장음표시 사용
561쪽
q81 C. CORNELII TACITI sed illi magistratus ta primores ' qui te invito prerum punt , ' omni seque de rebus consulunt, in excessi se tam pridem equestre fastigium , longeque antisse ' patris mei
amicitias non occulti ferunt , perque invidiam tuι me
quoque incusant. At enim Augustus filiam juam equiti
Romatus coma piissimae lectionis vulgatae. Saltim hoc , quod reddidimus . non adeo Ionge ab iis dellectit. Γox.
i ziui te in υιta perrumpunt. J Id est, qui ad me, etiam te nolente, peneliant, meque de omnibus consulunt. Pietana. Minime vult auctor, hos perruit pere ad Tiberium , dcc. non , sed ad Sejanum, ut plane urget nexus Orationis, patetque satis ex hujus libri capite a. item Cassii libro s7. non ita longe a fine; cujus verba non vacat nunc apponere. Gruterus. Locus sat intricatus & dissicilis, cujus hune esse sensum multi putant, eos invito Sejano ad Tiberium pei rumpere , eumque contulere, quod abi ardum Gillimo.
Quid enim i Aliquis princeps, qui
quidem non sit extreme stultus, mi cum habeat, a quo norit alios prohiberi , ne se conveniant di si norit, patiatur dc si patiatur, etiam ipsi illi aperiat, Zc velut indicium deserat, quis, qua de causa se accesserit 3 Deinde amico eam potentiam concedat Princeps: quis eo invito audeat Petrumpere 3 pia sertim si ab ipso principe prodatur. Sed desino congerere multa de sane ponderosa. Quorsum enim ista dicerentur ὶ Expendatur quo in argumento versetur iermo Tiberii, nunquid in hoc ut Sejano in equellii natu se permansurum oslandenti re t pondeat : negetque id facile sore: Quamquam enim de illius modestia non dubitet tae prosecto non dubitabat) alios tamen etiam nolentem ad maiora propulsuros , dc modestiam ejus ex pu naturos esse. Idque adeo iam cepi ile fieri, quum sint, qui in vito eo perrumpant illam ; eiusque sententiam tamquam intimi Caesaris amici, de negotiis exquirant, licctipsi illi. ut fit, recentem ejus Micitatem aegris otialis adspiciant, de iam longe supra Auguiti amicitias evectum esse palam lata t. quod di ipsum eo peritare: ne, istum i faloiumsistere se posse, crederet Sejanus.
2 Omnibu'ue de rebus consulunt. JSenatores igitur intellegere videtur , qui publice consulunt, de derep. censent. Neque de privatis ceperim , qui Tiberio consilium darent. Dasius.
3 coni se iam pridem. J Quare taut quo in factor Credo, quia Prae toriis honoribus in lignitus sejanus a Tiberio . atque ita velut exemtus Equiti, dc intertus in Senatum. Sed de postha Consulem eum iacit, de Senatotem talam. Suetonii igitur seti pilo. adlirmantis sin Tito c. ur.3
Praefecturam Praetoriis . numquam ad id tempus , nisi ab equite Ea. a in βω- tam , nonne lesenda caute 3 videtur: dc cum exceptione hujus, atque Otiam alius; ut alibi dicam pli in Cleinente Mechno lib. . hist.
