C. Cornelii Taciti Opera, quæ exstant, integris I. Lipsii, Rhenani, Vrsini, Mureti, Pichenae, Merceri, Gruteri, Acidalii, Grotii, Freinshemii, & selectis aliorum commentariis illustrata. Ioh. Fred. Gronovius recensuit, & suas notas passim adjecit. Ac

발행: 1685년

분량: 1327페이지

출처: archive.org

분류: 로마

301쪽

ultionem ausus. Is valida manu fines Marcomanno rum ingreditur,. corruptisque primoribus ad societatem inrumpit regiam, caltellumnue juxta situm. ve

teres illic Suevorum praedae, &nostris e provinciis li-Xae, ac negotiatorcs reperti, quos jus commercii, dein cupido augendi pecuniam, postremum oblivio patriae , suis quemque ab sedibus hostilem in agrum transtulit. Maroboduo undique deserto non aliud subsidium quam misericordia Caesaris fuit. transgressis Danubium qua Noricam provinciam praestuit, scripsit Tiberio, non ut profugus aut supplex, sed ex memo

ria prioris fortunae. nam multis nationibus clarissimum quondam regem ad se vocantibus, ' Romanam amicitia pratu se. Responsum a Caesare, tutam ei honorata

que sedem in Italia fore, si maneret: Un rebus Uus aliud conduceret, abiturum fide qua venisset. ceterum apud senatum disseruit, non Milippum Atheniensibus, non Pyrrhum, aut Antiochum, populo Romano perinde metuendos fuisse. E xtat oratio, qua magnitudinem viri,' violentiam subjectarum ei gentium , ta quam propin quus Bal a hostis, suaque in destruendo eo consilia extulit. Et Maroboduus quidem Ravennae habitus, Τ siquando insolescerent Suevi, quasi rediturus in regnum

ec reliqua, quae non dubie adtexit de rebus Trajani. Ita Tacitus libro iv. Lmanto sis an ustim imperatum : praequam nunc videlicet meo aevo. Lips fatistra olim. J Praecise de tempore sermo est, quo Germanicus ea loca pervasit: quod tamen nemini eorum qui verterunt licuit exserte dicere. Fuinthemius. I Inrumpit regiam. J Boviasmum in Hercynia iiiva , de quo attuli supra Strabonis verba. Dp . 2 Romanam amicitiam praetulitF. JHese addunt semper; nam ad hunc unum casum respicitur, ubi fortunarum sitarum perfugium habiturus esset Alaroboduus: atque hic ait, se quidem a multis gentibus ultro invitarum esse . sed ad Romanos malle con

reluo ejus.J Ita manuscriptus, sed subtiliores Grammaticorum regulas sortasse in Tacito requirentes, reposuerunt , sin rebus suis , dc ta inest supra dixit: rugam ei honoratamq- sede in Italia sore. pichena. Α Violentiam. J Pro robore , fortitu dine positam arbitror, ut interdum se rociam e male pro crudelitate accipi

302쪽

ANNALI vM LIB. II. as sostentabatur. sed non excessit Italia per duodeviginti annos; consenuitque multum imminuta claritate ob nimiam vivendi cupidinem. Idem Catualdae casus, neque aliud perfugium. pulsus haud multo post

Hermundurorum opibus , & Vibilio duce ; receptusque, forum Iulium Narbonensis Galliae coloniam mittitur. Barbari utrumque comitati ne quie tas provincias immixti turbarciat, Danubium ultra inter flumina Marum & Cusum locantur, dato Rege Vannio gentis Quadorum. Simul nunciato

regem Artaxiam Mome sa Germanico darum, decre- Vere patres, ut Germanicus atque Drusus ovantes usebem introirent. structi & arcus circum latera templi

