장음표시 사용
541쪽
ς C. CORNELII TACITI cxtremae, Tubero defecto corpore , tumultus h stilis, & turbandae Rei p. arcesserentur. 'Sed hi quiadem statim exempti. In patrem ex servis quaesitum:& quaestio adversa accusatori fuit. qui scelere vecors, simul vulgi rumore territus, y robur ta sucum,
ut parricidarum poenas minitantium, cessit urbe . ac retractus Ravenna, exequi accusationem adigitur; non occultante Tiberio vetus odium , adversus cxsulem Serenum . nam ' post damnatum Libonem, misse sis ad Caesarem litteris exprobraverat, serum tantum
ven. lib. I. sat. 2..ctui Curias simulanto Bacchanalia Diυtint. pro Bacchanaliter. Inehena. Muretus legit fa D. Ero etsi raram locutionem , Ac quam in Tacito nostro non legisse me memini , non audeam mutare: tamen suspicor Iegendum. Et per Drya exterri-rtim. Acidalius. I De se Ia corpore. J Infirmo per aetatem interpretantur e quibus non accedo : non enim sinectam in hoe indicare voluit auctor, neque enim a Lentulo senectutis extrema separasset.
Qiippe non existimari potist adeo decrepitus fuisse Tubero, qui octo annis ante Germanici legatus, & p liorum socius fuit. Capra a, zo. Hesm-
r Sed hi quidem statim exempti. J Ae dixit Tiberius se ipsi sibi vita indignum videri, si etiam Laentulo invitus
sus , in carcere is locus , quo ρ acipitatur ν Hescorum genui. quod ante arcu robusteus inem batur. Livius xxxv III. Vt in cari ere in ar ram O latronti vir clarissmus includatur, in in robore ac tenebrti exspiret. deinde ante carcerem nudus projiciatur. Plautus Paenulo: Vos ego jam detrudam ad mola inde porro ad putetim inque robusum co
Et allusit per iocum idem Captetveis :
si elo saetiam ne pudeat, nam in ruborem re totum dabo.
ubi malim socii, iurabar. Nec tamen omiserim, hic in Tacito, Robur videri potius sipplicii locum quam custodi*. Valerius ita accepit. I. vI. cap. iii. Lumetiam familiares Gracchorum, vetuis re p. inimicis amicus es vellet. de robore praecipitati sunt. α Lucanus libro II. Sa Tribunicis massuerunt robora
Itemque Calpurnius, scitus san)M-
clamator, Declamat. v. ι deo carcere
publicum saxis ingentibus strinum . an sust is foraminibus tenuem lucis umbram reclientem. In hunc est ecti , robur TMeuaniam prospiciunt : O quoties jacentes serrari posv gradar exorat , -- animantur O alienum hianticium est
clando ita inibi lego in stitim di sunt. Ex quo clare discas robur hoc in Tulliano suisse, id est carceris insolare
loco. Livius XXX Iv. Plenius m msertorem demusia carcerem est, necat
Lipsius. ris damnatum Libonem.' At in
damnatione Libonis nulla mentio hujus sereni. nullae partes. idem. ro;ὶ damnarum Libonem. J At in damnatione Libonis, nulla mentio huius sereni, nullae partes, ut exquisitet monuit praeceptor meus Llpsius. Sic
est, si sequimul lectionem hactenus usu receptam ; sin suspiciunculam
meam non dedignatur lector .inveniet hominem istum libro a. Annal. 3 o. latitantem sub C. Livis, cuius deinceps tamen nulla mentio usquam apud Tacitum. Grutram. 1 Me
542쪽
studium Me fructu 1Disse; addideratque quaedam con
tumacius, quam tutum apud aures superbas & os sensioni proniores. ea Caesar octo post annos rettulit, medium tempus varie arguens; etiam si tormenta, pervicacia servorum, contra evenissent. Dictis dein solententiis, ut Serenus more majorum puniretur, quo molliret invidiam , intercessit. Gallus Almius , GPro aut Donus claudendum censeret. id quoque a spernatus est , egenam aquae utramque insulam reserens , dandosiue vitae usus cui vita concederetur. ita Serenus Amorgum reportatur. Et quia Cornutus sua manu ceciderat, actum de praemiis accusatorum abolendis , si quis majestatis postulatus ante perfectum Iudicium se ipsi vita privavisset. in ibaturque in eam sententiam, ni durius contraque morem suum palam pro accusatoribus Caesar , Inritas leges, Remp. ' in praecipiti con
x Messiam templa varie arru l. 'Trror verrentium inde natus est, quoa
ista non intelligerent; quae signincant multa objiciens sereno, tamquam inter istud spatium ab eo facta aut cogitata : deinde , quod non viderent secruentia , etiamsi &c. persona Tiberii , non Taciti accipien
da esse. Istilla in me feeit atque eon
suluit hie sensus verborum Tiberii
est ) intra hoc Mennium , quor m o mmum series paruiset, nisi ob tinatiο-nr servorum ejus elusa tormenta essent. Freinstremius.