Patris mei amicitiai.J Id est, amicos. Intellegit Augusti Agrippam aut
Maecenatem. Idem. Patris mei amicitias. J Maecenatem
5c Agrippam intelligit, qui in Augusti
amicitia validissimi. Potentiorem tamen Sejanum apud Tiberium dice
amicis. quos Augustas habuit, Maecenatem puta , Sallustium , Proculeium , alios: nam Agrippam hie computari, locus non patitur. Si es Amrertia muliebres sunt amici
mulieris, se. Liviae. de quibus iisdem
Sura. Tib. si . setis omnes amicitias familiaritates ad xir. Dialectici concrctam pro abi uacto in his poni
562쪽
Romano tradere meditatus est. Mirum hercule, si cum in omnis curas distraheretur, immensiumque attolli pro videret , quem conjunIlione tali super alios extubset , D. Frocule um G quosdam in sermonibus habuit, insigni tranquillitate vitae, nussis Repub. negotiis permis in. Sed F ' dubitatione Augum movemur ; quanto valitus est, quod M. grippae, mox mihi conlocavit pAtque ego luc pro amicitia, non occultavι: ceterum ne
que tuis, neque Liviae desinatis adversabor. Ipse quid
rutra animum volutaverim, quibus adhuc nece tu imbus immiscere te mihi parem, omittam ad praesens referre: id tantum apertam, nihil esse tam excelsum, quod non virtu tes istae, tu que in me animus mereantur; datoque rem' Pore , vel in senatu, veli in concione non reticebo. ' Rur- qi
sum Scianus, non jam de matrimonio , sed si altius
metuens, tacita si Zicionum, vulgi rumorem, ingruen tem invidiam deprecatur. 7 Ac ne adsiduos in domum coetus arcendo, infringeret potentiam; aut recepta n
do , facultatem criminantibus praeberet; huc flexit, ut
i C. Proculeium. J Qui frater Varronis Murenae, illius qui in Asia istum consipiravit: cujus etiam soror Μx
nati uxor. Dio Liv. Laudat eam Horatius: Vivet extento Proculeius a Do eortis in fratres an mi paterni.
Lipsius. a Dub ratione. J Hoe est, delibera. tione, cui mox opponitur decisio. Neque haec est argumentatio: si consiliis Augusti movemur; moveamur xo. quod Agrippae mihique filiam suam collocavit: quasi diceret, nam te hoe inter eius conssilia fuit. Verum longe fortius est, si movemur dubitatione Augusti; multo magis moveri debemus ejus decisione: nam de equestribus conditionibus deliberavit quidem at longe aliud probavit decrevitque, & ipso pacto exsecutus est.
a se crucione. J Concio de senatus hie tamquam diversa opponuntur. quomodo & intra , r. se vel alim
erat autem in senatu ) vel in ceniae non cognitione9 pugaturum. Freins hemius.
Rursum Seianus.' Aecepto Tiberii resiponso denuo codieillos tradidit Seianus. id hie ostenditur. Sed inter
pretes non adverterunt. Idem. s Non tam de matrimonio. J Emen dandum ; non jam. Sejanus enim territus , matrimonii mentionem omi-lerat. Muretus. Ursinut. Pichena. 6 litus metuens. J Metuebat scilicet, ne Tiberius in suspicionem tacitam incidisset earum rerum , quas ipse animo vere agitabat, de impetio adi
piscendo. Pichena. Mutus mettiere dictum est , sicut altius maerere , a , set.
7 cae ne a siduus. J Legendum, aene aut assidiam. Mutetua.
563쪽
8 C. CORNELII TA cITI Tiberium ad vitam procul Roma, amoenis locis degendam impelleret. Multa quippe providebat: sua
in manu aditus ; litterarumque magna ex parte se arbitrum fore, cum per milites commearent: mox
Caesarciri vergente jam senecta secretoque loci mollitum, munia imperii facilius tramissurum: &minui sibi invidiam , adempta salutantum turba ;sublatisque inanibus, ' vera potentia augere. Igitur paulatim iacgotia urbis, populi adcurius, multitudinem adfluentium increpat, cxtollens laudibus rem G sobtud nem : quis abesse radia ta offensiones, acqr t praecipua rerum maxime agitari. Ac forte habita per illos dies de ' Votieno Montano cclebris ingenii viro cognitio , F cunctantem jam Tiberium perpulit, ut vitandos crederet patrum coetus, Vocesque, quae plerumque verae & graves coram ingercbantur.
nam I 'ν milites commearent. J observa litteras per milites solere transmitti, dc quidem per eos qui Sueculatores dicti. Plutarchus in Galba Nymphidium praefectum praetorio valde offenilim scribit, quod Consules litteras & diplomata μή--et.
. .mμ ..is. sine sit no suo O militibus mssent. Nee alius sententiae illud
Taciti libro ii. Histor. rix credi&le memoratu est. θαυirum superbia V rellio accessirit, postquam oeculatores Θ- via talaaque adactum in Derba ejus Orientem nuntiavere. Haec clara. &firmand x Suetonii icripturae, quae in
omnibus sere ninnuir. Cal. cap. xLiv. Magni Leas Romam litteras misit, --xitu specu ararabas ut vehicula ad forum M ue Curiam pertenderent. Depravarunt vulgo , sape laiori .