Martis Vltoris, 'cum cstigio Caesarum: laetiore Ti bcrio , quia pacem sapientia firmaverat, quam si bellum per acies confecisset. Igitur ' Rhescuporim quoque Thraciae regem astu adgreditur. Omnem camnationem Rhoemetalces tenuerat: quo defuncto Au

gustus partem Thracum Rhescuporidi fratri ejus, paratem filio Cotyi permisit. In ea divisione arva, & urbes , de vicina G raecis, Cotyi; quod incultum . ferox, adnexum hostibus, Rhescuporidi cessit: =ipsorumque

regum

na, eum diphthongo, ut sit particula

Graeca, certe, sive utique significans. 8e tum in habitui subauditur verbum est . aut scribendum , ne quando. vel, ne aliquando. aut omittendum ne, ut

legas, si quando ins Geta. Rhenanus. Mallem si quando , circumscriptis duabus illis prioribus litteris. Ferret Q. Man. ne si quan a. forte, ac si quando. richem. x Marum O C tim. J Μarisus hie fluvius dictus straboni libro vi I . Μaris , Herodoto: Marisia, Iornandi: thico Margus. Retinet nomen hodie, d incolis appellatur MMos. Lipsius. a Cum ερο is Calarum. J Germanici, de Drusi. Idem. 3 Rhesivarim. J Non in alio nomine magis variatum. Dio Pασκυ-πορον, velleius Rhascupolin, Suet nil optimus in vaticano codex, Thrascypolin. quomodo & in Livio siti-ptum leges. Lucanus vocat - fetida dominum Rasipo

ora.

De historia autem ipsa consule Dionem libro Ov. in actis anni

In ea d. visione. J Talis prope divisio Numidiae inter Iugurtham ec

Adherbalem. M retus.

s Ipsorumque regum. J Adeo hoe verum est, ut Cotys ille etiam litteris de poesi excultus fuerit. Ad eum enim est elegia ix. Ovidii lib. m. De Pon-

303쪽

C. CORNELII TACITI regum ingenia, illi mite, dc amoenum; huic. at ox, avidum, & societatis impatiens crat. Sed primo subdola concordia cgere: mor: Rhescuporis egredi fines, φ vertere in se Cotyi data, & rc biicimi vim

facere; cui ctantei lub Augusto, quem auctorem ii triusque regni, si sperneretur, Vin licena metu Cbat. enimvero audita mutatione principis, immittere latronum globos, cxscindere castella, caulsas bello. Nihil aeque Tiberium anxium habebat, quam in ne com posita turbarentur. deligit centurionem qui nunti rei regibus, ne armis disceptarent: statimque a Cotye dimitia sunt, quae paraverat, auxilia. Rhescuporis ficta modestia, postulat eundem in locum coiretur , posse de controversus colloquio transigi. nec diu dubita tum de tempore , loco , dein conditionibus : cum alter facilitate, alter fraude cuncta inter se concederent, acciperentque. Rhescuporis sanciendo , ' ut

dictitabat, Dederi, ' convivium adjicit; tractaque

in multam noctem laetitia, per epulas ac vinolentiam

incautumio; & in huius regno Vates ille exsulavit. quod scite volo juventutem. Lipsius.

cessit , ipsrumque regum in enta JNee constructio latis concinna, nec tentia satis expedita. Lege, Rhesuparissi cessit, vi ipsorum restim ingenia , illi qu ne mite o amernum; huic atrox &4. Comparat enim inpenio ipsorum regum cum ingenio subiecta-

Tum regionum. Ocidahus.

1 Sed primosiab la. J Restitui illud,

fed, ex Manuscr. Antea, O primo. richena. 2 Certere in se C γ data J Livius lib. 2 . Deponendaque tutela . qua ipsi

cum plurabus communis erat, in se tinuis omnium vires con vertat. Suetonius

Vesp. 4. Vt pr mum provinciam attι- Iit, proximaι quoque convertit in se. Gron avius.

3 Ne composita turbarentur H In univcrium accipe. ridicule enim ad Tuia-ciam tantum trahas cum nonnullis. scili et ea evia quietum sollicitabat.

