장음표시 사용
61쪽
Io. ALB. FABRICII BIBLIOTHECA GRAECA LIB. II, CAP. XXV. Thucydidis vita a Marcellino fripta. Ac de Thil dide isto, elio aetate, exsilio ex sepultura . I ι Cenotaphio irnpostum.
nicnsis. ad Miltiadem genus stilani retulit, si Cressimus Marcellino Rhetori, cini vitarn Tliticycli x De hoc Marraiano dixi
libro Iu in inmogene, quem commentariis illustra. vit. vla Paucyclidis, Piae sub Mareellini nomine eX- stat, ab Aldo primim Graecie citin Thucystide eclita , a Bartholomaeo Pani rario Benacensi, & postea ab I . CV-- bono Latine versa , & ah Aemilio Porio & V. G. Iolianne Hrullono illustiata, laudatur a Suida in απήλαυσε &ἀπολαύειν, & manu exarata exstat in Bibl. regis Gaelliae cost. Igo, & in Bibl. Μar-quar si Gudd. Milai videnar
Rhetorici, in quo de Dentosthene & aliis viris eloquentiae laude claris Mai cellinus egerat. Neque Studas βιον ΘGυκυδ iδου vocat, sint Marcellinum lautians, 'υρὶ Θουκυιδιδου , inquit. φησίν. Auctor anonymus observa
62쪽
dis Graece composuit. Veriam hoc 1esellit ir a Iano Ruti orsio si L. I Var. L.esi. cap. IX. Summo certe loco natus sitit, Olora . sive ut potius scriben-clum Oroli filius, cui de illius ingonio praeclara iam ominatus fuerat Herodotiis, mina in Olympiis recitante se Historias suas, obsera asset auscul tanti Thucydidi prae admiratione x iclem ollim faciem i cupiditate lacrimas excidere. Natus est anno secundo Olynipiaclis LXXVII, ante Claristum nati tria CCCCLXIX in ut ex Panaphila apud Gellitura lib. XU, c. u 3, colligitur: adeo mie sede
Um Circiter annonam erat, cum Herodothim sua recitameni aiuli ret, ipse Herodoto minor annis tredecim. Praeceptores hiabuit Anaxagoriim Phi-tiontun in Thricydi leni, qtrae leguntur in Diario literario Hagensi Ioiiciati litteraire
T. IV, P. 429 seq. contendit, ea, quae sub titillo vitae Thucydidis a Marcellino scripta,
1 Ita Marcelliniis Didymum Grainnaaticum sectuus scribendiun contendit, auctinritate ' λης, quae Athenis cenotaphio eius imposita fuit his verbis: Θουκυδεδης 'Oρό
δέ τι καὶ τοιοῖτον, δς που του υροδότου τας ιδίας ἱστορίας ἐπιδεικνυμύνου παρων τῆ ἄκροάσει Θουκυδιδης καὶ ἀκούσας ἐδάκρυσεν. Επειτα φασὶ τον 'Ηρόδοτον τουτο θεασάμενον εἰπεῖν αυτοὐ πρὸς τον πατέρα 'Oλορον , ω ολορε ,
acculisse assimnat. Tlati di- dein aemulatione historiae Herodotrae accensum etiam memoriit Lucianus de scin-henda Historia T. I, pag. 6 I.
