장음표시 사용
451쪽
39 C. CORNELII TACITI divi Augusti de Voleso Mesalla ejusdem Asiae pro
consule, factumque in cum senatusconsultum recitari jubet. Tum L. Pisonem sententiam rogat. ille multum de clementia principis praefatus, aqua atque igni Silano interdicendum centuit, ipsumque in insulam Grarum relegandum. Eadem ceteri, nisi quod Cn.
Lentulus sieparanda Silani ' materna bona quippe alia parente geniti J reddendaque Ilio dixit, adnuente Tibe
nvidia proclamare, nostra esse θα
ιrsa illι po derent. Sed nullo genere par erat causa nostra, ct conciones , qua ad clamarem confluxerant, nostram . scilicet de more , ridebant in indiam. Pichena. omninoe, duriora sunt vocabula , culpar , frigus , ofenee, Mine, o teten, quam res aut Lat i verbi sensus serat . ad quae propius accessit Angi. odiotis termer. Sic Agrippina ,33. ubi in υidiam O preces orditur,
quamsuam serox ingenio nihil in men dicit, suo Tiberius aperte videatur arses; led tacitos invidiae stimulos interi, solitudinem. habilem ju-ntum , Germanici coniugem ac liberas . memorando. nam ea cuncta si contemneret , invidiosum de sermonibus obnoxium apud Omnes erat futurum.
1 Toles. M lla. J Cuius saevitiae
clarum exemplum in Seneca l. II. Delia. ubi item vocat eum Asiae Proconsilem sub Augusto. Volesus nuper sub
Dio Augusta proconsul osia, eum trecentos tina die securi percosset. ιncedens inter cada uera ita seuperba, quasim gnificum quiddam conspiciendumque fe-culer, Grace proclamauit, O rem regiam i Luis hac rex fecissit ' non sint hae ira, ised malin maliam ct insanabia D. Nec plura super eo mihi compena. Lit 3 2 Asia parente geniti. J Certe haec;mplexa. Pichena interpretatur, Silano fuisse matrem de novercam. Materna autem bona intellegi, -- xx matris, quae seperanda a novercae, ae filio danda ut aviae paternae.
uo caussa nihil video, cui bona
matris non fuerint Silani lite rei: de simul igitur cum paternis, pari iure. confiscanili. Mihi semper aliquid occulti vulneris in hac scriptura visum . Ec sententiam assirmare poene audeam, et fi vix scripturam. Sed haec quoque sortasse tuerit : qu/ppe
tali parente gemiι : vel , quippe ιlta parente, per admirationem. Enim vero Lentulus separari materna bona
per honorem voluit, de respectu trulius parentis : quae ex Augulti languine scilicet esset. Hoe in Silanis verum est : Ec Tacitus noster libro
susti facit. dc Plinius , μυω - gustus neptis sua nepotem genitum vidit, qua excessi anno. Stemma tamen seriatim hoe texere dissicile sit. Quod si in lectione nihil mutas : tum ego
interpretari capiar, Duas matres Sisiano hese reo fuisse, veram dc novercam. Noverca autem bona maxima ex parte Silano reliquerat, in gratiam mariti; vel obsequiis, ut fit , privigni capta. Nunc censet Lentulus, seperanda ea bona, quippe cum
non ea parente genitus eset a sed adventicia illa, de ex indulgentia data, filio item indulgenda. Haec dixerim, nee mihi firma aut proba, ut praemisi. scripsit ad me ex Hispania vir doctus . in veteri libro se legitie: quipealta parente. quod ad nostrum it: sensum iaciat, sed mallem aliud verbi. Idem. Materna bona quive aliis parente. IDistingue , Silano ruisse matrem de novercam. materna bona intelligit verae matris , qua a bonis novet
452쪽
separanda essent, ae Silani filio, tanquam aviae ipsius paternae bona reddi. Pubenaci Lectio palam vitiosa,aeparet tamen i ensus , quem dc Lipsius fere vidit, propter dignitatem maternae ejus is miliae datum Silano, ne bona , suae inde ad eum pervenerant , publicarentur , sicut antea in damnatione re miliae Lepidar Gamro , qui filiam ex ea senuerat, datum, ne bona publicarenturi supra 3, 2 s. Ceterum constat Silanos maternam orbsinem ad Augustum retulisse, quomodo infra I 3, I. Silanus D. . durusti abnepos diserte traditur. Vt ita non
