장음표시 사용
511쪽
4 φ C. CORNELII TACITI Germanici perniciosa utrique; Silio, & quod ingen
tis φ cxercitus septem per annos moderator , i partisque apud Germaniam triumphalibus Sacroviriani belli victor, quanto majore mole procideret, plus sermidinis ' in alios dispergebatur. credebant pleri ue auctam offensionem ipsius intemperantia, immo-ice jactantis, suum militem in obsequio duravisse, cum alii ad seditiones pro Liberentur : neque mansurum Tiberio imperium, si iis quoque legionibus cupido novandi fui sit. Destrui per haec fortunam suam Caesar, imparemque tanto merito rebatur. Nam ρ beneficia cousque laeta sunt, dum videntur exsolvi poste: ubi mul- I9 tum antevenere, ' pro gratia odium redditur. Erat
uxor Silio Sosia Galla, caritate A grippinae invisa principi. Hos corripi, dilato ad tempus Sabino, placitum: immissusque Varro consul, qui paternas mim e citias obtendens, odiis Seiani per dedecus suum
antequam bellum Sacrovirianum moveretur; ob res in Germania cum Germanico gestas, a, 7:. At bellum Sacrovirianum in Gallia ortum oppressumque est 3, o dc 3 dc seqq.
In alios ae pergebatur. J Ita Man.
vulgo , das Catur. Pichena.s Imparem que tanta merito. I Alii Iegurni imparemque se tanto merito. Ego nihil muto : nam eandem fortunam suam Caesar tanto merito imparem rebatur. Idem. 6 Beneficia eo usque lata sunt. J Senec. Ep. as. Et Epist. gr. in fine. Et de Benes. l. 2. c. 2 . Tutius es quo a . pendere, quam demeruis , ara umentum nihil debentium, odio quaritur. richena. Trogratia odium redditur.J Seneca Epist. xix. Lusdam quo plus debent,
magis oderunt. Leve aes alienum , debitorem facit et grais , inimicum. Li
psius. Pragratia odium.J sic Tlaetius m
trem I Vtraque Sisto . oe quad. J Levis distinctio, sed in qua ad sententiae Iucem grande momentum: L. utrique: Silio o , quod in ent. m. i. Silio etiam id perniciosum , praeter amicitiam Germanici,quod &c. . Acidatius. Nota hic vim particulae O , quae posita est pro etiam , vel insuper, hoc sensu : utrique minitiosa erat amicitia Germanici, sed praeter illam Silio hoe quoque quod ingentis exercitus dec. quomodo insta 6, 3 . Id pernutabile res, edi casar truet vultu defensionem accipiens. Adde ,74 dc 6, 3. Falluntur ergo, qui aliter hic ictibunt aut explicant. Dein semius. et Exercitus septem per annos. Apud ripam Rheni, ut dictum est lib. I.
3 Partisque apud Germaniam trium phalibus. Grave erratum est interpretis, qui divertissima duo, triumphalia videlicet in Germania parta, dc victoriam Sacro Diriani belli conjunxit , tamquam ob bellum Sacrovirianum , triumphalia ista accepisset si-
512쪽
gratificabatur. precante reo brevem moram, dum accusator consulatu abiret , adversatus est Caesar. Ρ-otum quippe magistratibus, diem pravatis dicere et nec infrongendum consulis Ius, cujus vigitiis niteretur, ne quod respub. detrimentum caperet. Proprium id Tiberio tuit, scelera nuper reperta priscis vcrbis obtegere. Igitur ' multa ad sevcratione, quasi aut legibus cum Silio ageretur, φ aut Varro conlut , aut illud Respub. cilci, coguntur patres ; silente reo ;vel si defensionem coeptaret, non occultante cujus iratrem oderat, quod eius opera ad im-Perium pervenisse videretur. Sic de
tio nihil hie est aliud. quam quod
nos dicimus erest. etiam de ficta tantum di adsimulata severitate. Est igitur tantum adsimulatio de larva quaedam sciti negotii. quod tamen revera Ionete alio modo, quam appareat tractetur. Sicut in praesenti causa nihil erat certius . quam ira
Tiberii Silium premi, di jam exitio
destinatum, nec quocumque modo illud effugiturum es e : verum hoc occultabatur; de inducebatur species alia, tamquam apud patres reus ille postularetur. qui libero, ut quondam . quid firmarent mutarentve, causae cognitionem essent suscepturi. Sed haec omnia inania fuisse arguit, de imaginem sine vi retinuisse; neque enim revera legibus cum Silio actum esse s quanquam eae obtenderen: ur; neque etiam praesentem renim statum re publica appellationem mereri, quum ab unius nutu penderent omnia. Hanc ego rem non
possum explicare evidentius , quam nescio cuius festivissima comparatione ; qui homines quosdam in rebus p. ait reperiri, Caryatidibus aut Atlantibus similes, qui licet nihil omnino serant, eam tamen asseverationem vultu gestuque praeferunt , tamquam univeri in adi: icii unus soli sustinerent. O verare enim non semper idem est quod a r-
mare. Sicut a severa e frontιm apud Apuleium l. 3. Metam. est contrahe re formare ad se utarem. s Dum inrueri. Sic apud nostrum 1 3.is. Viri Dravitarem adseverantes . diis
cuntur vultu eam gestuque dc sermone aliaque specie praeserentes.
