장음표시 사용
1041쪽
ANNALIUM LIB. XIV. 947tus , ordinem insidiarum , seque auctorem V scios
per tormenta eHit. corrvictique & puniti sunt, qui specie amicitiae dolum parabant. Nec multo post legati Tigranocerta missi, patere moenia afferunt, intentos popularis ad jussa. Simul hospitale donum ,
coronam auream tradebanti Accepitque cum honore, nec quidquam urbi de traditim , quo promptius obsequium integri retinerent. ' At praesi-r sdium regium, quod ferox iuventus clauserat, non sinc scromine cxpugnatum est. nam & proelium pro muris ausi erant, & pulsi intra munimenta aggeris , in demum inrumpentium armis cessere. quae
facilius proveniebant , quia Parthi Hyrcano bello destinabantur. Miserantque Hyrcani ad principem Romanum societatem oratum , attineri a se Vologesen pro pignore amicitia ostentantes. eos regre
dientes Corbulo, ne Euphratem transgressi hostium custodiis circumvenirentur , dato praesidio 'ad litora maris rubri deduxit. unde vitatis Parthorum finibus, patrias in sedes remeavere. Quin & Tia roridatem per Medos extrema Armeniae intrantem ,
me habebant Barbari. ad exius ean*ectum Delut ostento concternati ad dedi istunem festina Derunt. Liplius. ι t praesidium regium. 4 volumen regium habet , Ot praesidium tegerat. Forte, Mi yra tum alteium. Rhenan. 2 Suod ferox iuυenrui ela erat. JΜuret. notavit ; clausa erat. Accipio. sed addo, praepositionem etiam addendam , in quod ferox iuventur clausa erat. Acidalius. Mutetus legit, quo f. i. clausa erat. Alii, crisas. i. se claω
ferat. sed fortasse communis lectiose recte habebit, si accipiamus, praese-H- . pro ipsis regiis castris , quae elausa essent, id est munita ac firmata
ad litora maris Rufri de taxis. Jvalde equidem hie nunc haereo , Gliarde in primis editionibus transitum aut neglectum. Ad quod mare rubrum Hyrcanos de iis sermor deduxit Illud AEgyptium , quod vulgo sie appellant insens vi, sit . de nee lic in
fines suos, nisi per Pariliorura. intrarint. An alterum illud magnum de Indi eum Z ita solent veteres, lateor: led nee hie ei locus , aut omnis Chorographia me fallit. Sunt enim Hyrcani ad mare Caspium ipsum liti, pro cul ab omni Indico: & pone vel fis
xu magno iste, tamen Parthorum fines omnia illa maritima fere tangebant. Plinius : Persa rubrum mare semper accoliare; atque atrae sub Parthis gentes. Considera, de inspice
oculoium res est ) abeunt a pati,i
1042쪽
948 C. CORNELII TACITI praemisso cum auxiliis Vcrulano legato, atque ipse legionibus citis, abire procul ac spem belli amise
tere subegit: quotque nobis ob regem aversos animi cognoverat, caedibus & inccndiis perpopulatus, po isellionem Armeniae usurpabat: cum advenit T granes, a Nerone ad capessendum imperium delectas, Cappadocum ex nobilitate, regis Archelai ne
pos, sed quod diu obses apud urbem fuerat, usquc
ad servilem patientiam demissus. Nec consensu acceptus, durante apud quosdam favore Arsacidarum. at plerique stiperbiam Parthorum perosi, datum a Romanis regem malebant. Additum & praesidium, mille legionarii, tres socior uin cohortes, duaeque equitum alae. & quo facilius novum regnum tueretur', pars Armeniae ut cuique finitima , ' pars
η Nipolique & Aristobulo atque Antiocho parere
millibus millium ; ec in discrimina
ista veniunt, quae vitabant. Quod
dicam non habeo, nisi si scriptit
Tacitus , ad litora noris sui. Nam Tacitum ut imperitiae accusein, dii
tum inmprobumque sit : dc mea ista lectio haud ab re sit , ex Armenia cum praesidio, brevi flexu, deductos ad inate, iuxta quod habitabant. Supra Euphratem igitur iverint . per montana re finitima Iberiae ad suum
mare. L Uiur. i Spem besii am itere coegit. Melius , mittere. Acidalius.
