장음표시 사용
261쪽
μ επταισμένον αὐτο ἀναγνου νέος εἰς κακη- χιν, ἐμπέ- μετα ὁ ταυτα λαμ- νόος το βιβλίον ιορ- δωδέν, προ προ τον ἀναγνωστικον τὸν ὀφείλοντα αλτον διδασκειν, ὁμώναγινώσκειν κατα τη-διόρδιοσιν ου διορθωτου ροίτον ἀπνι προς - ἐξηγητικον τον πεί- λοπια παραδιδόναι αυτω την ἐγκειμένην ἐρμηνείαν. - - - προς - κριτικόν ος δοκῶ ἐν 'δ ν συνειράγειν μνω, των προλαβοντων δ' ἐν πέραιρος ἀνάγκην γαρ εἶχεν ο κριτικος εἰδίνοι τα του δωρδω - κοὐ ἀναγνωστικού καὶ ἐξοφικοε - πιῶν 'τα του κριτικου. . περ γαρ ὁ πολιτικος κριτης, -- ἐστι μαστης, οὐ γίνεται ι μη πρωτον ἀναγν νόμονς, ἔπειτα 'νηγορησηυπὶ πλείονα χρονον ουτ καὶ γραμματικὴ ο ρενικός, εἰ μη τὰ των προειρημένων Δωριβῶς ωίστατο, οὐκ ηδυνατο Πναι κριτ- ουτος υνο κριτικος την των ποιητων καλινο ναύλως, Ἀνδε-- τε η ἐν μη μννι η υκαίρως νειμίρως λεχθεισαν - νειαν παρεδίδου του νόου, καὶ την τουτων αἰτίαν
262쪽
263쪽
πυρρομένη ἡ συνη ς και δεδοκιμασμένη προφορὰ των
φοιτῶμες εἰς γραμματικούς, το ε ἀναγινώσκειν μανδασκάλων παραδεδομένη ἀνάγνωσις.,,Mύυρ- ξήγησις κατὰ τους νυπ-οντας II 'sτα - διδαχθην- τον εἰςαγόμενον - καλως ἀναγινώ - σκειν, αναγκαῖον δε εσθα καὶ τῆς καλως ο αγνι
, 'E-παρχοντας του ἄντα κα ἔγκειμένους. ,πόνην κους' τους μάλιστα ποιηταῖς αρμόζοντας. ,τροπους' τους
264쪽
ε μετα το φονευθηναι καταγελωμενον πο ου Ἱδομε-
νως ναύτη τ' εἰρωνεω κέχρηνται ι Φητορες ἄλλοις
κον φησιν, ἐρωτώμενον ἡ περὶ σημασίας ἡ περὶ γλώττης
ἰοπίας προχείρως ποῆUοναι τη αἰτίαν. ,,ἔχωσσῶν ' τῶν γλωσσηματικων λέξεων ἡ τῶν διαλέ- asκτων διάλεκτοι δέ εἰσι πέντε, γάς, Ἀτθίς, Λωρίς, Αἰολίς,
ες χρῶνται γλώσσηματικοὶ δὲ λέξεις εἰσὶν επιχωριάζουσαι, τουτέστιν αἱ καθ' εκ τυ χώραν - η πολιν ἴδιαί τινες λέξεις. ,ωτοριών ' δὲ των ὁ πη-- . . των. ,πρθειρος ' τοιμος. Aroδοσις' κρίσις τί τρίτον λυν μέρος της γραμματικῆς ἐστι τῶν γλωσσηματικῶν λήξεων κοὶ τῶν διηγημε των ε ἔτοιμος ἀποκρισις. Uod
265쪽
ημας - ἰστορίαν, αναγκα- τρέχομεν - ἐτυμολογίαν. ἐτυμολογία δέ ἐστιν - πτυξις λέξεια κατα τοδυνατόν Ἀψηται ὁ παρὰ το ἔτυμον ἐστιν ἀDidic