absurde tentati possit : Luippe Iucta parente reniti. Quid enim absurdi esset, si quis existimaret plures fuisse Iulias . quam quas hae scriptorum reliqui ae nobis exhibent; Ideoque ob Praecellentiam huius familiae indignum videri poterat, si bona inde
provenientia publicarentur. quamquam de in illis verbis reduendaque silio latet altera mitioris sententiae ratio, quam attendi video de in damnatione Suilii, insta 33, 3. ademta bonorum parte. nam filio O nepti pars cen- ibat r , eximebantur ua etiam , quae restamento matris aut avi aeceperant
an avia ceperant ut nimirum amatre vel avia prosecta viderentur non tam ad patres aut avos pertinere, quamquam iure potestatis patriae ipsis adquirebantur, quam ad lioeros, quibus rellista erant , ique mitiori interpretatione , ut dixi. Heinrbemisu. Hoc maxime probabatur amico meo
ex viris doctis. Id modo reprehendebat , quod alias Iulias quam in historiis traderentur circumspicerem , dc cunctaret ad Augusti notiissimam neptem restite hoc stemma. Quod ille sie constituebat, ut Silanus, quem Plinius neptis Augusti nepotem scripsi. esset hic filius, cui materna bona conceduntur hoc loco ; ipse autem damnatus, filius Iuliae, quae neptis erat Augusti. Sed puto satisfactum ei nunc, ostenso t Porum rationem
non congruere. Nam Silanus qui hie damnatur, ipsius etiam Amici mei judicio Cos. luit. A. V. C. DCCLXII. demonstravi autem,ut omnia alia largirer inter quae tamen euent, quae non debetem Iulia nepte, ante annum v cc LIX. nullum Silanum nasci potuisse. Freimhem. cylii LentuIus dixit Silani materna bona in honorem familiae, ex qua illa oriunda fuerat, non cum cetera substantia publicanda , sed filio reddenda esse. Heinrh. Nullum hine sensum tolerabilem eruas, nec ex iis quae alii sibstituunt..Repone, qu ne Mama parente sensit. Omnia quidem bona Silani, quippe in insulam deportandi , publicanda erant et sed Lentulus rigorem sententia sua mitigat, de bona materna damnati vult ipsius filio servati in honorem Manliae sive Malliae gentis. unde genus maternum Silano. Infra sororem quoque Silani Tarquatam. Blos autem frequens Virginibus mulieribulque Romanis nomen a matre sumere, praesertim si ea pars sanguinis illustrior. Infra lib. xiii. Sabina Poppaa T. Ollio patre genita . sed nomen a νι maternι sumpserat, Elustri memoria Poppaei Sabini consularil O triumphali decorem uigentii. Gm- tius. Lege , pre ornetiis parente geniti. Quia mater Iunii gentilis erat
Lentuli, grave huic videbatur, quod per legein dimidia parte bonorum
multaretur reus, etiam bona ejus materna simul confiscari seu publicari, dc integra seorsum , reliqua massa. malebat ad filium consobrinum suum transire sita de Gn. pisione Praeside syllae, qui priusquam damnar ur,
se absolverat . censuit Cotta Cos A. V. 773. partem bonorum ejus publicam dam , para ut Gn. Pisonis lia concia
retur, Tae. 3. Ann. 17.) quod hoc in favorem familiae suae vergere prudenter iudicaret. Corneliam ista in amitam hujus Cnxi Lentuli, magnam. eumque Cornelia e statae pronepotem laeto sic: L. Cor. Ogle
453쪽
D6 C. CORNELII TACITI rio. At Cornelius Dolabella, dum adulationem langius sequitur, increpitis C. Silani moribus, addi
dit, ne quis vita probrosius, ta opertus infamia, provinciam sortiretur: idque princeps dijudicaret. nam a legibus delidi a puniri: quantofore mitius in ipsos, metius in socios,
L. Comes. Len- Cn. Corn. Cn. F. Com. Cn. F. tulus Lentulus Cos. AU. M. Panvinius huic cognomen Gaetulici tribuit. L. Corn. L. F. Lentulus Cos
Cn. Corn. Cn. F. Lentulus Cos. A. V. 7sa. post Gaetulicus : Fighius Itauricum cognominat e Dione