2 Vera totentia augere. J Malim, augeri. nisi legete libet, agere. Rh
nanus. Murcitis , Peram potentiam
augere. Est alioqui alterum eadems,gnificatione, nec minus venustum: i ii iacte hic cunctantus hoc rutabimus, quia praecessit. νην Lam -- nui. cui magis respondeat tentram au gere. Acidalius. Mihi vulgata lectio valde probatur. nam verbo, au ere, pallivam significationem tribuo . quod Tacito est familiare, de notat Lipsius ad i. xi. ann. dc lib. 3. iustor.
p. ena. Male scriptum , vera potentia Muge e. PIO Deram potentiam augeri.
Marcilius. 3 Prac.pua rerum maxime agitari. JPlerique interpretes agitaηi verbum accepisse pro turbulento motu , quum nihil hie sit aliud, quam tractav. omitto iam ostendere, quam ejusmodi oratio iis Seiani temporibus consiliisque inepte tribuatur. Freimhemtur. Votieno Montans. J Cui s inter e lebres oratores mentio Seiumae l. v. controverssura. 5c Praefatione lib. Ix. Etiam inter poetas Ovidio: emcrMe vel imparabur muneris Moserane υel ruuta cui ct semina carmane nomen
564쪽
ANNALI vM LIB. IV. 48snam postulato Votieno ob contumelias in Caesarem di ritas, testis Emilius e militaribus viris, dum studio probandi cuncta refert, & quamquam inter ob
strepentes magna adseveratione nititur, audivit Tiberius probra, quis per occultum lacerabatur. adcO-que perculsus cst , ut se ' vel statuta vel in cognitιone purgaturum clamitaret; precibusque proximorum,
adulatione omnium, aegre componeret animum. Et
Votienus quidem y majestatis poenis adseruis cit. Caesar objectam sibi adversus reos inclementiam copcrvicacius amplexus, Aquiliam adulterii delatam, cum Vario Ligure, ' quamquam L cntulus Gelu licus
I E m litaribus viris. J His verbis smil indicatur suisse virum non in a.
me conditionis , dc tamen rerum urbanarum haud magnopere Peritum.
turum. l Recurrunt alii ad emendationes, non ego; qui puto,clamitasse Tiberium. non stare per se . quin purget objecta. statim statim. eo tam toto Senatu: cui tamen si adhuc aequius .audiri & partem alteram , eosque , quarum interiit, ne illud quidem refugere. o nato ea est, ubi reus Ee accusator, ubi utrinque argumenta de testes. Seneca Medea : Si ius M. eo noscerse regna , is /: Prorsus idem hic vult Tacitus quod supra cap. 3 . M. Cicero
quid alitii dictator Caesar quam resicriapta oratione, velut apud Juicet restondit. Gruterus. Melius, ut modo ad M . diximus aegendum videtur in concione. Sic enim quandoque concionabantur imperatores: ut apud Suet. 24. Cal. Nee unquam postea quantisiunque de rebus , ne pro concione qu/dem ρορω . I apud milites, nisi per numen DrusiIIa deiera vit. Idem.
3 Majestatu panis adfectus es. JQuibus poenis , propius disce ex Eusebio in Chronicis : Votienus Montanus Narbonensis strator, in Balearibus insulis moritur , leue a Tiberio relegatu .
2uamquam Lentulus Gaetulicu/. Jv. C. habet: 2uamque Lentulus dcc. Ursinus. Hie nonnulla mihi dicenda sunt iis firmandis , quae viti melioris notae adscripsere de poena, quam moe chis Lex Iulia minabatur. Ea citra mortem filii & interdictionem aquae
& ignis. dulterosque eorum mo te,
aut fuga tunivit dic. Ergo etiam citra deportationem , quae gravior interdictione. Quaenam igitur ea pCena 3 perpetua relegatio. Vellei. l. 2. diu si
dere. At homin rana relegatio. Dio. οἰ θ λοιπαὶ .e νησουe γεραρ Pησαν. i. e. caeteri in insulas relegati sunt. Et clarius hinc disce. Iulia relegatione punitur. Iulia relegata in in itilam ρ t treaque o parentum sub ulla oculis. Vel Id. l. a. Suetonius : Relegara usium
vini omnemque detieatiorem cultu
ademit. Quae Dio Graecesse extulit:
Idem verbum hic usurpat, quod paulo ante. De perpetuitate vero adi Suet
nium. nam tit omnino revocaret, exorari
565쪽
86 C. CORNELII TACITIlicus consul designatus lege Iulia damnalset, exsilio punivit: Apidiumque Merulam, quod in acta divi Augusti non Iuraverat, albo senatorio crasit. Audita: dchinc Lacedaemoniorum & Messeniorum legationes, de jure templi in Dianae Limenetidis,
quod situs a mavoribus , sisaque in terra dicatum, L cedaemonii firmabant annalium memoria , Vatumque carminibus : sed Macedonis Phil πι , cum quabegassent, amnis ademptum, ac post C. Caesaris tasc. Amomi sententia redditum. Contra Messenii,
terea . Igitur amatus se inam quatuordecim annis exilium tolera vit. Aῖitur de Sempronio, qui inter eos fuit,
quos poena secuta est, quasi privati conjugem adulterio Polluissent.
