장음표시 사용
481쪽
artes spectando et ut satis constaret, non alios potiores fuisse. sua consulibus, sua praetoribus species. minorum quoque magistratuum cxercita potestas; legesque, si majestatis quaestio eximeretur, bono in usu. At frumenta, & pecuniae vectigales, cetera publicorum fructuum , societatibus φ equitum Romanorum agitabantur. Res suas Caesar spectatissimo cuique, quibusdam ignotis ex fama mandabat; semelque adsumpti tenebantur, prorsus sine modo, cum plerique iisdem negotiis insenescerent. Plebes acri quidem annona fatigabatur : sed nulla in eo culpa ex principe: quin infecunditati terrarum, aut asperis maris obviam iit, quantum impendio, diligentiaque poterat. Et ne provinciae novis oneribus
turbarentur, utque Vetera sine avaritia aut crudeli tate magistratuum tolerarent,' providebat. corpo-- rum verbera, ademptiones bonorum aberant. R
ri per Italiam Caesaris agri; ' modesta servitia, intra paucos libertos domus, ac si quando cum privatis
msiconsilium sit domi. Ita frequenter iunguntur, domi bellique. Idem .i Humonia. J Intellige non quaevis, sed a tributariis pendi solita,quae apud
auctores ICtosyraesertim, annona voeabulo censeri solent. Idem. - Equitum Rom. societatibus. ' Pu
blicanos ex equellii ordine fuisse plurimis Livii aliorumque locis promtum esset ostendere. Sed suifieiat hie Ciceronis ex Orat. pro Cn. Plancio,
bono sensu hic exstat pro tractabant r. Freinshemius. Seneca epiti. II s. Iam ego paraveram ces: circumpetebam,
in quod me mare negotiaturus immiti rem, quod publicum agitarem. Sueto
nius Vespas . i. pubiscum quadragesima in egit. Gronovius. 3 Rari per Italiam. J Non latifundia, ut postea, ex bOROIum publica
tione, sc reorum damnationibus parta. D M. Rara per Datiam. l Non ut , Empbiteuticarii patrimoniales, tum rei privatae, tum divinae domus, tum tam iri, qui impediunt agriculturam . diminuunt vectigalia, pauperant pom
Modesta servitia. J Id est, pauca .
intra modum. Lib. 3. simul modem Neronu, ct sua magnitudini fidebar. Et lib. i. Et ille Daria disserebat de magnιtudine imperis, sua modesta. Et lib. I 2. Magnaque Deum benignitate e
modestia hiemii, rebul extremis sitis ventum. Vide varias nostias. Muretus.
Μartialis de Domitiano , sed vereor,
ne adulatorie, 9. gr. Oderat ante ducum famulos turbamque priorum Et Pahit num Roma s ercitium I nune tantus amor cunilia , - u sr, t γ -
482쪽
ANNALI vM LIB. IV. 4: svatis disceptaret, sorum & jus. Quae cuncta, ' non quidem comi via, sed horridus ac plerumque for
midatus retinebat tamen, donec morte Drusi vc terentur : nam dum superfuit, mansere; quia Sejanus incipiente adhuc potentia, bonis consiliis notoscere volebat, & ultor metuebatur , non occultus
odii, & crebro querens, incolumi filio adjutorem -- perii alium vocari : G quantum superesse ut collega d catur ' Primas dominandi spes in arduo : ubi si ingrestsin, adesse sudia ta ministros. exsucta Iam sponte pra-fecti castra; datos in manum milites: cerni erilem ejus in in monumentis Cn. Pompeii et ' communes illa cum
Tam placiaa mentes, tanta es re-rentia De i, Tam tacata quies, tantus is ore pudor.
Aurelius. Miror omnes mad. a servitia pro paucis accepisse. Nihil ego cunctatus sum de servorum non numero, sed modestia exponere e quod ex contrario magis apparebit, si aliorum immodestiam , petulantiam, arrogan- . tiam spectes, qui propterea quod prin- ' cipum essent servi se non modo luperingenuos, sed etiam magistratus extollebant. In hoc auctore , 7 . Eo
venire patres, eques dce. de mox ; ιιι campo aut luore jacentes, nutu is i--ne, noctem ac Lem Juxta , gratiam aut fastus janitorum per r/ebanIur. 6, 1. Libertis quaque ac ianitoribus ejus notescere , pro magnifica accipiebatur. Seneca Epiit. 7 . Stare ante limen si stι dominum vidi, O eum qui ili egerat titulum , qui inter rejicuti mane 'ia produxerat, alus intrantibus
excludi. Vbi similem de Epaphroditi servo, postea sutore Caesaris facto, narratiunculam adnotat Lipsius ea
Epicte. o I, I p. occiso Commodo inter alias acclamationes senatus hoc quoque legitur , sero servissimus, apud Lamerid. c. ry. Haec est igitur immodestia servitiorum, quam in sto servo retudit Adrianus reserente Spartiano cap. 2I. Luum qu dam tempora servum serum inter duas senatores . conspectia ambulare vidioset . misit qui ei cataphiam daret . diceret, Noli inter os ambulare 'Morum esse adhuc potes servus. FIeinshemius. I Non quidem eam; via. J Lege, eumri, verissima emendatione. Geid
tius. Quamquam non comi dc in vulgum grata via , sed nimia se veritate alper de plerumque sermidatus.
α cerni effigiem elui. J Statuam aeneam in theatro Pompeii. Dio. UUM. 3 In monumentis. J Non bene videntur pro in montimentir, substituisse , intra monumenta. Nihil enim
hie intelligitur aliud quam effigies
Sejana apta theatrum Pompeia toc ra. Supra 3, 72. Id theatrum hie intelligitur per mentimenta G. Pomperi r
sicut ejusdem capitis initio basilica
Pauli , per αδ itia monumenta.
qmeso. suetonius Claudii filio Dru-
483쪽
ors C. CORNELII TACITI familia Druserum fore nepotes precandam post hae
Modestiam, ut contenim esset. Neque raro, neque
apud paucos talia jaciebat : & secreta quoque ejus,
cap. xxv ii. in Claudio. nec alius sententiae est , quod noster lib. I rr. dixit Claudii filio Seianum socerum destinatum. Haec certa , clara. sed quomodo hic Drusus queritur, communes illi iore cum Drusorum gente nepotest Locum non habet ea querela, vana est. si vere idem sueto nius scribit . Drusum exstinctum
I ost paucos dies . quam ei Sejani fi-ia eis et desponsa. Desponsa autem ante biennium , ut ex Taciti supra verbis clarum : ante biennium ergo exstinctus, & simul connubii nepotumque spes. An aliud aliquid est, quo nostet hie respexit 3 nemo dicet. In Tonara lego, Iuliam Drusi filiam desuoniam Seiano : corrupte. quia scribendum Liviam : intellegitque Germanici sororem, de qua intra dicemus , Drusi majoris prolem. Quid nugamur cum omnia scrinia excusserimus, non inficiabimur, quin Tacitus guttam attigerit e flumine Lethes. DUM. Communes illi. J Sueton. Claud. 27.& noster Iibro tertio. Porro quod notarunt domisinu viri μνημονικόν H Flas in in Tacito, assentiri non possum. Longe enim aliud est , δε- nara , aliud despondere. Muretus. Hie memoria in Tacito desideratur, quasi ea deiectiis, scribat, Drusum queri de re quae iam praeterierat. Hi hi vero innocens, cumque sie vindico ab ea nota. Aliud est stansa. aliud desinata. Pansa non dicebatur ante stipulationes. Geli. Φ, φ. 2ui
