장음표시 사용
291쪽
perco per fora omnia perq;cop ta vagatu ,
Clanium auribus obstrepebat. Audi jt cla . morem faber materiarius, qui, quod a me perquirebatur, inuenerat. Is longὸ,quam nos erat r us, melior, praemio inductus, pe ram confestim, fide optima retulit. Quam ego dum solerter examino, intactam,suis-oue adhuc momentis obseratam recogno-
1co. Aperio, & de aureis quingentis, inuentori nil nos quinque impertior.
spe sita deccptus . Enimuero aliud praeconem ait spopondisse . neque qui Qque mi mulis liberalitatem,sed centum philippeis circumscripsisse. Sed milii eum aurum in precio esset,sacile fuit fidem excutere ;& proin fabro quiritanti, daturum in fuisse respondi,ui danti S munificentiam ipse praevertisset, centumque aureos de sextentis iam prius segregasset. Hoc equidem commento sperabam abigi hominem posse. Adfaber, eam vero luculentam iniuriam dicere ; eiusque conuitij coepit testes aduocare, & litem contestatus,mecum in ius ire. Ego qui nihil prae auro ducendum credideratri,pergo,iisderimendacijs caussam defendere, & amissis
sexcentis philippicis non nisi quingentos
recepisse me dicere. Ille item perseu rat,quingentos reperisse, eosque solidos inpera obsignata reddidisse, Iudex vafro ingenio , & cui fraus subolere videretur, ostendit aliquamdiu perplexum haerere se,
neque ab utra parte pronuntiaret, vid re . Iubet tamen iureiurando dicere. Iurarfaber sublata manu.quingent&s inuenisse; ego me amisisse sexcentos. Vterq; testes, ille ciues sRos , ego Simonem huc meum adhi-
292쪽
2so Lib. VI. inopia adhibemus. Continuo iudex surgit, caul samque hanc sententia disceptat. Quin- geritos philippicos quos fabes inuenisset, videri ab alio amii S ; Oportere proin illos suo domino seruari: mihi meos sex. centos porro quaeritandos, dum & ipsi ab
aliquo reperirentur . Non potuit me rauior sententia damnare. Ita insperat rit
gulatus respicio,& si quid inibi Simo Mo- gerat ; exspecto . Ille me ipla pallidior,
parietem,quo se fulciret,requirebat.Faber interim ceu vietor exultare,& cum Decunia discedere . Quem ego retortis. oculis prosecutus, ingemui, satiusque credidi, si mendacium confessiis, quadringentos,reciperem quam si pertinax quingentos perderem. Accido iudici supplex & flagiti,
veniam rogo; quingentior utique hoc a me, non sexcentos et se amissos . Tolleretinuentor centum,quemadmodum conuenisset, reliquum mihi redhiberet. Idem,& Simo precabatur. Sed quibus artibus ruam mos expedire conati sumus, ijs vero iugulos impedijmus. Neque enim iudex sernet iam mendacibus finem habuit, &periurij conuictos, pecuniam muliniit,&de furto suspectos in carcerem hiluc de sit. Nunc quaestionibus subditi, α omnia latrocinia consessi, supplicium exspectamus Senes, quod pridem iuuenes con
H s in hunc modum a Laurentio com . memoratis, inceperunt etiam me hortari vi summam rerum mearum explanarem.
