장음표시 사용
981쪽
xu plebis conisu ut*, aσι etia tu populi Rom. tum δε-bertate : rolyμa mox ita pro ν se , ut ratio quasuum G φ necessitas erogationum ιώt r se congruerent. Tem perandas plane publicanorum cupidines, ne per tot annos sine qu ela tolerara, Τ novu acerbitatibus ad invi
diam verterent. Ergo edixit princcps,Y0 ' leges Sicujusque pubisci occulta ad id tempuου , proseraberentur; omissas peritiones , non ultra annum resiumrrent: Roma strator; Per provincias qrei pro pratore aVI consimo essent, Iura ad persus pubticanos extra ord ncm redde -
re. J Pariculam tum hie addidi
stior lectio veteris libri, quae eli, acri
a Necessim irrogationum. J Cor. rexi loeum : necessitas erogat ouum. Rhenanus. Muretus saIlo lcgit, irragationum. Idem. 3 Nουu Merbitati v ad invidiarm verrerent. J An , ne publicani verterent ad invidiam . tot per annos i leratai rotius interpretor, tolerata, Primo casu, ac De rerent, Pro, ver terentur , ut mos Tacito nequeus. Dchena.
cum inc non civitas aut commune cujusque opidi, uti censent: sed τῶ δυυσγον, τελοGiα. Plautus Trucul. Tu, haud ego , habuit publicum .
per se interpretam. Seneca epiti. cxx. Iam ego ρομυeram si icos et circumsticiebam in quod me mare negatιaturus immitterem , quod publicum agitarem , quas arcesmerem merces. Suet. Cal. cap. X et . Odri rumque ad caput legis , in teneren rur publico , qua meretricium quave
lenocinium serusint. Seneca iterum
pertum senus quaestus , accesserat . ubi male s bstituunt , tubticanas. Lipsius. .
Ut leges cuiusque publici. J Hoe est . ut conditione, publicanorum per eripta legibus cujusque ioci puulici, quae ad id tempus latuerant, di .vylla rentur. di qyi annum , quia
I .c re ex lege aliquid licebat, omi. iis et , caderet , iure Italendi. Ier reuus. Intelligit cujusque communis sive civitatis : ejus tamen abul sive publμum dicitur. Sola enim pu i plica dicta sunt, quae Populi Rotri. sunt , ait Vlpianus. Vnde princi .l rio, qui vectigal pop. Romani con-l ductum haberet, publicatim dictus: quod publica appellatio in complu-l ribus causis pop. Romanum respi-l ciat , caeterae civitates loco privatorum habeantur : ex Crio resertuit in Digestis de vel b. si g. l. 6. Her. tra ius. Vir ali 'quin oeulatiss toto ut aiunt) coelo a iravit. Dam ima modestiam publicanarum post. Fom. ar suebat , ut inquit Taritus, non provinciae externae , civitatesve sociae, aut vectigales Pop. Rom. Quamobrem per publicum intelligemLm vectigal, uti habemus apud Iutile. L3 . D. Ex quibus caulis major. Quin imo vectigalia absolute imblica vocantur, l. I. g. I. de publicam Et, publicorum cond Mes , Obis
982쪽
88 8 C. CORNELII TACITI rent: militibus immunitas servaretur , nisi in iis qua
vano exercerent. Aliaque admodum aequa, quae brevi servata dein frustra habita sunt. Manet tam eri
servamus in l. 33. D. pro foe. Cie. oc ipse Ep. t. ad in Fr. ait: Vt ct ρυ-bticanu satufaciaι , prasertim pub&eu male redemptu. Idem de provinc. Cons. On qus stud publico non portiri ,:hu ligetur ipsa lege eensoria 'Addamus Quintilianum decl. 3 o. 'ν non ea voluntate seri, ut hie liber esset, sed ut publica non sol ueret. Et decl. 3 i. iasnte omnia nulla tege comprehensum est . ut alienam rem non profiterι l cerat'; alioquin publicum