63쪽
losophum, Rhetoremque Antiption tetri , D propter Anaxagorae visciplinam Athei conviciunt ipsi Maolle in pactum esse sertur. Ducis bellicimunere functus, ob amissamque Amphipolin Rab Atheniensibi is anno aetatis XLVIII, OlymP. LXXXIX, I, eXsissio Planitus , Scaptesulani sive Σα-- ν υ Thraciae civitaten , Inde HXOrem divitem duxerat, Timotheumque filium eX ea
sitsceperiit, sese contulit, k ibidem teste Plutarcho lib. de exsilio p. 6o53 Historiarn scripsit,
certe in colligendo ad componendam Historiam aPParatu elaboravit, nulli labora, ni illis largitionibus in Lacedaemoniorum pariter D Atheniensium duces profusis Paetcens, quo Veriorii ab utra- quo Parte edoctiis tradere posset. Revocatiam ab exsilio, quod per viginti annos durasse testatiar ipse Tliucyclides L,ib. V, c. 26, praeter alios auctor est Plinius 3; citi succinens Palusanias, ut decreto Oenobii Arctioniis factum esse, testatur. Addit V ro, Thucymidem deitule reversinti in patriam in-r Rum claus in vita Amtiphontis: Καικιλιος δε ον τῶ
Respicit locuin Thucydictis Lib. VIII, c. 68. a Vide quae hac de re ipse Thucydicles Lili. IV, c. I ,& IA. V, c. 26 3 Plinii verba haec simi . 7, c. 3o: Thu vim imperatorem Athnuram in ex
64쪽
LITteremtum dolo, ibique sepultum esse. Alii, n tante Marcellino, tradunt moitu una esse in Thr Cia, maiorem quinquagenario antequam opus suturi albsolvisset. Sepulcriani vero ipsi iis Athe
Dis ostendi , sive quod ossa defuncti in patriam a cognatis delata fuerint, sive quod honori ipsi uti Herodoti etiam caetra Atticam itidem dein functi) dicat inti sit Atheliis Ceilotapli iii iri, id qu
super impositum monumento ρίον λ testari, *1a'
Ita ilianibus&honorariis tinnulis imponi mos erat. iicyrissis libri de bello Peloponnesaco. Libroram divisio num ab teso auctore. Liber oectavus γνηπιος. Exstat Diti didis ET PT PAΦΗ 3 ΠEPI TOT
Immo sep Iagenario Inruior oblisse videtur, cum initio bessi Peloponnesiaci, teste Pamphila aputi Gelsum Lala. XV, c. 23, iuerit laadriit mta annos natus, & viginti annos illius belli descripserit, torrumpie talltim, quod per XXVII annos duravit, super vixerit. Vide H. Dotlxvel luiri in appararii ad Annales Diti sileos; ex quo Synopsin Chronologicam vitae Thucydidis ad calcem huius capitis simiunxi.a De hoc vocabulo U-psius Mi Uib. I de criIce c. 4. Videtur retillisse Muram tinnionis vel literae T. Tluicy- dicta iconem veterem in unoniarn ore iunctam Herodoto, post Fulv. Ursinum, Bois sarinat in , aliosque exhibet clari T. Gronovitis T. et Antiq. Gr. tabula LXXII. 3 Amnonius docet, ξυγγραeην proprie esse narra tionem rerum, qui trias ipse. qui eas destridit, interivit. στορι ράφος συγγραφέως διαφέρει. Ἱστοριογράφος μενέστιν ο τα πρὸ εκυτοὐ γεγονότα συγγραφόμενος, ως Ηρό
65쪽
ΠΟΛEMΟΥ ΤΩΝ ΠΕΛΟΠΟNNΗΣΙΩN TAI ΑΘΗΝΑ In N. Historia belli Peloponnensium Atheniensium distributa iam pridem in libros octo, licet ab alictore ipso hanc clivisionem esse Non constet, & Marcellinus testetur, ab aliis in Lithros XIII, cultis divisionis plus si lici vice mentionem facit Graecus Thucyssidis Scitosiastes, vide H. Stephani notas p. 353 inliti clariss Hum1Oni, P. 66u est Dulcer.) ab aliis aliter clistinctam ni isto: ομι- όε etinis , Missit Marcellin is, - ἡ κοινη κεκράτηγα των με' των οκτω διηρησθαι την πραγματείαν, ὼς και με ινv ὀ A ληπιος. His otio Tliticycli Is a qui triastarn s Herculoti, iit opinor, exemplo) clivisas fuisse in libros novem, testatur Diodoriis Si Culiis Italia. XII, P. 3o6. I liber octivus qUoque a prior D septena sublimi k elaborato dicendi genere remittere visias, k contra Priori uri septena liti ruin morem Aμηγοριας si voconcionis us destitutus, quom indam iii licio tri nitus est Maii dictis Fliae, ab aliis Xenophonti . al, aliis denique Theopo=vo. Sed Marcellii itis non diit itat, D luanc ipsuis esse Thucydidis, verit m amotho iam astecti, adeo ite animo quoque iam Iniquentis. Tribuitur etiam sine controversia Thucydidi a Pilitarcho lib. de Gairulitate P Iis, la
tor Demosthenes: ira nota-thim at auctore continentarii
ποιητην τὸν χηρον ψαμεν, καὶ ράτορα νον Δημοσθένην.
