Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

발행: 1859년

분량: 634페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

, PRAEFATIO. XXVII

partim ex glossis ut Droruui ai reptas esse . pariti ipsoru ni

rariar, pios locos Senoliis dissi minus, prini una p. 50, 2 n li. 39. iiD Θέων ἐν η υπομνήσει Θεοκρίτου vel Θέων νυπομνηματι τω εἰς Θεοκριτον uictor nilai tira , tilia p. 73, l. a i V, l. , D Θέων ὁ Ἀρτεμιδώρου. Fulviii Ursiniis in V l. coli totan scholioniin colloctionent, Hicini OV erat, tanquain lieonis opus issere solet, nulla tanton alia auctoritate usus, ut ipse profitetur . . d. Valutc., qualia illio linatu naologico inomio s. v. γριπευς testimoni uni illii Prius invenerat, quod imini in in ain parton trali possucinna satis 3pparet. Attamen iitriusquo suliolii Thoonui in traditis seliosis vetustioribus excompta extant, unde pro certo ha Dori PO-

32쪽

XXVIII PRAEFATIO.

tost, uni lii illa in anc sero larinam rodogit, copiis Theo-

Vix dulsitam posse videtur vii i lei Thoo nos in noOcritum comimentario scripserit a reliqua illa υπομνηματα in alios positas, Alexandrinos potissimum, quae neoni nomino inscripta commemorantur. In omini una or prinau nos conanaentarius in noviem Odysseam: Et M. 696, 0. do ori

orta in leguntur, pro ulti in is scriptum υτως ευρον ἐν π.υδ. Eodem portinent de accentu voci ακμηνος Εtu. 49 44.

Θέων δε ξυνεσθαι ἀξιοι ς αγαθός, viRo Iulini Aristarcni

33쪽

et s. v. Αἴνεια ... Θέων δ Aiνειάδας ταυτην καλεῖ πομν ματίζων τον Λυκόφρονα l263.), ipsis neonis vorDis sequentilbus. Eodena pertinet alia apud undena cominentoriitio: Aργυρινοι, θνος μειρωτικόν, ως' ἱμαιος και Θέων, καὶ Λυκόφρων l0l T. κτλ. Apolloriisun bodium Pico intoi pretutus est secundi in SuDscriptiionen vel potius ii scriptionein soliolioruin in Apoll. παράκειται τα σχόλια ἐκ των Λουκίλλου Tαρραίου καὶ Σοφοκλέους καὶ Θέωνος ο s. Moi lcel. 1 aes. p. .XVI. in uia de lina est Olia in Aristopli. iit, 397. inter- Polata iant. Huc tralio topli. 3 κ. s. v. υλος Θέων δέ

φησιν, τι χλος θεράπαινα ην θάμαντος η μηνυσασα την γνῶ φρυγειν τα σπέρματα ης ει τιμην την πόλιν νόμασε, quiliuscitu es Suli Apoll. , t q. θαμάντιον δε πεθίον ουτ καλούμενον περὶ την υλον. Moinoicius in litilio illa

ad neotiis coinnaontariunt in se optu oueni retulit. Tum I Deonem constat in Nican mian continentatuiti osse Stepia.

καὶ Πλούταρχος καὶ ημήτριος κτλ. hNic. li. 37. de χλοάουσα Θέων δε ἐν πομνηματι χλοάζουσα, ἐδοὐσα. Osti eino te coiiamentari in indatu in colligi posse vi lotui se si liolio ad Ol. V 42 il δαῖον αντρον iii a lituin ουτωωίων φησίν. Soliolia Amitua vulgo Pio ni iiii latu uls Tipta consulto rixetermisi. In interpretandi positi versabantur otiana Λέξεις κωμικαί, quas Thooneni congessisse Hesbi lii testinionio in Plaei . consitit. Cuius veri,i οἱ ετας κωμικας δια συντεθείκασι λέξεις καὶ τὰς τραγικάς, ψωέων καὶ χυμος καὶ ἔτεροι τοιομοι, quilii ditibi uni relin- piant, utririnolle utras iu λέξεις tractaverit uia alteras, o coinico oliis lexic duo iustula nonii ne addit Stiperstitit:

Pnxγnicii Epit. p. 377 σαπράν, οἱ πολλο αντὶ του αἰσχράν. Θέων φησὶν ὁ γραμματικος ευρεῖν παρὰ Φερεκράτει ληρῶν.

