Mythographoi scriptores poeticae historiae Graeci edidit Antonius Westermann

발행: 1843년

분량: 482페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

I. 1. GH δὲ - πνάχειον διερχόμενοι γένος τοὐς α Πυλου μέχρι των μακλειδῶν δεδηλωκαμεν, ἐχομένως λέγωμεν και τὰ περὶ Ἀγηνορος. ώς γὰρ ημῶν λέλεκται, δύο --βύη ἐγεννησε παῖδας ἐω Ποσειδῶνος, φλον και Ἀγήνορ .d Bhλος μὲν ουν βασιλεύων Αθυπτίων τοῖς προειρημένους ἐγέννησεν, Ἀγήνωρ δὲ παραγε, μνος εἰς την ΕυρωπVν γαμεῖ Tvλετάσσαν και τεκνοῖ θυγατέρα μὲν Εὐρώπην, παῖδας δὲ Κάδμον και Φοίνικα και Κίλικα. τινὸς δὲ Εὐρωπην οὐκ Ἀγηνορος ἀλλα Φοινικος λέγουσι. ταύτης Ζεὐς ἐρασθεὶς l0πίπτει διὰ τῆς θαλάσσης Ῥόδου ἀποπλέων ταῖρος, ος χειρο ήθης γ ενόμενος ἐπιβιβασθεῖσαν διὰ τῆς θαλάσσης ἐκόμισεν εἰς Κρήτην. ἡ δὲ ἐκεῖ συνευνασθέντος αἰτῆ Αιος ἐγέννησε πιι νωα, Σαρπηδόνα Ῥαδάμανθυν' καθ' μηρον δὲ Δαρπηδὼν ἐκ Θώς και -oδαμείας τῆς Βελλεροφόντου. ίφανο

15M Εὐρώπης γενομένης ὁ πατὴρ αυτῆς Ἀγήνωρ ἐπὶ ζήτησιν ἐξόπεμνε τοὐς παῖδας, εiπῶν μὴ πρότερον ὰναστρόφειν πρὶν

102쪽

α γήμας Ἀστερίων ὁ Κρητῶν δυνάστης τονς εκ ταὐτος παῖ- in Jας ἔτρεφεν, οι δε εος ἐτελειώ λησαν, πρὼς ἀλλήλους ἐστασί σαπι ἴσχουσι γὰρ ἔθωτα παιδός, Oς ἐκαλεῖτο ῖIιλοτορ' Ἀπόλλωνος δἐ ην καὶ Ἀρείας της Κλεόχου. του δἐ παιδος πρός Σαρπηδόνα μῶλλον οiκείως ἔχοντος πολεμήσας Μίνως ἐπροτέρησεν. οἱ ει φεύγουσι, καὶ δεμλητος ι in Kωρίμ προσσχών i5 ἐκεῖ πόλιν ὰφ' ἐαυτοῖ ἔκτισε Μίλητον, Σαρπηδών δε συμμαχήσας Κίλικι πρὼς Λυκίους ἔχοντι πόλεμον ἐπὶ μέρει τις χώρας Αυκίας ἐβασίλευσε. καὶ αὐτω δίδωσι δευς ἐπὶ τρεῖς γενεὰς ζῆν. ἔνιοι δἐ αντον ἐρασθιναι λέγουσιν Arυμνίου

του ος καὶ Κασσιεπείας, καὶ διὰ τοῖτον στασιάσαι. V 20

μανθυς ει τοῖς νησιώταις νομοθετῶν, μυθις φυγῶν εMΒοιωτίαν Ἀλκμήνην γαμεῖ, καὶ μεταλλάξας ἐν 'Aιδου μετὰ Μίνωος δικάζει. Mίνως δὲ Κρήτιν κατοικῶν ἔγραφε νόμους. καὶ γήμας Πασινά ν τιν υλλυ καὶ Περσηίδος, ῶς δ' Ἀσκληπιάδης φησὶ Κρήτην τὴν στερίου θυγατέρα, παῖδας μἐνDἐτόκνωσε Κατρέα, Λευκαλίωνα, Γλαῖκον, Ἀνδρόγεων, θυγα- τόρως δὲ Ἀκάλλον, Ξενοδίκην, Ἀριάδνων, Φαίδραν, ἐκ Παρείας δὲ νύμφης Ευρυμέδοντα, νηφαλίωνα, Δρυσζν, Φιλόλαον, ἐκ δὲ Λεξιθέας Εὐξάνθιον. 3. Ἀστερίωνος δὲ ἄπαι- ς ὰποθανόντος Μίνως βασιλεύειν θέλων μήτης ἐκωλύετο. M