x Intercessis Gallas rus.J Vulgo vitiosa distinctio. Scribe totum l
cum . in reces r. Galus ius G. a. D. elati endum eensere. id est: censebat.
Intexedendi Aspernandique verba ad Caesarem ipsum reserenda sunt, qui inre Tristiniciae potestatis intercessit decreto, invidiae minuendae. Lipsius. Gallas Osinius G ara. J Legendum
sorte, Cum Galius sinitis. Muretus. Locum corruptum esse nemo non videt. Faemus legebat: Intercessit: in Gallas omitis, G aro a- Donissa clas
dendum tensianar. Vrsinus. In suspectis locis Alan. lectionem anteiisbmus. Ideo illius fidem secuti,verbum,eenseret, restituimus. vulgo, censerer, quod Lipsius interpretatur, censebat. Ego potius aliquid deesse suspicor. Muretus explet: cum Galbo simus. sed coniectura tantum . pichena. Non tego suspicionem meam , in vocula aut latere nomen clari cuiusdam senatoris, praesertim cum istud censeris etiam indicio sit locum hunc in mor- cubare. quem ita reformem . siquid libri aut historiae juvent: GaIusta mi Oaro, Cotta Dan a clauden dum censuere. Sane Cottam illum in atrocem sententiam promptissimum sempersiisse patet ex nostro infra s, 3
His verbis non quivis consens iis, sed mos pedibus eundi in sententiam, quod conliaeverat, quum per discentionem S C. fieri dicebatur, innuitur. vide Zamoscium l. a. de Senatu Rom.
3 In praespiti conquestus es t. a Me. lius sere procederet sentenuae imp
543쪽
questus esset. subverterent potim jura, quam custodes eo rum amoverent. Sic delatores, genus hominum publico exitio repertum, & pcen is quidem nunquam in I iis coercitum, per praemia eliciebantur. His tam adli
duis tamque ma iis modica laetitia interjicitur, quod C. Commium equitem Romanum probrosi in se carminis convictum, Caesar precibus fratris qui se
nator crat, concessiit. Quo magis mirum habebatur , gnarum meliorum , & quae fama clementiam sequeretur, tristiora malle. neque enim socordia peccabat; nec occultum est quando ex veritate, quando adumbrata laetitia, facita imperatorum celebrentur.
quin ipse compositus alias, & velut cluetantium ver borum, solutius promptiusque eloquebatur, quotiens subveniret. At R P. Suilium quaestorem quondam Germanici , cum Italia arceretur , convictus pecuniam ob rem judicatam cepisse, amovendum m Uulam censuit; tanta contentione animi, ut & jurando obstringeret, e repub. id esse. Quod aspere acceptum ad praesens, mox in laudem vertit, regresso Suilio: quem vidit sequens aetas praepotentem, vene
lem , ω Claudii principis amicitia in diu prospere, nunquam bene usum. Eadem poena in Catum Firmium senatorem statuitur , tamquam falsi majestatis cri
miniatus, si amoliremur dictionem ulti
a Lun ipse compositus. J Caesari ,
cum in saevitiam laberetur, Muciabantur fere verba dc erumpebant,tanquain vi coacta , & compolita: quoties idbveniret, solatius, &c. Ferretitis. Σ lium, Luastorem. J Gloriatur ipse in oratione contra Senetam: Se uastorem Germanici; illam domus ejus aia rerum fui . Lipsius. 3 Diuprospere, nunquam bene. J Invertunt non sine damno sententiae, uti milii quidem videtur; non enim
apparet quid potati tun notari velit auctor, & quo quasi digitum intendat. Iam autem non hoc vult dicere, licet amicitia pi incipis diu male sit usus, tamen felicem sui sie, verum hoc, licet in amicitia principis diu retinenda felix suetit . ea tamen P tentia in tanto temporis spatio, nunquam ad honestatem aut civium commoda promovenda usum Ele. Sed de alii quidem verba haec , n quam bene , quae unice ostendi d buerant , quorumque causa tota haec pericope instituta est. velut studio abseondunt ricinuntquet. - -