uxorem diaturaia erat, as eo unde dueenda erat . spulatatur eam in matrimon tim ductum m. qm datis res erat
itidem spondebat, is contractus sputa- manum don numque dicebatur Pansa lia e tune qua promissa erat , stan avruabatur , O qui spoponderat ducturum, sponsus. At desinata ea erat,
ruam pater alicui se daturum prae se
rebat, sed cam nondum despondeiat : quae differentia non obscuta ex his emergit. Martianus l. 7. D. adi. Iul. de.ades. st potes adu
terii accusara , qui Tutor vel curator fuit, ct intra vicesimum sextum ainnum duxerit uxorem, non a patre δε- Ponsam vel dest miram Dei in rest menta denominatam. Dicamus itaque nostrum respicere ad illud tempus, cum Sejani filia filio Claudii totum fuerat destinata , quo etiam dum vivo non immerito , nec absurde, Drusus id aegre fert : Suet nium vero, cum iam biennio post plus minus ei desponsa fuisset. post ouae brevi Drusius Pompeius vita cessit. Saliserius. Ego simplicius intelligo, nihil alma queri Drusum, nisi quod iam febrius conjunctione Caesaris dignus habitus esset, ut ait Tacitus infra. Ideoque quamvis primum illud matrimonium morie i ritum fuerat, fortasse praevidebat s e , ut quandoque Seianus aliud simile moliretur, assinitatemque cum Drusorum familia iterum Sc arctius iungeret. Dchena. Tacitus aliis aliter excusatur ; mihi videtur ita posse commodis lime, si non existimemus restringendas has querelas esse ad hoc tempus, quo Tacito memorare eas placitum. sed cogitemus iam ante, nec semel. ut ipse auctor est iis vet-bis , crebro querens, erupisse: & singulas quidem eo maxime tempore, quo ea , quibus offendebat ar, facta erant. Eas cum suis quasque locis commemorare nollet, collegit hic t ei, in quem leposuerat totam de potentia Seiani historiam . ut patet ex primo statim hujus libri capite Fream
I Preeandam μ' hae Modestia . Iblitum genus loquendi. quasi Modestia inter deas. D cave tamen ii
484쪽
corrupta uxore prodebantur. Igitur Sejanus maturan- 8 dum ratus deligit venenum, quo paulati in inrepente, fortuitus morbus adsimularetur. id Druso datum permutes. simile illud e libro xv. Se
quaque optimam Fortunam arandam,
i pedes confectu itinerum sparus equι- rem Frueretur. Lipsius. Precandam post hae Modestiam. J Amicus nostra precandam modestam eri . ponebat votis expetendam; subtilius
profecto dicam enim quod sentio )quam verius. & tamen si hune sensum recipiamus, noster confirmabitur. Si enim votis expeti debet ista modestia 3 undenam , nisi ab numine, quod eam conferre potest Porro autem id numen quid, nisi ipsa Modestia i Quod quidem frustra negatur, proterve irridetur. Nam ut nullo possit testimonio vetetis scriptotis ostendi, consecratam inter numina luisse Modestiam, ideone etiam pro abitudo habendum id est, quum Spem , Concordiam , Pudicitiam , Pavorem etiam , aliosque animi ha bitus adfectusque sciamus pro diis habita Vnde illa invocatio Manlii Sia. tiam . apud vopiscum in Probo cap.
