장음표시 사용
41쪽
s C. CORNELII TACITI Tribunicio jure contentum; 'ubi militem donis,' populum annona, cunctos dulcedine otii pellexit;
-r Tribunicis jure contentum t J Non poterat per leges eodem tempore plures magistratus gerere : & tamen Omnium magisti aluum vim ac pol statem in te unum transferre cupie bat. Ergo qui summus in urbe erat magistratus, consulatum dico, eum , cum visum est, de quamdiu ac quoties visum est, occupavit. Cum autem tribunorum plebis maxima etiam euet auctoritas. ut qui aliis omnibus magistratibus intercedere, eorumque natus impedire polient : nam si unus tribunus dixerat, vero, irritum
erat, quicquid agebatur in cum ipsos
quoque consules nonnunquam obtorto collo in earcerem traherent: cum
senatusconsulta arbitratu suo tescinde-Ient : eum, quod:caput est , caci sancti essent: ita ut eos violare aut invitos attingere, piaculum haberetur: noluit quidem Augustus tribunus pl.e se, eum jam conlisi esset: praetereaque jam patricius effectus, adoptione in gentem Iuliam , tribunatum plebis opere non posse videretur: sed Tribu nitiam potestatem a Senatu petiit, obtinuitque. Quid enim tunc petenti Au Isto nefari poterat 3 ut esset non una consui S tribunus plebis, sed, inverso loquendi genere , consita tribum uti a Midiatis. Hoc autem se facetes ululabat ut plebem tueretur : quo- Miam ea tribuno tum errandi causa principio fuerat. Speciosa nomina : te, ea tales, dc ad reipublica exitium per
- 2. Vbi militem domi, J Respexit hue victor, cum de eodem Augusto scri-ssit; uectis per dona militibin , atque
disseisiter subegit. Lipsius. Misitares animi toti ad lucrum intenti sunt: neque ulla re magis quam donis permoventur. Est quidem verum il
δ de viis iae Sed multo verius in iis, qui exigua pecuniola adducti , vitam suam quotidie in omne discrimen exponunt. Quando enim pecuniam negligent . qui vitam ipsam prae pecunia negligunt Itaque quantum apud milites donaeossint . magi, etiam posterioribus saeculis intellectum est , cum . ut quisque amplissinium donativum o tulerat , ita ad eum imperium d ferebant, non diutius imperare pansiri, quam dum reperitetur. qui amplius polliceretur. Et erant , qui, tamquam in auctione, licitarentur, non quanti imperarent, sed quanti paulo post morerentur imperatores.
3 Populum annona, J Nihil est enim quod populum magis torqueat. aut sacilius ad seditionem populares animos concitet, quam antronae
dissicultas. Vrget enim times : qua, ut ait Homeriis Vlyses, mori in
testissimu hi est i neque sui oblivista
patitur : venterqQ, ut proverbio discunt, aures non habet. Neque vulgo
odiosiores ulli sunt , quina qui annonam incendunt, bc excandefaciunt
neque ulli magis quam qui eam sib-
levant, populum demerentur. Reditum Ciceronis ab erilio iucundi rem populo fuisse aiunt, quod summam, quae antea fuerat, annonae caritatem Itinam a vilitas consecuta est. Sapienter , ut solet , Tacitus nosset libro io. Annal. ab excessu Neronis ait. 'ο alimenta in dies mereari filiis
unam se ex republ. annona in m.
ii , purpurae, honorum plus apud alios esse plebs aequo animo fili rquiescere eluriens non potest. Cum initur Siculo adversus sta. Pompeiani bello caritas effecta esset, vilitatem reduxit Augustus. Ita populum pellexit
annona. Muretus. Immo multo ma
gis siumento gratuito; haae enim illa lenta di perpetua plebis Romanae v n-cula esearia. Sueton. Octavio, o.
