장음표시 사용
501쪽
a Cor. XIlI. I 3: Νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπὶς. ἀγάπου
modo, περὶ δε των ε πειτα μελλόντων τοP παρουσι βρηρο ντας χρη επιταλαιπωρεῖν, καὶ μὴ μεταβάλλειν τὸ ἔθος -τριον, πειν ἐκ των πόνων τας ἀρετὰς κτασθαι εἱαρα πλ. ooω &c. Ut autem nunc collo ta sunt hui ita orationis inembra, si verba ista, πὰτριον-ημὶν ἐκ των πό- νων τὰς ἀρετὰς κτῆσθαι , parenthesis noris includ inrur . verba haec. καὶ μη μετα-λλειν τὸ ἔθου, m ad ea Teierantur, tanten per illam separabuntur. STEPH. Od. I. I 3. Παραβεβάσθαι γ Suulas, παραβεβὰσθαι τὰσσπονδάς. τὸ παθητικὴν τοὐ παραβεβηκεναι. πάνυ ἀκολου-εως Θουκυδιδης. Postrema laam Porius verat: Thare Au ta loquitur. admodum apte viis verso m sepinu, acidito ilis
Io sito solemni N. L. Non intelligo. quae sit sententia veris, runa Suidae. Κusteriun limite ignorasse, quid ea sibi essent, ex eo apparet, quod omisti versione Porii aliam non substititat. Pae. t 2 I. a. λωταις Hiie serrassis respexit Suitas
h. V. Ἱδιωται. ἄντὶ του πολῖται. οἱ τως Θουκυδιδης.
502쪽
hiis corrector Codicis Graev. mox ἀδύνατον , pro ἀδυνα-τα. Vta ad C. I.
p. 376 lin. I 4. 'VASS. Uita. Κύλων iso Vide Herodotum, l. s, c. 7, Miruria Solonem, & Marsi auii Caronicon. HUDS. - . l. 8. 'Aνηρ υλυμπιονίκης) Retulit etiani Diauli coronam olvmpiade 3s, si fides est Olympionicoriam recen- 1ioni. Sed nitrum est, Piod in eadem recensione ponitur Olympiade 49, elin dein Cylonem acropolin Athenariim occupavisse. Non est tamen impossibile. nam curitis victoria iuveni mixtine convenit; acropolis occupatio, licet non videatur convenire homu sexagenario. ut nec nise pilae ciun Megaclis filia, non est tanaen α 'ατον. Palu Ineritis Exercitat. pa . 47. IDEM. Tangit historiam hanc
quem hoc scribere dicit, ponendum est nomen Scholiatae. eis. l. 7. Μειλιχίου Coniectura Psi, quam hic in Var. Led . ponit Hudson. est in illitis Antio ion. posterior. c. LXXIV. Ea hoc uno. sed plane infirmo fundamento nitiis tur, quod Pausanias, Straho, aluque s tepe Mii nychiani Piraeeo vicinam memorant. Iovis Mειλιχίου crebra est aphid
503쪽
veteres mentio. Ad hunc lociam pertinent, PIae Sclio . Aristoph. Nubila. 4o , & ex eo Suidas, haiat: Διὰσια Ἀθήνησιν εορτὴ Μειλιχιου Διος. Nec Athenis solum, sed ali- hi quolie cii inini sitisse Iovem Mειλίχιον constat ex iis , ouae in Histor. Deoiti Synta via. II congessit Giresdus. Sed& allis Diis idein cognoinen tritalitiar, de qtio vid. Hr . ad Anthol. Graec. I, i, 4. Apollonius Acharitensis, Gain-nraticiis opinor, apud finitos. Aristoph. l. d. Diasia a die festo Iovis Milichii divino esse dicusat. Quas initiis senten iae rationes halnierit, non addis Scholius es. Sed ego in lasi rebus Tliucydidi tutius, quain Apollonio illi, credi arbitro .