I a. Iupiter Opt. Max. Iuno regina, tu que inrtiarum praesia Minerva, tu rebuccincordia cr tu Romana Irictoria, date Me Senatui, populoque Rom. diste miatilibus, date sciis atque exteris nationi-λυ : imperet quomodo milita fit. omitto Stoicorum opinionem , qui, ut Seneca Ep. ii 3. virtutes etiam computabant inter animalia, neque minus Deos. Sed etiamsi neutrum horum probaretur, tamen mirifice legans esset ea dio ποι ra, qua hominis
ejus nimias spes eo processisse ostenditur , ut non nisi divino quodam auxilio possint cohiberi. Tale quid est hoe in Asinaria 3. 2, r. Perfidia
laudes gratiasque habemus merita magnas. Fresiashemius. Amicus ille quist, cujus hic arguitur protervia, si tibi do est scite: beniane lector; vide . Observ. io. Qui si parum satis&
μω tibi, fitaris licet Modestia dea. sed illud sestivum , si recipiatur sen
sus, quem Tacito attribuimus , tamen Lore, ut constet sensus, quo ille delectatur . nempe exorandum esse Modestiae numen. Tanquam cum dicitur precandam modestiam, non pota sit intelligi, ves Sejani vel Sejana adiu, qui eo creverat, ut coerceri , atque adeo modestia ei imperati non posse videretur. Tanquam verbo pr eandam necessario statuatur singularis dea Modestia, a qua modestiam peti oporteret. Male igitur Horatius lib. I. Sat. 6.αι beve fecerunt, inopis me quo M
Debuisset dicere: Modestia numen bene fecit, quod me modestum finxii. non venit enim scilicet illa modestia virtus de animal, nisi a peculiari numine Modestia: quemadmodem nemini potest optari, nisi ab eo unico numine. quod eam conferre possit. Ego tamen deam nullam, sed quae sanis facile modestiam ingeneraret, Adrastiam , Rhamnusiam , Nemesin novi. Nam Plautus risum captat. Quid multa quod illi mire elegans, id mihi μ αίολον re gravitati cum Taciti, tum materiae indignum vide
I Deligit venenum. J Tale venenum sibi Carthaginenses dedisse dixit Regulus, non praesentaneum, sed effusemsdi, quod mortem in diam proferret: eo consilio , ut viveret quidem tantisper, quoad fieret per ratio : ρυ aurem grassante sensim veneno, cor tabesieret, s lego contabesseret Gest. 6, . Theophrastus lib. p. inῶν I e. deaconito. συα, θε o. mκNe άναιρῶν, ἔ- δεμ is, τε 'μ ον, ἔξαὶμ ον, ωιοαπὰν , be δύο ἔτη. Mihi tamen hoc vero- simile non fit: causae sunt Obst a. Murelio.
485쪽
28 C. CORNELII TACIΥI per Lygdum spadonem, ut octo post annos cogni
tum est. Ceterum Tiberius per omnes valetudinis ejus dies, nullo metu an ut firmitudinem animi ostentaret etiam defuncto, necdum sepulto, curiam ingressus est. φ consulesque sede vulgari per speciem maestitiae sedentes , honoris locique admonuit; & effusum in lacrimas senatum , in victo gemitu, simul
oratione continua erexit. Non quidem sibi ignarum, posse argui, quod tam recenti dolore subeterit o culos senatus e ' vix propinquorum adloquia tolerari,
so videlicet anno, quo interiectus Seianus, cum Apicata eius uxor haae scelera prodidit: Vide Dionem Luli I.
sedibus Praetorum aut Tribunorum, ut Dio interpretati videtur, in morte Augusti, lib. Lui. 'λυηθεζοντο b Oiwν απολλοὶ ἄγων ἐκπτύν ει Λίθi , οἱδὶ' υπ-οι ais τυ - τοι e , ό
μώρχων. verterem ego : Sederuntatitem Duum Sevatorum, qua qui tu Ma solebat et consules vero isson. ins sesim, alter Pratoriam. alter Tribu aeorum. Nec dissimile est, quod Suetonius scribit, Claudium de ma ore negotio acturum , medium inter Consulum silia. Trabunicis su sessio sedisse. Humiles autem Senatorum omnium sedes. altae Consulum dc excelsae. Lu
Vt primum magum tenuere sirent a
Lentiam . talsa sublimis sede prosa
Lentulus enim ibi Consul. & alius poeta quispiam,