o frustra illos esse respondi, si sederent. Nam longe me dissimilem, ab omni facinore semper abhorruisse, perque solam
293쪽
peruenisse . Hic illi maximo cachinno elati, meam innocentiam riserunt; & cras, inquiunt,desines tibi innocens videri,cum tormenta subigent, verum fateri . Nam neque nostrum aliquis huc nocens venit,
tormenta primum nocentes fecerunt.Carceris hoc huius ingenium est. Quibus dictis, illi quidem condorm terniat . Sed ego
recrudescet ut vulnere aeger, rursus in lacrymis lamentaque ruere . & iam orbos parentes, iam socios amissos , iam praecipue me miserari: Modo infamiam queri, quae generi esset inusta; modo supplicium metuere,quod insonti esset perferendum . Postremo cum longis querelis perfecti nem hanc nostram accusassem . consum. ptis omnibus lacrymis etiam ipse in sommim dilabor. Quanquam ille vigilijs fuit
ipsis tristior , cum tot mihi lictorum catanificumque manipulos identidem obie- ctaret,ac totieS elapsum E suga ad poenam retraheret. Scitis , quippὰ, quam haec noctis simulacra animos fa- tigent . iacMauh fimul atque euigilo ἰ redeunt laerymar;redeunt & ijdem, qui pridie me Vμ'. 'incluserant, atque inuidem eductum, in amplum &amaenum triclinium compingunt. Vbi mensa lautiti js multis reserta m ιν vini,cibique copiam faciebat. Hic spe rabam Vtopios primae crudelitatis poetii-tuisse,pridieqite ebrios,nunc crapulae suae insaniam damnare. Roganti tamen a squid repentina selicitas indicaret 2 aiunt
harum rerum copiam fieri solum ijs, qui postridie sint ducendi. Tunc vero neque
294쪽
181 Liber VI. Vto aedere mihi, neque sitim restinguere Iibuit sed germanus Tantalus inter uberrimam annonam , velut in publica fame , esuriebam . Quem enim mortuales epulae delectarent ; aut quorsum , etiam famelicus , esitarem3Nempe ut sagina pastus gladiator,postridie in arenam rapi, ac pinguiori iugulo serrum iuberet recipere 3 Quamo brem abstinui,atque impotiati impransus , diem illum duraui: donec hodie ad lani nam publicam protractos , mimicam , ut vidistis,mortem oppeti j. Quae insortunia si vobis nihili videntur; iam per me licebit rideatis; non item risuri, si in eadem tragoedia actores esse vos debuissetis. Hanc noster ANTONIUS rerum suarum ephemeridem , carcerisque nocturni historiam nobis retulerat, pallωre metuq; deformis. Neque nos inficias ibamus, quin grauia perpessus,meam calamitatem longe superasset. Tamen ut omnia dentisque in ludum desiisse vidimus, deterso maerore, unanimes ridere ludentem fortunam,multaque festi vh alter in alterum dicere perreximus,quae amicis tempns i eusque suppeditabant . Antonius ipse ae Georgius, ut si constanti fel citate utere
tiar, meum cum Vrso contubernium liberarimξ riserunt ; ursi suum sibi earcere is pcie mea fouea optare. Nam inter lio. mines inquiebant , saltem pernoctauimus apud quos morituri caussam diceremus; tu in belluae lustro captiuus, indicta caus-D,t rtem expectabas.Sed enim LVCIVS receptis 'dicra morte sodalibus, innuit puero eumque, cum in aurem a.
295쪽
L dermani. 283 domi suae nouis hospitibus locum apna .raret, quos paucis post liori s etat adducturus. Nam nobis in aula palatii. xMNERMi VS degebat, adhuc stolantibus, AntoniusGeorgiusque nondum aedes L CII viderant. Ad haec, vltra iveridiem hora processerant, cum illi nihil dum apud HEsMJVM gustassent, praeter patImmo ris iusculum, vinique modicum liquorem, inter bellaria. Rogatur igitur palam Antonius,uti nobiscum in Aulam LVCII transires, diu ferociter repugnati it . Qui
enim in publico, inquit, apparere, aut Os meum populo ausim ostendete 3.Haerent rubotis ii mitis vestigia, & haerebunt, donec Vto pios meminero . Hominem bono
genere ortum, & optimis disciplinis inrutiatum, sic illi ad faciandas cupidines suas abutantur Et esto, luserint, neque seria
crudelitate sanguinem hauseriri r an parum fuit,pro latrone duxisse, inter Iair nes, & vinx sse & condemnasse Vos ta-n en hanc ipsam infamiam umbra nunc aliqua tectam in lucem producere Iab ratis3 Atqui ego sic st tuosnoctem,aut ceris noctis crepusculum hic expectare, primisque tenebris Vrbe excedere; neque de cetero ad inhospitales hos Utopios unquam redire. Ita quidem Antonius . Sed Antariis tamen atque Dorylas nobilissime
iuuenes obtinuerunt, ut morem vellet gemrere' noctem adhuc diemque promitteret. Pacatior deinde . a ii autem , inquit , Georgius,quemadmodum a me aberrasti
Et quomodo in silua amissus,ad meum Ainfortunium, huc redijsti
Ego vero non absimili, inquit Geo
296쪽
gitis,errore actus, dum hostilem effugere globum cupio sodalem amitto . Nam in eo, quem supra dixisti, strepitu . carpi laevorsum a via deflectere,&tanto secriores nos credere,quanto celerrimξ longissimeque recederemuS . Ab ea parte Silua fuit , late dumis atque ilice nI.