103쪽

78 APOLLODORI φοσας ει παρὰ θεῶν την βασιλείαν εlληφήνω, χάριν του

τον μεν ἐξηγρίωσε, Πασινάην δὲ ἐλiλεῖν εἰς ἐπιλ μίαν αDrovis παρεσκενασεν. ἡ δὲ ἐρασθεῖσα τοῖ ταύρου συνεργὸν λαμβάνει Λαίδαλον, ὁς ῆν ὰρχιτέκτων πενεπῶς ἐξ Ἀi τῶν ἐπὶ φόνω. οντος ξολένην βουν ἐπὶ τροχῶν κατασκευάσας καὶ ταύ/την λαβὼν καὶ κοιλάνας ἔσωθεν, ἐκδείρας τε βονι , τὴν δορὰν περιέρραφε, καὶ θεὶς ἐν ροπερ εἴθιστο ὁ ταῖρος λει-Dμῶνι βόσκεσθαι τὴν Πασιφά ν ἐνεβίβασεν. ἐλθὼν δὲ ὁ ταῖ ρος ώς ἀληθινὴ μι συνῆλθεν. ἡ δὲ Ἀστέριον ἐγέννησε τὰν κληθέντα Μινώταυρον. οντος ειχε ταύρου πρόσωπον, τὰ δἐ λοιπα ὰνδρός. Mίνως δἐ ἐν τῶ λαβυρινθον κατά τινας χρη--οὐς κατακλείσας ανων ἐφυλαττεν. ἐν δἐ ὁ λαβύρινθος,20 Oν Ααίδαλος κατεσκεύασεν, οῖκημα καμπαῖς πολυπλόκοις πλανῶν τὴν ἔξοδον. τὰ ι ἐν Ουν περι Πινωταύρου καὶ Ἀνδρόγεω καὶ Φαίδρας καὶ Ἀριάδνης ἐν τοΩ περὶ Θοσως ἴστερον

II. I. κατρέως δὲ του Μίνωος Ἀερόπη καὶ Κλυμένη καὶ 25ώπζμοσύνη καὶ Ἀλθημένης υἱώς γίνονται. χρωμένω δἐ κα-τρεῖ περὶ καταστροφῆς του βίου ὁ θεος ἔφη, υπο ἐνος των παίδων τεθνήξεσθαι. κατρευς μἐν Ουν ὰπεκρύβετο τοὐς χρησμούς, Ἀλθζμόν ς ει ἀκούσας καὶ δείσας μὰ φονεῖς γονοται του πατρός, ἄρας ἐκ μήτης μετὰ τῆς αδελφῆς Ἀπο- ah σίνος προσίσχει τινὶ τύ λ τῆς Ῥόδου, καὶ κατασχών φ

104쪽

πλιος καὶ τέκνων πατὴρ γίνεται οἱ ακος καὶ Παλαμψδους.

τρενς ει υστερον γήρα κατεχόμενος ἐπόθει τὴν βασιλείαν HAλ λιμένει τοι παιδὶ παραλυναι, καὶ διὰ τουτο ἐλθεν εἰς

βεβληκέναι δοκουντων, καὶ μο δυναμένων ῶκοῖσαι λέγοντος α Ου τὴν ἰλήθειαν διὰ την κραυγὴν τῶν κννῶν, αλλὰ βαλ-20λόντων κὰκεῖνον, παραγενόμενος Ἀλθομένης ἀκοντίσας iam εκτεινεν ἀγνοῶν Κατρέα. μαθὼν δἐ ἴστερον τὰ γεγονὰς εὐ-

ενος υπῖ χάσματος ἐκρίμ.