C. Iunius Silanus Cos. A. v. 737. C. Iunius Silanus C. F. Cos. A. V. 763. Pro C. Asiae, damnatus A. V. 77 .
Collus,Cossi F. Cn.N. Lentulus, Cn. Cornet. Cn. F. C. Appius Iunius S1 f. A. V. 778. in princtura - Lentulus Gaetuli- lanus Cos A. V. tr. hi successist Pisonis, qui obit A. cus , Coc A. V. proc. Hi s. Occisus V. 78S. Tac. Sen. ep. 83. Hie est ss. Hic est ille A. v. 7ss. Domum qui senserat praesides provinciae Taciti : Pighio habuit in monte Mon posse acculini, Cois. Sulla Cn. Triumphalis Caelio Tac. Iv. Ann.ec Trione A. V. 7s : I. Iz. D. de F. Sed quia hune accusat. Senatorem vocat ibi Tac. alius ab Appio I eine s. fuerit. x crinet in D M.f. J Praeter caeteros adulator: qui supra censuit . ut Tiberius ovans urbem iniret. cuius
mentio in prisco lapide conjunctim Om hoc C. si Iano: P. CORNELIVS. P. F. DOLABELLAC.IUNIUS. C. F. sILANvs. FLAMEN. MARTIAL. EX. S. C. FAC IvNDUM. CURAvERvNT. IDEM. QUE PROBAvERUNT. Lipsi in Crea. Dolabella. J Lapis apud Lipssum sin quo Gruterus 6. P. I s. addit cis quod cuivis manifestum est , loquitur de r. Cornelio
P. F. P. N. Dolabella C. Iunio C. F. Μ. N. Silano Flamine Martiale Cossi A. 76r. Consulem veto fuisse hune, de quo Tacitus hoc loco, ex ejusdem narratione sere negare ausim. Tiberius enim urget nobilitatem familiae Iuniae, dignitatem senatoriam , voluntatem sororis; cui de consulatu dc flaminio, unde essi cacius argumentum erat, silet Fu-
454쪽
provideri ne peccaretur' Adversum quae disseruit Cae- 69sar : non quidem sibi ignara qua de Silano vulgabantur,
sed non rumore stasuendum. multos in provinciis con ira quam spes aut metus de illis fuerit, egisse. excitari quosdam ad meliora magnitudine rerum; hebescere alios neque posse principem sua Icientia cunIta complecti: noque expeHre, ut ambitione aliena trahatur. ideo leges imfacita c-stitui, quia futura in incerto sint. sic a majori s institutum, ut si antissent delicta, poena sequerentur. ne verterent sapienter reperta , ta semper placita. satis onerum principibus, satis etiam potentια. ' minur Iura , quotiens ghscat potestas: nec utendum imperio, ubi te
agi possit. Quanto rarior apud Tiberium popul ritas, tanto laetioribus animis accepta. Atque ille prudens moderandi, si propria ira non impelleretur, addidit, insulum Gyarum immitem ne cultu h
I De rumo e statuendi. J satvindiverbum , nihil aliud quam privatum j isque judicium , de hujus illiusve moribus, hie significans . non recte acceperunt de publicis decretis. Frem1
a Mmura a , quoties. J Ne deliberare quidem quemquam sato ,
quin conjectura nostra vera sit Minui iura , quatier g . mi. prae clara ec ex usu rerum gnome. G-
minui iura, ex quibus γνω in , quam Tiberiusprae oeulis non habuit: nam legibus, quae in facta constituuntur,
nihil damni contingere potest ex provisu principis, ne peccaturi in pro vinciis mitterentur. Ad quid igitur ea dixit Z Imperatorem dii simu Iabat, nee latum unguem ab artibus Augusti diicedebat. Deprecatur itaque vim maiorem, quasi tantum rei p. princeps esse velit, oc se ratioci
natur: optime mea cum Onera tum
potentia praefinita sunt, utque Romanum Plincipem decebat: si quidminum additis, regis id erit, nee vobis tot