riorrida,quam densi complerent undissentes . Illae improuidὰ properantem , neque facile in metu, inque tenebris respic .enistem sRara per occultos abduxit semita ealles asti ut euaseram hostem steti fessus, aegre que ex cuisu animam reciprocans, fri stra Antonium meum requisiui, Et, At toni,exclamo , . ----- infelix , qua te regione reliqui 3Ωuaue sequar 3 rursus perplexum iter
Fallaeis fluε , simul O, vestigia re.
obseruata lego, dumi qua γῆ lentibus
audit vocis antem, ultima furentum a cies, qui iam urbem repetebant: nee diu cunhati, vocem persequitiatur, atque ad me perueniunt,Viginti omnino, venatores an aucupes; an neutri,haud liquide scio .
Nam canibus ali j 'latrantibus cincti ; alij gesticulantibus sim ijs obselli: nonnulli accipitres aut noctuas complexi, incertum fecere, quos arbitrarer, Res docuit, perso . natos praedones fuisse, eosdem qui te, An.
297쪽
BMerinani. 28stoni, exceperant; quanquam id ego tum nescienam . Ij me pertinaciter renitentem fidemque Q ritum publicam implorantem abstraxere, atque Cculis obuelatis, inter graveole Stes crapulae ructus, eo denique perduxerunt, ubi biduum hoc re-
manti. Qui qualis locus fuerit,quidque usu venerit mihi, quando nescitis, paucis explicabo.
Diaeta est huius palatij ampla quaedam Elia la& amena: cuius interdiu parietes pictura- iata opeti, pars aulaeis Babylonijs , pars eleganti. domo tri, bustabulis praetexunturia Vidi: utiqueia, stis Herm us,nouitque i, cum . Diceretis ona cer.
nia vivere . Ibi se Parthasii colores, ibi Timanthis artes; ibi Apellis imagines
longo ordine consequuntur. Inter quom artificum Iabores inclusus ni si libertatem una cum socijs amisissem, poteram beat Ium me autumare. Tum vero vel palatium mihi carcer fiebat. Quid enim iucundum est in metu Aut quis futuri incertus , potest secure praesentibus laetari Ego tamen in illa formidine, & somnum capere debui; nocteque tota corpori concessa , animum diurnis calamitatibus reservare . Vbi di pulsa caligine dies subijsi
miratus ego solitudinem quae circumerat, cori surgo, & si qua effugere liceat, requiro . Verum ut oppessulatis foribus frustra fui, multa me perturbarunt. Nam neque quod hostium genus esset, apud quos de tinebat,neque quid iJ molirentur,peruid bam . Ad haec memineram aliquos ita olim esse interceptos qui deinde ergastulis inclusi miserrimam seruitutem se uterint, quorum exemplo sorsitan &mia
298쪽
bi vivendum esse, aut pereundum . Quid si & inedia me longa enectum , in regio hoc mausoleo sunt condituri 3 aut siti potius asFlictum pertinent 3 aut solitudine certE, cum mitiori supplicio conficient 3 Denique dum nihil certi sciebam , omnia perinde formidabam . Has igitur animi
tempestates, ut mitigarem , placuit pendentium tabularum imagines contempla-ri,eoque spectaculo diem fallere. Res inuenio mirifice stultas, sed eo tamen artifi-
. cio pictas , quo se i psa pingere natura vellet, si penicillum haberet.
