Mythographoi scriptores poeticae historiae Graeci edidit Antonius Westermann

91쪽

λείων τους δεμλιονίδας πεμφύντων συνθύτας ἐν Κλεωναις lo ἐνεδρευσας τουτους Πρακλῆς σπέκτεινε, και στρατευσάμενος ἐπὶ την πιλιν εἷλε τὴν πόλιν. και κτείνας μετὰ των παίδων Αυγίαν κατήγαγε Φυλέα και τοὐτρο τὴν βασιλείαν ἔδωκεν.

ἔθηκε δὲ και τὸν υλυμπιακον ἀγῶνα, Πέλοπος δὲ βωμῶν ἐδρύσατο και θεῶν δώδεκα βωμοῖς ἐξος ἐδείματο. 3. μετὰ is M τὴν Πλιδος Γλωσιν ἐστράτευσεν ἐπι Πύλον, και τὴν πόλιν ἐλῶν Περικλυμενον κτείνει τὰν ὰλκιμώτατον τωνῖ ζλέως παίδων, δε μεταβάλλων τὰς μορφὰς ἐμάχετο. τὀν δἐ Nηλέα

δαι και τύπτοντες αυτὸν τοῖς σκυτάλοις ἀπέκτειναν. τὸν διτοίτου θάνατον ἐκδικῶν σπατιὰν ἐπὶ Αακεδαιμονίαν συνήθροιζε. 'και παραγενόμενος εiς Ἀρκαδίαν ηξίου κιφέα μετὰ 30 των παίδων ίν ειχεν εἴκοσι συμμαχεῖν. δεδιὼς δὲ Κηφεῖς μν καταλιπόντος αὐτοῖ Tόγεων Ἀργεῖοι ἐπιστρατευσωνrm,

92쪽

το μῆν οιν βρέφος εἰς IIαρθόνιον ἴρος ἐξείλετο. καὶ τουτο l5μεν κατα θεῶν τινα πρόνοιαν ἐσώθV Vλιν μεν γὰρ αρτιτόκος ἔλαφος υπέσχεν αυτῶ, ποιμένες ει ὰνελόμενοι τὰ βρέφος I λενον ἐκάλεσαν αυτόν. Aυγιν δἐ ἔδωκε παυπλί - τω Ποσειδῶνος υπερόριον ὰπεμπολῆσαι, ὁ δἐ Tενθραι τι τωTευθρανίας ἔδωκεν αυτὴν δυνάσrn, κὰκεῖνος γυναῖκα ἐποιή- 20σατο. 5. παραγενόμενος ει Πρακλῆς εiς Καλυδῶνα τὴν -- νέως θυγατέρω φιάνειραν ἐμνοστεύετο. καὶ διαπαλαίσας υπἐρ τῶν γέμων ωυτῆς προς Ἀχεμον εὐασμόνον ταν περιέκλασε τὰ ἔτερον τῶν κεράτων. καὶ τὸν μἐν Ἀροάνειραν

ρας εἶχε ταύρου. τουτο δὲ, ῶς Φερεκυδζς λόγει, δύναμιν ἔχει τοιαίτον, ώστε βρωτὀν ῆ ποτὸν ὁ περ ευξαιτό τις παρέχειν

93쪽

γίνεπαι. διατελῶν ει παρ' αυτοῖς, πω γας προς Θέσπιον

5 ἔπτὰ ι ἐν κατέχειν ἔλεγε παῖδας, τρεῖς δὲ εἰς Θήβας ὰποστόλ-λειν, τους ει λοιπονς τεσσαράκοντα πέμπων εiς Σαρδὼ τὴν