Conspicuum signis cum premet altus
Intellegit Consulis sellam curuiem: in qua, ornatus cauisa, signa. Idem:
curati, Et totum Numida sculptile dentu
3 Victa gemitu. J An Tiberius vicit
sedavitque gemitum Senatorum,quos ait, in lacrimas effusosὶ Ita videtur cum supra dixerit, ipsum nullo metu . sortitudinemque praeserentem , inti isse euriam. Tamen verius credo, de ipsius Tiberii gemitu. nam verisimile est, morte filii magno dolore affectum; sed, ut cetera omnia. dissimu- Iase,ut invictum animum ostentaret. Aliquid simile de Suilio dixit. lib. xi. in Prine. Od quod tactassentio. id est, suo ipsius silentio. Pichena. Victo gemitti . ad Tiberiam reser ; nam qui ad senatum. Omnia permiscet: quasi hiesit sensus : Patres fusiis lacrima , pos- quam Letin cessarunt. Qui multiplex profecto error est. nec enim Patrum lacrimas celsasse vult Tacitus, imo lacrimantes eos cum maxime principiseonstantia dc adloquio erect Os: neue veto gemitm dc Der ma pro linem sunt accipienda , quam adeo nia hil de lachrymis Tiberii cogitare nos velit auctor, ut etiam gemitas, quod majus atque dissicilius est,in potestate habuisse tradat. Denique constructio turbatur, quae haec est: Tiberius victo
gemitu simul oratione contιnua, erexis Senartim in lachumas usuis . Fictas hemius.
6 Pro'nquarum a squΜ.J Alloquia, proprie in consolatione. notatum
486쪽
ANNALIVM LIB. IV. 429 vix diem a pici a plerisique lugentium. neque illos imbecin
titatis damnanis; see tamen fortiora solatia ' e complexu Reia pub. petivio. Miseratusque Augusta extremamsienectam, rudem adhuc nepotum, ta vergentem aetatem suam, ut Germanici liberi, unica prasenuum malorum levamenta,
inducerentur, petivit. Egressi consules firmatos adi quio adolescentulos, deductosque ante Caesarem statuunt. Quibus adprehensis, Fatres conscripti, nos, inquit, orbatos parente, tradidipatruo Vsorum, precatusque
sum, quamquam esset illi propria soboles, ne secus quam pium anguinem foveret ac tollaret, sibique taposteris in con
formaret. erepto Druso, preces ad vos converto, diisque tapatria coram obtestor, Augusti pronepotes, clarissimis majoribus genitos suscipite, regite: vestram meamque vicem explete. Hi vobis Nero ta Druse parentum loco. ita nati estis, ut bona malaque vestra ad Rempub. pertineant. Ma- 9gno ea fletu, & ' mox precationibus faustis audita; ac si modum orationi posuisset, misericordia sui gloriaque animos audientium impleverat. ad vana & totiens ii risa revolutus, de reddenda Repub. utque consulessim quis Gliud re imen susciperent, vero quoque de honesto sidem demptit. Memoriae Drusi eadem quae in Germanicum decernuntur, plerisque additis, ut ferme amat post rior adulatio. Funus imaginum pompa maxime inlustre
Vix prvinquorum. J Vide lib. 2. e. . variar. letiion. Muretur. r Vix diem admei. J Ita enim moris . ut limine & domo se continerent in luctu. Plinius lib. ix. Mitto ad Ar
Lissius. 2 E eamplexu re'. J Hune eo texum potius ita capiendum arbitror, ut Tiberius complexus sit temp. , quam ut illum res p. complecti re . est curam atque adminimationem publicorum negotiorum suscipere , agere, tradiace. Infra . Histor. ii. Nihil autem aliud ouam astum rerum intelligit , quod statim ε, 33. nihil in
termissa rerum eura, negotians solariisaeeipiens. Elegantissime tamen haeeomplexus metaphora est usius. Fremr-
3 Cousirmaret. J Ita quidem in
Alan. & etiam in antiquioribus edi- iis, idque , ut mihi videtur, optimo sensu. nihilonimus recentio res supposuerant , eonfirmaret. Pi-
Mox precationibus. J IMid mox hoe loeo non tantum temporis spatium complectitur, ut inretim finita
487쪽