2 ut Cares consul. J ut Varro verbo consul erat, re mancipium ; ita de reipublica nomen quidem jactabatur , penitus autem tyrannis erat. quod adposite potest exprimi per hae Dionis
ε γέγωο. Hein1hemius. Corrigo locum palam corruptum : quast fur legibus cum Stio ageretur, aut per Harronem consentem , aut i is rei rublica interesst. Hae tres enim sunt causae,
ob quas senatus legitime poterat copi , quasi negotium Silii exigeretur ad leges, aut persecutio fieret instinctuvarronis consulis , aut res esset . quae magnopere ad remp. pertineret. Hartaeus. At tu cave tam infeliciter corrigenti auscultes. Cicero 7. iam. 3 o. sella L. Maximi , quem issi consulem eo dicebant. libro v. epist. Iq. quc quidem . post te consulem . solum possemus vere consulem dicere. libro A. epist.2. refrustra in senatum . sive pertur 1 conventum senaterum ess ventur . GionOvius.
513쪽
4 6 C. CORNELII TACITI ira premeretur. Consicientia belli Sacrovir diu dissimu
latus , victoria per avaritiam foedata , ta uxor Sosia arguebantur. nec dubie repetundarum criminibus haerebant: sed cuncta quaestione majestatis cxercita, ct Silius imminentem damnationem voluntario fine 2 O praevertit. Saevitum tamen in bona, non ut stipendiariis pecuniae redderentur, quorum nemo re'
petebat: λ sed liberalitas Augusti avulsa, computatis
i Uxor Sosia. J Non id ei climini
dabant, quod Sosiam duxisset; verum quod uxorem suam , cujus nomen obiter adjicitur, ab injuriis provincialium non abstinuisset. Nam viri in eo culpam , si semina modum excedat , sup. 3, 3 . audivimus. ubi etiam
Prae d. c. adfirmaverat Caecina, quoties repetundarum aliqui arguerentur, Iliara uxoribus objectara. Facem dictis
adlucere potest etiam Vlpianus in l. . s. a. de Oisic. procos. Proficisci autem Pro Onsialem metius quulem est sine uxore: sed O cum uxore potest : dummodo sciat
f natum Cotta Mesesimo censente, con
situ se sic puto ieg. ex Tacit. 6, 2o.ὶ
futurum , ut si queu uxores eorum, qui ad incia pro ciscuntur. LIquerant, ab ipsi, ratio O tanducta exigatur. Frtans hemius.
me stip/ndiariι trabutam, Decissa te qua fuerunt, interdum aliquo nominum horum designantur. Hoc sensu i I, 22 stipendiaria jam Italia .
O accedentibus provinciarum vectiga-
Aburi Quamquam non omnia oppida , quae in provinciis erant sita, sit Peridiaria essent. Quam differentiam egregie docent quum alia Plinii loca , tum hic ex 3, 3. de Hispania ci
um, 'pendiaraa cxxxvi. Sunt igitur
stipendiarura pars provinciae, quae stipendia pendit. unde patet quid infra
, 73. sit stipendiarius Cruptorix. Frein s- hemius.
