Muthografoi

발행: 1843년

분량: 491페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

374 APPENDIXλαθεῖν ἐπειρατο την πραν, κώ - ἔλεπον μεταβο ν εποιε- τος ψύσεως. καὶ τὸ γεγονος ποκλέψαι δοκῶν εις βοῶν μεταβάλλει τονανθρωπον τιμῶσα δε η ' την του Λιος ρωμένον ἄνθος ἀνυμε τῆβοι νέμεσθαι και πονος δι αντην ἐξ αυτῆς νομάζεται. α δογολο της κόρης τὰς τρας τοι χρώμασιν Φουαίνεται μεν γλ OL παρθένος, πορφώρεται δε οἷα θοῆς καὶ λευκαίνεται λουν υν ἀνανθεσι τqς κόρης μεταβολήν, σα τε βλαστῆματα φαίνεται, γεγονε Περὶ Καλλιστοος 'ν ραν ὁ πιυς λυσει

λανωπου τρωθεις ἐδεῖτο των ταίρων βοσησα το τεθνεῶτι κτείναντος δε τινος - Μελάνιππον κα κομίσαντος ετ ζῶντι υδεῖ,

κεφαλ ν, ὁ με λαβὼν αυτην τοῖς δοτσι ετιμωρεῖτο, την δε - δεχο αυτ φέρμων ἀθανασίαν τοιτο ἐκώλυσεν κλῖναι Πολυνείκειδε - κατενεχθε/ς β ἀδελφ τασης καὶ ἀπεστέρητο μεν πα- τον Κρέοντος, τυπανε δε παρὰ της δελφvς λέγεται δε και η πνη Πολυνείκους Ἀροε. συνεφάφασθαι του ἄθλου.

25 Ἀντιόχειαν, ν η λέγεται - Ἀπολλωνα παρεδρεύειν και Μντείας καὶ χρησμον τοις ἐρχομένοις περι το δωρ λέγεσθαι λέγεται δε οπι, νίκα ἐμαντευετό τις εν φ τόπω τοττω, αυρας τινὰς καὶ πνοὰς τουδωρ ἀνεδίδου, καὶ ἀναδιδομένων των τοιουτων πνευμάτων οι ἱερεῖς

οι περὶ την πηγη ενθωσιῶντες ἔλεγον, γήθελεν ὁ δαίμων.

Ἀθηνῶν, οὐ μεγάλως την Ἀττικην κατεκόσμησεν. -υτος δέ ἐστιν ὁ διφυν καλούμενος ἐκαλεῖτο δε διφνης τι δυο φωνὰς ηνήσκημένος, μίαν με την της Ἐλλάδος ἐτέραν δε την της Αἰγύπτου. πεται γαρ τι νώθναῖοι ἄποικοί εἰσιν Αἰγυπτίων ἀπο Σάεως πόλεως. a q7γων οτν της αποικίας γέγονεν ὁ Κέκροψ, καιέλθεν εἰς την Ἐλλάδα φωνην ἔχων καὶ την Αἰγυπτίαν. ὁ δε λόγος ὁ λέγων, αὐτόχθονας εἶναι Ἀθηναίως, μυθός εστ λαβὼν το πλάσμα ἀπο - μηδέποτε

412쪽

- NARRATIONUM XXXIV XL. 375

XXXVIII. Περὶ Κερβέρου. -υθείεται Οτι ἐστί τις κύωνεχων τρεις κεφαλάς, ο καλεῖται Κερβερος, καὶ ουτος φυλάττει, οστυλας του ' δου, καὶ τους μεὶν καταβαίνοντας ις ον αδην σαίνει κω κολακεέει, τους δε ανιόντα δάκνει καὶ Ου ε. ἀνελθεῖν φασὶν ουν τι- μακλῆς οτε κατηλθε σνναρπάσαι, Πειρίθω την Περσεφόνη , ανιων ἀπέκτεινε τον Κέρβερον. XXXIX. Περὶ Κερκώπων. Ἀο τινὲς δε ο κατὰ νηπιοπῶσαν ἀδικίαν ἐνδεικνυμενοι λεγοντο Κερκωπες ε της - ερρον ιμυτητος την επωνυμίαν λαχόντες ὁ με γαρ αυτω ευγα Πάσσαλος, ὁ δε τερος Ἀκλήμων, ως σι Λως ο προ ματιστής. --τους δε η μήτηρ, ηεμνονι το νόματι ἐωρακυῖα κατὰ γην πολλὰ

