장음표시 사용
111쪽
πτωτικων, οἷς παρείπετο ἀναβιβάζειν μὰν τον τόνον, εἰ εἰς ἀς ληγοιεν, φυλάσσειν δε ε εχῆς. καὶ ἐπι καλός
γον ἐστιν, περ πάλιν χρη περιο ν. Q λ ὁ ρύτερον
ἐστι το τως του ς, παντί τω δηλον ου γαρ της γενικης το τ χει, της ὁ ἀνταποδόσεως του μ; f λογWisi kαὶ τρωεως - τέως παράκειται καὶ τὶ - - τη νακα, τρο ε οεῖρα το τύφρα μάρτυς η χρησις ἡ πα- ρ Ελλησι τίς ουν αἰτία του ηυνδηναι τὸ ως το προκείμενον αυτου μόριον πωτικα - ἔντεὐθεν - ἔστιν επινοῆσαι, - παρ' υβεῖαν παρήχθη, εἴγε α ρε αλ- lλαι τῶν πλαγίων μετα του λέγονται , αἱ δὲ εὐθεῖαι μόναι ὁ χα το τ ος γὰρ καὶ του καὶ τω καὶ τον. λέγω νυν το εἰς σημομνον το ουτος, μὰ τουος ρα μάλιστα.oυτε γα ἀπο ου ορίστου μορίου, υτε ἀπωτης συ δ' νάρθρου ἀντωνυμίας, Ἀδτε - του ποτακτικο --δρου λέγω δε ἀντωνεγικου του ς δῶ καὶ το πίμέημα της δείξεως τε κώ ἀναφορὰς ἐστὶ παραστατικον.
112쪽
δίχα του, λεγομέν γ' ἀμφοτέροις γουν τὸ πάθος συν - σα τουτέστιν Ἀποβολη του, οὐ τω καὶ τ ε ε ρνῶ ο
των ἰδίου ἐν τόνω μη κεχρημένα, ἀναμένοντα ὁ την τάσιν ἡ εὐπτωτικοῖς σαως δνι, εἰ το - περιεσπατο ελογεῖτο αν του ος ξυνομένου βίαιοι αρα- υπο- λαμμώνοντες αυτο Αωρικόπι καὶ γαρ τῶν Λωρικῶν προκειταί τινα περισπωμενα. Συζυγε το προκειμένω μορίω ἀνταποδοτικὸν μῖν τ' - πυσματικόν ὁ το πῶς καὶ ἔτι ἀναφορικον τουπως, καδ καὶ ἄλλοις τοιαύτη τἀξις παρέπεται, ὴ - 5
- πηνίκα --ῆ περισπῶσαι ἀλλα. καὶ τὸ πῆ εἰ ὁ καὶ
τὸ πῶς περισπῶται, μόλπον τι καὶ το ς περισπα--σδησεται. χλλὰ προς γε το τοιουτον εστι φάναι νί γὰρ
113쪽
ν, ,οντα τόπον τῆ βαρείας, πάντα, βαρύνεται τά ἡ μονοσυλλαβα, ο υνάμενα. κτο νης ξεως γενέ- ο θαι, δυνάμει βαρυνθη περισπασθiντα. σθεν το μν
κείμενοι τοiς Περσυντελικοiς, καὶ αἱ γενικαὶ ταῖς δοτικαῖς, καὶ ἄλλα πλείονα, τον αὐτ- τρόπον - τα πύ- σμ ταμ προ τὰς ἀναφορικῶς προφοράς, πια τὰ δίχατο τῶ προς τὰ ανταποδοτικά, λέγω ταJ μεδ α το τ συ δνυπάρχει γουν ἐαυτῶ - συνεξέρχεται καὶ ἐπει ἄπαξ τοπότερος δια του , καὶ το πότερος - καὶ οὐ πάντως κών ἀγκαστα το τερος κοὶ τότερος καὶ ἐπεὶ τὸ
114쪽
- ρα και πωρσ- ουν--- επὶ τῶν προκειμένων, μειων οὐ πάντως καταναγκάζεται τα ἐξῆς ο γαρ ἐπεὶ ' ο αν 'Mώσκω καὶ ἀνεγίνωσκον, εὐθέως καὶ τὰ ἐξης -Hματα οὐδ ἐπεὶ το δωρ ρθῆς καὶ αἰτιατικης, εὐ
θέως καὶ γενικης καὶ δοτικης ἔνθεν ουν καὶ κατα συμ-
115쪽
sossi'αι αυτ τε δυάκις καὶ τριακις, μεινον κεῖνο φάναι, - - πολλακι τὰ ἀπο μονοσυλλάβων ἐφεων παραγόμενα ν καὶ συντιθέμενα φυλακτικά ἐυτι των ἰδίων φωνηεντων περ του μη παOI πιλισκε It 'αι εἰς τὰς παραγωγὰς αυτὰς τας προ στύπους λέξεις, γε-αὶ ἡ πρ λ προδεσις συντι θεμένη οὐκ ἀποβάλ λει το , φωνηεντος ἐπιφερομενου η ὁ ἀπο καὶ πόρ καὶ το ηδιον ποκοριζόμενον ἐφύλαξ τοβ του γη, του τέλους τῶν τοιούτων γενικων εἰς το ἰδιον μεταλαμβανοMAGυ κυνός κυνέδιον, ἄρτου ἀρτίδων, λέγω των μετὰ συμφώνο εκ λο ρομενων καὶ το μνααῖος ἐφύλodis, re tar κH αλ-λα πάμπολλα εἰς το τοιουτον πωραδεσδαι ἀναγ καία