43o C. CORNELII TACITI stre fuit, cum origo Iuliae gentis AEneas, omnesque Albanorum reges,& conditor urbis Romulus,post Sabina nobilitas, Attus Clausus, ceteraeque Claudioruma o cffigies, longo ordine spectarentur. In tradenda morte Drusi, quae plurimis maximeque sidis auctoribus me
morata sunt, rettuli. sed non omiserim corvindem temporum rumorem validum adeo, ut nondum exolescat.' Corrupta adsielus Livia, Sejanum LGdi quoque spadonis animum stupro vinxisse: quod is ogdus aetate atque forma
carus domino, interque primores ministros erat. deinde in ter consitos, Τ ubi locus veneficii tempusique compositasint, eo audactaprovectum, ut verteret ; ta occulto indicio Drusium veneni in patrem arguens, moneret Tiberium, vitandam
potionem quae prima ei apud filium epulanti offerretur. ea fraude ' tum senem , postquam convivium inierat, exceptum poculum Druso tradidisse; atque Ego ignaro G juveniliser hauriente, auctam suspicionem, tamquam metu ta pudo-o re sbimet inrogaret mortem quam patri struxerat. ' Haec vulgo
Catistis, vel Mittis. Α, I. Lipsius. Accitis clausim. J Sustuli, quod erat, oratur, Μ S. auctoribus. Codices n. ambo vat. infra l2,26. liabent, Occis clauso continuos dura vis. Quae sectio firmatur ex eo. quod M. Valerius icribit: vitis ex babin uis pra- nomine Accio venit: idque Roma Gaudiorum fuit, quorum princeps Oceltis
Clausus ictas est. Itaque apud Livium lib. ii. legendum est: Occius clausus, cui postea . si pia Claudio fuit Roma nomen. Et sane hanc scriptionem in Suetonii Tibello quidam indieavit ex veteribus libiis reterens sic criptum . Luad magis eantiar occis clauso gentia principa: ubi vulgares libri habent, conniat oppio Clausa. Ego vero scri
bendum, constat Occio, omni asse-Vetatione contendo. Hereramus. Μan.
itui quod Gaius credo , nam dc libro m. libri veteres habent, ab
ira clauso, ut ibi notavi. Pichema. Recte Pichena. Vide ad Livium 2, 6.
a corrupta ad scelin. J Quidam si
ius de adultello tantum: ego putabam potius caedem mariti hie innui. de qua una hoe Ioco agere conitituit.
3 Vbi luctis veneficιi, tempusque com ρ sita sint. 4 Lectionem MS. reposui . quae in vulgatis immutata atque irri minuta fuerat: Vbi locus Deneficii, rem pus , composita sunt. Pichena.
Tum senem. J Alibi legitur, ca
ptum senem. Muretus.s Iuveniliter haurι ente. N α ι . e Idem.
6 Hae vulgo j.ictarit. J Et eredita Orosio, qui libro vi i . tradit Drusam, Tiberio veneno exstinctum. At me non valde movent elusin i scriptores, legitimae hili Orix dicam itatis quorumdam auribus) dehonestamenta. D ia . 1
488쪽
ANNA OvM LIB. IV. 631 vulgo jactata, super id quod nullo auctore certo fir
mantur, prompte refutaveris. Quis enim mediocri prudentia, nedum Tiberius tantis rebus exercitus,
inaudito filio exitium offerret, idque sua manu, & nullo ad poenitendum regressii Z Quin potius ministrum
veneni excruciaret; auctorem cxquireret: insita denique etiam in extraneos cunctatione & mora, adversum unicum, & nullius ante flagitii compertum uteretur. Sed quia Sejanus ' facinorum omnium repertor habebatur, ex nimia caritate in eum Caesaris, & cete-
nia credebantur : atrociore semper fama erga do-
catam Sejani proditus, tormentis Eudemi, ac Lygdi patefactus est. neque quisquam scriptor tam infensus exstitit, ut Tibcrio objectaret, cum omnia alia con- uirerent, intenderentque. Mihi tradcndi arguenique rumoris causa fuit, iit claro sub exemplo Ffalsas auditiones depellerem, peteremque ab iis 'quorum in manus cura nostra venerit, ne divulgata at que incredibilia , ' avide accepta , veris neque in miraculum corruptis antehabeant. Ceterum . lau- I 2.