νῆσον ἐπ' αποικίαν. γενομένων δε τούτων ευωχούμενος Φραωνεῖ καὶ κονδύου' πλήξας ὰπέκτεινεν Iρχιτέλονς παῖδα Ε νομον κατὰ χειρῶν διδόντα ' συγγενὴς δἐ Οἰνέως οντος. ἀλr10 ὁ μἐν πατὴρ του παιδος -κουσίως γεγενημένου τουσνμβεβο- κότος συνεγνωμόνει, Πρακλῆς δὲ κατα τον νόμον τὴν φυγὴν υπομένειν ἐθελε, καὶ διέγνω προς κήυκα εἰς Ι ραχῖνα ὰπα- ναι. ἄγων δὲ φιάνειραν ἐπὶ ποταμών E νον ικεν, ἐν φκαθεζόμενος νέσσος ὁ Κένταvρος τους παριόντας διεπόρο15θμενε μισθον, λέγων παρὰ ελεῶν τὴν πορθμείαν εβιτόναι διὰ δικαιοσύνζν. υντῖς μἐν oris IIρακλῆς τὰν ποτο- δι ει, ηιάνειραν δε πισθὸν αiτηθεις ἐπέπεφε πόσσφ διακομῆειν. ὁ δὲ διαπορθμείων αυτὸν ἐπεχείρει βιάζεσθαι. τῆς ει ὰνακραγούσζς αiσθόμενος ὁ Πρακλῆς ἐξελθόντα πόσσον ἐτο-20ξευσεν εἰς τὴν καρδίαν, ὁ δὲ μέ2βων τελευτρο προσκαλέσαμενος ειπεν, εἰ θέλοι φίλτρον προς Πρακλέα ἔχειν, τυν τε γόνον ον ὰφῆκε κατὰ τῆς γῆς καὶ τὸ ρυἐν ἐκ του τραυματος τῆς ἄκιδος αἶμα συμμιξαι. ἡ ει ποιήσασα τοῖο ἐφύλαττε παρ' ἐαυτῆ. 7. διεξιὼν δε ιρακλῆς τὴν Αρνόπων χώραν,25ὰπορῶν τροφῆς, ὰπαντήσαντος θειοδάμαντος βοηλατο τοῖτόν ἔτερον των ταύρων λύσας ευωχήσατο. ως δὲ ιλθεν εἰς Tραχῖνα προς Κήυκα, υποδεχθεὶς υπ' αυτοῖ - ίοπας κατ-

97쪽

Κτήσιππος, Αυτονύζς τῆς Πειρως Παλαιμων. VIII. 1. μεταστάντος δε Πρακλέους εὶς θεοὐς οἱ παῖδες αυτοῖ φυγόντες Ευρυσθέα προς μυκα παρεγένοντο. 5 ώς δε ἐκεινους ἐκδιδόναι λέγοντος Εὐρυσθέως καὶ πόλεμον ὰπειλουντος ἐδεδοίκεσαν, Tραχῖνα καταλιπόντες διὰ τῆς Ελλάδος ἔφυγον. διωκόμενοι δε ιλθον εἰς Ἀθῆνας, καὶ καθ ε- σθέντες ἐπὶ τον 'Eλόου βωμον ἰξιουν βοηθεῖσθαι. Ast MM

Evρνβιον, Μέντορα, Περιμῆδον ἀπόκτειναν, αυτὴν δε Ευρ σθω φευγοντα ἐφ' ἄρματος καὶ πότρας ἐδη παριππευοντα Σκειρωνίδας κτεινει διώξας 'Γλλος. καὶ τιν μεν κεφαλὴν

ὰποτεμών Α μήνη δίδωσιν, ἡ δε κερκίσι τους ὀφθαλμους 15 ἐξώρε ξεν αντον. 2. ὰπολομένου δἐ Eoρυσθέως ἐπὶ Πελυπῆννησον ἐλθοι οἱ Πρακλεῖδαι καὶ πάσας εἶλον τὰς πόλεις. ἐπὶ ἐνιαυτοῖ δε αὐτοῖς ἐν τῆ καθόω γενομόνη φθορὰ πῆσαν Πελοπόννοσον κατέσχε. καὶ ταυτον γενόσθαι χρησμῶς

Γλὰ τοὐς Πρακλειδας ἐδήλου πρῖ γὰρ του δέοντος αυτοῖς

20 κατελὼ εῖν. Oθεν ὰπολιπόντες Πελοπόννησον δε ν εἰς Μαραθῶνα κὰκεῖ κατωκori. Tληπόλεμος ουν κτείνας οὐχ ἐκ μ κυμνιον τῆ βακτζρία γὰρ αντου θεράποντα πλήσσοντος Dπέδραμε), πριν ἐξελθεῖν αὐτὀν ἐκ Πελοποννισον, τευγωνουν μετ' οὐκ ὀλίγων ἐκεν εἰς 'Pύδον κὰκεῖ κατωκει. 'Tλλος

