장음표시 사용
91쪽
dtice; nunc alitem esse illiistrissimi Comitis Christiani Da- nescisiold, Domini Samsoae &c. His accessu Codex MLe Bibliottheca Serenistinis Principis Landgravit Hasso - Camsellani, citius mihi quondam indici uiri fecerat vir clari iasinus Io. Herm. Schmitae e , a Bibliot nec a Principis, &Iustoriarum in Academia Marburgensi Prosessor. Hinus usuiri, agente illo ipso indice, ita, qtii in literis aliquid
conantit r. ad omnia olficia paratisino, non dissiculter a Sereni lino Principe, Piae erat illitis clementia, & incressibile ac singillare omne genus artes ac scientias incrementis augelusi studium, impetraverunt Bibliopolae. Est hic liber forma maxima, sed quacirara magiis, quam Oblonga, eleganti ni anu in cliarta, bombycina puto, scri-priis adeo densa. ut uno alterove loco adversae paginae versiis aliquot scalpello exscissi sint, illaesis Oin nihils in avers a literis. In fine manu vetiissa & minio irae literaescriptae sunt:
id est, secundu in crypt raphiain librariorum Graecoriun qilini e celeberrinsi Monusationia Palaeograptata Graeca p. 288 dulici, τελος συν θεν τῆς βHλου Θουκυδέδου. Inde
quarii in illae indicant, libriun scriptrum esse A. M. 6 6o, sive Christi iasa; ad liam sere aetatem illum referen-iuina esse etiam ante, quam eas consideraveram, ex ipsa forma & ductibiis suerarum clun speciminibus scriptiirae Graecae seculi MI & XIII in eadem Palaeographia coni- Paratarii in coniecerain; hae quomodo explicari debeant, nec clariss. Plenisteri nisus, quem de ea re consulueram, nec ego actuc investigare pomimias. Erat . cpti suspicaretur, illis denotari indictionem: de quo videbunt, qui multos manu exaratos Coclices Graecos inspexerunt. Inter
92쪽
tographiam & noram anni ammento scriptii in est uidem manu venista Epigranam a in Thia dictem, ' Ω φίλοι , ciun nonnulla varierate script tirae, quam annotavi pag. I7. Eadem omnia deincle ibi dein ari amento & longe r centiore manu eiusden , ut vi letanu, mii nihil a scholia scripsit, repetuntiar additis his: ηρξάμην συν θεῶ Θουκυδέδην τὸν λόρου, τον γένος Κεκροπiδην, ει νὶ πουλλ. ν τούἁγίου μάρτυρου Ἱακινθου N. r Eτους οπ, sequentibus trihus aliis literis, miae, absterso manu vel cubito scribentis ad la hic madente atramento, legi non poterant. Ultis stimpraeterea Coelice Ms cliariaceo e Bibliotheca huius urbis. formae inediae e claui iis .iadriiplicatis, recentissino quidem illo , & fortassis vix trecentoriim annorum, sed tamen e non malae notae libro descripto, & inestis locis ad genitinam script tirana confirmandam utili. Eum Hirta nus sibi a celeberr. Gaevio missum Gnuvian Mn Vocaverat, quam notam illi retantii, etsi is riina non Graevii, sed viri coiis ulnisinii Guillelmi van Cleec causarii in in s m Traiemno patroni non incelebris, erat, qui euin Graevio utendum dederiit, ae deinde in Bibliotli ain puhlicani innitit. In hoc conserendo I tulinam, vel eos, quibus il la hoc negotii dederat, pariun viligenter versetos fuisse,
nec inulto minus quam climidiam partem variantis scri
priirae praeteriisse, ex his, quae ex illo in Variis Lemonibus descripsi, apernim est. Accessit denimie his omnibus editionta Basileensis Hervagii chim Als chariaceo serinae maximae Bibliothecae publicae Basileensis collatio, a vinro reverendo ac doctissimo Io. Iacobo N et penis, apii l Baasileenses V. D. M. qui eum seculii XIII vel XIV esse putabat, mechim conrinunicata. Ex hoc lice He aspiis nonnullas varietates scripturae excerptas ad Camerarium serat, quae in editione Hervagiana ante librum prinria in
