Iacobi Bidermani ... Sales musici, quibus ludicra mixtim, & feria literatè ac festiuè denarrantur

발행: 1668년

분량: 322페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

didermandi 249 Ariadnam , quae Theseo sit una; aut Deianirant,quae huic Heiculi vestem praeberet qua cito fieret immortalis. Inter haec d sperantis suspiria, ego tertius ultimus quocum grandi poculo ingredior, & Campani liquoris congium apporto. Conuersus ille; Hic mihi tertius,inquit, restabat solus, eumque iam denique video postremum . Siccato deinde poculo, peractum

esse pronuutiat: de cetero rem omne ,

atque spem destituram. Vidissetis me buxo pallidiorem, ut qui non ambiguὶ perisse me crederem . Advocata tamen audacia.insto,qua nam de re actum diceret ille mihi ad clathratae senestrae valvulam deducto, perseri eas eius maculas patibulum ostendit. Tunc enimuero.

Obstupui teruntque coma,ct vex fameibus ham, quod meum mihi bidental crederem

monstrari. Quare omia bus omissis prismum habui ad socios recurrere, quidque compererim referre. Itidem perterriti, post rogatas iterum iterumque sententias, ne mox penderent, censuerunt refossum .argentum auiumque illico ad aruspicem comportare, additaque pecunia silentium emere . Facto eius cemodi decreto , hominem unan .mes adimus, &abiecti in

pedes, loculos illi graues in collum iiiij-cimus: precati, ut rem eam habere clam vellet, nos esse,qui supellectilem auream rapuerimus, quos, quando ipse arcani*srtibus cognosset, saltem hero prodere nollet. Seruari sarta tecta omnia ,seMque, si iuberet, adiipsum celeriter pe laturos Sensit continvo , & nostrins

262쪽

errorem veterator ,& suam occasionem: non absurdo commento, iam ex desperato ferox. Scilicet sacrum inter saxumque ait stetisse; & si noctem eam incauti distulissemus, futurum fuisse, ut postridie stragicae rei spectaculum viderimus. Ta, men si seri5,inquit, resipuistis, properate, praedamque huc omnem e vestigio defer . te . Nos de repetundis damnati, imus; aevelut in Cireensibus longiori pompa argentum primo, deinde copiosissimum au.

rum transportamus perque cubiculi mei fas disponimus:vt ipse ille miraretur, tan tum aut rapere nos potuisse, aut reddere

voluisse. Lite sic aestimata, fideque silenti j sancita , digredimur: ille quidem praeter

spem felix,nos autem periculo metuque vacui, sed oppido tristes, & auro qua surtivo, qua nostro penitus exhausti. Atque tunc demum paenituit furti, cum nihil uv.

de fecimus lucri.

Ceterum herus triduum trinoctiummpraestolatur, mirξ ctuciebatur, dum re--mιε. euenta cranosceret . Qui sicut antEmere fa 4 cnndictum molestu; nulli fuit, ita finitia γ.eu. incticiis confestim surgit, atque ad conie-peratio . ctorem suum matutinus, accurrit turbat, '' pulsat: clamat. Et edormierat forte teis mutentiam histrio ; igitur ut edi ianuam audiuit, nondum ait diluculum venisse ead haec noctem sibi in eruendo argento vigilatam esse: sinerent iure suo scuti; tantulamque corpori quietem neu inuide. rent. Arceretur herus ingressu : sed breui post reuertit violentior; vocat a ianua; exactam noctem inductasque elamat .

. pateant sorua, imposturasn videri.

263쪽

Bidermani. 2II Sie .lum ne hospes aidem segnius retia mat; es effringuntur. Irrumpit herus, longoq; ordiue quicquid amiserat, conintuetur . Centum orbes mensarios ex a

gento factos; decem salina,auro inctust ea, pedibusque leonum ac pardorum scitὁ fulta; lances patinasque quinqMginta,itidem argesteas. aureas phialas patra uoviginti; vasa Corinthia quinque & quadraginta; omnia signis & anaglyptis illii sa: torques magni ponderis quatuor: arismillas decem: dactyloth cam tredeei mannulis insignem; quorum palas singuli

adamantes implebant. Censa omnis su

pellex, philippeum millibus facilὰ qua.draginta: precio , quo plures laqueos emeremus. Ab eo conspectu victus,gau dium insolenti clamore sonfitetur . Inde ad hospitena, gestiens; eum complectitur, sitam libi salutem appellat: datoque negotio , ut pradium saliari ritu instruatur,