1 Asclepius S iusta. de quo cisi Lib. I, c. I, SP
66쪽
LXI aliis passim . Ingreditur Tliu cyclides optra suum a bello inter Corintlsos & Cor Taeos, miOd septem annis Peloponnesiacurn antecessit, Hau tionem ae per aestates k luentes confer Thieo-Nem P. 33 progymnasmatum diligenthr distinctam perducit ad anniini belli Peloponnesiaci vi-CesInimn , ita ire quae Per VII postremos belli istius annos gesta Rint, per XXVII enim duravit, clii oti oraculo praedictuim k eventu comproba tum esse testatur Thucydides I ib. V, A. u6; duravit auteria ab extremo anni I Olympi assia LXXX Uri, hisque ad annum 3 olymp. XCIII haud attigerit, morte Praeventus. De Thucyclide est Libanii locus de vita sua T. H, P. 49. seq. ubi Codicem M Stiim Thucyd resis Comni emorat. Nomen suum autem non niculo in limine operis, sed etiam in Historia ipsa subinde posuit, utr
έγραψε Θουκυδ M. Idque vetustissimoriam scriptorum exemplo ab eo fiactum: unde non erat, ut levici illini hocce potuisse in tam gravem vi x Vule Dau. Chytraei Chronologiana Thucydi sis,
Degoreum Wliear in praeladi. Henralibus, Gue talum in vite tristorica, &. qui diligentissinie in hoc argumento veriariis est, Henr. DOd-wellum in annasibus Thii dulcis, effulis Oxoniae anno 17O2.4. Ceterrum ratio iusit
p. 326, ieripsit, Tinicycliclem
historiam petiequi voluit, non totidem annos in illa stridienda insumsit Tinacydides.
67쪽
Supplevere ii istoriana postret norium helli anno i um Q at7pris, Tilucydidis aequalis, mitiis ira minit Dionysius Halicanaassensis libro de sis, quae i iii dissi propria si int, P. I 43. Theopoetivus item, teste Marcellino , k Xenophon. cuius Εὐνικα etiamnum hodie supersunt, D Thucyclidem continuant historia annonim XLVIII, ab OlyntP. XCIT anno secundo ad annum secundum Olympiadis
Psilentia ab eo de lipta. Tyrannus Atticae febrim Lilaro ThuePlidis securiclo occilarit dissertis stina desci iptio liorrendae Pestilentiae , quae Thucydidem ipsum inter alios corripuit, D Athenas misere a1 Iliixit aestate anni 3 Olyirip. LXXXVII; nam norata Hippocrati 3 Epiclem. suet. 3 , qui ei cum Acrone Medico Agrigontino interfuit, cloquo Pthitarchus sub extremina libri de Iside Dinitide. A Lucitetio Thucydidis vestigiis insisten-
I Separatim liaec pestilentiae desci ipso vulgata est G aece &Latine cum prae te hion unis Maressis sive commentariis Fatai Paulini, V
tiae lavilem in hac descriptione diuit Thucydides, a Ga
latio tanam notatiun est, euiniit idiotain & e vulgo aliqviem, usinis, non tanquelam
Medicti in Medicis iue pesti-leluia scripsisse II, 7 de disficili respirat.
68쪽
xx III te, eadem lues egregie describitur libro VI, p.
Ciam cum Lai Cretio contulit. Propter illam descriptionem, notante P. Pithoeo, Thucydides inveteri Epigrammate P. 63 vocatur Tyrannus Atticae febris. i. e. regnum Ui Gaim eloquentiae in illa describenda exerceris: de quo tollendi genore plura dixi ad Eunapii Proaeresium. Deso iptionem pestilentiae I Micyclicleam com Lucretii lib. VI eXtremo confert etiam Fulvius Ursinus in Virgilio cium Graecis Collato scriptoribtis P. 167sem In si ira ili argiitia ento tractando versantur Virgilius Georgic. III, 478, Aeneid. III, 137; Manilitis I, 88u ; Ourelius VII Metamorplios. 5ua; Silitis XIU, 58a: Statuis I Thebaid. 63o; Seneca Oedip. v, IIo se Anamianus Marcellinita XIX,
Thucyssissis virtutes . aintratores. imitato que. Ceteriam in Attico, eodeni pie gravi ac si ibi i-ini diceniti genere, iampriderei Primas visus est
tenere hic scriptor, rerum gesar m pronuntiator Incerus er grandis. iat VUcatiar a Cicerone de claxis oratoribus. Praecipue valet in concionibus,
