Antiqvitatvm romanorvm qvae svpersvnt, recensvit Adolphvs Kiessling

81쪽

πολυς αν εἴη λόγος, εἰ βουλοίμην την ακρίβειαν γράφεινὶ λίγον κατέμει,εν ἐν αλψ των Ἀβοριγίνων προνοία πρῶτον μὲν ουν της οἰκοφθορίας ταῖς πόλεσιν ἐδόκει αυχμφ -κακωθεῖσα αρξαι, ἀν/ίκαὐ-τ' ἐπὶ τοῖς δένδρεσι καινῶς ουδεὶς ραῖος γενέσθαι διέμεινεν, ἀλλ' -οὶ κατέρρεον, ἀτε ὁπόσα σπερμάτων ἀνέντα βλαστους ἀνθγειεν εις τάχυος ἀκμης τους κατὰ νόμον ἐξεπλήρου χρόνους, ἀτε- κτηνεσιν ἐφυετο διαρκης, τῶν τε ναμάτων τὰ Ι μὲν ουκέτι πίνεσθαι σπουδα εα ην, τα δ' υπελίμπανε

θέρους, τὰ εἰς τέλος ἀπεσβέννυτο ἀδελφὰ δὲ -- τας ἐγίνετο περί τε προβάπων καὶ γυναικων γονάς η γὰρ ἐξημβλουτ τα ἐμβρυα, η κατὰ τους τόκους διεφθείρετο ἔστιν α καὶ τὰς φεροέσας συνδιαλυμφώ 61 15 μενα. εἰ δέ τι διατυγοι τον ἐκ των ἀδίνων κινδυνον ἔμπηρον η ἀτελὲς η δι' αλλην τινὰ τυχην βλαφθὲν

τρέφεσθαι χρηστον ουκ ην ἔπειτα καὶ τὸ αλλο πλη- τὸ ἐν ἀκμη μάλιστα ἐκακοπι- νόσοις καὶ θανα- τοις παρὰ τὰ εἰκότα συχνοῖς. μαντευομένοις αυ- 20 τοῖς τίνα θεῶν αιμόνων παραβάντες τάδε πάσχουσι καὶ τί ποιήσασιν αυτοῖς λωφησαι τὰ δεινὰ ἐδε-πὶς ὁ θεος ἀνεῖλεν οτι τυχόντες ν βουλοντο υκ ἀπέδοσαν α εἴξαντο, ἀλλὰ προσοφείλουσι τα πλείστου αξια οἱ γα Πελασγοὶ ἀφορίας αὐτοῖς γενομέ- 2 νης ἐν, γη πάντων χρημάτων ευξαντο τω τε Λιὶ καὶ τ' Ἀπόλλωνι καὶ τοις Καβείροις καταθύσειν δεκάτας των προσγενησομένων πάντων, τελεσθεισης δὲ της ευχης ἐξελόμενοι καρπῶν τε καὶ βοσκημάτωναπάντων τὸ λάχος απέθυσαν τοῖς θεοῖς, δη κατὰ ω τούτων μόνων ευωμενοι ταυτο δη υρσίλος ὁ Αωβιος στόρηκεν ολίγου δεῖν τοῖς αὐτοῖς ὀνόμασι γράφων οἷς ἐγὼ νῶν, πλην ὁσ- - Πελασγους καλετ

82쪽

τοὐς ἀνθρώπους, ἀλλὰ Ἀρρην - την3 ιδείαν δεί- γον στερον ἐρῶ. XXIIII. Ω απενεχθέντα τον χρησμον μαθον, οὐκ εἶχον τα λεγόμενα σώμβαλεῖν ἀμηχανουσι δεω αυτοις των γεραιτέρων τις λέγει συμβαλὼν τὰ λόγιον, βοτι του παντος μαρτηκαοι , εἰ οἷονται τους θε ς