34쪽

XXX PRAEFATIO.

tioni Θεω pr θεω confisus, inna recto rojecit M. Selinii dii iis loco perturDato livorsissininin medicinam austra Dens. Itavi do laconis toxico tragre o vario diluitari potest. Vinnia laaec Theonea, nancisa odio congcssiliatis, esiis lona granani litici esse varia doctrina instraicti, in veri, is eoruntque

originibus lustrandis atque in rotius Vinici liistoricis geo-gmipnicis ne pio siligentis, poetas potissinauin interpretandos intonii, unius dic illa esse viri satis certui saliori potest, praesertina itina sic aliis laconivus plii losophis, lictoricis, antlienanticis nae licis constet, sed uiritiminatico si excipi Θεωνα τον γραμμ ατικόν Plutarcii Morr. p. 626. F. 728. F., Plutaretii ii in remin, pii in coinplumi Diis ejus dialogis into locutorem agit ni illo praeter cuin cunis Apionena uin

notato floruisse cxisti naan diis est, Di in Clial contem, cuius Api θρεπτός suit, stipialis litano voro n. 4 n. Cluti natuinesse M. Senna id tius coinpiitavit, ii 'licononi iubnii in condo tulis toxicis tringico conaico consol tona uias corieon

i uita illoriani poetamini in torpretem toxiciquo coniici ait toroini Thoon Apionis antecessor prouo listinnieniluin Aso clinialia illi a causa lotus dixit, clitani quo 1 Tlicocriti interpres in alio ro tynnologicomini loco ὁ Ἀρτεμι δωρου-uutiit..uin nini Artonaulom diΗcipui uni intoli exisset Arteinici ruiti auteni graui uulticuna litaui, qui secunduin epigraui tua Pro-

35쪽

PRAEFATIO. XXXI

stopliano pon liversum esse cunabuli miis Musicans ideo pio Aristopliano paullo niorem existi inans, non potuit i in

sit. Priuium ni in ό ρτεμιδωρου 1ininio ost Artoniiciora discipulus es. Lienrs post Herodiani tri sciti p. 428.), sed filii is, ut liceat ignotuni limioni Artenui tomii ot ab riogrrainniatica alienuna intolligero Dei nil etiamsi ponas, d liconis pati ona Aretoin idomini Aristoplianctu sitisse, huj ii notatoni potius secundiun filiuin Dioonoin quam Uieonis secundulia Arionii dormim patrem definiendani osse in mi docol annis de Artentidoro disputantes.c Ammantus utri icocrati commontator Us in ivnaologici corianaeua oratur, Pios loco inter seliolia posti unus:

Qtioc prior loco Ainaraiatias docuisse tra litum, conspirii citan ipso votustiore solioli iniuris tradito contri nitem iis minotationis in nostras scholiis vix ulliini vestigiitin IIunerui ani- Diatici in Wartonus 1 oli piis assontienti Diis prolbabilitor noviteoni ira de ullo illo inariinto gritinitantico constat Si is picatu Sest otiin ipsi ita es8e, cunis Dro περὶ σκηνῆς Atnennotis ustisos VIII, 343. o. et X, l4. s. X more loco appat et irinjui loroni suisse Dua rege, Ioia n. 703 u. c. Ianthini OSSecoli stat. Ita*1 priuio p. ni'. seculo viXerat. ii Nicanor Cous πομνηματίζων in ScDVet coim non Ori1-tur p. 39, 28 et 240, 8 nul Id. II 6 do sonto limiana, ut uuitari possit an in soluin idulliuin opti intina conamentatus sit propter res Coas in eo conaniena oratas. Vnrion Praeeunte intelligunt notissimul illun στιγματίαν, si Hadriani aetate floralit, utque satis pro babiliter, quan illain litesn iii linMλεξανδρευς dicitur; nam φύσει Cous, θεσε Alox an irinii Aesse poterat. Tu in vero distinguoniti sunt Nicanores et Cyrenaeus, 1 Μετονομασία scripsit, et Iieropolites νέος ζωμηρος appellatus, quos qui lana cuui stigmatia confuderiint.

36쪽

XXXII PRAEFATIO.

in ivpollius ibiis et scit ollis Eni pilis conti a Mira uitium 1 Riii contra pieiticiuana illuni id te u Oi liliis lisputetiir, ii .spicio nascitur euiu, cui haec solioli omin vetustioriani re lacti de-

37쪽

PuAEFATIO. XXXIII

Detuae, paullo post linati conariaentarium ditiana via pol nevulgata aeni ulliin xtitisse. Et nunc comimontatorein ut ex recentissiinis inter votiistiores suisso credamus innia suadent; iem aetate Iustiniani oratisso, in proximis proba Dilureddere eitulet imi S. Eratosthenera in codici Dus 3. 4. 5. L. Dupottiosis ad Id. Xli auctor esse pertilibetur uosteni annus, qui Wartono