Od. l. 8. Οὐχ ἱερεῖ ἄλλα ειματα Vid. Κulinium ad Polliic. I, 26. Castellantis in lib. de Festis Graecide Diasiis agens non obshure significat. sibi salsiun videm . quini hic scillait Thia cydi d. in Diasiis non immolatas Risse liostias antimales. Hoc primiani putat ostendi e Xenoph. extren o lib VII 'AνG. tibi scriptaini est, Athenienses Iovi Miliclito more patrio victimas όλοκαυτεib, & Xenoplionaein ex lioc imore Deo illi solidos porcos ci emasse. Venim Thucydides de Diasiis Iovis Milic nil, miae Athenis a ebantur , non de omnicius illi iis lacris , quae vel
Athenis, vel ait, fiebant, logii inir. Nee ex eo, quod illi aliis locis ac tempora biis hostiae ni acta nair, sequitur, idem in Diasiis i icthun filisse. Deinde prosere locum Aristoplianis, lai Nisib. 4or Strepsiadem inducit dicenaein .
ficit, Avienienses Iovi Milichio Diasiis non tantum lib.rmemtis scisse, sicis v oras propu immolasse videri. Sed non fitana est liaec ἔir timentano : Sciepsilades propinquos sitos Diasiis convivio excepit, ii ite ventium aflii in appositit ergo Diustis Iovi Milichio ιερεῖα & victiinae iniimolabantiir. Nec est, quod qxiis dicat, veteres post rem divin im conis vivia de partibus victimarum instrilem, & cognatos anaicos lite aci ea Vocare 1 olitos suisse. Neque enim ideo inir-nNii i potest, oinnes, qui dieinis sestri convix ia agitabaim , vel ipsos iis diebus sacra fecisse, vel convivia illa da parti is victiniarunt apparasse. Ne dicam, nil ait obstare, citiona inus iisdem illis I iasiis, quamquam ea pri ecipite Iovi Milichio sacra eram, tamen etiam aliis Iriis sacra hostiis fieri potiterint. Sitidas laidem in AAς κώδιον naen orat pelles . victimatum Iovi Mειλιχρο & Κτησιω in anotitiarii in
504쪽
sitas ad sacra quaedam adhilaebant Athenienses. Sed non clicit , victi inas illas I iasiis in molatas fuisse. Itaque nisilloc disertiora inis idoneorum scriptorii na testimoniis; demonstranini fuerit, non possum assentiri Castellano , nec Linunt Coelicem Tini cydide hirn, qtieni sibi inspectum esse testariae Girabilis i. d. tot aliis, qiit Oinnes in receptam scripturam conspirant, praeserre. 1 Pax I76. l. a. Αὐτοκράτορσι Spantaenalus, quantiam ex iis intelligere possit in , qtiae de sigilificatione iiiiiiis voca-
re, quod deincle aliter se halniit, potestate Arctionimina Solone militis parethus immini ira.dirae l. 6. 'Eκδιδρασκουπιν Ι e Culone i lena proclit Scia , .