eis suo est. Sueton. Cal. 4o. ditiamque ad caput legu , ut teneretur publico , qui meretricitim fecisset. Horatius Epiri. I. Pars hominum se stri conducere publiea. Hi ne vectigalium & publicorum conductores Publieani dicti Sueton. vesp. r. ecpassi in omnibus. Itaque pet publicum hoe in loco interpretandum vectigal cujulcimque seneris : Sc erit senilis verborum Taciti, quod quum publieani immoderate veaigalia exigerent , legibus quibusdam jam incesuetudinem proiectis innixi, eas in
novum usum retrahentes suo com
modo de populi Ro. dispendio ; Ne- Io eu julque vecti alis leges ad id unque tempus occultas proscribi &aboleri voluit, sicque populi indemnitati consultum, ae illius crebris flagitationibus satisfactium ; san-eiens ad haee . ne publicani omissas petitiones ultra annum resime rent , hoe est , ne vectigal , quod sibi deberi dicerent, a die praetensae exactionis post annum petere & exigere possent. Marcellus Donatus. Quid aperitus di tamen M. Donatus interpretatur , abolerentur : cum
debuisse, publice, unda de plaus letimsent . proponerentur. Consulatur Suetonius Calis. i. nimirum Omnes homines sumus. Grautems. Fallitur etiam Donatus in fraude publicanorum explicanda. Non enim vetera illi renovabant, sed nova inveniebant. Nam cum lex sive scit mula de capita conductionis non essent invulgata . exigebant quibundam nominibus, quibus concessum non erat per legem , neque unquam
fuerat. Has vocat πονο acerbita-ths de nomina exactionum issicitarat'.
Exemplum est apud Ciceronem lib.
3. in Verrem et Ex omm Pecunia, quam aratoribis solvere debum, certa nomimbus de filones feri Iotibant
primum pro spectarione o eoibba. δε-
inde nescio pro qua cerario. Haec e mma , judices , non rem certarum,
sed furtorum improbissmarum fiant να- eabula. Caesar lib. 3. de bello civit. I. Multa praterea ad avaritiam excogitabantur. In capita singis a se Dorum ae liberorum tribuirim imponebatur. Columnaria, Uiaraa, frumentum , milites, remiges, arma , tormenta , vectura imperabantur. Cujus rei mari nomen reperirι poterat , hae satis esse ad cogendaι pecunias ειδε
tur. Sic igitur isti quoque faciebant Et licebat dolere, non recusare Obnoxiis , quod illi se iure suo uti. de nihil nisi ex lege fiagitare mentirentur. Haec illis latebra sublata est i gibus euiusque publici proscriptis: unde didicerunt. 1 quibus exigebatur , quid deberent, quid non deberent. Frustra etiam ex Suetonii vesipasiano probat, quod aliunde satis constat & probari non est necesse. Ibi enim sincerior lectio : publicum
I Militibuι munita . J Vt militibus immunitas servaretur : qua vectigalibus non tenebant ut e nisi de iis rebus , quas venales haberent. Vens autem dictum est , ut iusta, posita vena. Ferrcitus. i area
983쪽
ANNALI vM LIB. XIII. 88 abolitio quadragesimae quinquagesimaeque , ' &quae alia exactionibὁs illicitis nomina publicani invenerant. Temperata apud transmarinas provin-
rum uaves ascriberentur, tributum sue pro illu penderent, constitutum. Reos ex provincia Africa, F qui sproconsulare imperium illic habuerant, si Sulpicium
mat. CCCI x. Praeter instrumentani neru, omnes res quadragesimam publicano debeant. Sed abolitio . haec Neroniana, non firma. certe symmachi aevo iterum praebita Quadragesima : ut discas e l. ,v-i epist. M adrages a portarium non retii.