ἄρα μαὶ χον του ἐν το διχως καὶ τροχῶς ' καὶ περὶ τάσεως δὲ του σύχως - ησυχῶς καὶ τού
νειν, λέγω το ησύχως καὶ σύχη, αδ συυβαρυνεται τὰ τοιαHτα - επιρρηματων τ ις συνούσαις γενική,
φαμὰν κούφως, ου καὶ κουφων, καθώς πρόκειται - εἰ δέ - εν ησυχων, δηλον τι καὶ η/ύχως καὶ ε 2.5τα τοιαυτα ἔχει τὰ παρακιίμενα εἰς ἐπιρρημα α τον αὐτον τόνον τηροῖντα, δῆλον ου καὶ συχη φαμ:ν γαρ πάντ', οτι καὶ πάντως, καὶ ἄλλ', ὁτι καὶ ἄλλως, αλυν με γαρ εγωγε - ουδα μη δέ, τι καὶ ουδαμῶς, διχη τέ καὶ τοιχῆ, Joor καὶ διχως καὶ τριχῶς. νύr ' λύγρο καὶ χωριεῖς παντὶφασίν, τι καὶ τό ἐπιρροημα παννῶς, - ἀλλῶν, ὀτι και ἄλλως κατὰ τοὐτον τυν λῆον, δεδω
116쪽
στατον εῖναι καδότι τῶν τοιούτων ἐπιMημάτων προπί-σrηκε καὶ πτωτικόν το ν ουνεχως ἀναλογωτερον καθαπιηκε, καθότι καὶ το νουνεχής παμπιι μι καθοουν γυ-κῶ ἐπιρ ηματικως ξενηνέχθαι, σεσημειώσθω επεί τοι γε πολλάκις σχήματα τινα δε διεστώτων εις ἐνο- Εονητοὶ παραλαμβάνεται. παρα δύο διεστῶτα το Ἀρειος πάγος ' ρεοπαγίτης, παρα o--ο ἔν που ἀπο- τώ.Hrαι - ταυτότης παρὰ το νέα πολιή ν το νεα--λίτης. συρταί - ουν καὶ παρὰ το νουν ἔχων τονου χόντως κατὰ τὸν τοιουρον λόγον, οὐ μην, α 5 προείπομεν, κατὰ σύστα λιν των προκειμνων ἐπιήρ - μάτων. Tοσαυτα περὶ των εἰς ως ληγόντων ἐπιρ ημάτων. τὰ εἰς ου ποντα ἐπι ἐρηματα εουν τε παρ νόμα- τα ' σχηματιθίνα, ἐάν τε παρ ἄλλο μέρος λόγ- π 50ρι--αι. - φος παράκειται
117쪽
αυτο καὶ κριοῖο θοώταταί κέλευθοι ὀδμοι του κριου καὶ του σκορπιo ooωταται αἱ κίχιευθοί εἰσιν η οπικῶς πάλιν το ἐπέρἰημα Πται. Oδεν ἀναλογώτερον δοκε εἶναι ὁ που του που ἴχοι - καὶ το που ἀναλογίαν, καδο α περισπασμω λεγόμενα μονοσύλλαβα προς-μβανοντα το κατὰ ἀνωγορικὰμ 15 ἔννοιαν, βαρύνεται το πως ο πως λέγεται κοὐ το πῆοπη καὶ το πο ἄρα που εἴρηται. μοίως καὶ τα εἰς ι ληγοντα παραγωγὰ περισπῶ--ται, - οῖα μέρη λόγου αν η παρηγμένα, Μεγαροῖ, ' σθμοῖ καὶ παρὰ π4 ημα ὁ νrαὐθα ἐνταidol ao σημειώ ται οὐ το οἴκοι ου μονον θ' τοιαυτη τα--, αλλὰ καὶ τι , τω Iκοθεν, ς δεδείξεται ν τψπερὶ των εἰς δεν καὶ ἔνεκα του τύπου - το πόποι, ὼ πόποι καὶ γαρ τα-ρωτότυπα θέλει οπ-δήποτε πε-- ρισπῶσθαι, οῦ χει το οἶμοιμοὶ καὶ το τοτοῖ καὶ το 5olacini. Φαίνεται τι καὶ το ευοῖ κατὰ τουτο σεσημειω- σεται. τ γαρ παρὰ τοῖς περὶ τον Ἀλκαιον μέσσοι δηλον τι κατὰ την ἰδίαν διάλεκτον ν λογον βαρυνδείπὰν ου γάρ ἐστιν ἐλλιπὴ τ' ἔκ προ σει, συστελλομέ
118쪽
καὶ ἐτέρα παραγωγη λδια του δε η τις οὐ νεκα 36vμεως τοπικης παραλαμβάνεται, αὐτὸ ὁ μόνον -iὰ φραγωγου της σημασίας πάντοτε μενουσης της αὐτης - φωνης της λοκλήρου της κατα τὸ πρωτότυπον,