κέταλον συμμαχοῖ ντα, ἐκ δε Φωκήων Πανοπέα, ἐκ δi assEDDρ τῆς υργείας Ἐλειον τὸν Περσέως, ἐκ δε ει βῶν Λ μοντα, τὰς τῶν Tαφίων νήσους ἐπόρθει. ἄχρι μεν οὐν ἐλ

74쪽

BIBLIOTH. u. 4. 49ωσας δὲ ' νιτρύων μη παλιν τι ποιήυ τοιοῖτον, ἐπεμφεν αντον εἰς τὰ βουφόρβια, κὰκεῖ τDεφόμενος μεγέθει τε καὶ ρώμν πάντων διήνεγκεν. ιν ει καὶ θεωρηθεις .φανερὰς οτι

νισε πεντηκοντα ημόρας και ἐπι την θήραν ἐξιόντι νυκτός ἐκάστης μίαν συνευναζε θυγατέρα πεντηκοντα δε αὐτο ισαν ἐκ Μεγαμήδος γεγεννημέναι τῆς Ἀρνόον ' ἐσπούδαζε γαρ πα- σας ἐξ ιρακλεους τεκνοποιησασθαι. Gρακλυς δε μίαν νομίζων εἶναι τον ὰεὶ συνευναζομένην συνηλθε πάσαις. και χει- lbρωσάμενος τυν λέοντα τυν μεν δορὰν ζμτιόσατο, τρο χάσματιδε ἐχρήσατο κόρυθι. 11. ὰνακάμπτοντι δε αυτ9 ὰπῖ τῆς γρας συνήντησαν κήρυκες παρὰ Εργίνου πεμφθέντες, ἱλαπαρὰ Θηβαίων τυν δασμὸν 2 άβωσιν. ἐτέλουν δε οἱ Θηβαῖοιτον δασι ν γίνω δι' αiτίαν τήνδε. Κλύμενον τὸν Mινυῶν 20 βασιλέα λίθυ βαλὼν μενοικέως ηνίοχος ὀνομα Περιήρης ἐν γ χησω, Ποσειδῶνος τεμόνει, τιτρώσκει, ὁ δε κομισθεὶς εὶς υρχομενὸν ἡμιθνῆς ἐπισκήπτει τελευτῶν Εργίνιο τρο παιδὶ ἐκδικῆσαι τόν θάνατον αὐτου. στρατευσάμενος ει Εργῖνος ἐπι Θήβας, κτείνας οὐκ ολίγους ἐσπείσατο μεθ' ὁρκων, ὁπως 25 πέμπωσιν αὐτο Θηβαῖοι δασμῶν ἐπὶ εἰ κοσιν ἔτη ,.κατα ἐτος ἐκατόν βόας. ἐπι τοὐτον τὸν δασμὰν εὶς Θήβας τοὐς κήρυκας ὰπιόντας συντυχὼν Πρακλῆς ἐλωβήσατο ὰποταμῶν γὰρ αυτῶν τὰ ωτα καὶ τὰς ρῖνας καὶ διὰ σχοινίων τὰς χεῖρας - σας ἐκ τῶν τραχχμων Θο τοῖτον εργίνω καὶ Μινυαις δα- 30

75쪽

'Ιφίκλω δίδωσιν ἐδη παῖδα γόλαον ἔχοντι ἐξ Αὐτομεδου ςlο τῆς Ἀλκάθου. θιμε δε καὶ Ἀλκμήνvν μετὰ τῶν Ἀμφιτρύωνος θάνατον Αιὰς παῖς 'μιδύμανθυς, κατ κει δε ἐν καλείφτῆς Βοιωτίας πετειγώς. προμαθων δε παρ' Εὐρύτου τὸν τοξικὴν ιρακλῆς ἐλαβε παρὰ μου μεν ξίφος, παρ' Ἀπόλλωνος δὲ τόξα, παρὰ Ῥφαίστου MJ θώρακα χρυσουν, παρὰ isti Amηνῆς πέπλον ρόπαλον μεν γὰρ αυτὸς ἔτεμεν ἐκ δ ε-μέας. 12. μετὰ δὲ τὴν προς Μινυας αὐτφ μάχην συνόδε κατὰ ζῆλον πιρας μανῆναι καὶ τούς τε ἐδίους παῖδας, οῖς ἐκ μεγάρας ειχεν, εἰς πνρ ἐμβαλεῖν, καὶ των Ἱφίκλου δύο. διὰ