poscitur a Senatotibus Candidatιs retrua nostri orinu functιοnes onerari seminis incommodis non oportet. 2-so igitur ut humanis.item nostri ordinis eritσribus impartio, ct timorum transis hanem eviditati mane pum
subtraha . Etiam Quinquagesima: de qua idem : Luissiores ordinu vafri munquam ferarum suarum porro
r iam contulerunt. Nune a fratre mea
c egio V. C. Luinquagesimae et e Ingat exigitur . quod olor MVὸrum negotiatores , u pote quasvi serυientes , opstuet agnoscere. De hac Quadragesima capio'Suetonium vespascap. I. Hullus sinus pullisu qtiadragesima in ossia egit , mauebantquet lego, mantantque , quia pervenississe eas ad sium aevum subindicat Tranquillus : vel potius, monebantqu/ὰ imagines 1μι hae titulo, Κα - λῶς τολ- mram. At in CaliguI. cap. XL. alia hercle ab ista ; temporaria dumtaxat, & quae cum impuro illo periit : Exigebatur pro titibus atque iussiciis ubicumque conceptis quadraresima summa de qua litigaretur. Sed de Quinquagesimam vaenalium,
de qua supra , di siparo ab ista : sicut Quinquagesimas illas Ciceronis rit. libro in Verrum , quae adi aratores pertinuerunt decumanosque. Lipsius. 2 Et quae abaetex auctionibuι illia citii. J Reposuimus , o qua alia ex amombiti illicitis. Dandi casu. Rhe
3 numenti sub ectio. J Quae haec.
subvectio illane, quae Romam ex Alii ea & A. pto puta , alii Gque provinciis ad alimenta plebis. An intellegit in ipsis provinciis modum positum , quo & quatenus ibi-menta sua adveherent 3 Fraudes enim &hle committi solere, &molestias obiici provincialibus , e Taciti Agricola disces. Emere, inquit,
ultra frume ita, o vendere cogebantur. De υertia itinerum o longiniuι-rra regionum iudicebatur, ut ei υ tates a proximi 'hibrenis in remota ct abia deferrent . . donee quod omnibus in
tu erat , paucii lucrosum fieret. D ne eens ν. J Mutuare hi te loco lumen a P. Fabro lib. I. Semest. cap. xxv. Lipisius. ctui proconsulare imperium irae v buerunt. J Scripsi , habuerant. Rh
6 Sulpicium camerinum absolvit.
Sed eumdem paullo post eum silio
jiciens illis , quod Othici ab antiquo dicti , non abstinerent nurie eo cog omine , sed in Neronis P tbicaa Dra rivi ex sim titudine nam nis injurii e
984쪽
89o C. CORNELII TACITI Camerinum & , ' Pomponium Silvanum absolvit Caesar. Camerinum adversus privatos & paucos, saevitiae magis quam captarum pecuniarum crimina obsicientes : Silvanum magna vis accusatorum circumsteterat , poscebatque tempus evocanάorum restium , reus inco defendi postulabat. Valuitque pecuniosa orbitate & senecta, quam ultra corum vitam produxit, φ quorum ambitu cvaserat.1; Quietae ad id tempus res in Germania fuerant, ingenio ducum , qui pervulgatis triumphi insigni
bus, majus ex eo decus sperabant, si pacem continuavissent. Paullinus Pompejus, L. Vetus , catempestate exercitui praeerant. Ne tamen segnem militem attinerent , ilic ' inchoatum ante trcs &sexaginta annos a Druso aggerem coercendo Rheno, absol-dem pro reo, de tum servase, spe adipiscindae substantiae ipsius , sed
contra evenisse; tito enim nte sunctos, itaque praeda sua misere excia
3 per statu triumphi 1 Pninus. IHoc ei' quae iam nimium ii uentia cuminuataque esse caeperant. 6he
Inc he.uum a Druso emerem. JIntellegitne fossam Driuianam, Isaiae hodie cognomine inliguem triuae Rhenum imminWit, ex uiit, re quasi coercuiti An potius aliud opus in Gallica ripa , quo tumodum dc vagum cum pernicie accola- Ium amnem reprimeret Videtur.& refero ad aggerem istum , quat libro v. Histor. scripta : Luin d
tu . est dit. Vidi qui molem mira vellent esse Drusobur in ad latam nunc situm. Ne illi tilliintui. Nam qui potest In Galliatiun ripa camoles ibisse debuit , non in Germaniae : uti facio Civilis, Tacitiqua verbis ratio constet. Resellere quidem smi. Qui Dionis sive abbreviatoris eius corruetus locus , scriboque ,
sulpicii enimvero non Prthici, sed Poetici eognominati , uti liquere potest ex Fastis. mod cognomen ad injuriam se in i x heb x Nero, quia ipse soliis victor, solus Pythi. s. Notabit ergo pbilologus similitudinein aliquam in ira eas V es, ve teri germanaque proni intiatione suisse. LV M.