544쪽
m Ausororem petivisset. Catus, ut rettuli, Libonem inlexerat insidiis, deinde judicio perculerat. elus Operae memor Tiberius, sed alia Pretendens, exsilium deprecatus est: quo minus senatu pelleretur, non obstitit. Pleraque eorum quae rettuli, quaeque 3 areseram , parva forsitan & levia memoratu videri non nescius sum: sed nemo Annales nostros cumscriptura corum contenderit, qui ' veteres populi Romani res composuere. Ingentia illi bella, expugnationes urbium, fusos captosque reges; aut, si quando ) ad interna prae vcrterent, discordias consulum adversum tribunos , agrarias frumentariasque leges, plebis & optimatium certamina, ' libero c-grestit memorabant. Τ Nobis in arto , & inglorius labor. Immota quippe aut modice lacessita pax, maestae urbis rcs, & qprinceps proferendi imperii incuriosus erat. Non tamen sine usu fuerit, introspicere illa primo aspectu levia , ex quis ma
gnarum saepe 'rerum motus oriuntur. Nam cun-33etas nationes & urbes populus, aut primores, aut
et Iudicio perculerat. 4 Malim , --
dicio et eorum argumento , quae retulit Tacitus sub. lib. tr. Teutamus. 2 Teteres ρορρο ι Rom. res. J Non dubito seripuis: Tacitum interis ρνάιR'm. rer . sicut supra I, 2. ubi notam Pictimae vide. quo modo Plinio 36,
3 od interna praverrere r. J Accederent , venirent. Muretur. Libera e resti memorabant.' Hoeest , si quando externa relinquebant. ut domeitica memorarent; spatiabant utanquam patenti ac libero campo , in ea rerum varietate ac libertate ita-bendi. Prche .s Nobis in arto. J Virgil. 4. Georg.
6 Princeps proserendi imperii in ι-rissus erat. J Verbum postremum 1 Tacito non esse persuasi is sim. De leo , & in alium sensum distinguor
inglorius labar r immota quippe a. m. t. p. bce. Vt per figuram omnia nectantur cum voce labor, quam Grammatici Appositionem vocant. Acι-
7 Motus oriuntur. J Lego, mon turoriuntur. Non enim ullos motus ex
accusatione aliisque talibus otiri vult rsed rerum salubrium exempla monitiones ue. Qui revera pulcherrimus historiae fiuctus. D ur.
Rerum motus priuntur. J Quidam legunt, monitus . sed non assentior. Muretus. Eso vero , mortis retineo.
Tametsi , ait Cornelius . hic non agatur de bellis ingentibus, deque urbibus expugnatis , tamen nostra si riti
545쪽
66 C. CORNTLO TACITI singuli regunt: 'delecta ex his & constituta Reipub. sorma, laudari facilius quam cvcnire , vcl si e vcnit, haud diuturna cile potest. Igitur ut oli in plebe valida, vel cum patres pollerent , noscenda vulgi natura, G φ quibus modis temperanter habe retur; senatusque S optimatium ingenia qui maxime perdidicerant , callidi temporum A sapientes credebantur: sic non converso statu, in nequc alia re
ingentia , vastationesque urbium , quandoque ab ejulino si condemna. iionibus originem trahiant. Recte, unde enim bellum Volscorum , quo victi Romani animum de bondere .& ad infimas preces descendere coacti sunt 3 ex peracto reo Cn. Marcio CO-riolano 3 unde etiam Atheniensium in Sicilia profligatio 3 unde Lacedaemonioriim in Graecia adversiis eos dem belli reparatio3 unde ad ultimum Deceleae Atticae communitio 3 Damnatus Alcibiades universa Spartanis
seppeditavit: sie enim de sicilia Lacedaei noniis consilium dedit Thucyd.