leguntur , de qua re, deque ipso exemplari, in Epistola ad Episcopum Eoatensem ita scribit Cameramus: LUDmus adivinento exemplaris vetusti, de pso aestentila Heri Ligia
93쪽
cata nobisit . Exemplar vero constantinopoli, ut in illo pra sit:umst, ab Eugenio Papa, fc enim vocarisne Graeci suos
magistros paterni assectus nomine, Ioanni e Hran Aretino anis te annos amytius rentum, ut est, ante annum I 44o. nan
Hervagiana editio anno Is 4o pr lut pes se Ho studio-mm e.rassa contulissis , donarum , O Baseae Luia re alem tum fiat. Sed I et Vagium quaedam non recte victa. ,& non uno loco aliam, atque in ML est, scriptiaram dedisse, deprehendit idem UZessienius r de qitibus lect rem suis locis monui. De praestantia homi in M,Storrum, qtiique eortina aliis praeserendi , qui potiponendi sint . non volo ut liciu in nretini interponere, quia suum cuique pulciariam est. Scio, quul de quQuisim eortini ii dicent alii , & fortassis recte. Sed, quod vulgo dici solet, nullus liber tam malus est, qui non aliqua parte si ii bonus sit. Hoc facile anin verti potest, duos , qu usprimunt ustis filii Hudsonus, pleriinique inter se & cum Danico, Varendonianum inso is cuin Regio & Cassellano consentire, Basileensen ainem & Graevianum incisos quiO- lainnaodo esse , & saepe eandena ac singularem scriptuis
Editionum vellistariim praeter Vascoseniamin trium primorii in librocii in , qtiam uinque cuin Aldina convenire non recte Sicit Hudsonus, si motio inse varias temones Aldinae recte descripsit, & Basileensein Hervagii nullaintaibui, cuius duo exemplaria eundem annum Is 4o pra serentia, quibiissiana locis discocilare observavi. Nec, quas non laaliel ain , magnopere requisivi, cum, quod nailii tan-riina propositum erat editionem Hiulionianam initati rare, tum, quod credebant, Id linum omnes satis accurate cun edit. Porti contulisse; qua de re tamen deinde notandati dubitare coepi, postquam victi, euiri in describendis lectionibus edit. Hervagianae plus semel aberrasse. His auxiliis a diutus, totius operis hanc rationena tenui. In τω κειμένω, textuna vulgo vocant, Thucycliis, & interpretatione Latina sectitus sum editionem Oxoniensent, Duiligod by JOole
94쪽
LXXXIXe praescripto es. V asse, Pio auctore Veistenti & Smithus Iaanc cilitionem sit sceperiant, nisi ubi ille aliva id minat nvoluerat. Ips hi nihil in ea re permisi, contentus in Antimadversionibus dixisse, viae mihi vi labannir, praeter- qita in quod semel , aut sit naini in his, e MIL ές pro eiς .& si quid fortassis alitui non naaioris moinenti est, rescripsi; sed ranaen in semper te florein de iis, viae abiur te nostrum mirata sunt, imonuerim.Varias Lemones exemplarium scriptoriam omnes Hudsonianis sitis locis inseriai , revocati, etiam ad suas sed ita, quas e Carerulon. & Graev. in Appendicem coniecerat Hinisontis. In his alias esse, quae nihil nisi certamini errores scribarii in sint, alias, quae neque ad loca depravata emendanda, ne lite ad tricem obscuris affundendana Pid Plana prosint, & millias sine reprehensione praeteriri potuisse, netno facile negat,it. Sed qtita Iliuisontis tranc rationein ingressus merat, mihi ab illius instituto non re detullina, nec qiluiquain eo na, viae ab aliis accepe ram, Oniittenditim pinav i. Non sum nescivis, esse, quibiis Ninaiae anxiaeqile. & prope miserae disigentiae videariir, in viisvidiis illis , quas putant, colligendis ingratrum &tae in plenuni laborem velle ponere. Sed hi, si cognoscere Volent, quae cel. Bumannus non ira pridem in Praefatione Iustini cum variis Iaemonibus editi di serie