randum. Quamobrem ea in me parcite conferre. qinae toties a me in fient, quoties a vobis decreta suerint. Ad ultimum minuere παθηπικως. H mer. μινύθtos τοι .ane ἱ-iρων. CH libro 3. Gall. Neque lessibus adun habeant eum ex alto se astus incira in eo. quod bis semper accidit horartim x II. statio, neque navibui, quod rursus minuente astu naves in Odis asstillaren, Salinctius. videndum an ν inutura νmutandum si iii, minus tura. VI sinus. Quamvis doctissimus Saline. rius lectionem veterem , minutura de fendere conetur, epo tamen ab ipsius interpretatione sensum nullum , ad Taciti menten hautio. Nulla igitur causa, quin correctionem Lipiti veram mistimem , ataue recipiam. laena. Non adsentior ura, quπρο
libertate de republica squam adhuc ieconservare si inulate Tiberius solebati ponuntur, de itistula interpretanti. quam potestare illa. quae iuribus hie opponitur, in causis privatorum me Iius . atque in plena libertate, admi nisitati pose, ipsorum Caearum prio
455쪽
398 C. CORNELII TACITI minum esse: darent Iunia semilia, ta viro quondam ordiams e usdem, ut Cytheram potitu concederet. id sororem quoque Silani R Torquatam, priscae sanctimonia virginem To expetere. in In hanc sententiam facta discessio. ' Post auditi Cyrenenses, & accusante Anchario Prisco, Caesius Cordus repetundarum damnatur. L. Ennium equitem Romanum majestatis postulatum, quod
rum exempla docent: unde sip. r, et, sNeque pro υιαμ tirum rerum flatum monarchi cui n)abnu bant suspecta fe-
tui populique imperio ob certamina potentium O a Oratiam magis Iuum : ---ω. legum auxilio . qua vi, ambitu, poremo pecunia turbabamur. Anel. 9sra. Bene si leges accepit ea signi licatione, qua libertatem arguunt, & dominationi opponuntur. Quod idem de Gai. i. dici potest, qui tes Dolis reddit, nam hoe etiam de jure dc maje- sate rei p. potest accipi, secus si ponatur in lingulari, ut apud alterum, ledron. tu in enim jura, quibus privata negotia dii ceptantur, intelligi sistent.
i cytheram potius. J In manu scripto , Otho m. Putes O)thnum suille, quae invula est juxta Atticam , sub Euboea , nostro alibi. Ptolemaeo item di Plinio , nominata. L UAM.
0rberam concederet. J Faernus Ietebat , catheram potius concederent, non , concederet. Ursinus. Adjeciconiunctionem , ut, ex Manulcripto. Vt 0theram porrus concerirer.Pichena. 2 Torqtiatam. J Cujus memoriam servat marmor Romae:
iv NI . C. SILANI. F. TORQUATA. VIR. VESΤ. MAXIMα. itemque alterum in hortis Vaticani mihi lectum: I. IVNONI. IVNIAE. C. SILANI. r. TORQVATN. SACERDOTI. VESTALI. ANNIS. LXIIII.
Silani sorore Torquata. 4 De Iunia Torquata Silani sorore. dc de Ma tua Torquatorum familia per adoptio nem in Iuniam Silanorum inseria dis ximus in lib. de Familiis. additis v t et ibus inscriptionibus de hae ipsa Iunia Torquata. sinus. 3 In hanc sententiam facta iste . IId est, in hoe senatus consensit. Du bus enim modis facta SC. ex literis vatronianis Agellius lib. xiv. refert: aut per u scessionem, si consentiretur et ais conquisitu sententiis per singulos, sicubia res esset. Ateius Capito contra: & Tuberonem vete dicere ait, aliarum SQ fieri, non disice sone sacZa : quod in
omnibus SQ etiam, qua per relationem
ferent, is F. esset necesar a. Ejus, infra libro proximo meminit Cornelius& lib. xiv. inquit, Postquam disces . nem est ut permisierat, pedibus in senten
Post auditi O renenses. J Fluctua vi in hoe loco. supra enim scriptum
eadem de re: ncharius Priscus C sitim cordum Proconsulem Creta 'stula υerat repetunis. Mirum videbatur
agere Cyrenenses in illam , qui alienae provinciae rector: & inclinabam ut substituerem, Cretenso. Dispulit hanc caliginem Strabo, apud quem libro ultimo in divisione provinciarum lego , Cretam cum Cyrenaica ejusdem Proconsulis fuisse. Ab hae mente Suetonius Vespas cap. II. svaster
pit. Vbi male quidam libri, pro ci-.Lipsius.