dante filium pro rostris Tiberio, senatus populusque habi-
I Faci rerum omnium repertar. J Sic Virg. 2. A n. scelerumque in Dentor Vt H. Muretus. 2 Fr immania eredebantur. J Alii libri , inania. Idem.
3. trociore semper fama. J Id valet, spargi plurimum Sc credi atrocia auttiagica, te morte dominantium. Ir . Per Opicatam Seiam traditur, Jsie dictum ut ab eodem Virgilio ne
ctoris Ondromache. Muretus.s Fal vi auationes. J 'Aκροάσεις. Idem 6 2uarum In manus cura nostra M. nerit. J Antiqui libri. Luartim in manus scripta nostra venorni. Muretus.
Haud scio qui simi illi libri antiqui. Sed cura se & lib. 3. siesectis, in qua
tendi, plures ad curas vitam produxero. Ovidius . de ponto ei R. l . quorum quod inedita cura est , ex telictissima te-it tutione cl. Heinlii. Idem lib. 2 .el. Hoc t um cura dulce recentii erat. Martialis lib. Io. ep. 2. Festinata priodecimi mihi cura libesii. Gronov. 7 vide excepta. t Libri veteres --de. Forte, unde umis. Muretus.
8 Laudante filium. J Velo quidem
interposito , ne Pontificis maximi oculi adspectu cadaveris funestarentur. Seneca, Consolatione ad Ma tiam: Tiberius Casiis . O quem e curae rat , ct quem adoptaverat, amisit. ipsa tamen pro rosim laudavit flum, stetit-
489쪽
habitum ac voccs dolcntum , simulatione magis quam libens induebat, domumque Germanici revi viscere occulti laetabantur. Quod principium favoris, & mater Agrippina spein male tegens perniciem adceleravere. Nam Seianus ubi videt mortem Drusi inultam interfectoribus, sine moerore publico esse ;serox scelerum, & quia prima provenerant, Volu- clare secum, quonam modo Germanici liberos per vcrteret , quo iam non dubia successio. neque spargi venenum in tres poterat, cgregia custodum
si de , & pudicitia Agrippinae impenetrabili. I itur contumaciam ejus insediari, vctus Augustae odium , in recentem Liviae conscientiam exagitare ,
aetro tantummodo Delamento , quod Pantisieti eciatis a funere arceret. Recen
vit, vela quopiam ante mortuum ex
panso. Id cin rei factum , mihi non liaquet. Tamen alii volunt ιδεο . qua Pontifex est: alii, quia ebiret munera Censoris. Neutri rect . Neque enim vel Pontifici mortuum adspicere nefa4 2 neque Gensiori , nisi eiam finemeensioni imponit , conditque lustrum. Haec Dio ;sed ego existimo, de Pontifice Senecam vera dicere. Sacer enim: ideoque non ipsum solum arceri aspectu funesto , sed dc statuas deorum voluerunt. Quae si in loco eositae , ubi supplicia dc caedes . velari eas mos fuit, aut tra iecit. Notat ipse Dio tibio ultimo. claudius, Inquit, ilectabatur gladiatoribus , ct ρ sertim meri Lanu. Ideo plerosque servos , qui a minas sub Gaio aut Tiberia calumniat erant, hoc modo perdeiat. Εοrμmque tanttis fuit numerus , in Augusti se tuam eo teri positam juserit transferet, ne atii semper ad piceret eades, auro sen per velara esset. Celetum de Ponti
fice, in Iudaeorum ritu simile Philo
notat, De Μonarchia: a cadavere arcera. Lipsius.