δεινα ερrαζομένως αντονδε ε - μη περιτυχεῖν μελαμπυγν. καί ποτε 15του Πρακλεους πο δενδρον κοιμωμεν- - των αvτου πλων -- κεκλιμένων το φυτο, πλησιάσαντες υτοι τοῖς πλοις ἐπιχειρησαι

ἐβουλήθησαν. εοθυς δε ὁ μακλης αἰσθόμενος, λαμ αυτους και κατακεφαλα επὶ ξυλο δεσμώσας ἐβάστασεν ἐξόπισθεν και τότε ἐκεῖνοι τ' ἐντολqς νς εαυτῶν μητρος μνησθησαν κρεμάμενοι του γ'

ιρακλέον την προην μέλαιναν θεασαμενοι ἐκ τvς - τριχῶν δα- ποτητος. - δὲ προ αλλήλους αυτ τουτο διαλεγόμενοι γέλωτα -- λυν προσηψαν το ρακλεῖ καὶ νους κατὰ τουτ των δεσμῶνελυτρώσατο καὶ ἀπέλυσεν αυτους.

XI. Περὶ Κηφέως καὶ Περσέως. l. Kητεος εἶχεν Αἰθιό-25πων τε ἀο ν κω Πναῖκα καλην αἴτη καὶ τὰς Θρηίδας κάλλεινικῆν νομὶ το καὶ ἔλεγεν - δε δέονται του σφῶν ἄρχοντος λαβεῖν

ουπερ αυτων δίκην. δε επεισαν, ὁ μεν - την του Κηφεως γον τος ἔπεμψεν, Κηφεν δε χρησμο πειθόμενος, πέτρας ἐπικειμενης θαλάσση την θυγατέρα κασας παρειχεν ἀπολλυναι- κητει ταν δ' - σώζει τε καὶ λύει Περσεις τεμῶ εν ιβίη καὶ φερων την --δοισης κεφαλῆν, λίθον τε ποιῆσας το κητος. 2. 'Aλλως. φεις ιθώπων κρατῶν Κασσιεπειαν ἐκέκτητο συνοιαον η τοσουτον ἐπὴει δια κάλλος φρονεῖν, ς αὐτὰ οιεσθαι

413쪽

376 APPENDIX

1- του ει πηματος κονεν, εἰ την Ἀνδρομέδαν παρα - - κυ- σει και παρατυχὼν ὁ Περσεν ἀπολιθοῖ με τλ π ύ- κῆτο ς, σωτηρίας δε ερας ον της σωθείσης ἐκομίσατο γάμον. XL.Ι. Περὶ Κισσου κισσος, ἄνθος Λιονυσο τ προν χορευτης ἐγεγένητο, και περὶ τον ναον ἐξορχούμενος διαφθείρεται μανεις η πεσών, Γ δε τιμῶσα Λιόνυσον ἄνθος ἀνqκε χορευον καὶ μετὰ θάνατον αὐθή οθεν ὁ λισσὰς περιέχει την ἄμπελον το ιονυσσυ φυτόν, οτε νέος πάρχων ἐχόρευεν.XIII. Περὶ Κυκλωπος. Κύκλωψ λεπται εἶναι γος τις θλἴστρικὸς και ποιμην ος κει την Σικελίαν εἶχε δε ενα ὀ*θωιμόν του ον δυσσέως ἀποπλαν θένeto μετὰ τον Τρωικον πόλεμον μετατων ταίρων αντο καὶ ἐλθόντος πω την Σικελίαν, ὁ κυκλωφσυνέλαβε καὶ αυτον τὸν 'Oδυσσέα και τους ἐταίρους αυτ ' κα τους μεν ιταίρους--ου πρώτους κατέφαγε τον δε δυσσέα Ἱρήσας εις 154στερον καταφαγεῖν Ου ίσχυσε διαδράντος--ov. διέδρασε δε μεθύσας τον Κύκλωπα καὶ το πλώσας αυτόν, καὶ πό - ἔριον ἐν κριολκατακρεμάσας ἐαυτὸν και ἐξελθὼν - το κριο οντως ἀπέδρα. XU II. Περὶ Κυκλώπων - τη Σικελία, νησο περοῦ ταορεινὰ α-qς πονται γενέσθαι ι Κύκλωπες, ποιμενικον μὲν βίον20 ἐπιτ δενοντες, ζῶντες δε βιαιοτερον λεγονται δε οτο ανθρωπο- νάγοι εἶναι καὶ κατεδqδοκέναι του του δυσσέως ἐταψους τρεις δε αυτῶν λέγονται ι ἐξοχώτατοι Γροντης, Στερόπης, Ἀργης λέ- ρονται δε οντο αυτοι και ξοχώτατοι χαλκεῖς την τέχνην, οιτινες διατης οικείας τέχνqς ' βροντην καὶ την ἀστραπην φυὰ κατεσκευω25 σαν κυκλωπες δε ελέγοντο, ώς μὲν -ίοδος οτι ενα εἶχον κοκλοτερῆ ὀφθαλμον εν τι ο*ει, ς δε Παλαίφατος οτι κυκλοτερ τινα