ἀδίκως αυτοῖς ἐγκαλεῖν χρημάτων μὲν γαρ ἀποδεδόσθαι ταναπαρχας αυτοῖς άπάσας ορθῶς τε καὶ συνδίκη, ανθρώπων δὲ γονῆς το λάχος, χρῆμα παντος μάλιστα θεοῖς τιμιώτατον, φείλεσθαι ' εἰ δὲ δη καὶ τουτων λάβοιεν την δικαίαν μοῖραν, τελος εξειν σφίσιτο λόγιον τοῖς μὲν δη ορθῶς ἐδόκει λέγεσθαι ταμφαοῖς δὲ ἐξ ἐπιβουλῶ, συγκεῖσθαι ὁ λόγος εἰσηγησα- μέι ου δέ τινος την γνώμην, οὐθὲ-- ἐπερέσθαι , εἰαυτ- φίλον ανθρώπων δεκάτας απολαμβάνειν , πέμ- u-- - δευτερον θεοπρόπους, καὶ ὁ θεος ἀνεῖλεν ουτω ποιεῖν ἐκ δὲ τουτου στάσις αὐτους καταλαμβάνει περὶ του τρόπου της δεκατεύσεως. καὶ ἐν ἀλληλοις οἱ Θεστηκότες των πόλεων το πρῶτον ἐταρα- . χθησαν ' ἔπειτα καὶ το λοιπον πλῆθος δι προψίας 2 τους ἐν τέλει ἐλάμβανεν ἐγίνοντό τε Ουδενὶ κόσμφ 64 α ἀπαναστάσεις, αλλ' ἄσπερεὶ οἴστρο καὶ θεοβλαβεία πελαυνομένων , καὶ πολλα ἐφέστια λα ἐξη- λειφθη μέρους αυτῶν μεθισταμένου - γαρ ἐδικαίουν οἱ προσνωντες τοι ἐμμιν ἀπολείπεσθαί τε Στων φιλτάτων καὶ ἐν τοῖς ἐχθίουτοις υπομένειν πρῶτοι μὲν δη οὐτοι μεταναστάντες ἐξ Ιταλίας είς τε την

Ἐλλάδα καὶ της β βάρου πολλην ἐπλανηθησαν μετὰ

τους πρωτους ἔτεροι το αυτο ἔπαθον, καὶ τουτοδιετέλει γινομενον σέτη. ου γαρ ἀνίεσαν οἱ δυνα 3

στεύοντες ἐν τοσς πόλεσι της ἀνδρουμένης ἀεὶ νεότητος ἐξαιρούμενοι τὰς ἀπαρχὰς, τοῖς τε θεοῖς τα δίκαια

83쪽

30 - -

θόντων θεδιότες. ην δε πολυ καὶ το προς ἐχθραν συνπροφάσει ευπρεπεῖ ἀπελαυνόμενον αὐτῶν διαφόρ- ά . . πολλαὶ αἱ ἀπαιαστάσεις γίνοιτο καὶ ἐπὶ 655 πλεῖστον γης το Πελασγικο ν γενος διεφορη θη. V. 'Hσανὰ τά τε πολέμια δε του μετὰ κινδυ- νων πεποιησθαι τας μελέτας ἐν ἔθυεσι φιλοπολέμοις ζῶντες πολλῶν αμείνους καὶ τῆς κατὰ τὰ ναυτικὰ ἐπιστημης δι α την μετὰ υρρηνῶν οἴκησιν ἐπὶ πλεῖστον Β ἐληλακότες η τε ἀνάγκη κανη ουσα τοῖς ἀπορουμένοις βίου τόλμαν παρασχεῖν γεμων τε καὶ i δάσκαλος του παντος κινδυνευματος αυτοῖς ἐγίνετο, - χο λεπῶς οπη ἐπέλθοιεν ἐπεκράτουν. κα- λουντ δε πο των αλλων ἀνθρώπων , της τε χώρας i5 ἐπικλησε αφ' ης ἐξανεστησαν καὶ του παλαιου γένους μνημον οἰ-τῶ υρ- - καὶ Πελασγοί. ων ἐγὼ λό- ωγον ἐποιησάμην του μη τινα θαυμα ποιεῖ- αε, ἐπει-