42쪽
ANNALIvM LIP. I. Tinsurgerepaulatim, munia Senatus, magistratuum, legum in se trahere, nullo adversante; cum ferocissimi per acies aut proscriptione cecidissent: ceteri nobilium, quanto quis iervitio promptior, opibus & honoribus
C tollerentur: ac novis ex rebus aucti, tuta & praesen
tia, quam vetera & periculosa mallent. Neque pro vinciae illum rerum statum abnuebant, suspecto Sena tus populique imperio ob ' certamina potentium, &' avaritiam magistratuum ' invalido legum auxilio, quaevi, ambitu, postremo pecunia turbabantur. Cete
xum in se trahere, ' Quasi ceteros labore exsolveret : irie Omnem mole stiam reipubl. causa in se transferre ac suscipere vellet. Legationes antea in Senatu audiri solebant. Hae molestia Senatum liberavit Au ullus. Audiri quidem eas voluit & in Senatu nonnunquam , ut senatus aliquid tamen
agere videretur : sed pleratque domi, Paucis adhibitis, ipsi cum videbatur, audiebar. Senatus de pace, de bello, de provinciis deliberabat. Quid opus
at tam multos senes tantum Jaborem capere, tam mane convenire in Curiam . tam multa ibi audire, tam multa dicere, tam vesperi domum fessbs &vitibus exhaustos redire 3 valetudini eorum ac quieti prospexit Augustus. Domi haec cum paucis tractare coerit. ΜVistratuum varia ae multiplex Procuratio erat. Augustus consulatum quidem, qui praecipuus erat magistratus, Campsit sibi, cum voluit, quamdiu voluit de quoties voluit : Nam ut nos vestem, ne ille consulatum, cum voluerat, capiebat , deponebat, resumebat , neu populus de dando ei eollega sollicitus foret, ipse tibi collegam , quem libuerat, non qui una imperaret, sed qui iesperata faceret, cooptabat. ΜVnum in Republ. onus tribuni plebis iustitiebant. I se tribunatum quidem non cepit sed, ut eos
onere levaret, potestatem tribuniciam accepit. Censorium mulius quim molestum, quam grave i iocare publica , rum
senatum legere, populum celisere, anquirere in omnium mores, alios Senatu movere, aliis equum publicum adimere, alios in Caeritum tabulas re- serre, multos notare, in multorum odia incurrere. Odiosa res de negotiis
gena, igitur censuram 'uidem non inpiit Augustus, sed alio vocabulo
morum relimen sumpsit. O hominem laboriosi stimum 5c alienae quietis stri-diosissimum i Magno tumultu, magno molimine, maino colicuriis civitatis leges antea rogabantur. Tollatat quoque illa tumultuandi materia.
Quod Augusto placuerit, pro lege ha
a cirramina parantium , ' Falaiones in urbe, & tum bella, quae iniseras provincias asiligebant. ONAM.3 Ovaritiam 4 Rapinas di extorsiones Praetidum, in hopuli imperio dissit nullatas, aut invicem donatas.
In is A se um auxilia , J At dicet aliquis, erant Iepetundarum judicia, qua non ipsos modo masistratus, sed in ipsorum quoque heredes , in quantum locupletiores ficti essent, redderentur. Ludibria illa , non iudicia
erant. Turbabantur yi : eum interdum minae intentarentur iudicibus. interdum etiam sicae. Turbabantur ambitu : qui saepe & accusatores praevaricari ac colludere, de iudices peierare cogebat. Turbabant ut ei ,quae semper plurimum apud plurimos, prope dixi omnia apud omnes Pori, pecunia
43쪽
ῖ C. ConNzLII TACITI rum Augustus subsidia dominationi Claudium Marcellum, sororis filium admodum adolescentem, Pon tificatu & curuli AEdilitate; . M. Agrippam in ignobilem loco, bonum militia, & victoriae socium, ' geminatis
. con His fiebat, ut omnis rerum commutatio provincialibus optabilis videretur. Quare Augusto ad se unum omnia trahenti, facile ac uieverunt. Quod documento Principibus es Ie debet, ne avaris hominibus provincias guber. nandas mandent. Diu enim comprensa populorum odia ali uando tamen erumpunt: ut aut rebellionem faciantips,.aut aliis novas res molientibus
adjungant se horius ad illos, quam
eorum conatibus Ob lare nitantur.
i Sia sitia dominationi J Cogitavit periculosum eise ri incipibus , iis prae-1ertim , qui in civitate nondum servituti assueta recens imperium occuparunt , si ex se sibi paratos successores non habeant. Facilius enim dc considentius insurgit populus adversus eum Trincipem, cuius morte fore se liberum putat, dc suem si occiderit nullum paratum videt ultorem. At si videat eo sublato successorum quempiam ex eadem stirpe, malo cavet, dc futuri metu, praesentibus ariuies . it. Atque hoc est, quod apud Iosephum lib. is. Tibesius morti proximus Caligulam sapienter monet, τυ e μονώσειemie ἄρχου πιν γλ ωνδὶ is: Π). Augustus igitur, qui praeter unicam filiam Iuliam, nihil liberorum haberet, ex cetera propinquitate sua providendos sibi, quoad longissime posset, successores judicavit. Qui statu ii sueunt, ponit hoc loco Tacitus: dc ut tandem, ceteris sublatis, imperium ad Tiberium pervenerit. Lem.