neque ulla voluptatis materies desider tur. Illi aureos donat nummos centuM , vestemque serico textam. Quo viso,pe

doluit mihi, quod mei furti egomet indicium non fecissem . At is deinde histrio,. apud alios narrauit , quemadmodum decepti nos , ipsum laqueo expedieri, mus; dum verba, quibus suum ipse πιduum distinxerat , vani interpretes aliis orsum rapiebamus . Postmodum ut is rumor crebrescere, herumque caepit avi uertere, nos fuga elapsi, alius alio feriamur: ego in vicinia deprehensus, in hunc carcerem compingor . Audistis tr cediam, de qua quintus mihi actus, ne Rio in quali thetaro cras erit ex sp

264쪽

Militi bus sua

furta ποsemper selicia. Dictis

Usa emi

1s i L R VI. inopiactandus. Haec talia CORSVS perpetua

loquacitate euoluerat, & mille conviiijs sua impostorem illum,qua suum errorem damnarat ; .cum ingreditur Dam LA RENTIVS fortuia i memorare . Erat hic senum eorum alter, quos primos multi carcer objecerat : qui paucula praefatus, sic porro fabulari perrexit. Annis ab hinc duobus & triginta , cum artas ferocem,paupertas faceret audacem,

litteris omissis , militiae me dedidi ; facti que aliquot stipendi js, citin eadem ege. stas pergeret infelta esse , institui furtis

eius contumaciam expugnare : minusculis tamen Sc modestis. Nam gallinis extra cortem pabulantibus ferme inhiabami bis terve oviculum ; semel omnino buculam E gre3e furtim abegeram. Etst magno

milii facinus stetit. Dum enim abacta remugit, insecuti tot rustici, Hercules, Cacum infelicem paenissime occiderunt. Et manent etiamnum clauarum in capite ambulantium vestigia. Ego vix elapsus, ne quid intentatum i 'ausumve relinquerem fraudem ab ingenio mutuor: tametsi eam satis infic ram . Nam quid ageres Z ogebat artis ingenique largitor ven- . ter ;cogebat autem, ut hiberet ridiculum fieri , qui huius elegantiae milius haberem . quam AE sopicus olim adulator. Saepe t men , apud homines sordidos, jusculum liac arte/aut villum emendicaui. Raro proinde nobilioribus delicias feci. Olim certὶ per caenosum oppidulum l Lutetiae coloniam jurassetis) ibam, cum animal.

265쪽

Bidormanta uitti virum nobilem, arci praesectum, de. scendere ; scipione nixum: Eum comitabatur puer pedisequus . At ille vix duin ad montis radices de venerat, jamque oc, currebant confertim oppidani: quorum alij ex more caput aperire,alij genuflectere; nonnulla salutare, aliqui aliud agere conspiciebantur . In i)s una praesertim faemina erat;quae quatuor Oua ducumana, & primulum patia , generosae matris rectigal, tranteuuti offerebat Iubet eal merum capere. Puer oua pileo indit; pi

eum capiti imponit; ac porro procedit. cVentum erat ad sordidae lacunae timetum,& puer errantibus oculis licenter vagatus,

qua iret parum considerabat. Itaq; dum caesum obtuetur , temerὰ lutulentae Adae que uligini pedem immergit. Continuo canaum omne replaudit , & quaqua verusum exsilit: nec est, ne herus qnidem ab

illa sparsione eximius; sed & calcei serici,& candida tibiae texta , ea aspergine lutu. tantur. Quare excandescere praefectus,

incautumque pueri gressiun increpare . Insuper elatum scipionem stringere; parumque memor, quid feriret, caput pueri

non perfunctorie contundere. In ea velitatione confringuntur Oua, inque pucri

capillis excluduntnr. Simul per ora diffluunt hac oui vitellus, & spuma;hac sueri sudor & lacrima . Id ego cum roridspectarem, videre iii , inquam, Oua velle frixa garnaret Si inuitaueris,condico. Diiscebam haec nequaquam ea spe , ut falsa inviderentur. Sed quid vultis 3 Homo di- ctum ita probauit, ut caruula iudicaret di