I Lege Iulia damnasset. J Adulteiii potnae quae olim. non in promptu: Iecluti, qua potui, dc tenebris prisci aevi radium aliquem novae lucis dedi, in Excvnsu , quem huic rei vide, in
xω3υα , id est, tabulae albatae in quibus nomina aliudve quid inseriptum. Si e legis Album Praetoris,Album Decurionum , Album Iudicam : de in Tertulliano , Album
Apoliolorum. Senatorum autem Album primus instituit Augustus, an-
mus. id est : Nomina omnium Sena tarum in alba descripta proposuit: a que ex eo , c uoranun etiam nunc ita M. idem
3 Diana Limen ti m. ' scripturam in juvare aliquid Gallimachi verius utentur in Dianae Hymno: -Κώ
μῆρ' ἀγυι Me zar e λιμ te ιν ιυ- .eπΘ'. quasi eadem illa dea viis praesit portibusque. Ac tu nihil ambigens repone , Dinnariit. Ita historia hie postulat, de consentio scit piorum. Sive enim a Limnis vico qui aliter Amictae dictus ) Men
τ λουν πανάγω NM λῶαν ἀμνό-ττροι. Nec dii limitia libro Sexto. At a lacu derivat clare Pausanias lib. I v. de vi. itemque Artemidorus
lib. I i. qui Dianam in somniis visam boni ominis piscatoribus est. vult, quoniam & Αι ,ἀne dicatur.
Opsim Diana Limineri . ' De tameneri-L Diana nihil me legisse memini: scio tamen ex probatis auctoribus , oram illam terrae , quae in Meilentos spectat. abundare templis Dianae,ueneris, ac Neptuni. Strabo vero lib. s. ita scribit. το '' ω Λίμνα ς π Aeo-i 6ν dee. Fortasse igitur a pellavit Cornelius Dianam D et ι-Zem, tanquam stagneam : λιμνῆτie enim sagnea est, live palustru : de legendum erit timet: ait, non Lmen -
566쪽
veterem inter Herculis posteros divisionem Peloponnesprotulere, ' suoque regi Denthetatem agrum, in quo id delubrum , cessisse: monimentisque Uus rei sim t. t
tim. Fertenus. A milius maluit, L nritura . quod probo. Dianam siqui dein λιμν mr ab itagno dictam Artemidorus interpret. somn. lib. I r. memorat. Sed de Pausanias Nessenicis habet : mina templum d etiam tam istidii in suibus Messe Uiorum fuit , i ι , Darientibur, Laconi seque commune , O nulli praterea civitati. Quod ii verum , a Messeniis saeris in illo templo prohibiti Lacedaemonii, tot bellorum initio , in Epidauriorum finibus pro Pe viam . quae a Boeis ad Epidaurum Lina eram ducit, Dianae Liicineti di delubrum exstruxere , eodem teste in Laconicis. Deinde cum DO-rienses Lacedaemone potirentur , Pr genes somnio monitus, sisnum Limnetidis Lacedaemoniis eripuit, Mesoamque per servos deierendum curavit , unde Patras in aram Dianae, sesto ipsius Limnelidis , servi publici transserebant : quod idem Achaicis prodidit. Ex quibus de jure legationis constare studiosis potest. Hertrantis. Fuit Diana λιμιῶ me
de apud Lacedaemonios in via, quae Boeis Epidaurum ducebat : & apud
Messenios ad vicum . Quen vocabant Calainas. At iii confinio quae colebatur , dicebatur m ἀne vel stalia me Anthologiae lib. 6. c. 3.