2 claudium Marce iam, J Ilagnam illam Romae de libertatis spem. De cujus laudibus plena manu Seneca ad
Marciam: Octavia Mureetum amisit, icta vunculin o Deo incumbere cor- erat, in quem on- imperiis recimeret et malo, rςclinare adolescentem animari acrem , ita via potentem, sed O fru-Ia5tatu eontinentiaeque in His aut annis aut epibus nan mediocriter admiranda et patientem laboris, voluptatibus alienum , in f viumcumque imponere illi a vianculus, ct ut ita aecam , inaedificare voluset,liatur . I.ipsius.
3 Ignobilem loco, ' Adeo ut ipsum generis sui nominisque poeniteret.
Narrat comitet Seneca pater Controvers lib. r i. Tanta autem Macen aε
sub Δυο ugi a libertate fuit cotti-go , Tanta autem sub divo Mugusto liberti su t. nihil hie de Maecenate, re exculcanda vox male inculcata) in
praepotenti tunc M. Irii pa non defuerint qui ignobilitatem objicerent. Vipsa nius c lippa fuerat. Hi sanii nomen quasi a umentum paterna humili ratu δε titerat , M. Ogrippa dicebatur. tim defenderet reum , fuit accusator, qui diceret grinam ct . quod in medium
quod in medio s. ea enim vciba ioci, Ac gentis nomen medium inter cognomen praenomenque tebat Vipsanin intes Ir. Fuit qu diceret, concurrite, Agrippa malum habebis, responde diu.
Ea in arte s potius parte γ utique mihi videtur admiratione dignus Augusta. : sed horum non possum non tu ereri, 'πι tanti purant caput potiui quam igitum perdere. Scribendum , dictum.
Lipsus. Geminatu considat bus J Ideone geminatis, quia bis consuli Cave censeas. tertium enim fuisse Dio docet& rasti. itemque Velleius : grippa, inquiens, quem usique in tertium consulatum O mox collatium Tribunicia potestatu , amicitia Prancitu evexerat. Sed ideo id dixit: quia postre- D duo. consulatus Agrippae conjuncti continentesque. Qui salse honos
erat: dc raro cuiquam ea aetate tributus , praeter principes re, aut destinatione. Idem.
44쪽
ANNALIVM LIB. I. 'consulatibus extulit: mox ' defuncto Marcello, generum sumpsit : Tiberium Neronem & Claudium Drusum privignos, imperatoriis nominibus auxit, integra etiamdum domo sua. nam genitos Agrippa Caium ac Lucium in in familiam Caesarum induxerat; necdum posita puerili Praete Sta, ' Prancipes juventutui et Defuncta Mare n. ' Qui Palis obiit, ut elise testatum reliquit, Elegia huic rei propria, Poeta Vmber. Nec scio cur vir doctus tanto otare perien dat mortuum eum potius in stabiano. Quid Z Propertius qui vixit id arvi, locum nescivit funestum iuvenitam illustrii Scivit, sed dedit hoc, inquit , Liviae, quae suspicione laborabat
Marcelli interempti. Nec hercle immerito, Num ergo venenum dari Baiis minus potuit, ac in Stabiano Scilicet soluta omni crimine illa aulica Medea , si Marcellus obiit Baiis. Ego vero , vir maxime, causam nullam video hujus tuae tam seriae adlertionis: placetque cum Propertio dc vulsatis Servii libris mortuum eum in Baiano. suspicionem quidem de Livia Dio hi iusmodi inseruit: Aiso μὲν λ ἡ
u e fitiis anteponeretur. At Tacitus Pliniusque ea culpa non liberant etiam Augustum, Annal. ii. Sed sub-
at occulta formetri reputantιbus, haud
pros ro in Druse patre elui favorem vulgi : avunculum ejusdem Marce iam stigrantibus plebu su seu ereptum , Are- vel O infau .i populi Romani mares. riinius lio. vo. inter Augusti infortunia: Susspecta Marcelu vota, puden- Agrippa ablegatis. Q si conceperit aliquid cupiveritque contra Augustum . amore pristini status de liberiatis. Idem. et Imperaranu neminibus auxit J Non eo more, quo rei Romanae domini,
Imperatores dicti: sed quo olim, qui rempub. militiae feliciter aessissent.
vulgatus olim honos: non item se
laudem sibi adseribi volebant auspis
elis sue sitis. Turbat in sententia hujut loci vir doctus, de miror. Tu vide Dionem Cassium lib. Qv dc Lv. dc Vellejum , itemque ea quae scribo ad extremum librum quartum. Idem. 3 Infamitiam Casartio induxerat; δEmptos domi , patre per aes dc libram.