23 δὲ τιν ι ἐν Ἱόλιν κατὰ τιν του πατρὸς ἐντολὸν ἔγημε, τὴν

α κάθοδον ἐζήτει τοῖς Πρακλειδαις κατεργάσασθαι. διοπαραγενόμενος εἰς ελφοῖς ἐπυνθάνετο πως - κατέλθοιεν, ὁ δἐ θεὸς ἔφησε περιμείναντας τὀν τρίτον καρπὰν καPέπεσθαι. νομίσας δὸ 'rλλος τρίτον καρπὸν λέγεσθαι τὴν τριε-

98쪽

του ιρακλέους ἐπὶ Πελοπόννησον, Tισωμενου του υρόστου βασιλεύοντος Πελοποννησιων. καὶ γενομένης πάλιν μάχης νικῶσι Πελοποννήσιοι, καὶ Ἀριστόμαχος θνησκει. ἐπεὶ δὴ

ἐνδρώθησαν οἱ lΚλεολώοDJ παῖδες, ἐχρῶντο περὶ καθόδου. 5του θεοὐ δἐ εἰπόντος ὁ τι καὶ τὰ πρότερον, Ι μενος ,τιῆτο

ατεσημάτων αυτοῖς αἰτίους ει ναι ' τοὐς γὰρ χρησμορος οὐ συμβάλλειν λθειν γὰρ οὐ γυς, αλλὰ γενεὰς καρπόν τριτον, καὶ στενυγρὰν τὰν τιν εὐρυγάστορα δεξιὰν κατὰ τόν 'Iσθι ν id ἔχοντα την θάλασσαν. ταῖτα Tήμενος -κουσας ἡτοιμα τὰν στρατόν, καὶ ναυς ἐπήξατο τῆς Αοκρίδος ἔνθα νῖν ὰπ' ἐκεινον ὁ τόπος παύπακτος λέγεται. ἐκεῖ δἐ ωντος του σrρατεύματος Ἀριστόδημος κεραυνωθεὶς ὰπέθανε, παῖδας καταλιπὼν ἐξ Ἀργείας τῆς Αὐτεσίωνος διδύμονα Εὐρυσθένη καὶ 15 Προκλέα. 3. συνσο δὲ καὶ τὰν στρατόν ἐν δ iurάκτω σνμ-φορβι περιπεσεῖν. ἐτάνη γὰρ αὐτοῖς μάντις χρησμούς λόγων καὶ ἐνθουσιάζων, δν ἐνόμιζον μάγον ειναι ἐπὶ λύμν του στρα- του προς Πελοποννησιων ὐπεσταλμένον. τουτον βαλων ὰκον- τω 'Dπόος, ὁ Φίλαντος του Ἀντιόχου τοῖιρακλέους, τυ-20χὼν ὰπέκτεινεν. ODroλς δἐ γενομένου τούτου τὸ ι ἐν ναυτικὸν διαφθαρεισων τῶν νεῶν ὰπώλετο, τὸ δ. πεων ἡ τυχησε λιμυκαὶ διελύθο τὀ σrράτευμU. χρωμένου δῶ περὶ τῆς συμφορῆς

99쪽

'μένον καὶ του θεοῖ διὰ του ιιάντεως γενέσθαι ταυτα. M- γοντος και κελεύοντος φυγαδευσαι δέκα ἔτη τον μελάντα,

ἔίλυσαν εἶρον σημεῖα κείμενα, οἱ μ/ν χόντες υργος Ιεπι25 τον ἐδιονJ φθίνον, οἱ δἐ Αακεδαίμονα λαχόντες δράκοντα, οἱ δἐ Μεσσήν, ὰλώπεκα. περὶ δὸ των σημείων Κλεγον οι μέντεις, τοῖς μἐν τον τρύνον κατα βουσιν ἐπὶ τῆς πολεως μόνειν ἄμεινον μη γὰρ ἔχειν ἁλκον πορενόμενον το δηρίον τοῖς δε δράκοντα καταλαβόντας λινοῖς ἐπιόντας ἔλεγον ἐμε-