456쪽
ANNALI vM LIB. III. 399σgiem principis ' promisimum ad usum argenti vertisset,
recipi Caesar inter reos vetuit; palam aspernante Ateio Capitone quasi per libertatem. Non enim debere eripi patribus vim statuendi: neque tantum male fcium impune habendum. sane φ lentus in suo dolore esset; Reip. myurias ne largiretur. Intellexit haec Tiberius ut erant magis, quam ut diccbantur: perstititque intercedere. Τ Capito insignitior infamia fuit, quod humani diviniquc iuris sciens, ' egregium publicum', & bonas domi artes dehoncstaviilet. In- 7 cessit dein religio , quo nam in templo locandum foret donum , quod pro valetudine Augustae equi
tes Romani voverant si Equestri Fortune. nam etsi de lubra
I Pronustium ad usum argenti. JPromiscuo argenti usu non tantum supellex argentea debet intelligi, sed omne ia , quocumque usus argenti extenditur. puta , si ad arma exornanda, vel phaleras adhibuisset, aut creditoribus dedisset. Fr lib. 2 Lentui esset. J Samma arte assentatoriae libellatis hie adhibitum est vocabulum, quod ,sve in dereliinem sensum usurpari
3 Capito insignit ar infamia fuit. JEx Man. restitui vocem , insignatior. vulso, i amor. Pichena.
ctum . ut vulgo bonum publicum, di Livio pes imum publicum . libro Ir. Rhenanum xiii i libentem: Obscuruι b. us es censeo Delphos mittamu ad contui lum) aut certimendoso : qui forsan sie legi δε- beat. Se re . O bonas domi arto. Liptitas
Beato videtur inendosus. Eso tam scriptum quam. tensum eius in plano Puto , explico irae egregium publicum , pro decore publico. ea sorma dictum, qua saepissime idem Cornelius ιο- num, Seneca malum, Livius, pup--m susticum ajunt: apud quos Publicism , de nomine adjectitio factum est si ibstantivum. Hertra git Theodorus Marcilius ex membrana , ut ipse ait, se . rempubli
citus dixit, sicut Varro vita 'si mo publico ad cata . quem Livius imitari non veritus est libro z. Nee ambigitur, qu/n Brurin pesi mo tublicore es exactintis fuissit. Sed ex ipio Tacito, ut solet, sulpicius Severus histor. Sacrae libro a. Luod initio jure, diciorum O egregia publico dese um.
s Bonaa artes. J Exponi vocabulo, quod tanuum vitam civilem dc in culpatam , non etiam studiorum de
praecipue juris petitiam quae hic unice spectatur significat; id in
6 Equestri fortuna. J parvula unius apicis additione legerim , seque
Fortunae. Vt intelligamus supplicas se Romanum equitem Fortunae quae se mediam collocaret inter saiatum de Augustam. Nam, ut Gel lius vult ao, Ii. squester a sequenda . quod ejui, qui electus sit, tars Miraquae sequatur fidem. Quae vetoa transscri
457쪽
qoo C. CORNELII TACITI lubra ejus deae multa in urbe, nullum tamen tali
cognomento crat. repertum in aedem esse apud Ana
Helviam, I 2. Menemus Agrippa qui,inter patres 2 plebem publica cratias quester suis. Inde etiam est, quod Patribus Salvator noster Cluilius fe- questri nomine veniat. Gruterus. α dem Drtunae Equestris Romae suisse nemo dubitat. Tacitum ergo Omnes accusant. Ego libratios mallem. Robertus Titius liumaniores litteras in Bononiensi Gymnasio publice profitens, me monuit, tibi atque eruditissimo viro Iauo Grutero legendum videri . sequestri Jortuna. Sic
xit pro induciis. dc ut induciae media sunt inter praeteritum' & suturum bellum, vel potius inter bellum &Pacem ; ita fortuna sequestris media est inter adversam & prosperam sortuna ni , seu inter morbum de valetudinem. Itaque non abs irde appellari quodammodo poterit, Fortuna valetudinaria. Sed cum multa Fortunae cognomina apud antiquos