Ita loquebantur, nonper assem, ut perperam inolevit Suetonii cap. LXI v. Quamquam revet, in ea formula A snon aliud notat quam Assem. Varro
lib. viii. Pro assibus nonnumquam asescebant antiqui, a qua dicimus assem tenentes et Hac ab aere aneaque libra. Ri
tactiones, ad Anteitationem. Omnia enim haec ad familiae mutationem pertinent, quae Per testamentum, de qua Quinctilian. Declam. cc viri. Non Lxerim res rerum, cui iuri μι deo ct famesia emptor, O cetera iurino orta. Agellius i. iv. c. xxv II. α
Iurisconsulti. D M. 6 Principes 1 uo tulit atra zari ; JQuod sane ridieulum, ut principes iuventutis sint, qui etiamnum in me' A s um
45쪽
appellari; destinare consules; specie recusantis stagrantissime cupiverat. Vt Agrippa vita concessit; L.
Caesarem euntem ad Hispanienses exercitus, φ Caiunt - remeantem Armenia , ct vulnere invalidum, mors fato
M. Natus autem Caius anno urbis DCC XI v. sex. Appuleio , P. Silio Cossi. At Lucius biennio toto minor, ex Dione xv. in actis ejus anni. prin- iuventutis κ αν ρ νώ -
Tonaras hie reddiditὶ ab Augusto invaluit, ad futurum imperium titulus Ec omen. Sunt nummi cum inscriptione: c. L. CAEso s. Av-
I v v x N T. adpositae e siles Cati Luciique, cum clypeis dc hastis, quae tirocinii die equites dederant, honoris Augusti causa. Dio : Καὶ es πέλτητ εο δ lae, a παρο ἡ P- ων εἰ eλὶ χρυσα Mλήφεσ- , Me το βουλgim νον ανιωθη. Obsero Dionem aureas hastas dicere, quastipis Ancyranas magnae apud me fides , ut quem vivus conceperit Augustus ipse argenteas. vel sunt, uti ad me missa beneficio viti illustris Aurerii Bus quil : Σαrri Es. Av-
- v et ' T. quam lacunamilia expleveris : Principem juuent.
sederat. Romae marmor de Cato:
annos natum quartuordecim: & addi est Dionis ratio, qui censiilem facitd gnatum anno urbis DC Lur II.
Tamen Augastus in iam dicto lapidex. illi annum circumdat, sed nempe quem ingressus erat, de jam agebat.
Verba sunt: Honoris mei eaus a Senatus populusique Ramnus annum quintum Odecimum agentis Censetilia ce na vit,m eum magisratum inirent quinquennium ex eo Le, quo deducti in forum. Idem
pulo enim eos designati, non designare ipse cupiverat. Muretus. De formal vemi, subscribo , nempe desina scripsisse auctorem, hoc est, designari. Suetonius in primo Iulio : sameu Dialis de .uus. Vide et Observ. s.
