Anecdota Graeca Apollonii Alexandrini de coniunctionibus et de adverbiis libri. Dionysii Thracis Grammatica. Choerobosci, Diomedis, Melampodis, Porphyrii, Stephani in eam scholia

141쪽

αλλ' ἄνα εἰ μέμονάς τε γἰς ιντελη προφορὰν του σάστηθι. Ova Mθω και

θεστηκος, -- αντικρυς φοροῖτο Ῥμυνόμενον, θε - i5 τοιαυτα των ἐπιρρημώ- ξυνεται ἰούς, ἐγγύς

ἔνεκα τούτου παράλογον το αντι πρυς.

μαίνει το ἐν τόπου οὐ γίνεται τοkικον εἰς τοπω παραγωγον πόσε ηαι ἔν το ποθι καὶ ἐκ τόπον νυ πο-

143쪽

Φ, τε ρημασιν ἐνεστώτων προς παρατατικους καὶ παρακειμένω προς προσυντεῖ κοὐ κει περισσὸν το νυν τούτων --- παράθεσιν ποι σθαι ἐντέμεν-- καὶ δειαν - ροέχει, κα- να πιματισμον πον--μανόμενα, της χρησεως ἴσθ' ὁτε κα-ἐν αὐτοις μουστολην διασυγ χυνουσης τοπα που ἀπῆλθεν - οὐ μένει ἔμεινε , - τὰς δύο διαστέω ,- των τοπων, του ποι ' ao

αναὶ τον εἰς τίνα τμον. T εις ὁ ληγοντα ἐπι ρηματα την εἰς τοπον σχέσιν σηθίνει, οrκαδε, ἀγραδε, δε αει, κάνει συντάζει-80 αἰτιατι- πτωσεως καὶ του δέ συνδέσμου ποταεῖται, v δὸν μίμημα καθεστος της προκειμένης παρ τ' F,

ἶδε ἀπηνέγκα--πν εἰς τόπον σχέσιν, δεβλωθεν ο δελκα, καὶ την ἐν τόπου κατὰ την προκειμένην συμπάθειαν οτυ εἰς τοπον καὶ ἐν τόπο, δέ σε μένω. Vσω δόξει το 'Oμηρικον ἔδος ἀντικεisδαι Ἀῶ προειρημένη συντάξει του τοπικοῖ πιρῆnματος - παρ αὐτψ οὐ τοπιηόν ἐστι, ποιότητος ὁ παραστατιὰ , H ἰσοδυναμου του οντως ' περὶ εξ επικρίσεως εντελῶς εἴπομεν ἐν του πε- δορὶ ἐπιρρημάτων, - εχ μεν ἡ δέουσα αἰνου προφορὰ σημαίνουσα το - Πτως η δ προκειμένη πολ λὰ παράδισις ἐπὶ των τοπικῶν ἐπιἐἐημάτων ἀπηνέγκατο - ν προ-

144쪽

- εροπιασεως - ἐγένετο καὶ - ἴ- καὶ ἔτι τέως - δτι καὶ εὐαλλοις ἐλλιπη ἐστὶ τα τοιαυτα σχήμα- παρείπετο ἀρ- τοιουτον τάῖς ἐπιπιεταμένοις, κώθ πύσμασι κοπαγίνεσθαι di iaιπῆ πυσματικος Τροφορῆς καὶ ἐκ τῆς ἀναστρο- βε του λόγου παλιν τινα αντικείμενα - παρα το ς το δε οὐκ ἀρ- ξ μενον - του , καὶ παρὰ το ἔνθα το ἐνθάδε οτι ' - ἔστι της τοπικης παραγωγῆς, σαως ἐντευθεν. muκα παραχθέντα μετὰ του σημαινομένου - τρα ν ἀπ-- ους ἔχει - ὀζῶαν, γραδε οἴκαδε τοbro

145쪽

δάδε εἴπερ ορο διον, την προ τέλους ξύνειν, βρα - χεῖ- οὐσαν, τῶ διὰ του παρηγμένων, τημ δε τηνικάδε,--υτω - κα--άδε πρΩ - τι κα - ἐνθενδε της αυτης παρολκης στω περ λως οὐδετην εἰς τόπον σχέσιν σημαίνει ετ ον τρόπον διαφέρει τὰ τοιαυτα, καθ ο μέν εστι παρηγαί- δι - Σῆμεν υσι μέρεσι λύγου, τον ἔδιον ἴaον τόνον καὶ τοντο δέ,