striptores inveniantur, de sequestu
autem nulla mentio, nihil assit mare ausim, iudiciumque integrum lectoribus relinquo. Pichen. . Ita est: quod conitaret ex memoralibus scriptorum libris, in urbe fuisse templa Fortunae Equestri ι, ausus tum inserere suspiacionum libellis emendandum videri . adiectione literae, Fortuna serusiis; cui necduna adistrao velitatis firmiorem imaginem. Laetor interim non
id omnino displicuisse eomptissimis
motibus viro Curtio Pichenae , ut enim hodie obtinet . nihil placet quam quod nostrum est; alienum omne sanna excipimus, aut pedibus
etiana trahimus. Gruterus. Valde
me permulcet illa Fortuna Sequestris: sed & inventor di approbator tam belli cognominis . explicando ejus radium faciunt. Feque ier meo judicio non sequor . quod Gellio creditum , sed a semi quasi sectister, ut ,
ctus, quoniam intervenit dissidenti bus inse neutrarum partium, semo tus ab utroque , dc liber 1 eausis e
rum , aliusque atque certantes. Duas autem personas ligniticat: vel arbitri, medii, interpretis, quam notionem illi ducllet optant ; vel custodis, penes quem res controversa deponitur. l. Do. D. de V. s. plautus Μα- cat. . 3. Immo sic sequotra m hi data est. Rudente ε, 3. msi pars datur, ut ad arbitrum rediitio, aut Iuli f. ponitur. Cato apud Gellium : Per dedi
immortilei, nolite vos seri egro ponere.
Hoc est , nolite custodiam .estri committere cuiquam praeter vosmetipsos: nolite vos. cum liberi sitis, fiducia rios reddere, & cuiquam in potestatem dare. Paulus l. 6. D. Depositi rProprie atitem in se Iursi e est depositum , quod a pluribu/ in solidum certa condi
ditur. Vnde observant sequestre genus esse depositi. At ego Pauli verba corrupta esse censeo, neque unquam
Latinis dictit in aliquid esse sequestra
ut in equestre. Scribe : Proprie autem
sequi ro est positum, quod a pluri-δω &c. Idem spectavit Tertullianus de re irrectione cap. si . Hic se uester
Dei atque hominum appellatus ex ti
m que partu dep io commus Idi. Et cap. 63. in δεροβο i caro est a uia Deum per fidelissimum se distrisis mi
hominum, Iesum Christum. Et de patientia: sistra idonem pation-tia se quester es Deu: , si niuriam ae p. rii penei eum. Hanc quoque vim huius vocabuli considerarunt, qui Fortuna Seq-Hra pro Augustae valetudine donum voverunt. nempe ut
eius salutem apud Fortunam deponerent . ec huic illam custodiendam mandarent. inod etiam vorum . postquam eam dea sartam tectam habuit levisa, solverunt. Vt Domitianus in Capitolii oppugnatione ex incendio servatus Iovi ci odi. Et
458쪽
ANNALI vM LIB. III. qortium quae sic nuncuparetur , cunctasique Orimontiunaglais in opulis, temptique, ta numinum sigies , --ris citque imperii Romani esse. ita donum apud Antium statuitur. Et quando de religionibus tractabatur, dilatum nuper responsum adversus Servium Maluginensem Flaminem Dialem , prompsit Caesar, recitavitquc decretum pontificum e quotiens v letudo adversa Flaminem Dialem incessisset, ut Antimis maximi arbitrio, plusiquam binoElium abesset: dum
ne Mirum verb. Nam de Livius & Valatius auctores sunt , Q. Fulvium Romae dedicasse aedem Fortunae E questri. Nominat & Ialius obsequens. c. ciaisio, inquit , M. Perpenna cotis bubo in ade Fortuna Equestris comprehensus , anter mantis exstirassit.