Vol. I p. 32. credi sit Nitosilienis typolliesen in . o litantulto ampliorem esse, uuitavit an clariis ille graininaturiis Cui enaeus intelligenitiis osset, ipso Uteoemto paullulo junioluopti in vor Fritetscnius intellexu potius de Eratostnon setiolastico cogitanduin osso aetatis stinianea svid. In eui,s ad Antilol. r. Vol. XIlI p. 90.), citius in Anthologi nepigranimata lupio extant. Inuni nini ex Dis A P. VI, TS. totuit Ducoliculi est et inrimitationeu Uieocriti composituni, ut missenius demonstravit. Epigramina noc est:

Tως τρητὼς δόνακας το νάκος τόδε τάν τε κορύνανανθες ΙΠανὶ φίλω Aάφνι γυναικοφίλα. Πάν, δέχνυσο δῶρα τα Λάφνιδος ἶσα γαρ αυτῶ καὶ μολπὰν φιλεεις καὶ δυσερως τελέθεις.

In univors uni igitur intillimuin est epigram nanti liuoci'.

X. H.J, ut, item I)aplinis Pani instruinent sua dedicat dosingulis locutionil,us cx neocrito potitis Fritzscnius potis-8tinum coiitulit τους τρητους δόνακας in illo epigramiliato, νάκος Ι l. V 2. . , κορυνα Il 43. IX, 23. γυναικοφίλας item in pontainotri xitu Vii I, 60. δυσερως Ι 85. uia I n- pnnis ita a Priapo appellatur. Euin tui vpollius in iii I l. XII. scripsit tot auito stellani in plui a Theocriti dullia scripsisse, soriasso in Onin in

tu eXeinplari coin preliensa, tuni undein non in solis livpo- illesiuiis versatuni osse, sed tinni positae ei Dis Oinmentandi oporiani dedisse. Quan litasti ratZ sellio eis continenlarii reli lilias irreunaspicioni ros inale cessit. Cui primunt

38쪽

XXXIV PRAEFATI

Gr. I p. 623. t M. Schmi lii Di ivin. p. 59. vii illa exl iduni toxico Oinico derivata osso docet. Deindo Dotii veru σάμακα Ἐρατοσθενης ἀπεδωκε τον φορμόν FritZscnius dijudicare non vult nulla spectent ad Ino. HI, 13. Thooer. XXI, 3.J, uui φορμός. Mimani sane is liciuna et summo jure a M. Schimidii castigatuni Di n. p. 56. Satis nitia appare Dat conatui poetae locum spectari, tum adeo apud Photiunt comici Lusippi Mei noli., p. 48. nomen addititia sit, non locum illum Molicuita, Di insuper non Es a legi tu .sed φορμός; deinde non ratostlienum soliolasticiana intellimposse Pium eadem interpretatio plui os vcniunt eourrat σάμα - οι δε φορμόν, qui cum Pliotio ex Diogeniali copiis nausit. octo etialia liaco glossa a Bern narduo p. 233. ad eosdem vi enaei continentarios relata est, unde per Dictynii toxicon ad Diogenianum manavit. Novis alia via procudendunt videtui . minui ponin USEratosthenen otiana in alia idullia rixeto Id. XII. Dupollie-sos conscripsisse. R in illi sola rius nonio naosorat, inde factuna uletur, lod Id. XII primunt os post stem inicolica, io Servius agnoscit in prooernio ad Vii g. Bucol. nanii l. I, li ioci non Vere Ducolicii in Est in pinnis iuris posilit. XIV. legitur); licet eniti suspicari illoniin docem Ducolicoriani collectioncin in ante ratostiaenena argumentis insinu lana suisse et aec itin, correcta sortiisse et macta, retinuisse, contra in te a I l. XU. nova oua posuisse. JaIn iroviunt Munatus in ivpotnesilius ter ua castigo tur, ut o isdein aetatis Dirculator agnosci vi loatur, dona voi ramitosilienes 'liolastico vix antivitor a Dori possit, non uinore inihi vi-door suspicam os locos Munatui spectantes Erratost non isos Se nec minus Mus lena Munati ominena ortitiones qua sunt in solioliis A leo conire ore nulloο, hanc scholiorum vetustio-rilin redactionem, pia uti iniir, ratostliotiis poti8Sirnuin pu-rno de Dori es ini a r. 6.3 Alivio alii intor obuiinuntii totos hiocriti aut In iis corto i ci oro possunt aut nullo aure relati sunt. a Amerios is in scitoliis nonii natiir: p. 48, 3. nil I, 32. et p. 73 23 ad I, T. do λύγος; tu illii locus miniana R

39쪽

PRAEFATIO. XXXV prioren locuna in Cap. I. secun dum Od. Gen. Ommemorans.