milites sint. De belli redintegratione. 4 τα ὀ εαι, φανερώτερων
eruet αλεγειν. i. it hic eportet apertius
niesis. Quod utrimum ita verum fuit, ut inde maxime Atheniensium potentia destructa sit. Plutarch. in Alcibiad. το b in , mi
πίλιν. i. te toti , idemque maximum, manibus Orcum Danare Dreel .rm, qt,ire nia a totior exitium civitatis in-
xit. Salinerius. I ipsus , muminis , me quidem adsenticine. nam aliorum motus nihil habent sani. Me ni-
i Delecta ex hii O remperata sistite Omnihili. Titum illarum formarum respublicas dari ipse modo diserte dicebat: sed aliquam ex his delectam atque ita libratam, ut omnium commoda complectatur , omnium evitet vilia, eam vero reperiri valdenegat. idque ex vero, quidquid alii
contra somnient. Prius enim formandi essent alii homines alii etiam moribus) ex quibus ejusmodi resipub.
institueretur. Freim misu. et Lubus modis temperanter haberetur. J Hoc longe locupletius es h ,
quam ut exhauriarur Gallico a mei i-rer letirs bannes gracei. quod quidem non excluditur, neque etiam praci-puuna est eorum . quae hic continen
tur. Temperanter habetur via tis,
quum ita regitur, ut neque injuriis acerbe ur , neque adulationibus aut nimia liber: ate Iasti lat. haee enim suum a est armis salubriter popularis , suum plebi hcnorem, neque ultra, concedi : & ut Sallustii
vel bis utar, in Iuguri. 6 . te eran tia inter ambitionem O savit iam mo-d ratum est e. Ea temperant a non
comparet in Hisp. Loi medrat para
reneris contenta : nam hoc eorum
videretur, qui omnia ad nutum deamam popularem dirigunt: turbatores potius plebis . ta reipublicae , quam callidi temporum, Ez sapientes. Frei hemis . 3 Neque alia rerum. l Emendavi. neque alia re Rom. Rem Romanam
546쪽
ANNA OvM LIB. IV. 467rum quam si unus imperitet, haec conquiri tradique in re in fuerit: quia pauci prudcntia , honesta ab deterioribus, utilia ab noxiis discernunt; plures
aliorum eventis docentur. ceterum ut profutura, ita minimum oblectationis adserunt. nam situs gentium, varietates proeliorum , 3 clari ducum cxitus, retinent ac redintegrant legentium animum : nos saeva justa , continuas accusationes , fallaces amicitias,
nam hoc sensu non semel dixit. G-Neque aha rerum , quam si l Fort.ctiue alia rerum .iu.tm si Murcius. Impendio unius parenthesis locus il tui iratur: Siccan verso flatu . neque alia rerum, quam si unus imperit t) hae
conriara, tradique in rem uerti. aliare o. ut lib. I ann. inculta mari tum, luliginei paludum. insta. pra pura re
rum. Mos illo seculo de paulo post, lfrequens. Apul. libro I. Alin. aur. ρ -
quam ardua montium, ct lubrica Dala
tium . O roscida caestitum, O si bos lcamporum emensi salinetius. Lipsui; irectissime, neque aera re Rom. POt mirat tamen trajectio usurpari: Sic cen- eris neque alto rerum stat tu, quam si tinus dec. Muretus quid voluerit, cum mutaret, atque esca rerum, cum si ιμ- ι non extrico. crdalus. Lipsa nil in non contemno: neque tamen ldisplicet vulgata lectio. nam consulto videtur loqui obleurius: nolens lexpresse fateri, regnum elle Romae &non rempublicam , quum tamen hoc praeferrent principes. Nam non Domitianus modo . sed Nerva deinceps,ci Trajaniis nihil fuerunt nisi puri puti Reges, idque non minus, quam quim i me. Quapropter etiam a Graecis, quum aliis . tum coaetaneis suis, retes appellati sunt. Libertatis tamen speciem atque imaginem quandam Iclinquebant e quemadmodum &priores Caelares, Augustus. Tiberius etiam, dc quil quis non ad extremum dominationis immodicus suit. Iraque Tacitus hoc loco necesse habens ad erudiendum lectorem , ipsam rei naturam aperire, vitabundus dc cum quadam praefatione veniae id facit, neque alia rerum . qu m si unus imperitet , quasi diceret, ii verum fateri volumus, dc rem potius quam non ei aut imaginem intueti, non in libertate, sed regno vivimus: eoque nobis conducit regni arcana nosse. ει ι-
I Cererum ut profutura. J Dixit idem Thucydides : Kri .e ρων ἀ
quae mutatio, quod & alibi argui .