Incendio consumptam suspicemur et nisi obitaret P. Victor, qui eam col- Iocat in regione ix. urbis suo etiam avo: Fatebor ingenue. aliud quod pro Tacito dicam non habeo. G- Uus. Nustum tali cognomento. J Miraberis multum Romanorum de Taesticonniventiam, si ex antiquitate recitetur Livii Iibio xL. dc postea xLII. testimonium, his sere verbis: EGFulvius arim Fortuna equesta, quam Proconsul in Hispania dimicans eiam Ceia liberas υoverat , annor sex postquam υ verat, dedica inrt enixo Iactam sudio, ne tissum Roma amplius , aut magni centius εemptam eset. Εjusdem valer. Maximus libro I. cap. II. dc Lactantius I. cap. v II. meminerunt. Vertraniso. At meminerunt ejus prioris posteriorisque temporis scriptores. Quid erso potuit antiquitas exstructa fuisse tali cognomento aedes, mox incendio perime , demum post Tiberii tempora restituta esse. Frems.
x Pluitiam binoctium. J Ita in manuscripto Medicaeo . ablegatis aliis v cibus ι placetque. Liceae Flamini esse, sed consulto dc consciLeme Pontifice, etiam plusquam binoctium:
sed dumtaxat in adversa valetudine. dc eum exceptionibus quae sequuntur. Vulgata tainen lectio erat, iam ne plusquama sed novitia cum sit, quis motritu Desui. Vt pontificis Maximi arbitrium H quam binoctium. J Lego . Mi pontificio
Miaxι- arbitris ne plusquam binoctium abesset. Rhoranus. Ita legendum aris bitror, in Pont. Miaxima arbitrium ,
dum ne plusquam binoctium abesset ena die a publici sacrificii, neu septuri dcc. Feriri. Haec, qui me audiet, italem , Suoties valitudo adversa stamianem Dialem incessit r. in pontificis maximi arbitrio, dum ne plus quam bino- Litum , abesset: ne diebus publici sacri scis, neus pius quam his in eundem annum. Livii libro v. Camillus dixit.
Flamini mala noctem unam manere exin
tra urbem, nefar est. Collegium tamen Pontificum potuit gratiam vα rum ceremoniarum fecisse. scilicet, collata sub modo in arbitrium Pontificis maximi cognitione, quomodo, dc quoties , male se habenti Diali ut abesse licem. Quod deerreum habuit. ne diebus publici saetificii: non accis pio de Idibus singulorum mensum. quibus Iovis flamen bove operabatur. Stata enim erant illa sacra, certoque
die facienda , quibus Servius Maluginensis dixit supra. Pontificet si flumen
ris . Quod si de illis intelligas, decretum Pontificum prohibebit. Aliter C e igitur
459쪽
oti C. CORNELII TACITI ne diebus publici scrificii, neu sepius quam bis eundem in annum. Quae principe Augusto:constituta, satis
ostendebant, annuam absentiam & provinciarum administrationem dialibus non concedi. memoraba
turque L. Metelli Pontificis maximi exemplum, qui Aulum Postumium Flaminemdattinuisset. Ita sors Asiae in cum , qui consularium Maluginensi 72 Proximus erat, conlata. Iisdem diebus Lepidus a
senatu petivit, xt ' basiticam Pauli, mitia monumenta , propria pecunia firmaret ornaretque. erat etiam
tumuitur expono sacrificii puιlici dies ,
sacra popularia: ut ait Labeo, sive publica, quae omnes cives pro Populo , montibus , Pagis, curiis . la cellisque publico sumptu faciebam. Auctor Pompeius Felius libro xiv. Duranim. Ita ex fide Manuscripti r D pontificis maxima arbitris plus Mamhinoctium abesset. Sententia videtur: Cum Flamini Diali binoctium abesse liceret, venia non petita ; Pontificum decreto statutum est, ut valetudini curandae, ultra binoctium abesse posset, arbitrio tamen Pontificis maximi. sed fixe expositio redargui videtur, quod nullum decretum a pareat , quo binoctii absentia sine Pontificis venia permitteretur. Quinimmo noctem unam Diali extra urbem manere neris , Livius libro v. Sed fortasse Augustus ut pleraque alia , ita haec ex horrida illa antiquitate deflexit . ut innuunt sequen
ligentiae Plabentinae , per quam liquet illud prius, dum ne, invectum a mala manu , neque cons ei in
chirographo authentico. nam nexus sane orationis Oinnino requirit. -- citavitque de erum pantistim dic.
