장음표시 사용
291쪽
'νδίσι καλουρπαι καλῶς δύνωπε μέρος εἶναι του λου ποιηματος ἐχάσυμ ραφινδων ἀλλὰ καὶ αυτο - τὸ μέρος περιέχει τινα ιώ- υπόθεσιν η εμφερομένην τοῖς ἄλλοις μέρεσιν, ὼς το μεν πιπεριέχει τὴν ἀκην Ἀπιλλέως καὶ Ἀγαμέμνονος το ταν μειρον τον πεμψδόν-
αὐτου ποιήματα περιερχομενοι ,δον ράβδον δ αφνίνην κατίχοντες, σύμβολον Ἀπολλωνιακόν η υν πο τῆς
τ- άπτειν, ο πέρ ἐστι τὰ διεοτωτα καὶ διακεχωρε - σμένα εἰς εὐσυνάπrοντα γιάζειν ἔστι γαρ τι ρημα ρω καὶ σημαίνει το υγιάζω, νδε φαμὸν καὶ τὸ ἴρρωσο αντὶ του γίαινε, κοὐ ρῶσιν τὴν γίειαν ἀπο του ρω οὐ τούτου τίνεru πο-γωγον ρῆμα το ράπτω, o MaoωM - νῖν ράπτας ταμὸν του τὰ διεστῶτα καὶ διερρηγμένα μάτια ει ἔν συνάγοντας καὶ πιές τι ἔν πο τελο υντας ἀπο - ρ - ουν τούτου ο μέλλων γίνεται ράφω, ἀφ' ου - άγωγον ραψωδία. - γα με- ωnρον, ώς προείρηται - ιερχόμενοι καὶ δοντες*5τα αυτου, σκυτεξης ώς νυν κεῖνrαι οἱ στίχοι οὐτως ελεγον κολπιύδως ἐπιδεικνύμενοι, αλλ' ἐντε ὐδεν ἄ- δου λόγου χάριν ἀπο οὐδε του -ζιδίου να στίχον καὶ ἀφ ετέρου σελιδίου να και αλλου ἁλλον λαμόντες, καὶ -τω συνάγοντες τους διεστωτας στίχους εἰς ἔν τορος ἡρμόζοντας το πράγματι, λόγου χάριν εις γάμους, εις αρχοντας, ε/ς τενεθλίους - λο τι προκειμενον, ο τως ἐπεδείκννντο. ὁια τῶ/ ουν καὶ αυτὸ δ ιονύσιος πε
292쪽
Ἀναγκαιον ὁ μετὰ την ἐτυμολογίαν της μνηδίας
μνωδηται κακείνου, 6 ἔν τινι χρόνω τὰ Ῥμηρου ποιη- ρατα παρες βάρησα η Πλπυρος η υπο σεισμου η πομάτων ἐπιφοράς, καὶ λ λων δελ- των βιβλίων -- οεδασθέντων καὶ φθαρέντων υστερον ευρεδ ο ἐν 'ἔχων 'υκον ἐκατον στίχους Θηρεκους, ὁ δὲ χιλίους, ὰ -ὶος δίσκοσίους, αλλος σου ἄν τυχε. καὶ μέλλε ληδη 'πιραδιδοσθαι ἡ τοιαύτη ποίησις ἀλλα Πεισίστρατός. τις ' παίων στρατη ός, δελιων καὶ μυτο δόξαν περι---οασθαι καὶ τα το Ῥμηρου ἀνανεωσαι, τοιουτον τι βουλεύσο*ο εκηρυξεν εν πάση ν 'EUάδι τον κοντα ' ηρι-- στίχους ἀγαγεῖν προ αυτόν, ω μιοδο ρι- λοσμένοι καθ' ἴκαστον στίχον πάντες υν οἱ ἔχονrες ἀπί- φερον, καὶ ἐλάμβανον διαστρόφως τοὐπισθέντα μισθόν - ἀπεδίω, εἰ ουδ νον φέροντα ο; ἄδη προει-ὶηφε παρ ἐτέρου στίχους, αλλὰ κἀκείν/0 τον αυτον δα μισθόν ἐνίοτε γαρ ἐν αὐτοῖς να - δύο στίχους εῖ; goρισκε περιττούς, δεχτε δε καὶ πλείους. θεν τις ἔσθ' ora u ἰδίους παρειςεφερε, τους νυν μελιζομένους καὶ μεῶτα το πάντας συναγαγεῖν, παρεκάδεσεν βδομ μοντα δύο ζραμματικούς, συν δεῖναι τὰ του Ομηρου καστον κα- ἰδίαν, πως ν δόξεν του συντιθεντι καλῶς σειν, Μρισδω πρέποντι λογικοῖς ἀνδράσι καὶ κοιταῖς ποιημάτων, ἐκάστ δεδωκὼς παντας τους στίχους κατ ιδίαν,--- πν συναγαγων καὶ μετὰ το καστον συνδεῖναι -τῶ εαυτο γνώμην, εἰ ἔν συνηοῦ στε πάντας τους προ- 4 dismς γραμματικούς. φείλοντας ἐπιδεῖξαι ινφ5oἔκαστον την ἰδίαν συνθεσιν, παρόντων μου πάντων. Odro oυν ἀκροασάμενοι Γλυ προ εριν, αλλὰ προς το
293쪽
διόρθωσιν Ἀριστάρχου καὶ Ζηνοδότου καὶ πάλιν ἔκριναν των δύο συνδέσεων, καὶ διομώσεων βελτίονα τον 'Ἀριστάρχου ἐπειδ δε τινες τῶν συναγαγόντων τοὐρομηρικους στίχους προς το Πεισίστρατον δια, πλειο- να μισθον λαβε ν καὶ ἰδίους στίχους, - καὶ προείρηται, σε φάμενοι προς έθηκαν, καὶ ὁ συν-ε ιν γένοντο τοῖς ἀναγινωσκουσιν, οὐα ἔλαδε τουτο τους κριτάς, ἀλ-λα διὰ μὰν τη, συν-εὼχ καὶ πρόληφιν ἀφηκοαν αν--τους κεισθαι, βελίσκους δε κάστου των δοκίμων καὶ - στρων αὐ ναζέων του ποιητο στίχων παρατιο μενοι, τουτο αω ἰνεδεgαντο - ἀνάξιοί εἰσι του ' η ρου . ψενοι ὁ ἐπίτρομμα εἰς τον Πεισίστρατον σπουδάσαντα ουναγαγεῖν τὰ Ῥμήρου τοιοῖτον τρίς με τυραννησαντα τοσαυτάκις ξεδίωξε
ποιητης Ο μετέχων ποιητικης, ποίημα- στίχος καὶ σύνταγμα το ε τω αὐτου ἄρχην καὶ τήλος εχον, ποῖον
τη λογικης συντάζεως, κατὰ των ποκειμένων πραγμα-
των νῶς ποκειμένων τιθεμένη, ποκειμένων ἐν δείων
294쪽
Πορφυρμυ ' ἐμπεριεχόμενος νοῖς ἐν Ἀπογραφῆ
ὁ φαίνεται ποιητης μαντευσάμενος καὶ ἐν α - μ ν πολλοις πλεκαὶ ἐν τούτοις. -ri του ΠοσMωνος δια τον Μνείαν, τι νυν ὁ Αἰνείαο βίη ρωεσσιν νάξει, καὶ παῖδες παoών, τοί κεν μετόπισθεν ἔσονται. λ, ἀληθεια, ἐμαντευσατο, δαβ.ουσι τα πράγματα. Αἰνείου γαλη ' μαειε χη, και ινειά )αιὰ βασιλεῖς. 50 T-- μῖν ἐν τούτοις ἐντεῖδεν ὁ - γραμμα- ῆς οτι περὶ στοιχείου με επιγοάφεται, πεται δε κογράμματά εἰσιν εrκοσι τέσσαρα.