ἀνάπαιστον πο ου χορου λεγομενον πεποίηται

84쪽

Tυρρηνίας μὲν γαρ δη ονομα τον χρονον ἐκεῖνον ανατην Ἐλλάδα ην, καὶ πῆσα η προσεσπέριος Ιταλία τὰς κατὰ ἐθνος ὀνομασίας ἀφαιρεθεω την κλησιν ἐκώμην ἐλάμβανεν, σπερ καὶ της Ελλάδος αλλχ τε πολλαχῆ καὶ περὶ την καλουμένην νυν Πελοπόννησον οἐγένετο VH γαρ ένος τῶν ο&οὐ-ων ἐν αυτηὶ ἐμῶν, τονυχαῖκου, καὶ η συμπασα χερρόνησος , ἐν η καὶ τουρκαδικον καὶ το γωνικον καὶ ἄλλα συχνὰ ἔθνη με- XXVI. O M χρόνος - ' IΠελασγικον καα - 10σθαι ηρξατο, δευτέρ γενεὰ σχεδον προ των ρωικῶν ω ἐγένετο διέτεινε δε καὶ μετὰ ἀπρωικὰ, ως εἰς ἐλάχιστον συνεσταλη το ἔθνος ἐξω γαρ Κρότωνος της ἐν υμβρικοῖς πόλεως ἀξιολόγου, καὶ εἰ δη τι ἄλλο ἐν τῆ βοριγίνων οἰ -- ἐτυγχανε, τὰ λοιπὰ των ΙοΠελασγῶν διεφθάρη πολίσματα. - Κρότων ἄχρι

πολλου θιαφυλάξασα το παλαιον σχημα χρόνος υπολυς α ου την τε ονομασίαν καὶ τους οἰκητορας ηλ- λαξε καὶ νυν ἐστι Ῥωμαίων ποικία, καλεῖται δὲ

Κορθωχεια - δὲ των ἐκλιπόντων την χώοαν Πε 20λασγῶν κατασχόντες τὰς πόλεις ἄλλοι τε πολλοὶ ησαν, - λαπτοί τισιν ἔτυχον μοτέρμονας τὰς οἰκήσεις

εχοντες κά ἐν τοῖς μάλιστα πλείστας τε και αρωτας

νυμίαν αυτοῖς ταυτην οι μεν αυθιγενὲς τ εθυος

ποιοτντες ἐπὶ των ἐρυμάτων, α πρῶτοι των τῆd οἰκούντων κατεσκευάσαντο, τεθηναι- ρουσι τύρσεις γὰρ καὶ παρὰ Τυρρηνοις αἱ ἐντείχιοι καὶ στεγαναὶ οἰκησεις νομάζονται σπερ παρ' Ἐλλησιν ἀπο Dτοὐ συμβεβηκότος αὐτοῖς ἀξ σι τεθηναι - - ωςπε - τοις ἐν Ασία Μοσσυνοίκοις ' ἰπιγωσι μν

85쪽

γαρ δη κἀκεῖνοι ἐπὶ ξυλίνοις σπερὰν πυργοις ψ

λοῖς σταυρώμασι, μόσσυνας αυτὰ καλουντες. XXVIl. O 3ὲ μετανάστας αυτους μυθολογοῶντες εἶναι υρρηνον αποφαίνοπισιν γεμόνα της ἀποικίας

τοὐτον δὲ Λυδον εἰναι το γενος ἐκ τη πρότερον 'γνίας καλουμένης, παλαιον δη τινα με τανάστορο