Eius pulictuin reliqui sequuti sunt, clii de scitolioritin oragine lisputariint. At lociis do λύγος, si recte ulicavi iniis, ex Ameriae Glossis petitiis est vid. Adn. p. 475. I e priore loco dissicilitis Ditiuatiir, quia Anacria nomen soliolio ita

Midi tui ost, ut miniis appareat, ii l ad una auctorem referatiir Casaiit onus quidem quena uestein annus p. XVLI. sc piutius est Anteriam lectionis γυνά, τ auctorem dici opinatus, lati l clii bio creavit, nauni at iis ipsis iuris, ii no-itior 'Aμερίας prae Dueriint Ver Da γράφεται και γυνά- aDSint. Potius, ut erua trix lita sunt, inerias totius selioli auctor lici videtur. Neque lainon ideo hunc grinnanauticunt, de ini j iis coinnaontariis in ullum sumptor in nihil cona pertum aDonitas, in neocritiiva columentatuna esse eredi loram ' fieri ni in

poterat ut in ali ima glossa δαιδαλμα puto litin lociun tra

ctaret.

b Apollo mim, clarissi inuin gramnatichina Allieniensem, ut in Epicharinum et optironein ita in neocratiun coinuaen-tatuni esse Fritzschius propter schσliuna p. 57, 2 l. ad Id. I, 52. infelicitis suspicatus est vid. Adn. .c Apiallonius viilgo in Hup. Id. III conamentorinitIS, 1 1 DI Uurtonius I p. 136. Vscoluui esse onjecit, VueStenaannuSinter lieocriti interpretos reconsuit Positam nodiunt iu- tolligonduin osse et illam adnotationen potius ad Id. XI H. pertinere Due D nerit pui SpeXit. l Artemidor corvi i ut /s secun luna ipsius epigratianan Piolegg. II, prout is, in niuiis intellectuli ost, carmina liti- colica ante dispersa in iiiiiiiii corpus coegit. ConSensemini autem Aretentii loriani intelligenda in esse O 'Αριστοφάνειον Atlion. IV, 82. l. IX, 387. d. Iv, 662. d. vel νευδοαριστοφάνειον Atlion. I, 5. I, et itulo Suid. s. ρτεμίδωρος t

Atliou. I b. l . IX, ST. d. XIV, 662. l. s. 663. c. d. et fortasse

Opti reseri possunt, quae extra Allienaeuin Supei sunt uilArterii idomina granimaticlini pertinentia. uorum ploiaqueo leXie Vocuui cornicaruin Dianiisso cona paranti tacito apparet Erotian. Lox. p. 244. λάσιον ὀθόνιον, ς Θεόπομπος εν δυσσε si . . Moin. 4. 06 iiDi λάσιον ενδεδυμένος).

40쪽

κα υρτεμίδωρος εν ταῖς Λεξεσί φησι λινοῶν φο δασύ εἶναι cs. 1 Ios vcn. λάσιον, φος το δασυ, uti tu G. indoisio in nos illistinguen litui St Hesvcli. Σκυρία δίκη υρτεμίδωρος ἰδίως φησι κτλ. quain loci ilionein proverbialeiii

τεμίδωρος ἐκε γαρ μίλαξ ἐστίν; Pliot. τευτάζειν . . . . καὶ Ἀρτεμίδωρος το φροντίζειν, coli plum Dii coinicoriun locis appositis SullArist. Vesp. illi. χόλιξ . . . . osτο δε υρτεμίδωρος Ἀρτεμιδώρου ., πο τεμιδώρου . λέγει τὰς επὶ τῆς κοιλίας λεγομένὰς χολάδας; L,i l. l69 δ ασα λα-

Κλειταγόρας δειν, ταν Ῥομητο μελος αὐλῆ. Ἀπολλώνιος δε ὁ χαίριδος, ως ρτεμίδωρος υρτεμιδώρου V. φησι, περὶ μεν της Κλειταγόρας της ποιqτριας, τι ς ἀνδρώνυμον ἀναγεγραφε Κλειταγόραν, Ἀμμώνιος ἀπελεγχειαυτόν, περὶ δε του δμητου παρειχεν αυτος δε φησι Φανόδημον λεγειν κτλ. Scli Veia Arist. Pac. 344 συβαρίζε ιν: Ἀρτεμίδωρος πλῶς θορυβεiν. I o Artuiti uiora interpri ta

ἀρισκύνης η ὀργίλη παρὰ το ἀρι και το σκυζεσθαι,

SEARCH

MENU NAVIGATION