ο δι-ογγου ἐτυμολογία ς αν τις εἴπιι λωι- ο νολογία. γαρ ῶς ἔτυχεν ανης αἱ Ελληνικα λέξεις μετέδοσαν κάστου πράγματι, το ταν νον ἀναπτυσσοντας ἐξευρίσκειν χάριν τίνος τόδε τι - πῶς ὁ λεγεται τέταρτον ουν μέρος της γραμματικης στιν ως ι τις ἔροντό με, βλέφαρον διώ- εἰ ηται, τρωας - θ εἰς το ' καὶ διαστειλας την λέξιν ευρον ὁτι δια τουν λέγεται βλέφαρον, διότι αἰρομένου αυτου ἐπὶ τ ανωβλέπομεν, οἷον βλεπέαρον ἄρον εὐ λέπεις M. τρωας τι, διαστείλας ὁ μόνον την λέξιν ευρον δει - - φαρος, περ περιβολαιόν ωτι του βλέμματος - Ἀλινδε τις ἔροιτό με, γλῶσσα δια τί λέγεται, τρέφας ολ εἰς και το δεύτερον εἰς το ς φημὶ ουνως, γνωστὰ ἐν τέ νω τοι ἀκούουσι ποιοῖά α τὰ λεγόμενα ου ταρ ὁ ετέρου μέρους σωμαυκοὐ γινωσκομεν' ἐκ-του ἔννοιὰν πάλιν ε τις ιγιτό με οδόντες ὁ iλέγονται, τρέψας το Γ εἰς το , ευρον ρανεὶ οἱ ἔδον νες, τουτέστιν ' εσθίοντες δι αυτῶν γαρ odis , καὶ τούτο δ νυν τέταρταν μέρος της γραμμον κηδεαλλο δ' εν μέρος εστ του διορθωτικοῖ. ,,Πέμπιον ἀναλογίας ἐκ-γισμός. -- - εἰς Ἀρμενος - προειρημένα, καὶ ε ρων γενόμενος, νε- η - περὶ τέχνην καπαγίνεσθαι, καὶ πυνθάνεσδαι ν ὁπ
που μηνιν λέγομεν καὶ οὐκὶ μήνιδα. minoris M
266쪽
λπος ἀποδ ικτικος -' Ῥοίου παράδεσιν της στο μέρει λόγου μι- ακολου θίας - μι--αλογία ἡ ταν λόγον τον αυτον συλλέγουσα - τὰς λέξει. καὶ
βεια το οὐ πέμπτον μέρος ἐστὶν ἡ ἀκρψω των μοί- ων παράθεσις, ὁ ο συνίστωπαι, κανόνες των γραμματικῶν ωςπερ τε ζητουμεν, τίνος ἔνεκεν ὁ ' μηρος οὐ ' -- καὶ ὁ φίλος τοb φίλου, -- Ω- του βέλους λο - ακριβῶς δ ζεπησας ευρον Πν- τὸν κανόνα τοιουτον, τι πάντα τα εἰς ς αρσενικὰ καὶ δηλυκα εἰς ου ποιῶ την γενικην Ἀλέξο δρος Ἀλεξάνδρου, καλῶ καλου παρθένος παρθένον αμπελος αμπέλου, Σάμος Σάμου τα ουδέτω ἀς ῆς ληγοντα μετα του -ὶεῖ - γενικύην, 5 . , μψος μέρους, οξος ξους, ορος ορους. Θως οἶν καὶ βο- βέλους ἐπὶ πάντων υν των νομάτων καὶ των ρημάτων καὶ των μερων το λόγου ἀκριβως ζητουντες, καὶ τὰ ὁμοια τοῖς μοίοις παρατιθέμενοι, τους κονό- νας ἀσφαλως ἀποφαινόμεθα τοὐτό ἐστι, πέμπτα μό- aoρος της γραμματικης. δοῖ συμπεπληρωται - διορθωτικόν ως προείρηται γαρ ἄνω ' ηψὸν εἰς τρία εἰσὶ τὰ νύν τρίτον, τέταρτον, πέμπτον. ; εκτον κρίσις ποι μάτων.'' 'Oταν γάρ τις ἀκριβῶς μαθων το ατὰ προς*δίαν --γινωσκειν, και τους ποιν Μ τι-- τρόπους κάὶ τε, γλωτραν, την ἱστορίαν την ἐτυμολοίαν διδαχθῆ, ἱκανός εστιν Ἀοιοῖτος κρίνειν κρανα δἐ τα ποῖ, ματα οὐ τι καλά ἐστιν --- ποιη- το γαρ α εχ το τοιοbrow ἀπ ἐπειδη παν μέτρον ποτην τυνν' ἐστίν, νάγκη τον γραμματι- ταντα πάν-- a 'τα διακρίνειν, εἰ του--sυ ἐστὶ ποιηροῖ. . .