414쪽

λον αὐτ ς ε τοῖς δασιν ἰδοῖσα τον αυλὸν ερριψεν, ς v εχονευσχvμοσύνηνδε προσώπ το αὐλεῖν γίνεται ουτος αρσιον, και ποί σε αυτὸν αὐλητvν ὀνομαστόν. ὁ δε πείθετο δ καιωπόλλωνος εῖναι κρεδετων, και εἰς ριν ἐκάλει και ι μὲν ηριζον, id ἐψήφιζον δὲ αἱ Ουσαι και ὁ θεὸς ἐνίκα δίκρο δε ἐπιτιθεις Ῥαυλητη κρεμάσας δειρε, και τὸ αἷμα γίνεται ποταμος, Φυε ποταμο νομα αρσίας. 2. λλως Αθζνα πω τους τλους λαβοῖσα παρὰ πηγνισταμεν ζύλvσε, θεασαμέν δε ε τλυδατι την αvrq σκιὰν πεφυ-15σζμένας εχουσαν τὰς γνάθου και πρεπεῖς εκ οὐeto φαινομεν , ερριψε τοτ αυλοῖς ς αμορφίας αιτίους. ἐν γαρ υ αὐλεῖν τὸ πνευμα ζογκοῖ τὰς γνάθους και ἀμορφους ποιεῖ τους αὐλοῖντας. τούτους τοτ ριφέντας αὐλοῖς λέγεται Μαρσυας ευρηκέναι, καὶ ρίσαι τῶ Ἀπόλλωνι και ηττοθνναι, καὶ ἐκδαρζναι παρὰ τον ποταμόν, ἐξ 20ου αρσύας ὁ ποταμὸς λέγεται. XI.VIII. Περι ενοικέως. Μενοικεῖ Κρέοντος υιός, βασιλέως Θηβῶν πολεμουμένης ον της ἰδίας πατρίδος των Θ βῶν πὸ των ἐπτὰ στρατ γῶν χρ σμοδρσε ειρεσίας μάντις ων, παραυτίκα παύσεσθαι-ον πόλεμον και σεσθαι αὐτοῖς νίκ ει του 25 βασιλικου γένους τῶν αυτοχθόνων των ἀναδοθέντων ε τῶν οδόντων του δράκοντός τις εαυτὸν προς ναίρεσιν μαθὼν τοὐτο ὁ ε- νοικεος καὶ θέλων ἐλευθερῶσαι ζ πολιορκίας την πόλιν, δωκενεαοτὸν προς ἀναίρεσιν δίχα του πατρὸς αvrοὐ Κρέοντος.

415쪽

378 APPENDIX

πλοίου ποταμίου, ἐπέσχε το χρα και στησε τον Μιδαν. κ

παραλογώτερος. Νάρκισσος αρ ην ἐρῶν οἴκοθεν καὶ θειοδμενοἰ οἴκοθεν ἄρα με γαρ διέφερε σωματος, θεν δε την ἄραν - τον πόνον κτησατο καταλαμβάνει αρ vrq ο πιόμενος θεατὴς δε τος

οἰκείας μορτης καταστὰς παστος λαυτος καὶ θεατης κατεφαίνετο. in M, θεν αντος ναντο καταφθείρεται, ρωμενος ζ ω στρο- κτησάμενος, αλλ' πὶ πvrq ἐαυτον ἐπαφεὶς στερρο μεν ζ σκιανlθῶς ἐρωμενος, αντον δὲ λαβόμενος αντον ἐνατηκε τοῖς δασε, και παραφορον τον πάθον ζ τῶν βίον στέρ σι ειρατο, τοσουτον της τελευτης νησάμενος οσον εἰς τεχος μεταπεσεῖν καὶ δvλοῖ τον μνη-μην μωντμωμα ἐματι.