ac Lictilenter de ea re clispinavit, intelligent, Pararam tam l vi, ac potitis stulto, itulicio literariam inscitiam prodant. Planthumme ex hac re inicthuri capere possint, qui rectam viam scriptores vetustos tractanssi insistere, & severa te a in situlus literarii in hinnynoriun proficere Gipitini. Quo magis mi his sitim tenebrionem, qui nuper Tragicum Latinum illotis manibuta contrectavit, me , qtiem varietatem scriptiirae MSStoriam Thucycli leoriun publicaturum intellexerat, quod ut faciant omnes, quibus illorum copia est, etiarn atriue etian hortariar ac monet Bitranannus, nova &excogitata appellatione decidendtina propinare voluisse. Non videbat insulsum caput, citi aramanta in suinnia de so
95쪽
opinio pro musitione est, hoc ad omnes liarit m literariam principes pertinere , qui scriptoriri veteres edituri , semper magna cura, quid*iid huius generis nancuci poterant, conquisiverant, & scriptae e litaeque lemonis disci e nintiam vel in commentetulis , vel in variarii ni temonum lia
bellis accurrate annot uiam putaverunt. Horii in institutum Viria perat, cuin me deridet, nec me n agis, PlaIn hos ris
incilios iacit Magistellormni alpha; qui si illos auctores s misi volui siet, & bonis suis uti scisset, multis partiesIs melioren , quam nunc, Senecain diresisset. Sed quid sui ciunaniaracino i Nihil est in illo vaegranis libro , cur illius etlitio Gronovianae praeseret debeat, nisi quis putet, sibi naagni aestiniandas & emendas esse frigulas quassiana argutias, & putidas nugas , quibus passim Gonovio obstrepit, & contentiones ciun Farmabio , ni ulto quulem ipso doctiore, sed saepe vinci non difficili: miem ob id solii in sibi adversarium delegisse videreir, ut, si in Gronorio non posset, quod nec ante in Benileio potuerat, saltem in hoc debellanilo heros fieret. Sed mittamus nunc balatronem. Variis Lemonibus subiecta sunt Schol ia interpretum Graecoriun itulam ex editione Oxoniensi, nec in iis quid-
qtiana, nisi uno aut duobus locis, mutatum puto. In his emetulandis iam olim Henr. Stepliantis utilem operam posuit, & multa per inscitiam vel negligentiam scribariin qui ea vectis Thucydissis, ad quae non pertinebant, ac . commodaverant, tructata suis vectis restituit. Nec minus ne de iis meriti sunt viri cloctissimi Io. Η lsoniis, &Io. Granunius, cuius in ea Castigationes viro clar. Io.Ath. Fabricio clehennis. Ex his in Gril. Cassellano alia vetiistii & et nil in anu partim nainio, partim atriunmto, scripta sunt, alia recenti & tantii in arearn emo, & ita difficili atque intricata scripturia, in eana q ut tam locis alis seqhii testinans non potuerint. Sed primi libra scitoliorminnaagnani partem a capite 8i usque ad ia6 cuiustam malo seduli citra nobis eripuit; qui, qmΜl charia naulto usu triata iam fatiscere, & denticulata fieri coeperat, Oras p3gi-
96쪽
naram, in quibiis scholla scripta erant, alia cham imp sita nutriverat, rapie o ucta simus scholia texerat: qtiae iactitra eo gravior est, Piod hiber ille inultis locis & auctiorii & enaeiulatiora, quam editi, habet scitolia. Ε Regio quoque nonnulla, sed sere rannim ad libriim I & II, inter varias lectiones descinpta erant, tu & ad eosdem maxime in Rostgaerili, qui Schol e st. smintae H. Stephani citin Res o mi in C l. conniterat, schedis a clar. Fa-hracio ad Wetstenturn nsissis. Quae omnia, cum sub ipsis Scholiis apte poni non possent, inter Annorationes in Scirosia Graeca reiecta sunt. Basileensis Coelicis ScholiS, qtis sero litic perlata erant, post varias elusilem libri lectiones locu in decli.