καταδικάσας ἐαυτοῖ φυγὴν καθαίρεται ι ἐν ε πῖ Θεστίου 20 παραγενόμενος δὲ εἰς Λελτοὐς πiuνθάνεται του θεου, που κατοικήσει. ἡ δἐ Πυθία τότε πρῶτον Πρακλέα αυτὸν προ ηγόρευσε τὰ δε πρῶτον Ἀλκείδες προσηγορεύετο , κατοικεῖν δε αυτὀν ειπεν ἐν TZρυνθι Εὐρυσθεῖ λατρεύοντα ἔτη δώδεκα, καὶ τους ἐπιτασσομένους ὰθλους δώδεκα ἐπιτελεῖν, καὶ 25 Οἴτως ἔφη των ἄθλων συντελεσθόντων α θάνατον αυτ

ἔσεσθαι.

καὶ τὸ προσταττόμενὴν υπὸ Ευρυσθέως ἐτελει. πρῶτον μενουν ἐπέταξεν αὐτο τοὐ νεμέου λέοντος τὴν δορὰν κομίζειν. 30 τοῖτο δε ζῶον ἐν ἄτρωτον ἐκ TDφῶνος γεγεννομένον. πο

76쪽

BIBLIOTR. u. 5.

ρευόμενος ουν ἐπι τον λέοντα ηλθεν εἰς Κλεωνάς, καὶ ξενι- ζεται παρὰ ἀνδρὶ χερνήτη Mολύσω. καὶ θυειν ἱερεῖον δ' λοντι εἰς ημέραν ἔφη τηρεῖν τριακοστήν, καὶ - μεν ὰπO τυς θήρας σῶος ἐπανέλη , Aιὶ Σωτηρι θυειν, ἐὰν δε ἀποθώυ, τότε ώς ιρωι ἐναγίζειν. eiς δε τὴν πεμέων ἀφικόμενος καὶ 1τον λέοντα μαστεύσας ἐτόξευσε πρῶτον ώς δε ἔμαθεν ἄτρωτον ἔνω, ὰνατεινάμενος - ρόπαλον ἐδίωκε. συμφυγόντος δε εiς δεμνίστομον σπιλαιον αντου την ἐτέραν ὐπροκοδόμησεν εἴσοδον, διὰ δε της ἐτέρας ἐπεισολθε τῶ θιρ- καὶ περιθεὶς τὴν χεῖρα τῶ τραχήλω κατέσχεν αγχων ως ἐπνιξε, id καὶ θέμενος ἐπὶ τῶν ἄμων ἐκόμιζεν εἰς δε- νας. καταλαβών ει τόν, Μόλορχον ἐν τῆ τελευταίφ των ημερῶν ώς νεκρῶ μέλλοντα τὰ ἱερεῖον ἐναγίζειν, Σωτῆρι θύσας Σω ἐγενεὶς Μυκήνας τον λέοντα.yΚυρυσθεῖς δὲ καταλαβὼν αυτου τὴν ἀνδρίαν ὰπείπατο λοι ν αυτρο εὶς τον πόλιν εἰσιέναι, 15 δεικνυειν δε προ τῶν πυλῶν ἐκέλευε τοὐς ἄθλους. φασι δἐ υτι λέσας καὶ πίθον αDr0 χαλκουν εiσκρυβῆναι ν γῆς κατεσκεύασε, καὶ πέμπων κήρυκα Κοπρέα Πέλοπος του Πλείου ἐπέταττε τοῖς ἄθλους. οντος δε Ιφιτον κτείνας, φυγὼν εἰς Μυκήνας και τυχὼν παρ' Ευρυσθόως καθαρσίων=ο