οντα εiναι δ αυτον πεμπτον απλάσιος, λέγοντες ἐκ

. - ας καὶ Γῆς Μάνην γενέσθαι,πρῶτον ἐν τy-ταυ--ος - βασιλέα τουτου-καὶ Καλλιρόης της Ποαν- θυγατρος γεννηθηναι Λότm ' τ δε ατυ γημαντι θυγατέρα υλλου του γηγενους υλίην δυο γενέ- παῖδας Ἀσίην καὶ Ἀτυν ἐκ δὲ λυος καὶ Καλ- Iλιθέας της ωραίου Λυδο φυναι καὶ Τυρρηνόν' 15 καὶ τον μεν Λυδον αυτου καταμείναντα την πατεροναρχν παραλαβεῖν - ἀπ αυτιῶ Λυδίαν την ὀνομασθηναι' υρρηνον δὲ της ἀποικίας γησάμενον πολλην κτήσασθαι της ταλίας καὶ τοῖς συναραμένοις - -- τα τυν θέσθω ν ἐπωνυμίαν. 20 λ οδότν δὲ εἰρηνται μυος του Μάνεω παῖδες οἱ περὶ Ἀρρηνον, καὶ η μετανάστασις των ωνων εἰς ταλίαν Ουιέκουσιος φησὶ γαρ ἐπὶ τη. -υ- ἀρνpς ἀφορίαν καρπῶν ἐν τῆ γῆ ρονων γενέσθαι, τους δὲ ἀνθρωπους τέως μὲν υπο της φιλοχωρίας κρατου- 25 μένους πολλὰ διαμηχανήσασθπι προς την Πνφo 'μνἀλεξητηρια, τῆ μὲν ωρ των μερῶν μετρια σιτία προσφερομένους , τη δ ετέρα διακαρτερουντας χρονίζοντος δὲ του δεινορδιανείμαντας απαντα τον δ' μον διχῆ κληρους ταῖς μοίραις ἐπιβαλεῖν τοὐμὸν 30 ἐπ' ἐξόδω της χώρας , οὐδ επὶ μονὴ καὶ τῶνυτυος 2 παίδων τον μὲν / προσνειμαι, τον δε τῆ λαχουσης

δὲ τει ἄμα δρμοίρας την μὲν ἀμείνω τυχην, ἐκχωρη

86쪽

σαι, ν τερα απολαχουσαν των χρημάτω τα μέρη, μι μένην δ' ἐπὶ τοῖς σπερί- μερεσι-γταλίας, ἔ- η υμβρικοῖς η οἴκησις, απιτο καταμείναπαν

ἱδρύσασθαι πόλεις τὰς ετ και καπιαυτον ἐκεῖνον ουσας.

ἐπίGΤαμαι τους μὰν κατὰ ταυτὰ, τους δε μεταθεντας

τον οἰκισμον καὶ τον χρόιον ἔλεξαν γαρ δη τινες, κλεους υἱον έναι τον Τυρρηφλ υμφάλης της Λυδης γενόμενον τουτον δ' ἀφικομενου εἰς ταλίαν wεκβαλεῖν τους Πελασγοὐς ἐκ των πόλεων ουχ ἀπασῶν,

ἀλλ' - πέραν ησαν - εβέριος ἐν, βορειωτ μέρει ἔτεροι 'λεφου παῖδα τον υρρηνον αποφαίνουσιν. ἐλθειν δε μετὰ ροίας ἀλωσιν εις Ιταλίαν. M ὁ Λυδὸς ἱστορίας παλαι- εἰ καί τις αλλος 16 ἔμπειρος ων της δὲ πατρίου καὶ βεβαιωτης ἀνέδεινος υποθεέστερος νομισθεὶς, ουτε Τυρρηνον νόμακεν ου- δαμ- της γραφης δυνάστη. υδῶν οὐτε αποικία

μεμορμένος -δεμίαν πεποίη reu' 'Aτυος δὲ παῖδας γενέσθω λέγει Λυδον καὶ ποηβον, τούτους δὲ μερισαμένους την πατρωαν ἀρχην ἐν σια καταμείναι ἀμφοτέρους καὶ τοῖς μεσιν νήρξαν ἐπ κεινων φη. τε νω τὰς ὀνομασίας, εγων ωδε 'ἀπ -δου Θμεν γίνονται Λυδοὶ , ἀπο ορήβου δε πρηβοι του- των η γλῶσσα ολίγον παραφέρει, καὶ νυν ἔτι ξυν--τ σιν ἀλληλοι ρηματα οὐκ ὀλίγα, σπερ Ιωνες καὶ χνωριεῖς Ἐλλάνικος δὲ Ο Λέσβιος τους Τυρρηνους φησι Πελασγους πρήτερον καλουμένους, ἐπειδη κατω γκησαν ἐν γ ταλία, παραλαβε ην νυν θοωσι προ γορίαν εχε δὲ αὐτω ἐν Φορωνίδι ὁ λόγος δε ' του