Et dictitabat. J Vulgo imminuta syllaba, dictabat: quam manuscripti

auctoritate reposui. Dcheria. .

s.convivium adjicit. J Iose H Soliger ad Varronem ait, Tacitum hoc verbo : adjicit, alludere voluisse ad canas ab ciales: quae erant quoticas aut inaugurandi alicujus gratia . a propter aliud quid . puta publicana laetitiam , indicebatu; epulum . idque dicebant, epulum, aut coenam a licere. Idem lentit Fulvius visuus, in appendice ad Petrum Ciacconiam de triclinio, Acuta quidem interpretatio : sed an vela, iudicium aliorum erit. Nam cum adiicialia cona proprie essent Augurales. seu pontificiae, ut ex Plinio. ae vatione colligatur , mula

est in hoc Taciti Ioco de Sacerdotibus mentio. nisi dicas, hic de lanciendo

304쪽

ANNALI vM LIB. II et Frincautum Cotyn, & postquam . dolum intellexerat,

Iacra regna, eiusdem familia deos, ta 'hospitalis menses obtestantem, catenis onerat. Thraciaque omni potitus, scripsit ad Tiberium, structas sibi insidias, pra-

ventum insidiatorem e simul bellum adversus Baster

nas, Scythasque praetendens, novis peditum & equi tum copiis sese firmabat. Molliter rescriptum , si fraus abesset, posse eum innocentiae sidere: ceterum neque se , neque s. natum , nisi cognita caris, jus ta 1 uriam

discreturos. proinde tradito Cotye veniret, transferretque invidiam criminis. Eas litteras Latinius Pandus pro

praetor Moesiae , cum militibus quis Cotys tradere tur, in Thraciam misit. Rhescuporis inter metum de iram cunctatus, maluit patrati, quam incepti se cinoris reus esse: occidi Cotyn jubet, mortemque ponte sumptam ementitur. Nec tamen Caesar placitas semel

foedere agi, ac foedera sacrosancta haberi : ergo tanquam religiosum eonvivium appellari posse quod admo. dum frivolam videtur. Pichena . Vellem hoe soli ero non venisset in mentem. Satis enim multos traxit miain doctos viros. At sciant tir nes adjiciales canar cile nugas meras.. A. atis dicendum, ut P. Faber, Grutetus, Lipsius monuere, ab adibin Sacerdotii. vel adeundo sacerdotio. Veteres etiam assi Mau/tι, tale nartis senati dicebant. Et interpres Optimus Suetoniuet in Claud. cap. s. qui ad tiarem interpiciatur, quae daretur pro intro: tu sacerdotii. Grono-vius. Foedera sine sacritieio non se bant , nee sacrificia line convivio. t. Luseb. Ee Praep. Euang. ex Apollinis . verbis , cap. 4. libro . Plaut. in

I Sacra regni. Qaid vocat furare ui ' Puto ea ad Elin iaculi. cio de regnorum statu fiebant. Forsan

etiam dixit saera regni, quod reges sacri, deis actis regni bd arcanis, Deos consulerent. Forsan etiam , quod arcano quodain de sacro foedere omnes reges inter se sint colligati. O relitis, Aegnum hie absolute capiendum est, non ad Thraciam reiiii pendum. Sacra regni, sunt fas di iura.& honores consensu gentium regibus tribui solita. Ommbuι enim gentibuιι ut gravissimus auctor Cicero pro L.

Manilia cap. s. adfirmat, regale no men magnum O sanctum Didetur: Salia

Iuli. fiagiri. 6,s, tau ingenita es F ctitas regii nomin 1. Hoc igitur voluit Cotys , sanctos & inviolabiles esse reget: nee sine sacrilegio laedi. eoque provocari regiorum deorum iram , ai.quis adre: sus eos quid audeat. Ii βα- αἱλει ιι diri sunt Plutarcho de tot turi. Alex. 2, 1 . si aliis quos citaestis nius lib. a. de regno Persarum. Anthemius et Hupitales menseas. J Notum de

iure hospitii, diisque hospitalibus, qui

sacra mensae tueri putabantur . sicuti regu ae a sacra regni. Idem. R i Deo

305쪽

sibi' itissensum Rhescuporis arguebat, ' Pompcmium Flat cum t veterem stipendiis , A arta cum rege' a' micitia , eoque accommodatiorem ad fallendum ,