Prima mihi tabellas siluas montesque In 'so Sarmatarum,ac barbari cuiusdam nemori molle ris vivum horrorem exhibebat. In cuius amara picturae umbilico vetula quercus excava natatio . ta, magnisque apum examinibus obsessa , uberi melle fluere, ad arboris radices ληuea depressior,eum imbrem excipere, Saramatique melleo lacu immersiis, indidem visae auxilio extrahi,videbatur. Quae e si magna fuit coloris artisque illecebra,hi. storiae tamen cupidior, circumspicio, &ecce , marginibus poema inscriptum . Id quia haud illepidus otiosus toridem Ie bis eae scripsissem,si pennae chartaeque mihi copia fuisset. Interpellauit Georgium Hermius, & hoccine carmen est , inquit.
quod mihi iam olim ex illo tabulino , que admodum alia multa descripsi, atque in , hunc libellum retulit 3 Inspexit Georgius,& Hermio,eit sane hoc, inquit, ipsum, &ecquid legimus palam, ut his etiam eius gustulum praebeamus; Hermius, etsi persaepe id legi, quin hodie tamen , inquit,
299쪽
Bἰδεν mani j x87 cedo. Igitur sic incepit. Lucius 'perboreas γbi proximus assister Arctos Tardaque pinifero Iustinet Aura iuro et Tata ibi pennigero plaudunt aviaria sae-
Ethuel indigenas plurima quercus a
Anira fluunt inibi maluio pinguia sucest;
Et vetulos seruat multa cauerna fa
Forte per illa vagus reptabat te qua colo
Mellifero cupiens quarere furta specu. Hic ubi luseraio nemus exi,t omne recessu, Devia fortuito venit ad antra gradu.Arbor in acclivi subat male pendula --xo , Iamque erat emerita nulla meduli trabi. At caua ne vultam seruarent rebora προ
Vinus in exanimi stipite eaius erat, Gaius Apum , magnis qui par legionibus ibat Mella per irriguos eum legerentur a-gN '. . omnia dixisses Genues examina pratis Illius in vacuos arboris esse sinus. Denique iam nimio quercus saturata M.
undare suas ebria i sit spes. Inde eoacta ibant in grandes mella caver
300쪽
Lib. VI. Viola Stagnabantque pigro desua mulsa iacu. Iamque palus poterat poterant iam stagnamideri, Ni liquidum tegerent crusta gelata va
Rusticus hane igitur dum Sarmata peris meat 'blam , Fallatique audet credulus ire solo, Labitur rupto fouea eo. mptus hiatu Implicuit trepidos rore tenace pedes
Vis magii sese at se magis subsidere sensis,
Iam ggenu mergi nectare ams femura Pallidus .o Superi defendite,dixit. At inter Dicta, repentinus guxit in ora liquor. Tum pugnaro lacu, lentiis coagula melli Nil profectura dissociare manu. Tune pedibus , totos miser contende
Et graue suprema ferre palude caput. Denis conatus licet omnia Rusticus; hocin Rusticus WHais undit merseus aquis . Sic ubi consumpta tires iacuere medela , Institit externam quarere captus olem. Arua rogat; Nusquam ullus erat. Rogat Afra ; roganti , Mutua qui ferret murmura , nullus
Interea bis Phoebus aqua se lauit Ibera, Pallidia nocturnos bis Soror egit equos, Nullus adhuc spondebat opem . Tunc ge. nua lababant .
Raueassi defectus fugerat ora sonus ;Nil nisi de viva restabat lac ma CuICetera semianimum membra cadauer