I De hoc praeter alios ad- quod orationes rectas tristineundus Marcellinus in Tlui- mae intemerat. Irii Franciscus Cyclicis Visa. Sunt tamen, qui Pare iis, Paulus Benius, &xitio vertunt olori filio . nuper personatus Vignotius
69쪽
quas elaboratissimas & gravissimas passim libris suis Thucydides insemiit, imitandasque sibi proposuit Dentosilienes teste Ulpiano, e Latinis Sal- Iiistius, ut Quintiliano Lihi. X, c. I, la Senecae
II b. IX Controvers. I observatum. Tanti etiam Thucydidem fecisse licitur Deniostilenes, ut ehurimanti sua osties R descripserit: certe lioc resere Lucianus adve ius indoctum T. II, P. 38 o. ac si
veteri fainae a Pilia Arseni uin Monem basiae Episcopum 3 credimius, incensa Athenis Bibliotlieca, R Thiicyclidis opere una alastumio, eX Haemoria illud Delmosthenes restituit, sed quod merito fabsum ac cbrnimentitium vicietur Volsio Lib. v x
Mamillius parte a Misc. p. 3at. Vide interim, Piae pro
. rizonius in Curtio vindicato p. 92 seq. Histerius F lieta cie retitione stri, ndae Historiae &c. a Praeiat. ad orari. Demosthenis. et Thirnelii, qui XXVIII, 22 Adveriar. decres, & R. sterii
Titii, qui IV, s assertionum septies hoc a Demosthene fa-
psum repreliendit Vossius,& ex eo Tlio. Gentiis Ianirnaclvei s. plii lolOT. p. 7ΡVidetur etiam Dei nostiaenis ero a Tlaucydulern illulitim in provecti tun abiisse, in miligas e Suida in Σταγειρ G. Fuere etiani, qui tri ulmini Alson: ii in v Απagoniae re- mira octies manu sita Thucydidis historiani desci ipsisse. 3 Ita ille in Apoplulaeginatis c maece editis. & Leoni x inscriptis, de Demosthene r
αυτου τον συγγραφέα Θουκυωδιδὲ ν, καὶ τα πλεῖστα ἐκ των ἐκεινου λόγων εD τὸ πολιτικώτερον μετεφρασε. Καὶ Ου τω λεγ εται αυτον ἐκμεμαθηκέναι , ωστε φέρεσοαι τὸ τοιουτο περὶ αυτου, οτι ποτὲ
καιεισης της βιβλι κει ἐν Ἀθήναις, καὶ συο καεισων των ἱστοριων Θουκυδιδου, αυτὴν μόνον ἀπομνημονευσαι πα-σων, και οἱ τω μεταγραφῆ
70쪽
LxπInst. or. c. 6, sect. Q. PIis enim, non dicam tantam memoriae Demosthenis vini, sed qtiis sibi persuadeat, unicum tantuIn eXemplum fuisse op xis Thucydidei, post*iam Xenophon semel illii Iliactenus delitescens , clam supprimere posset, protulisset in ilicem, verique auctoris gloriae vindicas Iet, ut resert Laertilis L.il, II, sest. 57. Mase cellum quoque Syriuri tradit Damascius in vita Isul ora s& ex hoc Suidas in De di mας) integros octo Thucyclidis libros meaiori ae manctisse, sennuallo meliorent oratorem imie promisse. Ceterum tralatilium est, olim exstitisse, qui Tlaucyd, dem tari tuam -ονα τῶ Αττικισμοῖ D pressis brevitatis magistriam imitati, sive ut Ciceronis daeoptimo genere oratoriana verbis utar, Thucydidiosse professi sunt, non inter oratores tantum, ab ipso uocitate uisie, Thucydidis prope aequali, in quo Trivita commania Cum Thucysside observant eritilitie sed ex Historicis etiam, in milibus Philistu Naucratio, paene pufillus Duicydides Rab eodem Cicerone appellatus Lib. II aci Quintum fratrem Epist. I et: Thucydidis in brevitates ita imitator, ut obscii itatem illius quidem effligeret, in multis vero aliis viriuti nis illo inferior esset, Mem ante Ouintilitano Ial . X, c. I, D Dio nysio Halicarnasseo Epistola ad Cn. Pompeium;
hinti digressiones omnes Praecideret, quod nox Iaeretiis in vita Xen phoniis: Aεγεται δ' ιτι καὶ
τα Θουκυδεδου βιβλια λανθα- νοπια υφελεσθαι δυνάμενος,
de Dod velli apparatrum ad Annales Idalicyo. p. 34 sem et Conser Vossilina de Hiri, Gr. p. 27, & Vavassorem deludicra dictione P. I 67.