67 ob id maxisti e Moeli ae ira ferit. Flaccus in Thraciam transgrestus , per ingentia proni ista, quamvis Σmbiguum & scelera sua'reputantem , perpulit, ut praesidia Romana intraret. ircumdata hinc regi spe- ei et horioris valida manus , tribunique , centuriones , monendo , 'suadendo , ' & quanto, longius abscedet, litur apertiore custodia ; postremo gnarumtieed Isitatis in ' urbem traxere. Accusatus in senatu

imperii est um continuebat. Iam vero

L sto Oniam Hareum.' Est ipse det quo Ovidi. 4ibro iv. de Ponto et Q.

a X.

Trasu ' his , Graecine , Iocis modo Flaccus, ct Plo

iste prudentia Rhasi votim , interemptorem fratris seu; filii Couis . consortis aue eiusdem imperat, edisca Dit ' Singulari in ea negotio usus opera Flacci Pomponii consularra tari, nati ad omnia qua recte fatis uda suM , si inplicique vir aremere ris semperque ea antra Ilσrram.

Mutetus. Is est Tiberii compotor, M ur ait Cicero de Antonio) comptari soc&colhisor, i quod noctem continuumque biduum, epulando po ari- doque mira Tiberio eonsumpsisset. Fuit ni nitori consul cam C. Caelio Ruso, Dio libro s 7. Et ad eam . ut puto, seribit Ovidius in libris de Ponto. Ad Pomponium patrem re- sero, quos i ibit Horat. Sat. . li

quitur de ebrio filio, qui noster ei

3 nterem 'sti ni is. J Legendum puto . veterem stipendia phrasi Comeliana. Vide quae notavi inclib. i. in

ro qui multa stipindia militiae expleverit, non qui in eo loco militaverit,

306쪽

ANNA vn i LIB. II. 219 uxore Cotyis, damnatur, ut procul regno tene iretur. Thraciae in Rhoemetalcen filium , quem pa-oc is consiliis adversatum constabat, inque liberos Cotyis dividitur : . idque nondum adultis Trebel lienus. Resus praetura . functus datur, qui regnumi interim tractaret, exemplo quo majores ' Marcum. Lepidam Τ Ptolemaei liberis tutorem, in AEgyptum miserant. Rhelcuporis Alexandriam devectus, at-.que . illic fug in tentans', an ficto crimine, intersi .citur. Per idem tempus Vonones , quem ' amo- 63 tum in Ciliciam.memoravi, corruptis custodibus . cffugere ad Armenios , inde in Albanos Henio--cEoique, & consanguin cum sibi regem Scytharum. iratus cst. specie venandi, omissis maritimis lo--cis , avia saltuum petiit : mox pernicitate equi ad

amnem

Ptolomai. 4 Ptolemaeus Philopatot ex Arsinoe Ptolemaeum Eei phanem susscepit: quem moriens quinquennem reliquit. Ejus aetas cum contemptui esset. cumque Antios usMagnus avunculus regno ipsius insidiaretur; mistus .is. P.M R. M. L

pidus , qui de pupillum tueretur 3c regnum . Polybius, Ioseplius, Iustinus. Sic etiam Antiochi regis impube i filio tres tutores missi sum a Senatu.

ramotum in Ciliciam memoravi. Jrompeiopolim, supra. Sueton. paullo aliter haec narrat, de eum Tiberii probro: Sed ci Vononem Parthorum

regem . qu pulsem a Gi quasi in sirim

populi Romani cum ingenti satis 'Di tiochiamse receperat. θοtia int per uia . O Melit. Vt Taciti narratio est, im perator extra culpam . D ut.

s Specie υenandi. omissis. J Postia dubitare, annon potius sit distinguit

dam ; quod per analogiam videatur rectum ; ut Iulianus, A milianus, a - Iulio, rumilio, sic Trebellianus a Trebellio. Unde &Trebellianum SCtum non Trebo senum, apud ICtos. Fr λι- hemius. Quasi non perinde per ana-

m,o, de hujusmodi infinita. Sie Maia

libro I v. cap. Iv. - Cum Ptolemaeus rex. autorem Πρω- Rνm. sitio reliquiss/t, Senatus M. M otium Lepidum Pon- sis Max. bir consudem ad pueri tutelam

rarem . re p. M us O sacris eo ara .ram externa curationi vacare voluit.