φλεσιν Ἀχιλλείς. θρασυνόμενος δε Νεοπτολεμος τε τον Ἀπόλλωνα δίκας του φονοο επινοησας δε ώλου καλῶς αυτ* τουτο ἐπεποίvro, διαλλάξων αυτ τον θεον εἰς Λελφους ἀπιει, καὶ ἀπέθανεν υπο των ἐνοικουντων Λελφῶν, ους ἐξηπάτησεν ρέστει, λεγων αντον ἐφ' επαπ των ἐπῶν κειν χρημάτων.

στρατεία τοῖς Ελλ σι καὶ οι με αλλο ασμένως το κηρονα δέχονται, 'Oδυσσεο δε μόνος την ὁδὸν δυσχεραίνει καὶ γυναικος κά τέκνου καὶ οἰκουρίας πάντα τίθησιν οστερα ἐφίστανται ι καλουντες, καὶ Παλαμηδ ην συν αττοῖς. ὁ δ' Ἱθακήσιος το ἐπίληπτον ποκρίνεται, β καὶ συζεύξας ονον βο τέμνων ρῆται παραφόρως θν αυλακα. --ψος δὲ ἄρα σος προσκρούει, ὁ Παλαμζ ς ψ δυσσεῖ, καὶ σοφωτέρα δοκιμασία σοφου φωρῶται πίνοια. ἄγει αρ ἐκεῖσε Παλαμ - δης Τηλέμαχον καὶ τίθησι παρ αν ν η αυλακος την ἰ ν, πον ξένος ἐκεῖνος ἀρότης μελλεν ἰθυνει το ἄροτρον αλλ' η φυσις δὴ μεταξυ δικάζει νάγκης και προαιρέσεως, καὶ παραυτίκα ἐν τος ανάγκης σκ νθ ἐκκαλύπτει, την πλάσιν αυθαίρετον ἀναδείξασα, καὶ ὁ 'Oδυσσευς παρεκκλίνων ἐκ του βρέφους το vrος ἄμα ζητεῖ τρο - ραν καὶ τοι φιλοις θήραμα γίνεται. I.III. Περὶ Παλαμ δου. Παλαμη ς μβοιεν ων το γένος δ' Ευμια δε νησος ἀπαντικρο- ς Ἀττικης), οντος υρε το ἀριθμεῖν καὶ εὐταμίζειν καὶ χρησθαι καὶ αλλαις πολλαῖς μεθόδοις οντος δε ὁ Παλαμήδει εις ἐστι των συστρατευσαμένων επὶ το Ἱλιον απέθανε δε ἐν τῆ ροία κατὰ επιβουλην του 'Oδυσσέως. 'Oδυσσέα γαρεῖχεν εχθρὸν δια τοιαύτην αἰτίαν. του Ἀγαμέμνονος προτρεπομένον

416쪽

oειν μανίαν προσεποιῆσατο, και λαβὼν ἔνον και βουν εδόκει ἀροτριῶν ἐν μανίας προσποιήσει. ὁ δε Παλαμvδς ἐλεγξεν ἔτι δἐ υ μαίνεται, λεγξε δε αντον ζλέμαχον τον ἰον αὐτο προθεὶς προ του. ροτροου. εἶτα φθάσας ὁ δυσσεῖς περὶ το παιδίον και παρελθὼν