Flor. Jc magis ex more Taciti: vulgo, additum etiam praesidium. Pi-ehena. 3 Et qua facilius novum regnum rueretur , pars. 4 Haec quoque distinctione potii limum laborare contendo , non enim pars Armeniae aliis regibus tradita . ut Tigranes novum regnum facilius tueretur , nec etiam ideo prosecerit, sed in prae-
mi. im navatae operae. relata autem
verba ad superiora peninent , hoc ordine atque seriptura: Oduitum O
prasidium Ice. Etiaque equitiam ala qua
facilius naυum regnum tueretur. Pars
dce. Ita se res habet ad continendum resnum novam atque turbidum adhuc, copiis ec viribus opus. Vide loeam parallelum 2s, i s. quem ideo notavi: dc intra Is , . 3 , dc s.
- Pars N polique. Latet in eo ruptione notnen alicujus regis. For
volumine regio tantum est, Nit,in θ.Arist. Quid si legas, pars populi Osristibulo atque Antiocho parere juss seu LRhenanus. Lipsi, prim . edit. conjicit. Vt cuique Diti e , δε- lenumque Aristobolo. Sed latet Omnino nomen alicujus legis, sed non in sola voce Nipalique, verum hane praecedente etiam para et quae per se nihil orationi confert , imo etiam
turbat, nisi ex hae simul dc sequenti nomen confletur ignoti regis: quod
1043쪽
ANNALivM LIB. XIV. 9q9jussae sunt. Corbulo in Syriam abscessit, morte Vini dii legati vacuam, ac sibi permistam. Eodem
anno ex illustribus Asiae urbibus, Laodicea tremo- rc terrae prolapsa, nullo a nobis remedio, propriis Opibus revaluit. At in Italia vetus opidum, ' Puteoli ,
esse Thrasi polique Lipsi iis cens iit, lnec me iudice a ero abhorret. Nam lmutilum locum nequaquam esse puto. Persectus enim ita sensus: Armeniae pars Thrascypoli , Atilio bolo , & Antiocho , ut quae cuique finitima , data : reliqua tota nimirum Tigiani permissa. Ocidalius. Hulta regum nomina apud omnes Perierunt : quaedam uni alterive tantum dicuntur , ita ut forte Nipdiluisse soli Tacito memoratus est: quapropter non dicam maculas hie irrupisse : immo μωξυλογία squam etiam parenthesim dicunt) vulgi
ta sie iuvem. Pars Armenia in cuiaque finitima spars Nipditique ciri sobolo atque Mntiocho J yarere iusfa. TO jusa ex mera signifieationeret : nam in plures partes Armenia tune divisia Tlm d. . l
πολλῆ m e άλληλους κρον. i. populus autem Draerasianorum mul. tum invicem contendebant. Ad quae
n m ne populum , eonvertit oratio
nem ad rem significatam. Eadem poeta : Pars Se)rhiam , O rapidum
crata Mniemus Oaxem. Verum non
parum turbat illa prima conjunctio Nipolique. Tu tamen haud xoras conjunctiones magnum quid cete in composione. Phaler. ὀι se συνδ σμυοι τιυδ συνθεω
tem fructuram magnificam reddunt. scisque sita μεγαλο ρεπειαν nostro
in deliciis esse : eujus Thucydides ejusinodi commodavit. αἰ ιυμέ
rila est. Tac. lib. I. ann. Dum sugustus arare validus , seque o δε- mum O pacem sustentavit. Salinerius. Bene videntur 1 Lipso restituta pars Ormenia ut cuique sinitiam , Trasi polique , &c. Erranshemius. At ego divinabam : Para or-men a , iat cuique finitima , Pharasm. na Polemonique Ar subias atque
nriiseba tarere j μ sunt. Ibeius est Pharasmanes jamdudum per filium Rhadamistum inlidiatus ista-ttis Mithridatis regno . Armeniae: unde cum absterreretur a Romanis , partim ut horum gra iam mereretur , partim proprio metu filium intersecit , dc ex eo adversus Tiridatem Corbuloni militavit. Vide nostrum lib. 12, 4. &c. Item lib. I 3, 37. ubi ec memio de Antiocho , quemadmodum saepius alibi. Polemo notissimus rex Ponti , Iosepho Κιλικίας , lib. ant. 2 ,
r In Θriam absidest. J Ita emendavit Lipsius. Male antea, accessi.