3 Laberalitas Murugi armissa. J Alii aliter, in loco , ut solet. obscaro. disere intellegunt, avulsis separatisque iis , quae Augustus dono ei dederat, reliqua petita in fiscum. Ego put rem , illa vel maxime obnoxia fuisse,& ut ab ingrato repetenda. Sed meo
judicio , nihil hic de primo Augusto .i de Tiberio ipso sermo est: & hie denique avaritiam ejus se revelasse, an tea occultam. Legetem pro hoc sensu, .Augusti convulsa. Supra Tacitus dixit, Tiberium adversim fecunιam
salii firmum fuisse: de alibi ue ostendit. Lipsius. Sed liberiaitas Augusti. J Danesus addebat ex v. c. particulam . O , legebatque : sed er liberarit , dcc. Vrsiatis. Non carent haec obscuritate, cui tamen sie obviam iri potest. Si iprovincialibus quis repetundarum argueretur . dc convinceretur, in quadruplam lis aestimabatur. at hic nemo Provincialium repetebat. Ergo hujusmodi bona Tiberius tibi adjudieavit , quod iis potius inhiaret, quae . liberaliter Auguilas in Silium contulerat ; quam ut satisfieret provincialibus, quorum nemo res persequebatur. Salinerius. Corruptus mihi videt ut locus. Si tamen , ut se habet, defendendus sit . innuit , plurima Augustum Silio liberalitet olliri dono dedissse . nempe hortos, villas amoenas de similia. quorum aviditate motus Tiberius in Silii bona saeviit: curavitque computati iurgillatim ea
514쪽
ANNALI vM LIB. IV. qq7tis singillatim 'quae fisco petebantur. ea prima Tiberio erga pecuniam alienam diligentia fuit. Sosia in exsilium pellitur Asinii Galli sententia, qui par
tem bonorum publicandam, pars ut liberas relinqueretur , censuerat. contra Manius Lepidus quartam accusatoriabus 'secundum necessitudinem legis 'cetera liberis conccssit. Hunc ego Lepidum, temporibus illis, gravem &
omnia , quae fisco petebantur, ut scilicet inter illa , comprehenderentur etiam Augusti dona. Alium sensum , senasse non absurdum , c cogitavit Francisciis Venturius , icilicet: sed liberalitas, qua Augustis usus, quamque Tiberius usque ad haec tempora imitatus eli , tum Primum corrupta. nehena. Varii varie locum hune exponunt : milii certum est de primo Augusto sermonem hic esse, non de Tiberio, quem noster nusquam Augustum n minat ex sua persona. Senium porro hujus periodi hunc esse putem, ut dicat in bona Silii saevitum esse, non ut redderentur provincialibus, quae ipsis eripuisset, sed ut repeteretur pecunia , quam ex liberalitate Augusti cum alias, tum etiam praecipue , credo , ex testamento ejuscepisset . atque ita singulae res, quae fisco petebantur , aestimatae computataeque sunt . donec ilia sunt inaconiiceretur. Heius hemitu. Satis obscurum mihi videtur, si quid aliud
in hoe scriptore. Sequutus autem sum hune sensum : creptum esse , quidquid Augusti liberalitate una quam accepisset: de donee ea summa conticeretur, optima dc preciosissima quaeque aestimata, dc procuratori fisci adjudicata esse. Sic a. H. o. Vbi vide. Clarior futura res erat, si de insigni aliqua principis ejus liberalitate, hune in hominem colla- a . constaret: sed quando nihil ea de
re adnotatum ad nos pervenit, tamquam in tenebris micandum est.