t L. Metelli Pontis. J Auctorum loca adduxi supra. D m. a Ba eam. J Quidam templum. Dccepit eos , quod Postea ιasilica
mari rum , quariam apud Augustinum aliosque patres frequentillima mentio, si int appellatae, quae sacella prius erant, mox ingentia templa. At Gal. recte, te patiis. Idem enim Romanis erat basilica , quod jam Gallis palati , aedificium nimirum magniticum, in quo causae agebantur.
3 εκ .mIA.s monumenta. J Bene α- milia monumenta. Non enim unius
milii opus. A milius Paulus qui stea cum C. Marcello consul, duas
silicas, veterem refecit, novam locavit. auctor Cicero ad Atticum lib. Iv. epist. xvii. Novam interventu
bellorum civilium non perfecit ipse, ut alucinari video virum inter antiquarios primum ,) verseeit i ib Augusto Paullus remilius, qui consul anno DC xx. N poste, censor. Dio
que Manius Lepidus, is de quo dixi
460쪽
tum in more publica' munificcntia: nec Augustus
arguerat Taurum, Philippum, Balbum, hostiles c-Xuvias, aud- e X undantis opes ornatum ad urbis, reposterum gloriam conferre. quo tum cxemplo Lepidus, quamquam pecuniae modicus, avitum decus recoluit. At Pompeii theatrum igne fortuito haustum, Caesar exstructurum pollicitus cst eo quod nemo te familia
restaurando se siceret , manente tamen nomine, Pompera. simul laudibus Sejanum extulit, tamquam labore νι gilantiaque τus y tanta vis unum intra damnum stetistyet. Et censuere patres Usigiem Sellano , quae ' apud theatrum Pompeii locaretur. neque multo post Caesar
r orguerat Taurum.' Scribendum. arcuerar. id est vetuerat, prohibu rat. Tauri amphitheatrum intelle. Pit in campo Martio : Μareii rhi. lippi , aedem Herculis Musarum :Balbi , theatrum. Vide Suetonium Aug. cap. xx lx. Dionem libro xi. de Liv. Dp . Nec ovus 3us in gnerat Taurum. JPlacet Liptio, arcuerat, id eis, prohibuerat, optimo quidem sensu. Sed fortasse vulgata lectio defendi potest, si accipiamus a uere, pro sinit ire interpretari ; ut siensius sit: nee Augusto incidit suspicio, publicam illam munificentiam ad populi favorem captandum excogitatam futile. Pi ena. Recte Lipsius. Alterum vix Latinum. rcuerat conferre, ut Senecae defendimus in Hippolyto v. sos. νμticet asperos Purnace fue deor υitibus are M. Et vasι spatio vincere corporas. Et solenne
libro tum vitium est. Ovidio diu fuit
2 Ex dantis opes. J Alias ab ho-silibus manubiis intelligi, pixta a
aut particula denotat. Quam non temere usurpavit auctor, ted ut olienderet. duo genera hominum eiusmodi opera exstruxisse : alios non si impensa , sed manubiis hostilibus usos ; alios privatis tantum opibus viriguisse, ut huic magnificentiae sussce-ient. Et potest declarari res exemplis. Philippus. qui hie nominatur, bellorum & perinde manubiarum expers . ex suis bonis aedem Hereulis Musarum, ut apud Suet. in Aug. cap. 29. legitur, exstruxit: Statilius Tauatus amphitheatrum , Dio lib. st. Do mitius autem Calvinus apud Dionem lib. 48. palatium resecit ex auro coro
ιntra damnum setissit. quod inibi non probatur. nam in vulgatis recte subintelligitur, tanta vis ignis. quae intra unum illud theatri damnum stetit. neque ulterius priva-
pud theatralis Pompeis. J De ea Seneca, ad Marciam cap. II. De eernabatur Sejano salua, in Pomptii theatro ponendη , quod exustum Laesar
reficiebat: exclama υit ardua , Tunc Wre thragrum perire. Lipsius.1 Trium