Pomponium siluanum. J Est cum pompeium silvanum in Ta. cito lib. it. Histor. reperias; est in Poppaeum. Librariorum ea varietas sit, an hominum ἰ alibi vide
serat. Vtiinus. Quis putaret aliquem his bisendi posse adeo plana sunt 3c procliva : dc tamen Faernus legebat, quor impetum eos ras. Omnio bene , ii de adversariis sermo esset, de non potius de advocatis Silvani. Deridet enim vanitatem rerum humanarum Tacitus, dc
ait heredipetas tuos intercessisse qui-
985쪽
ANNALI vM L i B. XIII. 89r absolvit: Vetus Mosellam atque Ararim , saeta
inter utrumque fossa connectere parabat, ut copiae
per mare, dein Rhodano & Arare subvectae, per eam fossam, mox fluvio Mosella in Rhenum, ex in Oceanum decurrerent: sublatisque itincrum dises cultatibus , navigabilia inter se occidentis septen trionisque litora fiercnt. Invidit operi ' Alius Gracilis Belgicae legatus, Τ deterrendo Veterem, ne legiones alienae provinciae inferret, si studiaque Ga liarumse assectaret. formidolosum id imperatori di isti tans , ' quo plerumque prohibentur conatus honesti. Ceterum continuo excrcituum otio fama 1 ε incessit, ereptum μου legatu ducendi in hostem. E quodem i itur aliena possim , firmare adhue ipse nihil. Lipsius.
retus , tres O quadraginta. Acidalius, I MOetam atque orarim. J Deus bone . utile , magnum , regium vel Romanum plane opus i Sic Carolus Magnus Danubium de Rhenum statuit; alii alia : sed omnes Itatuerunt tantum . dc nescio quae vis ab alto sere impedit mutari haec per Naturam statuta. Lipsius. Mose imque atque Ararim. J Scripsimus Mosellam atque Ararim. Mox est illie, itineris, pro, itinerum. Rhe
2 In Rhenum , exin Oceanum δε- currerent. l Legendum puto, in Rhenum in oceanum. Pichena. 3 occidentu septentrioni ue Lia --. J Haec cum scriberem , Hemi cus I V, Francorum Rex Christiantissimus , idem in Gallia moriebatur : jamque pot1 ingentia opera decreverat Ararim Mosae , Ligerim sequanae de Matronae conjungere ; ut a blassiliensi de Tyrrheno mari ad Burdigalensem Oceanum iretur, de a Rhodano ad usque Iecium portum dc septentrionis ultima litora. Quod imperio validus omnes sui imperii partes adunare vellet de ita coniungere , ut nullo negotio remotissima quaeque facile ubi succurrerent de eoirent. Quae emendatio Orbis tentata quondam principibus magnis. Oti .
Thm Gracilis. J E libris OTI . Gracchus. Lipsus. H lius Gracilis. J In scripto Gram
chus. Vertranius. Muretus. Gracchus.