2 Puteolitus colonia I puteoli. at , adipiscuntur ius coloniae 3 Ego vero advocationem peto , ut deliberem. Nonne enim iampridem id opidum eo jure Liquet ex Livio. Velleioque , qui coloniam Puteolis deductam volunt anno urbisn xx. P. Scipione Afiicano II. Ti. Ooo 3 Sem -
1044쪽
Sempronio Coss. Sed de lapides testantur hodie : A 2. COLONIA.
porumque polletis intermortuis , colonia esse desiit an tempore intei jecto itantiit ad municipale iusi Ciceronis certe aevo municipium fuit , non colonia. Oratione pro M. Caelio : Nam quod es obie fummunt et piuem adolescentem non tis probatum fuci , nemini umquam Prasen ta Piareolana m orem honorem habuerunt , dcc. Concutit me tamen iterum Frontinus in Catalogo coloniarum , cujus verba e manuscripto ,
a Arnatui. Colonia ergo ad buc re- sen: i aevo. Recreat Agellius lib. xvi. cap. xi M. qui ollendit saepe commutari solei e colonias in municipia, di contra, Nisi tamen Cornelii verbis ea vis, ut velit universum opulum
incolasque s plures autem inquilinicias loci, ob commercia dc mare)Praeter eos qui rei labant ex colonis Ai gusta is , colonico jure do0aros. Et sane duplex hoc genus hominum in coloniis suisse , e Cicerone clarum, pro Sulla : ubi dissidia etiam inter Pomprianos silerant cives veteres ) colonosque recenset. Quem vide. Alterum horum niti sit, tu videris : mea in his salebris hae
A n p. Placet eruditissimo nostio Pighio truncum locum e le , ob caussa, quas in Commentario dixi. Ita- lque lippi et voce addita. Pareoti va-vum ivi eoi m . In Here. Prodic. )Ipsum vide. Nam nos sententia no . sita non demovemur, quam in ex re ina Nota posuimus, de toto opido in coloniae jus nunc translato. D- ω.
mentis Iulii Frontini ita legitur: Pu- eo u celonia ia gusta. ugustui μ-ro deduxit, dce. Cognomentum igitur Augustae acceperat Puteolorum colonia , a Nerone. Miciatus. Primo dicta fuit Dicaearchia , deinde Puteoli. poliremo a Nerone impetravit jus Jc cognomentum Coloniae. Aliud eth autem, habere jus Colonia . aliud el' Celoniam. Vicus enim Patavicensium a divo Severo jus Coloniae impetravit fautor vlpianus ὶ hoe est . ut immunitatem haberet Coloniae , etiam milite colonove non deducto. Sed Colonias eas cognominabant, quae deducebantur : illisque interdum concedebatur , ut iuris Italici cssent, interdum minime. Puteolis ergo dedit Nero , ut Colonia cognominaretur , nulla deductione iacta : de immunitatem jusque haberet Colmniae. Quod si cognomentum ad Neronem reseras, Neronia colonia dicta fuisset, quemadmodum post incendium Romam nuncupate decrevit Nerop=lim, de Aprilem mensem -- ronium , auctorious Cornelio de Tranquillo e cum tamen Neromum
cognomentum ejus oppidi nusquarn legatur. Idem supra de Londino,
cognomenta qurdem Colonta non insigne r h. e. ut Colonia diceretur, Praeterea apud hune non Iegimus deductiouem millitum , aut aliquiupraeterea simile : cum tradat. veteranos adscriptos Talentum 5c Antium. Ferremui. In Italiae regione Campania, Cumaeorum empolium
Dicaearchia, sic ab iusto imperiodicta fuit, ubi deinde ruteoli colonia : de qua Livius lib. 3 . Facit ex
marmore Puteolano sic exseriptum . ab colania, deducta anno. xc. N. Fu,sidia. N. F. M. BHis. duo viri P. AMitio. Or. Maz a. Cos a quibus re ito ducta ratio cum Livio apiissime convenit : adeo ut nulla iam occasio dubitandi apud Velleium super esie videatur, ubi de M. Fulvii Nobilioris , Cn. Manlii Volsonis consulatu tractans , pilore lib. sie habet : Earim tam arum tractu, quamquam apud quoslam ambetitur , PM-reotis Salernumque o Euxentum mis.