295쪽
καὶ γραμματικης καὶ ἀναγνώσεως καὶ των ἐφεξης τους λόγους, ἄρχεται λοιπον καὶ περὶ τῶν της τρομματικης αρχῶν, τό τε ποσον καὶ - τούτων -κρισιν ποιούμενος δέον δ ειπειν, τί ἐστι στοιχεῖον ἀλλ' πειδη δύνατόν ἐστιν εἰπεῖν τι, εἰ, διαστείλωμεν - του στοι λ χείου ονομα - μωνυμον γάρ - , αν εἰπειν πισα χως τὸ στοιχnον λέγουσι λέγουσι τοίνυν αὐτο διχως, τά τε
μ μυνῶν - μεν γράμμανῆ καὶ τὰ ἰὸ ων ούγκει ται τὰ σώματα στοιχεῖον δέ ἐστιν ἡ πρώτη καὶ ἀμερηρτου ανθρώπου φωνη η φωνη Πράμμονος ἀμης, φωνης Ελληνικης δόγγος ἐλάχιστ . .
Ἐπειυ καὶ ἐκ τῆς φωνη τωὐ στοιχείων συνίστανται, στοιχειον ὁ ἐστιν η πρώτη καὶ ἀμερης του αν-
θρώπου φωνη, ἀναγκαῖον μας πρῶτον περὶ φωνης
διαλέκβειν, καὶ ὁ τεχνικος ουδεν εἶπε περ αυτῶν. καὶ
296쪽
'oro Maτι ἡ ων, κυρίως λέγεται ἐπὶ νῶν ἄν- ωπων, ως παρὰ το ποιητῆ - ουὁ ε ροι δίκα ἐν γλῶσσαι, δίκα ὁ στό- ρον Πεν,
297쪽
ου υγιῶς δὲ ἐνταὐθα ὁ τεχνικός, περὶ στοιχείου ' λοδιδάσκειν ημῶς προθέμενος, τὰ γράμματα εἰς θη ' saxῶν γὰρ ,πε- στοιχεί-' τὰ γράμμ--ορίζεται Αἰ-
ἐστιν, ὁπόταν δύνανται την ἐγγράμματον φων - πε λε, στοιχε- γάρ φαμεν εἶναι κοσμικὰ τέσσαρ , πνρεἀ ρα ἴδω καὶ γηπι-- ῖν τροπον ταύτα, κὰν -- πλεκόμενα, τὰ ἡμέτερα σώματα γιῶ τε καὶ τέλεια ηορούωνησι ν οἱ τω και τὰ πτοιχεῖα μωνύμος ἐκάλεσεν 'πτα κατα τάξιν καὶ δεόντως γράφεται, τότε τὴν μονιον φωνην ἀποτελεῖ στοιχελ γαρ η - των ρ' μά-ων-- λέξει- ἀπκ σελοωμένη - νυα,
298쪽
Qvγγράμματα και πάλιν τὰ --ματα και - συγγραμμματα ἀναλύονται εἰς λόγους -ἀ- λοοι εἰς λέξεις, καὶαι λέξεις εἰς συλλαρος, πιαι - συλλομαι εἰς τοισε is, κι- ου- περαιτέ- - - μα- τὸ στοιχεῖον εἰς
μικρότερόν τι αυτο ανάι- α τουτο - ἐστίν, zo φ ο ορος, καὶ εἰς Ἀλάχιστον ἀ-λύεται. οὐ ιν υντ στοιχείω, τουτέστι το ἐκφωνησει, παρέπεται τρει, χοροκτηρ μέν, ς τρίγωνον χημα η ημικύκλιον ἡ στρο -
τα λοιπά. καὶ τὸν μῆν υν ἐκφωνησι, τῶν στοιχείων μ5 φύσις τοὶς ανθρώποις λαρχῆς δωρ Νατο ταυτα δε τατρία, α προειρήκαμεν παρεπόμενα του στοι - - θρώπων ἐστὶν ἐφεύρεσις διο καὶ παρ μιν ἐν οἰ χαρακτη .. ρες τῶν στοιχείων τοιοP τινες εἰσιν, οῖς ἐδιδάχθημεν,