. ne fidei climatu nostra frusera 'rita ex sinuaretur. Iuliin. lib. xxx. Mitti- . riar O M. Lapi i m ne otium, qui rutaris nomine regnum pupili admini staret. Exstant de denarii argentei. cum insc0ptione in M. L r.

307쪽

26o C. CORNELII TACITI amnem Pyramum contendit , cujus pontes accolae ruperant audita regis iuga ; neque vado penetrari poterat. Igitur in ripa fluminis , a Vibio Frontone praefecto cquitum vincitur. mox Remmius

Evocatus priori custodiae regis adpotitus , quasi per iram gladio eum transigit: unde major fides ,

conscientia sceleris, & metu indicii, mortem Vononi inlatain. At Germanicus AEgypto remeans , cuncta quae apud legiones aut urbes iusserat, abolita, vel in contrarium versa cognoscit: hinc graves in Pisonem ' contumeliae , nec minus acerba quae ab illo in Caesarem in tentabantur. Dein Piso abire S nria statuit; mox adversa Gcrmanici valetudine deiciatus, ubi recreatum accepit, votaque pro

oratione faciendum: inde in Albanos

minatus forsan , quod eius avus , aut pater. ex illa legione suisset, quae dicta eit E υο totum et quippe a Iulio Caesare militia soluta, dc in Campania Capuae degens , ab Octaviano Caesare iterum coacta est. & sub signis locata: quae Operam ei navavit regiam , fida sane dc fortis legio.

go majuscula E scribunt. dc pro ii mine proprio habent: eademque O- Pituo tenet omnes interpretes. Mihi non hominis, sed muneris aut conditionis vocabulum est vitum. Dio libro s. i ri' et 'Hου: ἐτων ἡ

litia destincti rursus ad ipsam revocantur. Talis apud Caesar. de bell. Civ. 3, 9 i. Erat cr.rmians evocatus.

Talis ille . euius nomen non proditur, H. I . 6. a quo Laco P sectus est conto: Ius. quo dc ipso loco pro nomine viii proprio pet- peram habetur a versionibus. Frema-

a Contumelia. J Non solum verbis inieruntur . ut senserunt interpretes , sed etiam factis. Ita Dr.3 s. s. a. de adult. incellum stuprum appellatur contumelia sangmni . Et apud nostrum I , 3I. quum regias mulieres verberibus adfectas , itupris pollutas , propinquos regis inter Cancipia habitos memor

let , ea cuncta contumelia voeabulo complectuas. Sic injura mox 3. M.

Idem

3 Tentabantur. Dein Piso.' Ad cam quam posui notam , suspicio mihi est. nequid desit. non enim satis Plena videtur narratio. LV r. Dein P. s. abire. J Non frustia hie deesse quaepiam notavit Lipsius. Tamen videatur se satis integet locus esse, si pro Dein lcgas Denique. Hac enim particula non raro sic usurpatur, ubi omnia tigillatim narrate non libet. dc ad eanium rei Properamus.

308쪽

ANNAL iv M.LIB. II. 26 Iincolumitate solvebantur, ' admotas hostias, sacrificalem apparatum, ' festam Antiochensium plebem, per lictores proturbat. Tum λ Seleuciam digredi

tur, opperiens aegritudinem, quae rursun Germanico acciderat. saevam vim morbi augebat persuasiovcnc ni a Pisone accepti: & reperiebantur ' solo ac parietibus erutae humanorum corporum reliquiae, carmina, & devotiones , & nomen Germanici

si plumbeis tabulis insculptum, scinulti cincres, acu tabe obliti, alia quo maleficia, quis creditur animas numinibus infernis sacrari. simul missi a Pisone