267쪽
γραμμένα, τουτωτι - ποιηματα, - δεόντως - δε-- εἴτε καλ- rτε φαύλως κειται ἔν τωδε τω τόπου η τωδε, καὶ τὰς τούτων ἰδίας δόναι καὶ ἀμφαίνεσθαι, εἰ γαρ OGM τις τα προλεχδέννα μέρη νης
γραμματικης, τ εργον του κριτικοῖ ποιεῖν υ δυναται. . 5
κον, καὶ τρόπω τινὰ στψανος, δά τουτο κάλλιστον.
MEPI NATU rana. ,, ναγνωσις ἐστι ποιημάτων η συγγραμμάτων ἀδια πτωτος προφορου ' Πῶς πο - γένους - εῖδους λοκα διαφορας συνωναται, καὶ πάλ- πῶς ορος ἀπ - δείας ἄρχεται. οἷον το ἀνθρώπου δρος, στι ζῶον λ -- Μνηνόν. ἰδου - ζῶον γένος ἐστίν, εἶδος το λογι- κον, θνητώ, διαφορά καὶ παλιν το ζῶον εὐθείας πτώσεώς ἐστιν ἐπὶ ὁ του προτεθέντος θου, αν ἀνα-ῖοστρέψωμεν - ' εὐρίσκομεν οιῶς ἔχοντα, γουν ἀναγνωσίς μή, προφορῶ αδιάπτωτος ποιημάτων η συγ- γραμμάτων. ὁοὐ γὰρ π εὐβείας ματο, ἀπο γένους και εἴδους και διαφορας προφορὰ γουν ἐστὶν ἐκφωνησις, ἐστι γένος ' εὶδος δε τὸ ποιημάτων η συγγραμ- Mμάτιαν , δὲ ἀμ--ος διαφορά, Μόνης- της ἀναγνωσμως ταν λόγον ποιησάμενος, οὐκέτι περὶ τῶν ἄ-ζων μερῶν διεξέρχεται σκοπος γὰρ,-- προ εχσγομένους γραφειν, τους ευπομένους χερῶν --δαι διδαγμάτων ἐπδε - της ξηγησεως καὶ των ἄλλων θομερῶν λόγος ποιηθος τις- καὶ πολλης ἀκριβείας δεόμενος αναγκαίως παρηκεν ὁ ωικός, περὶ μόνης -ης
268쪽
πεισεν. ανάγνωσις υν η ἀναπεισις ἀναπείθονται, γαρο -- αναγινωσκοντες ὐπεριττή ἐστιν - -
,γναγνωστέο γ' ὁ δεῖ ἀνατινώσκε ---κατὰ μίμησιν
269쪽
ου χρηματ ειον. ὁ -ῖτο γαρ ε τούτου, ς ου λουο γεγένηται πόκρισις, ἀλλα μόνου του σχηματι του Μενελά- τὰς χεῖρας ἀγροτείναντος καὶ τρόπον τινα μεταπηματιζομένου ςοαν Ω-ότος. λδ' ὐπόκρισιν ουν, τουτέστι κατὰ μί
b, τὰ προς*δων' κατὰ τέκν' , τουτέοι κατὰ τόνους χρόνους πνεύματα πάθη
κατα προςωδίαν δέ, τουτέστι κατα τανον προςωδία γάρ 5 ἐστι σημειον των έζεων τοῖς φωνη σιν ἐπόμενον καταπεμψδων--,--πωτι κατὰ τον ορδον --.,, τὰ διαστολη. '' ατ στ γχην.κατὰ διαστολην δέ, τουτεστι κατὰ χωρισμον των δια-νοι- διαστολὴ γάρ ἐστι σχῶον λέξεων μου γεγρα- μένων, μη μου ὁ νοουμένων διαστολη δ ἐκαλευε τὸν 'τι μνην εκ ου διαστέλλει λέξεις ἀπο λεέεων και η-μαι νομεν- ἀπο σημαινομένου. .