3 sis a petebantur. J Qui fit ,
ut fiseus eius invadat bona, qui sua
manu damnationem praeverterat 3 Tacit. 6. Ann. 29. Nam promim eiu mori mortes dcc. Silius in reatu maj statis mortem sibi conscivit, sed cuncta quastione maiestatis exercita. Labeo concidit aliis de causis. atque ια
tum quia male a miserata provincia a- Doriamque crimoniam urgebatur. Discri
men haud abiimile etiam fuit reis o
euntibus mortem naturalem. Vip. l. fili. DD. ad I. Iul. majest. Is q. in reatu decessit: integri flatus deced is ἐν ex
tinguitur enim crimen mortalitate ,
nisi irmi forte majestatu rem stiri. Salinerius.1 Secundum nece tudinem legit. JLegis, ut censeo, Iuliae de Majestate. Nam quod alii de Papia suspicantur, refuto. Dicit ante Tacitus , qui euncta in hae quaestione exercita sci ibit lege Maiestatis. Quatta autem p in vim , non in hac solum, sed etiam De repetundis lege. de qua ipsa nihil abnuo , quin hic accipiamus. Asconius in Verrem non uno loco ostendit . Quadruplatores dictos a praemio
quartae . quam conlequebantur. Innuit ipse Cicero lege dc more id receptum. Nen eium , inquit, spolia C. Verris , sed existimati enem peptili Rom. concupivi. Fortasse de in criminibus aliis praemium idem. Ideo vulgare praemium id interpreter in Paullo, libro
xiii. De iure fisci: Heredem . ait, eius ultra vulgare praemium mi it consectit --rum. De lege Majestatis, auctor milii adfirmandi losephus i. si x. ubi de se vis, quos Cajus in dominos emittebat: ἐκδαν μ', inquit , ψῆm -
515쪽
sapientem virum fuisse comperio. R Nam pleraque ab saevis adulationibus aliorum , in melius flexit:
ουσ1ων : Facile enim iis O mentientibus contra dominos credi, O opes aperientibus simul Lberis divitibusque feri: tropter praemium accusationum , quo octava bonorum pars iu proposita.
Si octava servo, bene colligo . libe- Iis quartam. Nee in servili acculatione aliud capere persuadeor. quam crimen Majeliatis. Illud moneo , Principum aevo , non tam ex lege quam arbitrio Senatus praemia decreta. Libro vi. infra. Lua damna
ta ctim praemium accusatora decerne-
rerum , Iunιns Otho trib. pl. intercessi. Sie libro xvi. Liberto ct accusatori yramium opera non pecunia ulla sed J luctu in theatro inter Tribunicios υiatores datur. Interdum certa pecunia attributa, ut Eprio Μarcello quinquagies u-s , Tnrasea damnato: Regulo septuagies u-s. & sacer: dotium , damnato Crasso. TacitusAn n. libro xvi. de Histor. Iv. Nec praetereundus hie Dionis locus, qui de praemiis eortim qui Caesaris percussores accusabant, ,eήμα τα , inquit , - ἡ ά άλ-o' cri ac, κ .α- πιμ- ὴ τω ά: suus si ei -
videantur legis ejus Pediae exemplo instituta praemia accusatorum. Limus. Luartam accusatoribus secundum. JCuius legis necessitas haec fuerit, si Patuae non fuit , amplius quaero,
Cornelius quartam praemium accusatorum appellat: Papia lege, quae tum vigebat, cum haec M. Lepidus censuit; praemium delatoris suit dimidia bonorum ejus , qui deserwtur. Quod huic loco ficile posset accommodati, si pro quartam, Iegeres partem : quae ν - ἐζοχην exaudiatur dimidia. Movet Suetonius Nerone, illis verbis, Praemia Glatorum Papia legis ad quartas redegit runde quadruplatores dictos Alexan-dsius existimat. Sed vehementer fallitur , qui Plauti Pelia initio & Livii m. extremo, de Tullii in Verrem m. quadruplatoria mentionem
legisse potuit, antea multis leculis, quam Neroniana recognitio quartas bonorum pro dimidia induxerit. Equidem manus ab auctoris scripto continendae sunt , nisique viva ratio de spirans urgeat, sine emendatioris codicis ope quicquam mutare temerarium existimo. Magis igitur placeat conjectati . ex qua stam veteri lege, praemium delationis fuisse bonorum ejus, qui deserretur, quartam, quam auxit ad dimidiam usque lex rapia, ut opinor, pro certo crimine dumtaxat, deindeque Nero ad quanam pristinam retraxit. Ex eo veto interea dum lex Papia valuit, praemium delatorum in caneris criminibus non desiit esse quarta, de qua fit sermo. Sed neque hine ad quadruplatorem transeo , qui, delatore multum differre videtur: nec fallor, nisi labitur rom prius lib. xv. quae disquisitio locum alium exigit.
i Fuisse ea eris. J sallusti vel bum in Iugurthino, cuius studiosus imitator hie noster. Muret M. 2 Nam pleraque. Tα πολλα , rumque. Idem.