III. 1. Λευκαλίωνι δἐ ἐγένοντο Ἱδνενευς τε καὶ Κρήτη καὶ νύ ς ὁ Μόλος. 25 Γλαυκος δὲ ἔτι νίπιος υπάρχων, μυίαν διώκων εἰς μίλι- τος πιθον πεσών ὰπέθανεν. ἰτανους δε οντος αυτοῖ 9Iίνως πολλον ζήτησιν ποιούμενος περὶ τῆς ευρήσεως ἐμαντεύετο.

105쪽

Mύρητες ειπον αυτρο, τριχρώματον ἐν ταῖς ὰγέλως ἔχειν βουν, τον δὲ τυν ταύτης θέαν ἄριστα ε ικάσαι δννηθέντα καὶ ζῶντα τον παῖδα ὰ δώσειν. συγκληθέντων δε των μάντεων Πολύιδος ὁ Κοιρανοῖ την χρόαν τῆN βοος εὶ - rov5 καρπω, καὶ ζητεῖν τον παῖδα ἀναγκασθεὶς διά τινος μαντειυς ἀνεῖρε. λόγοντος δε Μινωος οτι δεῖ καὶ ζῶντα ὰπολαβεῖν αυτόν, ἀπεκλείσθη συν τρο νεκρῶ. ἐν ἀμηχανίρι δἐ πολλῶν τυγχάνων ειδε δράκοντα ἐπὶ τον νεκρον ἐόντα ' τουτον βαλών λέ φ ὰπέκνωνε, δείσας μη ἄν αυῶς τελευτήσ=ν, εἰ τοῖτο 10 συμπάθοι. ἔρχεται δἐ ἔτερος δράκων, καὶ θεασάμενος νεκρὰν τον πρῶτον ἄπει ν, ειτα ὐποστρέφει ποίαν κομιζων, καὶ ταύrvν ἐπιτίθησιν ἐπὶ παν το τοῖ ἐτέρου σῶμα, ἐπιτεθείσης δῶ τῆς ποι ὰνόστη. θεασάμενος ει Πολύιδος καὶ θανμάσας, τον αυτὴν πόαν προσενεγκών τ9 τοῖ ΓDYύκου 15 σώματι ἀνέστησεν. 2. απολαβὼν δἐ Mινως τὸν παῖδα οὐδ' ουτως εἰς Ἀργος ἀπιεναι τὸν Πολυιδον εῖα πριν ἡ τιν μαντείαν διδάξαι τὸν Γλα of ἀναγκασθεὶς ει ὁ Πολύιδος διδάσκει. καὶ ἐπειδὴ ὰπέπλει, κελεύει τὸν Γλαμον εἰς τὸ στόμα ἐπιπτύσαι, καὶ τοῖτο ποιήσας Γλαλος τὴν μαντείαν ἐπελά- 20θετο. τὰ ι ἐν οἶν περὶ τῶν τῆς Γυμπος απογόνων μέχρι τουδή μοι λελέχJω.

πης πυνθανόμενος. ὁ δἐ θεὰς εῖπε περι ι ἐν Ευρώπης μὴ πο- 23 λυπραγμονεῖν, χρῆσθαι δὲ καθοδηγ0 μὶ καὶ πόλιν κτιζειν ἔνθα ἄν αυτὴ πόσν καμοῖσα. τοιοῖτον λαβὼν χρησι ν διὰ Φωκέων ἐπορευετο, εἶτα σοὶ συντυχῶν ἐν τοῖς Πελάγοντος Ρκολλις ταυτη κατόπισθεν εἴπετο. ἡ δὲ διεξιοῖσα Γοιωτίαν ἐκλίθη, πόλις ἔνθα νῖν εlσι Θῆβαι. βουλόμενος δὲ 'Ast J30 καταθῖσαι τὴν βοῖν πέμπει τινὰ τῶν μεθ' ἐαυτοῖ λιφόμε

106쪽

δε διὰ τον φόβον ἐκλιπού ς'ἐξαμηνιαῖον βρέφος ἐξαμβλο -

108쪽

- -

λον κατεσκεύασεν 'Ἀκταίονος, ὁ καὶ τὴν λυπον αὐτῶν

- . . t . . .

SEARCH

MENU NAVIGATION