s Deterrendo Vetere. J Malim Πι- rerem. exemplar scriptum habuit. veteres. Rhenanus. Trajectio etiam hie sne dubio est. Legas, deterrendo Veter .m : formidatoum ad rise
assectaret. quomodo plerumque 'Oh. c. honesti. Acidalias. 6 Iti studiaqu. Ga Uectaret.IEt hie malim legere; ne leg/ones aha - a pro in cia in erret. Audiaque GaIliariam assectaret. nisi quis potius ax- bittetur scit bendum , incustoditaquσι Galliarum Q. Rhenanus. Beatus hinc praepositionem demit, dc recte. Ue
7 Lus plerunque prohiberentur e
natur honesti. J Non sperno, sed suspicor legendum , quomodo , nam in
986쪽
892 C. CORNELII TACITI que Frisii juventutem saltibus aut paludibus , im
bellem aetatem per lacus admovere ripae, agrosque vacuos , & militum usui sepositos insedere, auctore Vcrrito & Malorige , qui nationem cam regebant , in quantum Germani regnan tur. φ Iamque fixerant domos , semina arvis in
vett. libris aliquando scribitur una tantum litera , m. ut facilis flaetit
I In qua tum Germani regnabant. JFlorentinus codex , in quantum Gemmanr : Optime. id est . quatenus Germanis quidem est regnum , qui in se-
milibertate. L Uur. In qua tum Germanici regnabant. JLegendum sorte nuria Germanici: aut, iussu Germanici. Rhenanus. Α-lias Germani. Ferretius. Legere Germanici tu , vel jui ι , quod ille tentavit, non est tutum : siquidem multo post necem Germanici, Frisii transrhenanus populus , pacem exuerant , Iunio Silano Silio Nerva coss. supra lib. s. Quare magis placet scriptum , Germanι. quasi diceret , in Flisia non Romani, sed
Germani regnabant. Vertramus. Ma
iores de minores Frisii erant inter . Germanos e cui rei ergo dicitur Germanos fuisse Reges Frisiorum credo id factum quod aliud
sub Tiberio in usu , tunc enim permittebantur.ptimoribus centurio.
num. lib. . ann. donec Olennius, e primipilaribus regendu Fri p fus, donec Romanorum avaritia coacti de pacem de imperium exuerunt , non tamen sine multa tum strage dominorum. Clarum ιnde ιπ- rer Germanos Frisiorum nomen , dissimulante Tiberis damna. Nec mihi obiicias , Corbulonem ultum este injurias ; remque publicam eorum composuisse. Et natis FGm-rum pG rebritionem elade L. Myra - πιι curam, infensa, aut male Ada, ritu obsidibus eo Hat apud agros a Corbucina des pies r idem senatum,
magistratus , leges impasuit. indigenas enim par est eum praesecisse, euibus Vetritus de Maloria in se-itione duces , sive reges. Satinerius. Frisiorum genν semper fuit Iiberrima ; nisi quod Romanorum iugo aliquamdiu pressa. Malim igitur sie legete : qui nationem eam re gebant , in qua tum Germani rebee
bant ; hoc quippe , Friliis tactum ,
satis aperte atque clare clamat Pr sens historia. ctaveratis. Lipi ius tentat, sed majoris vitii suspectum locum habet. vere. Non sanavit ille ulcus, de majus vitium latet : sed quod nos tamen facile hac emendatione pellimus. qui in nationem
eam tum Germani regnabant. Reli-ua verba , quae circumcidi, dc flos s dc deinde ex haesitatione librariorum nata. Vult omnino eos fratres imperitasse, ei nationi. Frisios
dicit Ilo. x i. Odvena in nos regnaverunt. Acidalius. Corrupte antea: in qua tum Germani regnabant. Co-
dici Flor. debemus emendationem: in quantum Germant regnaηtur, quae optimum sensum habent : Re bant sest. eam nationem . eo mo re . quo Germani regnabant , vel
regi soliti , hoe est . iuxta libertatem. De morib. Germ. Trans L -gios Gothones regnantur , pati a jam ad Ilius, quam einera Germanorum gentes, nondum tamen supra libertatem. 5c supra : exceptia duntaxat tu gentibus, qua regnanis . hist. lib. i. ut in earem gentibus qua regnantur. yi-ehena.
et Iamque fixerant domos. J Castigavimus indidem ; Iamque finxerant damoti sic in lib. de Getauinis. Cura
987쪽
tulerant, utque patrium solum exercebant; cum Dubius Avitus accepta a Paullino provincia, minitando τιm Romanam , 'nisi abscederent Frisii vel res in locos , aut novam sedem a Caesare impetrarent, perpulit Verritum & Malorigem preces suscipere. Profectique Romam, dum aliis curis intentum Neronem Cpperiuntur, inter ca quae barbaris ostentantur; intravere Pompeii theatrum, quo magnitudi
nem populi viserent. Illic per otium neque enim ludicris, ignari, oblectabantur 'dum consessum ca
veae , dι crimina ordinum, quis eques, ubi patus percunctantur , in advertere quosdam cultu externo in sedibus senatorum : & quinam forent rogitantes , postquam audiverant , earum gentium legatis id honoris datum , qua virtute ta amicitia Romana praecelle
O domos fingunt , O siuta gestant.blox est in exemplari scripto ; tque
patrium Hlum exercebant. Rhenanus.