Aristopli. maii. 443. Et Thucyculi potitis fidem trahenis
eam pino, qtia in Stii lae in κυλώνειον αγος scribenti, et in .ctina in teinpluin Furiarum fugi siet, inde abstractuna & in
vo . non tamen idem genus lontiendi est: citan his vel bis ε ' - μηδεν καδν ποι ψωσιν s gnificetur ῖνα μηδὲν κα δενσοιήσωσι. De altero alvena inliti in vectoriam usu quein
Sclioliast. inter idiomata liti ius scriptoris numerat) uti c. io 3 dictu in suit. STEPH. Non video, cur εφ' ὼ hic non possit eandem significationem obtinere, Plana in naultis aliis Initiis nodi Ioviendi generitatis. Nam ἀνα rήσαντες αυτούς εα' δ μηδεν κακον ποιήσουσου αὐτους quod pronoinen si plendii in est recte potest accipi ea significatione, quain expressu Portiri. Vel, e m pers sissent us, ua sumerent, ciunmduxit mi eos ad fregendum, hac conssitione, tu nullo malo i sis starent. Si nificiit Thiicvdules, eos non voluisse staris gere, nisi accepta fide de incoli imitate: ean alutem violatam filisse. Plutarchiis cpiidem in Solone nillil aliivl scribit, miana Megaelena Archontem iis persita sisse ἐπὶ δικη κατελαθεῖν. ut se iudicio sisterent, nec pactiun illud de incoluna itate inen orat. Sed id intercessisse etiam Her lottis docet V, 7I: Tοὐτους ἀνιστέασι μὲν οἱ Πρυτανις τῶν Nαυκράρων, οι-
505쪽
περ ἐνέμωτο τότε τὰς 'Αρήνας ὁπογύους, πλὴν θανάτου , i. e. ut Valla vertit , data fa minaeues e, Gnia monem. Nam ὐπεγγύους ibi resererulum est ad τουτους, non τας Ἀθήνας . ut voletat pomis , qui hanc sententium esse putat: μι Aiaen.ti suae potestatι rectas ha-ant, exuta ea pitali poena. Tur vit eum, maint post Ἀθἡrire' in vulse d. Herodoti non est υποστιγμιi, ouam ranaen sententia postulat. Ea posita , Here, lorin scriDenS τουτους δειστέα,- σι - υπογλυς, idem dicet, quod Plutarchus, Mεγακλῆς ἐπὶ δικη κατελεεῖν ἐπεισπ αυτούς. Quantiluain hic de exceptione illa, vitam iis salvam fore , nihil adest. Od. l. ta. ΣPνων θεων ΕὐμINδu a Sicyoniis, O ναὶ
θεαὶ ab Atheniensium cicebantur, teste Paucinia in Corinusiacis. Antiqui sui inquit Hellaesus in Sarestomathia 3
solliciti fuerant, ne male ominos, ilicerent, iam aριννίας Euareniris vel venerandas Deas , μυσος 'seraram vocabant
πων ἀλιτηριων σε φημὶ γεγονέν- τῆς θεά. Quae mox de Cleomene dicit, ea pluribus exseqttitur Herodot. V, 7oseqs. De ossibus inmmoriun extra fines eiectis Plutarch. in Solone. Pag. i 77. L 4. Tῶν τεθ. - εξεβαλον Th. Magister semes
d. I 8. Δῆθεν τοὶ, θεοῖς) Saephantis ad Annotationem. cuius partem in Var. Lect. descripsit Hudsonus, addit, .pn- χει ad participium tendere, eo sensu. quem in Mars. adscripserit. Ita alitem haec scribit: Deorum ante omnia viis in iliciscentes scilitari: sed scientes Pericl. q. d. hoe pia-- mrementes, se Deorum inrem velle utam.
Parvo intervallo praecesserit. at vero particulam n perinde hic postram dicemus, ac si μεν praecederet, cum TF-
ρουντμ: hoc sensu, illuὸ qairim tam prae rates, se vect
506쪽
Deorum vicem luesses, sed repera, suod sirent, miclem Maepta D se nem, nisi potius alio vocabulo tuenduni est
Od. l. I b Προχ ἡσσιν Talem usuin alibi vecto προ- χωρεῖν dari videmus: ide Pae hic σχωρησειν, quam προσαχωρήσειν , libentius legerim. MEPH. ead. l. I 3. Κυμφορὰν) Agnoscit, & scholia in librim suum tiransmovit Sui las in ξυμ ιομν. II ASS. Pag. r78. l. 7. Tούς ἱκετας ἀπαγαγόντες, διέφθειραν Malim interpungere post ἱκέτας, quain post ὰπαγαγόντες : in haec duo parii pia, quae nullius coniunctionis
inculo connecti inriir , non aliter accipiantiar, auam si ita scriptiam esset, πρωτον μὲν ἀνέστησαν, ἔπειτα Η ἀπαγα- όντμ διέμειραν. Ceterum quod margini adlisiptum est ἁπέκτειναν, alicuius illini διέφθειραν exponentis esse arbitror. aut certe ex simili, quam pag. I76 ha re, narrari ne sumtrum est: imi etiam ἀναπτήσαντες & ὰπαγαγόντες.