ο δε προρέειπεν ανακτα, τουτον τον τρόπον καὶ το ενδάδε διοίσει του

ἔνδα δ' ἐνὶ Σκύλλη ν-ι

το ρον γαρ παροξυνόμενον ἐστι, το δ προπαροξυνόμενον ἐν παραδέσει το συμπλεατικο συνδέσμου, . Aιοχος Ἱπποτάδης. . Μον- τὰ διὰ του τ . εἰς τόπω/- σιν . 1 αεραζε, δυραζε, Ἀφίδναζε, Θηβαζε, ου ἀπιδάιως, οὐ ζ καὶ του ὁ ἰσοδυναμολτος σχεδόν, κλύζω κλύδων, T εις ω ληγοντα ἐπιρρηματα, νίκα μεν ἀπο προ-ῖς δόσεως παρῆκται, πάντως - τοπιωά, α το μω καῖτα -- - ἡνίκα δἐ ἀπ νομάτων, την του ονοματος πασιν παραλαμβάνει ἐπιρρηματικῶς νοουμενην παρὰ το τει- νειν ὁ τον Ἀψηται, - ἔχετὰ πάλιν ἐννοία το τόνο ἐπίτασιν γαρ νεργηματος σημαίνει. μοίως t ανεως σημαί- se νει τον φωνον, λέγω ονοματικῶς, - ου πάλιν πίρρη-

μα πίπτει της αυτης ἐννοίας ἐχόμενον - ανεο καὶ ἀναυδ καὶ δηλον τι το . κύκλου οὐ διὰ της παραγωγης . R. τόπον σχέσιν σημαίνει, ἀλλὰ καθὸ καὶ το κύκλος κατηγορεῖ χέσεως τοπικης. μοίως καὶ δ 3 πήρρω, Ἀντικωrερον κταδίν, χαρακείμενον τψ πο- ρος, πάλἈν τοπικῆς ἐννοίας ἴσης τά γὲ μὴν ἀπὸ προδόσεως παρσχθέντα πάντοτε τοπικην σχέοιν παῖ γέλλε-

147쪽

εις ον περατουμένοις, πρωτον τι δισύλλαβον, ἔπειτα

υόντων, αλλ εξ νόματος Φρηματος παρασπινων. πρόκειται δε τι αδ προqέσεις, παραγόμεναι εἰς μισημα- τι- προφοράν, τόπου σχέσιν ἐπαγγέλλονται. ει ὁ μόνον πη προβε σεως μόνον καὶ τοπικην σχεσιν σημαίνει, ου κυνόμενον, καδ το πλεον παλιν αἱ προδεσεις , βαρεία τάσει ἔχουσι τὰ ἐπιρήημα- παραγομενα. μοίως δε καὶ τὰ δια του λεκφερήμενα την αυτην σχέσιν τοῖς εἰς ληγουσι σημαίνει τον αυτον τόνον ἀναδεχόμενα καὶ παράθεσιν την των εις δεν, ἁλλοθεν ἁλλοσε, πόθεν πόσε, πάντωθεν πάντοσε οὐ το0τό μου ἀποφαινομένου, - πάντως τὰ εἰς εἰ λήγοντα ἀντιπαράκειται τοι εἰς σε, α ς τὰ ις σε τοὶς εἰς δε παράκειται, - και την συνώνητα ἀναδέχονται. οῖς παλιι σύνεστιν η διὰ του σι παραγ η, την ἐν τόπω σχέσιν ἁπάντοτε δηλοῖσα, πάλιν της αὐτης τασεως συνούσης,

γραφης τὸ της δῶ του ' εἰ συνε κατὰ τ πλέον καὶ διὰ του- γραφη παρεδρεύουσα εἰ δε μ νε η διὰ

149쪽

Gτωδη πω τουτον τον τόνον πίπτει παράκειται γυρ τὰ διὰ του δε παραγόμενα, σημαίνοντα - ἐκ τόπου σπιοι ' χχου - ἀχχοδεν υφοῖ Ἀφόθεν, τηλόθεν, υrό--ειν, δεν το πόδε παρὰ το που αὐτη δέ ἐστιν - πα