I ia motas ho 7 M.' Sacrorum verbum est. Suetonius in Caligula, ori

mora altaribus Distima, succinctus ρο-

parum habitu. idem signiti eat, quod Tibullo & aliis, statuete ad aram. Unius a Festam Antiocha. J Laeto habitu, di candidatam. Idem. a Seleuciam. J Plures seleuciae, atque adeo in ipsa Syria. Sed hanc puto, quae Pieria cognominatur Straboni, Ciceroni, Polybio, Ptolemaeo. Nam in litore maris eii, parabatque navigationem Pilo: tum etiam haud procul Antiochia , a qua veniebat.

Id ma

Sola ac parietibur. J Muretus, parietinis conjicit. Mem. Solo ae parietibus. a Mittet. Parietinis. Causam fatis evidentem non habet. - Halist. Muretus mallet. sο-ti Opariettam. aliquanto rectius. Pi-chena. Nam intra patietes recondita erant desanctorum homilium corpo- . Ia. D. Hieron. cap. I. in Ezechielem. Cum , inquit, esem Roma turr ,. Inberalibus sis 3 ertiirer , solebam eum ceteris ejus em atatis o propositi, iebus Domin eis, sepulchra estolorum

ci Mart)rum circire , crebroque cr)pta ingredi, qua in terrarum prosunda defossa , ex utraque parte iraria entium per parietes haberent coriora sepulaarum. Et sene hypogaea illa ita oete exstructa, ut in patietibua habeant

fornices excavatos, de concameratos , in quibus aut urnae . ut in urnis cinei es defunctorum, quos crema verant , aut corpora in loculis posita. Murelius.

s Erura humanarum corporum reti-

quia. 4 Dio sic expressit, 'O

siar. Instruxit feralem e cinam omne genus aromatis , ct ignorab liter taminis litteratis . O infelicium mansum durantibus ealvis, defetorum, sepult rum etiam eadaverum exposetis multis admodum membris. hie nares O digiti,

pendentium ; alibi trucidatorum ser-rtis cruor, o extorta dentibus ferarum trunca calona. Ita nos eum locum totum emaculamus. Dp i.

6 Plumbris rabulis. 4 Aliquando adamantinis. Papinius 2 Theb. Infausta percupum adamanta Dura . Aliquando etiam cereis. Ovidius, Pha-mcea defixit nomina rara. Sed plumbeis utuntur , non cereis hodie. quo tam iacile illa nomina non deleantur. Vo- icat autem Appuleius 3. laminas litte

rara . Aurelius.

Tabe obliti. J Malim, rabo. Llpsius.

309쪽

rs, C. COENELII THITIIo incusabantur, ut ' valetudi liis adversari hiatiles: EtiGermanico R haud miniis ira, qua por metu in accepta; si limen obsederetur , si essisndendiis spiritui sub

ocul mimicorum foret, quid deinde miserriHae cohijugi 'quid in infantibus liberis eventurum ' lenta videri vexe scia: festinare o urgere, ut provinciam, ut DPones se lim habeat. sed non usique eo defectum Germanicum, ne qMe pranua caedis apud interfectorem mansura. ' componit epistolas, quti amicitiam ei renunciabat. Ad se dunt plerique iussum provincia decedere. nec P somoratus ultra, . navis solvit, moderabaturque cui,

sui,

quoque legitur. Muret M. Semici mati cineres , ae tabe lanieque illiti. San uinem pro tabe tallio posuerunt, uem cinere , quales hic intellisantur . an omnes ceperint, dubito : intelliguntat autem corporum humanorum , pro initituto illius aevi crematorum, reliquiae. Fremi hemivi. I in Ier inti ad fa riman ei. JIllud ut hane vim habet, ur non Omnino resn adstin Et, vetues aliorum

opinionem indicet. reri, ut M. etita in quam qui rimatentur . hon ergo

tam tuam explorata re, adleveriat et vetti debuit. Idem. 2 Haud minus ira q*am dier metu . JSed utroque modo aequaliter. Recte

fecerunt, qui fixe invertunt, & se

luia , modo i Dieii nibus minores sint. uti . citi iam iiii str. tui. dci. rs. C. de jure delibet deis niti i est.