87쪽

νειουεγενετο Φράστωρ, Οὐθὲ υμυντωρ, του δὲ Γε ταμίδης, του δὲ Νάνας επὶ τούτου βασιλευοντος οἱΠε- ταμῶ ἐν τω γονίω κόλπω τὰς νῆας καταλιποντες μό- τωνα πόλιν ἐν μεσογεία εἷλον καὶ ἐντευθεν ορμώμενοι

τηρο νυν καλουμένην υρι-ίαν ἐκπισαν Μυρσίλος τὰ ἔμπαλιν αποφαινόμενος Ἐλλανίκωτους Τυρρηνους οφησιν, ἐπειδη την εαυτῶν ξέλιπον εν τῆ πλάνη με - 10 -- σθη και Πελασους, τῶν πιέων τοῖς καλουμένοις πελαργοῖς εἰκασθέντας, ῶς κοιτα ἀγέλας ἐφοίτων εἴς τε την Ἐλλάδα καὶ την βάρβαρον καὶ τοῖς θη- ναιοι τὸ τεῖχος τὸ περὶ ακροπολιν, το Πελαργι-

κον καλουμενον, τούτους περιβαλεῖν. is XXVIIII 'μοὶ μέντοι δοκοῶσιν παντες αμαὐ τάνειν οἱ πεισθεντες, καὶ το αὐτο ἔθνος εἰναι το ρρηνικον καὶ το Πελασγικόν της μεν γαρ νομαροσίας ἀπολαῶσαί ποτε αυτοὐς της αλληλων Ουηὲν θαυ- 76

μαστον ην επεὶ καὶ αλλα δή τινα ἔθνη, τὰ μεν πι- 20 λννων, τα δὲ βαρβάρων, ταυτο μαθον, 1περ το

πολλοῖς γέ τοι γένος ἐνάμφω ταυτ ἐνομίσθη, λησει διαλλάττον -- εί κά - Ῥαστα τῶν αλλοθί

που συνωνυμίαις ἐπικεoασθέντων καὶ τα εν Ιταλία

25 ἔθνη το αὐτο ἔπαθεν ην γαρ δὶ νος οτε καὶ Λα- τω- κά υμβρικοὶ, - - ωH συχνοὶ ἄλλοι Τυρρηνοὶ φ Ἐλληνων λεγοντο, της δια μακρον των εθνῶν οἰκήσεως ἀσαφη ποιούσης τοῖς πρόσω τηνακρίβειαι τήν τε Ῥωμην αὐ- πολλοὶ των συγγρα- 30 φεων Ἀρρηνίδα πολιν εἴ-x υπέλαβον ονομάτω/ μεν ουν μεταλλαγην, ἐπεὶ καὶ βίων, πείθομαι πω ἐμεοι γενέσθαι ' κοινου δὲ ἄμφω μετειληφέναι --

88쪽

νους ου πείθομαι, πολλοῖς τε αλλοις καὶ μάλιστα ταῖς φωναῖς αυτῶν διηλλαγμέναις καὶ ουδεμια ομοιότ ασωζουσπις τεκμαιρόμενος. καὶ - δη οἴτε Κροτωνιαται' ως φησιν Ηρόδοτος - μοῖς των νυν σφεας περιοικεόντων εἰσὶν ομόγλωσσο ουτε Πλακιηνοὶ, σφί- δ ομόγλωσσοι δηλούσι δὲ τι, - νείκαντο γλωσσης χαρακτηρα μεταβαίνοντες ἐς ταπιτα τα χωρία, τοsτον εχουσιν ἐν φυλακῆ. καίτοι τί θαυμάσειεν αντις, εἰ Πλακιανοῖς μὲν τοῖς περὶ τον Ἐλλη--τον οἰκ-σιν μίαν διάλεκτον εἶχον οἱ Κροτωνιαται 10 ἐπειδη Ιελασγοὶ σαν αμφότεροι ἀρχηθεν, υρρηνοῖς δε τοῖς εγγιστα οἰκουσι μηδὲν Ῥοίαν εἰ γαρ τοσυγγενὲς της κγμοφωνίας αρτιον υποληπτέον, θάτερον δη που της διαφωνίας ου γαρ δη κατά γε ο αυτο ἐγχωρεῖ νομίζειν ταμφότερα καὶ γαρ δη το μὲν τερον λοκαὶ λόγον αν τινα εἶχε γενομενον, τὸ δη τους πρόσωτας οἰκήσεις π αλληλων ποιησαμενους μοεθνεῖς