3 Flexit in melius. J Absolute positum. Sic libro i. Tu e a ven ratione . Augusti orsus sexit ad victorias , triumphosque Tiberii. Sic in hoc ipso libro. In ambition exisse. Ductum a cuilibus, aut a na ibus.
516쪽
, neque tamen temperamenti cgebat, cum aequa'
bili auctoritate & gratia apud Tiberium viguerit. Vnde dubitare cogor, fato & sorte nascendi, ut cetera, ita principum inclinatio in hos, offensio in illos: an Mit aliquid in nostris consiliis, liceatque
in inter abruptam contumaciam , & deforme obsequium, pergere iter ambitione ac periculis vacuum.' At Mestallinus Cotta haud minus claris ina; oribus , sed 3 animo diversus, censuit si cavendum senatu on susto, ut quamquam insontes magistratus ta culpa aliena nescii,
Muretur. Ita vetus liber. Vulgo tamen repositum fuerat, . sexit. picnena. Non , uti auctor ex adulationibus aliorum illum aliquid e imaisse boni,
scut vel bi gratia. ex malis mcribus bonae leges latae dicuntur : sed illas ipsas adulationes eum Prudenter fregisse ; atque ubi crudelessententiae ab hominibus principeio aut Seianum adulantibus dicerentur, eas mitigas
se. Fre themius. et Neque tamen temperamenti er
bat. J Qui aliquid habet, idque usurpat, eo non utique eget: quae huius loci est sententia: non illa: necesse κοn habui se adhibito temperamento. hoc enim dc totus hie locus probe cons- delatus de inprimis res ipsa non admittit. Idem. et Sit in nostri censitis.' Το ip κἀν.
3 Inter auerti tam contumaciam . Odeforme obf. l Hanc mediocritatem vitae laudat etiam in Agricola socero, qui non contumacia . neque inani jactatione libertatis, famam fatumque provocabat. deinde sequitur: sciant quia λυ moris i Ecita mirari, pus etiam sub malo principiatir m nes inrer ese; οἷ- sequiumque ac modestiam, si industria
ac Uigor ad At, ea lamsu excedere, quo plerique per ab rapta . sed in nuciam rei p. . - , ambitiosa morte inclaruerunt. Senec. de Tranq. c. 3. Ire vir siurat, qu tericulii undique imminentibuι, ar-mri citra O carenti frementi .m , nouansirit virtutem, nee absconderat. pi- eLena.
tentiae auctore in vocat. Muretur.
Hunc tertium censuisse volunt. de quo tamen haud immerito dubites. non enim quia nullius inter hune ecpriores adnotata eli sententia, statini etia in sequitur Messallinum hunc tertiae sententiae consularem suille, de
certe ut alios taceam . O. Lent lum, qui nominatur , 29. ante hunc
Μes alinum censuisse veri limile est.
Animo diversus.J Si huic tantum causae accommodas, falleris, nam a nimo hominis i istius mens, ingenium, natura designantur. quibus a Lepido gravi dc moderato viro, longissime di versus erat ipse per crudeles adulationes sculpima cui οὐ sententiae are Ior. Quo nomine semel atque iterum notatur ut 1. 3 . 6, s. Idem. 6 Cavendum Senatusconsitata. 4 Et mutum non dubie hoc anno. Si enim ante; quorsus haec sententia ὶ Tameavlpianus De officio Proconsulis; decretum id relati ad Cottam dc Messallam Cos . id est, ad quartum ante annum. Ait: proficisci quidem Pro n-sulem melius est sine uxore 1, sed O cum uxore potest, dummodo sciat Senatum citia O Me Iulia caesi. censeui se furinrum, ut si quid uxores eorum qui ad ossicia proficisi Mntur deliquerint, ab γῆ
517쪽
qso C. CORNELII TACITI nescii, provincialibus uxorum criminibus, perinde quam 2, suis plecterentur. Actum dehinc de Calpurnio Pisone, nobili ac feroci viro. Is namque' ut re tuli, cessurum se urbe ob factiones accusatorum in se natu clamitaverat; & spreta potentia Augustae ix here in jus Vrgulaniam , in domoque principis cxcire ausus erat. Quae in praesens 'Tiberius civili ter habuit: sed in animo revolvente iras, 3 etiam si impetus offensionis languerat, memoria valebat. si Pisonem Granius secreti scrinonis incusavit
simus conatur legere, Senarum cotta Messalina consulente censu se. acute : sed me judice, non solvet ul- Ium acumen Domitium hae culpa.D M. Cavendum S.C. J Lapsus igitur memoria Vlpianus in l. Observare D. De ossicio Procos. & legati. qui hoc Senatum eensuisse dicit, M sau Cotta cis id est , quadriennio ante, nisi apud eum legendum sit, corta Messallino cons. ure, ut Iac. Cujacius
l. 6. c. 3o. Observationum . nam, ut quidem ait ipse, etiam senato-Ies confudere dicuntur. l. 2. D. ad s. C.