STEPH. Utique rectius distinctio ponimi' post iκέτας, Piam liost ἀπαγαγόντες, & sic Reg. De terrae motru, quem pauo post memorat Thucyclides , vid. Pausan. VII, 23. Pae. I79. I. I. Λαgων 'Ερμ. Graeci solebant cognomenista in iere navibiis, & otiam ad proram affigere: sic & 'L μιονὶς e loco qtuM im in Laconia vel pontis in Argia. γVido Bayfilini de Re navali. HUDs. ead. l. 4. Βουλόμενος ) ANHh G. Gr. non Mne. WAM. Sedes limius vocabuli in silaris, qiii id habent, variat. Unde suspicio oriri potest, is alitio, qui oriuionem ua su plemiani putabat, in margine scriptilin , e re factum risisse, ut scribae ei pro arbitrio locum astimaverant. AG cedit, cpio haec suspicio confici thir, quod phrasis Gram
it Κtisterias, primo. WAss. Pacio post in Cass. & Gr. ῶ-ctinctio posita est post τοτε, non post αὐτ .
507쪽
Pan I 8 I. i. 7. Xεἰσεται σοι ἀεργ. Hoc idem est, ae si dixistet. εὐεργέτης ἀναγραφ)ίση και κληθήση ἐν τω ἡμετέρφ οικω. Nana clui de re & regno periarii ni bene ineriti erant, 'Uροσάγγαι ala lis dicebantiar εὐεργέται Graeci vertere S eoruin nomina codicil iis regiis insereha tur; ut nos sacri & proiani scriptores docent. Vide Her dotiiiii . l. s , & 8 , & c. 6 lici. Estheriae. HUDS. Pro κε σε-
508쪽
facta retinere tonum nominis sui docent Grainmatici, titSἡβησι, Περ γασνεσι. Πλαταιὰ τι est etiam in Plutarch. de Herodori naaligna. sub sin. In Pausan. variat sci priira. Vid. Κhilin. ad illi ire Lacon. C. V. qtli Πλαταιάων praestat. e. r. . l. 8. Περσικὴν Verana lectionern esse pino Πσρσικὴν , non Mnδικήν. etiamsi alioqui Perihe a veteribus Athoniensibus Medi vocarennir: & τα Περσικα appellatione των BInδεκῶ ν ab hoc scriptore intelligi vi leamus. Nonun est
illud, Persicos odi puer apparirtus. STEPH. ead. l. Io. Δυσπρόσοδόν τε - πάντας Thom. Magister.
VAM. Tliona af χαλεπως legit, non χαλεποῦ Ῥργὴν Casaiib. ad Dion. Halicaria. IV, 244 hic accipit pro ingenio ac morssitis, ut in illo Dionysii l. l. βαρυς καὶ χαλεπος ορχήν. Ita saepe lamitin . Vid. Schol. ad cao. I 22 & r oliuius lib. Aristoph. Equit. 4r. Sopii l. A c. 6 6. & ad
Pag. I 83. l. 3. Ἐκ τοὐ Βυζαντiου - εκπολιορκηθεὶς i. e. ab Athenιensibus Byrantio in erectus. Scirol. salsu iir, qui inter-Pretanir τη πολιορκια ἐκβληθεiς. Neqlie eniim rimi helluinniit Allieniensibus clini Lacet laenaoniis, necive exercitui
etiam verbum διαλὐσειν , cuni altero accusativo την διαβολὴν iungi solere iciamus. Interim tamen, enarratorem utramlue agnoscere led totiena non ignoro: nisi potius duo duorium enarratoriam scirolia in uniim confiisa esse credendtina est. Addo etiam Verbum παραία λοιτο, quod pag.