I mmo erant, id est posuerant, collocaverant. Iuvenalis Sat. 3. Laudo tamen , vacuis quod sedem figere Cumis Destinet. Cronovius. I Dubiis Mintur. J Labor ut scribam , Vibius M intus, inducente me
Plinio, qui Neronis temporibus praesedisse Galliae Germaniaeque inferiori , Vibium Avitum significat libro
ente. Antea sitspicabar de Didio: fallebar. DV M.
cum Dubius Avitus. ' Recte, doctis viris emendatum eli, Dbiur --ur , nam ita in ΜS. etiam libro. Ursinus. Immo male: nam & apud Plinium libro 3 . 7. optimae mem
α Nisi abscederent Frisim veteres in locor. J Deleo vocem, Frisii , quae glos Iema, nulli hie usui. Pet se enim claram . de his intelligendum. cidat . 3 Adverrere quosdam cultu externo JArmenios & Parthos sedentes in Senatu , uti elegant et Suetonius loquitur. Μorem autem eum fuisse, &hune honorem bene meritis sociis.
didici h Iustino: qui de blassiliensibus libro xxiii. Ob quod meritumo immunit m litis decreta , O lacus spectaculorum in Senatu datus. Item Iosepho, qui Decretum C. Caesaris de Senatus recitat pro Iudaeis , libro xiv. cap. xv M. in haec verba: Δεδ Θα
que filiis , item Legatis qua ab eo mi se', gladiatorum Oferarum puIn- θ' ctare , in sedibus Senata tim. Dio Cassius in Fragm. de Trajanor o m
κώ Θεάσα. ἐποίει : LuοκTraiantir legatos a Regibus mi Is in O ehe ira spectare iussi. Et si vetuerat id ante, sua quadam caussa, Augustus: ut in Suetonio leses, cap. x Liv. interdicto tamen non firmo. Sed ait Iustinus ecce, in Senatu: & Suetonius
988쪽
rent; NULLOS MORTALIUM ARMIS AUT FIDE ANTE GERMANOS ESSE
exclamant, Megrediunturque & inter patres considunt. quod comiter a visentibus cxceptum , quali impetus antiqui, & in bona aemulatione. Nero civitate Romana ambos donavit: Frisios decedere agris jussit. Atque illis aspernantibus, auxiliaris c ques repente immissus, nccessitatem attulit captis caeli sucss qui pervicacius restiterant. 'Eosdem agros An si-barii occupavere , validior gens , non modo sua copia , sed adjacentium populorum miseratione :quiae pulli a Chaucis & sedis inopes, tutum exsilium orabant. Aderatque iis clarus per illas gentes, & nobis quoque fidus, nomine Bojocatus , vinctum se rebeluone Cherusia, Iussu Arminii reserens,
moxnius alibi, in eqωte spectare. nec ρο-rent ultra, qui apud Suetonium in Claudio, in Senatoriis, tentant reponere. Sed quod de legatis his ad Neronis tempora Tacitus rettulit . eximium & antiquae nostrae simplicitatis D in t Tranquillo visum Claudio attribuere , cap. xxv. Errat, me judice . Tranquillus. DUur.