De Auctore hortim Scholimini clar. Fabricius non sisne ratione assentirire Stephano pag. 37s & s8 s huius eii
rionis, pinanti non unius alicuius, sed plurium veteriin Grammaticoriini, e quibus An iliis, Asclepi , & Phoe-ha non in iisdem nolninanrur, interprerationes, deutilea recentioribus ictustam in unum corpiis collectas, esse. In eadem sententia est Osaul curiis, qui cum ad Diogenem Laertium III, 4 , e Suida retillisset, Sabinum comis mentarios in Thucydidem inlusisse, addit, se non duhitare, quin Scholia, viae hodie exstant, e Sabini, Antyuli. & phoebaminonis contineninus decerptai sint. Νec ima aeriis his aciditur Evagoras, cuius libriini Περὶ τῶν πα-ρα Θουκυδiδη ζητουμένων κατὰ λεξιν nidinorat Suillas. Et e pluratim interpretationidiis consura esse fidem ficit liber Cassellanus, in quo cum primina rannim para eorum , quae in vulgatis leguntiir, vetiista manu scripta filisset, deinde asius longe recentior multa: addiderat, haud dubie quoel ea in aliis exeinplaribus scripta invenerat. De aetate autem veteriim illorum interprem in nihil certi e Scholus conmmi potest. Sabinum, quem sis annumerat Casau-
bonus, sub Hadriano floritisse dicit Stiid . An)lsi &Asclepsi meminit in Vita Thucydidis Marcellinus. quen ad Valentiniani, Valentis, & Gratiani tempora reseri Vo D
97쪽
sim H de Histori Graec. I 8. Phoebaminonem Rhetorem
aemialem filii se Synesio, id est, Aretulio imperante vixisse, V Biblioth. Graec. 3r, 16, 9 sit spicariar FAricnis. Is,
mi ad Thucyd. I, 13 et stritat , regem Romano in tripodem e praeda Persica Apollini Pythio a Pausania dessicatiun Byzantii in Circo positisse, non anae Constantinum M. vivere potitit, ut constit ex iis, viae ad Gllim. Hyirin. in I illi in pag. 39i scribit illii stris Spanhensius.-Nec Iulia- no anti pilor fuit, vii ad III. 37 . ἰregoriiin Naesand num laiulat, quod & Uiristianivn fuisse indicio est, ut recte cl. Fabricius; ilueinadnioduni & ehun, qui auctor est Scia olii ad III, 38, p. a et 3 l. 7, cliti, ilinia ibi Oh servavit cl. Vaste, ad verba Lucae Actori XVII, et I respexit. In Schol. I. Basileensis aluein ad IV, 83 p. 323 l. setani Belis icius Iatulatur, quem Iustiniano in perante floruisse nemo ignorat. Ex his Scholiis ni ulta αυτολεξέι legi intur in Lexico Suidae, quae Srephanus, Reinesius, & dodii vulgo Suulam bule descripsisse. ut alia ex Atistophanis, Sopii lis &alloriim Milesiis, existiniant. Qui quaesiveriint, utrum Suidas sua ex interpretibus Aristophanis , an illi e Suida acceperint . ulem de interpretibus Thucydi sis possint quem Tere. Surelam plurima e venistis Scholus Aristophanis in Lexico n suum contulisse, bene ostenclit in Praelatione Sui
Plianis ait Equis. v. 39s len observariant Porius & Κtisteriis. Sed neuter eorum vidit, verta illa, ἔφαμεν δὲ, manifesto indicio esse, Suidam liaec ex interprete Aristoplianis, non liunc e Suida descripsisse. Nam qiurii inte res recte dicit Dαμεν δὲ, φua sciscet laoc ante ad v. 6a scripserat, id Suidas neque ex sua persona dicere, neque de eo. quod dethule ex e leni Schollata scripturiis e H, Mακκ- ένεαν sitisse, εραμεν scribere recte potitit. In quo etiam animadvertendus est levis error Kuiteri, qui, cum ante