quanquam nihil sensus reserre videatur , refert. Nec enim quoscumque tum extim relatos scribit auctor; sed claros tau tuin : neque est ut objicias eodem inodo dici posse , ne quidem quor timcunque ducum exitus , sed
euicunque duci clarus est exitus, ille certe nisi jam ante celebris suerit, hoe ipso nobilitatur : deinde vix est, ut qui dux sit, idem non etiam clarus sit. Quippe ducis nomine summos tantum duces intelligi , non ut postea usurpari cepit vocabulum: alios stiperiores habentes , iple Livius, qui hoc
Taciti loco unus aut praecipuus ad spicitur , testis est ,ro. Nie opima spolia habentur . qua dux iaci detraxerit ; nec sicem no in s. nisi cutura usticio belltim gerit aer. Frein Shemius.
547쪽
citias, perniciem innocentium , & easdem exitu caussas conjungimus; φ obvia rerum similitudine, &satietate. Tum quod antiquis scriptoribus rarus obtrectator, ' neque refert cujusquam, Punicas Roma natue acies laetius extuleris: at multorum qui Tiberio
regente poenam vel infamiam subiere , posteri manent. utque familia: ipsae jam exstinctae sint; reperies qui ob similitudinem morum, aliena 'malefacta libi objectari putent. etiam gloria ac virtus infensos ha-3 bet, = ut nimis ex propinquo diversa arguens. Sed ad incoepta redeo. Cornctio Cosso Asinio Agrippar COSS.I Et ea em exitu eis D. J Id est, rares exitus a patibus causis. Passim ldamnati, ob su iciones, delationes : iinnocentes, aut illustres. Vidi qui legeret, easdem exitu. Lipsius. Et easdem exitu ea M. J Non sperno. Sed forte melius: ct easdem μι- ria causa . ut majestatis legem designet, quae tum maxime exercebatur. Pichena. Tacitus eanctas non intelligit pro rerum auctoribus aut principiis , verum pro iudiciis, quomodo ferme differunt α. ιν de I - ut ea - exitu eadem, sunt judicia &accusationes eundem semper exitum condemnationis nimirum ) nacta. itaque quum in omni relatione mens hominis maxime suspensa teneatur exspectatione esitus; nihil est quod eam magis possit delatigate ac taedio opplere, quam eaedem omnium sabularum catai strophae: tamquam charda qui semper oberret eadem. Freinshemius. 2 Obdita rerum simιLtusne. J Vbique lectoribus occultente. Murerin. Non mutem : obina ex rerum s. s.
Acidalius. 3 Neque refer, cuius uam. J prorsus idem est quod apud Iuvenalem
L id rostri dictu ignoscat Mesraia ,
Malefacta sibi objectari putent. JPlinius Paneg. Et in 'e dicta interpretarentur , qua de si lima ieerentum Picliena.s animus ex pruinquo. J Legam , ut nimis ex prop. si laudes nuper virtutem . offendis: at de antiquis, ferre possiimus, ut avo dissitis, α gerere, Ol: ues saeculum fuisse. At
si propinqua laudes , arguis & ω iis qui dii similes. Si voles etiam ,
nim . Miuetus. Vulgo, tit animis,
obii aeto sensa. Erant qui se interpretabantiri: Si relatas virtutes Lector sibi suoque captui, propinquas ac ia- miliares non agnos eat, statim illas animo de cogitatione arguet, falsasque putabit: ta ciliet huie sententiae iurule , quod ex oratione Periclis apud Thucyd. lib. D. sumsit Salluit. in prooemio Catil. his verbis: Ubi da
Ina νιrtute atque gloria bonor
memor c , qua sibi quisque facilia factu
548쪽
ANNALIVM LIB. IV. . Coss. Cremutius Cordus postulatur , novo ac tunc primum audito crimine, quod editis onati biti, laudatoque M. Bruto, ' C. Cassium Romanorum ul
timum dixisset. Accusabant Τ Satrius Secundus, &Pinarius Natta, Seiani clientcs: id perniciabile reo,& Caesar truci vultu defensionem accipiens, quam
Cremutius, relinquendae vitae certus, in hunc modum exorsus cst : Verba mea P. C. arguuntur: adeo factorum innocens sum. Sed neque hac in principem, aut
ria quoque ae virtus odiosae sunt, sciri etiam animus ac mens' lcriptoris, qui ex propinquo arguere ac vituperare divelli videatur. At vulgata illa lectio non erat juxta Manut cliptum, qui habet, tit ammti. Vnde Illustiis virviliis Ileiensis Comes . imer Senensem nobilitatem eruditissimus. qui multas Mureti notas ad Tacitum mecum humanissime communicavit, me monuit. apud eundem Mureminlesti. ut nimΠι . quod adeo verum cen sui, ut recipere in On dubitaverim. Sensus est : Gloriam, ac virtutem
odit, haberi, ut quae nimis ex pro pinquo, id est nimis prope, ac quas coram . & sub oculis hominum . diversa vituperare, seu aliorum vitia ex probrare videantur. Et quod hic, ex propinqua, alibi Tacitus eodem sensiusurpasse videtur, . proximo hist. lib.