2. 2δευτερον ει αδ λον ἐπέταξεν αυτο τὴν Ἀερναίανυδραν κτεῖναι. αυτη δὲ ἐν τήΗ τῆς /ρνζς ἔλει ἐκτραφεῖσα ἐξέβαινεν εὶς τὰ πεδίον καὶ τά τε βοσκήματα καὶ τὴν χώραν διέφθειρεν. εῖχε δε ἡ νδρα υπερμέγεθες σῶμα κεφαλὰς ἔχον ἐννόα, τὰς μεν οκτώ θνοτώς, την δῶ μέσον ὰθάνατον. ἐπιβὰς ουν ἄρματος ἡνιοχοῖντος Ιολάου παρεγένετο εὶς τὴν ρον , καὶ τοῖς μἐν ihπους ἐστισε, τὴν δἐ υ αν ευρῶν ἔν

τινι λώφρο πυρὰ τὰς πηγὰς τῆς Ἀμυμώνης, ὁπου ἡ φωλεὰς

77쪽

ίλεῖν, ἐκβαίνουσαν δ. αυτην κρατήσας κατεῖχεν. ἡ δὲ θατό των ποδῶν ηνείχετο περιπλακεῖσα, τω ροπώλφ δε τὰς κεφαλὰς κόπτων οὐδὲν ἀννειν ἐδύνατο ' μιας γὰρ κοπτομόν ς κροο φαλῆς δύο ὰνεφνοντο. kπεβοηθει δε καρκῖνος τῆ υ μ ἐπιρρομεγέθης δάκνων τον πόδα. δὴ τοῖτον ἀποκτείνας ἐπικαλέσατο καὶ αυτὰς βοηθὸν τὸν 'Aλαον, ὁς μέρος τι καταπρήσας τῆς ἐγγυς τλης, τοῖς δαλοῖς ἐπικαίων τὰς ὰνατολὰς τῶν ἀναφυομένων κεφαλῶν ἐκωλυεν ἀνιέναι. κατὰ τοῖτον τον πή-l0πον των ἀναφυομένων κεφαλων περιγενόμενος την ἀθάνατον

ὰποκόφως κατωρυξε καὶ βαρεῖαν ἐπέθηκε πέτραν παρα τηνοαν την φέρουσαν διὰ Ἀέρνης εὶς Ελεοῖντα . - δε σῶμα τῆς νωας ὰνασχίσας τῆ χολῆ τους δὲ στους ἔβανεν. Elam σθευς δε ἔφη μη δεῖν καταριθμῆσαι ἐν τοῖς δώδεκα τον ἀθλον ου γὰρ μόνος, ἀλλὰ καὶ με- Ιολάου τῆς υδρας πε

3. Πίτον ἄθλον ἐπέταξεν αυή την Κερυνῖτιν ἔλαφον εἰς Μυκήνας - ψουν ἐνεγκεῖν. ην δε ἡ ἔλαφος ἐν . νον,

χρυσόκερως, Ἀρυμιδος ἱερά διὰ καὶ βουλομενος αυ ν μα-2οκλῆς μζτε ἰνελεῖν μήτε τρῶσαι συνεδίωξεν ολον ἐπιαυτον. ἐπει δε κάμνον τὰ θηρίον τῆ διώξει συνέφυγεν εἰς δρος τολεγόμενον Ἀρτεμίσιον, κὰκεῖθεν ἐπι ποταμὸν Λάδωνα, καὶ ὐτον διαβαίνειν μέλλουσαν τοξευσας συνέλαβε και θέμενος ἐπὶ των -- διὰ τῆς Ἀρκαδίας ἡπείγετο. μετα Ἀπολλωνος 25 δἐ Ἀρτεμις συντυχos- ὰφηρεῖτο - ι - ἱερὰν ζῶον αυτῆς κτείναντα κατεμέμφετο. ὁ δὲ υποτιμησάμενος την ὰνάγκην καὶ τον αἴτιον εἰπών Ευρυσθέα γεγονέναι, πρ*ύνας την ορ