μηκετι διασώζειν τον αὐτον της διαλέκτου χαρακτηραδια τὰς προς τους πέλας ομιλιας τὸ δὲ τοπις ἐν τοις

νην ἀλληλοις μολογεῖν ἐκ ταὐτο φύντας γένους δένα λήγον ἔχει. XXX. Toύτω μὲν η τω τεκμηρίω χρώμενος

ετέρους εἶναι πείθομαι των Τυρρηνῶν τους Πελασ-

κους Γομαι γενέσθαι -δὲ γαρ ἐκείνοις μόγλω σοί εἰσιν, οὐδ' ἔστιν εἰπεῖν ς ων μὲν οὐκέτι χρῶνται παραπλησίε, αλλα δέ τινα διασωζουσι τυμητροπόλεωςίγης μηνύματα - γα θεοπις Λυδοῖς τους αυτοὐ νομίζουσιν ἴτε νόμοις ὁ ἐπιτηδεύ- 30- κέχρηνται παραπλησίοις , αλλὰ κατά γε ταυταπλέον Λυδῶν διαφέρουσιν η Πελασγῶν κινδυνευ-

89쪽

j --ιΣιω τοῖς λχ'μι μαλλο, ἐοικότα λέγειν οἱ μηδα πιμίθεν ἀφιγμενον , ἀλλ' ἐπιχώριον το ἔθνος ἀποφαίνοντες, ἐπειδη ἀρχαων τε πάνυ καὶ οὐδενὶ αλλ' γενειουτε μόγλωσσον ουτ ομοδίαιτον ευρωκεται. νο- μάσθαι υφ' Ἐλλννων αυτ τῆ προσηγορία ταυτI-δὲν κωλυει, καὶ διὰ τὰς ἐν ταὶ τυρσεσιν οἰκησεις - - ἀνδρος δυνάστου Ῥωμαῖοι μέντοι αλλαις αυτ προσαγορευουσιν νομασίαις καὶ γαρ Πὰ της χώρας , ἐν ἡ ποτε φκησαν, Ἀρουρίας προσαγορευο- 10 μένης Ἐτρουσκους καλ-σι -- ἀνθρώπους καὶ ἐπὶ τῆς εμπειρία των περὶ τὰ θεῖα σεβάσματα λειτουργιῶν, διαφιρ0ντας εἰς απιτ ετέρων, νυν μέντοι ασα-- ' ψέοαιρου προτερον δ' ἀκρψοὐντες, νομοῖ σπερ

Ἐλληνες ΘυοiIκiΗ, 3ς εκάλουν αυτοὶ μέντοι σφῆς αυ- Mao τοπις ἐπὶ των ηγεμόνων τινος εισέννα τον αυτον ἐκει- νω τροπον νομάζουσι πόλεις δὲ αςτινας κιπαν οἱ Τυρρηνοὶ καὶ πολιτευμάτων Ουςτινας κατεστησαντο ,:ι, - - - κόσμους, υναμίν τε πόσην οἱ συμπαντες, και ἐργα

'i t τινα μνημης αξια διεπράξαντο, τυχαις τε οπιίαις κ ἐχρησαντο εν ετ εο δηλωθησεται λόγω το υν Πελασγικον φυλον, σον μη διεφθάρη τε καὶ κατὰ τὰς ποικίας διεσπασθη, διέμεινε δὲἈλίγον απὸ πολ-

sπελείφθη τοῖς χωρίοις , οπου συν χρόν την Ῥώμην 25-ἔκγονοι αυτων σει τοῖς Ἀλβανοῖς ἐπολίσαντο. καὶ τὰ μὲν υπὲρ του Πελασγω γενους μυθολ0γούμενα

τοιαδε ἐστί.