1045쪽
ANNALI vM LIB. XIV. 9 Iteoli , jus Coloniae , & cognomentum a Nerone
adipiscuntur. Veterani Tarentum & Antium ad scripti, non tamen infrequentiae locorum subvenere, dilapsis pluribus in provincias, in quibus stipendia cxpleverant. R Neque coniugiis suscipien
te quinquennium colonia deducta, quam Fulvius de Manlius gererent una consulatum. Sane si Romana colonia Puteoli , uti profecto est, non satis leto. quid causae sit . curius coloniae de cognomentum a Nerone adipisci volue iit Cum praesertim id ademptum Puteolanis minime constet. Uerum liber de Colo
συβπι deduxit, Ece. Quae ita quoque seripta legit Volaterranus Geraraphiae lib. s. at Alciatus se retulit,
ro deduxit. Ego ex Lud. Mirxi chi. rographo produxi, quae mihi sunt:& verendum ne quisquis auctor illius libelli fuerit, Murum vocabulo potius Octavium intellexerit, quam Neronem ; illum enim idem ita saepe . hunc Neronem vel Gaudium vel Casarem frequenter nominat. Quo magis putem Alciatum hujus nomen addidisse de suo. Quod si Caesarianis militib. Puteolanus ager a stignatus est , ne posse Iibi ib. ademptus dicatur, infrequentiae locorum subventurum novis legibus novam coloniam deduxisse Augustum probabile est,cum e veterib. colonis nemo superstes foret. qui ius Rom. civitatis ex leae coloniae veteris habuisset. Sed ii res ita se habet . Puteolis colonia Augustalis est , quid igitur sibi voluit. cum jus coloniae di cognomentum , Nerone postulavit circa dubitationem hanetoyendam deficit ingenium. Potuit enim coloniae ius petere vicus . municipium t colonia non debuit: nisi ejusmodi esset, quae ut ait vlpian.
r. de Censibus , ni ut prato colonia nudum ne men haberet. At vix est ut
in Italia fuerit colonia , qu* ius,
ne dicam eoloniae . Italicum non habuelit. Subtiliores viderint; neque enim me pudet in re praesertim non protrita illud nescire confiteti. De cognomine tentari potest . fueritne ut colonia os in se , sic colonia Neraniana et qualiter Veronae insciiptum
legimus , colonia. Mugusta. Verona. No . Galliana. Valeriano. II. ct L cillio Coss. Vertranius. I Veterani Tarentum Antium a scripti. J I ectio codicis vereris, Veterani Tarentum a Fripti. Rhena nus. Corvinianus liber Ont ι non
meminit : sed vulgatis lectio Tranquillum fautorem habet, ubi de Nerone inquit : Ont: tim coloniam δε- duxit, ad cripta Deteranti . pratorio, additi rue per domicilii ira arronem
et Neque coniugiis suscipien . J Milites itaque olim sine uxore ut apparet . nec ritu, sed lese id veti uim ait Dio lib. xx. Τοιe ' τ : Me
torum. Resolvisse hoe ius Severus Imp. videtur, si reae capio Helodia
jugio legitimo capiendum videtur. quia contubernii militibus, opinor, temper jus. A Iunone arcebanti eos, non a venere Romanae leges.l Testis Livius lib. x OI i. qui quat
1046쪽
C. CORNELII TACITI dis, nequc alendis liberis sueti, orbas sine posteris
domos relinquebant. Non enim , ut olim , univcrsae legiones deducebantur cum tribunis & ccnturionibus, & suis cujusque ordinis militibus, ut consensu & caritate Rem p. cfficerent ; sed ignoti inter se, diversis manipulis , sine rectore, sine aia