veli anum , sed indubitate ibi legendum est censuerunt. Itaque Gr-ia iis ibi quoque censinte legendum.
i Feraci viro. J Ferox quamquam interdum raro tamen, reperiatur profoni, dubium tamen non est, quin vulgata significatione hic accipiendum
sit, pro audace, conrumace, praecipiti. Dein hemitus.
domum C aras, quam hic Prinesu, nominaverat: majorque erat audacia Casaris domo, quam matris ejus ream civisse. i. H. 27. dc in Suetonii vi tellio cap. i s. vocari videtur Tiberiana domus. potuerunt tamen simul ha
bitasse: sed non ideo quoque transformanda erat Taciti scii io, quum ea longe maiorem haberet emcaciam.
Freranshemtus. Tiberius civiliter habuit.J ovidius. Exercet me res, plusipιam civiliteririn. vide quae ad lib. I . adnotavimus.
s Etiamsi impetus essensionii. J In eandem sententiam Homeria Iliad. α. vers. gr. Eime se τε υλον γ . M. id est,
Nam quanquam in praesens violem tem concoquit iram . Conceptim tamen istam alia D
arguunt multa. Primum , quod accuseror nemo expressus , ut solet. quod Tiberius ipse incusalle eum dicitur . insolens Imperatori. quod pars accosationis spreta dicitur, ut atrocior v ro : quod non evelli set Principe accusante. Ne quis dicat non legitimam accusationem filii se, tantum Principis
mandatum: ecce addit. Ceteror- -- ceptus est reus, neque pera tus ob martem opportunam. At reus recipi sine accusatore non potuit. Le o igitur . t sonem Granius. Gran i Romae non ignoti jam inde a Lucillii aevo. apud quem Granius praeco: dc infra lib. vi. Glanius Martianus, supra l. I. Granius Mareellus. Lipsius. sine uerravius. l LV. Pisonem Granius. Muretus. Liplius ita restinat: Piso m Graniui. Conupte
518쪽
ANNALIVM LIB. IV. qsia lucr sum majestatem habiti : adjecitque in domo
ejus venenum esse , eumque 'gladio accinctum introire curiam. quod ut atrocius vero tramistum: ceterorum quae multa cumulabantur, receptus cst reus ;' neque peractus ob mortem opportunam. Relatum
& de 'Callio Severo exsule, qui sordidae originis, maleficae vitae, sed orandi validus , i per immodi
cas antea 3e insulse Pisonemque gravis.
t Venenum esp. J Quo fine 3 an ut Caeseri praeberet ; an potius ipse in
necessitate uteretur atque ita liberior scilicet , proviso exitu, ferociorque agitaret. Et apparet ita mox facti , ae mortem sumpsisse. Lim ut
a Gladis aecinctum introire curiam.
Cape gladium istum , non pro ense, sed pro pugione. Ensis erat longior, pugio brevior: Pugio in latere dex-tto , vel in collo, vel sub axilla; Ossitis nistro. Sueton. Aug. s. Ferro eraιctum prasedis , O uraea tib υ ste
varorum , nisi pratentato sinu. Calig. 12. Intrasse se cum tugrone in cubicu-λ Tiberii dormientis , O miserico dia carreptum , abiecta ferro discessi st. Idem in Claud. 3 s. Saturatoribu Fc--τατο res semper a peruri, id est, qui scrutarentur, an essent accincti Pu
nam. Vide L. Dehincto D. De pubi. iudi c. dc L. in Senatuscons. D. ad s. C. Turpilianum. Fallit tamen in Maiestate , sed hie tantum de sermone agebatur. Muretur. Pisonem ipsum sibi necem conscivisse licet suspirari possimus, tamen pro Taciti verbis
aut sensu venditare non debemus. Quod mortem oportunam hic vocat T citus , id maturam Florus 3 ,I7. Im
parem Drusum , aegrum Me rerum immere motarum matura , tit in tali diseri ἱ-
ne, mors abstulit. Vbi simillimum locum huic Corneliano niaxime, adnotavi ex Livio 6, i. de in Fabio est, dialius Plinii epist. 2, tr. Honoratum ce-gntrioni senatus mors opportuna subtraxit. Frei hemius.