2 Caium remeantem Ormenia . J In Lycia mortuum eum voluit suetonius
eum velleio. Ille his verbis : Ctium ct Lucium in duodeviginti mensium patio amsit ambat e cais in Locia, Lucio Massilia defunctii. Iste his, Deinde r
luctatus in intussiue re υertens in Italiam in urbe Lycia, tam am vocant, morbo
obnt. Et iam Florus: Massilia me
morbo soluitur: in L ei a Caius ex vulnere. Fugerit ergo ratio memoriosam
illum senem necesse est, qui in Syria
tradidit defunctum. Dico Senecam patrem in Controveritis r Iraque eum mortuo in Dria C. Caesare eodiet D quesus esset Mur in , quod in tam magno recenti luctu suo enenasset. Sed erit fortasse, qui eulpam eam in exscriptorem con-λ et , rescribetque, L etc. Addi velim Suetonii locum, Tiber. cap. .. cauo Lueto iurna triennium defunctis , a F latur ab . At Ust. nee addi solum , sed& corrigi. Nam hoc de triennio, nonne nimis laxum 3 apparet e Vellejor Caius, inquit, in urbe L eia morbo obiit, eum ante annum ferme L. Casar Massilia morbo decessisset. En, dumtaxat inter
vallum fecit paullo plus anni. Et ipse
Suetonius duodeuiginti modo me Esinterponit, verbis qtiae supra. Non cr-go ambiges, quin scribend. intra biennium et si hunc putamus sensum. Nam in alium me duxit P. Iohannes Deckerius h Socierare Iesu, qui resert ad triennium Tiberiani reditus, bc vult utrum que periisse intra tres primos annos, quo iste Rhodo reversus. Historia a probat. Desin. i G-
46쪽
. ANNALIUM L 18. I. Iriato propera, vel ' novercae Liviae dolus abstulit: Di usoque pridem extincto, Nero solus e privignis erat: illuc cuncta vergere: filius, collega imperii, consors Tribuniciae potestatis adsumitur , omnisque
per exercitus ostentatur: non obscuris, ut antea, in
reis artibus, sed palam hortatu. nam senem Augustum devinxerat adeo , uti nepotem unicum Agrippam Posturnum in i insulam Planasiam projiceret: rudem sane bonarum artium, & robore corporis ' stolide se vocem , nullius tamen flagitii compita tum. At hercule Germanicula Druso ortum, octo apud Rhenum
legionibus imposuit, adscirique per adoptionem a Tiberio jussit. quamquam esset in domo Tiberii filius juvenis: sed A quo pluribus munimentis insisteret. Bel-
, N. ostrea tibia J Nata exitio resp. haec mulier , & lux domus. Sed be-M quod Tacitus nusquam dissimulat fraudem ejus de scelus. Plinius eautior , qui suocionem hanc tangens,
eavit sibi obscuritate termonis: Ii ι usetas arism murtes, luctis arsis hian tantam orbitate trisio. Nec enim alio traffetis ea verba, non me quidem interprete.
a Druso pridem extincta, J Nempe
ante annos eirciter xit. priusquam Caius moreretur. Quippe Drusus obiit ex lapsu equi, in Germania, antio urbis D ccxcv. ex Dione libro Lu. initio de Caius anno Dcetur. Imposuerat
mihi Dion olim, in cujus libro hiatus est, de anni aliquot omisai. atque hanarratur mors Cati, quasi biennio post illam Drusi. sed , ut dixi, desectio ec hiatus est, atque anni plures medii desiuit: quod hi Notis ad vineium ob
3 Insula, Planasium t Atqui si ciliam vorat Scholiaues Iuvenalis vetus. Trina , inquit, in Gellia propi se morum feritarem abb Augusta relegat est. at. nam de Planasia ad firmat eum nostro etiam Dio, dc ait vicinam Cot-λα eae, libro cauemo xv. In qua narrari eula quod legitur, Καὶ si
meo judicio et iti Λni faciendum est. Non enim matrem suam Asti pa insectabatur dc illa vero iam res rata aberat) sed Liviam . . ut probabis id est, Augustae stirpi numquam ae
evenire ait omnibus generosis ine nii , quoties non ita, ut oponet, educantur. Et alioqui patrem habuerat rustieanum ae militarem, dc duritiae . non delitiis, assuetum. Marratu. LN uius lib. vii. de Manlio: Iliam pris. validum iuvenem , O auod haud minus timendum eras , foliis feracem. pichema.