sectibus mutuis, quasi ex alio genere mortalium re pente in unum collecti, numerus magis quam colo nia. Comitia praetorum arbitrio senatus haberi solita, quod acriore ambitu exarserant, princeps com
posuit, tris qui supra numerum petebant, legioni praeficiendo. φ Auxitque patrum honorem, statuendo
tim opidum ubi habitarent, ait: quina: i in Hispaniis ex militibus Roma is, de mulieribus Hispanis, cum quius nullum connubii jus. Imo pere- etini milites, id est . non cives, non micas modo habuisse videntur, sed uxores. nisi me inducunt flustra tabulae Vespasiani de Domitiani aevorquibus insculptum ei istatem datam mititib- . elasse Ra Donate o cohor
buissent, cum est civit m ea data, aut
quaa pose.s duxi sint. Tamcn pugnat in eam sententiam Tertullianus , qui suo etiam aevo caelibes fuisse milites ostendit. Avum autem ejus , sub Severi. ait in exhora tione ad Cassitatem : Sesticu solo maratorum δε- mibui bene es ' Perierunt eatibum sa-m tia , i donum, militum, aut pere-1rinantuιm sine uxoribus 8 Gn etiam
O nos milites sumus t Severi ergo perinissus aut ad praetori nos tantum pertinuit : aut verba arte capienda, ut tantum permiserit seruo Miν γ - ναχ ι, cohabitare feminis, sub eodem tecto agere. dc contubernales habere, non legitimas uxores. Sed
non repugnat , inquies, toti huic sententiae Livius , qai diserte uxores militibus attribuit Vt ecce lib. a. i. in Scipioni: exhortatione ad milites : uisque se non carpulsuum , sed coniugem ac liberes armi ρrotegere putet. Et alibi. Respondeo.
Temporaneam tunc bello Punico secundo) militiam sui se, nec legibus suis, ut postea , devinciam. Capiebantur , mittebanturque milites, non pro stipendiorum tempore, sed bellorum. At perpetua dc firma xxv. annorum militia instituta . hoc quoque inductum de calibatu. Sane etiam iurisconsulti hac caussa , caussam solvendi matrimonii militiam
numerant. L. Lx. Bana gratia dusiam matrimonium illud dicitur , quod propter sacerdotium, se ilitarem, va
I Noa emm , ut elim, uni versa,
legiones. J Exprimit deductionem v
terem Hyginus: Multis legionibus cantigit bellum feliciter transigere, O ad laboriosam agriculatira rιqutem yrra tirocinii gradu pervenire. Nam cum Hs nu O aquila o primu orin bur ac tribunu deducebantur. Idem. 2 uxitque patrem honorem. J Notabilis Iocus hie est, de poena te inere appellantium , pragmaticis saepius cognita quam vellent. Sed non solum quo Tacitus ait , verum Malio modo patrum honorem auctum, Nerone, Sueton. audo; in i ubi
1047쪽
ANNALIUM LIB. XIV. 9 3do ut qui a privatis judicibus ad senatum provocavissent, Wusdem pecunia periculum facerent , cujus ii
quo ιmperatorem appellavere. nam antea vacuum id,
solutumque poena fuerat. Fine anni Vibius Secundus eques Romanus, accusantibus Mauris repetundarum damnatur, atque Italia exigitur; φ ne gra
Viore poena afficerctur , Τ Vibii Crispi fratris opi
cautum scribit, ut omnes appellatio innes a uicibus ad Senatum ferent. Vertranius.
