Anthologia Graeca cum versione Latina Hugonis Grotii. Edita ab Hyeronimo de Bosch

381쪽

s 65 FLORILEGII GRAECI

382쪽

X L VII. H E D Y L. I. Siccemus calices, siqtud lepidumque noumnque Argutumque mera flos reperire dabit.

X L VIII. E I D s D E M. Hic servat tremulus tibicinis ossa Theonis,

Eximia in mimis gratia cuius erat. Caectu erat senio: solamen Scirpalus illi Natus erat; natum Scirpeson illa suum Natalem celebrare suum imet. hoc erat illi Namque unum, pueros posse docere, superi Ille jocatricis canit ebria camina Gla es, Et numquam dulci Battalon absque mero. Cora on aut etiam vel Pantalon. At Theo nobis

Est dicendus, ave flare perite Theo. X LIX. E I U ε D E M. Niraclum potando vitis Callistion: haustus

Tertius est illi contius ante cibum. Quos admensa cibi, Venus, inceruiebat odore Piirpureo quamvis Lesbia vina vitro. Hanc Dea rii serva, qtribus illa emunget amantes, Dotetur paries ut tuus a spoliis. L. L I U s D E M. Queis inera vina placent, tamen in Zephyritidos aede Cernite quo poclo gaudeat illa Dea: Carmen ubi Pharius mentitiar Besa inaram, Garrilla dum patruiu insuit uncti cavis.

383쪽

362 FLORILEGII GRAECI

384쪽

Classica jam resonant: iam laetae nuntiira horae Aurem ad mensas imperat ire calix.Τale pater Nilus turbae, sua sacra colenti, De patrirs edit nobile carmen aquis. omnis ad Arsinoes templiΠn concurre juventiis, Ctesibii felix ut celebretur CP . LI. PHALAEO, da bibac Ia. Intertextum auro crocemn quem gessit amictum Nunc Bronuo Bromii dat stucliosa Chleo, Propterea in mensa bene quod se gessit, & alter Nec potuit tantum, tam cito nec bibere. LII. R. H I A N T, da lagena. Haec, Λrchine, lagena, licet si clicere, partem De vino, partem de pice navis habet. Non agnae tenera est adeo caro, re sed in omni Latule est tignus, eam qui dedit Hippocrates. LIII. THEOCRITI, CHII. Eulnilo famulo simul Hemiaeque spadoni Vanum dat tumulum vanira Aristoteles.

LIV. ANTIPATRI, SIDONII, do Zenone tartiens.

Hic Citio gratus Zeno est, qui scandit Olympum, Impositum non quod Pelion Ossa tulit, Z2 a ΛΙ.

386쪽

Λlcidae neque per certaminar solius ad astra Repperit ex sancti, moribus ille viana. LV. NICΛENETI. Rure dapes, Philothere, volo, non uste parari, Mitibus ut Zeplayris periter, aperia tuens. Susiciet requies nostris tegeticula membris: Nam junci indigenae copia magna prope est; Caribus & vinarn ierauni vetus. latic puer, adsint Fac Bromi latices, Pieridumque lyra.

Potantes ut dulce D vis celebremus amicam, Jllain domnam felix insula nostra vocat. LVI. II Eno DICI BABYLONII, in Grammaticos.

Vulgus An inelii pauidurn, velut hinnulus, Re

Finitius e Graecis ad vada salsa maris: Ai gulibombices, que is sunt monosyllam corili, Gaia, coel, quaa Rinlli gutture dura crepant. Sint satis thaec vobis, morosi, clicta. sed Hyes Et virgo Babylon noreat IIeri, ci. LVII. As TYDAMANTIS,

B se ipse.

O ego si illorum vix issem aetate. vel illi Mecum, quos celetues lingit a diserta facit: Ut par sub vero conciri re audice possem:.I 'unc aetas illos lyrerat invidia

Z a 3I. VIII. Disiliroci by Corale

387쪽

366 FI. ORII, EGII GRAECI

388쪽

LVIII. DAPHITAE GR. ΛMMATI cI. Flam, sed ex ostro, de gaza Lysintacti scolas, Vobis in Lydos & Phrygas imperium est.

LIX. MNΛ3ΛLCAE, SICYONII. Ecce Voluptatem contra moestissina Virtus Hic sedeo, misere clilacerata corna e Corde dolens toto, quod tam clementia cuncti Gaudia mortales aluerillere mihi. LX. ATHENARI, A Dic ro. Quis vanus labor hic P quid inexstilata cupido In rixas, homines, vos & in arma trahit PNaturae collibentur opes sub limite parvo: Quod malesana petu mens sibi, fine caret. Filius hoc Neoclis sapiens, dictante Camoena, Alit ex cortinis thausit Apollineis LXI. THEA ET TI, de Crantore. Humano gratus generi, multo*Ie Camoenis Gratior in senii lini ine inanior obit. At sanetiam tu lanae viriana post funera tellus: Tranquillus, credo, nunc quoque vivit ibi.

LXIL EIUSDEM, de Pythagora illa, pui primus ex arte pugilatum exercuit. Si tibi sum notus Samius nam sama celebris Est mea9 Pythagoras, criniger ille pugil Pyl

390쪽

Pythagoras ego sum, quae sint mea sacra, rogate: Elei dicent exsuperare fidem. L XIII. ANTAGORAE A Cratete et Polemone. Die ista sub humo divino eortae Cratetem, Quisquis iter lacis hac , & Polemona tegi. Quorum sermo gravis sancto stillaint ab ore . Flauni perperira par in amicitia, Grande cleriis secli, placitis innixa severis, Mens horum sapiens , vitaque pura fuit. LXIV. P L A T O N I s, da Agathone. Sensi animana in labris, Agathoni suavia dum do:

Nam transire volens venerat huc misera. LXV. Λ I STOTELO.

Hunc contra Superum decreta, piumque peremit Rex qui dat Persis jura sagittiferis. Non superans hastis & aperto Marte, sed usus

Astu spermentum sasque filemve virum. L X VI. Λ R C E S I L Δ Τ, da Malo. Non armis tantum, sed equis quoque nomen adepta est Pergamos: hoc Pisa teste protare licet.

Quod si fra homini Duis almi prodere senstu, Illius posthac gloria major erit. ΤΟ Μ. III. Raa

LXVII.