Dicta sie quod praeesse portibus
eam existimarent : quod clare Callimachus docet. Meusus in Laco
I Veterem inter Herculis passeras. JSortitio Heraclidatuin eoit victos Peloponnesos . dc divitio in Lacta. Argivorum , ae Mellcniorum regionem satis nota ex veteri hi istoria. Temenus Argivam . Aristodemus ejusque liberi Lacedaemoniam , Creti, hontes Messeniam ha - . Mete. Ea divisio & quae cam praecessit Heraclidatuni exseditio to anno suit post excidium Troia . Eusebius , Diodorus , PaterculuI, de omnis historia Graeca , dc corrisendus Strabo lib. ia in quo ἰξ. -κe is loco F Tρωλοῦν υτερον male scribitur pro ὀγ ira m , trala- titio errore ex notis. Viginti annis ante captam Trojam prima cxpeditio Heraclidatu in merat , in qua oecisis ab Echemo Tegeate Hrllus Herculis , de ex pacto reccilere Heraclidae . nec rediere ante completum pactionis tam pus . h. e. posticio annum. Herodotus lib. s. Pausanias in Messenicis pag. 273. At de Almo & Dorieo historia , quam ibi narrat, mihi ignota , credo realiis. Sed omnino tes libendum : -ου θ 64 eu Diῶν μ' λ
per Heraclidae, dc qui ab illis. Α-chaei tum communi nomine omnes Graeci , ita tamen ut sere Dores atque Iones excipiantur. Itaque eos ecce nominat etiam in hac ipsa renarranda Herodotus, 2, 26. Me
et Denthestiatem agrum. J Lectionis & historiae obscurae locus. Placet , regi rent ulo Eleatem v tim.
Penthilus Arcadiae , de niti Allor. Me eniorum rex , filius Orestis. Strabo lib. x I i I. 'O . b eo
id est Orori in Orcadia destinuo successisse in regna Penthilum stlitim ejus Hunt , ct procesi is in Thr Gam usque, sexaginta fere pas Troia
eat res annis i qua Us tempore in Peloponnesum red erunt postera Hercu
nus, regnavere triennia. Tum . sere
567쪽
anno octogesin a s Strabo numeravit annos dumtaxat sexaginta J ροβTrojam captam , centesimo O vigesimanuam Hercu/es ad deos excesserat, Pa-ιpu progeniet, qua omni hae rempσ-re , pulpis Heraesidia Peloponnesi. 1 e rium obtinuerat , ab Herculu proge- me expeltitiar. Tempora res satis conveniunt : disconvenit fortasse Tacitus, qui rege in ipsum e Posteris Herculis facere videtur. At eum omnia Graecorum scrinia excussi , qui progeniem Herculis prodidere, interque alios Theophilum l. II. adversum gentes : remhilum nullum reperio. Turbat etiam ,
ouod Pausanias libro quarto , ubines leniorum i es ordine enumerat , neminem Iecenset hoc nomine.
Quid si lega ergo Tenti eo Eleatem agi uin y.quid si , Temena ' qui certe inter Heraclidas est. Sed is Arpis regnum habuit , ut Pausanias auctor. Quem eumdem in hac lit-storia si sequimur . Cresphonti nomen ivit Messeniorum regi : cui indiviosise per fraudem liquescentis sortis i terra ea qbvenit. scripserim
ergo suoque regi dein ta rem agrum. Eleatem cane retineo : quia Strabo mihi auctor totam restiunculam inte 'Dymen dc Mess nam,vleam vocatam suisse. Dentheseatem, sive potius Dentheletem recipere non possum , quia Thraciae ii
populi ; apud quos sui potuit eole troe templum i Dixi inulta. si et-ro . da sodes coronam : quia taurum toties non serite dimetae est, ait ille. An v. Mercerus , Tegeatem . aut Thuriatem mallet : dc cum eo Pausanias prosecto. quem vide. Nec enim
Sua que recident Helia rem agrum.