XXXI. μετὰ δὲ - πολ- χρόνον στόλος αλλος Ἐλληνικος εἰς ταῶτα τὰ χωρία της ταλίας καταγεται,3 ἐξηκοστεμάλαντα ἔτει πρότε9όν των ρωικῶν λαυτοὶ Ῥωμαῖοι λέγουσιν, ἐκ Παλλαντίου πόλεώ ς Ἀρκαδικῆν αοτάς. γεῖτο δε της ποικίας μανδρος 81

90쪽

37Ἐρμου γενόμενος καὶ νύμφης τινος Ἀρκάσιν ἐπιχωρίας. ἡ οἱ μὲν Ηλληνες εμιν ωα. λέγουσι καὶ θ εο- φόρητον ἀποφαίνουσιν, οἱ δὲ τὰς Ρωμαῖκὰς συγγή -- πες ρχαιολογίας πι πατρω γλώσση Καρμέντιν - oνομάζουσιν εἴη δ αν Ἐλλάδι φωνῆ Θεσπιωδὸς - νυμφ τουνομα τὰς μὲν γαρ φδὰς καλοῶσι Ῥωμαῖοι κάρμινα, τηνη γυναῖκα ταύτη. μαρουσι δαιμ νω πνευματι - χρος- γινομενην τὰ μέλλοντα συμβαινειν τεπλήθει δι -δῆς προλεγειν ὁ δὲ δαλος οὐτος οὐκ ἀπὸ του κοινου της γνώμης ἐπέμφθη, 10αλλα στασιασαντος του δήμου τὸ ἐλαττωθὲν ἐκουσι-82 μερος πεξηλθεν Ἀτυγχανε δὲ τότε την βασιλείαν των Ἀβοριγίνων παρειληφώς Φαυνος, υρεος ως -- σι α γονος, ἀνὴρ μετὰ του δραοτηρίου καὶ συνε - τος καὶ αυτον Ητων ἐπιχωρίων τινα Ῥωμαίοι δαι- 15 μόνων θυσίαις καὶ ήδαῖς γεραίρουσιν. ουτος ὁ ἀνηρδεξάμενος κατὰ πολλ- φιλότητα -- Αρκάδας ολίγους ιτας δίδο σιν αυτοῖς της αυτου χώρας οπόσην ἐβουλοντα ι δε Ἀρκάδες, λη Θέμις αυτοῖς ἐπιθειάζουσα ἔφραζεν, αἰροῶνται λόφον ολίγον απέχοντα πτου Τεβεριος, ο ἐστι νυν ἐν μέσωμάλιστα η - μαιων πόλεως, καὶ κατασκευάςονται προς αυτ κώμην βραχεῖαν, δυσὶν ἀλιευτικοῖς πληρώμασιν ἐν οἷς, απανεστησαν της Ελλάδος ἀποχOωσαν, ν μελλε τὸ πεπρωμένον ὐ χρόν θήσειν ὁσην ουθ' Ἐλλάδα απόλιν ουτε βάρβαρον κατά τε οἰκησεως μέγεθος καa

κατα δυναστείας αξί σιν και την αλλην πασαν εὐ-

83 τυχίαν, χρόνον τε ὁπόσον αν ὁ θνητὸς αἰών αντέχη πολεων μάλιοτά πασῶν μνημο ετ σομένην. νομ

δὲ τω πολίσματι τουτω τίθενται Παλλαντιον ἐπιδεης ο

ἐν Ἀρκαδία σφῶν μητροπολεως νυν μέντοι Παλά- τι- - Ῥωμαίων λέγεται συγχέαντος του χρόνου την