γῆν τῆς θεοῖ τὰ ληρίον ἐκόμισεν ἔμπνουν εὶς Μυκήνας. 4. Ἀταρτον ἀθλον ἐπέταξεν αυή τὀν Ερυμάνθιον -- ο προν ζῶντα κομίζειν. τοῖτο ει τὰ θηρίον ἐδίκει την Ψωφῖδα, ὁρμώμενον ἐξ Ορους ο καλοῖσιν 'Fρυμανθον. διερχόμενος ουν

78쪽

λίου παρὰ Μαλέαν κατροκησε. τοίτρο περιπεπτωκότας τοῖς

Κενταυρους τοξεύων ἔλσι βόλος, τὸ λ ἐνεχθειν Ελατου δῶτοῖ βραχίονος τω γόνατι λείρωνος ἐμπῆγνυται. ἰνιαθεὶς δε ρειλῆς, προσδραμὼν τό τε βόλος ἐξείλκυσε και δόντος ωA 15ρωνος φάρμακον ἐπόθηκεν. ανίατον GJ ἔχων τὸ ἔλκος εἰς τὀ σπήλαιον ὰλλάσσεται, κἀκεῖ τελευτῆσαι βουλπιμενος καὶ μὴ δυνάμενος, ἐπείπερ ἀθάνατος ἐν, ἀντιδόντος Αιι Προμηθέως τὸν ἀντ αὐτοῖ γενς μενον ὰ θάνατον, Οἴτως ὰπόθανε. οἱ λοιποι δὲ τῶν Κενταύρων φεύγουσιν ἄλλος ἀχὰαχῆ 20 καί τινες μἐν παρεγένοντο εἰς ὁρος μαλων, Εὐρυτίων δὲ εiς Φυλέον, πόσσυς ει ἐπι ποταμῖν Εἴθνον, τοὐς ει λοιποῖς ὐποδεξάμενος ΙΠοσειδῶν εἰς Ελευσῖνα ὁρει κατεκάλυφεν. ἐπανελθών δἐ εὐ Φολόον ιρακλῆς, και Φύλον τελευτῶντα

79쪽

θεασάμενος μα- καὶ ῶλλων πολλῶν, ἐλκύσας τε ἐκ νεκρου- βόλος ἐθει μαζεν, ει τοῖς τηλικουτους - μικρον διέφθειρε τυ ει τῆς χειρος ολισθῆσαν ἐλθεν ἐπὶ τον πόδα καὶ παραχρῆμα ὰπέκτεινεν αυτόν. θά νας ει Φόλον Πρακλῆς 5 ἐπὶ τὴν του κάπρου θήραν παραγίνεται, καὶ διώξας αὐτ ει τινος λύχμης μετὰ κραυγῆς εὶς χιόνα πολλήν, παρειμένον ἐμβροχισας ἐκόμισεν εὶς μυκήνας. 5. Πέμπτον ι ἐν ἐπέταξεν αυτ ῶ, αθλον των AD; ov βοσκημάτων ἐν ἡμέρ0 μιῆ μόνον ἐκνορῆσαι τὸν ἔνειν. ἐν δ/10 ὁ Αὐγέας βασιλευς'1Γ.ιδος, ῶς μέν τινες ειπον παῖς Πλίον, ὼς δέ τινες Ποσειδῶνος, ῶς δὲ Γνιοι Φόρβαντος, πολλὰς M. εἶχε βοσκζμάτων ποίμνας. τουτρο προσελθὼν ιρακλῆς, ου