Hic locus non fuit asterisco frustra
notatus . nam haud dubie corruptus est. Fo:i ste leaendum': Suoque re- σι renthilo fleatem Urum . M quo id delubrum, ces . Rhenanus. Mut tu nam i te facile fuerit , D in Put in Antiquitatibus Dionysi di ii, venale Pco Pen te . Sed nusquam legitur Penthilin Messeniorum rex, nusquam Messeniis Grais ager cessisse. Quare vetus retinenda scriptio cist. Dentheleates enim Tnraciae populi silere , quorum Livius lib. 39. dc Dio lib. 2I. meminerunt , & in quorum agro templum Dianae Limnetidis collo
catum fuit. Veritanius. Denthel
tem agrum nullum hic locum habere recte monuerunt. Sed nec Eleates ferri poteli, quod iis visum. primum, nunquam Eleates pr0 Lles dicitur, sed aut ex Elea sive velia Italiae, aut excivitate cui nomen E 2 set Λα- νικῆς, a quo 'Eλεα ι Theo- ompo apud Athenaeum , qui postea E. λω m. At 'Hλει ab Elide, non 'Eλεα me , Deinde , ne Lleus quidem aget lili locum habere potest . qui inter Dymam quidem & Mest nam est; dc vere id Strabo : sed non
inter Messenam & Laconicam. It enim est. Dyma urbs postrema Achaiae ; eam excieit Eleorum ager ahunc Messeniorum 1, dein Laconica est. At re onem qua rimus . qux media Messeniam inter dc Laconicam , & in ea hoc templui'. Postremo , nusquam proditum Elidem aut Eleum agrum fuisse in sorte Horaclidarum ; quae utraque ratio etiam refellendis iis . qui rescribunt in Tacito , Te ratem , qui ager neque in sorte Aristomachi filiorum fuit unquam , sed semper Arcadiae ; neque inter Messeniam Laconicam, scd supra Laconicam i quum intra eam si Messenia. Nec rausa nias iuvat . qui coli Limnatidem Dianam Tegeae fatetur ; sed ita ut Aleam Minervam Mantinea . Propriam Tegeatarum ; Leucophirnam Dianam Athen s Magnesiorum. Nec certius quidquana eo , quod jamdudum moneo , de This a te agro
sensisse & scripsiste Tacitum ; in quo
568쪽
sxis, ta aere prisco manere. quod si varum, amna Bum ad testimonia vocentur, plures sibi ac locupletiores esse. neque Philippum potentia , sed ex vero si ruisse. idem regis Antigoni, idem imperatoris Mummii judicium. sic Milesios ' permisso publice arbitrio, postro
mo segnium Geminum praetorem ε tale decrevisse.
Ita secundum Messenios datum. Et Segestani adem
certa in Tacito correctio : S-qtie re- ei dein Thuriarem agrum, in quo id δε-
Grum cessisse et quando Ac de agro constat in quo Limnetis Diana, de de controversia super eo agro, quam dijudicavit Augulius. Tantum ad-Verte pugnam Taciti, qui Divi Iulii de Antonii id decretuin Ieseri, cum rausania , qui divi Augusti; odio Antonii. Sed haee non mira in his historiae parer s. Malim ego
in hae parte Pausaniae fidem arbitrarier. Adverte etiam Pausaniam scribere Thuriam ab Homero vocari Anithiam, quum Strabo scribat . A. piam. Res tota in eoniectura est. ει has ἀω-ολογέα noverunt omnes quain sint dubiae. Vtramque no
minat Homer. Il. I. Is I. Merce .
Ipsi Lipso deinceps placuit Meretrimendatio , quam & nos secuti
sumus. Frern hemiuri Corrigo, d -- qtis regi Delthamarem agrum. Nam λθ ἡνιω, ut scit bant caeteri Grae- , Διλ. θανιοι, ut Lacones, de Mes.senii, quibus Dorica dialectus usitata , oppidum erat . in confinio utrorumque : unde Ec belli aliquando eausa suit. Hujus rei testis latdilerius Stephanus , istis verbis.
mι ae Lacedamenti. Aleursias in Laconicis. I Varum , annaliam ad D ινηο-nia. t Nuper Lipsus eorrigit; an
natium atque testimema. P.O , ali cannalium. Nos brevius, annaliumque restimonia. Pichena. Attende lector de senties isti loco, liberali manu librariorum adjectum vatum. annalium , qui arbitrabantur alio uin non cohaererς sententiam cumlo locvleriores. certe utraque vox mihi veluti repetita ex superioribus. Gristoti . Videntur annales accipi pro historiis antiquis, quales apud Cic.