ἐν μέρει ἐπηρε το ἄροτρον ἴνα μη πλῆξ το παιδίον και γνώσθη

εν τη ροία ποιεῖ πλαστῆν ἐπιστολὴν απὸ Πριάμου προ τον Παλαμήδ ν περὶ προδοσία των Ἐλλήνων, καὶ ποτίθζσιν ν' του ΙΠαλαμήδου σκηνῆ τστερον δε κατηγορίας ν αυτοὐ γενομένζς κατὰ Παλαμήδου, προδότου ευρω ἐπιστολὴ κατακρίνουσα αυτόν. και τέθνηκε υπὸ Ἀγαμέμνονος και πάντων ων Ἐλλήνων. IIV. Περι Πάριδος Θέτιν ὁ Ζευς θαύμαζε του κάλλονς, παρὰ δ ζ Νυκτὸς ἀκούσας, ῶς ὁ τικτόμενος ἐκ Θέτιδος ἀμείνω, ἔσται Ου πατρός, αυτὸς μεν ου θνυται, Πηλεῖ δε δίδωσι. καὶ δέχεται με του γάμους τὸ Πήλιον καὶ θεῶν μνον και Ἀπόλλωνος

τρ κεφαλῆ, τὸ δ εντευθεν ἄνθρωπος. 2. λλως. πιλίου παῖς Πασιφά γεγένηται, καὶ γενομέν του καλλίστου των θεῶν πάθος πέστη παραλογώτατον ταvρω γαρ ἐπι- Dμαθεται καὶ τὸ πάθος οὐδυναμένη διενεγκεῖν προς το Βαίδαλον

417쪽

ὁ πρότερος οὐκ ηπίστατο χρόνος. καὶ θ ομολογίας πόμνημα παῖ-ς προελήλοθεν φ ενὸς σώματος ἄμφω χαρακτζρίζων τον φυσαντας. I. Ι. Πραι Πειρίθοου. - Πειρίθοους κατελθὼν εἰς το χι-δς δια το ἁρπάσαι την Περσεφόν ν ην του Πλουτωνος ἐδέθη κάτω ξ παρὰ πέτραις τισί. . κατελθὼν δε ὁ Φακλης καὶ θέλων λαβεῖν,ον

Πειρίθουν αντον με ἀiείλκυσεν, αἱ δε πυγαὶ αυτο προσέμειναν τῆ

γίαν, εὰν δε ττηθῶ μένε εις τον Εὐρώπ . λαβὼν ουν ὁ Πελοψ χρηματα ηλθεν εἰς την πιλάδα ε χώρ Ἀπία καλοvμένη, τις πειχώρα βασιλέα εἶχε τον Οἰνόμαον , Iolet ov7ατέρα Ἱπποδάμειαν. εἶτα ἀγωνισάμενος ἐνταὐθα ὁ Πέλοψ ππικὸν αγῶνα μετὰ του οἰ-35 νομάου και νικῆσας λαβε γυναῖκα την του Οἰνομάου πατέρα Ἱπποδάμειαν και κατέσχε την χώραν, καὶ ἀντὶ πίας ἐκάλεσε Πε

418쪽

NARRATIONUM III 381

LVIII. Περι Πενθεσιλείας Μηκυνόμενος της Ποίας ὁ σόλεμος εις χρείαν τους ρῶας καὶ της τῶν νι αικῶν συμμαχίας κατέστησο, καὶ παρα7ίνεται με ἐπικουρουσα Πωσὶ Πενθεψεια - σουσα δε δι χωέως ἐν οπλοις εἷλεν ἐξ ερωτος, ο ιλεῖν - ἔσχε μαχόμενον.

σσέως. τούτου δε πλανωμένου μετὰ τον Τρωικον πόλεμον πολλοίτενωχλθον μνηστευσόμενοι 'ν Πηνελόπην η δε ημέραν ἐξ 'μέρας ἀνεβάλλετο μηδενὶ θέλουσα γαμηθζναι διὰ το περιμένειν αὐτον τον Ῥυσσέα τον ἄνδρα αυτ ς πάντες - σομρασάμενοι συππόσα-10σιν αvry η δε ἐγκυμονοσασα ετεκε - Πῶνα, δώ καὶ Παν καλεῖται, οτι ἐκ πάντων ωπάρφ Ἀτεροι δε λέγουσιν ὁτι πάνυ ευμορφος καὶ σώφρων ν η Πqνελὀπη, καὶ δια τουτο ράσθη αυτης ὁ ρμης, και μετεβὶ θ ει τράγον καὶ κνοqσας αυτην μαγεία εἰς ρωτα αυτου