Cassia Moera. J Qui primus sexisse dicitur ab illa tecta de vetere dicendi via. quem & historiam scripsisse competior ex Tetrulliani Apolog. & Suetonii Vitellio , e. it. Eius laudes vide apud Senecam patrem i. iii. Conuoveis. initio.
ejus ingenio videndus Seneca in praefat. Iibro 3. Controv- Hunc primum aistinant fiexisse ab illa vetere atque directa dicendi via , non infirmitare ingenii, sed judicii. Hic noster, sea Fat, ius in Dialogo de Oratorib. S-psit & Historias. Tertullianus in Α- pologetico. Suetonius in Vitellio
s Per immodi ι inimicitivi. J Sus - m. DUM .Per immodicar inimicitio . J Nisi doctissimus vir admonuisset, non hies ne paululum quidem in restitissem rverum eum is ista in suspicionem
vocet, non absurde hie aliquantum immorabor. Severiis erat in paucis elatissimus Orator': sed inimicitiarum appetens, ut Trio. Ta est. s. Ann. Nam Trio Deilis ea ρ his in rcitiis O foro exeret tua eratque sine modo exercens: qua pro pret a Tiberio seponitur in Cretam. quo in loco veteres artes non Oblitus , interdicto aquae & ignis in Seriphium saxum clausus est. sed cur Tiberius , qui nimis delatoribus favebat . hune districtum accusii torem sepolidit. & interdixit Re-
519쪽
4sia C. CORNELII TACreticas inimicitias, 'ut judicio jurati senatus Cretam
amoveretur , cste cerat: atque illic cadem actitan do, recentia vcteraque odia advertit; bonisque exutus , interdicto igni atque aqua, in saxo Seriphio
spondet noster. γ a selerum minis os ur perventi ab alcs uolebat , tra
erunque satiatus o oblatu in eandem operam recentibin, Deterer ρο ρ α-
graves a lxit. Salinerius. Suspectum est viris magnis illud inimicitiai λί- san sine causa solida. ecquis enim est , qui non statim oderit hominum i ita mendicabula , canino Oreae deme impetentia ac lacerantia opti num quemque 3 sane & tales formidabiles Senatui lysi . pluribus Dilenderem, nisi id liquido satis ob
oculos poneret unica historia Taciti. Unde etiam accidit , ut quoties data ii piincipe occasio si ibvα- tendi istos , laetis id etiam animis praestiterint. Fidei causa adnoto. libro . Ann. 7 i. & libro 6. An n. q& Io. dcl. a 3 , 2. Nam haud semper licuisse uti in hos stilo decretorio, bene monuit Tacitus . An n. 36. Gruterus. Suspectu in id viro doctiissimo, nee ob quam causam ita sit, indicat. Ego quidem nullam video, cum sit iste Cassius , cujus ingenium violetitum notatur etiam G dialogo de Orator. c. 26. tum iis quae collegit Andreas Scholius in libello de elatis apud Senecam Rhetoribus. Plurimos ergo accusavit , & protius sine inodo , cum nec opes cuiusquam, nec dignitatem vereretur, lito ingenio dicax di acerbus , quibus rebus etiam in exilio novos inimicos sibi suscitavit, qui hujus loci sensus est. Donoe s. . I Vι judicio iurari Quod sub Augusto ei accidit, scriptis etiam librisque abolitis. Sueton. Calig.
cap. xv l. noster supra, libro I. Ait, judicio ju ιι Senatim. quod erat .cii in Senatus Deum testena advocabat . te cen: iturum . quod e lide sua ieque publica viae ciuet. Livius lib.
x Oi. Ist iuratus senatus decerneret,
qua eam rem quare et decerneretque.