1 Nullius tamen fugisti' Imitatione Livii , si sorse , qui de T. Manlio : Filium iuvenem . nunis probri est perrum , extorrem re se e sit. Lipsius. Noster xv. annal. adversera unicum Om is ante fagi lii eo eret . Picti
6 stus pluribus Hunimentii J vera emendavi. Filii enim heredesque, passim dicuntur ni dia & firmamenta regni. Tacitus v. Histor. Non legio uen
47쪽
rr C. CORNELII TACITI .lum ea tempestate nullum, nisi adversus Germanos supererat: abolendae magis infamiae ob amissum cum Quinctilio Varo exercitum, quam cupidine profercndi imperii, aut dignum ob praemium. Domi res tran-- quillae. eadem magistratuum ' vocabula. juniores post Actiacam victoriam , etiam senes plerique inter bella civium nati. quotus quisque reliquus, qui rempubl. vidisset λ Igitur verso civitatis statu, ' nihil usquam prisci & integri moris: omnis exuta aequalitate jussa principis aspectare. 3 nulla in praesens formidine, dum Augustus aetate validus, seque & domum & pacem sustentavit. Postquam provecta jam
non elasei, perinde firma imperii mun;-menta quam numerum liberorum. Euripides. φυγη τυρο νος , -δας ερυμα δό
Sic Subsidia aula, Suetonio; ad ini Ja Mia usti, Senecae; heredes imperii dicuntur: devere. siculus ille mo-mar: exprimit . quod verum est, a me indignatio cum sua conjectura, sed qui indus morum vitiis insisteret , abeat Morboniam. Lipsius. I Eadem Magistratu J Callide &
sapienter scriptum. Non erant ii ma. si uratus . neque enim eandem vim at
que auctoritatem obtinebant: sed tamen iisdem nominibus vocabantur. Et hoc ad plebem sallendam plerumque satis erat. Muretur. a Vocabula sed non vis aut potestas. Caesar in se traxerat. D m. 3 Iumores ps . A tracam Dictariam ct iam fenei plerique . m. J Tota civitas dividebatur in centurias seniorum di centurias juniorum. Iuniores vocabantur usque ad annum XLv I. pollea seniores. Augustus autem Ierum potitus est Lu I. quatuor dc quadraginta solus post Actiacam victoriam : duodecim cum Collegis. Iuniores igitur post Actiacam victoriam, senes plerique inter bella civium nati erant, neque stete quisquam suptista erat, qui
RempubI. vidisset. Hic autem notandum est ad confirmandam novam tyrannidem, praeter caetera, vitae diutu nitatem , Iequiri. Quamdiu enim supersunt, qui libertatis duleedinem experti sunt, numquam desunt , qui alios ad eam recuperandam cohortentur. At qui longinquitate temporis ad servirtutem occalluerunt, iidem ut aves diu cavea inclusae, de libertate ne pet somnium quidem cogitant et molliorem paulo de clementiorem servitutem omni libertate potiorem pu
Nihil inquam prisci, G. J Avitae
virtutis ac liberiatis nemo meminerat.
Qui imperare aliis solebant, ipsi jam
ex illius unius nutu, arbitrioque pendere : atque inter se, quis ad imperata facienda promtissimus esset, contendere. Idem.
s Nulla in trasem formidine. J Non
timent homines , nisi propinquarne mortem quidem , nisi cum eam putant imminere: cum tamen omnibus momentis immineat. Itaque de Piincipibus aetate validis , ita fere cogitat plebs, ac si nunquam morituri essent. Nihil igitur in praesens metuebant. Romani, quamdiu Augustum diu etiam victatum esse sperabant. Muriam. a in ra
48쪽
ANNALI vM LIB. I. assenectus ' aegro & corpore fatigabatur, aderatque finis, & spes novae: φ pauci i bona libertatis incassum disterere; 'plures bellum pavescere ; 3 alii cupere;
pars multo maxima si imminentis dominos variis r moribus differebant: trucem Agrippam, ta ' ignominia
accensium , non aetate, neque rerum experientia tanta mo-
liparem. Tiserium Neronem ' maturum annis, 'spectatum
Por sed vetere atque insita '' Claudia familia superbia;
agro corpore. Lips. Lipsius mallet, O etra cariore. at Tacitus id saepissimEde industria. insta eodem lib. tabat OD . lib. ii. irridebantur O Graci comitet. inferius, data O a Tiberi. - mandata. Hist. lib. II. trucidatio comis r. Pichena. Sic quoque tamen vitis doctis omnia suspeeta, de
Ama vellent interponi. non dubium est, quin τὸ fatigabatur, quod iidem observant, referatur ad vocem senemo: sedeo sensu, quo apud Iuvenalem: si tressa Isret lectoa feneriis Principu. Nimirum postquam ipse princeps aetatis provectae iam ec morbis carpit attentari. Rationem reddit Tacitus, quare hominibus de republiea Augusto permissa pridem securis sollicitudinem attulerit exspectatio silccessoris: nempe, quod videbant illum accessisse ad finem mortalitatis , utpote valde s nem , nee iam crudo viridique, sed causatio de labanti corpore: ut ille apud Ha drum leo describitur, Defectus annis O desertu/ --. Hic nihil prot- iis necesse suit animi mentionem sacere. Non enim auctori cura , Pin-rere Augustum omnibus panibus,
qualis fuerit tali tempore, sed si1bmonere de duobus illis publice notis oc in
oculos incurrentibus, quae adverterunt homines, tanquam praesagia instantis mortis. At animus neque vegetus inscitio vitae longum duratum , neque infirmior cita monis praerogativa est
a mura J Iique aut senes aut rerum imperiti, aut utrumque, qui libertatis
ne uinbtam quidem uicim sumiae
non viderent, neque cogitarent eam pridem ita alte obrutam este, ut resulagendi nulla spes esset. Murram. 3 Bona libertatu inca .m disserere morsus enim ejus rei memoriam Ofricabant , quam nemo, nisi stultissimus , recuperati posse consideret
tes nimirum, dc novis ex rebus aucti: quibus, quod amitterent, erat. Idems osti cupere: 4 Ii videlicet, quorum res familiatis non optime constituta erat: ut ex omni bellico motu damni quidem nihil metuere , lucri ex praeda, utcumque caderet res. ipserate aliquid possent. Idem.