I Luorum non dubia successo. J Scit. ad principatum, cui, amoto Druso . nemo jam erat propior. Heissis
a Neque spargi venenum in tres paterat. J Trei intelliguntur filii Germ . . nici, Nero, Drusus, Cajus. Hi enim superstites patri fuerunt, ut testatur Sueton. Calig. 7. 'argi non potest reddi a linguis vulgaribus, itaque ita
stituerunt. dari. Freinshemius. 3 Reeentem Livia conficientiam. JRecentem vocat comparando cum ea
verus Mugusta odium, non quasi post primum scelus cum Livia perpora tum , recens in consilium de evertendis Germanici liberis, eam adhibuerit. Conscientia designat societatem scelerum , ut alteri quoque conlatussis, non ubi uia. Idem
490쪽
ANNALIVM L 12. 1 v. ' ut superbiam fecunditate subnixam, popularibus studus
inhiare dominationi, apud Caesarem arguerent. R At
que haec callidis criminatoribus inter quos Vele gerat Iulium Postumum per adulterium ' Mutilia Priscae inter intimos aviae, de consiliis suis perido neum; quia Prisca in animo Augustae valida anum
suapte natura potentiae anxiam, insociabilem nuruicisciebat. Agrippinae quoquc si proximi inliciebantur pravis sermonibus tumidos spiritus 7 per stimulare.
ctio , durior sermo. sorte legendum ;ω IDperbam secreuiuitate, pusnixam ρο- tulis, lus pretii; inhrare dominationi; dce. ha sane nullus obex qui impediat
sementiae cursum. Grurertis. 2 setque hae cars is criminatoribus. J
L. ue Me , vel, oc super Me . vel . Odi e. Eniciebat nempe Seianus . non enim capi porcit de Livia. Adalis .
3 Iiarum Postumum. J Estne ille, qui Praesectus A gypto postea de quo Romae lapis,
Vix puto. Claudii enim xvo ille floruit , non hoe Tiberiano. Ire s. Detererat Iulium Postumiam. J Verbi hujus maxima vis est. Arguit enim Iulium Postumum , quo de hoc dicitur, filii te eliminatorem ου Fτων, ted ea cellentem inprimis , de ob hoc intra alios cum cura de judicio se .
Mutilia Prisca. J ruto eamdem esse, quae vitiose aeud Dionem l . fg. mini ι II ei σια, facili ob similitudinem literarum lapsu, pro Mουπιλια. C. Geiniui It uti uxor. Id. m. s Petentia anxiam. J Multo minuet est potentia cui um csse, quam an xἰum. Onxis enim eis, qui retinendae . quam habet. omni cura incumbit , omnia aliorum facta dictaque dolii cite citcunis icit, de suspecta habet , tanquam sibi suaeque potentiae insidiantia. At cupidus esse potest, qui nee habet, uti liberti Neronis opscendae potentia propera Α, s . aut qui habet quidem , di amat; ita nullo metu amittendi, quomodo supra 3 , 36. Augustus , qui sua magnitudini fidebat. Idem. 6 Proximi. J Dictum videtur ,
quomodo I 3 , I s. Proximus quisque Britannico. superiore versu intι- mos appellaverat: inter intimos avia idem
7 Perstimulare. J Plus est quam stimulare , continet enim conitantiam
in stimulando , adi extremum vique, donec videlicet obtineatur, quod destinatum est. Nec de Augulla haec debent accipi. tanquam adversus illam exstimulanda fuerit Agrippina ; hoc enim supervacuum erat, quum jam ante anui isti esset invisa : sed de Caesare, quem nova Agrippinae contumacia excitati volebat Sejanus . na
eunctationes ejω aperirentur&c. Φ,7 t.
Nam Sc pravi sermones non intelligi debent ab Agiippina perserendi, sed ab instigatoribus ejus , qui videlicet
uterentur iis scinionibus ad extimulandos mulieris spiritus. Eiusmodi pravi sermones restrantur infra , 9.