ρον αἴρεσιν, ὁποτέρω δει χαρίσασθαι το δε εντευθεν ἐδείκνυσαν τὰ -- αυτοῖς αγαθά, σπειδων ἐκάτερος ἀμείνων φανῆναι Βορέας με 20 ἔπνει λαμπρος καὶ καμπτε δένδρα, τὰ δε κατέφερεν, ὁ δ Πὰν ἐσκίρτα, πηδα δῶρα φερε των αναθημάτων, α ν αντο παρὰ των νομέων εφέλκεται την Πίον. και Βορέας ἀλγεῖ, καὶ σφοδρῶς πω πεσὼν ἀσέ τε κατὰ των πετρῶν καὶ διέφθειο την κόρην η ' δε και γὰρ κτειρε το πάθος Ἀμειφεν ες φυτον το σῶμα δια τουτο 25 Πανὶ με ε πίτυος ὁ στέφανος Βορέας δε καὶ το δένδρον λυπεῖ. κα φασι τον χον, οὐ πίος πονεῖ δεχομένη τὸ πνετμα θρqνον

εἶναι.

αυτης. κατέρου δε προσαρομένου την κόρην προς το Πῶνα μεθί- οσταται καὶ ζζλοτυπεῖ με ἐπὶ τουτοις Βορέας πνευσας δε ἐπ' αυτ βιαιότερος ζ μὲν κόρην θεῖ, παραλαβουσαι δε πέτραι τοθανάτω παρέδοσαν. δε ελεουσα το πάθος ανῆκε δένδρον μοίως προς τους ἐραστὰς διακείμενον τον μεν - Πάνα στεφανοι τοθά- θροεῖχε τολμρω προσπνευσαντος. 35

419쪽

382 APPENDIX

ἐλείπετο. 4πεὶ δ' ἐκείνως κεραον βαλῶν ό εος επαυσε θεῶν μαινομενονς, ον φερε τὴν συμφοραν η κόρη, και την φυσιν ἐς

πατρός.

ILXIII. Περι Πριάπου θεται μετὰ τὸ ἀνελθεῖν ν15 4φροδίτην ἐκ τη λθιοπίας κάλλος ἀμέτρητον ἐπιφέρεσθαι, στεκαὶ αυτὸν τον Λία ἐρασθονα αυτης, καὶ συγγενόμενον -τῆ ζῆλον ἄπειρον τῆ ρα καταλιπεῖν. σθος ου η μα τὸ μέλλον προ- πησασα, και τι μελλε το τικτόμενον ἐκ ταττης βρέφος κάλλειουπερφέρειν καὶ κατακρατησαι πάντων των ἐκ Λιὸς τεχθέντων, φατο χο τῆς κοιλίας της Ἀφροδίτει καὶ παρεσκεύασε μαπανεί τινι ὀ βρέφος κακόμορφον τεχθηναι τεχθέντος ουν του βρέφον ἀμορφου καὶ - μου πανο, αἰσχρου τε καὶ περισσοσαρκον, καὶ ωρακυῖα,- - μήτηρ, ὁτι μέλλει τὸ τεχθε πλεῖστον αυτλφόγον προέρειν, ερριφελαβουσα εις ὁρος. περιτνχων δε ις οπτω ποιμην λαβὼν ανέθρεφε, 5 και, προ εοκαρπίαν της ος και - κτροῶν και τετραπόδων ν

μίσας εἶναι τὸ ἐκείνω πάρχον πάθος λέγω μ ὁ του αἰδοίου εἶχε - τουτο πάνω της πυγῆς), λαβὼν δρύσατο καὶ ἐτίμ σε καὶ Αα- μασε Πρίαπον, δqλῶν κατὰ την τωνδεταλῶν γλῶσσαν τον ἐκ πλάνης ε ς ἐν πλάν καὶ ἐρημία σώζοντα. καὶ ἐξ κείνου λεγεται παρὰ 30 τοῖς ποιμέσι τιμασθαι ὁ Πρίαπος. LXIV. Περὶ Πρόκνης και Φιλομ λας. I. ET Aθνῶν Πρεος Πρόκνην ἄγεται τον Πανδίονος, ὁ εβασίλευεν - ναίων. αυτὸς δε ηρεος ἐκράτει Θρακης χρόνου δε προιόντος επι μία λαμβάνει την Πρόκνην ἰδεῖν Φιλομέλαν την ἀδελφήν, καὶ δια τουτο35 ελθὼν Ἀθῆναζε και λαβὼν ἐν τῆ πορεία θνηται τη παρθένωβιωσάμενος, οὐπείσας φοβούμενος δε τοτ ελπτον, την γλῶτταν περιελὼν πόρρω θ πόλεως δρυσεν ἐν κώμῖ, φυλακά τινα παρακατα-σrqσας ἄλλως μεν ον ον η μρουσαι ρ Πρόκνη τὸ τόλμημα etv εορας δε ἐπελθουσης, εν ἡ ρ βασιλίδι τὰς Θρυττας δῶρα πέμ-