a privaru ius cibus ad Senatum. Lucis caussa , rem appellationum a capite deduxi ad hoc Neronis aevum , in Ex Cui s. C. atque illinc lucemissis pete. LV 3. 2 Ne graviore pana assceretur. JAn ergo in crimine repetundarum pinna gravior, quam relegatio 3 At tente legas. quia nec relegatio quidem. Olim sane exsilium fuit, &aestimatio, uti Asconius notat in verrem , & Cicero subindicat non semel di sed siecuta lex Iulia immutavit. Ex ea poenam fuisse adfirmo , Α- missionem ordinis, & aesti inationem : nihil ultra. id est , qui damnatus eo crimine esset, Senatu moveretur, & judices acciperet ad aestimandam litem. Docet Suetonius in Iu
lio, cap. x L I I I. Repetundarum estn-vrctos, etiam ordine Senatorio mo Diti
sed & hauries ex Tacito instar Exina Cossutio Capitone, qui nuper Senatorium ordinem precibus Tigest ni socerisus recipera Derat. Is autem Iepetundarum lege damnatus, lib. x m. Et i. Hii l. Redditus Caio Rufo , Pedio Blaeso senatorius tortis, qui repetunda. rum eriminibus sub Claudio aut Nerone ceciderant. Apertius ex Plinio lib. it.
Epist. ubi Marius Priscus, accusantibus Afris, sponte Senatu abiit, &iudices petigi , omisia defensione: scilicet quin ea ratione satisfactum legi. & lib. iv. cum Bassum Baebius acer lege repetundarum teneri cen- suisset; mitigans Caepio, lalva dignita: e judices dandos pronantiavit. id est; uti in Senatu remaneret, facta saltem astimatione. V ide Epistolas ipsas, de volens favebis sententiae
huie. Ab hac re suetonianis veris bis lumen, Othonis cap. o. Tan tum potentia , inquit , valuit , ut
damnatum repetundis consularem es rum, priusquam plane restititionem ei impetra i , non dubitarat in Senartim ad agenda gratim introducere. M intus enim ille quicumque Senatu erat: sed Otho quasi plane restitutum in senatum introduxit. Haec ergo Ordinaria poena: sed gravius ec plerumque extra ordinem in id crimen animadversum , pro delicti modo. Atque ea Macri mens leg. v II. Adleg. Iul. repet. Hodie ex lege repet intitarum extra ordinem puniuntur. Oplerumque vel exsilio , vas etiam duritis, prout amiserant. 'quid enim si ob ha manem necandum pecuniam acceperint 'vel interfecerant innocentem y Eadem
que ratione Plinius scripsit, exce saprasium immanitate O sa Petra crami na, quibus dari judices possent , cum ab innocenter condemnandos . intersiciendos etiam, pecunivi accepi pl. lib.
II. Epist. x I. Nec aliter capies, quod hic Vibius relegatus est : exsilii etiam poenam meritus, nisi frater intercessisset. sicut di lib. iii. Annal. C. Silano proconsuli Asiae repetundarum damnato , aqua atque igni interdictum, ob in lignem scilicet saevitiam. D ur.
1048쪽
bus cnixus. Caesonio Paeto Petronio Turpiliano Coss. gravis clades in Britannia accepta. In qua neque, Avitus legatus, ut memoravi, nisi parta retinuerat, &bi successor Vcramus , modicis excursibus ' Siluras populatus , quin ultra bellum proferret, morte prohibitus cst : magna dum vixit severitatis fama , s supremis testamenti verbis ambitioribus in xus. Rhenanus. Vulgo, fratru D re enistis. Flor. mihi viam ad emendationem aperuit. In eo enim corrupte , fessordus. unde Iestitui , fratru Nabu . idque esare scriptum reperi in alio recentiori ΜS. quem deinde contuli, dc est phiasis Tacito usitata. ut supra lib. 2. pulsus haud multo ρs Hermunduroriam Yt-bui. & alibi pluries. Sie Liv. lib. s. dixit , duos tribunos pl. cIG-
Imo Tacitus ipse lib. a. hist. de ei undem vibii Crispi opibus. Vibitis
oras uo pecunia , potentia , ingento . inter claros magu quam inter bonos. Pi inena
i rasonio Pata. 4 Hie insita is, ε. Cesennitas Parus dicitur. quomodo in eodem nomine qui Floro et . Cesonius est , Dioni lib. 3 . &Ciceroni, Philip p. I 2. s. Cesennius vocatur. quod ideo moneo ne quis ex uno homine duos faciat , ob nominis varietatem , quae res cum ossi creberrime veniat, magnas faepe tenebras affundit historiis. Frems-
Atqui A. Didium eum vocavit l. xi I. de Didium Gallum in Agricolae vita. ut ambigere possis num rescribend. M. Didius. Plura tamen cognomina liabere potest, more ita saecli. Lipsius. 3 Successor Veranius. J Ita in libello de vita Agric. Male vulgo . Herannius. Plahena.