I .Armis aut fide ante Germanos
Repositamus, a mis aut fide. Rhena
a Degrediunturque. O inter patres considunt. J Ita Flor. Vulgo, Δ-gredarenturque. Ex altioribus enim gradibus ad inferiores descendendum erat, ut inter Patres considerent. PL
3 Mna a latio. J Libri aliquot, dilatiana: ex quibus iunctim tunc scribam , quasi impetus antiqua e boni ae latione e dc sane sie fuit. Lipsi M. Et bona aemularione.' Non dubito. quin Tacitus scripserit, bona amulatio, contra librario ne syllabam a proxima dictione Nero perperam mu- tuante . proinde scripsimus: Luad c.
miser a visentibus acceptum , quasi impetur antiqui, ct bona amulatio. Nero cιυIrate Eo. Rhenanus. Videntur rei tituenda verba illa ex usu sermonis hiliotici : qtiasi impetus aut 'os , o Mnι a latior ut antiqua Ac boni substantive ponantur. Sic Terentius , antiquum obtinet. I tias. Vinteres omnes , quasi impetus antiqui, O bona amulatione , satis idoneo
sensu. Ait enim, libertatem illam Germanorum comiter , vitentibus acceptam . quasi prae se tulisset aliquid antiqui impetus , & bona aemulatione iactum. Rhenano tamen placuit, O bona a latio. non male.
Sed mihi prisca lectio potior. Pi-chena. Impetus est repentinus. animi ex honesto motus. Vt hoe libro: Sed inpetum eius. multum prim lau
niores. ntiquo , quod quodammodo excedit modum saeculi , de antiquitati laudatae par est. . Emul ito autem bona , ut alibi prava. Si eigitur accipe : quasiquod esset impertis
antiqui ct bona amulatione fieret. Gr
re. J Marcellinus lib. 2o. de Iuliano
989쪽
ΑNNALI vM LIB. XIII. mox Tiberio es Germanico ducibus, stipendia meruisse.
umqv ginta annorum obsequio id quoque adjunge re, quod gentem siuam ditioni nostra puliceret. - uotam partem campi jacere, in quam pecora ta armenta
Caesare: In lim tem Germania secunda est egressus, omnique apparatu, quem Iti tab.it ιnstans neot:um, commum rus . Toxandro epyido Npropinquabat. Rbens deinde transmissa , rogionem βι-bito per sit Francorum, quas Ansua
rios υoeant, incertorum hominum , licentius etiam persirinantium extima
Galliarum. Hactenus ille. Vocat igitur M.trios, V. pro B. quos Tacitus M sebar os; ut hine validum incae conjecturae sit argumentum Francos e Chaucis prodille. nam aperte tradithoe loco Tacitus, cansibatios a Chau cupia, .s. Igitur generale Francorum nomen, de forte recentius, multas
nationes propriis adhue appellationibus distinctas complectens: sicut desumorum plurimis Olim commune.
1 2M nq Uinta annorum. J Libri veti. quadraginta. A clade ceriste variana ad hoc aevum , quadraginta sex circiter anni sunt. Gratu . Stipendia meritisse, quinqu. ginta annorum obsequia. Id quoque. 4 Lego, p. metuisse : qu niuaginta annorum obsequio id quoque aut ungere. Acidalius. Addit Flor. quinquaginta. richena. Pellima diluinctio, quae adhuc magis corrupta in polirema editione Critici summi, ubi
praesertur obsequra. Interpungendum omnino : stipendia meruisse. Su/nquag/nta annorum obstituro id quoque adjungere ι sensu planissimo. Gru
menta militum alimentis mitterentur in rurarent sane receptu gregibus ros
mem ; modo ne vastitatem Osotitudinem m. q. a. 'titit. Acidalius. Fosere vulgata lectio subsistet, si distin-tione iuvetur. Lustam partem ca--μ jacere t in quam pecora ct armen
ta militum aliquando transmittentur.