Tαυτα τα τρία δῶ παραφυλάττειν τον θέλοντα αναγι- ο νώσκειν καλῶς, κατὰ μίμησιν, τέχνην, στιν - τί δὲ
ἐζἈκαμων τούτων τελούμεδα αὐτος ἐπιφέρει. , Ἐκ ἐν γὰρ της ποκρίσεως την ἀρετην.' 'ει τοῖς μετὰ τουτο ἐπιφέρει το πωμεν τὸ ἀνταῖδα λεῖποπι-- κοινοῖ γὰρ ἐπὶ των τριῶν τουτων τ ορωμεν ει ιοδiἔασδαι. ίνος ὁ την ἄρεν ορῶμεν τῶν ἀναγινωσκομένω 6 ἐκ τε μιμησεως α' ἐνάρετα δείκνύντα τὰ
ἀναγινωσκόμενα δεῖ γὰρ τὰ μεν πωῖκὰ συντειο, φωνῆ
270쪽
συ τα κωμικά, ως ἐν του βω, τουτωτι μιμουμένους ναῖ,ας νέας ἡ ρο ας, ἡ κνιζομένους, ἡ σα προαισοῖς ἐναγομένοις προςώποις παρὰ Μενάνδρου η Ἀριστο- άνει - τοις ἄλλοις κωμικοῖς Mir κοινου , προείρηται, τὸ ὁρωμεν Π κδ. . . Tis ' τί νον πωμεν; τοὐ ἀναγινώσκοντος. του γαρ παραφυλάττεσθαι τόνους, χρονους πνεύμα- εα πάθη ἐν ψ ἀναγινώσκειν την τέχνην με εὐτον, Ἐκ δε της διαστολη τον περιεχόμενον νουνχρῶμεν. Ἀποδέδωκεν ἐντα ατMρωμεν, περ προειρυκωεν- των δύο λείπειν των προκειμενων βιάστοληψὸ λέγεται εστιγμηη διαστΩ λουσα καὶ διαχωρίζουσα - λέζεις ἀπο των πι- 15 ιρομένων λέξεωνὰ στοιχεῖα ἀπο τῶν στοιχείων. τ--.ριεχόμενον νουν πωμεν ' ον ὁντα καὶ εγκείμενον νουν κτῶ ἀν--ωσκομέοις δια της στιγμης - ἐπὶ παραδείγματος εἰπὼν Ο, ἔστινάξιος, ἐὰνJ μη - , μεταξυ του ἔστιν αξως διαστειλας αλ οπωρισας προσείμη biso Dr- η τω ξιος, οὐ ποιει σαπὸς το Ἀγόμενον τάις
ἀκούουσι δύο γαρ τινα νοεπαι ' η τὸ ἀιός εο τι του δεινος
ο δεινα, ολ λτης νη- ἐστὶ της ἁζ- ως προείρηταιουν η τὸ ν πρ νείμας το δευτέρ λέξει, καὶ εἰς το της προτέρας λέξεως ποστίξας τὶ διαστελεῖ τὸ ν - είμας τῆ προτέρη λήξει, κη - εἰς αυτ τὸ Κ orgας τί ποτε διαστελει, καὶ την δευτέραν λέξιν ἀπο - α προφερόμενος σαφε ποιησε τυ λεγόμενον. μοίως ὴὲ καὶ ἐπὶ του εὐμου εῖσι νους ἐστίν, -- ἐστίν.