δολώσας τὸν Κυρυσθέως ἐπιταγὴν ἔνασκε μια ἐμωφ τὸν

ἔνθον ἐκτορήσειν, εἰ δώσει τιν δεκάτvν αὐτῶ ν των βοσκύ-Hμάτων. ADγέας ει απιστῶν πιισχνεῖται. μαρτυρονμενος ὁ ἐιρακλῆς τον Αυγίου παῖδα Φυλέα τῆς τε αὐλῆς τὼ θεμέλιον διεῖλε και τον Ἀλφειὸν ποταμὀν και τὸν Π νειὸν σύνεγγυς ρέοντας παροχετευσας ἐπήγαγεν, ἔκροε ν δι' ύλλος ἐγλυποιήσας. μαθὼν δἐ Aυγέας ἔτι κατ' ἐπιταγὰν EDρυσθέως 20 τοῖτο ἐπιτετέλεσται, τὀν μισθὸν οὐκ ἀπεδίδου, προσέτι δἐ ρνεῖτο και μισθὀν υποσχέσθαι δώσειν, και κρίνεσθαι περὶ τούτου ἔτοιμος ἔλεγεν εῖναι. καθεζομένων δἐ τῶν δικαστῶν κληθεὶς ὁ Φυλενς υπὰ Πρακλέους τοῖ πατρὸς κατεμαρτύP σεν, εἰπὼν ὁμGλογῆσαι μισθὼν δώσειν αυτ φ. ὀργισθεὶς δὲ Αυγέας πριν τὴν νῆτον ἐνεχθῆναι τόν τε Φυλόα και τον

80쪽

Λεξαμενὸν ηκε κἀκεI κατώκει, καὶ κατέλαβε τουτον μέλλον-

πεπραχέναι.

6. Ἐκτον ἐπέταξεν αθλον αὐτω τὰς Στ σαλίδας ὀρνιθας ἐκδιῶξαι. ην δὲ ἐν Στυμφάλω πόλει τῆς Ἀρκαδίας Στυμφαλὶς λεγομένη λίμνη πολλν συνηρεφὴς υ . εἰς ταυτον ορνεις συνέφυγον ἄπλετοι την ἀ- των λύκων ἁρπαγην δεδοι- Ιοκυῖαι. -υα--τος ουν ιρακλέους πῶς ἐκ της ἴλης τάς ορνιθας ἐκβάλη, χάλκεα κρόταλα δίδωσιν αὐτ*Ai ηνῶ παρὰ

μαίστου λαβοῖσα. ταλα κρούων υπό τινος ορους τη λέ-ν περικειμήνου τὰς ορνιθώς ἐφόβει, αἱ δῖ τον δεῖπον οὐχ ἡπομένουσαι μετὰ δέους ἀνίπταντο, κώὶ τουτον τον τρόπos 1 ιρακλης ἐτόξευσεν αὐτάς. 7. Ἐβδομον ἐπάταξεν ἄθλον τον Κρυτα ῶγαγεῖν ταυρον. τουτον Ἀκουσίλαος μἐν εῖναί φησι των διαπορθμευσαντα

Εὐρώπ s ιί, τινἐς δὲ τον υπό Ποσειδῶνος ἀναλθέντα ἐκ θαλάσσης, ὁτε καταθύσειν Ποσειδῶνι Μίνως ειπε τὸ φανἐν χοἐκ τῆς θαλάσσης. καί φασι θεασάμενον αυτόν τοῖ ταύρου τὼ κάλλος τουτον μἐν εὶς τὰ βουκόλια ὰποπωροι, θῖσαι διἄHον Ποσειδῶνι, ἐφ' οἷς ὁργισθέντα τὸν θεὸν ἀγριῶσαι τόν ταυρον. ἐπι τοῖτον παραγενόμενος εἰς Κρήτζν Πρακλης, ἐπειδὴ λαβεῖν ἀξιοῖντι Μίνως ειπεν αὐή λαμβάνειν διαγω- 25νισαμόνω, καὶ λαβὼν πρὀς Εὐρυσθέα διακομίσας ἔδειξε καὶ λοιπόν εωσεν ἄνετον δ ει πλανηθεις Σπάρτην τε καὶ

Ἀρκαδίαν ἁπασαν και διαβὰς τὸν Ἀσθμόν εω Μαραθῶνα τῆς Ἀττικές ὰφικόμενος τους ἐγχωρίους διελυμαίνετο. 8. ' λον ἀθλον ἐπέταξεν αὐτ0 τὰς Λιομήδους τοῖ 30 φῶς ἐπιους εἰς μυκήνας κομίζειν. ἐν δ. Ουτος Ἀρεος καὶ