266쪽

αμ αδ. VI. Vroisi . Accumbebat ipsi supra me , huius , Nasi ori quem a L praesectum dixi, germanus

tomum . Eum ego di Mirabar, quare tantam a se umbram spargeret: Nam quacunque moueretrix, dimidium mensae, tanquam. Ethiopico couopeo inumbrabat Et me tui mihi aliquamdiu: donec audacior, limis oculis in hominis vultum respicio. Video nasum, quantum ferre Atlas,etiam Θ rogatus, recRlasse . Egomet ergo me,

cum, nempe hinc ista se umbra diffundit. i Et rudis ego Mathematicus, solis eclipsin

formidabam . Rursusque eum contemplatus, hic certὶ aiebam , in herciscundo Publij Nasonis patrimonio bonam te, inunciam tulit. Habeo quidem & egonasi gibbum ; sςd quid ille t ad hoe Bona:

spei promontorium quantulus est. apex Seeundum haec exsogito, stultissiimiri L .factum Attollo Gatexem ., eique Vocet

blandissima propino et & attestatus reliquos , eum mihi solenni ritu Parentem adopto . Ille miratui erubescit ; & alij , quid hac mihi adoptione velim scit uriar.

Respondeo: multos mortales. mihi quintidie molestos esse, qui nasum meum propalam, ostentui habeant . reperisse me antehac titulum quo nasum de

senderem . Hodie tandem iste met et rens meus absoluet. Posthac enim cum

nasi mei portentum vituperabitur, ludum esse hune meum obeliscum respondebo, prae quam is patrij n si pyramidςm eon spexissent. sara Cui dicto , cum praeter parentem pro. ς s. pitij omnes arrisissent k tum ego demum, placui mihi: atque ut patrem mihi recon.

267쪽

Bidermam. 2s sRliarem longe mitiorem me ipsi , quam . , Rusticum illum praetori fuisse respondi. Qui in serensi tui ba cum corbe nuper a sederat, & mellis hydriam ciuibus venditabat . Ibi e mptorum auarities spem propolae delusit. Visi omnes aceri ampho- Νram malle, quam mellis heminam licit ri . Iam sole in meridiem properantei , aestus hominem vehementius feriebat uecum nusqriam interim emptor vllus appareret . Niseratae postremo contemptam nominis mercem muscar, ut esset , qui mella non sperneret, turmatim in ollam

ruere , & aliae auidissim ξ praedam diriptare ; aliae, visco mellis impeditae, haerere, & omnem eius gratiam tuerii fune re profanare. Rusticum vidisses hic in A, furorem agi, qui suas opes a praedonibus . tueri non posset . Stridebat , caedebat,

necabae ν cumque omniae egisset, nihil ' a in muscis abigendis egit. Ita prius quaim

vesper appeteret, gratis omne mel non is

vendidit, sed perdidit. Ea iactura moestus , ad urbis praetorem aecurrit , t tem que rapacibus muscis , verissimis

Harphyis intendit, Risit accusatoris stultitiam praetor; & facile prolo', qua sibi sententia seret utendum , vidit. Quan- Sminia do, inquit, ea muscarum iniuria fuit, ludicra, ego seuerissim E omnes hodie muscas iudiei

proscribo , ea lege , ut ubicunque vi- noxia. sa tibi deprehensave musca iserit, eam tu iure, quo qui optimo , ferire , mactare , necare .impune possis . Gauisus priuilegio Rusticus , videt fortuito muscam in praetoris naso praegrandem con sidere . Nec moratus, componit manum, palma

268쪽

roris parce stipem

dantis a

festiua

iis .

HLU. VI. inopia palmaque excusissima nasum hominis se

rit; ut ille vertigine actus pariete se fui ciret, ne lupinus omnino laberetur. Rusticus , hic, inquit, a primo nebulone meum caepi mel viudicare . Videbatur ad haec etiam irati parentis nasus renidere , suaeque iniuriae veniam promittere . Et ego iam elatior, ut est stolida omnis superbia, ausus sum altiora cogitare. Quanquam is ipse tumor paulo post resedit. Digressus enim ; in amς-na planitie , magnam equitum curruumque multitudinem ex aduerso conspicor:

quam longo interuallo nob litas , ipseque Imperator sequebantur . Hic visum est mihi:ingenio uti. Rationem ineo, Ula reculam adipiscar auctiorem . Ad ipsam progredior. Imperatorem : & quaesia te, inquam, Imperator, potin' ut hominis famelici misereare 3 Gregarium vides miIitem , cetera pannosum ac lacerum , sed oppido tamen illustrem . Caesar, quin prima verissimξ dicerem , nihil ambige bat: & si abiam fiet, centoniblis, meis test hiis obruebatur. At nobilitas illi sanguinis mei in obscuro erat. Rogat igitur, quis sim genus; unde domoὶ Ego meditatus ad hoc, fratrem me illius germanumajo. Caesar multo etiam magis, miratur,&, quemadmodum id fiat, interro at Ego me genus ab usque Adamo ducere, asseuero; quo eodem parente & Caesarem prognatum haud dubie sciam. Par igitur videri, ut commune purimonium cum fratre partiatur. Ille renidens certissimo fratrem agnoscere, iamque adeo nihil se ait dubitate. Proinde gratulatus, manu

269쪽

complectitur ; mihique iam ingentia speranti, nutritim victoriatum , ratam patri.

moni j partem largitus. Ego, ut ξ diuite fundo tam pauperem sensi stipem emergere, papae, inquam, frater, quam tu imperite patris assem partirisy Iubes me scrupulo contentum, tibi plus deuncem relinquere- Vt modestissime dicam, Semissem a te stater expectabat. Sane , inquit imperator; sed tu plures mihi hoc genus fratres esse cogita , quibus ego si tantundem singulis dedero , de toto asse, mihi vix assem retinebo. Ijdem si singulos tibi victoriatos numerauerint, tu cras mendicare , ego imperare desinemus. Erubui ad hanc Caesaris vocem , &ineometludibrio captus, cum haud alacri risii discessi;ehi iamodi sales porro nec ipse aestimaImus,n que estis ita venditurus. Igitur, ut est sertinacissi inus morbus,

paupertas, coegit me denique in terram Ital am cum quibusdam erronibus trans-

suggere, & in illustri familia seruistitem seruire . Plus, decennium ea me domus habuerat, & dominis fidelem, Se consei uis charum: cetera etiam pleraque selicem; donec gliscere sint ultas nostram inter at teramque familiam coepit. Tunc enim crescentibus in dies odijs, alteri alter perniciem machinaturi; nihil pensi habuere, quibus demum molitionibus uterentur. Ibi Claudius noster , herus maior scrinisi non modico sumptu fallaciter adornat; siue riscus is erat, modicus quidem , sed laute picturatus, & si sermam considerasses, crederes Darij spolium esse, quo Alexander Honaerum vestis iit. Id opus Om-

a T.

Odii

natus

270쪽

Femina

ristas purit'

ne, rotulis ferreis, vertebrisque scienter instruxit, quae simul omnes subdita claui mouerentur, ignemque attrito silice conciperent . Ac ne qua fomes abesset, addudit pulueris nitrati vim magnam si globisque plumbeis & maleolis reliquum compleuit. Talem machinam viro nobili, qui cum simultas intercedebat, destinat ;meque in sceleris conscientiam admisimum, quid facere porro velit, demonstrat.

Ego recta ad fraudes. Effingo litteras; clauem indo, & siguo. Inde hominem stupidum , qui me nunquam vidisset, reperio . Trado litteras, & scrinium; ia mero precium; & quo fatale donum deferat, ostendo. Abit stolo; que quis dederit, curiosus; neq; unde prouenerit, gn xus . Ait precio conductum se, uti eas rea illuc deportaret; cetera ex litteris cognosci posse . Aberat commodum familiae dominus, cui inscripta serebatur epistola. igitur uxor rata sie decere, epistolam resignat . cognoscit Venetijs capsam affetari; qua viro, sibique, de liberis haud rude

munusculum mutatur . Laetior impendio mulier, cum imperare curiositati suae non posset; circumstante liberorum e rona , tromit clauem atque inserit ; visura illico, quid opulentiae eruatur. Enim- vera vix circumacta dum clauis fuerat.

iamq; scintillae in fomitem ruere; & mox

uno omnia momento crepare; flamma

globos quaqua versum , ac malleolos spargere; dc adstantes, ut quemque atti- iit, ferire, urere , necare. Perut glam e traivia uxor; peri)t icta fragmento

nutria: liberi fulminare omnos, alij m

SEARCH

MENU NAVIGATION