98쪽
dic III μακκοα non inveniret alium to in Suli ae , ubi hoc dictum erat, neglecta interpretatione Porti . diximus enim, vertit ae ritur enim. De Schosiis Ilai di sis non habeoquulem ratri certum argvinentiam: sint si quis consuleret quae apud SiIulam in καταφρόνησιν Ieguntiir haud difficii
ter sibi persia adebit, ea ex his Sciroliis ad I, Iaa summesse. Et omnino pro bile est, Suidam , qti l in Scholiis Aristophanis, utem etiam in his iactitasse, coem chibitari non possit, quin veteres illi interpretes Irui talis illo an liquiores merint, quippe qui etiam e Marcellino, quem Antyllo & Ataepio iuniorem misse constia, qtra in descripserit. Quamquam hoc quo ae vero non dissimile est. qiten admodum Scitoliis in Aristoplianem, ita his quoque
e Suida quaedam assiua esse : cuius rei armunienrit m ex eo
capi potest, quod in nrari ine Cod. Graeviani, in qlio paucissim sunt Scirosa, Iociis Suulae in κάχληκες ad ver-hum descriptiis est ad IV, 26. Sith Scitoliis Graecis positae sunt Annorationes viroriani
doctissimorrain, Henri Supham integrae, Plarilna nonnulialae in editione Oxoniensi neglectae fuerant, D. IDissoni,& Ios Was, meaeque sine nomine. Sed Plia e Steph nianis .iaedam ad principitiin prooemii longiores erant. qtiana ut comminie suis locis inter ceteriis exhiberi possent, eas in Acidenda conieci. Halnierat Stephantis in antimo, t tiam Thucydidem & Scholia quasi perpento commentario illustrare, & passim in naargine se niae suae insitionis Noetas inspici i et, nec ranaen ulti a liuirit m secundum progressus est: cuius rei causatri in fine Epistolae ad Lectorem exponit, quam si legere poritisset Murmis, non tam aspore eunt ad libritin II Cympa liae Xenophontis notasset. ut qui Iaac arte, quasi panchresto quodam, ad tegentani scilicet inscitiam, in Thucydide & Xenophonte usus misset. Si quid in Stepla o repreliendi potest , id, mea sententia , potissintium est. quod, cum pag. s79 Scholiasten arguat, tanquam supervacaneis quibusdam usum, ipse in idem viti uni incidit, & haud raro non solum admodum
99쪽
λεπτολόγοe, vertim etiarn πολυλόγου est, & magno veris horum ambim exsequitiar, quae non minus clare paticio
ribus poni issent exponi. De meis Animadversionisus hoc velim sciat lector, eas longe maxisnam pariem interim dii in charias operis typographicis tradendas lego, sismie
innia destri,1 ac designo. Partim e comparatione variamtis scriptiirae librorum mant1 exarissorun , alias ex annOranrentis, Paag in oris exemplaris mei scripta harumam, quasdain etiam ex iis, quae milii memoria suggerebat, &levi negotio inveniri poterant, consectas esse. Quae longae ac laboriosae inquisitionis erant, inlini non attingenda . nec de singulis diversitatibus scripnime deliruri andi uri esse duxi; id *1od neque mihi, cum primum lianc citram suscipiebam, propositum erat, nequele ratio temporis, operitis emper urgentibus, & me aliartim rerrum curis non vacuo, patiebatur. Nam mihi soli Onania eoclem tempore