2. D Triaria licentιam modosium . proximo exemplum onerabat, Galeria Imperatam or. Quod idem Ilciensis observavit. Pichena.
I cremutim cordu . J De cuius fine legendum Senecam eonsolatione ad Marciam bene monuit Lipsi iis &partem ejus loci felicitet correxit. At quod in fine edituri Magna res erat inquas. an me tu rer Perderemur ; recti si
si intim ell,quod ille in libi is invenisse se testatur . proderentur, h. e. ederentur. Rei semper produntur ab accusatore dc recipiuntur a judice ceni de nuncupati eriminis . cui poena istatuta
salii, de vi publica, repetundarum. At
lite novum crimen rem mortu non ut Graecis ξανατου δικη, nani is est
caedis . sive monis alienae ; hic reus mortis tuae. Nam maiestatis reus Cordus ante diem judicii mortem sibili, si constituerat: id delatores ut impedirent , quia bona : ponte moriemis non publicata, veniunt ad tribunal . tanquam , inquit, pol illat uti retininoo criminis mortis suae. Quae alia viri docti comminiscuntur, di frigida nimis , dc longius abeunt , scriptura
vet. Me cerus. 2 C. Cassium Romanorum ultimum.
Hoc quidem Bruti ipsius elogium fuit de Cassio iam mortuo: publiceque
dixit : ae αν δνδρα ' Ρωμα ων et Καοσιον. Plutarchus in Bruto . Inde ergo magnificam eam vocem Cremutius sumpsit. Neque aliter Romanusquθι. m I'hilopumenem laud.Dra , Visimum Graecarum dixit quod in eodem
Plutarcho leges. At in limitem sententiani de Bruto, dc ad mutum , Lucanus canit :O Geis imperii, spes o suprema S
Extremum tanti generis per saeuia
C. Casum Romianarum ultimum. JImo Brutum, de Caslium dixerxi Romano ram urtimos Suet. Tib. 6 i. Sic Romani Philopoemenem , Mitιmum G eorum vocaiunt. Plutarch. in ejus vita de in Atato. Muretus. 3 Satrius Sectinilux , ct Pinarius
549쪽
47o C. CORNELII TACITI principis parentem, quos lex majest.itu amplecti ur: μώ- tum Cassium laudavisse dicor. quorum res gesto cum
plurimi composuerint, nemo sine honore memoravit. T rus Livius eloquentiae aesides praeclarus in primis, Cn. Pom- pejum tantis laudibus tulit, ut Pompeianum eum Augustus appellaret. neque id amicitiae eorum offecit. GFIo
nem, Afranium, hunc ipsum Cassium, hunc Trutum,
nusquam φ latrones & parricidas, quae nunc. vocabulat onuntur, sape ut insignis viros nominat. Τ A ι Pollio nis scripta, egregiam eorundem memoriam tradunt. I sese
falla Corvinus, imperatorem sisum Cassium praedicabat;
' cs uterque opibusque atque honoribus perviguere. Mat o Ciceronis libro, quo Catonem coelo aequavit, quzd ahud dictator Caesar, quam rescripta oratione, vclut apud Iu dices respondit' Antonis epistola, Bruti conciones, falsi quidem in Augustumprobra, seu multa cum acerbitate habent. . carmina Abacula U Cat illi, referta F contume
Consolatione ad Martiam hujus Cremutii filiam : Propone, inquit, Hudacerbius um tib rem is, quo Seianus patrem tuum et enti si a Samo See -- do congranum dedit. Iraseebatur .lli εν vum aut alterumtiberius it Ium : quod tacitias serre non potuerat, Sejantam incerυrces ues non imponi audem, sed descendere. lcribo, escendere. id est ,
pedetemini de per gradus Imperatorem lieri. Dunia. I Scironem, . ranium. J Duplexenoreii Angli, gravis uterquo, quod hos duos pro uno habet, eumque virum prahistorido , qui Callii de Bravimentionem secti set. Sed auctoti ad hue de Livio sermo est, illum scipioni , illum Afranio . Pompeianis ducibus, Cassioque de Bruto . nus- qtiam ea nomina linposuisse. Selmi. stamur ab omnibus belli civilis script oribus . inter praecipuos du
ees saeptissime nominantur. Fretrabeismus
a Latranei se parricida.. J'Adspexit ad has seivilis adulationis voces idem Lucanus . de Pompeii eaeder
Qui poeta ubique tam liberi, imo licentis itili, in Principes et , ut miret exictipta sub Principe, e quidem tali. Limur.3 simi mutanu sicripta. J Qui xvo. libros Historiarum scripsit. auctore Suida. Citat Suetonius, de alii.