ribui disserebant 4 Notabis ingenium ' plebis, cui mos humili lassise oo n.
Summa, nee impositos umIuam cer Moaυolenti Ferre duces. Lipsius.
variE de eis loquebantur, vari) augurabantur, quidquisque incommodorum ac calamitatum ec privatim de publica
7 Ignominia accensum. J Quod ab avo eodemque patre abdicatus de tale ratus fuisset. Idem. s Maturum anni , J Iam enim xv.
ς Spinatum besto : J Δυωμ 4 ri Multa enim bella in Dalmatia, multa in Germania gesserat. Idem.
io Crauia familia superbia : J Qua usque ab ultimis temporibus sup bissima de plebi ita citam suetat.
49쪽
a Q CORNELII TACITI- multaque indicia sevitia, quamquam premantur, erumpere. Hunc I prima ab insentia eductum in domo regna trice e congestos Iuveni consulatus, triumphos: ne tu quiseram annis, quibus Rhodi specie secessus texulem egerat,ia quid quam Vam, V si lationem, ta secretas libidines
meditatum: accedere masrem mutiebri impotentia: si me
dum foemina, duo sique in Aper adolescentibus, qui rem. 1 interim 'prem mi, quandoque distrahant. Haec λῖque talia agitantibus, gravescere valetudo Augusti. & qui dam = scelus uxoris iuspectabant. Quippe rumor in
cesserat, paucos ante menses, Augustum clectis con
sciis , & comite uno Fabio Maximo Planasiam voctum, qad visendum Agrippam, multas illic u Irim que lacrymas, & signa caritatis , spemque ex eo, sere ut juvenis penatibus avi redderςtur.
a Specie secessu exul Merit,J Secesserat autem ut Caio & Lucio cederct. itemque pertaesus axinis Iuliae impudicitiam. Idem. . 3 Ex em egoit, J Ita Principem gere, de ingere se P usto minu quam privatum , in Suetonio aliisque lego.
Et in nostro lib. ID. Histor. Luantos actus multa ante se Nerint, trinto cupiuitis Doluptates hausi see. M. Antonio tamen Mureto, cujus scripta Venus inhabitat pariter cum Musis, leg. videtur, qui egerit. Lipi ius. 6 Premant . qMandaque disrabant. JDixi corruptum olim locum mutilumve. Redeo in viam admonitu amici qui explicat: Drusis & Germani. cus nunc quidem cojuncti prement mpub. at olim orto, fors fidat, distiuio, eamdem distrahent per bellum vile dissipabuntque. Consilla Mu-
s Scelus uxori. 4 Haec est tertia venti riae hujus palma ,& iure lemniscata. Tangit vero inspicionem illam defcubus, quae nota ex Dione. D us. Dio hac de re venias. Eicuum esu
oblectabatur Augustus; easque saepe Livia decerptas manu sua ex arbore ipsi poni gere solebat; ipseque eas ita liberitius esitabat. Partem igitur adhue pendentium oblevit Livia veneno, non quidem praesentaneo, sed quod paucis
diebus consumeret. Iam tum enim ars illa reperta erat: ne nostrorum temporum inventiam putetis. venenatas iub
tur marito dedit: ipsa sibi eas, quae tuto edi poterant. Ita effecit iuvit suus in eoelum, filius ad imperium maturius perveniret. Sed prudenter Tacitus , qui neque id, quod satis xxploratum non erat, apcitius exponendum , dc tamen , propter suspicionem , quasi praetereundo, attingendum putavi: . M erus. 6 Ad viscendura rippam, 'Ne tam atrocem supicionem in Liviam sine causa concitasse videatur, ostendit, quid maxime eam ad mortem celerandam viro impii lisse diceretur. Hoc aurem ipsiam narrat de Dio: de tangit Plinius. Natrat de Platarchusis. I. α ι ἀδολεχiM.: quem locis aliquot corruptum elle , de quibusdam in rebas a Tacito dissentire, Ostendi capite secundo , libri undecimi variatu