de Orat. . de Ictibuntur : Erat enim historia nihil aliud , nisi an tium confectia: eQus rei memoriqua publica retinenda eausia. ab initio rerum Romanarum inque ad P. M ctiam Pontis Max. res emnes singia rum annorum mandabat litem pontia sex maximus . efferebatque in album.
de quae sequuntur. f es igitur hie nihil aliud stant, quam historiae
probatorum oc veterum auctorum ;non, ut interpretes putabant, commentarii rerum Spartanarum . quae
vulgo ebronica vocantur. Varum vo
cabulo nihil aliud intellexit Tacitus, quam poetas, Homerum videlicet aliosque , ex quibus testimonia de finibus antiquis Graecarum regionum frequenter peti consuevisse, vel ex uno Strabone clarumi esset. Idem
et rara sep bee. J Quomodo aliter prbitrati potuissent, nisi publico
Lacedaemoniorum atque Messeniorum consilio delecti; non igitur hoc voluit dicere , quod per se poterat intelligi; imo non poterat non intelligi. igitur publice nanc vim habet, ut ublico sive rei p. Ali Iesiorum, perminium dicatur arbitriam, Vide sup. m3 6. Idem.
569쪽
9o C. CORNELII TACITI Veneris, ' montem apud Erycum vetustate delapsam,
restaurari postulavere; nota memorantes de origine
cius, e . laeta Tiberio. suscepit curam libens, ' ut consanguineus. Tunc tractatae Massiliensium preces , probatumque ' P. Rutilii exemplum. nam cluc ' cum legibus pulsum, civem sibi Smyrnaei addiderant. quo iure Vulcatius Moschus exul in Mal silienses receptus , = bona sua Rei p. corum , ut 44 si patriae r cliquerat. Obiere eo anno viri nobiles Cn. Lentulus, & L. Domitius. 7 Lentulo super
x Mont m apia Er eum. J Imo .E-cem. Eryx enim Siciliae ille mons miri descriptus Polybio lib. I. cum ipso templo, dc Straboni in vi. De eo viretilius:
Tum Duina astru Erdicina in vertices des Fundatur Veneri Idalia. Et ad eius instar etiam Romae tem
plum erectum Veneris Erycinae adponam Collinam. de quo Ovidius &Livius. At illud mirum , quod noster hie Tiberio ilibuit, id Suetonium
Claudio adletipsisse, cap. xxxv. Tem plum in Sicitia E cina υetustate eat-
Iapsum, ut ex arario P. R. referetur,
e Lν fuit. An Suetonius id scripsit γ an vere instaurat uni ilaum a Claudio fuit 3 Quod tamen haud facile creditu , tam rauco annorum intervallo. DE . a Ut consanguinem. J Quia Segestani patiter a Tiojanis orti. Panegyricus tamen scriptor, ad solos in Sicilia
Mamertinos cam gloriam transfert: Impura re se origine Iabulosa, inquit, in Milia Mamertini, in mense . Num
3 P. Rutilii exemplum. J De quo Ovidius :D grais magnanimi robur mirare Ristili
Velleiu , Cicero, Seneca , Omnes s litores. Idem. con- P. Rurilis exemplum. J P. Rutilius Rusis Conlut anno V. C. 5 8. is innocenti illinus, repetundarum damnatus , anno post decimo, ab Equitibus , quo iudicio convulla penitus resp. est. Cic. Biut. i. de Orat. Pro Fonteio , in Pisonem . de 3 de nat. Deorum de alibi. Paterculus I. a. Val. Maximus 2 . I, S: 6, 4. Asconius in Divinati nem. Livius i. o. Reditum suum Sulla negavit, ut Seneca ait Ep. 2
Eum letibus pia sum. 4 Pulsas e nim est judicio repetundarum . quanquam innocens. Epit. Livii 7o. Frem
s. sovasia resp. e ram. J Nec lim dem institui, nec praecipere polleremp. constat. Plinius lib. s. Epist. vi.