Libro xxx. Patrei igitur jurati
convenerat 2 ita ce uerunt, ψια ter provincias inter se compararent.
in 1nsulam censu et tanta contentione a-
n. mi, ut e iureiurando obfringerer ἐφ Rey. id es . Motem eum poste,
obtinuisse in omni Senatu, idque lege quadam Trajani . colligas ex Plinii verbis , L v. Epistol. Lumeriam
Dextium , qui prDnus d versetim e suetat , perlata lege de Senatu habendo, imare coegit . repu lica esse quadi censu st. Graeci id vocabant i ἐν συμ λλ.line de sormula ejus eleganter expressia apud Xenophontem Hel ἀνα orue L ου , l. v. in Orationei Hecatonymi. E, μειλευρι ρο
mi αιτο . si di suci. , τάν - πα. αυτη io ἱεροὶ συμ ζουλὴ λε ομέν- ειν' , d usi mi πα8ιi νη- Sed is mos quando primum coepit haud temere dixerim. Puto tamen C riolani aevo. in cujus causis a Tribuni plebis voliuat & impetrant, ut Senatim jurarus sententiam dicat , utis tit in conses j dicum. Dionysius ait, libro vir, Li m. et cretam amaveretur. J inia ubros feminasque illustres procacibus scriptis diis avetat. supra. i. I. Ejus scripta s. C. abolita, Caligula re uiti. & esse in manibus , Iectitarique permisit. Sueton. in Calig.
520쪽
ANNALI vM LIB. IV. qs 3 consenuit. Per idem tempus ' Plautius Silvanus r rpraetor, incertis caussis Aproniam conjugem in praeceps jecit; tractusque ad Caesarem ab L. Apronio socero; turbata mente respondit, tamquam in omno gravis, atque eo gnarus, ta uxor sponte mortem seu si 'set. Non cunctanter Tiberius pergit in domum, visit cubiculum; in quo in reluctantis & impulsae vcsti gia cernebantur. Refert ad senatum, datisque ju
dicibus ' Vrgulania Silvani avia pugionem nepoti misit. Quod perinde creditum quali principis monitu, ob amicitiam Augustae cum Vrgulania. Reus
frustra tentato ferro , venas praebuit exsolvendas. Mox Numantina prior uxor ejus accusata injecisse carminibus ta venesciis vecordiam marito, insons judi catur. Is demum annus populum Romanum longo adversum Numidam Tacfarinatem bello absolvit.
seo lege apud strabonem ad finem lib. io. quae hunc locum mitifice ii lustrat. Muretus. h. e. in ista insula adeo saxosa, ut revera nihil aliud iii
praeter saxum. Freiushemius.1 Consenuit. J Bene, e senuit. Nam annis xxv. in exsilio haelit. Eusebius Clitonicis. Cassius Severus o tor egre- sitis xxv. exsita sui anno .summa inopia,
moritur : vix panno verenda centia lus.
2 Plautius Siluanus. J Similis at non eadem ira narrata Quinctiliano lib. vir. cap. xli. Mautem genus, denuo novisi e dixi , non serum in Ahοδει f pe t actatur , sed etiam in foro. Nam id est in ea se Nasei pruniani lego Nani proniani ) βlum ei Hium , Pracipitarane est ab eo uxor , ara se ipso sua sponte ieci ei. Luam aia. ο-
nem equidem olam in hoc tempus emi
seram: quod ipsum isse sedulium iuvenili cupiditate glο ia fateor. De hoc ipso autem Plautio lapis: TI. PLAUTIO. M. F. M. N.
tulit eruditissimus Lipsius, non est de hoc Silvano. Nam in eo Plautius de Claudii Imp. comes fui me dicitur in Britannia, de vixisse usque ad vespasianum. Vide Gruteri Inscrip. P. I.
3 Reliactantia ct impulsa vestigia. mpQP, est, quuin reniteretur, vi protrusae. Vestigia usitata transsatione pro quibusvi s lignis interpretor, quorum certe plura tum atque manifestiora. quam ex vestigiis pedum haberi potuerunt. Freimhemius. Vrgulania. J Vrgulanii in gente Plautia sunt. Lapis: A. PLAvitus. M. F. URGVLANIus .ec fu tonii Claudio Plautia Vrgulanilla, non Herculanilla eius uxor et quod recte monuit ex veteri libro Torrentius. D ui.