Neque sane crLlibile est, de talia tan . tum nuper,s . n ta soli rum ius se, de Cato tum se e septenni, aut Agrippina serme trienni sueton. Calig. r. quia sorte loqui tum poterant. tibii clisse. Idem

componit epistola.. J Mox ex eleri illa & limplici vitae qua receptum , amicitiam & inimicitiam promptam habere in ore in fionte. ΑΔ Ex c v a s. in L. Lipsius. Nonit episolvi , quu amicitiam eprenuntiat. l Quare t ut sic etiam, Isarum , scilicet . epistolatum auctoritate , probari post et venenum Germanico insidiis Pisonis datum. Cesterii iii de hoe Hote multa Lipsius in Excursibus, ex auctoribus Romanis. Addo ex Graco illustrem, & impcl-mis huc facientem locum. Ita I Isias orat. vi I, in qua Accusator ad iam ibliares obtrectatores ; A ὸ υιπιοῦς λεγειν, ἡ μη Iυνειν,

Et sub finem idem ille, . retri ἐκων υ MLν ἐξ i i . fu-bens riaque amicitiae s- νοια remst i Et addit rationem , i on videte te, quid obsuturuiti silia iit, si illorum obtrectatorum careat familiaritate neque quid profuturum , si ei diutiuα

fruatur. Boxhornisse. Miram causam

erit lotae hujus. Q iasi. renuntiandae amicit ae non sit alia ratio , quini siu-

spicio

310쪽

ANNALIGM LI.D. III 263 sui, ' quo propius regrederetur., si mors Germanici Suriam aperuillet. Cauar paulisper ad spem erectus ., TIdein festo corpor c, ubi sinis aderat, adsistentes amis

cos in hunc modum adloquitur : Si fato. concedere- , Iusti m ha dolori αι- ad Desud deos esset, quod . me. φ pa

ptus , ultimas preces pedioxibu . vestrasi relinquo, refer ris patri ac fratri, quibus acerbataιιbus Hiaceratus, qus' bus insidus. circumventus miserrimum vatam pessima

morae finieram. Sι quos spes m ., s. quos propenquas Ian

crymabant, quondam forentem, G tot bestorum superastitem, ' muliebra fraude cecidisse. Erat vobis locus querendi apud senatum , invocandi leges. Non hoc pracipuum amicorum munus est, prosequa desunctum ignavo sui; sed qua. voluerit m in se , quae mandabcru sequi. flebunt Germanicum etiam ignoti : vindicabι-

spicio accepti veneni. Tacitus. ipse satis significat, quid spectarit Germanicus . nempe ne limen obsidereturi; ne pasceret oculos inimici, ii quid si hi accideret: ne eonjatcic libeti et lentin eius.ditione. H .scili tuebam, ut e vicinia hominem abigetet. Et in tellexit Piso. sive, adjectum fuerit decederet provincia, sive non adjectum. Nam qui renuntiat amicitiam . interdicit domo; qui domo. dc locis suae potestatis, ut Augustus Cornelio Gallo domo &suis provinciis interdixit,

Sueton. cap. 65. Gro συι-

1 m. pr. m. J Bene, suo quodam

sensu. quis si tamen. ρωροι- y Lipsius. ω Parentibia . liberM.' Atqui uni ea patens supererat. Antonia macer, in se, pridem tuncto. Idem Intra iuvenω m. JRomano more. quibus juventa fimebat aim x L v.

idem.

4 Muliebri stati a. J plancinam inistelleger nec Liviam omitte. quam certum mihi est huie sceleri fuisse a

chitectam. Idem.

Miatebra fraωδε .cecidi c. l Respe. xit fortasse Tacitus ad verba Herculis farentis apud Sophoclem in Tr chiniis, Cicerone lib. II- Tuscul.

SEARCH

MENU NAVIGATION