6 Patria. J Ambiguum habere posset lentum : saltum unum , tanquam
pati a suisset Moschi Massilia; verum alterum . non fuisse quidem Patriam, sed quia ibi civis factus eluet, habitam loco patriae. sic ferme alteram ρο- triam Mumbata appellat Capuam Fi rus 2, 6. Ob frequentem ejus & iucundam ea in urbe moram. A neas apud Virg. II, 2 . Egregim an mad qua hau- sume n Obu Hauc patriam peperere ius. Frein hemius.7 Lentulo sever consulatum.' Plures Lentuli Lub hoexuuin, & vereor ut confudelint quosdam viri docti. Lentulum Augurem eumdem stacte cum Loc
570쪽
ANNALI vM LIB. IV. Orconsulatum & triumphalia de Gaetulis, gloriae fue
rat bene tolerata paupertas, dein magnae opes innocenter paratae , & modeste habitae. φ Domitium decoravit pater civili bello maris potens , donec Antonii partibus, mox Caesaris misceretur. Avus Pharsalica acie, pro optimatibus ceciderat. ipse delectus J cui minor Antonia Octavia genita in matrimonium daretur. Post , cxercitu flumen Albim transcendit, longius penetrata Germania, quam quisse
so diversum ab Augure Gaetulicumluisse: hoe Gaetulico censent. Non consenti Oego. Primum, quia ille semper Auguris cognomine, quasi ad discrimen adfectus : quod desiis let , facto
Ioeo agnomini meliori. Ubi, inquam, ille Augur nominatur, nusquam ad jectuna Gaetulici nomen. I letum,quia hi te Auguri liberi nulli. Colligo ex Suetonii Tiberio, qui ait O . Lentu
rit , angore O metu au fastidium vita a Tiberio actum : ut ne quo nisi ipso Arriae moreretur. Non tam impudens
Tiberius, praesertim hoe imperii sui xvo qui id exprimeret ab homine,
cui suus heres. At Lentulo Gaetulico filius, uti docebo . cognomine eodem. Denique notari Augurem, ut inertem , sine ingenio , sine lingua , , Seneca video : illum laudari , Tacito hic & l. i. Praepue insensi Cn. Lentulo , quod u ante alios atate Ostiria sit firmare Drusum eredebatur, Oiliam Atrae fagitia primus aspernari. Non movet me quod opes magnas Gaetulico Tacitus tribuit, magnas item Au- puri Seneca Suetoniusque. Dis paritas enim elucet eo ip . Gaetulico gloriae fuerunt opes innocenter partae&modeste habitae, ait noster: vitio Auguri , cujus serdes Et sterilitatem notat Seneca his verbis: Cn. Lentulio Mugur
di sertartim maximum exemplum , ant
quam 1 Pum libe tinι pauperem facerent hie quater mi hes H. S. με, Didit. proprie disie nihil enim amplius quam
vidit ingenii fuit tam sterilis, quam
amm . fum enim esset avarissimus, nummor cirisu emertebat, quam verba. tan
ta erat illi invia sermonis. Censeo er :rsum ab Augure me: censeo tamen, non pugno. sed de Gaetulici duo. Pater, filiusque. Pater ecce, qui hoc anno mortuus: filius, qui sequenti consul. Nominant Falii, Dio, Tacitus ipse. Vel l ejus elat illime : Sed Cassis etiam victo
ria resimonium in casnomen filii coni tit, adolescentis tu omnium voturum
exempla geniti. Filius est, cui locus intra doctos: cujus Historiae & pM-mata laudantur a priscis. Historia, a
Suetonio, Cal. c. vor. O . Lentulus
stilicus Tiburi genitum serabit. Poemata, Martiale. Praefatione quapiam, Sidonio, de probo. Leguntur de hodie quaedam Graeca I i t. & vr. Anthologiae, ubi corrupte titulus , rc. λIου pro I M'κλ1κου. Supervixit iste ad Cajiprincipatum, intersectus ab eo eum Germaniae praefuisset decem annos. Dio, Lix. Li M. I Innocenter parata. J Vulgo, parta Pichena. a Domitium deo vir pater. J Vide Suetonium in Nerone cap. r. velle-jum ii. Lit . 3 ctis minor Antonia.J Contra Sit tonius initio Claudii, minorem Antoniam Drusi Germanici uxorem , dc initio Neronis , majorem Antoniam iisdem parentibus natam L. Domitio nuptam refert: eique Plutarchus Antonio extremo subscribit. Ego vereor
ne non pro minore. magor Antonia, scribenda sit ex auctorum consensit. retranius. Legendum est, major η- roma. nam Antonia minor, nupsit