.a87 legitur, pro lectione illa την παραβολὴν minime face-
509쪽
re: etiamsi ali ai hanc vocem esse veri ale nomen ab eo prosectam constet. STEPH. eis. c. 14. Ἐξεστι δὲ τοi TO. Plato lib. 3 de Leoibus ait, Ephororiam potestitem tanquam frenum intestium esse resum imperio. Vide Nic. Gagium de Rep. Laced. l. a, P. q. HUDS. Pag. 184. l. 8. 'Ε πετρόπευεν Ita scribendum puto, potius quam έπετρόπωσεν : quoniam praecedit. και εν - παρόντι τuλην ἐχοιπα. STEPH. Et sic edi voluit clar. Wasse. Od. I. i . Ἐλεγεῖον) Vid. Mittit Epig. apitis Athenaeum XII, 9. conser Pilitarch. de Herodoti ni l. 873 , qui in a-εκολα ιαν usus es , & prΟ επζ' habet ενεχ αρα- . ad latinc respicietas locum. 'UAss. Pag. I 8s. L I. mMσεὶ Eleganter Saeptimus. Sed ita, ut hic, ab aliis citatur. IDEM. Pax. I 86. l. 6. ΤνMμησιν observat hanc vocem e
Thucyclide Pollux II, 23 r. Idem VIlI, 27 scribit, Thucycliden παρασημηνάμενος si Te ἐπὶ - παρατυπώσασθαι
την σφραγιδα. Pulto veram esse suspicionem Iunge anni, eum memoriae vitio labi. Pag. I 87. l. 4. 'Dris Recte abest Q. Wλss. ead. l. 9. Παραβαλοιτο Huc quintam putant respexisse Suistim in παραβαλέσθαι : παραβαλεσθαι , τὸ ε ζαπα iσαι. Θουκυδέδης λ. ουτω καὶ χηρος παραί λίειν - ορευειν. Ea- deni habet Thom. Maspster in παραβαλλω, & παραβλήδην, Piod est apud Homer. Il. y, V. 6. exponit ἀπατητικώς καὶ παραλογιστικως. Sed hoc non placet H. Ste-pliano in Thesauro . oui παραβαλέσθαι hic pittat esse ines nun eonitare, ut alibi aphul Thucytalem, & alios seriptores. Bildaeus quoque in Comnentar. p. 4 2 non rna-gnopere videriir eani significationem huius vocis probaste. Tamen etiam Hesych. παραβαλλόμεναι exponit eξαπατωσαι. D Eustath. in Odyss. A, pag. 34o6, diuidae explicationein τῶ παραβαλέσθαι memoram a Mit, incla παραεα- ταιρος dici, pro ὲ ἀπατων τοὐς φιλους. oedo, Suidam iam, ut pleraque alla, e Verustioribus Grammticis deis scripsisse. Nec sententia loci respuit hanc interprerationem, se muti re um e re se: auod est, quasi dicat, se omni ab eo rniuncta eram sis inisse. d. i. 23. 'Μαστἀσεως) Η in merito iuspectitin est Steptrano. Mos suppliciun erat καθiζεσθαι επι της Ἐστiae quando aram relinquebant, surrexerunt; & hoc est Eνά-
510쪽
in Aristoplian. Lysistr. v. 229. οροφὴ. Vesp. IIIo. VIAM. Vella luiec λέγεται δηλχνότι, quae patito ante in Graev. post προκαταφυγεῖν leguntiar, sunt ex interpretatione ab .fili bio in naargine scripta, qui significare Uluit, luc k.. ινρὐ repetericlum esse λεγεται , quini eil in pilicipio G. pitis, λεγεται δ' αὐτόν. Liquet e Scitol. ad lin. 7. Od. I. I 3. Ἀπολαβόντες ει τω Pe pariun Tliom. Magi-her in σι σω, Θουκυδέδης ἐν πρώτη' ἐντος αυτεν ἁπολαβόντες.