tanniae gente tunc maxime bellum. Consille Tacitum. lib. x . G-ρ I. Silum popularus. J Meo periculo repudia Silura.. o enim popuIara GI-ν, nil aliud est . quam Britannos populari, qui Silvas Incolebant. Ta
cola, qui ut Veranius ) morte prohibitus non est . quin bellum ulterius proferret. immo caesis fortissimis in Silvis, exterisque tandem profligatis , aperuit Caledoniam. 2-do Silo. alloquitur milites, re simillima comparatione in hostes accendit) saltus M penetrantia ara sori 6
tum ambatum , O ipsi tuguria sibi ρ nunt. Salinetius. Emendavit Liptius ex Tacito ipso. Corrupte vulgo, S luas. Pichena.s Supremia testamenti Hrbis. JGlossematium est ri , verbis. dc statim , subjectintim ea pro uruciam fu e , lego. capioque Britanniam ipsam quae nondum perdomita. L-
1049쪽
ANNALI vM LIB. XIV. 93sbitionis manifestus. quippe multa in Neronem 'dulatione , addidit, Iubyecturum ei provinciani fuisse,s bienniis proximo vixisset. Sed tum Paullinus Suetonius obtinebat Britannos, scientia militiae, & rumore populi, qui neminem sine aemulo sinit, Cor
bulonis concertator e receptaeque Armeniae decus
aequare ' domitis perduellibus cupiens. y Igitur Monam insulam incolis validam , & receptaculum perfugarum aggrodi parat, navesque fabricatur plano aluco , adversus ' breve litus & in certum. Sic pedites. equites vado secuti , aut altiores inter undas, adnantes equis transmisere. Stabat pro litore diversa acies, densa armis 3 ovirisque, intercursantibus feminis : in modum Fu
delet : ego cum Mureto etiam te
nis in. Id est, fine vitae. Lib. I a. Ne admotus supremis claudius, ct δε-lo intellecto , ad amorem filia redirer. Acidalius. i Subiecturum ei pro inneiam fuisse. J Vulgo , protrim/- , tralat illo rore, de quo supra alias. Vere correxit Lipsius , provinciam. nam de Britannia tantum sermo . quae provinciae nomine appellabatur. diversae vero Britannorum nationes , non provinciae, sed civitates aut populi.
a Domitii pertaestibus. J Domitis hostibus : nam perduelles vete. rib. hostes signi Mabant r testes Cicero dc ICti. Inde, Crimen perduellio-ν 3, de caede; quia eum cive judicio dc verbis, cum hoste armis & manu rem gerimus. Ex quo accusatus fuit Horatius perduellionis, quia civem de sororem interfecisset , auctore Livio; de C. Rabirius similitet de eaede : de quo extat oratio Ciceronis pro C. Rabirio . Wrduellionii rea. Manlii autem id nomen in nostris libris in eo capite maiestatis, quo tenentur. qm hositi a-mmo sum an rem. O Principem e hoc
est , qui caedem principi molitus est: de qui exitium instruxit resp. de quo diffuse scripsi lib. a. opinionum.
3 Igitur Monam insistam. J Credo hune loeum esse , quem aspexit
I Ornandes in Gothicis : In extrema Eritannia parte Memma , quam o nehus - inalium scriptor narrat. Cor
rigo enim .'Mona. Lipsius. Ereve lis s. l Non profundum.