a renda erant, libri disti cum scripti, conserendi, varie script Lirae excerpenta, & suis locis ponenda, cetera omnia apte oresinanta, postrem typo raphorim *eci na emen- clanda, ac denique muneris pissici partes linplendae. Interca, quae scripsi, eriint fortassis, quae tironi inis lectionem Thucydidiu primum aggressientibus non iniuilia esse mi sint: doctos, quibus domi meliora nasciinnir, tram nihil iuva int; quibus tamen Iaianum meum vel ob hoc solii in non ingratiam fore confido, qxuia iis suppeditavi, villatis ingenium exercere, & scriptorem cgregium meliorein lacere possint. Nec desilum est, quin etiam in his, quae aliis scripta sunt, mihi exciderint, quae melius indicta fuissent; cuius generis deinde ipse quacitam animadverti, veluti quoel ad VH, i , de loco Demetrii Phalerei scripsi; qtinectun doctiores ementabunt, & liac re inne de literis meis relaintur, & ipse illis gi uiam debebo, quod me, Plae ignorabain, clocebunt, vel, quae sestinans parum recte scripsi, corrigent. Neque enim inihi piutori esse duco, si idem milii, quod ante me aliis longe destioribus, accidit; qui, si omnia recte vidulant, posterioriunas saepe praere- Duiligod by Coos le
100쪽
pta luisset Diinelicam alui iam notam instrueruli sectilias. Quamobrem , quod in illos iuris statuimus, eodem qitontinus ipsi urantiar, reculare non debemus.
Annotationes in Scholia, quas post libria in octavum legi dixi, excipiunt Assilendii, in quibus etiana lociis diuus est longiora hiis missi diam Henr. Depla ani, & clari Vasse Aninaadversionibus: qui deinde, eo ipso tempore , quo his scribetulis occlupabar, Ilaec Pioque misit, & luc inseri voluit. Nec possum, quin iis, quae ad locvim Tinicyi s I, et ,
L πίδαμνος ἔστι πόλις ἐν δεξιῆ ἐσπλέοντι τον ηονιον κόλπον annotavi, atld lm, qtiae deinde de loco Plesychii ad me scripsit clariss. Hems ei husius, quod me, qiua digna P tuo, quae ab Oiniussitis legaritur, cum ira illius gratata facturiina spero. Ea laaec sunt: Hesychii locus in 'Dδέξια, de quo sermonem ibisse nobis memini, nonnillil lia heremitu videtur obscuritatis; nzina naagna parte triin turn esse . quod huic taxi cograptio peltis etia in , ut opinor, quani Stephano contigit, res ipsa clamat. Primuin sic cem sto, triplicem oti in in antiritus Hesycliti in enthranis exstiistisse lectionem, ἐς δεξιὰ, ἐνδέξια, & ἐν δεζιἀ. haec auten varietas orta non ex eo tantuna , quod illae voces
facile conuniuentiar, sed potit Iinnain ex male sedula Granimaticoria in cura, qui laepe locutiones, quartana potestatem veterum usus non clis inxerat, distinguere sategeriin,
quod ex uno Demostlime, ut de Homero taceatn, exemplo non uno possem probare. Primum ές δεξια sthuliostia sinus antiqueiae scriptiuae habet fila octauion: sic uim alii, tum Syncellus ex inelioribus pag. 2 8 B. τοῖς πλέουσιν απὸ Πατρῶν ἐπὶ Κόρινθον σD δεξια. itaque legenduna esse apti l Pollucena II, 16 i, paene nidii persuadet Palatini VOLsianiqiie C licum, qui raro fallit, consensus: neque hoc alia ratione dicitur, quam quod aphul Herod. III, 9o, ἀπὸ των 'Ελλησποντiων των ἐπὶ δεξια εἰσπλεοντι. Secunduinctiam casum adiungunt, Lucianus T. ΙΙ ecl. Sal m. pag. 48λ