oratio sit ea crebra nimis ejus lem parti lae iteratione. rara. s tantam hu C sarum. J Quidam accipiunt de Iulio, dc Augusto. quod non reprehendor neque tamen de his tantum intestigendum exiit imo , sed de universi Casarum domo. neque etiam praetemuselint illi C. de L. Caesares , item Agrippam Postumiani iu- sectari: Bibaculus certe; nam Catullus ante hos natos videtur perisse.
550쪽
rim , moderatione magis an sapientia. namque spreta exolescunt: si irascare, adgnita videntur. Non attingo 3 sGracos, quorum non modo tibertas, etiam libido impunita : aut si quis adυertit, dictis d cI.s ultus est. Sed maxame
solutum , ta sine obtres latore fuit, prodere de iis t quos
mors odio aut gratiae exeam set . num cum armatis Caspio Bruto , ac Philippenses campos obtinentibus, lecti cavilis causo populum per conciones incendo' ' an in quidem septuagesimum ante annum perempti, F quo modo imagis bus suis no Euntur, si quas nec Uictor dem abolevit, sic 7 partem memoriae apud scriptores retinenti suum cuique decus
r Ipse D. Murussus. ' Plutarch. in Cic. resert Augusti dictum de Cicerone: λόγι - , ῶ -- , ,
3 Suo mors adro aut gratiae. J Μale accipiunt tamquam odium aut gratia spectaretur, quam ab illis ipsis , quotum hiltoriam tradiderit. exspectet scriptor; de non omnino odia aut studia, quibus ipsos rerum auctores alii homines Ptolsequantur. Heimhe-
Septuagesimam ante Rotundum numerum posuis,non Verum, qui erat L xv I. . Facilis supputatio. Nam bellum Philippense anno urbis
DCCXI. at nunc annus DCCLXXIIX.
Forte melius, arissi quidam, interrogationis nota in vel bo retinent deleta. Rehena. Sie de Boxhornius. Male,nam ra Num supra ea vi est qua Drmis ritaque hoe alterum est duorum . quae interrogare instituit. Grons Dius. M.
Brutus ec C. Cassius partium duces ini Macedonia a pugna apud urbem philippos . vitam voluntaria morte finierunt . Lepido dc Planco Coss. ut opinor, de certe inter Octavii primum , Ec L. Antonii consulatum , ut ex Paterculo observavi. Inde veros numeres ad Cosum de Agrippami consules . annos dumtaxat L x v i. non; ut reseri Cornelius, xx x. invenies. sed hoc licentet veteribus in more post uin suit, ut nomine to titis, Synecdochicῶ: majorem pat-tem significarem: quod Ascomus in M.LTullii Pisoniana . dc ex utroque Et Livio Manutius erudii illimus annotavit. Tu videris Augusti
num Civitatis xv. c. x rv. Vertra
s momori imaginibiis. J Plutarch. in Pruto resert lepidum Augii ii factum de Bruti flatua Mediolant,quem omnino vide. Muretu . 6 ctum nee rictor quidem abolevit. JGenus mendi, quoa passim insedit de iam dudum nimis secure doctis hominibus transmittitur. Scribe :gum ne υ:ctor quidem abole t. GrO- novius.7 Partem memoria apis scriptores retinent. Memoriam hic accipio pro
recordatione ipsorum , te quae ab iis gesta sunt. ita magna erat apudpvu-