420쪽

σωματι του παιδός. ῶς δε κόρεσεν, ἐδίδασκεν αντον τι ην βρῶσις τα ἀκρότατα δείξασα ὁ μεν ουν ἐδίωκεν ς ἀποκτενείων,4 αἱ δε φευγον και εν ρ διώξει μετεβληθησαν εις ορνις αι τε rvrαῖ

πηρέα ποιειται της θέας διάκονον ὁ δε παραλαβὼν ἐπόθει μει καθ' ὁδόν, καὶ ποθῶν ἐβιάσατο, και βιασάμενος ἀφεῖλε τῶν πραχθέντων τον ἔλεγχον, τvν λῶσσαν ἀποτεμών. η δε ἀφικομένη παρὰτ ν Πρόκνζ ειπειν με οὐκ εἶχε το πάθος, δι'γεῖται δε το συμβαντῆ χειρι στ προσυφάνασα καὶ μαθουσα το πάθος η Πρόκνη omlbπαιδα τροφην του πατρὶ παρατίθησιν ὁ δε τρέφεται με οἷς ἐγνόει τὰ φίλτατα, τραφεις δε ἀνελεῖν ἐπεχείρει την θρέψασαν θεοὶ δὲ της συμφορῆς του παιδὸς οἰκτείρονrες αμψοτερους ει ορνίθων μεταβεβληκασι φύσεις. LXV. Περι Προμηθέως. Προμζθευς υτος λέγεται20 κλέψαι, που παρὰ των θεῶν και ἐνεγκεῖν εις ανθρώπους, κώ οτιπερ τὰ κρέατα της θυσίας ἀπατήσας τον Λία εἰς Οργὰς ἐκίν σε του -

τον διττάς τουτον συν θέλων τιμωρησασθαι ἐποίησεν ἀετὸν κατεσθίειν αυτο το παρ' τ δε νυκτὶ πάλιν ἀνεπληρουτο, και πάλιν

ηρχετο ὁ ἀετὸς μερας ινομος και ησθιεν αυτό, εως Ου ἐλθὼν ὁ 25 ακλῆς τόξευσεν το ἔρνεον Οὐτο. L .XVI. Περι Πρω τέως. 1. οἶτος ὁ Πρωτεῖς Αἰγυπτιος με ην το γένος, εἶχε δε δύο τιονς, μῶλον καὶ Τηλέγονον τούτοvς λιστὰς οντας ὁ μακλης ἐλθὼν ἀπέκτεινεν, περχόμενος διὰ τους Γηρυόνου βοῆς τολον οι ἀθυμοὐντα τον Πρωτέα διὰ την ἀπο- 30βολην των τέκνων καὶ ρίφαντα ἐαυτον ει θάλασσαν οἱ θεοὶ ἐλεήσαντες π θανάτισαν, και 'ονε δαίμων θαλάττιος, και ερχεται καὶ οἰκεῖ την Φαρίαν νησον ουτος λέγεται και μετὰ των φώκων ἐνδιαιτῆσθαι. ουτος καὶ ου Ἀλεξάνδρου την Ελένην ἔλαβεν ἐλθόντος ἀπο- Ἐλλάδος και ἔδωκεν αυτο τ είδωλον τvς Ἐλέν ς. στερον 5 δε Μενελάου μετὰ τον ρωικὸν πόλεμον μαθόντος, ῶς ις ιγυπτόν ἐσtιν Ἐλένη, καὶ ἐλθόντος παρὰ τον Πρωrέα ἔδωκεν αυry αυτ*. λέγεται δε υτος ὁ Πρωτος μεταμορφοὐσθαι προς τους ἐντυγχάνω-

τας και ποτε με φαίνεσθαι τοιόσδε ποτε δε τοιόσδε.

SEARCH

MENU NAVIGATION