50쪽
ANNALI vM LI v. I. s Maximum uxori Marciae aperuisse: illam Liviae ' Gnarum id Caesari: neque multo post, extincto Maximo dubium m in quaesita morte) auditos in funere ejus Maresciae gemitus semet incusantis, quod causa exitu marito
r Maximum inari Marcia ' Habes elegant et historia in totam in Plutarchi αλι ἀδελ εχ i . quem locum pretiuin
to ut convertam paene vertatim. Fustinus vero Casaris Q gusti amictu. eum,m senem eum fastus querentem audiret de sotitudine sua δε- : quodque duobus nepotibus fato functu, Postumo . qui so- ἰω retitu M , ex calumnia nescis qua e secante , cogeretur taxaris stia filiam adsoccessionem imperera vacare, quam uam miserant se consitium captam revocant ob exsilia nepotis e eum, inquam , hac α iret Ful a , enurinavit sua uxor , ilia Goiae. Livia avium acerb. cum cas ' egit, cur, quoniam jampridem id decrevi sit, non arces'er nepotem, sed se odio invidiaque successo is obiiceret 8 V menteis igitur, δε more min. Fulviam s.luum illud dicentem i , casar resalutavit. Vale, inquit, Fiavi. - que siti id intelligens, domum se istis. setis ruit, O vocata Mxore e Rescivis, insint, Casse, non si isse me arcana.
Mea mari misi decretum est. Hxor autem o Iure, ait, quoniam tam mecum ha tam in Densique nee noveris nee cavem intemperantiam mec lingua. Seu Pracedam ta en ego , o accepto Italo , seipsa viro coram interemit. Haec Plutarchus: nee alibi tam liqui de narrata res. Hoc tantum male, quod λ ubique vocat, qui Fabius est. Fabius ille Maximus, qui consul fuit anno urbis nec cit. item quod Marciam interfectam vult ante maritum. cum no-
mr elare vixisse eam dicat, de apisitos emitus Mus in funere mariti. Atquenaee homini vera caussa mortis: ne innocuum Poetam oneremus, aut potius
odis ante preces, ca mise ego, Moxime, mortis.
Est enim hic Maximus, quem Naso coluit, di ad quem Elegia non una. Sed re uxor Nasonis, propinqua blaxi inisi conjugis ejus Marciae, ex his versibus: De ego , de RUra cui data nupta domo est.
inter comites Marcia censa semir.
eens, pro censuit, sitis nove, imbantique. Sic festatus es regnum. pro Adsectavit : Spectariu est huem, in varione lego; retineoque: Conseati se i, pio communicaverunt, in Livio ; Peragrarus es regionem, in velleio, de pluta. Tangit hane de Fabio tragoediam etiam Plinius: Iuxta hoab Daria Postumi Ggrippa ps adoptionem. desiderium pos relegationem tacim Fabium, arcanorumque proditiones. Lipsius. In illo, censa est, e
plicando falli suminum virum in nWimus lib. iv. Observationum in omisi, pag. 27. Greno vitis. 2 C. Navum idJ Ptidem emendavi firmavique, Gnarum id Caesari. Gaii N vi nulla persona est in hoc actu. Si elib. v. Guarum id Casiari. eo iue it vis de trade dis repus. Alibi: Gnarum id ei. inc strue itis ri Oprαlis. Sed G hane mihi quali desponsam conjecturam, est qui sine ullo divortio velit abducere. Ego vero non dimitto. nece nim id li Atridae uxore, suas amant, ait ille. D ui. Adde Muretum lib. xi.
ta , machinatione Augusti. Idem. Iin mo, sponte sumpta, voluntati a. bis apud plutarchum Lipso citatum : ide mori mihi steretum est. simile sere de M. Lollio Velleius a, Ioz. cuiusmo intra paucM Hes f t': as voluntariasse ut, tun Trelain.