- προῖὼν ὁ λόγος δε, - παρὰ χερσαις ἔτεροι, γπαρὰ δὲ 'υροις ἄλλοι, παρὰ δε ἄλλοις ἔθνεσιν ἄλλοι. ἐφευρω ου ἐκάστη ἐκφωνήσει τηιάδε τις εἰκοῦν σοι χαρακτηρ - μετὰ τους χαρακτηρος ἐφευρώθη κώ
299쪽
ἐπετέθη αυτοῖς τα νόματα, ςτε ἔχειν των στοιχείων ἔκαοτον τοιόνδε τον χαρα, σῆρα καὶ τ ονομα ' κφω- νη- δι καὶ κατα--αντί μοι τάς τε κτωνησεις αὐ-
των καὶ τὰ νόματα - - ραδοβον τι ἐφάνη παρηκο λώνδηκέναι τῶς γρώμμαοι ἐκ πάντων, φημὶ του καὶ
των πα- τινὰ ἐν εἶναι μακρά τι, δἰ βραχέα τινα ὁ σύμφωνα, τινὰ δε φωνη ντα καὶ οὐδε ἀλόγως οὐ- δε ς ἔτυχεν νομοθετήδη, ω σκαστον ἔχεται τινος Mγου καὶ ιτίας πρεπούσης. πινες δέ φασι τους λα-ρμητηρος των στοιχείων του παρ ἡμῖν πο ' μου - , φοίνικος, ω θ γεγραμμενους καταπεμφθηναι τοῖς α δρώποις, δι καὶ φοινικι- λεγεται τὰ γράμματα οἱ ὁ οτι Φοινίκων ἐστιν εἴρψις . οἱ δέ, οτι---αγωγὸς του ηχιλλέως Φοῖνι ευμ αυτά. οιν δεῖ νυν την ζητη- σιν τηε ολ δεῆσαν μῆς γνῶναι, φημὶ ε 30 ε -- Roχης τίνος εν αν εγων - πον ,περὶ σνοιχείου ' -κ πήγαγε στοιχεῖον ἀλλα τράμματα. καὶ ἔστι μεν ειπεῖν, καὶ αὐτμ μεν ολίρον ἐρῶ, πιιδη ταυτόν εστι μοι πιλνῖα γράμμα σησὶ γαρ ποκα ιὼν ὁ τεχνικός ,τὰ δὲ α τὰ καὶ στοιχεια καDῖται. ' το ε ἀληθές, οτι στοιχεῖον - ομέν υτιν ἡ ἐκφωνησις, γραμματα β αἱ εἰκόνες καὶ οἱ χαρακτηρες. και Σαρα,τηρες μέν εἰσιν εἴκοσι τεσσαρες,εκφωνησεις ὁ ποU ου πλείους οἱ γαρ παλαιοὶ ἄλλως ξ-0ωνρυν το - μακρὸν καὶ ω ς το βραχύ, καὶ αὐλως τ δασυ καὶ αλλος το φιλόν, ἐν δέ χαρακτηρ ἀπετυπobi r - νε-o. - ουν πλέον τι γνωμεν, . . . - το α εχε ἐπωνήσεις . IIως;
300쪽
μακρον φιλο- βαρυνόμενον, μακρῶν -- περισπώμενον
r μακρον νιλ- περισπώμενον, '. o P γραχυ δασυ οξυνόμενον,
'ιλον βαρυνόμενον - ηρ-πωμένων ὁ μνήμην ἐπὶ τῶν βραχμὴν ου πεποίημαι - γαρ οἷον τε αλτα βραχύ καὶ ωτα βραχύ τερον τοιουτον περισπασθαι ἐπάνω γαρ βραχείας περι- οπωμίνη οὐ τίθεται, θε η με βραχεῖα μονορινυς εοτι καὶ ἀρκεῖ εἰπεῖν ρπε- η λῆ περισπωμένη σύν 'τός ἐστι τονος λοξείας καὶ βαρείας, και - ἐπάνω 5o μακρῆς τίθεται, καὶ οὐ μόνον πάνω μακρας, αλλ' - ἰπὶ GHυτον καὶ ἐπὶ συνδέτου συλλαβῆς τί δέ στι συν-