Anthologia Graeca cum versione Latina Hugonis Grotii. Edita ab Hyeronimo de Bosch

392쪽

de Menodo .

Hine longe Phrygia est, longe Τbyatira, paterim

U , Menodore, quae titii Cadantile. Verrem hominurn quemvis, aequaliter undique distans, Innom natos ducit ad manes via. Sed grege de sannilo qui te dilexerat unum, Hoc te sepulchro nunc honestat Ettilamus. L XVIII. ZENODOTI, STOICI, de Zenone cittiens. Contentum esse suis, & opes contemnere vanas, Zeno d 3ces, cano sancte supercilio. Mas tibi sermo, tuae vi mencis secta reperia est, Ex qua libertas vera timensque nihil .

Si patria Phoenix, quid tum non Caramus & ipse, Scripturam Graecis qui deest, tricle scit

LXIX. P H I L I Λ D Λ Ε, N E G A R E N s I S. de Tlirapiens tu , suos Persae interra ierant. In summo domus his Heliconis vertice: iactat Tam magnis animis Thespias esse parenS. LXX. DIOGENIs L Re RTII, O Solone.

Extera terra Cypri corpus populara Solom: Ossa tenet Salmin: est humus ips, seges. Axes ad superetis animam vexere, quod illis Inposuit initis non grave legis Onus.

393쪽

37a FLORILEGII GRAECI

Ἐξάγαγεν βάτα μαλθακίν σοφίης.

394쪽

L X XI. De Gilone. Chilonis nanis, laira sit tibi, lucide Pollux,

Velatus flava quod caput est olea. Si pater, ut natum Vidit vicisse, perivit, Nil grave in hoc. utinam mora sit & illa nulli.

Narratur Pherecydes, jus patria Syriu, Mutavisse priori mutilleno pede formam et

Et jussisse reponi Se Magnetibtis, ut sic Ad cives Ephesinos

Se victoria serret; Nam quae noverat unus Id responsa canetrant. Sic extinet iis ibidem eae Vere si modo vera Haec sunt, vir sepult, qviii. Vivus prosuit ante Et tunc eum nimii esset.

L X XIII. De Maxagora

Ignitum lapidem solem amniaverat esse, Et reus est capitis factus Anaxagoras. Exiniit hunc morti Pericles. sed se eximit ipse Vitae. nonne ninii, molliter hoc stpere est.

396쪽

LXXIV. De Sinate. Dicte Deo Dpiens, Deus & sapientimas, aula Nunc Iovis intrepido Socrates ore bibe.Cecropidum populo sumsisti dante ciciitain: Sed bibit hoc populus qui siecit Ore NIO. LXXV. De Xenophonis. Ascendens Xenophon in Persida non modo Cyri Ergo , sed quaerens in Duis astra viam, Socraticae docuit quae sit sepientia sectae, Res Graecas artis dum probat esse suae. L X X VI. Aliud de eodem, pismodo mortuώτ μ. Te Xenophon Cranai cives & Cecropis, urbe Eliniinaietant Ob Cyriun cartim tibi, Hospita sed gaudens Ephyre suleepit, & illa Contentus urbe noluilli abscedere.

L X X VII. De Alexim. Est sacta tandem sabulae fides priscae,

Nempe miser quod liomo Est transadactus, dum natat, pedes clavis. Namque vir egregius In Alpheo nans interit Alexinus Punctus ibi calamo.LXXVIII. Da Stilpom. Megaris salum Stilpona nam nosti puto

Morbus, ad hoc sentiunDejecit, invictum jugum Biis

397쪽

s 76 FLORILEGII GRAECI

398쪽

malae sed nactus aurigam bonum, Vite satum laticem, Iluc vectas e vita exsit. LXXIX. De Xenociate. Prolapso frontem percusserat aenea pelvis, Sensit, & o, breviter dixit & interiit, Vir ultimim usque spiritum, Xenocrates. LXXX. De Polemone. Non audis 2 Polemona recondimus; abstulit illum

IIn mane. mOIbus, gentis humanae malum.

Irno non Polemona, viri sed corpus: id ille I lunii reliquit, aetheras scandens viam. LX XXI. De Crantore. Qui morbus ante plurimos te, Craivor, ecce mersit: Sie regis inserni nigros ad gurgites abisti. Et ipse nunc gaudes ibi: moeret sed heu loquelis Academia orba nunc talis, & urbs Soli paterna. LX XXII. De Aueslao. Quaeso, meri tantum cur ArcesilaE bibisti,

Ut caderes 2 expers nam rationis eras. Non mihi naors tantum tua, quantum iniuria Musis

Facta dolet, nimio dum bibis e calice. LXXXIII. De Lame. Dum tu vina tralis Lacyde, si vera refertur Fama, suit pedibus mors quoque tracta tuis. To M. III. Bb b Ses-

399쪽

Και ό μεν οὐδεν ἔλασσον ἔβη κατα γu , Mῆν δ

400쪽

Solvere memesa solet, nimio cum sumitur haustu, Evius: Unc nomen credo Lyaeus lactet.L XXXIV. De Carmade. Probra dicere Carneadi quid opus, Camena Quis enim rogo nescit ut ille necem timebit Lue rabis enim phthisicus misere laborans, Sic serae manu renuetat opem. Sed olim Cyamo Antipatrum periisse memor veneni, Date, ait , date mi quod & ipse bibam. qtud autem Grave melle meriim. fuit hoe quoque in ore promttunt Mea me retinet iratura, eadem resolvet, Nihilominus ille Acheronta abiit, seta ante Poterat, mala multa Iucii faciens, abisse.

Flaminicae Cereris lamulus de numine laeso EMymedon litem movit Aristoteli. Ille nihil contra niti, sed pocla aconiti Sumere; sic salsum vincere Oimen erat. LXXXVI. De Stratone. Vir macer hic, nisi se semper fecisset inmo,

Hie ille cui nomen Strato. Lampsaeos ediderat: morbis assuetus acerbis Cerrare, non sensit mori.

LXXX VII. De Demetris. Oeeidit Aspis heu Sophum Demetrium Vitiis tabens penetrans.