Id est: exigua pars campi est, quam petimus , ac modo iacet : nulliqueu: di vobis futura, nisi quod in eam
armenta & pecora militum quandoque transmittetis. Pichena. Faernus & Danelius legebant : Ser υ rent sane receptos fregibus inter hominum famem. vrunus. Servarent s. receptos gregibus inter hominum famam. Haec undequaque pura sunt: agri a Fritiis occupati, erius suerant militibus attributi : qui minimam
pecoribus de armentis destinaverant. hine Bojaculus ut usurpata retineret. ita contendit. Major agrorum pars unde nos exigitis , nunquam fuita gregibus depalla : proinde nos iis
deturbari, nee aequum est, nec vobis utile : non deprecor tamen , quin eam partem restituamus , inquam homines recordentur ullo unquam tempore pecora militum. futile transmissa. receptor , hoc est exceptos, passim apud ICtos. Plaut. Trinum m. posticulum hac recepit quia ait Dendidit. Geu. I7, s. Luando
mulier marito dotem dabar, tum qu ex λι bonos retinebat, neque ad ri rum transemittebat, ea recipere dicebatur. salinerius. Corruptus videtur locus, nee iuvant libri vet. tentavi tamen , an defendi posset, hoe
sensli 1, Ser Orent Romam campos re-eeptor , id est sepositos pro gregibus : at servatent cliain hominkm
famam, ne scit. palam fiat meliori
990쪽
militum aliquando transmitterentur ' Servi ent Iane receptus gregibus inter hominum famem ; modo ne vastitatem ta solitudinem mallent, quam amicos populos. Chamavorum quondam ea arva, mox Tubam tum, ta
post Uipiorum fuisse. R Sicut coelum dus , ita terras generi mortalium datas: λ quaeque vacua, eas publicas esse.
conditione esse bestias , quam homines , cum his desit terra in qua vivant, illis vero supersit. Sed non satis mihi facit. Pichena. Dubitatum
de voce receptor, mutaturque in exceptos si non necessario. nam recipere,
idem etiam notare quod excipere ;docui pluribus ad Plautum meum in Suspicionibus. ceterum Optime famam migrabit in famem , ut placi-ruin Liptio. Graitertis. Non hic videtur sensus Exiguam partem campi esse quam petant, quae modo iaceat
nullique utili Romanis sit, nisi quod
in eam armenta 3c pecora militum quandoque transmittant: sed hie potius ; Cum ingens agrorum spatium incultum jaceat, quota pars ejus est, in quam armenta atque greges militum , nec semper . sed aliquando nam & lixe vox significanter ponitur) transmittunt ut nec tamen Perimur eam partem humanis usidus adimi , quamquam & hoe fortasse querendum ei set . tot hominibus fame pressis, qui sustineri poterant ex his locis, quos tantum gregibus receptui servatis. Sed cur ceteros campos , in quibus nee homines , nec armenta sunt . potius vastitatem &solitudinem esse vultis, quam amicos populos ibi habitare Ex quibus omnibus patet non exiguos fuisse inpos , quos petebant Ansibarii; sed eo praecipue argumento ulos, agros istos ob magnitudinem atque
vaditaten locorum Romanis non esse usui, cum armenta eorum , 'uibus solis servire videantur, minima eorum parte contenta sirit. Eodem pertinent quae sequuntur: vellent ne conrueri mane filum. Sed de se quentia se eonstituimus: Servarent . Iane receptus gregibus inter Iomin momem. Nam saniam legi non posse Lipsius vidit atque famem reposuit: pro receptos autem quod habent libri exceptas legebat, sed adiuvante sensu socero meo facile probavi receptus potiorem lectionem esse. Receptus loeus semotus , qua quis se recipit, ἀναχώρη c. 'uod tam de hominibus quam aliis animalibus dici potest, quomodo sere apud Columellam s . I. de re rust. aquatit u animalium receptacula. Fresnshemius. Plurimos exercuit hic locus. Lego servarent sane receptos gregi M. icit. agros, inter homines tamen ; modo ne&c. Modica ac prope nulla mutatione , sententia aperta. phrasi Cornieliana. Cl. Gronovius, inter hominum
famam, legit , dc erudite tuetur in Observ. ae famam hominum , ipsis homines interpretatur. Iudicent docti, quorum arbitrio ista permittun
I Servarent sene receptos.' Scriberem , exceptas , de famem. Lipsius. 2 Sicut caelum diis. J Flor. Stem . plurima nimis levia consequor. cuicunque tamen ea negligere in integro est , tamquam si monita non tuissent.
3 Lua sunt vacua. J Emendavimus , qu qua vacua snt. Rhena nus. Aadunt vulgati : sint. Sed id
verbum abstulimus Florent. au ritale, nec necessaritim . nee Tacitimore. Pichena. Suspicor edidisse Tacitum : quasque vacuat , ein trauem