Ferret tus. Delenda plane vox litus,
Mureti etiam iudicio. quam Lipsus prim . edit. abfuisse testatur , suis libris e dc quidni , est , sire , sic
dicamus , ut breuia maris P Mirum eui hoc postea spreverit. Erewa enim hic omnino Tacitus intellisit. Ocι-
ti. J Ita melius interpunxi. Ait enim , pedites in navibus transvectos : equit A vado secuti. Puhε-va. Videtur Tacitus scripsisse in . Pergentes qua vada ducebant. G-
1050쪽
C. CORNELII TACITI riarum , veste ferali, crinibus dejectis , faces
praeferebant. φ Druidaeque circum, preces diras sublatis ad caelum manibus fundentes , no
r crinibus Fortean melius disjectis vel rejectis. Acidalius. a Drmdaque cιreum. l Qui apud Gallos Britannosque essent Drinda . inter caeteros Caesar lib. 6. Galli. de Amm. Marcellinus lib. Io. tradide
& 3 o. c. I. Ex his, qui fuerint olim Druidae, facile colligimus. At in his plures disticultates insurgunt, praesertim si dictis Taciti hoe in loco ea comparemus. Siquidem Tacitus ait, in si lucta acie Britannorum ad yu-pnandum cum Romanis , Monae insulae incolas Druidas circum adfuisse, preces diras sublatis ad caelum mani-uus fundentes, & novitate aspectus militem percellentes; Caesar contra eos a militia penitus immunes tradit , de a bello abesse consuevisse. Conciliare possiimus dicentes. Drui das alioquin a militia vacantes, in extremo tamen suorum & patriae discrimine, quum de summa rerum ageretur , futurae pugnae adfuisse, precibus suis suppetias ferentes, dc ad strenue praeliandum animantes; non tamen ipsos armis concursuros. Alia
quoque insurgit difficultas. Namque Plinius ictibit Tiberii principatu, Gai
torum Dru das sublatos. Contra Sueton. in Claud. et s. tradit , Drui arum religionem apud GaIlos Hra 3mmanitatis . ct tantum ei vibus sub omstista interdictam, a Claudio penit ira abs-ιitam. Diluitur dissicultas vel nullo negotio. Nam dici potest, sub Tiberio quidem magos, inter quos Drui das , connumerari haud dubium est, Italia SCto pullos, quod praeter Plinium docuit Tac. 2. Ann. At eos postea repullulasse Claudio imperante, qui licet eos aboleverit, teste Suet. nihilominus de postia res arrexiste , conliat ex eodem. Tac. lib. Hist. Imperante Vespatiano, y fessionem rerum humanarum Transalpinas sentibus portendi superstitione vana Druida canebant. Quinimo de sub posterioribus Imperatoribus eosdem viguisse, manifestum est , scribente vopisco
in Aureliano. Dicebat enim, quis tempore Murelianum cons Muse Drω- Δι, sciscitantem, utrum apti i posteros Imperium termaneret, tum clos respondisse, dixit : Nullius currus in rep. nomen , quam Gavii posterorum futurum. Idem in Numetiano teribit
Diocletiano muliere Divide imperium praedicti . Lampridius in Alex. ita scriptum reliquit. Miarer
Druras eunti exclamavit Gallica sermone, Hada , nec νιctoriam speres, nec militi tu . eredas. Quod vero Tacitus
subdit, Britannis Monae insulae debellatis , excisos lucos saviis Iuperstitis nibus farrM , Polydori Virgilii Urbinatis de rebus Anglicis scribentis, d tegit errorem. Nam ipse Monam antiquorum , de qua Tacitus hoc lo-lo, de Caesar lib. 6. GalL Dion Cai sius de Plinius . verba secere, vocissimilitudine deceptus quam Monariam, seu , ut alii. Monarinam, aut Monaidam , Ptolomaeus appellavit,
hodie Man vulgo dicunt Angli, esse existimavit, quum tamen haec d: steta continenti per viginti quinque milliaria. Alona vero, quae hodiernis temporibus Auleso vocatur , pram illi are tantum ; quod convenit Taciti dictis, hoe in loco , cx quo Polydori ereor innotescit , praesertim quum in Angle ey , vera, inquam, Mona, trunci innumerabiles od arborum radices pasti m teria obruti inveniantur . quae reliqui ae sent luci excisi a Paulino Suetonio, cujus rei facit fidem Humstedus I huyd. in Epist. ad Abrah. Ortelium. De Druidis plura qui scire cupiet, adeat Di dorum siculum , lib. s. Strabonem lib. q. Ec I . dc Laertium in prooemio. Marcellus Donat . ini Diu